dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
GENT-cidade histórica belga ,aqui nasceu em 1500 o imperador Carlos Quinto
Het mooie Gent waar keizer Karel geboren is
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Sobre Ler na cama Sobre ler na cama
Howard Jacobson no " The Guardian "
Então penso na minha mãe - uma leitora fervente - e o meu pai que nunca leu uma palavra, dormindo pacificamente ao lado dela, com o sentido seguro que, embora ela estivesse noutro sítio em pensamente, apenas estava uma página afastada dele.
.
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
José Maria da Fonseca, casa museu, na Vila Nogueira de Azeitão
Wijnhuis Fonseca
Sebastão da Gama, poeta e pedagogo, nasceu em Vila Nogueira de Azeitão
Quando eu nasci, ficou tudo como estava. Nem homens cortaram veias, nem o Sol escureceu, nem houve estrelas a mais... Somente, esquecida das dores, a minha Mãe sorriu e agradeceu.
. Quando eu nasci, não houve nada de novo senão eu. As nuvens não se espantaram, não enlouqueceu ninguém… para que o dia fosse enorme, bastava toda a ternura que olhava nos olhos de minha mãe.
Sebastião da Gama
.
.
Toen ik geboren ben bleef alles zoals eerder. Geen man die de navelstreng doorknipte noch de zon die verduisterde noch minder een ster die er bijkwam Enkel, de weeën vergetend, de glimlach en dank van mijn moeder
. Toen ik geboren ben Was er niets nieuws behalve ik, geen wolken die zich verbaasden en niemand die uit de bol ging, opdat het zo´n geweldige dag zou zijn voor mij was het al voldoende om die tederheid
Biografia: João Ubaldo Osório Pimentel Ribeiro foi um escritor, jornalista, roteirista e professor brasileiro, formado em direito e membro da Academia Brasileira de Letras. É ganhador do Prêmio Camões de 2008, maior premiação para autores de língua portuguesa. Ubaldo Ribeiro teve algumas obras adaptadas para a televisão e para o cinema, além de ter sido distinguido em outros países, como a Alemanha.
No dia de outubro do ano 2011,
tivemos um encontro memorável com o escritor Brasileiro João Ubaldo Ribeiro na sala parlatório da nossa escola, onde o formoso escritor palestrou sobre as suas obras e Brasil. Ora, O Senhor tivera um humor delicioso e nossas perguntas foram retribuídas pelo escritor com graça. Também a minha pergunta onde reportei a um trecho saliente no seu formoso livro "Viva o povo Brasileiro" quando lhe perguntei:
Se o Senhor tivesse a coragem, aqui rodeado de verdadeiros flamengos de sangue e ossos para responder à pergunta.
"Porquê naquele tempo, os brasileiros preferiram comer a carne dum flamengo que a qualquer carne de outras nacionalidades?
Ora o escritor soltou um gargalhada deliciosa e afirmou-nos com a mão no coração que nos só o devíamos entender como uma metáfora.. .
..............................
Um trecho do livro ,
Viva o povo brasileiro
O Flamengo tinha o gosto pouco brando, a carne tão tenra e suave, tão leve no estômago, tão estimada pelas crianças, prestando -se tão versatilmente a todo uso culinário, que cedo todos deram de preferi-lo a qualquer outro alimento, até mesmo o Caboco Capiraba, cuja paladar, antes rude, se tornou de tal sorte à carne flamenga que as vezes chegava a ter engulhos, só de pensar em certos portugueses e espanhóis que em outros tempos havia comido, principalmente padres e funcionários da coroa, os quais lhe ecoavam agora uma memória oleosa, quase sebenta, de grande morrinha e invencível graveolência.
