dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
escrito na língua materna de Camões de qual sou amante.
Além, nas terras lusófonas,
encontrarei sempre um leitor
ou um ouvido dócil que tal prosa saiba apreciar.
Pois esses poetas são os heróis, pertencendo ao orgulho nacional. Poemas deslumbrantes que muitos sabem de cor ou foram imortalizados pelos fadistas.
Eh! Alguém abrira uma das minhas páginas
e declamava entusiasta:
"Ó mar salgado, quanto do teu sal são lágrimas de Portugal."...
)(
°°°°Alfacinha°°°°°°
Gedichtenbundel
Ik wil in een tweede leven terug komen als een gedichtenbundel, geschreven in Camões zijn moedertaal ,waarvan ik een Liefhebber ben. Ginds in het land der Portugezen zal ik steeds een lezer of een luisterend ziel vinden dat zulk proza weet te waarderen . Want deze poëten zijn hun helden en zijn de nationale trots. Geweldig mooie gedichten die velen uit het hoofd kunnen citeren of onsterfelijk werden gemaakt door fadozangers . Héhé!
Iemand heeft een van mijn bladzijden geopend en draagt nu entousiast een gedicht voor:
ó zilte zee, hoeveel van jouw zout zijn tranen van Portugal..........
Em Antuérpia celebramos no 15 de agosto o dia de Mãe
In Antwerpen vieren wij vandaag Moederdag
Um poema do António Gedeão
Mãezinha
A terra de meu pai era pequena e os transportes difíceis. Não havia comboios, nem automóveis, nem aviões, nem misséis. Corria branda a noite e a vida era serena.
Segundo informação, concreta e exata, dos boletins oficiais, viviam lá na terra, a essa data, 3023 mulheres, das quais 45 por cento eram de tenra idade, chamando tenra idade à que vai do berço até à puberdade.
28 por cento das restantes eram senhoras, daquelas senhoras que só havia dantes. Umas, viúvas, que nunca mais (oh! nunca mais!) tinham sequer sorrido desde o dia da morte do extremoso marido; outras, senhoras casadas, mães de filhos (De resto, as senhoras casadas, pelas suas próprias condições, não têm que ser consideradas nestas considerações.)
Das outras, 10 por cento, eram meninas casadoiras, seriíssimas, discretas, mas que por temperamento, ou por outras razões mais ou menos secretas, não se inclinavam para o casamento.
Além destas meninas havia, salvo erro, 32, que à meiga luz das horas vespertinas se punham a bordar por detrás das cortinas espreitando, de revés, quem passava nas ruas.
Dessas havia 9 que moravam em prédios baixos como então havia, um aqui, outro além, mas que todos ficavam no troço habitual que o meu pai percorria, tranquilamente no maior sossego, às horas em que entrava e saía do emprego.
Dessas 9 excelentes raprigas uma fugiu com o criado da lavoura; 5 morreram novas, de bexigas; outra, que veio a ser grande senhora, teve as suas fraquezas mas casou-se e foi condessa por real mercê; outra suicidou-se não se sabe porquê.
A que sobeja chama-se Rosinha. Foi essa que o meu pai levou à igreja. Foi a minha mãezinha.
(António Gedeão)
Moeke Vaders geboortedorp was klein en moeilijk bereikbaar Er kwamen geen treinen , noch auto´s, geen vliegtuigen noch raketten. De avonden waren er mild en het leven rustig Volgens concrete en juiste informatie uit oficieële publicaties leefden daar in ´t dorp van toen 3023 vrouwen waarvan 45 percent van jonge leeftijd vanaf wieg tot puberteit
genaamd de prille jeugd de overige 28 percent . Waren Dames, zoals die vroeger gekend waren. Sommigen ervan, weduwen ,die nooit meer (ach! wat is nooit meer) hadden gelachen sinds het overlijden van hun tedere echtgenoot , De anderen, waren getrouwde dames,moeders van kinderen... ( of waren dames getrouwd vlg. hun eigen voorwaarden en moeten dus niet worden in rekening genomen worden in deze optelling )
Bleef er 10 percent over , dat waren huwbare ,discrete meisjes , maar omwille van temperament ,of door een of andere verborgen reden, nooit de kans hadden gekregen om in het huwelijk te treden . Behalve hen waren er mits een foutmarge nog 32 huwbare meisjes , die in het zachte licht van de vooravond zich achter de gordijnen zetten te borduren stiekem loerend, wie door de straat kwam 9 daarvan woonden in bescheiden huisjes ,hier en daar verspreidt in de omgeving ,maar die allen op de weg lagen die mijn vader liep, op zijn grootste gemak ,op de uren dat hij naar of van zijn werk kwam. Van die negen voortreffelijke meisjes liep er eentje weg van huis samen met een boerenknecht.
