Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
De winter is al in zeer goede doen, ook al is het zijn tijd nog niet. Donkere luchten, dan weer een streep zon, sneeuwvlokjes die flikkeren tegen een grijze lucht... Nostalgische gedachten nemen de bovenhand en drijven me terug naar lichte lentekiekjes die ik ooit maakte. Ze zijn er nog en beuren de donkere gedachten even op vandaag. Ik mag niet vergeten om mijn eigen goede raad te volgen ! Nog even een leuk kadertje en hier komen ze
Verrast door het donker... Wandeling nabij het fort van Koningshooikt
Op zo'n mooie zaterdag kan je toch niet blijven binnenzitten...
De bladeren hingen nog te gelen aan de meeste bomen, de wind waaide vinnig en droeg ze mee tot verderop in't gras of tot op het rimpelende oppervlak van vijvers en meren. De zon maakte ongelooflijk mooie beelden van sterretjes op het water, terwijl hagen en bomen pronkten met alle herfstkleuren die je maar kan bedenken. Maar er lonkte gevaar....Niemand verdwaalt graag en dan nog in een zo nabije omgeving. Maar het overkwam ons toch, zodat we nog een stukje van een betoverend maar donker avondwandelingetje konden genieten en een uurtje later binnenliepen dan voorzien. De vogels zwegen allang en de maan scheen nu op het water waardoor alles rondom een griezelig afgetekend profiel kreeg. Van licht naar donker in een uurtje tijd, ja in de herfst gaat het al vlug! Heel deze geschiedenis leverde wel speciale kiekjes op zoals je hier kan zien.
We trokken er weer op uit! Dit keer naar het bos van Averegten te Heist-op-den-Berg. Er waren veel wandelaars en joggers op de been, en velen zullen gedacht hebben: "Wat zitten die twee dames toch steeds in de berm of onder de bomen te doen?"
Paddenstoelen zoeken en fotograferen natuurlijk! En er waren er veel,héél veel, in allerlei kleuren en geuren...
De juiste namen zijn moeilijk te achterhalen omwille van de snelle tot zeer snelle groei en verkleuring.
Hier enkele goedgelukte exemplaren uit de collectie.
Nog vlug een wandelingetje meegepikt want het wordt herfst en kouder... De eendjes kregen niet meer zoveel eten als in de zomer, dus kwamen ze met z'n allen toegezwommen bij het eerste stukje brood dat het water aanraakte. Dit was hún rijk, zodra ze uit het water waren hielden ze afstand! Met veel enthousiasme gooide Zoentje hén eten toe en telkens ík een foto maakte stond míjn hart even stil. Ze gehoorzaamde wel, maar ik vreesde toch elke keer dat ze zichzelf zou vergeten, wat gelukkig niet gebeurde... We deden nog een rondje vijver en keerden dan naar huis terug, waar de poppen, knuffels en een zacht bedje wachtte... Wat had ze het nog nodig, die schat!
Na de herfstvakantie naar school, ik ben benieuwd, zou graag een vliegje zijn om te zien hoe ze't doet bij de juf. Hopelijk is het ééntje met hart voor haar werk én voor de kleuters, dan gaat alles vanzelf goed, dat weet ik uit ervaring.
(Gelukkig had mijn apparaatje intern geheugen...een kaartje stak er niet in . Zou dat de oude dag zijn???)
Heel geconcentreerd
Rimpelrondjes, hoe doen ze't?
Alle eendjes zwemmen in het water...
Net kleine strooien hutjes, zouden ze door de regen dichtgeklapt zijn?
Zó'n mooie zondag, ééntje met een echt nazomerweertje zoals we vorig weekend ook al kregen.
Met z'n tweeën besloten we de puzzel van Baarle eens op te lossen, wat niet evident bleek achteraf. Een grote maquette toonde ons de dertig enclaves: 22 Belgische, 1 Nederlandse en 7 Nederlandse sub-enclaves. Híer liep de grens, aangegeven door grote koperen reuzennagels, in het midden van de straat, dáár liep ze dwars door een huis, langs de voordeur binnen, langs de tuin weer buiten. Grote witte kruisen en de letters NL of B waren IN het voetpad verwerkt en gaven de richting aan.