°°°°°°°°°°
Een Fragment uit het boek
Lang leve het brasiliaanse volk ,
....Het vlees van de vlaming smaakte beetje flauw , ´t was aromisch en heel mals , licht verteerbaar voor de maag ,en gewaardeerd door kinderen en bovendien leende het zich gemakkelijk tot elke culinaire bereiding , zodat reeds snel allen de voorkeur gaven aan hen boven welk ander vlees, zelfs voor de halfbloeden die niet zo kieskeurig waren, werd het vlees van vlamingen op een zodanige wijze gegeerd dat ze soms, alleen al bij de gedachte dat ze in slechtere tijden , portugezen en spanjaarden hadden gevreten, ze bijna moesten overgeven, vooral het vlees van paters en vettige koninklijke ambtenaren,dat hun nu nog enkel onsmakelijke herrineringen opriepen .........
Museu de Marinha em Lisboa .Imagem .a carta de Mercator
°°°°
Gerardus Mercator Rupelmundanus, ou Gerhard Kremer como era seu nome original, foi um cartógrafo flamengo (Bélgica) nascido em 1512 revolucionou a cartografia ao conseguir a façanha de representar o globo terrestre em um retângulo plano, a “Projeção de Mercator”, na época, chamado por ele de “Nova et aucta orbis terrae descriptio ad usum navigantium emendate accommodata”. Felizmente, Mercator era melhor com mapas do que com nomes e sua projeção foi, por séculos, utilizada na navegação (como o nome original sugeria), fazendo com que todas as cartas náuticas usadas até então se tornassem obsoletas e, sendo até hoje usada em muitos atlas .
In het museum van de marine in Lissabon prijkt in de inkom , de atlaskaart van Mercator uit Dendermonde .
palavras começadas por G em todo o texto, estando entre cada palavra com G, poderá haver até três palavras livres
.
Alguém grafitou em letras grosseiras "gringo Bush go home". Infelizmente, o gatafunho devastou globalmente um género de azulejos graduados. Um ruim génio tem-nos estragado. Graffiti! Seria um gesto de contestação?
Gafe desnecessária.
Olhe para essa galaria grega nesta paisagem glauca. Que graciosa! Uma gazela espantadiça galga giestas, foge em galope para grandes guerreiros com grinaldas nas cabeças garbosas.
Enquanto o gajo só gerava um estrago grosseiro e irreparável, o gringo já acabou com governar nosso globo terrestre.
°°°°°°°°°°°°
Iemand schreef in dikke graffiti letters " Gringo Bush go home" .Spijtig genoeg , de krabbel had een volledig paneel met azulejos beschadigd .Een verderfelijk inborst had het paneel zwaar beschadigd. Graffiti Zou het een gebaar van contestatie zijn ?
Neen ´t was een misdadige beschadiging .
Kijk naar het landschap met zijn Griekse galerij . Hoe gracieus !Een schichtige gazelle springt over bremstruiken ,vluchtend voor twee krijgers getooid met een bloemenkrans op hun trotse hoofden.
Terwijl een onbenullig ventje iets waardevol voor altijd onherstelbaar heeft beschadigt ,is president Bush allang uit het wereldbeeld verdwenen
A minha primeira participação nos desafios de 77palavras
O rei belga
O rei Alberto, é conhecido pela ansiedade sobre a divisão do país. O carinho pelas comunidades acalenta-lhe a esperança que vai desaparecer o fanatismo. Há gratidão para o soberano cheio de humor. Apesar de inspirador, o monarca sofre de melancolia e a saúde não lhe permite cumprir a tarefa. A única mácula foi aquela filha extraconjugal. "Alberto beliscava bichanas às escondidas!", mas o povo só reagiu com schadenfreude. No dia de abdicação, desejámos lhe uma feliz reforma.
