dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Poema do Menino Jesus. Fernando Pessoa, por Maria Bethania
"Het gedicht van het kindje Jezus" Fernando Pessoa heerlijk voorgedragen
door Maria Bethania
Zij had een droom zo duidelijk als in een film ,over Jezus die als kind terug op aarde kwam .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Num meio-dia de fim de primavera eu tive um sonho como uma fotografia: eu vi Jesus Cristo descer à Terra. Ele veio pela encosta de um monte, mas era outra vez menino, a correr e a rolar-se pela erva A arrancar flores para deitar fora, e a rir de modo a ouvir-se de longe. Ele tinha fugido do céu. Era nosso demais pra fingir-se de Segunda pessoa da Trindade. Um dia que DEUS estava dormindo e o Espírito Santo andava a voar, Ele foi até a caixa dos milagres e roubou três. Com o primeiro Ele fez com que ninguém soubesse que Ele tinha fugido; com o segundo Ele se criou eternamente humano e menino; e com o terceiro Ele criou um Cristo eternamente na cruz e deixou-o pregado na cruz que há no céu e serve de modelo às outras. Depois Ele fugiu para o Sol e desceu pelo primeiro raio que apanhou. Hoje Ele vive na minha aldeia, comigo. É uma criança bonita, de riso natural. Limpa o nariz com o braço direito, chapinha nas poças d’água, colhe as flores, gosta delas, esquece. Atira pedras aos burros, colhe as frutas nos pomares, e foge a chorar e a gritar dos cães. Só porque sabe que elas não gostam, e toda gente acha graça, Ele corre atrás das raparigas que levam as bilhas na cabeça e levanta-lhes a saia. A mim, Ele me ensinou tudo. Ele me ensinou a olhar para as coisas. Ele me aponta todas as cores que há nas flores e me mostra como as pedras são engraçadas quando a gente as tem na mão e olha devagar para elas. Damo-nos tão bem um com o outro na companhia de tudo que nunca pensamos um no outro. Vivemos juntos os dois com um acordo íntimo, como a mão direita e a esquerda. Ao anoitecer nós brincamos as cinco pedrinhas no degrau da porta de casa. Graves, como convém a um DEUS e a um poeta. Como se cada pedra fosse todo o Universo e fosse por isso um perigo muito grande deixá-la cair no chão. Depois eu lhe conto histórias das coisas só dos homens. E Ele sorri, porque tudo é incrível.
Câmara Municipal de Lisboa - Stadhuis van Lissabon
Participe em Histórias em 77 palavras
Desafio Nr79
carregue aqui
..
.
Um selfie
Ao alvor, pensei que seria fantástico poder encontrar de novo os meus falecidos pais. Impossível! Então, encontrei-os no dia seguinte no parque, sentados num banco. A minha mãe tricotava para a neta um cachecol, o pai lia o jornal. Embora o encontro fosse muito curto, mãe queria saber tudo sobre a família e pai começava a falar sobre a competição… Foram quase felizes, num sempre muito pequeno. Tirei uma selfie com eles, no caso de ninguém acreditar.
°
Een selfie
Bij het ochtendgloren van de dag , dacht ik wat zou het fantastisch zijn om mijn overleden ouders terug tezien .
Onmogelijk !
Welnu ik ontmoette ze de volgende dag in het park,zij zaten op een bank.Mijn moeder breidde een sjaal voor haar kleindochter ,vader las de krant. Alhoewel de ontmoeting kort was wilde moeder alles weten over de familie en vader begon over de voetbal.. Even ,voor een moment waren ze gelukkig . Ik heb nog rap een selfie met hen gemaakt ,voor het geval dat niemand mij zou geloven .
Figuranten brengen met dans en spel dit prachtig paleis tot leven
°
O Palácio de Queluz é também especial para os visitantes brasileiros. Pois ,aqui neste ambiente exuberante nasceu e faleceu Dom Pedro I do Brasil. Ainda é possível admirar os seus aposentos e sentir um pouco de como era a vida por ali durante o final do séc. XVIII e início do séc. XIX.
"Leia o poema e depois leia de baixo para cima"
.
.
.
Não te amo mais. Estarei mentindo dizendo que Ainda te quero como sempre quis. Tenho certeza que Nada foi em vão. Sinto dentro de mim que Você não significa nada. Não poderia dizer jamais que Alimento um grande amor. Sinto cada vez mais que Já te esqueci! E jamais usarei a frase EU TE AMO! Sinto, mas tenho que dizer a verdade É tarde demais...