Het dorp werd overstelpt met inwoners én dagjestoeristen, de winkels blijven immers elke zondag open! We struinden heel Baarle af en kregen allerlei merkwaardigheden in het oog. Hier waren 2 kerken, 2 gemeentehuizen, 2 politiediensten en ook 2 brandweerkazernes te vinden. Een dubbele elektriciteits- en telefonieverbinding maakte alles nog een beetje ingewikkelder. Maar níet voor alle inwoners, die soms twee nationaliteiten hebben, van elk het beste kunnen meepikken en blijkbaar in peis en vree met elkaar samenleven.
Zoals steeds maakten we onze bewijzen hard en namen veel foto's. Hier enkele van mezelf, andere kan je bekijken op 'natuurfreek'.
Na nog een verkwikkende wandeling in de avondzon stopten we ons toestelletje weg en dronken een pintje in een bikerscafé, toffe mens achter de toog trouwens en prachtige machines vóór en náást de deur. Santé !!!
Bijzonder mooi verkleurde boomzwam
Paddenstoelen bij de vleet want het is herfst
.
Wat zijn ze toch mooi die Harley's
De grenskruisjes te Baarle
Zeer onopvallend indien op de juiste plaats neergezet...
Op 12 oktober 2008 bezocht ik Hasselt in mijn eentje. Te voet door "de stad met gratis openbaar vervoer"! Mijn eerste doel was het Modemuseum, dat verrassende dansmode toonde onder het thema "Ten dans gevraagd". Ik vertoefde een half uurtje op een terrasje op de grote markt om een kleinigheidje te nuttigen en een colaatje te drinken. Het was er een leven van jewelste want de omloop van Hasselt passeerde er op dat moment. Een Limburgse fanfare begeleidde het hele gebeuren en zorgde voor een uitbundige sfeer. Daarna even de kathedraal en de Virga Jesse-kerk in voor een paar fotootjes. Toen ik na een viertal uurtjes met de lijn 23 weer naar Bolderberg/Heusden-Zolder reed, wachtten de vrienden-fietsers mij al op...
Volgende keer ook zo'n elektrisch ding zodat ik die jonge meute wél kan volgen en niet het onderspit moet delven de derde dag !!!
Dat zijn wellicht de drie meest uitgeproken woorden op
zondag 5 oktober 2008!
Het wás ook geen weer om een hond door te jagen, het regende pijpenstelen en blééf pijpenstelen regenen. En dat belette tóch niet dat er veel volk op de been was, want de "Open Bedrijvendag " was een groot succes! Liever dan een spelletje kaart, een potje scrabble of een partijtje schaak gingen de liefhebbers kijken, ervaren, doen en ook leren en "last but not least" ....ook fotograferen.
"We liepen lekker in de plassen, waren de laarzen weer gewassen
Hier een ijsje, daar een pint, zo bleef iedereen goed gezind!
Hier reden pony's weer een ronde, daar verdwenen kaasjes in de monden
En 's avonds in de zetel thuis, bekeken we alles nog eens op de buis !!! "
Een mooie "zon"dag trokken we er eindelijk op uit. Mijn twee kleindochters en ik! Planckendael in Muizen was ons einddoel. Deze dierentuin was op die laatste septemberzondag drukbevolkt, en niet alleen met allerhande dieren !
Afrika, Amerika, en Azië lagen op wandelafstand van elkaar. De brullende leeuwen vonden we niet, alleen op het gratis plannetje werden ze vermeld, maar giraffen, neushoorns, wapitiherten, roofvogels en flamingo's des te meer! Het boerderijtje werd druk bezocht door de kindjes maar was evenwel niets voor mijn jongste kleindochter die nogal bang bleek van de opdringerige geitjes en kippen.
Nochthans wandelde ze flink mee aan de hand. Een koffiekoek uit het vuistje ging er ook wel in, nadien een ijsje, een drankje en lekkere Belgische frieten met kip uit een schoteltje. Voor één keer mocht het allemaal...
We zochten na het bezoek wél tien minuten naar de auto op de parking maar dat kon de dag niet meer stukmaken.
Met allemaal nieuwe indrukken viel de jongste prompt in slaap in haar stoeltje. De oudste keek liefdevol naar haar nichtje, terwijl ik de laatste kilometers aflegde...
