|
De titel van het hoofdartikel van De Standaard van gisteren* was exact dezelfde als die van mij van zondag: ‘De kwadratuur van de cirkel’. Ik had wel ‘kwadraat’ geschreven en er CD&V bijgevoegd, maar het ging grotendeels over hetzelfde. Lijkt wel plagiaat. Zal ik hoofdredacteur Bart Sturtewagen, wiens manier van schrijven zowat overkomt als dat van een gesjeesde pater, daarvoor nu maar van plagiaat beschuldigen en mijn ‘auteursrechten’ laten gelden?
Sturtewagen vindt het opkomen van Liesbeth Homans als kandidaat Vlaams minister-president een geschenk voor Kris Peeters. Nu is het tot vandaag helemaal niet zeker dat Liesbeth daarvoor straks de kandidaat zal zijn, maar zelfs mocht dat zo zijn, dan zou ik in Peeters’ plaats toch maar goed opletten. De jarenlange samenwerking van Liesbeth met Bart De Wever heeft duidelijk zijn sporen nagelaten en ervoor gezorgd dat deze inderdaad harde tante ook niet vies is van dodelijke oneliners. Hij kan misschien eens te raden gaan bij Jan Vranken, professor emeritus van de universiteit van Antwerpen (UA), die ook dacht zich eens in de belangstelling te kunnen schrijven door uitgerekend nu in de verkiezingscampagne voor de dag te komen met een boek tegen la Homans, met de dreigende titel ‘Thatcher aan de Schelde’, waarmee hij haar aanklaagt voor wat hij een asociaal beleid in Antwerpen vindt. Hij werd met haar geconfronteerd in Terzake en ging af als een gieter. Wie het niet gelooft, leest maar eens de reactie van Koen Meulenaere in De Tijd van dit laatste weekeinde. ‘Poverello’ noemt Koen de grijze professor. Als troost en compensatie mocht de geleerde man zijn thesis toch nog eens herhalen in een column in De Standaard van maandag. In een krant die eveneens open staat voor schrijfsel van Aboe Jahjah, is dat echt geen referentie.
Het is trouwens niet de eerste keer dat er vanuit de UA erg kritisch gereageerd wordt tegen de N-VA in het algemeen en het huidige Antwerpse stadsbeleid in het bijzonder. Soms krijgt men wel eens de indruk dat er daar een serie professoren rondloopt die denkt de rol van de stedelijke oppositie te moeten overnemen van de linkse partijen, die er niet veel van bakken.
* Een aandachtig lezer zal zich misschien afvragen of ik toch nog De Standaard lees, terwijl ik geschreven heb dat ik mijn abonnement op die krant had opgezegd en daarna De Tijd ben gaan lezen. Het antwoord is ja, maar alleen op maandag. De Tijd verschijnt nl die dag niet (omdat de beurzen tijdens het weekeinde stil liggen). Ik had al eens een Gazet Van Antwerpen genomen, een Nieuwsblad en een Laatste Nieuws, maar die kranten stellen – intellectueel gesproken – helemaal niets meer voor. Zeg maar VTM op papier. De Standaard kan men zo best vergelijken met de VRT: niet te betrouwen maar wel professioneler.
|
