dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Tiquetique, tiquetaque, tiquetique, tiquetaque, meus olhos ziguezague num vaivém juntos em cadência com a pêndula daquele relógio antigo que faz tiquetique monotonamente, tiquetaque, tiquetaque, tiquetaque. É para ficar doido! Os olhos parecem hipnotizados pelo movimento ziguezagueado da pêndula .
Mas, que horas são?
Se calhar já é a hora para partir.
Sei lá .............................................................
Zigzaggend
Tikke takke ,tikke, takke, mijn ogen zigzaggend van links naar rechts samen in cadans met de slinger. Die klok die eentonig tikt, tikke, tikke Het is gek van te worden! De ogen lijken gehipnotizeerd door het monotone zigzagge van de slinger.
Escritiva nº 36― os «pontos» na história A rosa-dos -ventos em Belém
Paciência nunca foi um ponto forte desse anterior ponto. Já dez em ponto muito passadas, estava a ponto de se ir embora, quando os estudantes chegaram ao ponto da partida. Guiar a tal ponto que tudo ocorreria convenientemente, devia pôr ponto à vozearia e imediatamente pôr os pontos nos ii. Ninguém o interrompeu.Que estudantes exemplares, na sombra da torre de Belém, podia, ponto por ponto, discorrer com pontos e vírgulas sobre a rosa-dos-ventos e seus pontos.
De windroos van Belém
Geduld was niet het sterkste punt van deze voormalige theater souffleur . Reeds klokslag tien lang voorbij ,stond hij op het punt te vertrekken ,toen de studenten aankwamen op het vertrekpunt . Gidsen zodanig dat het ordentelijk zou gebeuren ,moest hij einde maken aan geroesemoes onder elkaar en onmiddellijk de puntjes op de i zetten.Niemand onderbrak hem . Het waren voorbeeldige studenten ,in de schaduw van de toren van Belém ,kon hij punt voor punt uitweiden met punten en komma’s over de windroos met zijn windstreken .
Nasceu na incubadora e foi averbado como avestruz : origem áfrica : pais desconhecidos. Crescendo ,com aveia e avelãs tornou-se um gigante alado entre as aves no pátio. Provavelmente, sentia a aversão delas somente porque não sabia voar. Com cada tentativa falhada enterrou com muito vergonha a cabeça na areia avermelhada. Afinal,não queria ser ridicularizado e nunca mais se aventurou para tentar. Aliás não precisara de voar, sabia andar mais rápido que qualquer outro animal de duas patas.
De struisvogel
Hij werd geboren in de broedmaschiene en geregristreerd als een struisvogel van Afrikaanse afkomst: ouders onbekend. Opgegroeid met havervlokken en hazelnoten werd het een gevleugelde reus tussen de vogels in de tuin. Waarschijnlijk voelde hij hun afkeer omdat hij niet wist hoe hij moest vliegen. Elke mislukte poging begroef hij beschaamd de kop in het roodachtige zand. Hij wilde tenslotte niet belachelijk gemaakt worden en waagde het nooit meer om het te proberen. In feite hoefde hij niet te vliegen, hij wist hoe hij sneller moest lopen dan enig ander tweebenig dier.
No plaino abandonado, nasceu meu blogue. Borbulhando, como água duma fonte subterrânea buscava na sua fragilidade um curso próprio. Ora, talvez demasiado destemido, não encontrou imediatamente uma abertura, e formara-se um paul dormente. Lentamente, gota a gota, superava os obstáculos de seixos... Num ai, encontrou-se numa cascata impetuosa, que o levava para uma outra dimensão. Não obstante, ficará somente um ribeiro discreto que faz pensar em nada. Quem está ao pé dele, está só ao pé dele.
¨¨¨¨¨¨
O menino da sua mãe,de Fernando Pessoa ― Cancioneiro
O Tejo é mais belo que o rio que corre pela minha aldeia, de Alberto Caeiro
.
Mijn blogje
In een eenzame vlakte ,ontsprong het. Opborrelend uit de ondergrond zocht het fragiel zijn eigen loop .Wel , misschien was het te overmoedig en vondt het niet onmiddelijk de juiste richting want er vormde zich een stilstaande waterplas . Traag,druppel per druppel overwon het al deze hindernissen van keien en rotsen . ...Plotseling bevond het zich in een onstuimige waterval die het naar een andere iets grotere dimentie bracht . Nochtans zal het altijd maar een bescheiden beekje blijven ,dat aan niets doet denken .Wie aan zijn oever staat ,staat daar enkel maar aan die oever, niets meer .
Ela pensava ser uma mulher num casamento feliz, até o dia em que a verdade amarga bateu na cara. Ao levar os filhos à escola de carro, viu o marido beijando uma loira. Seguiu-os no retrovisor como atravessam de mão dadas a rua. Chocada, telefonou à melhor amiga ,precisava de desabafar. Porém, foi com maior consternaçã a suposta amiga reagiu ao adultério do seu esposo. Confessou-se aparentemente ao diabo. A hipócrita também tivera uma relações com ele.