°°°°°°°°°°°°°°°°
°
Koning Albert staat bekend om zijn bezorgdheid over een eventuele splitsing van ons land . Met genegenheid voor de gemeenschappen koestert hij de hoop dat het fanatisme zal verdwijnen . Er is veel dankbaarheid voor de goedgezinde vorst . Ondanks zijn bezielende kracht lijdt de koning aan zwaarmoedigheid en de gezondheid laat hem niet toe om zijn ambt nog verder te zetten .De enige vlek op zijn koninklijk blazoen is de buitenechtelijke dochter . Albert kneep de katjes in het donker maar de bevolking reageerde enkel lichtjes geamuseerd . Op de dag van zijn troonafstand wensten wij hem een gelukkig pensioen toe .
No mês de setembro Póvoa de Varzim celebra as Festas em honra de Nossa Senhora das Dores.
Ora, por ocaso, estive presente nesta vila agradável e assim tinha a feliz oportunidade de ver essa bela procissão.Valeu a pena. O povo correspondeu em peso e devoção e fui profundamente impressionado pela serenidade e dignidade das pessoas.
In de maand september vieren de bewoners van Póvoa de Varzim het feest ter ere van onze Lievevrouw der Smarten. Ik was daar toevallig en ik had de gelukkige mogelijkheid om de processie bij te wonen .
ik was vooral onder de indruk van de waardigheid tijdens de ommegang van de inwoners van Póvoa de Varzim.
O que é que eu vos peço? Peguem num destes exemplos que eu vos dou, ou criem um vosso, e usem as palavras no vosso texto de 77 palavras. Ah, e usem-nas na mesma ordem pela qual as escreveram (do princípio para o final) ou no sentido inverso (do final para o princípio). RISO, PISO, PESO, PRESO, PRETO, PRATO, PATO, PITO, APITO
Pito= Pastel típico de Vila Real ,recheado com doce de abóbora (ex :pitos de Santa Luzia)
Um pesadelo
Ela roncou agudo como se tivesse ingerido um APITO.
Então, ninguém podia presumir que estava a sonhar,devorando um pito recheado com abóbora. Foi um pesadelo! Devia comer com goelas de PATO pastéis sem parar, e cada vez mais pastéis ficaram no PRATO.
Tornou -se tudo PRETO diante dos olhos, cada pastel ficava PRESO no estômago. Ah! Seu PESO crescia a olhos vistos. Cheio de vergonha, escondeu-se sob o PISO.
Safa! Ali encontrou os amigos, chorando de RISO.
Een nachtmerrie
Zij snurkte schril alsof zij een fluitje had ingeslokken .Welnu, niemand kon vermoeden dat zij aan het dromen was, een gebakje etend gevuld met pompoen. ´T was een nachtmerrie. Zij moest met grote happen gebakjes eten zonder ophouden , en telkens lagen er meer gebakjes op het bord .Het werd haar zwart voor de ogen, ieder gebakje bleef op de maag liggen . Amai ! haar gewicht nam zienderogen toe . Beschaamd , verstopte zij zich in de grond . Potverdorie, kwam zij daar haar vrienden tegen ,gierend van het lachen .
Se possuísse uma canoa e um papagaio, podia considerar-me realmente como um Robinson Crusoé, desamparado na sua ilha. Há, é verdade, em roda de mim uns quatro ou cinco milhões de seres humanos. Mas, que é isso? As pessoas que nos não interessam e que se não interessam por nós, são apenas uma outra forma da paisagem, um mero arvoredo um pouco mais agitado. São, verdadeiramente como as ondas do mar, que crescem e morrem, sem que se tornem diferenciáveis uma das outras, sem que nenhuma atraia mais particularmente a nossa simpatia enquanto rola, sem que nenhuma, ao desaparecer, nos deixe uma mais especial recordação. Ora estas ondas, com o seu tumulto, não faltavam decerto em torno do rochedo de Robinson - e ele continua a ser, nos colégios e conventos, o modelo lamentável e clássico da solidão. Eça de Queirós, em 'Correspondência'
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Golven van eenzaamheid Indien ik een kano en papegaai bezat , kon ik me echt beschouwen als ene Robinson Croesus , heel alleen op een eiland.Er zijn in werkelijkheid rondom mij een vier of vijf miljoen mensen .Maar betekent dat wat?Mensen die ons niet interesseren en die ook geen interesse tonen voor ons . Ze zijn een andere vorm van decor, een simpel bosje met waaihout . Ze zijn zoals de golven van de zee die aanspoelen en verdwijnen zonder enig onderscheid met elkaar . Er is niet een golf die verschilt van de anderen Zelfs is er niet een die rollend aanspoelt die onze simpatie kan opwekken of een bijzondere indruk achterlaat .Welnu golven met veel tumult ontbreken ongetwijfeld rondom het rotseiland van Robinson ....en toch blijft hij in de leslokalen het betreurenswaardig het klassiek voorbeeld voor eenzaamheid te zijn .
