dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
A estrada em frente estava totalmente descalçada. Desorientados, não sabíamos se devíamos ir para a direita ou para a esquerda. Perguntámos a um passante ocasional, mas infelizmente a explicação ficou tão confusa quanto os indicadores pintados no alcatrão. Tivéramos a suposição que era um velho marinheiro. Seja que for! Então, se formos para bombordo ficará mais seguro e, se escolhermos o lado estibordo, descobriremos recantos novos. O lobo-do-mar desejou-nos uma boa partida com o vento a favor!
Gedesoriënteerd
De weg rechtdoor was volledig opgebroken Gedesoriënteerd wisten we niet of we naar rechts of naar links moesten gaan. We vroegen het aan de toevallige voorbijganger, maar helaas was die uitleg net zo verwarrend als de richtingspijlen die op het asfalt geschilderd waren. We hadden het vermoeden dat het een oude zeeman was. Wat het ook mag zijn! Als we richting bakboord gaan is het veiliger en als we voor stuurboord kiezen zullen we nieuwe horizonten ontdekken. De oude zeebonk wenste ons een goede afvaart met de wind in de zeilen!
Ah, como pude eu pensar sonhar aquelas coisas? Contrapus! Encontrei -me entre aquelas criaturas horríveis do Pieter Breughel. Embora fossem monstros diabólicos não me poderiam intimidar, achava mesmo hilariante e ,desatava a rir ao reconhecer o rosto de Michael Jackson num ovo, dançando de quatro patas . Sonhos não têm lógica , antes de acordar tivera um momento aflito e encontrava-me face a face com um Tiranossauro.
Só não me atacou com raiva porque a corrente de ferro o impediu.
Ach, hoe kon ik denken zulke dinges te dromen ?
Bam! Plots bevond ik mij tussen die afschuwelijke creaturen van Pieter Breughel. Hoewel het duivelse monsters waren zouden ze mij niet bang maken,ik vond het zelfs lachwekkend en kon er hartelijk met lachen bij het herkennen van Micheal Jackson zijn gelaat in een ei dansend op vier poten. Dromen hebben geen logica, juist voor het wakker worden had ik een bangelijk moment en bevond ik me oog in oog met een Tiranossauro. Enkel viel hij mij niet razend aan omdat de ijzeren ketting het verhinderde.
Neste momento estamos na Amadora visitando o reservatório da mãe d’água. Nosso guia ama visivelmente a sua profissão, pois adora contar histórias. Ora, não evidente, reclama cuidados para viajar através Portugal com um autocarro cheio. Por vezes, há uma reclamadora assertiva entre os turistas com um clã de seguidores para reclamar constantemente, o que lhe dá dor de cabeça. Num caso destes clama justiça. Mais ninguém, pessoas cultivadas nunca atirarão lama, mas gozam dos encantos no país lusitano..
De klaagster
Op dit moment bevinden wij ons in Amadora (Lissabon)het waterreservoir bezoekend .Onze gids houd zichtbaar van zijn job want hij vindt het heerlijk verhaaltjes te vertellen. Wel niet zo evident om zorg te moeten dragen ,reisend doorheen Portugal met een volle bus . Soms is er een zelfverzekerde klaagster met een kliekje meelopers om aanhoudend te klagen, wat hem veel hoofdzorgen geeft .In zo´n geval vraagt hij redelijkheid. Verder niets , gecultiveerde mensen gooien niet met modder , maar genieten van de mooiste plekjes in het land der lusitaniers.
Ambos iam encontrar um futuro fatal, pois, a ideia horrível para acabarem naquele anzol pontiagudo como iscas naturais de pesca desportiva, um tal fim não lhes agradava compreensivelmente muito. Embora um ao outro fossem por natureza inimigos. Aparentemente em perigo comum se faz amigos novos.Num ai! A caixa térmica caiu aberta na relva.Fuja daqui, gritou a minhoca, e agarrava-se às costas do caranguejo. Então, tinham muita sorte, por um triz não eram de novo capturados.
het krabbetje en de pier .