De schijnheilige.
.
Zij waande zich een vrouw in een gelukkig huwelijk, tot de dag dat de bittere waarheid haar in het gezicht sloeg. Terwijl ze de kinderen naar school bracht, merkte ze dat haar man een blondine hartstochtelijk kuste en zelfs in de achteruitkijkspiegel zag ze ze hand in hand lopen Allicht geschokt, belde ze haar beste vriendin, ze moest haar hart luchten, De vermeende vriendin reageerde echter met meer ontsteltenis op het overspel van haar man dan zij. Blijkbaar was ze bij de duivel te biecht gegaan. Deze schijnheilige , ook zij had een liefdesrelatie met haar man
15 augusto Santa Maria padroeira de Antuérpia celebramos o dia da mãe
Mãezinha
A terra de meu pai era pequena e os transportes difíceis. Não havia comboios, nem automóveis, nem aviões, nem misséis. Corria branda a noite e a vida era serena.
Segundo informação, concreta e exata, dos boletins oficiais, viviam lá na terra, a essa data, 3023 mulheres, das quais 45 por cento eram de tenra idade, chamando tenra idade à que vai do berço até à puberdade.
28 por cento das restantes eram senhoras, daquelas senhoras que só havia dantes. Umas, viúvas, que nunca mais (oh! nunca mais!) tinham sequer sorrido desde o dia da morte do extremoso marido; outras, senhoras casadas, mães de filhos (De resto, as senhoras casadas, pelas suas próprias condições, não têm que ser consideradas nestas considerações.)
Das outras, 10 por cento, eram meninas casadoiras, seriíssimas, discretas, mas que por temperamento, ou por outras razões mais ou menos secretas, não se inclinavam para o casamento.
Além destas meninas havia, salvo erro, 32, que à meiga luz das horas vespertinas se punham a bordar por detrás das cortinas espreitando, de revés, quem passava nas ruas.
Dessas havia 9 que moravam em prédios baixos como então havia, um aqui, outro além, mas que todos ficavam no troço habitual que o meu pai percorria, tranquilamente no maior sossego, às horas em que entrava e saía do emprego.
Dessas 9 excelentes raprigas uma fugiu com o criado da lavoura; 5 morreram novas, de bexigas; outra, que veio a ser grande senhora, teve as suas fraquezas mas casou-se e foi condessa por real mercê; outra suicidou-se não se sabe porquê.
A que sobeja chama-se Rosinha. Foi essa que o meu pai levou à igreja. Foi a minha mãezinha.
(António Gedeão)
Moeke Vaders geboortedorp was klein en moeilijk bereikbaar Er passeerden geen treinen , auto´s, vliegtuigen noch raketten. De avonden waren er mild en het leven liep sereen Volgens concrete en juiste informatie uit oficieële publicaties woonden daar in ´t dorp van toen 3023 vrouwen waarvan 45 percent jonge vrouwen vanaf de wieg tot puberteit
genaamd de jonge generatie de overige 28 percent . Waren Dames, zoals die vroeger bekend waren. Sommigen ervan, weduwen ,die nooit meer (ach! wat is nooit meer) hadden gelachen sinds het overlijden van hun tedere echtgenoot , De anderen, waren getrouwde dames,moeders van kinderen... ( of het waren dames getrouwd vlg. hun eigen voorwaarden en moeten dus niet worden in rekening genomen worden in deze optelling )
Bleef er nog 10 percent over , dat waren de huwbare ,discrete meisjes , maar omwille van temperament ,of door een of andere onbekende reden, nooit de kans hadden gekregen om in het huwelijk te treden . Behalve hen waren er mits een foutmarge nog 32 huwbare meisjes , die in het zachte licht van de vooravond zich achter de gordijnen zetten te borduren stiekem loerend, wie door de straat kwam 9 daarvan woonden in bescheiden huisjes ,hier en daar verspreidt in de omgeving ,maar die allen op de weg lagen die mijn vader liep, op zijn grootste gemak ,op de uren dat hij naar of van zijn werk kwam. Van die negen voortreffelijke meisjes liep er eentje weg van huis samen met een boerenknecht.
Vijf stierven jong, aan de pokken. En een bleek bestemt om een grote dame te worden , ondanks haar lage afkomst , trouwde ze met koninklijke toestemming met een graaf. Eentje pleegde zelfmoord
niemand wist waarom . Wie over bleef luisterde naar de naam Rosaline Deze Rosaline was het die mijn vader naar het altaar bracht.
O mostrengo que está no fim do mar Na noite de breu ergueu-se a voar, À roda da nau voou três vezes, Voou três vezes a chiar, E disse: «Quem é que ousou entrar Nas minhas cavernas que não desvendo, Meus tectos negros do fim do mundo?» E o homem do leme disse, tremendo: «El-Rei D. João Segundo!»