Toen ik 's avonds mijn huis binnenstapte was ik bekaf...Wat een verschil met tien jaar geleden, toen ik dit soort uitstapjes wel tien keer op een zomer maakte zonder al te vermoeid te raken.
Er zal voorzeker al veel geschreven óver en gefotografeerd zijn ín deze mooiste winkelgalerij van Antwerpen, zij het niet de mooiste van België. Het overweldigende decor waar je binnenkomt langs een monumentale hall is in goud- en cremekleuren gehouden, de moderne zitgelegenheden in zwart en wit. Groenige accenten maken het geheel verder af.Zoveel mogelijk details van de oude inrichting zijn behouden en prachtig gerestaureerd. Toegevoegd zijn moderne toetsen, bijvoorbeeld de inrichting van de drankgelegenheid op het gelijkvloers en de spiegelversiering op de muur boven de centrale trappen.
Een rist van dure boetieks vind je in de zijgalerijen en op de verdieping,waarboven een schitterend plafond het daglicht binnenlaat.Een gewoon " bezoekje " meer dan waard !!!
De inkom van de Stadsfeestzaal op de Meir te Antwerpen
Er was eens...heel lang geleden een klein meisje van de boerenbuiten die een boekje had ...Ieder mocht iets in dat boekje tekenen en dat zou ze dan bewaren!
Toen ze uiteindelijk vijftien was had ze veel klasgenootjes die kónden tekenen, want ze leerden allemaal voor kleuterleidster...De kleinste maar niet de allerjongste onder hen tekende voor haar "de heide" , want daar ging ze elk weekend naartoe en daar hield ze erg van.
Af en toe mocht het nu al zestienjarig meisje mee gaan naar het kleine zomerhuisje van de ouders van haar vriendinnetje op de Kotse Heide. Soms wel voor een hele week! Daar amuseerden ze zich rot en leerden veel...Ze werden vrienden voor het leven en hoe verschillend ze ook waren, niets kon die vriendschap deren. Deze overwon vele stiltes, grote onbereikbaarheid soms en ook perioden van uit elkaar groeien.
Toen ze er deze week samen op uit trokken kan je al raden naar waar, de heide natuurlijk...in Kessel én in Kalmthout. En ook al staken de muggen en de zon even erg, al was de lichamelijke gesteldheid niet meer die van toen...Samen genoten ze met volle teugen.
Wat was de heide mooi, alleen waaide de wind niet alle zorgen weg...maar dat deerde niet en de foto's zijn er niet minder mooi om.
Weer eens op bezoek in de mooie exotische tuin in Grobbendonk, waar het wemelde van de bezoekers. Doorheen het stukje wildernis moest mijn kleindochter toch steeds een handje vasthouden...De plastieken spin en krokodil waren wel een beetje schrikaanjagend voor haar. Het weer was zwoel, het zweet parelde gewillig van voorhoofden en de bar draaide dan ook op volle toeren. Spijtig genoeg waren er nog slechts weinig bloemen te bewonderen! Maar de plantenverkoop ging goed. Na heel wat informatie trokken we verder en genoten nog even op een terrasje van de avondzon, die versluierd was... gelukkig!!! Zou het nu dan toch gaan onweren of zou dat voor vannacht zijn?
Een dagje uit....O-L-V- en Katelijne -Waver, Heist-op-den-Berg
Moederdag, 15 augustus 2008
Ja, in het Antwerpse vieren ze Moederdag in de zomer ! En dus trokken twee moeders erop uit, daar hun kinderen en kleinkindjes op reis waren of op weekend !
Ze belandden eerst op de rommelmarkt...Er waren koopjes te doen ! Daarna een lekker snackje met een frisse cola want het was heet ! Dan even naar huis, fotootjes bekijken van de Edegemse Folklorefeesten en opnieuw de baan op. Deze keer richting Lier om één auto op een parking te plaatsen zodat ze geen onnodige kilometers zouden moeten doen bij 't naar huis gaan, want de brandstofprijzen zijn nu niet bepaald laag te noemen. Ze reden gezamenlijk naar Waver, Katelijne en Onze Lieve Vrouw, want daar vierden ze feest! Het 1000-jarig bestaan van de beide gemeentes bracht heel wat evenementen mee. Het St Michielskasteel, met een roofvogelshow en een fototentoonstelling, was goed te vinden maar de St Michielskerk moest uiteindelijk Onze-Lieve-Vrouwskerk zijn. Deze was overigens met prachtige bloemstukken versierd en ook de glas-in-loodramen waren schitterend. Lang geleden nog zo lang in een kerk gebleven...
