|
Er
blijken nogal wat instanties te zijn die zich bezig houden met de transfers van
Vlaanderen naar Wallonië en Brussel. Niet alleen de partijen N-VA en Vlaams
Belang en de bekende studie van de Warande, maar ook het AK-VSZ (Aktiecomité
Vlaams Sociale Zekerheid) en de aan de KU-Leuven verbonden denktank Vives
(Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving). Het probleem is dat deze
groepen er soms andere interpretaties op nahouden, wat geen echt probleem hoeft
te zijn, maar wat wel best duidelijker zou mogen worden uitgelegd worden. Dat
is alvast de mening van columnist Anja Pieters in t Pallieterke, waarover ik
het gisteren al had. Hierbij dan een poging om, in navolging van Pieters, de
reeds gekende cijfers op een rijtje te zetten.
Transfer nummer één is degene die voortvloeit uit de kosten van de
sociale zekerheid. 65 miljard euro, waarvan de Vlamingen 60% ophoesten, maar
slechts 57% terugkrijgen. Volgens de N-VA ging het in 2010 om 4,8 miljard en
zou het goed kunnen zijn dat ondertussen de kaap van de 5 miljard overtreden
is.
Transfer nummer twee is degene die verloopt via de federale overheid. In
totaal gaat het om zon negen miljard, waarbij de verdeelsleutel voor de
ambtenaren voor Vlaanderen nadelig uitvalt, terwijl Wallonië en Brussel meer steuntrekkers
kennen (zoals gisteren reeds werd uitgelegd). Die transfer steeg tot 1,1
miljard in 2010.
Transfer nummer drie is die via de financiering van gewesten en
gemeenschappen. Die zorgen voor een constante geldstroom vanuit Vlaanderen naar
Wallonië en Brussel en bedroeg in 2010 reeds 1,8 miljard euro. Met dank aan de
zesde staatshervorming zal dit bedrag nog gevoelig toenemen, vooral ten
voordele van Brussel.
---
Het totaal van bovenstaande transfers komt op zon 8 miljard euro en het
is dat cijfer dat af en toe opduikt in sommige statistieken of politieke
verklaringen. Er is echter meer, in de vorm van transfer nummer vier
Transfer nummer vier is nl die via de intrest op de Belgische schuld. België
blijft maar meer uitgeven dan het binnenkrijgt, is daarom verplicht geld te
lenen en moet daarvoor zware intresten betalen. Die schuld wordt hoofdzakelijk
door Wallonië opgebouwd, maar door Vlaanderen betaald (het klassieke verhaal).
Raar genoeg wordt die transfer meegeteld door het Vlaams Belang én door Vives
(en werd die ook al vermeld in het Warande manifest), maar niét door de N-VA.
Zeker als men weet dat deze transfer, die ik zelf ook steeds heb meegeteld,
even groot is als de drie vorige samen: circa 8 miljard, wat het totaal op 16
miljard brengt, het laatste cijfer dat door Vives is gepubliceerd. Waarom de
N-VA deze transfer (nog) niet mee telt, is mij een raadsel, temeer omdat Jan
Jambon, zeker niet de minste in die partij, medeondertekenaar was van het
Warande manifest, dat deze transfer wél mee berekent.
Het is dus inderdaad zaak de Vlaamse violen te stemmen, niet alleen om
een eensluidend antwoord te hebben op de ontkenningen van de belgicisten, maar
ook als men weet dat er links en rechts nog een aantal kleinere, verdoken
transfers zijn denk maar aan de verdeling van de flitspalenboetes waarover
in onze media amper gesproken wordt, maar die Vlaanderen wel degelijk
benadelen.
|
