dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Feche os olhos. Imagine que está no cimo da escada. Desça-a e conte os degraus. Quando chegar ao fundo, Pense numa lembrança agradável. Então, ninguém resistirá a uma tal hipnose. De repente, encontrei-me sentado numa esplanada da praça de comércio, gozando de um galão e um pastel. O sol brilhava e uma brisa soprava agradavelmente na cara. Sentia-me feliz, até dois piparotes expulsarem abruptamente o sonho. Hilaridade na sala. Não percebi patavina quando o ilusionista me agradeceu a colaboração.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Onder hipnose
Sluit de ogen. Beeld je in dat je boven aan de trap staat. Daal de trap af en telt de trede. Eenmaal beneden gekomen, Denk aan een heel prettige herrinering. Wel niemand zal kunnen weerstaan aan zulke hipnose . Plotseling , bevondt ik mij gezeten op een caféterras in Lissabon , genietend van een koffie en een gebakje. De zon scheen, en een zacht briesje blies streelde mijn gelaat. Het geluk straalde van mij af , tot twee vingerknippen mij brutaal uit mijn droom verjoeg. Gelach in de zaal, Ik begreep er niets van, toen de ilusionist mij bedankte voor de medewerking . .
Desafio nº 162 ― pedra, nuvem, terra e lenha como indutoras
<
O último pedido
O médico exprimiu-se perante o paciente num optimismo brumoso. Mas depois, chamou a mulher de lado. Deu-lhe, sem deitar mais lenha no fogo fraco da esperança, a má notícia: seu marido só teria no máximo seis meses a viver. Lentamente, pedra por pedra, a realidade apoderava-se da mulher. Ela estava agora consciente de que deveria se preparar para cumprir o último pedido do marido. Uma viagem para sua terra natal que ele tivera abandonado jovem e jamais revira.
°°°°°°°°°°°°°°°°
De Laatste wens
De dokter drukte zich tegenover de patient uit in een matig optimisme. Maar daarna riep hij onder een banaal voorwendsel zijn vrouw bij zich en zonder nog verder de waarheid te verbloemen,deelde hij het slechte nieuws mee dat :haar man nog een zes maanden te leven had . Langzaam drong de werkelijkheid tot haar door. En zij was zich ervan bewust dat zij zich moest voorbereiden voor de laatste wens van haar echtgenoot te vervullen . Een reis naar zijn geboortestreek dat hij jong had verlaten en nooit had teruggezien .
um Ícaro contemperâneo/// red bull te dá asas ??????
Een hedendaagse icarius /// Red bull geeft je vleugels ??????
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
No Ícaro de Brueghel, por exemplo: como tudo o mais se desvia Tranquilamente do desastre; o camponês com o arado podia Muito bem ter ouvido o barulho, o grito desamparado, Mas para ele não era um fracasso importante; o sol brilhou Como tinha de brilhar sobre as pernas brancas submergindo Na água verde; e o navio caro e delicado Que deve ter visto alguma coisa espantosa, um garoto caindo Do céu, tinha algum lugar para ir e calmamente continuou.
Poema de W. H. Auden
In het schilderij " Icarius" van Breughel, bijvoorbeeld , hoe alles anders lijkt ondanks het onheil .Want derustigploegende boer had gemakkelijk het lawaai ,de verlate gil kunnen horen . Echter voor hem was dit geen belangrijke experiment ; de zon scheen zoals zij ook moet geschenen hebben op de witte benen van een uit de hemel vallende jongeman ,duikend in het zeegroen water met het kostbaar , elegante karveel, dat hij zeker moest gezien hebben als iets wonderbaarlijk. Maar hij had nog een stukje te ploegen en deed rustig voort .
Na Primavera o amor anda no ar Na Primavera os bichos andam no ar. Na Primavera o pólen anda no ar E eu não consigo parar de espilrar
No Verão os dias ficam maiores. No Verão as roupas ficam menores. No Verão o calor bate recordes. E os corpos libertam seus suores.
Eu gosto é do Verão De passearmos de prancha na mão Saltarmos e rirmos na praia De nadar e apanhar um escaldão. E ao fim do dia, bem abraçados A ver o pôr-do-Sol Patrocinado por uma bebida qualquer.
No Outono a escola ameaça abrir. No Outono passo a noite a tossir. No Outono há folhas sempre a cair E a chuva faz os prédios ruir. No Inverno o Natal é baril. No Inverno ando engripado e febril.
