xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

   We hebben een nieuw record voor het Guinness Book of Records: dat van de kortste heropleving. Vanuit het Wereld Economisch Forum van Davos twitterde Di Rupo eergisterenmorgen om 10.00 uur ‘Belgium is back!’. Om 10.32 uur was de 'renaissance' al voorbij, nadat ArcelorMittal liet weten na de sluiting van haar zgz ‘warme’ lijnen, ook 7 van  de 12 koude lijnen in de regio te zullen sluiten, met als gevolg het verlies van nog eens 1300 banen.

   In feite is de sluiting van bijna de hele Luikse siderurgie de kroniek van een aangekondigd gebeuren. Hoe erg het voor de mensen daar ook is, Wallonië is een achterland geworden, waardoor in die streek produceren extra (vervoers)kosten met zich mee brengt, kosten die in de wereldwijde handel, samen met de hoge Belgische lonen, maken dat men in bepaalde sectoren hier niet meer kan concurreren met het buitenland.

   Wie herinnert zich nog de teloorgang van Cockerill Sambre (’Sombre’ schreef men toen in de Vlaamse pers) uit de jaren tachtig? Miljarden Belgische frankskens staatsteun later en duizenden arbeidsplaatsen minder, was het bedrijf nog steeds op sterven na dood. Evenals men het nu wil doen, zocht men toen naar een overnemer en vond men die, mits de nodige staatssteun, in Arcelor. Dat was in 2001. Die hield het vijf jaar uit en werd toen overgenomen door de Indiërs van Mittal. Dat was in de periode dat men dacht dat de bomen nog tot in de hemel groeiden. Nu men er achter is gekomen, dat dat niet het geval is, wil ook ArcelorMittal, zoals het bedrijf nu heet, er van af.

   Het Luxemburgse Arbed uit het Groot-Hertogdom was slimmer. Die had in de tweede helft van de vorige eeuw al snel door dat de toekomst aan de zee lag en verplaatste toen reeds haar hoogovens van het Luxemburgse achterland naar Zelzate. Die zijn nu ook eigendom van datzelfde Mittal, maar werken een stuk goedkoper o.w.v. het vervoer met zeeschepen van zowel ertsen als afgewerkte producten. Het enige gevaar voor Zelzate is, dat men straks Mittal zodanig gaat confronteren, dat ze ook hun fabriek in het Gentse wel eens zouden kunnen sluiten. Mittal is immers niet zomaar een multinational, het is het grootste staalbedrijf ter wereld. Zomin als tegen Ford, kan een landje als België weinig inbrengen tegen zo’n grote buitenlands bedrijf. Voeg daar nog bij dat zowel Ford als Mittal de Angelsaksische bedrijfscultuur huldigen, die haaks staat op de staatsbemoeienis die wij hier nog steeds kennen en het zal steeds duidelijker worden, dat wij hier uit een ander vaatje zullen moeten tappen. Dat andere heet innoveren en hervormen, maar dat laatste dan niet op zijn Jan-boerenfluitjes zoals de regering Di Rupo doet – met knippen en plakken – maar door radicalere, gedurfde ingrepen. Op die manier wordt het nooit ‘Belgium is back’, maar ‘Belgium stays behind’.

27-01-2013, 11:59 Geschreven door Victor Van Vosselaer

In Brugge boomt het toerisme de laatste 50 jaar. Hier geen stinkende schouwen boven fabrieken, maar mensen uit allerlei windstreken die zich komen vergapen aan onze oude gebouwen en en passant geld uitgeven. Veel Bruggelingen klagen erover dat Brugge Brugge niet meer is en dat al die toeristen ons maar voor de voeten lopen. Tsjah Als ik zou moeten kiezen tussen stinkende fabrieken en veel volk dat des zomers onze straten dichtslibt, ik zou het wel weten
De huidige generatie heeft Brugge natuurlijk niet gebouwd. Dat straatbeeld, dat was er al. De huidige generatie doet wel zn best om het de toeristen naar hun zin te maken, voortbordurend dus op de werklust van onze voorouders die Brugge ooit een van de belangrijkste steden ter wereld maakten. Die voorouders hebben de polders trouwens vruchtbaar gemaakt enkel en alleen met een schuppe en met een door paarden voortgetrokken ploeg. Dat was wel een werkje waar je van s morgens tot s avonds laat mee bezig was, maar dit geheel terzijde.
En ik zei wel dat de huidige generatie zn best doet om het de toeristen naar hun zin te maken, maar op een boogscheut afstand van mijn huis is er een bakkerij die van de zondag een sluitingsdag heeft moeten maken omdat de bakker geen personeel meer vindt om op die zondag zijn bakkerij te bemannen. Pijnlijk vind ik dat. Er zijn in dit land duizenden en duizenden werklozen, maar op zondag willen die mensen niet komen werken, omdat ze op zaterdagavond willen uitgaan en op zondag morgen willen uitslapen.
We moeten godverdomme in Vlaanderen weer de hand aan de ploeg slaan! Vooruit met de geit! Vroeg opstaan, heel de dag met hart en ziel werken en zorgen voor elkaar. Er blijft dan heus nog wel genoeg vrije tijd over om te ontspannen. Vroeg opstaan, heel de dag werken, maar wel solidair zijn met de eigen mensen die het omwille van ziekte moeilijk hebben. Zon maatschappij, dat wil ik zien!
En als ik straks met pensioen ga, reken ook dan nog op mij. Ik zal er zijn om mijn medemensen te helpen, desnoods zelf de straten proper te houden en te helpen waar het nodig is. Vlaanderen heeft tot nu toe altijd goed voor mij gezorgd, wel dan wil ik in de toekomst ook gratis en voor niets voor Vlaanderen zorgen.
En als de Walen elke maand met hun handje open staan om hun uitkering te krijgen, dat ze maar voortdoen zoals ze bezig zijn. Maar niet met ons geld. Wie trakteert moet ook zelf betalen.
Dat ze hun plan trekken.
Met vriendelijke groeten,
De Drs.

26-01-2013, 16:41 Geschreven door Drs. Johan Arendt Happolati

26-01-2013, 16:37 Geschreven door Drs. Johan Arendt Happolati

26-01-2013, 11:55 Geschreven door Victor Van Vosselaer