Wij hadden het geluk een vraaggesprek met Mia te hebben. "van het record" of koers natuurlijk.
Aanklacht:
Lieve mooi Mia, vertel mij uw dieptste roerselen waarom u toch hebt beslist om een postje te pakken bij het Vlaams Parlement?
Mia:
Ik ben consequent
Mia: (in stilte in mijn rechteroor - want voor haar de linkeroor)
"Of wat dacht u van een bloedrode gier?
Waar er te graaien valt, valt er te graaien. Zo is dat. Of dacht u dat ik mijn overbetaald postje bij de Europese profiteurs zomaar zou opgeven? Waarom denkt u dat socialisten blijven bestaan? Het sossendom weet maar al te goed dat geld en macht des mensens zijn. Een zwakte of sterkte, naargelang u het wil benoemen. Al naargelang onze toehoorders noemen wij het onze sterkte en zelfs onze zwakte omdat wij er niet genoeg van kunnen hebben.
Mijn goede vriend gelijkgestemde ideoloog SPA (Super Postjespakker Anciaux) kon ik voor ons kiesvee toch niet zomaar binnenhalen? Deze overtuigde Vlaming, Belg, separatist, unionist, socialist, progressief, Jood, palestijn, arafatist en 'k weet niet nog welke tiest was en is voor onze partij zo een enorme multilullige verrijking dat het voor onze onnozele kiezers ongeloofwaardig zou lijken indien ik hem zomaar zou aanvaarden.
Wie zou zich trouwens ooit kunnen voorstellen dat een Vlaming zich aansluit bij de Schaampteloze Pakkers van Andermans geld?
U begrijpt dat ik, samen met mijn goede vrienden uit Leuven en Sint-Niklaas eerst een "beetje moeilijk" moest doen. U moet weten dat wij het vooral moeten hebben van de stomste kiezers eerst en de laatste tijd van die andere ook, allee, ge verstaat mij wel zekers?")
Mia: (terug in onze dictafoon)
Allee, wat was uw vraag ook alweer?
Aanklacht: Heu, waarom bent u op uw beslissing teruggekomen?
Mia:
Beslissing? Beslissing? Ik heb nog nooit iets beslist, alleen gegrist.
Aanklacht:
Jaja, zo kennen we u wel en dat weten we al jaren maar onze vraag is waarom u dan toch, tegen beter weten in, aanvaardt om op die stomme lijst voor het Vlaams Parlement te staan?
Mia:
Euh, euh, euh, ja, ja, euh, nee, euh
(bweurk, puf, scheet - en een ferme)
Aanklacht:
Voelt u zich een beetje beschaamd misschien?
Mia:
Neen, nee, waarom zou ik?
Aanklacht:
Misschien omwille van uw schaamteloos opportunisme? Of die scheet?
Mia: (laat zich eventjes volledig gaan)
Graaien, stelen, liegen of bedriegen en bijgevolg opportunisme is er bij ons sossen met de paplepel ingegeven. Net zoals kreeft, fois-gras en kaviaar. Zeker geen andjoenpap of iets dergelijks met ajuinen. Wat denkt gij wel, onnozelaar, dat ik zonder mijn pensioen als euro- of vakbondsgraaister, bestiersters- en andere graaipostjes kan toekomen? Laat dat maar over aan onze sukkels van kiezers, de onnozelaars.
Mocht u, als toevallige stomme, dwaze, onnozele, rode, communistische, politiek-correcte, of islamitische lezer(es) - wij zijn geen masochistische socialistische onnozelaars en beschouwen dus man en vrouw verre van gelijk maar wel degelijk gelijkwaardig - aan dit schrijven aanstoot nemen dan nemen wij u dat verre van kwalijk, integendeel.
U moet weten dat dit "gesprek" opgenomen werd met onze virtuele microfoon en dus langs geen kanten te bewijzen valt en dus langs geen kanten waar is.
Maar wie zal mij zeggen dat dit gesprek niet had kunnen bestaan met een dragonder als Mia?
|