Clarice Lispector
Lees het gedicht van boven naar onder en van onder naar boven
.
.
Ik zie jou niet meer graag.
Ik zou Liegend zeggend dat ik nog naar jou verlang. Ik ben er zeker van dat niets ijdel was. Ik voel het binnen in mij dat Jij niets betekent voor mij . Ik zou nooit kunnen zeggen dat ik een grote liefde koester ik voel steeds meer
dat ik jou al vergeten ben ! en nooit zal ik de woorden uiten IK HEB JOU LIEF! ik voel dat ik de waarheid moet zeggen t´is veel te laat.....
Eram patriotas, uma elefanta agigantada e uma anta. Sendo jamais veneradas como Santas na Índia, sua terra natal. Esses mamíferos santarrões com suas trombas encantadas viviam agora uma vida antagónica num zoo em Antlanta. Sentiam-se atanazados porque deviam viver perpetuamente entre muros de betão sem alguma plantação. Além disso, frequentemente havia visitantes malcriados que, somente para pintar a manta, os bombardearam com porcaria. Até o dia feliz em que conseguiram fugir e pedir asilo político numa embaixada.
Dierenrechten
°
°
Zij waren landgenoten , een reusachtige olifant en een tapir. Ooit werden zij als heiligen dieren aanbeden in Indië ,hun geboorteland. Deze als zeer heilig verklaarde zoogdieren met hun opmerkelijke slurven leefden een tegengesteld leven in een zoo in Atlanta .Zij voelde zich echter niet gelukkig omdat zij levenslang moesten leven tussen betonnen muren zonder enige beplanting .Bovendien waren er regelmatig onbeschofte bezoekers die enkel om kattenkwaad te halen hen met allerlei troep bekogelde .Tot op een dag dat zij erin sloegen te vluchten en politiek asiel aanvroegen in een ambassade .
O patrão de Ryanair foi atraído pelo cartaz na janela "hoje Sagres por 1 euro "
Entrou contentemente no estabelecimento, encomendando uma Sagres. É um euro diz o empregado, mas para que esquecesse trazer o seu próprio copo, tenho de levar em conta mais 2 euros. O Senhor ÓLeary sentava -se espantado. O empregado tossiu educado para tirar a atenção e dizia "Um lugar à janela custa 2 euros e porque não tem reservado o lugar de antemão tenho de levar em conta mais um excesso de 3 euros.
-Ora! Uma boa nóticia é que hoje pode aproveitar duma promoção novo, e se o Senhor lave o próprio copo sujo não perguntaremos nada extra. Olhando para a conta de 8 euros A cara do Senhor Óleary tornava se branca como uma mortalha e gritou zangado "a divisa Sagres 1 euro é uma fraude escandalosa ".O empregado muito calmo e profissional respondia.
- Por Favor ! Para reclamações o Senhor deverá dirigir-se para o nosso livro de reclamações na internet
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
De baas van Rayonair nieuwsgierig door een reklameboodschap op een venster " Een pint enkel 1 euro" ging hij tevreden binnen? En bestelde meteen een pint . Het is één euro zei de kelner, maar gezien je geen glas meebracht, moet ik twee euro’s meer in rekening brengen .ÓLeary ging verontwaardigt zitten. De kelner kuchte beleefd om de aandacht te trekken van de klant en zei " Een zitplaats aan het venster kost 2 euro’s maar omdat U niet op voorhand heeft besteld moet ik een surplus aanrekenen van 3 euro . Een goed nieuws is dat men vandaag kan genieten van een nieuwe promotie.Wanneer mijnheer zijn eigen glas afwast ,wordt er verder niets meer aan gerekend . Kijkend naar rekening van 8 euro’s ÓLeary werd zo wit als een lijkwade e riep kwaad " de slogan 1 euro , is een groot bedrog ".De kelner heel professioneel antwoorde kalm .Als Mijnheer klachten heeft gelieve die te richten aan ons klachtenboek op het internet.