Vijf stierven jong, aan de pokken. En een bleek bestemt om een grote dame te worden , ondanks haar lage afkomst , trouwde ze met koninklijke toestemming met een graaf. Eentje pleegde nog zelfmoord , waarom weet men niet . Wie nog over was luisterde naar de naam Rosaline Deze was het die mijn vader naar het altaar bracht.
Mijn verhaaltje van amper (verplicht77 woorden) De opdracht : Beginnen met een spreekwoord en eindigen met een spreekwoord dat het tegenovergestelde zegt. "Men is nooit te oud om te leren"
en op een regenachtige zondag Besloot ik mij te verdiepen in de taal van Camões. Alhoewel niet helemaal onverwachts werdt zijn moedertaal grote liefde, zoals iets dat hevig brandt zonder dat men het ziet . Gretig stortte ik mij op de vocabularia van de Portugezen dat bewijzen de 1650 bladzijden van een versleten woordenboek dat oververmoeid op de boekenplank staat. Het vuur om te leren brandt nog steeds, maar ik geef het toe,´t blijft moeilijk
want
"Een oude hond leer je geen nieuwe trukjes".
Eu um estudante por toda a vida
Nunca é tarde para aprender, e num domingo chuvoso decidi para meter-me na língua de Camões. Embora não inteiramente inesperado, o seu idioma materno tornou-se uma paixão que era como um fogo que arde sem se ver. Gulosamente, precipitei-me no vocabulário dos Lusos. Prova-o o gasto Dicionário Universal de mil seiscentos e cinquenta e três páginas que está estafado na prateleira. O amor ainda arde, mas admito, fica difícil. Porque, um cachorro velho não aprende truques novos.
Só quero me lembrar a Serra de Monchique como um paraíso permanente verde e não como uma terra consomida pelas chamas .
°°°
Um relato sobre o meu primeiro encontro com Monchique
°°° Quanto mais aproximámos Monchique tanto mais a estrada foi ladeada pela mimosa amarela. Monchique à vista, brilhava no sol como se fosse uma pérola prateada, uma imagem inesquecível com aquelas casinhas branquinhas lardeadas na encosta íngreme. Lá por cima do morro fica a ruína do mosteiro, testemunho velho do terramoto de 1755 ,mas ainda suficiente atraente para vencer a ascensão a pique e desfrutar da paisagem, extremamente linda. Monchique daar waar ooit de mimosa bloeide overal waar je keek , een dorpje met witte huisjes gelardeert op een stijle bergflank blinkend in de zon .Maar hoe zal het er nu uitzien ,nadat een alles verslindend vuur is voorbij geraasd .
– Início e fim: De dia viam-se muito pouco …….. Quem diria!
O Alien
Logo que a porta abrisse o repórter interrogaria a moradora sobre um caso peculiar.
― Então, foi aqui que viste o ALIEN?
― Sim, perdera seu caminho na GALÁXIA, e queria telefonar para os seus. Porque não tinha cara de ser MALVADO convidei-o para o jantar.
― Ah!
― Sim, gostou muito do bacalhau. Apenas à noite se despediu. OXALÁ pudesse encontrar na escuridão seu avião espacial porque andava em ZIGUEZAGUE, não por causa da gravitação da terra, mas do vinho.
........
Meteen toen de deur openging stelde de reporter aan de bewoonster een boel vragen over een eigenaardig voorval. - Dus, het was hier dat U die alien zag ? _Ja hij was de weg kwijt geraakt tussen de miljarden sterren en wilde naar huis bellen . Omdat dat hij er niet kwaadaardig uitzag heb ik hem meteen uigenodigd voor het avondmaal, . - Ach zo! - Ja, mosselen friet dat luste hij heel graag .Pas ´s nachts nam hij afscheid .Hooplijk vond hij zijn ruimteschip terug want hij waggelde nogal sterk van links naar rechts ,niet door de zwaartekracht op aarde ,maar wel van de vele trappisten .
Na Bélgica, assistimos a um verão como há cada ano no sul da Europa. Já dez semanas sem uma gota de água, mas nem um belga dirá com voz alta " Que tempo catástrofe" Ao contrário, enquanto a natureza está a morrer uma morte silenciosa, os belgas andam bem -dispostos pela vida. Proibido de gastar água, salvo a horta que tem à noite o direito de receber, apenas para sobreviver, um infuso de água. .Água significa vida. As hortênsias sedentas olharem resignadas para o pratinho com água que eu tinha posto no jardim e , imediatamente provocou uma fila indiana de chapins ,tomando um atrás do outro um banho fresco. Oxalá chova a cântaros amanhã! Os erros ortográficos,são criações próprias e não podem ser copiadas sem terem informado ao abaixo- assinado .
