dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Remediar sempre lhe parecera mais fácil, Isabel foi dotada de um coração caridoso, não resistia a um olhar faminto duma criança. Ora, o rei não apreciava essa largueza. Num dia surpreendeu-a durante a distribuição de pães e repreendeu sua generosidade. "Ó marido, são rosas, só rosas". Escrevendo poemas compridos na luz de vela, talvez seus olhos fossem contaminados.
Rei Diniz viu nublado rosas!
Um milagre?
Não, Isabel seguiu o coração e remediar sempre lhe parecera mais fácil.
°°°
De Portugese legende van de heilige koningin Isabel .
Nood lenigen leek haar altijd het gemakkelijkste, Isabel was begiftigd met een hart vol barmhartigheid ,zij kon niet weerstaan aan de hongerige blik van een kind. Wel, de koning kon haar gulheid maar weinig aprecieren En op een dag betrapte hij haar tijdens het uitdelen van broden en verweet haar deze vrijgevigheid. "Ach echtgenoot het zijn rozen , enkel maar rozen." Al schrijvend bij kaarslicht van vele lange gedichten waren misschien zijn ogen verslechterd . Koning Diniz zag wazig rozen ! Een wonder? Neen ,Isabel volgde gewoon haar hart en nood lenigen leek haar altijd het gemakkelijkste .
hoje em dia só tem de seguir a multidão de turistas para encontrar aquele homenzinho incontinente que está a fazer chichi em público sem corar de vergonha. No entanto, segundo uma lenda popular, o rapazelho salvou a cidade da ruína.
Aconteceu quando num momento Bruxelas foi bombardeada pelo inimigo e, uma bomba caiu na proximidade de um montão de munições.
O rapazote audaz em vez de fugir da bomba como faziam os outros cidadãos, reagiu muito calmo e desarmava o aparelho explosivo por fazer chichi nele.
Assim ele salvou a cidade do sinistro e nasceu a lenda de Mannekepis
°
°°
°°°
De legende van Mannekepis
Destijds was het een zoektocht, tegenwoordig moet je gewoon de menigte toeristen volgen om het pissend ventje te vinden die zonder te blozen van schaamte in het openbaar plast . Volgens een populaire legende redde het manneke de stad echter van de ondergang. Het gebeurde toen Brussel op een gegeven moment werd gebombardeerd door de vijand, en er een bom viel in de buurt van een stapel munitie. De stoutmoedige dreumes, in plaats van weg te rennen van de bom zoals de andere burgers deden, reageerde koelbloedig en ontwapende het explosieve apparaat door erop te plassen. Zo redde hij de stad van een onheil en werd de legende geboren van mannekepis
Ik ben een beetje trots op de vertaling van dit grappig lied .Je mag niet
letterlijk vertalen want dan gaat dikwijls het grappige verloren .
Nu met een leuk tekenfilmpje
toegevoegd
Orgulho-me dessa adaptação em neerlandês do texto divertido
Gisela João - O Senhor Extraterrestre
Vou contar-vos uma história Que não me sai da memória, Foi pra mim uma vitória Nesta era espacial. Noutro dia estremeci Quando abri a porta e vi Um grandessíssimo OVNI Pousado no meu quintal. Fui logo bater a porta, Veio uma figura torta, Eu disse: "Se não se importa Poderia ir-se embora. Tenho esta roupa a secar E ainda se vai sujar Se essa coisa aí ficar A deitar fumo pra fora."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho E pôde contar-me, então, Que tinha sido multado Por o terem apanhado Sem carta de condução.