No Inverno é Verão no Brasil. E na Suécia suicidam-se aos mil .E ao fim do dia, bem abraçados. A ver o pôr-do-Sol Patrocinado por uma bebida qualquer.
:
Waar ik van hou, is van de zomer
°°°
In de lente hangt er liefde in de lucht , maar in de lente vliegen er ook beestjes . . En met de lentepollen overal in de lucht kan ik niet stoppen met niezen . In de zomer zijn de dagen langer en de zomerse rokjes korter.Ja,in de zomer zijn de dagen op zijn heetst en bevrijden de lijven zich van overtollig zweet . Waar ik van hou, is van de zomer, dan wandelen wij met een surfplank onder de arm. en ravotten wij en hebben plezier ,met te zwemmen en te bruinen op het strand . En aan het einde van de dag, schouder aan schouder ,
kijkend naar de zonsondergang met een of ander drankje in ons hand
. In de herfst lopen wij terug school . In de herfst brengen wij de avonden kuchent door en in de herfst vallen de bladeren en doet de regen alles vergaan .
. In de winter is kerst een feest maar in de winter dreigt ook koorts en het griepbeest In de winter zomert het in Brasil ,maar zijn er in Zweden zelfmoorden op til.
En aan het einde van een zomerse dag, schouder aan schouder , kijkend naar de zonsondergang
pardalzinho nasceu Livre. Que braram-lhe a asa. Sacha lhe deu uma casa, Água, comida e carinhos. Foram cuidados em vão: A casa era uma prisão, O pardalzinho morreu. O corpo Sacha enterrou No jardim; a alma, essa voou Para o céu dos passarinhos!
°
Carneiro de Souza Bandeira (1886 – 1968) – escritor e poeta brasileiro
°°°°°°°
Een musje vrij geboren braken ze zijn vleugel Sacha gaf het een huis Water,voedsel en genegenheid ´T was tervergeefse moeite Het huis was een kooi Het musje ging dood Sacha begroef het lichaam In de tuin; de ziel ,deze vloog heen Naar de hemel van de mussen !
O autocarro chegou Um velho, intoxicado pelo álcool, andava sem rumo através do cereal. Pelos vistos, a vaidade não foi um vício seu e, com o boné chão que já deu uvas, parecia um vagabundo. Encontrando tão bêbedo a paragem, fazia das tripas coração. Ó! Estava com azeites, porque foi fisgado por traquinas.
E na paragem encontrou-se face a face com desportistas num cartaz, praticando judo. De mofo por nada ficou moscas, felizmente não lhes ia ao fagote. O autocarro chegou.
°°°°°°°
chão que já deu uvas - [Informal] Pessoa ou coisa que perdeu a atractividade, a vitalidade ou o valor fazer das tripas coração - Fazer grandes esforços para ultrapassar um obstáculo. estar com os azeites - [Portugal, Informal] Estar irritado, de mau humor.
Ficar moscas
-Zangar-se
ir ao(s) fagote(s) -Dar pancada em alguém. a mofo • De graça.
De bus kwam eraan.
Een oudje, beneveld door de alcohol liep doelloos doorheen het graangewas. Zo te zien was ijdelheid geen ondeugd van hem, en met een muts die zichtbaar een tweede leven was begonnen ,leek hij op een landloper. Het vinden ,dronken ,van het bushokje was haast een onoverkomelijk obstakel . Ach! wat ergerde hij zich, toen hij werd bekogeld door belhamels
En in het bushokje stond hij oog in oog met sporters op een reclamebord , beoefenaars van judo.
Gratis voor niets werd hij razend kwaad . Gelukkig ging hij met hen net niet op de vuist. De bus kwam eraan.
"Deus criou o mundo em Vila Nova de Gaia,numa tarde quente de Maio de 1930.E eu, quando uns quatro anos depois comecei a observar conscientemente a SUA criação , não o fiz como seria de esperar, apenas com os olhos que ELE me tinha dado à nascença ,mas quase exclusamente através dum binóculo."
°°°°°
Enestina é mais do que um romance autobiográfico ou um volume de memórias de família ficcionado. É um retrato do Norte do país ,entre os anos 1930 e 1950, que transcende o cunho regionalista e que atrevessa fronteiras ,tranformando-se num fenómeno invulgar Portugal e Estrangeiro.
God schiep de wereld in Vila Nova de Gaia, tijdens een warme namiddag op een meidag van 1930.En ik, wanneer enkele 4 jaar daarna ZIJN schepping nauwgezet begon waar te nemen , deed ik dat niet zoals te verwachten zou zijn, enkel met de ogen die HIJ mij bij de geboorte had gegeven , maar bijna uitsluitend doorheen een verrekijker.