Na een vlugge Italiaanse hap nog een rondje op de Heistse Berg, mooie gemeentegebouwen en veel bloemen overigens! Tenslotte 176 trappen klimmen in de watertoren (puf puf) waar ze met de verrekijker tot wel 40km in het rond konden kijken. De Doeltorens, de peperbus te Lier, de luchthaven met lichtjes van de start- en landingsbanen en minstens 20 kerktorens lagen in een zee van groen. De zonsondergang was oranje gekleurd, niet zéér spectaculair maar toch heel erg de moeite waard om enkele foto's te nemen. Zo dat was me het dagje wel. Maar ze genoten! Daarom waren ze ook zo laat thuis, waar de berichtjes op 't antwoordapparaat ervan getuigden dat ze toch niet vergeten waren.
"Wat misten ze de kindjes, zou dat andersom ook zo zijn ???"
"Gekoesterd gewas"
Oehoe
Woestijnbuizerd
.
Rond glas-in-loodraam Onze-Lieve-Vrouw kerk in Waver
De hele kerk was versierd met de mooiste creaties
.
De floristen van de streek hadden heel erg hun best gedaan
Oud herenhuis in O-L-V-Waver
.
Heist-op-den-Berg
Gemeentehuis
.De Zwaan staat voor "Heist-op-den-Berg "
De Peperbus of Sint Gummarustoren goed te herkennen van op de
Ondertussen weeral enkele jaartjes geleden dat ik er nog ronddwaalde tussen de moderne en al wat oudere, maar daarom niet minder mooie kunstwerken. Rik Wouters en Auguste Rodin waren nog altijd voelbaar aanwezig. Het viel me voor de eerste keer op hoeveel prachtige oude eiken en andere reusachtige bomen hun schaduw wierpen over de mooi onderhouden grasvelden. Een leuke spiegelzuil viel bijna niet op...Hij weerspiegelde immers al het groen van struiken en bomen rondom. Een sierlijk jong meisje rende door het bos en ze was fotogeniek langs alle kanten. Drie grote druppels (verf-bloed?) stonden te pronken op het bordes van het kasteel... luguber maar ze hadden een perfekte vorm. Allerlei "Modern en ander Art" trok de aandacht van toch een redelijk aantal bezoekers, al was het maar een weekdagdie dag.
In de rozentuin was het een festijn van Zinnia's en andere kleurrijke bloemen. We kregen er maar niet genoeg van! De resultaten zijn er dan ook naar. Op een lommerrijk plaatsje vonden we een achtentachtigjarige die ons allerlei bijbracht over Antwerpen, meegenomen...
Wat was het weer heet vandaag, maar wel lekker koel onder het groene lover in het park .
En zoals altijd benieuwd naar de fotoresultaten van een dagje in de natuur trokken we huiswaarts
Het anders zo rustige Edegem stond de laatste week wel even op zijn kop. Alleen het slechte weer was spelbreker in het prachtige internationale schouwspel van wirrelende dansrokjes en lachende gezichten, van tromgeroffel en ritmische choreografieën ... Ook het feit dat de Turkse dansgroep niet daar was, wegens niet tijdig een visum, was teleurstellend. Spijtig genoeg ook geen foto's van Zimbabwe, Senegal en Servië...Brazilië was ook nergens te bespeuren.
Volgend jaar toch maar naar betere informatie zoeken !
Het feit dat het "Park van de Barones" ondoorwaadbaar leek te zijn was ook een spijtige zaak, want dit decor leent zich uitstekend voor zulk spektakel. We hopen maar voor volgend jaar... Misschien tóch eventueel de basiliek eens een bezoekje brengen !
Al bij al was het tóch weer de moeite waard om al die kleurrijk geklede en lichtvoetige mensen te zien optreden. Hun vloeiende en elegante bewegingen gade te slaan en in je binnenste met hen mee te dansen op de muziek van elk hun eigen orkest of muziekgroep.
