Di Rupo is al een paar keer uitleg gaan geven op bijeenkomsten van ondernemers, waarop hij telkens o.m. erop wees dat zijn regering erin geslaagd is de staatsschuld onder de 100% te houden. Misschien had hij daar beter wat mee gewacht, want een nieuwe Europese aanpassing van het berekenen van het bbp maakt dat de Belgische staatsschuld vanaf 1 oktober van dit jaar liefst 2 tot 3% extra zal zakken. Dat kan voor de Belgische begroting een verschil betekenen van 8 tot 10 miljard euro. De belangrijkste reden voor de nieuwe aanpak is dat O&O (Onderzoek en Ontwikkeling) voortaan beschouwd zullen worden als rechtstreekse bijdragen aan de waardecreatie i.pl.v. tussenliggend goed zoals dat vroeger het geval was. Een tweede reden is dat militaire uitgaven voortaan als investering en niet meer als kosten zullen beschouwd worden. Enfin, het is wat men ‘boekhoudkundige truken’ zou kunnen noemen. Daarmee zal er niet veel veranderen, al zullen economen nu wel zeggen dat ze gelijk hadden toen ze waarschuwden dat de verkoop aan BNP Paribas Fortis veel te vroeg gebeurde, voor België te weinig opbracht en alleen een soort fetisj was om toch maar onder die 100% t.o.v. het bbp te kunnen blijven. Verder is het te vrezen dat de regering Di Rupo nu nog minder geneigd zal zijn om ook maar iets structureel te veranderen, laat staan besparen.
Ondertussen blijkt nl dat de productiviteit in dit land nog amper stijgt en dat is slecht nieuws. Ook daarvoor zijn er twee redenen: het in stand houden van de dienstenchequejobs, die geen voorbeeld van productiviteit zijn én het in dienst houden van overtollig personeel wat noodzakelijke aanpassingen van de economie op langere termijn vertraagt.
Een snellere stijging van de arbeidskosten t.o.v. de productiviteit is ook de belangrijkste reden waarom het slecht gaat in het land van ‘Monsieur Normal’. Na België heeft Frankrijk van alle 34 landen van de OESO de grootste loonwig, ttz het grootste verschil tussen wat een werkgever betaalt en wat een werknemer mee naar huis neemt. Het Franse overheidsbeslag op de economie is nóg hoger dan het Belgische (57%), al zijn de belastingen er iets minder (44%). Tot vóór de nieuwe Europese berekening van de bbp bedroeg de Franse staatsschuld 96,2%, dus ook niet zoveel minder dan België. Beide landen hebben hun handelsbalans in deficit en een probleem om te concurreren. En daarenboven is er bij onze zuiderburen het probleem Hollande. De man kan zijn beloftes niet waarmaken en blijkt in zijn privéleven alles behalve een voorbeeld te zijn, zelfs in een land waar men op dat gebied al heel wat gewoon is. De heisa die er tegenwoordig heerst over het privéleven van Monsieur Normal doet Frankrijk geen goed. Soms heeft men het in de media over ‘zijn echtgenote’. Wel, de man heeft er nooit een gehad. Bij zijn eerste partner, Ségolène Royale, maakte hij wel vier kinderen, maar zonder te trouwen en de andere twee zijn ‘concubines’ (‘koeketienen’ zegt men in het Meetjesland). Als men over Valérie Trierweiler schrijft, dat ze de ‘the first lady’ is, klopt dat ook al niet. In Amerika noemen ze haar ‘the first girlfriend’… Holande is gewoon een veelwijver en moet in dat opzicht niet onderdoen voor zijn Zuid-Afrikaanse ambtgenoot Zuma, die er tenminste dan nog recht voor uitkomt.
|