We beleven een primeur in de Vlaamse
politiek. De huidige Vlaamse regering maakt zijn ernstigste crisis mee en geraakt
het maar niet eens over een hervorming
van het middelbaar onderwijs of beter gezegd: over een plan tot hervorming,
want een definitieve hervorming zou er pas komen in de volgende legislatuur,
dus na de verkiezingen van volgend jaar. Doet zon beetje denken aan de
problemen van de federale regering, die haar staatshervorming deze legislatuur
ook niet rond krijgt, waarna het nog jaren zal duren vooraleer alles zal zijn
uitgewerkt en uitgevoerd. Zo'n algehele hervorming van het middelbaar onderwijs
is eveneens een zaak van lange adem.
Het Vlaamse tweespalt is er tussen de N-VA,
die niet wil dat het ASO (Algemeen Secundair Onderwijs) op welke manier ook
wordt afgebouwd en/of verdwijnt én het duo SP.a en CD&V, dat zegt af te
willen van het zgz waterval systeem waarbij teveel leerlingen starten in het
ASO, om daarna te moeten afhaken en gedemotiveerd geraken. In feite gaat het in
de eerste plaats tussen N-VA en SP.a. CD&V neigt wel naar de socialisten,
maar heeft zoals gewoonlijk zelf geen uitgesproken mening. De oppositiepartijen
Open VLD en Groen hebben al voorgesteld voor een wisselmeerderheid te willen
zorgen, niet zozeer omdat ze zo bekommerd zouden zijn om dat onderwijs, maar
wel om de N-VA uit de Vlaamse regering te kunnen rijden zoals dat ook al eens
succesvol is voorgedaan in de federale regering. En dat allemaal voor een
hervorming die zoals nu voorgesteld door een volgende Vlaamse regering weer
ongedaan kan gemaakt worden, iets waarop - naar 't schijnt - heel wat leraars hopen. Zij zullen het immers straks weer moeten waar maken. Much ado about nothing, dus, zoals Shakespeare het al
eens schreef.
In werkelijkheid is het hele probleem terug
te brengen tot één thema: de verkiezingen van 2014, waarvan de campagne nog wel
niet officieel, maar wel in werkelijkheid is gestart. Kris Peeters moet naar
die verkiezingen kunnen met enkele successen van zijn Vlaamse regering. Dat
was ook de reden waarom hij de hele zaak naar zich had toegetrokken. Van de
deadline naar de Smetline. Als het blijkt dat ook hij deze zaak niet
fatsoenlijk geregeld krijgt, is dat een item minder waarmee hij straks zal in
de electorale campagne zal kunnen uitpakken. Niet voor niets heeft hij zijn
zoveelste buitenlandse reis (met Philippe de Belgique nog wel!) daarvoor moeten
annuleren. La Flandre
vaut bien une messe!
Wordt vervolgd.
|