Luís de Camões sempre presente no aspecto da rua ,aqui pode admirá-lo
numa montra duma livraria portuense
Luís de Camões ,de dichter des vaderlands altijd aanwezig in het straatbeeld
Desafio com as letras de Toronto
O senhor é ...?!
Noto que perdemos o caminho e que circulámos em torno de Toronto. – Desculpe, pode indicar-me onde fica o Instituto Camões?. Perguntei ao zarolho que estava sentado num toro à beira. Olhou meio tonto para o plano roto e dizia: Foi marinheiro, aventureiro, a única rota é sempre para frente com o vento a favor, além encontrará o meu trono de glória que conquistei com a pena. – Ui! Perdão! O Senhor é Luís de Camões!
Ao ouvir a fanfarra, o leão Zimbabueano saracoteava no ritmo daquelas zabumbas sem parar. Zebras seguiram o evento, zurrando e saltando de alegria. Zibelinas saíram do covil e mesmo o elefante zarolho surpreendeu o zoólogo sexagenário com um zelo salto de contente. O zénite singular de tudo isto, foi que mesmo o zarco urso deixou o sono hibernal para ver a banda passar.
O Zoo inteiro dançava sem segundo, um Zé -ninguém não participou, provavelmente porque era surdo.
De dansende dierentuin
Bij het horen van de fanfare,kwispelde de leeuw op de maat van de trommels.De zebras volgden de fanfare ,balkend en springend van vreugde.Marters velieten nieuwsgierig hun hol en zelfs de eenoogige olifant verbaasde de zoodirecteur met een vlot tevreden sprongetje.Echter het hoogtepunt van dit alles was de beer die speciaal uit zijn winterslaap kwam om de fanfare voorbij te zien komen . De hele zoo danste, nooit gezien , slechts eentje deed niet mee, waarschijnlijk omdat hij doof was.
Entrade de D.João I no Porto para celebrar o seu casamento com a Filipa de Lencastre (século XIV )
Desafio rádio SIM nr 37
carregue aqui
Num texto de, claro, 77 palavras, iremos usar estes 3 momentos em torno de um lápis (aparecem por ordem, mas as frases podem ser diferentes):
1) O lápis rola para o chão.
2) Alguém o apanha e guarda.
3) Aquele lápis aparece mais tarde.
O esboço Esboçando a sua amada falecida, entristeceu-se pelo facto de não conseguia lembrar o seu delicioso sorriso e atirou zangado o lápis para chão. Quando o reencontrou, entre a tralha no chão, tocava turbulento o telefone no anexo. Daí a nada voltou para o inacabado esboço, mas já não soube onde deixava o lápis. Olhava desconsolado para a face da querida. Num ai, viu-a sorrir como se lembrava dantes e instintivamente pegou no lápis perdido atrás da orelha.