Gisela João - Meneer Buitenaards
Ik zal jullie eens een gebeurtenis vertellen een dat ik nooit meer vergeet was dan ook voor mij iets grandioos in deze eeuw van ruimtevaart Op een dag verstijfde ik van schrik toen ik de deur open deed en een vliegende schotel in mij tuin zag geland meteen ben ik op de deur gaan aankloppen kwam er een scheelogend creatuur kijken Ik zei :"als je het geen erg vindt zou je dan willen vertrekken ik moet deze was ophangen en die zal vuil worden als dat ding hier blijft staan en maar zwarte rook spuitend
En meneer buitenaards was zichtbaar in verwarring wilde spreken maar zei enkel "pi" hij stond zeker slecht afgesteld draaide aan wat knopjes en kon mij toen vertellen dat hij al beboet was geweest ze hadden hem betrapt op rijden zonder rijbewijs
"O senhor desculpe lá, Não quero passar por má, Pois você aonde está Não me adianta nem me atrasa. O pior é a vizinha Que parece que adivinha Quando vir que eu estou sozinha Com um estranho em minha casa. Mas já que está aí de pé Venha tomar um café, Faz-me pena, pois você Nem tem cara de ser mau. E eu queria saber também Se na terra donde vem Não conhece lá ninguém Que me arranje bacalhau."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho, Disse para me pôr a pau, Pois na terra donde vinha Nem há cheiro de sardinha Quanto mais de bacalhau.
"Conte agora novidades: É casado? Tem saudades? Já tem filhos? De que idades? Só um? A quem é que sai? Tem retratos, com certeza. Mostre lá, ai que riqueza! Não é mesmo uma beleza? Tão gordinho, sai ao pai. Já está de chaves na mão? Vai voltar pro avião? Espere, que já ali estão Umas sandes pra viagem. E vista também aquela Camisinha de flanela Pra quando abrir a janela Não se constipar co'a aragem."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho E pôde-me então dizer Que quer que eu vá visitá-lo, Que acha graça quando eu falo Ou ao menos pra escrever.
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado, Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho Só pra dizer: "Deus lhe pague." Eu dei-lhe um copo de vinho E lá foi no seu caminho Que era um pouco em ziguezague
"Meneer excuseer mij
Ik wil niet moeilijk doen maar waar jij nu staat geparkeerd helpt het mij niet vooruit Het ergste zijn de buren wat zullen zij denken als ze zien dat ik hier alleen sta met een vreemde aan de deur maar nu jij hier toch alhier staat kom effe binnen voor een koffie het doet mij wat ,trouwens jij ziet er geen kwaaie uit en ik wil zo graag te weten komen of op de plek van waar jij vandaan komt je niemand kent die mij bacalhau kan bezorgen
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring Wilde spreken maar zei enkel "Pi" hij stond slecht afgesteld draaide aan wat knopjes en zei mij dat ik in acht moest nemen want de plek waar hij van kwam ruikt het niet naar sardienen eerder meer naar bacalhau
" vertel mij nu wat ander nieuws Ben je getrouwd ? heb je heimwee? heb je al kinderen en hoe oud? Maar één? En op wie lijkt hij? Jij hebt zeker foto´s toon mij ,ai! ook geen schoonheid zo dikkertje ,lijkt sprekend op zijn vader Sta jij al met jouw sleutels in de hand
gaat jij terug naar jouw ruimteschip? Wacht ,hier zijn enkele boterhammen voor de reis en zie hier dit flanelle hemd wanneer bij het openen van het vensterluik jij geen kou zult vatten
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring wilde spreken maar zei enkel "pi" hij stond slecht afgesteld en draaide aan wat knopjes en kon mij toen zeggen dat hij graag wilt dat ik hem zal komen bezoeken Hij vindt mij grappig wanneer ik spreek
of op z´n minste hem te schrijven
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring Wilde spreken maar zei enkel"pi" hij stond slecht afgesteld en draaide aan wat knopjes Enkel om te zeggen" God beloont jou " ik schonk hem een glas wijn in en daar ging hij op weg al was het op wankele benen
>Move o rato sobre a fotografia e admira Antuérpia quinhentista
,ga met de muis over de foto e zie oud Antwerpen
Iedereen kent de legende
Brabo hakte de hand af van de reus Antigoon
en gooide het in de Schelde
(h)and werpen
A lenda de Antuérpia
Numa curva do rio Escalda muito perto de Antuérpia, vivia o gigante Antígono de má fame.Com força bruta impedia a passagem das naus e somente quando os capitães pagaram em metal de ouro deixou os passar.No entanto, o terror piorava e aqueles que tiveram negado a pagar foram mortos pelo gigante e acabariam como comida dos peixes. Os capitães que já não sabiam com que santo se pegar, pediram ajuda ao gallo -romano o Sílvio Brabo . Este guerreiro , endurecido pela luta, não tinha medo de ninguém, e embora a peleja estivesse desigual ele vencerá com arrojo e agilidade o colosso . o Antígono nunca mais exigirou dinheiro pois o Brabo lhe cortara uma mão e atirou -a no rio .Então conforme esta lenda a cidade adquiriu o seu nome Antuérpia - Antwerpen pois é a combinação de duas palavras flamengas "hand" (mão ) e " werpen" (atirar).