Encontrando a formiga um grão de milho,este sentindo -se apanhado e gritou:-Se me fizeres o grande favor de deixar realizar o meu desejo de nascer,dar-te-ei cem grãos nascidos de mim mesmo. E assim se fez . Leonardo da Vinci (1452-1519 )
tradução:José Barreiros
°°°°°°°
De mier en de maiskorrel. Vond de mier een korrel mais . Deze voelde zich verloren en krijste : Indien je me het groot plezier wilt doen en me de kans geeft om te groeien ,zal ik jou 100 granen ,die uit mij geboren geven . En zo geschiedde.
No caminho para casa, gelou-se-me o sangue nas veias. Um homem desconhecido aproximava-se na minha direção. Realizei que me encontrava face a face com um refugiado. A miséria estava cinzelada nos olhos e sua boca, ininteligivelmente disformada, era um grito de socorro. Dei-lhe dinheiro, embora soubesse bem que não o ajudaria com uma nota de cinco euros, apenas apaziguei minha consciência.
Há no mundo sessenta milhões fugitivos. Envergonhei-me, e levei-o ao asilo para um acolhimento mais caloroso.
°°°°°°°°°°°
Een late kerstboodschap voor mensen van goede wil
Oog in oog
Op weg naar huis schrok ik mij een ongeluk ,een totaal onbekende man kwam in mijn richting gelopen .Realizeerde mij snel ,ik stond oog in oog met een vluchteling . De miserie stond in zijn ogen gebeiteld en de mond onverstaanbaar misvormd tot een kreet voor hulp .Ik gaf hem geld , alhoewel ik goed wist dat ik hem met een briefje van vijf euro niet hielp . Enkel suste ik mijn geweten ermee. Er zijn in de wereld 60 miljoen oorlogsvluchtelingen . Ik schaamde mij ,en bracht de man naar een vluchtelingasiel voor een warmer ontvangst .
Todos os Homens São crianças Quando Estão Com Gripe António Lobo Antunes
Pachos na testa, terço na mão, Uma botija, chá de limão, Zaragatoas, vinho com mel, Três aspirinas, creme na pele Grito de medo, chamo a mulher. Ai Lurdes lurdes ai que vou morrer. Mede-me a febre, olha-me a goela, Cala os miúdos, fecha a janela, Não quero canja, nem a salada, Ai Lurdes, Lurdes, não vales nada. Se tu sonhasses como me sinto, Já vejo a morte nunca te minto, Já vejo o inferno, chamas, diabos, Anjos estranhos, cornos e rabos, Vejo demónios nas suas danças
Tigres sem listras, bodes sem tranças Choros de coruja, risos de grilo ai Lurdes Lurdes o que é que foi aquilo ai não é chuva no meu postigo Ai Lurdes, Lurdes fica comigo não é vento a cirandar nem são as vozes que vêm do mar
Não é o pingo de uma torneira, Ai Põe-me a Santinha à cabeceira, Compõe-me a colcha, Fala ao prior, Pousa o Jesus no cobertor. Chama o Doutor, passa a chamada, Ai Lurdes, Lurdes nem dás por nada. Faz-me tisana e pão-de-ló, não te levantes que fico só, Aqui sozinho a apodrecer, Ai Lurdes, Lurdes ai que vou morrer
Alle mannen zijn flauwe bezen als ze de griep heben .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Koud compres op´t voorhoofd , paternoster in de hand,...Een bedkruik , citroenthee,... ontsmettingswatjes, warme wijn met honing..drie asperines , viks op de borst..bange kreet ,
ik roep vrouwlief
..Ai Lourdes, Lourdes ik ga dood ...Neem mijn koorts ,kijk in mijn keel,..Breng de kinderen tot zwijgen , sluit de venster,..en ik wil geen kippensoep , noch sla
....Ai Lourdes ,Lourdes, niets helpt ..indien jij kon inbeelden hoe ik me voel.. Ik zie de dood voor mij ,nooit heb ik je belogen ..´t is de hel dat ik zie ... vlammen ,duivels,..vreemde engelen , horens en staarten,..ik zie dansende demonen ....tijgers zonder strepen, bokken zonder baard ..uilgeroep en krekelgeschirp ..Ai Lourdes wat was dat allemaal ´t is geen regen op de deurvenster..en geen windhoos ,noch stemmen uit de zee...´T is een lekkende kraan ...Leg een paternoster op mijn kussen, ... schik het deken goed...en verwittig meneer pastoor ...Leg Jezus op mijn deken ...en vraag naar de dokter,... Ai Lourdes Lourdes, doet het voor mij... Maak mij een tisana met krententoast,...nee ,nee blijf bij mij,... laat me hier niet alleen .... Ai Lourdes , Lourdes aijajai......Ik ga dood.
