|
Staatsschuld. We weten er in België alles van en maken ons druk om de
financiële situatie van dit land, de faillissementen, de kosten van de
vergrijzing en sociale zekerheid, de ontslagen, de armoede en ga zo maar door. In
Amerika dachten ze daar iets op gevonden te hebben. Ze stelden een
schuldenplafond in, waarboven de staat geen geld meer zou kunnen bijlenen. Wat
baat echter zon plafond, als je het om de haverslag kan verhogen? Daar zijn ze
over there ondertussen ook achter gekomen, nadat het plafond eerder misbruikt werd
als een politiek chantagemiddel. Een financiële meltdown is er nog niet echt
vermeden, alleen maar uitgesteld en voorlopig krijgen democraten en
republikeinen enige ademruimte om het probleem onder controle
te krijgen en dat is broodnodig. Want het zgz rijkste land ter wereld zit met
een staatsschuld van bijna 17.000 miljard dollar ( 510.000 miljard oude Befkes:
in volledig uitgeschreven cijfers: 510.000.000.000.000!). Die schuld is daar sinds 1981 zo ongeveer
vertwintigvoudigd. Een gevolg van hogere sociale uitgaven, onnodige belastingverminderingen
(uitsluitend voor de steenrijken), de bankencrisis en het oorlog voeren. Er zal
daar dus meer nodig zijn dan dat platform nog maar eens op te trekken.
Als dat probleem niet opgelost geraakt, zal niet alleen de Verenigde
Staten daaronder lijden, maar zowat de hele wereldeconomie. De dollar is nu
eenmaal de eerste globale reservemunt en een dramatische ontwaarding ervan zal
overal voelbaar zijn. Als men ziet hoe daarover in de Amerikaanse politiek
gebekvecht wordt, kan men zich toch vragen stellen waar het gezond naartoe is gevlogen in 'the land of the free'. Straks gaan we de six-pack politiek van de E.U. nog
als lichtend voorbeeld voor de wereldeconomie moeten prijzen.
|