Als ik haar niet zie, beeld ik me haar in en ben ik sterk als de hoogste bomen .Maar als ik haar echt zie,beef ik,en Ik weet niet wat er gebeurt met mijn gevoelens in haar afwezigheid alles wat ik ben, eender welke kracht heeft me dan verlaten . de werkelijkheid kijkt mij dan aan ,zoals een zonnebloem met in het midden ervan haar gelaatstrekken
O seu filho e um outro soldado caíram pela Pátria no mesmo dia e, foram de urgência enterrados num canto isolado do cemitério muito longe das suas terras natais. A mãe visitava cada quinze dias o sepulcro do filho falecido. Nunca viu alguém visitando a cova do outro soldado, nem sequer no dia de finados quando todos comemoram os seus defuntos. Afligia-a muito : Mesmo na morte existe a solidão, e deixou uma rosa na sua simples campa.
Hier vertel ik het volledige verhaal over het graf van mijn oom , dat iets langer is dan 77woorden
Mijn oom sneuvelde samen met een andere soldaat reeds in de eerste dagen van de oorlog.Ze werden in de haast begraven ,ik denk dat het in lippenlo was. . Mijn grootmoeder bezocht regelmatig het graf van haar zoon . Ze vond het echter verschrikkelijk dat de andere soldaat nooit geen bezoek kreeg ,zelfs niet met Allerzielen en het deed haar pijn dat zelfs in de dood eenzaamheid bestaat , daarom legde ze steeds een bloempje neer op dat eenzame graf . Na de oorlog kregen deze twee jonge mensen, gestorven voor het vaderland een soldaten eregraf op het Schoonselhof in Antwerpen . Tijdens de opgraving werd echter vastgesteld dat hun identiteit verwisseld was geweest, en de vergeten soldaat in werkelijkheid mijn nonkel Ben was.
GENT-cidade histórica belga ,aqui nasceu em 1500 o imperador Carlos Quinto
Het mooie Gent waar keizer Karel geboren is
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Sobre Ler na cama Sobre ler na cama
Howard Jacobson no " The Guardian "
Então penso na minha mãe - uma leitora fervente - e o meu pai que nunca leu uma palavra, dormindo pacificamente ao lado dela, com o sentido seguro que, embora ela estivesse noutro sítio em pensamente, apenas estava uma página afastada dele.
.
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
José Maria da Fonseca, casa museu, na Vila Nogueira de Azeitão
Wijnhuis Fonseca
Sebastão da Gama, poeta e pedagogo, nasceu em Vila Nogueira de Azeitão
Quando eu nasci, ficou tudo como estava. Nem homens cortaram veias, nem o Sol escureceu, nem houve estrelas a mais... Somente, esquecida das dores, a minha Mãe sorriu e agradeceu.
. Quando eu nasci, não houve nada de novo senão eu. As nuvens não se espantaram, não enlouqueceu ninguém… para que o dia fosse enorme, bastava toda a ternura que olhava nos olhos de minha mãe.
Sebastião da Gama
.
.
Toen ik geboren ben bleef alles zoals eerder. Geen man die de navelstreng doorknipte noch de zon die verduisterde noch minder een ster die er bijkwam Enkel, de weeën vergetend, de glimlach en dank van mijn moeder
. Toen ik geboren ben Was er niets nieuws behalve ik, geen wolken die zich verbaasden en niemand die uit de bol ging, opdat het zo´n geweldige dag zou zijn voor mij was het al voldoende om die tederheid
Biografia: João Ubaldo Osório Pimentel Ribeiro foi um escritor, jornalista, roteirista e professor brasileiro, formado em direito e membro da Academia Brasileira de Letras. É ganhador do Prêmio Camões de 2008, maior premiação para autores de língua portuguesa. Ubaldo Ribeiro teve algumas obras adaptadas para a televisão e para o cinema, além de ter sido distinguido em outros países, como a Alemanha.
No dia de outubro do ano 2011,
tivemos um encontro memorável com o escritor Brasileiro João Ubaldo Ribeiro na sala parlatório da nossa escola, onde o formoso escritor palestrou sobre as suas obras e Brasil. Ora, O Senhor tivera um humor delicioso e nossas perguntas foram retribuídas pelo escritor com graça. Também a minha pergunta onde reportei a um trecho saliente no seu formoso livro "Viva o povo Brasileiro" quando lhe perguntei:
Se o Senhor tivesse a coragem, aqui rodeado de verdadeiros flamengos de sangue e ossos para responder à pergunta.
"Porquê naquele tempo, os brasileiros preferiram comer a carne dum flamengo que a qualquer carne de outras nacionalidades?