Beiden gingen een fatale toekomst te gemoet,want,het afschuwelijk idee te eindigen aan die scherpe vishaak als levendig lokaas voor het sportvissen , zulk einde beviel hen begrijpelijkwijs niet.Hoewel zij natuurlijke vijanden van elkaar waren. Blijkbaar in gezamelijk gevaar maakt men nieuwe vrienden.Plotseling! viel de koelboxs open in het gras.Vlucht van hier weg , riep de pier ,en greep zich vast op de rug van het krabbetje.Wenu,zij hadden veel geluk, het scheelde niet veel of ze waren terug gevangen
ER was niets meer aan te doen dan mij te berusten met de gevolgen van de frontale botsing. Pech, als ik dat everzwijn had vermeden dan zou noch mijn auto noch het onvoorzichtige dier roemloos geeindigt zijn in een gracht. Gelukkig kwam ik er gezond en wel uit. Nu blijft mij enkel over om mijn engelbewarder te bedanken . Want die dag gebeurden er ergere dingen. Een trein die op een ander botste, drie doden ,of de voetbalfan die geraakt werdt door een vogelpik in het hoofd.Wie zou op zulke manier willen sterven?
Partecipe em Histórias em 77 palavras
Desafio Nr103
estas 3 frases são obrigatórias, nesta ordem.
Nada mais havia a fazer (…) Se tivesse evitado (…) Agora, restava (…)
Que mais?
Nada mais havia a fazer que me resignar às consequências da colisão frontal.
Má sorte, se tivesse evitado aquele javali, nem o meu carro nem o animal imprudente deveram acabar sem glória numa vala.
Ora, coisas piores aconteceram nesse dia.
Um comboio que bateu noutro, três mortos, ou o fã que foi atingido por um dardo na cabeça. Quem quereria perecer assim?
Felizmente eu saí são e salvo.
Agora, restava-me apenas agradecer ao meu anjo da guarda.
Talvez não te impressionasse muito. Mas foi aqui que o meu pai nasceu. Naquele tempo ainda morámos sossegados, entre a verdura abundante com flores camponesas e uma grande vedação. Ainda criança, só desejava que esta vida sossegada nunca acabasse. Mas, provavelmente vivemos errados porque a aldeia foi modernizada, e a casa teria de se vergar a quadradas caixas de betão com grande janelas e uma ruidosa autoestrada através do jardim de antes.
°°°°°°
Welk verhaal kun je maken met een foto van een huis
Het geboortehuis.
Misschien dat je niet onder de indruk zijt. Maar het was hier waar mijn vader werd geboren. Toentertijd leefden wij nog rustig tussen het overdadig groen en prachtige veldbloemen.; Nog kind wensten wij dat deze vredige rust nooit eindigde. Maar blijkbaar leefden, wij verkeerd want het dorp werd gemoderniseerd e moest wijken voor betonnen dozen met grote ramen en een autostrade in de achtertuin.
«Vivo sempre no presente. O futuro, não o conheço. O passado, já o não tenho.»
°
°
Um ponto de interrogação grande
Seja como for, vivo sempre no presente, obrigatoriamente forçado pela cadência das horas tomarei minha medicação. Vivendo folgado como o passado, já o não tenho. Aliás, recuso a lembrar-me do que não mais há. Só nos sonhos, em momentos de descuido, o passado dirigiu um sorriso a mim. Ainda bem que o futuro,não o conheço, fica um ponto de interrogação grande, apenas sei que morrer não se faz de uma vez ,mas pouco a pouco.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
en Het groot vraagteken
Hoe het ook zij , ik leef alleen nog in het heden, verplicht zal ik op het cadans van de uren mijn levensnoodzakelijke medicatie nemen. Ongedwongen leven zoals in het verleden heb ik niet meer. Trouwens weiger ik te denken aan wat er niet meer is, gezondheid. Alleen in dromen, op onbewaakte momenten lacht het verleden mij nog toe . Gelukkig maar , ken ik de toekomst niet, blijft een groot vraagteken , ik weet enkel sterven doet je niet in een keer, maar beetje bij beetje.