dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Sempre seja o seu próprio, sem cadeias, fiel à palavra.
Que pode falar intrepidamente.
Para rei, para liberdade e para direito.
Fiel a palavra que pode falar intrepidamente.
Para rei, para liberdade e para direito x 3
Como expressão de união entre as duas comunidades pendura principalmente em Bruxelas o tricolor nacional às janelas. Um gesto simpático mas, seria melhor que fosse respeitado as leis e as pessoas que vivem na comunidade flamenga por falar o Neerlandês.
Als uiting van eenheid tussen de twee taalgemeenschappen hangt overal en vooral in Brussel de driekleur aan de vensters. Een simpatiek gebaar maar het zou nog beter zijn als de wetten en de mensen die wonen in de vlaamse gemeenschap zouden worden gerespecteerd door het nederlands te spreken.
Amêijoas,cadelinhas pratinhos deliciosos para lamber os dedos
Preparação: numa panela ferva a água com o azeite. Logo que comece a ferver junte as amêijoas bem lavadas e tempere com sal. Tape a panela e quando as amêijoas abrirem junte o vinho, o alho picado, os coentros bem lavados e picados e o sumo de limão. Sirva imediatamente.
Bereiding:in een pot kook je water met azijn.meteen als het kookt voeg dan de goed gewassen mosseltjes erbij .
Het potje afdekken en wanneer de mosseltjes openen voeg de wijn bij , de klein gesneden look, het takje koriander goed gewassen en het citroensap . Onmiddellijk opdienen.
Passo a passo o rebanho de ovelhas passava pela rua. A cada folha fresca que estava na alcança delas foi parada e imediatamente devorada. O pastor já bem habituado ver turistas armados com máquina a tirar imagens do seu prol ergueu a mão como saudação. O seu cão com zeloso e fiel ao seu dever ajudava-o dirigir às ovelhas ao caminho correcto. Provavelmente eles vão para os campos mais altos na serra, onde crescem a urze odorante e tenras folhas de flores selvagens. Esta terra não só tem fama para seu vinho de qualidade mas também o queijo de vila Nogueira de Azeitão tem fama fora da fronteira do país.
Langzaam passeerde de kudde langs de straat. Bij ieder vers blaadje dat in hun bereik kwam ,werdt gestopt en verorberd . De herder reeds gewoon, dat toeristen foto's nemen , steekt zijn hand op als begroeting .Zijn ijverig hond, een met veel plichtbesef, helpt hem de schapen op de goede weg te houden.Waarschijnlijk gaan ze naar de hogere weiden van de Serra, daar waar malse wilde bloemblaadjes en het geurig heidekruid groeit. Deze streek is vooral bekend om zijn goede wijnen en de over de landsgrenzen bekende schapenkaas van Vila Nogueira de Azeitão.
Uma figura misteriosa dá bem-vindos aos visitantes. O castelo da pena tem tudo para ser utilizado como cenário duma conta de fada. Principalmente num dia escuro quando parece que o castelo paire numa nuvem brumosa.
Een mysterieus figuur verwelkomt de bezoekers .Kasteel van Pena heeft alles om als decor van een sprookje te worden gebruikt. Vooral op donkere dagen als het lijkt dat het kasteel zweeft op een mistige wolk . Cintra
A expo 98 em Lisboa vai estar cinzelado para sempre na minha memória, porque eu, assim como outros milhares pessoas temos gozado de Portugal que se apresentava ao mundo como um pais em pleno modernização e envolvimento industrial e com uma concepção clara e bem ponderada.
Embora quarenta anos antes, fosse a Bruxelas para abrir as suas portas ao mundo, uma expo da qual tenho pouco na memória, tirante os gelados num pauzinho e o Sputnik no pavilhão da soviética tenho nada mais que uma brumosa imagem do acontecimento mundial.
O pavilhão de Portugal.
Dia de Portugal na expo 58 ocorreu no dia 24 de Junho e foi apresentado o espectáculo " imagens de Portugal"Pelo grupo "verde-gaio" acompanhado pela Orquestra nacional da Bélgica e cantou a ilustre Amália Rodrigues
O pavilhão português do arquitecto Pedro Anselmo Braamcamp ocupava uma área de 7100 metros quadrados, o pavilhão e os anexos onde funcionava o restaurante, o bar do vinho do porto e os locais de vendas de artesanato eram ligados por um ponte que passa sobre um pequeno largo. O hall era construído em ferro e vidro.