Ora o escritor soltou um gargalhada deliciosa e afirmou-nos com a mão no coração que nos só o devíamos entender como uma metáfora.. .
..............................
Um trecho do livro ,
Viva o povo brasileiro
O Flamengo tinha o gosto pouco brando, a carne tão tenra e suave, tão leve no estômago, tão estimada pelas crianças, prestando -se tão versatilmente a todo uso culinário, que cedo todos deram de preferi-lo a qualquer outro alimento, até mesmo o Caboco Capiraba, cuja paladar, antes rude, se tornou de tal sorte à carne flamenga que as vezes chegava a ter engulhos, só de pensar em certos portugueses e espanhóis que em outros tempos havia comido, principalmente padres e funcionários da coroa, os quais lhe ecoavam agora uma memória oleosa, quase sebenta, de grande morrinha e invencível graveolência.
°°°°°°°°°°
Een Fragment uit het boek
Lang leve het brasiliaanse volk ,
....Het vlees van de vlaming smaakte beetje flauw , ´t was aromisch en heel mals , licht verteerbaar voor de maag ,en gewaardeerd door kinderen en bovendien leende het zich gemakkelijk tot elke culinaire bereiding , zodat reeds snel allen de voorkeur gaven aan hen boven welk ander vlees, zelfs voor de halfbloeden die niet zo kieskeurig waren, werd het vlees van vlamingen op een zodanige wijze gegeerd dat ze soms, alleen al bij de gedachte dat ze in slechtere tijden , portugezen en spanjaarden hadden gevreten, ze bijna moesten overgeven, vooral het vlees van paters en vettige koninklijke ambtenaren,dat hun nu nog enkel onsmakelijke herrineringen opriepen .........
Museu de Marinha em Lisboa .Imagem .a carta de Mercator
°°°°
Gerardus Mercator Rupelmundanus, ou Gerhard Kremer como era seu nome original, foi um cartógrafo flamengo (Bélgica) nascido em 1512 revolucionou a cartografia ao conseguir a façanha de representar o globo terrestre em um retângulo plano, a “Projeção de Mercator”, na época, chamado por ele de “Nova et aucta orbis terrae descriptio ad usum navigantium emendate accommodata”. Felizmente, Mercator era melhor com mapas do que com nomes e sua projeção foi, por séculos, utilizada na navegação (como o nome original sugeria), fazendo com que todas as cartas náuticas usadas até então se tornassem obsoletas e, sendo até hoje usada em muitos atlas .
In het museum van de marine in Lissabon prijkt in de inkom , de atlaskaart van Mercator uit Dendermonde .
palavras começadas por G em todo o texto, estando entre cada palavra com G, poderá haver até três palavras livres
.
Alguém grafitou em letras grosseiras "gringo Bush go home". Infelizmente, o gatafunho devastou globalmente um género de azulejos graduados. Um ruim génio tem-nos estragado. Graffiti! Seria um gesto de contestação?
Gafe desnecessária.
Olhe para essa galaria grega nesta paisagem glauca. Que graciosa! Uma gazela espantadiça galga giestas, foge em galope para grandes guerreiros com grinaldas nas cabeças garbosas.
Enquanto o gajo só gerava um estrago grosseiro e irreparável, o gringo já acabou com governar nosso globo terrestre.
°°°°°°°°°°°°
Iemand schreef in dikke graffiti letters " Gringo Bush go home" .Spijtig genoeg , de krabbel had een volledig paneel met azulejos beschadigd .Een verderfelijk inborst had het paneel zwaar beschadigd. Graffiti Zou het een gebaar van contestatie zijn ?
Neen ´t was een misdadige beschadiging .
Kijk naar het landschap met zijn Griekse galerij . Hoe gracieus !Een schichtige gazelle springt over bremstruiken ,vluchtend voor twee krijgers getooid met een bloemenkrans op hun trotse hoofden.
Terwijl een onbenullig ventje iets waardevol voor altijd onherstelbaar heeft beschadigt ,is president Bush allang uit het wereldbeeld verdwenen
A minha primeira participação nos desafios de 77palavras
O rei belga
O rei Alberto, é conhecido pela ansiedade sobre a divisão do país. O carinho pelas comunidades acalenta-lhe a esperança que vai desaparecer o fanatismo. Há gratidão para o soberano cheio de humor. Apesar de inspirador, o monarca sofre de melancolia e a saúde não lhe permite cumprir a tarefa. A única mácula foi aquela filha extraconjugal. "Alberto beliscava bichanas às escondidas!", mas o povo só reagiu com schadenfreude. No dia de abdicação, desejámos lhe uma feliz reforma.