«De quem são as velas onde me roço? De quem as quilhas que vejo e ouço?» Disse o mostrengo, e rodou três vezes, Três vezes rodou, imundo e grosso, «Quem vem poder o que só eu posso, Que moro onde nunca ninguém me visse E escorro os medos do mar sem fundo?» E o homem do leme tremeu, e disse: «El-Rei D. João Segundo!»
Três vezes do leme as mãos ergueu, Três vezes ao leme as reprendeu, E disse no fim de tremer três vezes: «Aqui ao leme sou mais do que eu: Sou um Povo que quer o mar que é teu; E mais que o mostrengo, que me a alma teme E roda nas trevas do fim do mundo, Manda a vontade, que me ata ao leme, De El-Rei D. João Segundo!»
Fernando Pessoa, Mensagem (1934)
Driemaal moest hij het roer lossen Driemaal greep hij het terug vast En na driemaal zijn vrees te hebben herwonnen ,
zei hij tegen het zeemonster: Hier achter het roer staat meer dan ikzelf;
Tornavam-se muito entusiastas desde acharam meu caixão na cava. Problema, não tiveram medo de mim, nem minha olhadela homicida nem as garras afiadas davam-lhes arrepios. Na verdade, eu tivera o maior pavor. Esses idiotas desrespeitosos julgavam que eu era um esquecido acessório da feira de diversões. Durante Halloween fui posto à vista num quarto obscurecido. Cada vez quando alguém ergueu a tampa, e não imediatamente gritei horripilante dava -me zangado um coice duro.
Quem comportam-se aqui como monstros?
Het monster met schrik
Ze werden erg enthousiast sinds ze mijn doodskist in de kelder vonden. Probleem, ze waren niet bang voor me, noch mijn moorddadige blik, noch de scherpe klauwen gaven hen de kriebels. Sterker nog, ik was bang . Deze respectloze idioten dachten dat ik een vergeten kermisaccessoire was . Tijdens Halloween werd ik tentoongestelt in een verduisterde kamer.Als iemand het deksel optilde, en ik niet onmiddelijk bloedstollend schreeuwde, kreeg ik een harde schop. Wie gedragen zich hier als monsters ?
Em casa e fora dela o ritmo da nossa vida parecia imutável para a avó. Ela continuava a viver simples, como riqueza única, uma cabra no estábulo. Hoje em dia ninguém seria capaz de perceber a pobreza de então. Mas graças a esse leite, meu pai e tios foram criados. Satisfazendo o pedido dela, empurrou a cabra, apesar do cheiro, no banco de trás do Mercedes, para irem à aldeia próxima e deixar inseminá-la, como cada ano. .
Peguem no livro que estão a ler. Sigam a marca que vos diz onde vão na leitura.
Agora, copiem as 10 primeiras palavras dessa página.
Elas estarão, em algum momento, dentro do vosso texto.
Digam-nos que livro é, para partilharmos leituras!
Do livro que estou a ler, copiei isto:
Ernestina // J.Rentes de Carvalho
Em casa e fora dela o ritmo da nossa vida
Zoek een zin uit een boek en maak een verhaal°°
Zoek
Zoals elk jaar
In huis en daarbuiten leek het ritme van ons leven onveranderd voor oma. Ze bleef eenvoudig leven,met als enige van waarde voor haar,een geit in de stal. Tegenwoordig zou niemand de algemene armoede van toen niet begrijpen. Maar dankzij deze melk heeft zij mijn vader en ooms kunnen grootbrengen. Op haar vraag duwde vader de geit, ondanks de stank ,op de achterbank van de nieuwe Mercedes ,en reed naar het nabijgelegen dorp om haar zoals ieder jaar bij de bok te zetten.
Desafio 239Desafio nº 239– referências a livros infantis
verhaal met verwijzing naar een sprookje
.
Um final feliz
Olhando -se no espelho, Sebastião viu o solteiro mais bonito do país. Porém, foi o desejo da sua madrasta que ele logo se casasse. Tinha um encontro com duas beldades que sonhavam para encontrar o amor. Ao beijá-las não sentiu paixão . Ora , ficou um alívio para seus sete melhores amigos, ele não saiu do armário. Embora o que não se arrojsse. Aconteceria. Acordada pela realidade , as donzelas apaixonaram-se por uma à outra, casaram-se e viveram longo e feliz.
Een gelukkig einde.
.
Sebastiaan keek naar zichzelf in de spiegel en zag de knapste vrijgezel van het land. Het was echter de wens van zijn stiefmoeder dat hij spoedig zou trouwen. Hij had een date met twee schoonheden die ervan droomden liefde te vinden. Bij het kussen voelde hij geen enkele passie. Welnu, tot opluchting van zijn zeven beste vrienden, kwam hij niet uit de kast Hoewel wat hij niet durfde. Zou gebeuren. Wakker geschud door de realiteit werden de meisjes stapelverliefd op elkaar, trouwden en leefden lang en gelukkig.
. 
.