Zijn overleden geliefde schetsend werdt hij bedroeft omwille van het feit dat hij haar heerlijke glimlach niet meer kon herinneren en triest gooide hij het potlood weg.Toen hij het terug had gevonden tussen de rommel op de vloer ,rinkelde de telefoon aanhoudend in de andere kamer.Snel haaste hj zich terug naar zijn onafgewerkte schets,maar hij wist niet meer waar zijn potlood was gebleven.Hij keek ontroostbaar naar de schets van zijn lieve vrouw . Plots zag hij haar glimlach zoals hij het van vroeger herinnerde en spontaan greep hij naar het potlood achter zijn oor.
O rio Douro é um espetáculo a qualquer hora e nunca se cansa de olhá-lo...Deixámos o percurso turístico habitual para caminhar um passeio indiscutível lindo. A partir da ponte Luís até a praia fluvial de Quebrantões -Areínho. Ali descansámos um pouco numa esplanada naquela praia fluvial e seguidamente apanhámos o autocarro.Uma volta cativante pelas ruas estreitinhas a pique, para cima e para baixo e muitos muitos inesperados obstáculos que o motorista sabia evitar com brilha. São e salvo, apeamos-mos do veículo ao pé da ponte Luís.
........
De Douro is een geweldig prachtig zicht op ieder uur van de dag en zal je nooit vervelen .Wij verlieten de plat gelopen toeristsche paden om een onvergetelijke prachtige wandeling te maken vanaf( Ponte Luís ° de brug die in Willebroek gemaakt is tot aan het rivierstrand Quebrantões -Areínho.Na een poosje rust op dat strandje namen wij de bus na Gaia . Een spannende rit ,met loodrechte steile straten, op en neer en talrijke hindernissen die de chaffeur met groot gemak vermeed. Gezond en wel velieten we de bus waar onze wandeling was begonnen vlak aan de brug.
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável. Adoro este mundo das 77 palavras.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het blog" verhalen in 77woorden" Wie kent het niet ? Zelfs buiten de grenzen van Portugal kan je het tegenkomen .Wel het is een woordspelletjes voor alle leeftijden . Een open geest en wat durf is er enkel voor nodig . Wees kort en bondig .Een letter verkeerd zal rapper behandeld worden ,dan bij de politie een diefstal melden , en altijd zal je bijdrage beloont worden met een vriendelijke aanmoediging . Ik vertoef graag in deze wereld van 77 woorden.
A romança fugitiva da tia Elsa tornou-se amor para a vida. Como noiva de guerra, vestida numa roupa feita dum para-quedas, casou um soldado canadiano e seguiu-o responsavelmente para Quebec. Embora a sua vida além fosse difícil gostava do novo lar, mas, no desejo latente de rever os pais, sentiu-se intermitente como uma saudade pungente no coração. Trinta anos passaram antes que pudesse cumprir o desejo de rever a família, um reencontro confortante com muitas lágrimas felizes
De vluchtige romance van tanta Elsa werdt liefde voor het leven. Als oorlogsbruid ,gekleedt in een zelf gemaakt bruidskleed uit stof van een parachute ,trouwde zij met een canadeze soldaat en volgde hem plichtsgetrouw naar Quebec . Hoewel het leven ginds niet altijd gemakkelijk was hield ze van haar nieuwe thuis ,maar de latente wens om haar ouders terug te zien voelde zich aan, als een steeds wederkomende knagende heimwee in haar hartje.Dertigjaar gingen voorbij voordat zij haar wens, om de familie terug tezien kon vervullen , een hartverwarmde weerzien met veel gelukkige tranen
Apesar a natureza que é esmagadora e a proximidade de Douro que aqui ainda tem a sua beleza virgem ,o lugarzinho não tem muito a ofercer à primeira vista,porém há ali um hotel novo e um café agradável onde os locais vêm matar a sede e o maravilhoso restaurante Calça Curta que serve pratos que são um prazer para o seu céu da boca . Ora ,não exagero ,no cardápio brilham pratos regionais de gabarito,a começar nos peixes do rio, com molho de escabeche, as enguias, mas também o sável e a lampreia na sua época. Da terra, chegam pratos de caça, com destaque para o entrecosto de javali, e ainda uma excelente posta à Calça Curta. Para finalizar, o doce da casa ou queijo de ovelha com compota de figo e abóbora cumprem na perfeição.Evidentemente tudo regado com um bom vinho regional.