°°°°°°°°°°°°°°°
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Como podia ele ser tão parvo, embora soubesse bem, sua mulher desenvolveria logo uma fobia. Sem pensar dera sua mulherzinha o folheto oferecido pela alfândega com avisos que sempre devem tomar em consideração nos trópicos. Tentou ainda salvar a situação com um gracejo "Ó querida! Ah,e não te rales, terás a pesteou outra doença contagiosa somente quando não estás vacinada".
Infelizmente o dano foi feito. Em pânico recusou deslocar nem um pé para fora de aeroporto.
maak een tekst met anagramas van :das setenta e sete palavras
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Fobieën
Hoe kon hij zo dom zijn, hoewel hij best wist, dat zijn vrouw meteen een of ander fobie zou ontwikkelen. Zonder erbij stil te staan had hij zijn vrouwtje het door de douane aangeboden foldertje gegeven ,met nuttige tips ,waarmee men in de tropen altijd rekening moet houden. Hij probeerde de situatie nog te redden met een grap: "Oh schatje ! en maak je geen zorgen, je zult de pest of een andere besmettelijke ziekte enkel kunnen krijgen als je niet bent gevaccineerd."
Helaas het kwaad was geschiedt. In paniek weigerde vrouwlief nog een voet buiten de luchthaven te zetten.
Poema TABACARIA Alvaro de Campos / Fernando Pessoa
Não sou nada. Nunca serei nada. Não posso querer ser nada. À parte isso, tenho em mim todos os sonhos do mundo. leia mais.... / Lees meer.... Tabacaria (Sigarenwinkel) "Ik ben niemand Ik zal nooit iemand zijn Ik kan ook niet iemand willen zijn Nietemin heb ik in mij alle dromen van de wereld
Luísa Todi ...zonder piano begeleiding?! Hoewel van eenvoudige afkomst ,in de vila " o refúgio" van de setubalese reder , en kultuurman, wordt er een feestje georganizeerd ter ere van een mooie beroemdheid, gekend in heel Europa. Paniek in de muziekkamer . Een luster viel in stukken op de piano , en een houtsplinter blokkeerde de toetsen . Een oplossing voor het probleem moest worden gezocht , want ook een hamertje in de piano moest worden herstelt door een pianostemmer. Als niet dringend iemand kan worden gevonden dan zal de beroemde operazangeres Luiza Todi de arias zonder begeleiding moeten zingen .
Luísa Todi... sem acompanhamento?!
°Embora fosse filho das malvas, na mansão "o refúgio", o armador setubalense, um homem culto, organiza uma festa em honra duma rosa, uma cantadora conhecida por toda a Europa. Consternação na sala de música. Um lustre caiu desmembrado no teclado do piano, um espinho bloqueou-o. Uma solução do problema impôs-se, porque também um martelo deveria ser tratado por um afinador. Se não encontrar urgentemente alguém para consertar, a laureada Luísa Todi deverá cantar as árias sem acompanhamento.
Era a quarta vez que ouvia aquilo. Esboçou uma frase, mas não chegou a dizê-la. Guardou rapidamente o papel no bolso.
°
A cábula
A professora escrevera no quadro “sua prova será suspensa se usar auxiliares de memória ou o sopro do Santo Espírito de orelha”. Ainda esboçou uma frase, mas não chegou a dizê-la porque o diretor entrava na sala.
O João estava muito nervoso, era a quarta vez que ouvia aquilo, o aviso, agora repetido pelo diretor. A cábula estivera quase na mão quando observou outra frase.