Os visitantes encontraram cinco sectores no pavilhão No primeiro estava organizada a representação portuguesa, uma grande alegoria de Lisboa mostrou o seu papel como centro da expansão portuguesa no mundo, Também se encontravam expostas peças históricas como os documentos da feitoria da Flandres, o padrão das descobertas (a pedra do Congo), o livro das construções das caravelas e um biombo Japonês. O segundo sector, a síntese das riquezas espirituais, seguinte a síntese das Riquezas materiais de Portugal: e as aspirações da Nação portuguesa em evolução (era o tempo das grandes barragens) Outras sectores em destaque, eram os estaleiros navais.
Os têxteis e o calçado tinham um peso determinante nas exportações portuguesas, também o vestuário, a confecção e os artigos de luxo que atrai o interesse do público. No exterior, um busto em bronze de grandes dimensões do infante D. Henrique. O restaurante anexo ao pavilhão servia géneros portugueses, nomeadamente, lagosta e peixe fresco, vindos todos os dias de Lisboa em avião especial. O restaurante era um êxito estrondoso e um dos primeiros frequentadores ilustres foi O barão Moens de Fernig o comissário -geral da expo 58. Também encontrei uma fotografia do pavilhão português na Expo de 19 30 em Antuérpia
Expo 58 was een wereldtentoonstelling, georganiseerd in Brussel, in België, en vond plaats van 17 april tot 19 oktober 1958 in het Heizelpark. Het was de eerste grote wereldtentoonstelling na de Tweede Wereldoorlog. De vorige was georganiseerd in 1939 in New York. En in 1930 was er een wereldtentoonstelling in Antwerpen op het zuid .
Het Park werd in een recordtempo opgebouwd, door bijna 15.000 arbeiders die in slechts drie jaar een gebied van 2 km² volbouwden in het Heizelpark, in het noord-westen van Brussel. Het terrein was het bekendst om de gigantische beeltenis van een ijzeratoom, het zogenaamde Atomium, dat tot vandaag een van de bekendste Brusselse monumenten is.
Meer dan 42 miljoen mensen bezochten de tentoonstelling, die werd geopend met een oproep tot vrede en sociale en economische vooruitgang door koning Boudewijn.
Enkele gebouwen van de Expo staan vandaag nog steeds op de Heizelvlakte:
A segreda viagem cultural de Maria João para a sala" de Roma"Antuérpia (não confunde com o Pianista Maria João Pires)
Maria João é portuguesa mas não canta Fado. Já tem uma carreira de trinta anos e cada vez consegue revolver a música portuguesa com um projecto completamente novo. Seja que for, Pop e rock clássicos ou avant -garda Jaz. Na quinta -feira 25/10 às 20h30 (18 euros) na formosa sala " de Roma" em Antuérpia
Een geheime cultuurtrip met Maria João Maria João (niet te verwarren met de klassieke pianiste Maria João Pires) komt uit Portugal maar zingt géén fado. Al dertig jaar zet ze eens om de zoveel tijd de wereld van de Portugese muziek overhoop met een grensverleggend project. De ene keer een langspeler vol bizarre covers van pop- en rockklassiekers, dan weer avant-garde jazz in duo met pianiste Aki Takase of aan de zijde van Gilberto Gil, Trilok Gurtu of Joe Zawinul.Op donderdag 25/10 om 8h30 in zaal de Roma in Antwerpen-Borgerhout voor slechts 18 euros .
Beeld van hem zelf
Mager,met blauwe ogen, donkere dikkop,
goed voorzien van voeten, van middelmatig gestalte,
treurige toorts ,hetzelfde van ' t lijf
havik's neus ,en niet klein
onhandig op elk terrein
meer geneigd naar woede dan naar tederheid,
te sneeuwwitte handen uit donkere beker drinkende
met duivels ijverig dodelijk venijn
vroom bewieroker met duizend godinnen
(ik zeg met duizend meisjes)ineen enkel moment
en enkel op het altaar liefhebben de broeders
ziehier Bocage , in wiens licht enig talent
komen van hem zelf deze waarheden
op een dag in welk hij zich futloos vond
Bocage
No meio da praça principal de Setúbal fica a estátua de Bocage, sempre rodeado por bandas de pombos no ar. Confesso, nunca me perguntei quem é esse homem lá em cima. Mas Bocage era o cidadão e poeta setubalense que nasceu em 15 de Setembro 1765 e tinha com ambição vir a ser um segundo Luís de Camões mas tornou-se muito famoso pelos poemas eróticos, claro, escreveu muitos outros. Parece que levou uma vida bastante agitado, morreu em 21 de Dezembro 1805 com 40 anos vítima de um aneurisma.
Nooit heb ik me afgevraagd in Setúbal wie die man was ,daar boven op dat voetstuk en steeds omringd is door een vlucht duiven. Maar het is niet minder dan Bocage de beroemde Portugese dichter ,hij die die zich vergeleek met Camões maar hij werd vooral bekend om zijn erotische gedichten stierf op 40 jarige leeftijd en had een turbulent leven. Hij is de bekendste zoon van de stad Setubal . In het gedicht "retrato proprio" schetst hij zich zelf....
