|
Trends is een blad waarop ik wel geen abonnement heb, maar dat ik toch
elke week lees. Het schrijft hoofdzakelijk over economie en financiën, maar in
een landje als het onze is de politiek nooit ver af. Tijdens de vakantie
verscheen het blad slechts om de twee weken en had het, zoals alle media, ook
af te rekenen met de komkommertijd. In de uitgave van deze week gaat het er
echter weer tegenaan en, enigszins tot mijn verbazing, vond ik er niet minder
dan drie artikelen in terug waarover ikzelf de laatste maand geschreven heb. Ik
weet het: eigen lof stinkt, maar het doet toch deugd uw mening bevestigd te
zien door een gedegen vakblad.
Om
te beginnen was er mijn blog van 13 dezer over dat belachelijke ingangsexamen
voor kandidaat dokters en tandartsen. In Trends van deze week geeft Marc Moens,
voorzitter van het artsensyndicaat BVAS, toe dat in die test de nadruk teveel
ligt op wiskunde en wetenschappen, terwijl voor een arts sociale vaardigheden
van groter belang zijn. Tandartsen, geeft hij ook toe, worden niet eens
gecontroleerd op hun behendigheid, terwijl dat geen onbelangrijk deel is van
hun werk. Hij staart zich nog altijd wel blind op het feit dat in de Franse
gemeenschap, waar dat ingangsexamen er niet is, er elk jaar maar 10% slagen in
het eerste effectieve jaar op de universiteit en houdt er geen rekening mee dat
dit mede het gevolg is van het barslechte onderwijssysteem bij ons francofonen.
Hij zou daarover een parlementaire vraag hebben gesteld, maar daarop nog steeds
geen antwoord gekregen hebben. Ook dat is Belgisch
Op
15 augustus schreef ik een blog over de uitspraak van Paul Krugman,
Nobelprijswinnaar en lichtend voorbeeld voor Paul De Grauwe, dat België het
slecht functionerend voorbeeld in Europa zou zijn. Ik had daar mijn bedenkingen
bij en ook Johan Van Overtveldt, hoofdredacteur van Trends, veegt in zijn Intro
van deze week de vloer met deze man (Het grote ongelijk van Krugman). Het is
niet zo, dat men de waarheid in pacht blijft hebben omdat men eens een keer de
Nobelprijs heeft gewonnen. Zo gaf Paul Krugman in 2002 mede zijn zegen om de
gevolgen van de gebarsten dot-com zeepbel op te vangen met grootschalige
investeringen in de vastgoed sector. We weten ondertussen tot wat dat geleid
heeft. Dat diezelfde Krugman, hierin slaafs gevolgd door onze mister doom,
Paul De Grauwe, nu voorstelt op te houden met besparen en er integendeel veel vers
geld tegenaan te smijten, is dan inderdaad meer dan bedenkelijk. Een ezel zou
zich geen tweemaal
Tenslotte schreef ik in mijn blog van woensdag 21 dezer nog, dat ik het
ergerlijk vond dat mevrouw Swiggers, voormalige topvrouw bij Arco, de bezoldigde
mandaten blijft opstapelen en, met zestien, de kampioen is in Vlaanderen, terwijl zon kleine 800.000 Arco-coöperanten hun
spaarcenten (in totaal zon anderhalf miljard euro!) dreigen te verliezen.
Trends van deze week wijdt er een artikel van twee bladzijden aan met de
alleszeggende titel: De schaamte voorbij, waarbij ook de quote van Ivan Van
de Cloot wordt aangehaald waarbij die zegt, dat men haar in IJsland achter de
tralies zou draaien, terwijl ze hier de vereffenaar mag zijn van haar eigen
faillissement.
Zo
hoort men het ook eens van anderen.
|