Het spiekbriefje De lerares had op bord geschreven "uw examen wordt geschorst als je gebruik maakt van allerlei spiekbrieven of het antwoord in het oor gefluisterd krijgt . Zij maakte nog een andere zin, maarsprak die niet uit ,want de schooldirecteur kwam net binnen. João was erg nerveus, het was de vierde keer dat hij die waarschuwing hoorde, nu herhaald door de directeur. Het spiekbriefje had hij bijna in zijn hand, toen hij die andere zin zag staan "Heb vertrouwen in jezelf." João stopte snel het papiertje weg in zijn zak.
João saltou, um pulo de alegria no ar. A cabra da universidade abalara pela última vez. A capa e batina desaparecerão num baú no sótão. O sonho foi cumprido, daqui em diante podia se chamar veterinário. Desde a juventude costumava passar as férias na quinta dos avós. Naquele tempo já profetizara a avó seu destino futuro, pois João preferia mais ordenhar as cabras e ir ao prado com elas do que jogar futebol com os outros netos.
De droom werdt vervult
João maakte een blij sprongetje in de lucht. De universiteitklok zal voor de laatste maal luiden.Het zwarte studentenkostuum met cape zal voor altijd verdwijnen in een koffer op zolder. De droom werdt vervult . Voortaan mag hij zich dierenarts noemen. Sinds de jeugd was het de gewoonte de schoolvakanties door te brengen op de boerderij van de grootouders Toen al voorspelde oma zijn toekomst als dierenarts. Want João ging liever de geiten melken en met hen naar de wei te gaan ,dan met de andere kleinkinderen te voetballen
O legendário cantor e compositor brasileiro João Gilberto, o pai da bossa nova, morreu neste sábado (06/07), no Rio de Janeiro, ... De vader van de bossa nova overleden João Gilberto
Garota de Ipanema
Olha, que coisa mais linda, Mais cheia de graça, É ela, menina, que vem e que passa, Num doce balanço, a caminho do mar.
Moça do corpo dourado, Do sol de Ipanema, O seu balançado É mais que um poema É a coisa mais linda Que eu já vi passar
Ah, por que estou tão sozinho? Ah, por que tudo é tão triste? Ah, a beleza que existe A beleza que não é só minha, Que também passa sozinha.
Ah, se ela soubesse Que quando ela passa, O mundo sorrindo Se enche de graça E fica mais lindo Por causa do amor
meisje van Ipanema
kijk ,wat een schoonheid en zo geweldig gracieus zij ,een droom van een meid die komt en gaat met een zacht wiegende tred
op weg naar zee
meisje met jouw door de zon van Ipanema
gebronste lijf, en wiegende pas ´t is meer dan een poëtische streling
´t is het mooiste dat ik al zag ach! waarom voel ik me zo eenzaam
° ach! waarom is alles zo triest ach!Schoonheid bestaat een schoonheid die mij
niet toebehoordt en hier ook alleen loopt.
°
Ach! als zij eens wist dat wanneer zij voorbij komt, de wereld toelacht vol met elegantie
A menina coçava frequentemente a garganta e fixou o chão sem olhar para professora e fazia caretas e movimentos descontrolados com os dedos. Menina, como se chama? Perguntou a professora. Ah!, a rapariga… As palavras atrapalharam-se dentro da boca. Não conseguia formular uma frase e sem querer gaguejava mer… merda! Ana, merda! A inteira turma rebentou de riso e a professora devia intervir forçosamente na hilaridade. Mas como? Como deveria explicar aos jovens a síndrome de Tourette?
)))))))((((((((((
Hoe uitleggen? Het meisje schraapte regelmatig de keel en staarde naar de grond zonder een keer naar de juf te kijken en trok terwijl gekke grimassen en ongecontroleerde vingerbewegingen.Meisje , wat is jouw naam? Ach !het meisje ... de woorden bleven haperen in de mond .Zij sloeg er niet in een zin te maken e plotseling zonder te willen stotteren :KKKa ..kak !Ana kak. de ganse klas schaterde het uit van de pret en de juf moest moest snel tegen de lachers ingaan .Maar hoe? Hoe moest zij het sindroom van Tourette uitleggen aan kinderen ?