°°°°°°°°°°°°°°°°
°
Koning Albert staat bekend om zijn bezorgdheid over een eventuele splitsing van ons land . Met genegenheid voor de gemeenschappen koestert hij de hoop dat het fanatisme zal verdwijnen . Er is veel dankbaarheid voor de goedgezinde vorst . Ondanks zijn bezielende kracht lijdt de koning aan zwaarmoedigheid en de gezondheid laat hem niet toe om zijn ambt nog verder te zetten .De enige vlek op zijn koninklijk blazoen is de buitenechtelijke dochter . Albert kneep de katjes in het donker maar de bevolking reageerde enkel lichtjes geamuseerd . Op de dag van zijn troonafstand wensten wij hem een gelukkig pensioen toe .
No mês de setembro Póvoa de Varzim celebra as Festas em honra de Nossa Senhora das Dores.
Ora, por ocaso, estive presente nesta vila agradável e assim tinha a feliz oportunidade de ver essa bela procissão.Valeu a pena. O povo correspondeu em peso e devoção e fui profundamente impressionado pela serenidade e dignidade das pessoas.
In de maand september vieren de bewoners van Póvoa de Varzim het feest ter ere van onze Lievevrouw der Smarten. Ik was daar toevallig en ik had de gelukkige mogelijkheid om de processie bij te wonen .
ik was vooral onder de indruk van de waardigheid tijdens de ommegang van de inwoners van Póvoa de Varzim.
O que é que eu vos peço? Peguem num destes exemplos que eu vos dou, ou criem um vosso, e usem as palavras no vosso texto de 77 palavras. Ah, e usem-nas na mesma ordem pela qual as escreveram (do princípio para o final) ou no sentido inverso (do final para o princípio). RISO, PISO, PESO, PRESO, PRETO, PRATO, PATO, PITO, APITO
Pito= Pastel típico de Vila Real ,recheado com doce de abóbora (ex :pitos de Santa Luzia)
Um pesadelo
Ela roncou agudo como se tivesse ingerido um APITO.
Então, ninguém podia presumir que estava a sonhar,devorando um pito recheado com abóbora. Foi um pesadelo! Devia comer com goelas de PATO pastéis sem parar, e cada vez mais pastéis ficaram no PRATO.
Tornou -se tudo PRETO diante dos olhos, cada pastel ficava PRESO no estômago. Ah! Seu PESO crescia a olhos vistos. Cheio de vergonha, escondeu-se sob o PISO.
Safa! Ali encontrou os amigos, chorando de RISO.
Een nachtmerrie
Zij snurkte schril alsof zij een fluitje had ingeslokken .Welnu, niemand kon vermoeden dat zij aan het dromen was, een gebakje etend gevuld met pompoen. ´T was een nachtmerrie. Zij moest met grote happen gebakjes eten zonder ophouden , en telkens lagen er meer gebakjes op het bord .Het werd haar zwart voor de ogen, ieder gebakje bleef op de maag liggen . Amai ! haar gewicht nam zienderogen toe . Beschaamd , verstopte zij zich in de grond . Potverdorie, kwam zij daar haar vrienden tegen ,gierend van het lachen .