Van de belgen zal er niemand zeggen " Wat een rampzalig zomer"Want eindelijk hebben wij ook een zomer zoals in het Zuiden. Terwijl wij belgen goedgezind door het leven gaan ,gaat wel de natuur stilletjes dood .Verboden kwistig met het water om te springen , behalve voor de moestuin die heeft het recht om ´s avonds aan het infuus te liggen. Water betekend leven. De dorstige hortensias keken gelaten toe ,toen ik een schaaltje water zette in de tuin en onmiddelijk een rij wachtende mezen veroorzaakten die een verfrissend bad kwamen nemen . Hopelijk regent het morgen
Desde que uma maçã caiu na sua cabeça era um vaivém dos colegas sábios e Isaac... coitado! Devia constantemente agitar a macieira. Sua hospedeira não sabia com que santo se pegar com tantas maçãs caídas, por isso fazia para os visitantes do erudito “apfelstrudel”, o que apreciavam com apetite. Rapidamente correu a boato que um tal Newton inventara a lei de gravitação, mas ainda mais rápido que a gravitação própria corria pelo mundo a receita do apfelstrudel.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°)
Isaac Newton en de appelstrudel
Sinds dat er een appel op zijn hoofd viel was het een heen en weer gaan van collegas geleerden ,en Isaac Ocharme ! moest steeds maar aan de appelboom schudden .Zijn huishoudster wist zich geen raad met zoveel gevallen appels ,daarom maakte zij voor de gasten van de geleerde appelstrudel, wat zij met smaak wisten te waarderen. Snel verspreidde zich het gerucht dat Newton de wet van de zwaartekracht had bedacht ,maar nog sneller dan de zwaartekracht zelfe liep het recept van de appelstrudel de wereld rond .
Na Costa da Caparica, um elétrico transformado num bar era frequentemente a localidade para consumirmos um petisco. O dono, sempre em companhia dum cãozinho, colocou um assador com um chouriço por cima na mesinha, e seguidamente acendeu a aguardente. Olhávamos com espanto. As chamas davam tanto calor que o chouriço movia-se tortuosamente. Quereria rebentar da casca, não conseguiu, deu um pulo para o chão. Desatámos a rir. Pois, o fiel Skippy, já foi embora com o chouriço.
°
Wat zou ik nu graag blootvoets langs de vloedlijn lopen om de zilte zeelucht in de mond te proeven . Vermoeid van de wandeling , maar tevreden zal ik dan een sterk gesuikerd koffietje gaan drinken of een frisse pint in een van die kleine bars tussen de duinen . Het knaagt aan het hart , dat ik er nu niet ben daar waar al die vakantiegangers op het strand leven alsmillionairs.
Para quem não tem a mínima ideia do que é a tradição daTuna Universitária .
Goza da canção dessa tuna e ouve modesto .
Het is traditie in Portugal dat universiteitstudenten van de verschillende faculteiten in een wedstrijd tegen elkaar ter mooiste zingen en dansen
°
°
A luz O sal do céu que é só teu Desfez-se em lágrims azuis Só pr'acender O amor
São crus Os medos que roubaste ao mar No escuro aprendeste a cantar Só p'ra esquecer a dor
Teu coração Terno e fatal treme na mão em aguá e sal És os maior Ris-te gingão Da fama e fome que fizeste
A tua canção
Seduz A voz brandando em clamor Nesse teu corpo de navegador Só p'ra lembrar Essa paixão que fez da língua este nosso mar
Em cruz O teu abraço faz-me mal Nesse teu travo a vendaval Quero voltar à lenta e louca ilusão à dura e doce emoção do verbo amar
Na luz O corpo, a alma, o prazer O sonho a raiva de viver Sempre a fugir De nós. O rosto desta terra azul Tocada pelo vento sul A infinita ilusão De outro lugar
A tacanhez de Osório Projeto.O quê? Não minto quando digo que a minha ignorância me malogrou bastante. Maniacamente ,como um marciano mutante manuseava por livros maciços. Foi procurar agulha minúscula em palheiro. Um momento meditei encontra-la, mas o enigma da Margarida manteve-se até que o motor de busca desvendasse por metade o mistério. Ana de Castro Osório uma escritora e mascote do feminismo em Portugal. Todavia as perguntas sem resposta continuam a multiplicar-se. Ah! Margarida ajuda-me.