Leg in een grote pan witte sneeuwballen samen met enkele Sint Silvestersterren Zet het even nog op een laag vuurtje En precies om middernacht overdekken met warme nieuwjaars kussen samen met een regen van knallend vuurwerk Alles rijkelijk overgieten met bubbels champagne
Voorzichtig roerend met een zuchtje geluk voeg je de wensen voor het nieuwe jaar erbij Giet het op een bakplaat en vervolgens plaats je het in een voorverwarmde oven gedurende 365 seconden Met als resultaat een nieuwjaarstaart verdeel deze taart in de 4 seizoenen en geniet dag aan dag van de unieke smaak van het Nieuwe Jaar
Um desafio de não-Natal…Comece por escrever uma frase que corresponda ao acróstico de CEIA DE NATAL – isto é, as letras, por esta ordem, são as primeiras de cada palavra.Ora, essa será a primeira frase, mas atenção: não podem, nem na frase nem no texto, falar do Natal! Que tal?
Segundo o mocho local
Coitado! Esta iludida ave deliciou-se. Estranho! Ninguém ativera avisado logo.
Talvez porque aquela perua fosse bastante vaidosa e porque o seu comportamento egoísta nunca tinha feito amizades no galinheiro. Empurrando todos da manjedoura, cresceu, até satisfação da camponesa, duas vezes mais rápida que os outros galináceos. Regularmente, recebia um afago e uma guloseima. O que, segundo dizia o mocho local, não acontecia sem risco. Principalmente, porque os dias mais curtos do ano ainda teriam de chegar.
::::::::::::::::::::::::::::::::::
Och arme! Deze erg misleidde vogel verheugde zich erop.Erg vreemd ! dat niemand haar had verwittigd meteen. Misschien was dat omdat deze kalkoen nogal zelfingenomen ,was en zij met haar egoïstisch gedrag weinig vrienden had gemaakt. Iedereen wegduwend aan de voederbak, groeide zij, tot grote tevredenheid van de boerin, twee keer sneller dan de andere hoeders. Regelmatig kreeg zij een aai en iets lekkers. Wat volgens de plaatselijke uil ,niet zonder risico’s gebeurde . Vooral omdat de kortste dagen van het jaar nog moesten komen .
Olá E pronto a partir, estou vestido bem-posto para ir a festa de Natal . Ufa ,ainda mesmo sobra -me tempo para agradecer os amigos dos blogues No primeiro lugar, os Senhores que me visitam com regularidade e deixam um comentário. Eles recebem um abraço tão apertado ao peito, como um laço veludo em torno dum pacote cheio de gratidão e amizade. Aos que aqui chegam, olham mas logo saem sem deixar rasto, recebem com respeito um aperto de mão. Aos anónimos mal -encarados, maldosos vou dar uns....? Tanto faz, são dias de festa e refleção . A todos sem exceção votos de Boas festas
°°°°°°°°°°°°°°°°° Vertrekkens klaar, ben ik netjes opgekleed om naar het kerstfeest te gaan;. Oef ,er blijft zelfs nog tijd over om de blogvrienden te bedanken; In de eerste plaats ,zij die mij regelmatig bezoeken en een berichtje achterlaten , ontvangen een knuffel zo stevig aan de borst gedrukt ,zoals een fluwele strik rondom een doosje vol dankbaarheid en vriendschap. Aan zij die hier aankomen , kijken, maar meteen vertrekken zonder een spoor achter te laten van hun aanwezigheid , krijgen respectvol een hand. Aan de anoniemen kwaadwilligen , zal ik hun een... geven ? Ach het doet er niet toe , het zijn dagen van feest en bezinning Aan iedereen zonder uitzonderingen, wens ik prettige feestdagen .