Viajo de preferência no comboio cedinho, quando todos estão ocupados consigo mesmos, ou em estado sonolento. Acontece que o sossego é interrompido, como aquela estrangeira que, entre Lisboa e Cascais, me contou sua biografia e se perguntava se tomara a decisão justa de emigrar por amor dum homem. Ou o rapaz que lia cativado um livro de capa e espada, não por acaso da Margarida Fonseca Santos, e, levantando-se inesperadamente, porque tivesse de apear-se de comboio.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het liefst reis ik met een vroege trein.Wanneer iedereen enkel in zich zelf gekeerd is of slaperig voor zich uit staart.Soms wordt de stilte verstoort,zoals die vrouw die tussen Lissabon en Cascais haar levensverhaal vertelde en zich afvroeg of zij de juiste beslissing had genomen te emigreren voor de liefde van een man. Of de jongen die geboeid een avontuurlijk boek las , niet toevallig van Margarida Fonseca Santos en plots recht stond omdat hij moest uitstappen.
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável.
Adoro este mundo das 77 palavras.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Querido Amigo, Para mim, para todos nós!, é um prazer tê-lo connosco. É uma inspiração, acredite, e é sempre engraçado ver Portugal através das suas histórias. O blogue ficou bem mais rico desde que entrou para esta brincadeira séria de partilha de histórias. Agradeço-lhe imenso os textos, a simpatia e a dedicação. Um grande beijinho Margarida
Margarida Fonseca Santos
Het blog " verhaaltjes van 77woorden groot"Wie kent het nog niet?Zelfs voorbij de grensen van Portugal ,weet men het te vinden . Het zijn woordspelletjes voor jong en oud . Je hebt enkel durf en een open geest nodig.Wees kort en bondig. Een woord teveel of verkeerde zinsbouw het wordt sneller verholpen dan bij een diefstal aangifte op het politie bureel .Doe mee! En altijd zult ge worden beloond met een vriendelijke aanmoediging .Ik hou van deze wereld van 77 woorden.
Se eu tivesse tido um burrinho, como no conto dos irmãos Grimm, poderia viver como um rei no Algarve. Não penses nisso! Embora seja um jumento engraçadinho, apenas produzirá cocó sob o aspecto de croquetes búzios. Ou, como reparara secamente a vizinha limarense: Não cheira a dinheiro. Porém, fitas de figos em quadrados são em si muito especiais. Não são de ouro puro. Ai! A limarense continuava a fazer do princípio ao fim uma fita daquelas crottes.
°°°
´T ruikt niet naar geld.
Als ik eens een ezeltje strekje zou hebben gehad zoals in het sprookje van de broeders Grimm, kon ik leven als een koning in Algarve. Geen denken aan ! Hoewel het een leuke ezel is ,kakt hij poep dat er uitziet als donkere kroketten. Of zoals de buurvrouw van Ponte de Lima droogjes opmerkte :´T ruikt niet naar geld.
Echter het hoopje vierkantige ezelvijgen zijn opzicht al heel speciaal, maar niet van puur goud . Ach ! de buurvrouw uit Ponte de Lima bleef maar de draak steken van begin tot het einde over die kak dat geen goudstukken waren.
– uma história com as palavras música, ruído e silêncio
Esta história verdadeira aconteceu no meio do século passado Uma aula sobre a natureza O mestre era uma malevolente pessoa dickensiana. Tinha o vício de confiscar os rebuçados dos alunos. Quando se encolerizou, caiu a turma num silêncio em que se podia mesmo ouvir uma agulha cair no chão. A voz dele produziu um ruído ruço, fazendo o grito de um corvo parecer música. Tinha como alcunha " Avarento". Num dia, cada aluno devia trazer uma batata. Porquê? Ninguém soube, todavia todos recordam que as batatas coletadas desapareceram na pasta dele. Coitado! Waar gebeurd verhaal uit de vorige eeuw Een natuurles?
De meester was een boosaardig dickensiaans individu .Hij had de vervelende gewoonten snoepjes af te pakken van de leerlingen. Als hij zich kwaad maakte viel in de klas een stilte waarbij je zelfs een naald op de vloer kon horen vallen. Zijn stem maakte een rauw geluid dat zelfs de kreet van een kraai meer als muziek klonk . Gierigaard was zijn bijnaam .Op een dag moest iedereen een aardappel meebrengen voor een natuurles .Waarom ? Niemand begreep het ,want de aardappelen verdwenen zoals iedereen het zich herinnert in zijn boekentas
. 
.