Spreekwoorden
Met verlopen water maalt men geen molen Elkeen trekt het water naar zijn eigen molen Zonder water draait de molen niet
Ao Senhor João Zarco, uma carta de agradecimento. Não o faço num pergaminho como era de costume em mil e quinhentos, mas por meio dum mail. Quiçá o Zarco abre a mensagem sem perder a calma. Afinal foi ele que descobriu a ilha da Madeira contra a vontade da tripulação que receava ser sugada pelo abismo. O rei recompensou-o generosamente e os Madeirenses honram o herói com estátuas imponentes. Também agradeço ao descobridor, porque tive férias maravilhosas.
°
°
Aan de heer João Zarco,( portugees ontdekkingsreiziger) Een bedankbriefje . Ik schrijf het niet op perkament zoals dat in vijftienhonderd de gewoonte was , maar via een mail . Wellicht Zarco opent het zonder zijn kalmte te verliezen. Uiteindelijk was hij het die Madeira heeft ontdekt tegen de wil in van zijn bemanning die vreesde om in een afgrond te worden gezogen. De koning beloonde hem rijkelijk en ook de inwoners van Madeira eerde hun held met standbeelden op hun eiland . Ik ook ben de heer Jão Zarco dankbaar voor de heerlijke vakantie in zijn door hem ontdekt paradijs .
Os Lusos em Antuérpia A comunidade Portuguesa e Brasileira dá nas vistas com as suas lojas e restaurantes em redor da praça Sint Janplein (Praça São João) em Antuérpia. Ali pode matar as saudades que roem no estômago com os típicos ingredientes e especialidades que esperam para ti na mercearia lusa. Então aproveita da visita à praça para consumir uma bica com pastel de nata ou um almoço que te deixas sonhar de Portugal com os olhos abertos .
De Portugese gemeenschap in Antwerpen valt op met hun winkels e restaurants rondom het Sint Janplein of zoals men in Antwerpen zegt het Jingjangplein Daar kun je het knagend verlangen in de maag lenigen met de typische specialiteiten die op jou wachten bij de Portugese kruidenier . Wel profiteer eens van een bezoek aan het plein met een koffietje en een zoet pasteitje of een middagmaal dat je doet dromen met de ogen open van Portugal .
É o futebol, Ganhámos muitos mas afinal perdemos um desafio com só um golo contra .Somos Triste? Não, não ganhamos mais que o terceiro lugar.Um país unido e o respeito do mundo. Além disso o povo belga mostrava a sua gratidão com um acolhimento dourado para os nossos diabos na praça grande, a mais bela praça do mundo.
O dia começou quando Reynardo acabou a sua incursão de ladrões nos arrabaldes à beira da mata. Tinha descoberto que ali uns paisanos criam galinhas para servirem como transformadores dos restos de cozinha. Embora essas não sejam tão gostosas como os galináceos no pátio, Reynardo aproveitar-se-á da negligência daqueles habitantes para roubar suas galinhas.
Consternação geral, porque de noite uma besta sanguinária provocara um massacre.
Reynardo, a raposa não percebeu nada disso.
Também sua prole deve comer!
_____
Het werd dag toen Reinaert zijn rooftocht beëindigde in de wijk aan de rand van het bos. Hij ontdekte er dat daar sommige bewoners kippen hielden die enkel diende om hun keukenafval op te ruimen. Alhoewel deze kippen niet zo lekker smaakten als de hoenders op het erf van een boerderij ,profiteerde Reinaert van de nonchalance van deze bewoners om hun kippen te roven. Algemene ontreddering, omdat ´s nachts een moordend beest een slachtpartij maakte.
Frequentando o clube de terceira idade, um enérgico senhor apaixonava-se por uma viúva bastante atraente que aparentemente não estava insensível a charmes dele. Ora, num certo dia, tomou coragem de beijar a mão dela e pedir em casamento. O que a Senhora aceitou com muito grado. No entanto, o dia seguinte, quando quiser anunciar aos quatros ventos a sua felicidade, não se recordava da sua resposta. Muito envergonhado, deveu telefonar lhe para confessar que não se lembrava a reposta.Até o seu espanto, a viúva ficou muita contente com a chamada, porque ela se lembrou que concordava num casamento, mas não mais sabia com quem.
Os erros ortográficos,são criações próprias e não podem ser copiadas sem informaçao ao abaixo- assinado .