Um sorisso não custa nada Enriquece quem o recebe sem empobrecer quem o dá Ninguém é tão rico Que não precisa dele e ninguém é tão pobre que não o possa oferecer. Um sorriso dá repouse ao cansaço e ao desânimo, renova a coragem, é consolação na tristeza; Ninguém necessita mais de um sorrisso do que aquele que não sabe sorrir
Geef ook eens een glimlach weg, ook als de feestdagen voorbij zijn
Een glimlach kost je niets en doet veel goeds verrijkt diegene die hem krijgt zonder dat de gever er armer van wordt Niemand is zelfs zo rijk dat hij er geen behoefte aan heeft en niemand is zo arm dat hij hem niet geven kan Een glimlach verlicht de vermoeidheid en moedeloosheid, doet het hart herleven en is troost tegen droefheid Niemand heeft meer een glimlach nodig dan diegene die niet meer lachen kan.
Era uma vez, um par de arganazes que vivia uma vida feliz num curral, ali estavam a apanhar as migalhas em abundância. Apenas a incessante seca alentejana dava dia para dia dificuldades.Ai! Em tentativa de matar sua sede grande, a fêmea caiu numa leiteira cheia. Que audácia, sem pensar queria ajudar sua cara-metade para sair, mas também caiu. Tiveram nenhuma esperança, mas justamente chapinhar naquela bebida cremosa acelerara a resgate. Sem saberem, estavam a bater manteiga.
Er was eens een koppel veldmuisjes dat een gelukkig leven leidde in een koeienstal ,hier waren altijd kruimels in overvloed te vinden. Enkel de aanhoudende droogte in de Alentejo gaf dag na dag moeilijkheden in het vinden van water . Amai ,in een poging om haar grote dorst te lessen viel het vrouwtje in een volle melkkan . Hoe moedig , zonder nadenken wilde hij zijn wederhelft eruit te halen , maar viel er zelf ook in. Ze waren hopeloos ,maar juist het spartelen in die romige melk versnelden hun redding. Zonder te weten waren zij boter aan het karnen .
Mudou muito a minha rua Quando o outono chegou Deixou de se ver a lua todo o transito parou Muitas portas estão fechadas Já ninguém entra por elas Não há roupas penduradas Nem há cravos nas janelas Não há marujos na esquina De manhã não há mercado Nunca mais vi a varina A namorar com o soldado O padeiro foi-se embora Foi-se embora o professor Na rua só passa agora O abade e o doutor O homem do realejo Nunca mais por lá passou O Tejo já não o vejo Um grande prédio o tapou O relógio da estação Marca as horas em atraso E o menino do pião Anda a brincar ao acaso A livraria fechou A tasca tem outro dono A minha rua mudou Quando chegou o outono
Há quem diga "ainda bem", Está muito mais sossegada Não se vê quase ninguém E não se ouve quase nada
Eu vou-lhes dando razão Que lhes faça bom proveito E só espero pelo verão P´ra pôr a rua a meu jeitofim
Mijn Straat
........................;;;;;;; ...
............................. Wat was mijn straat erg verandert Toen de herfstdagen er kwamen voorbij was het elkaar te zien in het maanlicht
Alle verkeer hield op °Veel deuren werden verzegelt
waar niemand nog binnen gaat geen was die hangt te drogen
noch anjers voor de ramen en weg zijn de matrozen wachtend op de hoek ´s morgens geen vroegmarkt,en nooit meer zag ik de visverkoopster terug flirtend met een soldaat °De bakker sloot zijn deuren en ook de professor ging weg wie nu nog door de straat passeert was de dokter en pastoor de orgelman kwam nooit meer langs hier en de Taag die zie ik niet meer verdwenen achter een groot gebouw °De stationsklok loopt uren achter en het is toevallg dat de jongen
met de tol hier speelt
De krantenwinkel sloot En het eethuis heeft een andere baas
wat was mijn straat verandert Toen de herfstdagen kwamen Er zijn er die zeggen " maar goed" ´t is nu veel rustiger bijna niemand te zien of te horen°
°Ik zal hen maar gelijk geven Dat ze er hun voordeel mee doen En ik wacht gewoon op de zomer om de hele straat
Todos os poemas são visuais porque são para ser lidos com olhos que vêem por fora as letras e os espaços mas não há nada de novo em tudo o que está escrito é só o alfabeto repetido por ordens diferentes letras palavras formas tão ocas como as nozes recortadas em curvas e lóbulos do cérebro vegetal: nozes os olhos é que vêem nas letras e nas suas combinações fantásticas referências vozes sobretudo da ausência que é a imagem cheia que a escrita inflama até ao fogo dos sentidos e que os escritos reclamam para se chamarem o que são ilusões fechadas para os olhos abertos verem
........
.gif)