In de arena van Alcácer do Sal waren wij en een Hollands koppel de enige buitenlanders, alle ander banken zaten vol liefhebbers van de Portugese tourada . Met hoornmuziek werd het stierengevecht aangekondigd . Een beest van honderden kilo´s verscheen in de arena en daarna een ruiter in een fleurig costuum zoals in de traditie van de 18 de eeuw.. Hij reed handig zijn paard rondom de stier om een bandarilha te kunnen te plaatsen . Een ongelijke strijd maar niet zonder gevaar voor ruiter en paard. Mijn sympathie ging echter vooral uit naar de Forcados een groep van acht mannen die de stier bij de horens proberen te pakken .Een spektakel waar ik bijna een hart stilstand van kreeg zo geëmotioneerd was ik . Geen tourada voor gevoelige mensen maar wel iets dat deel uit maakt van de Portugezen identiteit en dus een bezoek waard.
Uma das mais fortes tradições portuguesas é a tourada.
Hoje a dia há muita gente que contesta este forme de entretenimento. É verdade, não existem razões suficientes para contradizer os argumentos dos oponentes deste evento. Embora a tourada portuguesa distinga-se muito de Espanha, porque é proibido matar touros na arena diante do público.
Foi numa tarde de verão na praça em Alcácer do Sal, lá estivemos os únicos estrangeiros mais um casal holandês sentado ao nosso lado, as outras bancadas encontravam se repletos de aficionados.
Ao toque de uma corneta deu se o início, um musculado touro de peso impressionante entrou a arena, em seguida o cavaleiro vestido com fato tradicional do século dezoito montado num cavalo da raça Lusitana. Juntos vão enfrentar o touro. Ao ver como o cavaleiro cada vez sabe manejar graciosamente o valente cavalo à volta do touro ou, cada vez quando lhe espeta com êxito uma bandarilha no dorso do colosso, o público aplaudirá de bom grado. Uma luta desigual talvez, mas não está sem risco para cavalo e cavaleiro. Embora tenha mais simpatia para os forcados, um grupo de oito homens que vem pegar o touro de cara. Curiosamente o forcado o mais franzino vai meter se com o touro e aproximará - se passo a passo, gritando, as mãos no flanco e balouçando as ancas para provocar um ataque da besta. Durante a investida o forcado atira -se dentre os cornos dele numa tentativa de o imobilizar. Uma bravura que nunca tenho visto na minha inteira vida e quase me provocou um enfarte pela emoção forte do momento.
Finalmente o touro sai em companhia duma manada de vacas e sob o estrondoso aplauso do público a arena . A tourada não é para gente sensível mas o acontecimento faz parte da identidade autêntica dos portugueses.
Os últimos veraneantes partem, o verão já terminou. À praia as casinhas terão de sobreviver em solidão as tempestades e as ventanias de Inverno.De laatste zomergasten vertrekken, de zomer is reeds voorbij. Aan het strand zullen de houten huisjes helemaal alleen de stormen en winterse rukwinden moeten overleven.
Quero voltar para a essência desse blogue, a saber, estar ocupado a recolher prática da língua portuguesa.
Um idioma que bem gosto de chamar a língua de Camões. O que é que escrevo, justo ou injusto, não tem nenhuma importância (aliás quantas pessoas leriam os textos), para mim somente está a frente adquirir suficientemente sabedoria para alcançar o meu alvo, falar e escrever um Português mais ou menos correcto.
Neste momento assisto ao curso " conversa" numa escola a Berchem (Antuérpia). A minha professora é Luísa uma pessoa extremamente charmosa e que consegue pela seu congénito talento e energia positiva encorajar os estudantes para falar. Pois, isto é a maneira única para apreender uma língua, creio - me é a pratica, e aqueles que pensam estudar de um cassete na casa riem-se de si próprio.
I
k wil terug naar de essentie van dit blog gaan ,namelijk bezig zijn met het vergaren van portugeze taalkennis. die ik zo graag de taal van Camões noem . Wat ik schrijf heeft geen enkel belang ,wie trouwens zou het lezen .Vooraan staat enkel het vergaren van kennis om mijn doel te bereiken en dat is het spreken en schrijven van een bijna correct Portugees.Op dit moment ga ik naar een cursus conversa die te Berchem wordt gegeven door een aller charmante mevrouw die haar natuurlijk talent en energie gebruikt om haar studenten aan te moedigen te spreken. Dit is trouwens de enige manier om een taal te leren zij die denken met een cassette ´thuis Portugees te leren bedriegen vooral zich zelf ,daar ben ik zelf ook moeten achterkomen..