Een oude heer bezocht regelmatig de club voor de derde leeftijd en werd verliefd op een aantrekkelijke weduwe. Op een dag trok hij zijn stoute schoenen aan en vroeg haar ten huwelijk. Zij aanvaardde zijn aanzoek met enthousiasme. De volgende dag echter zag hij zich verplicht om haar beschaamd te telefoneren en te bekennen dat hij niet meer wist wat haar antwoord was .Tot zijn verbazing was ze blij met het telefoontje ,want ze wist nogwel dat zij akkoord ging ,maar zij wist niet meer met wie.
Gesto piedoso da rainha Isabel. Participe em Histórias em 77 palavras
Desafio Rádio Sim Nr 34
São rosas
Remediar sempre lhe parecera mais fácil, Isabel foi dotada de um coração caridoso, não resistia a um olhar faminto duma criança. Ora, o rei não apreciava essa largueza. Num dia surpreendeu-a durante a distribuição de pães e repreendeu sua generosidade.
"Ó marido, são rosas, só rosas".
Escrevendo poemas compridos na luz de vela, talvez seus olhos fossem contaminados. Rei Diniz viu nublado rosas! Um milagre? Não, Isabel seguiu o coração e remediar sempre lhe parecera mais fácil.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
De Portugese legende van de heilige koningin Isabel
Nood lenigen leek haar altijd het gemakkelijkste, Isabel was begiftigd met een hart vol barmhartigheid ,zij kon niet weerstaan aan de hongerige blik van een kind. Wel, de koning kon haar gulheid maar weinig aprecieren En op een dag betrapte hij haar tijdens het uitdelen van broden en verweet haar deze vrijgevigheid. "Ach echtgenoot het zijn rozen , enkel maar rozen." Al schrijvend bij kaarslicht van vele lange gedichten waren misschien zijn ogen verslechterd . Koning Diniz zag wazig rozen !
Een wonder? Neen ,Isabel volgde gewoon haar hart en nood lenigen leek haar altijd het gemakkelijkste .
DESAFIO 4 O desafio : quem fala é um bule rachado... Que diz ele?
Sou um bule rachado, bule sou ! Todavia, prefiro -me definir na qualidade duma peça artística de porcelana ,que em vez de estar ao serviço pessoal do imperador chinês ,fui oferecido como presente àqueles narizes compridos .
No que diz respeito à rancha , desculpe que o diga, os Jesuítas tratavam -me mal, fui colocado como lastro no porão duma vela! Depois disso, entregavam -me, eu um objeto engenhoso ,nas mãos dum rei de apenas cinco anos ,e assim acabou, rachado .
En de theepot sprak
Ik ben een beschadigde theepot,maar theepot ben ik ! Echter ,ik verkies mij te beschrijven in de kwaliteit van een artistiek voorwerp van porselein,dat in plaats van in dienst te staan van de keizer van China ,werd aangeboden als geschenk aan die lange neuzen. Wat betreft de scheur die ik opliep, excuseer-mij als ik het jou zeg ,de Jezuiten behandelde mij slecht ,ik werd als ballast in het ruim gegooid van een zeilschip.Na dit alles leverde zij mij ,ik een geniaal voorwerp , in de handen van een vijfjarige koning ,en zo ben ik geeindigt, beschadigt..
Ouviram do Ipiranga as margens plácidas De um povo heróico o brado retumbante, E o sol da liberdade, em raios fúlgidos, Brilhou no céu da Pátria nesse instante Se o penhor dessa igualdade Conseguimos conquistar com braço forte, Em teu seio, ó liberdade, Desafia o nosso peito a própria morte!
Ó Pátria amada,Idolatrada, Salve! Salve! Brasil, um sonho intenso, um raio vívido De amor e de esperança à terra desce, Se em teu formoso céu, risonho e límpido,
A imagem do Cruzeiro resplandece. Gigante pela própria natureza, És belo, és forte, impávido colosso,
E o teu futuro espelha essa grandeza. Terra adorada, Entre outras mil, És tu, Brasil, Ó Pátria amada! Dos filhos deste solo és mãe gentil,
Pátria amada,Brasil!
Brabaçonne Ó querida Bélgica
Ó sagrada pátria Pertence a nossa alma e corração Aceite nossa força e nosso sangue Seja nosso destino em luta e trabalho Prospere ,ó pátria, em união inquebrável Fique sempre você própria em liberdade Fiel à palavra,que pode falar sem receio Para rei ,para liberdade e para direito Para rei ,para liberdade e para direito Para rei ,para liberdade e para direito
; 
.
DESAFIO 4