Se possuísse uma canoa e um papagaio, podia considerar-me realmente como um Robinson Crusoé, desamparado na sua ilha. Há, é verdade, em roda de mim uns quatro ou cinco milhões de seres humanos. Mas, que é isso? As pessoas que nos não interessam e que se não interessam por nós, são apenas uma outra forma da paisagem, um mero arvoredo um pouco mais agitado. São, verdadeiramente como as ondas do mar, que crescem e morrem, sem que se tornem diferenciáveis uma das outras, sem que nenhuma atraia mais particularmente a nossa simpatia enquanto rola, sem que nenhuma, ao desaparecer, nos deixe uma mais especial recordação. Ora estas ondas, com o seu tumulto, não faltavam decerto em torno do rochedo de Robinson - e ele continua a ser, nos colégios e conventos, o modelo lamentável e clássico da solidão. Eça de Queirós, em 'Correspondência'
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Golven van eenzaamheid Indien ik een kano en papegaai bezat , kon ik me echt beschouwen als ene Robinson Croesus , heel alleen op een eiland.Er zijn in werkelijkheid rondom mij een vier of vijf miljoen mensen .Maar betekent dat wat?Mensen die ons niet interesseren en die ook geen interesse tonen voor ons . Ze zijn een andere vorm van decor, een simpel bosje met waaihout . Ze zijn zoals de golven van de zee die aanspoelen en verdwijnen zonder enig onderscheid met elkaar . Er is niet een golf die verschilt van de anderen Zelfs is er niet een die rollend aanspoelt die onze simpatie kan opwekken of een bijzondere indruk achterlaat .Welnu golven met veel tumult ontbreken ongetwijfeld rondom het rotseiland van Robinson ....en toch blijft hij in de leslokalen het betreurenswaardig het klassiek voorbeeld voor eenzaamheid te zijn .
Luís de Camões sempre presente no aspecto da rua ,aqui pode admirá-lo
numa montra duma livraria portuense
Luís de Camões ,de dichter des vaderlands altijd aanwezig in het straatbeeld
Desafio com as letras de Toronto
O senhor é ...?!
Noto que perdemos o caminho e que circulámos em torno de Toronto. – Desculpe, pode indicar-me onde fica o Instituto Camões?. Perguntei ao zarolho que estava sentado num toro à beira. Olhou meio tonto para o plano roto e dizia: Foi marinheiro, aventureiro, a única rota é sempre para frente com o vento a favor, além encontrará o meu trono de glória que conquistei com a pena. – Ui! Perdão! O Senhor é Luís de Camões!
Ao ouvir a fanfarra, o leão Zimbabueano saracoteava no ritmo daquelas zabumbas sem parar. Zebras seguiram o evento, zurrando e saltando de alegria. Zibelinas saíram do covil e mesmo o elefante zarolho surpreendeu o zoólogo sexagenário com um zelo salto de contente. O zénite singular de tudo isto, foi que mesmo o zarco urso deixou o sono hibernal para ver a banda passar.
O Zoo inteiro dançava sem segundo, um Zé -ninguém não participou, provavelmente porque era surdo.
De dansende dierentuin
Bij het horen van de fanfare,kwispelde de leeuw op de maat van de trommels.De zebras volgden de fanfare ,balkend en springend van vreugde.Marters velieten nieuwsgierig hun hol en zelfs de eenoogige olifant verbaasde de zoodirecteur met een vlot tevreden sprongetje.Echter het hoogtepunt van dit alles was de beer die speciaal uit zijn winterslaap kwam om de fanfare voorbij te zien komen . De hele zoo danste, nooit gezien , slechts eentje deed niet mee, waarschijnlijk omdat hij doof was.
Entrade de D.João I no Porto para celebrar o seu casamento com a Filipa de Lencastre (século XIV )
Desafio rádio SIM nr 37
carregue aqui
Num texto de, claro, 77 palavras, iremos usar estes 3 momentos em torno de um lápis (aparecem por ordem, mas as frases podem ser diferentes):
1) O lápis rola para o chão.
2) Alguém o apanha e guarda.
3) Aquele lápis aparece mais tarde.
O esboço Esboçando a sua amada falecida, entristeceu-se pelo facto de não conseguia lembrar o seu delicioso sorriso e atirou zangado o lápis para chão. Quando o reencontrou, entre a tralha no chão, tocava turbulento o telefone no anexo. Daí a nada voltou para o inacabado esboço, mas já não soube onde deixava o lápis. Olhava desconsolado para a face da querida. Num ai, viu-a sorrir como se lembrava dantes e instintivamente pegou no lápis perdido atrás da orelha.
Zijn overleden geliefde schetsend werdt hij bedroeft omwille van het feit dat hij haar heerlijke glimlach niet meer kon herinneren en triest gooide hij het potlood weg.Toen hij het terug had gevonden tussen de rommel op de vloer ,rinkelde de telefoon aanhoudend in de andere kamer.Snel haaste hj zich terug naar zijn onafgewerkte schets,maar hij wist niet meer waar zijn potlood was gebleven.Hij keek ontroostbaar naar de schets van zijn lieve vrouw . Plots zag hij haar glimlach zoals hij het van vroeger herinnerde en spontaan greep hij naar het potlood achter zijn oor.