um restaurante recomendável
queijo de ovelha com compota de figo e abóbora
Schapenkaas met vijgencompote en pompoengelei
°°°°°°°°°°° Ondanks de verpletterende schoonheid van de natuur en de nabijheid van de Douro die hier nog zijn maagdelijke schoonheid heeft ,het plaatsje Tua heeft op de eerste zicht niets te bieden, er is echter een nieuw hotel en een gezellig café waar de plaatselijke mensen hun dorst komen lessen en er is het restaurant Calça curta dat gerechten opdient die een waar genoegen is voor het gehemelte .Welnu,ik overdrijf niet, op de menukaart prijken lokale gerechten van grootte klasse :vis en paling uit de Douro maar ook meivis en lamprei .Uit deze streek, jachtschotels zoals hertevlees of en stoofpotje met everzwijn . Om zoet te eindigen de dessertjes en een absolute lekkere aanrader de schapenkaas met compote van vijgen en pompoengelei en natuurlijk de voortreffelijke wijn .Alleen al dit eetfestijn was de moeite waard om deze treinreis te maken
Vagarosamente ,o comboio ,de carruagens dos anos quarente andará corajosamente , sempre com o imponente Douro ao fundo, pela paisagem espetacular de socalcos e vinhedos . A volta miraculosa deste sobrevivente do século passado terminará quando o comboio chegou ao Tua .
Durante o verão as viagens do MiraDouro serão diárias e terão partida de S. Bento às 9h25, com paragens em Peso da Régua e Pinhão. Durante a semana, o regresso dá-se às 16h34 e às 20h55. Em sábados, domingos e feriados ocorre às 20h30
Tijdens de zomermaanden vertrekt tijdens de weekdagen een trein van uit Porto naar Tua een fantantische tocht langs de Douro met zijn wijngaarden waar de druiven van de Portowjn rijpen .
Obrigado Portugal para aqueles lindos dias de férias
Dag Gerda
Doet mij plezier dat Porto jullie goed is bevallen .Wij ontmoetten elkaar in de trein toen wij op weg waren naar Barcelos en jullie naar Braga . En wij zijn dankbaar voor de informatie, om absoluut naar de wekelijkse markt van Barcelos te gaan. Ze was inderdaad een belevenis .
Hebben jullie de visrestaurants gevonden rond de vismijn?
Bedank voor het bezoek aan dit blog het bewijst wat voor fijne mensen jullie zijn .
Era bastante preguiçosa para arrumar a casa. No momento que deixou com aversão o álbum, saltou do desenho o smurf grande e disse:
– Fica sentada e desfruta das nossas aventuras. Entretanto, smurfaremos a casa até que smurfa nova. Então, aqueles azuis limparam com água e sabão a morada inteira, mesmo no sótão, tiraram as teias poeirentas. De noite, ela recebia contente o marido, com as palavras.
– Está limpa, não está?
– Está! Mas… Porque pintaste tudo em azul?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Om het huis op te ruimen was ze nogal lui van aard . Net op het moment dat ze met grote tegenzin het Smurfenstripboek wilde neerleggen,sprong uit een van de tekeningen de grote Smurf . -Blijf toch zitten,zij hij en geniet rustig van onze avonturen . Ondertussen zullen wij smurfen tot dat alles nieuw smurft. Welnu, die blauwe mannetjes poetsten de hele woonst op met een heet sopje. Ze verwijderden zelfs de stofnetten op zolder. Savonds ,ontving ze vrolijk gestemd haar echtgenoot . -Het huis staat netjes ,nietwaar! - Inderdaad zei haar man . Maar waarom heb je alles blauw geschilderd.