Ik heb een paar mooie foto's van o.a. de Indiase dansgroep "Spandan Sanskrutik Trust", de Mexicaanse "Ballet Folklórico RECREACION" alsook van het Oezbeekse "State vocal-choreographic ensemble LAZGI " en het Madrileense Esbart Dansaires RENAIXENCA voor jullie.
Zomer in 't Stad.... Het Antwerpse Museum voor schone Kunsten
Zomaar op een hete zomerdag wou mijn oudste kleindochter een bezoek brengen aan 't Museum van Schone Kunsten in Antwerpen.
Mij niet gelaten, het is er altijd fris binnen en er is altijd iets nieuws. Meteen kon ik eens kijken of mijn opvouwbaar parapluutje er nog lag! De vorige keer regende het pijpenstelen en toen was het Museum een goed onderkomen. Al bij al wéér vergeten te vragen naar het kleinood en ook de prijsvraag belandde thuis in de papiermand. Ach wát : een nep-vliegticket voor een wereldreis... Tekenen is toch veel leuker zeker!
We liepen de hele bovenverdieping af en genoten !!! Romy had het vooral gemunt op de houdingen van de marmeren en andere beelden, ook P.P. Rubens kon haar bewondering wegdragen. Wie zou dat ooit gedacht hebben... Ze tekende en tekende, en toen ik uiteindelijk beneden de moderne kunst nog eens wou doorlopen, kreeg ik te horen dat dát haar niet veel zei...".Oma ik ga dat bééld nog wat verder tekenen..."
Ik kan het moeilijk anders uitleggen dan dat ze er bezeten van is, al jaren! Wat had ze bekijks want veel kinderen zie je hier niet en ze zitten dan zeker niet te tekenen.
De restauratiezaal, waar wel 4 mensen werkten aan een restauratie van Hans Memlings' drieluik "Christus met zingende en musicerende engelen", was indrukwekkend. Spijtig dat we niet dichterbij konden gaan kijken...
Buitengekomen was er het verfrissende voetbad en de luie schaduw van het majestueuse gebouw, waar kinderen en grote "stads"mensen verpozing zochten. Wat een verschil met de plassen en de donkere wolken van de vorige keer!!!
We brengen al eens meer een bezoekje aan het Liers begijnhof. Maar telkens is er voor mij weer iets nieuws, iets dat ik nog niet had opgemerkt...We stappen door de hoofdpoort het pronkstuk van de stad binnen en bekijken weer die mooie kerk, de kinderkopjes waar je moeilijk met hoge hakken over kan lopen, de straatjes en steegjes, soms niet meer dan een goeie meter breed. Hier een nieuw kleurtje op de gevel, daar een ander bloemetje op de vensterbank...Prachtige geraniums op het arduin, rozen en begonia's in de hoogommuurde tuintjes, een luie lappenpoes tegen de straatmuur... Telkens weer oogt alles liefelijk en straalt het rust uit. We kuieren langs schilderachtige deurtjes met erachter een kleurrijk "hofje",zoals ze in Lier zeggen. We kunnen het weten want we zijn er geboren! Na een goed uurtje lopen we aan de andere kant het Begijnhof weer uit en bewonderen nog even de prachtige Zimmertoren die door vele toeristen zoals elke zondag uitgebreid gefotografeerd wordt. Nog even nagenieten op een terrasje en het zit er weer op. Hopelijk vallen de foto's mee ,want het weer was met pozen dreigend te noemen...
Wat begon als een samenkomst van SeniorenNetbloggers mét Koud Buffet, groeide uit tot een kort bezoekje aan Diksmuide-stad, een bezichtiging binnenin zowel als een bewondering langs buiten van de Ijzertoren en de Ijzerpoort, een ingewikkeld nachtelijk ritje naar Oostende en zondag een wandeling langs de oevers, weiden en velden van Sint Martens-Lathem... Een fotoverslag vind je hier van begin tot eind ! Veel plezier .
Met ons drieën trokken we voor twee dagen naar Luxemburgstad en omgeving. De weergoden waren ons zeer gunstig want we kregen geen druppel regen. De stadswandeling legden we in de schaduw van wolkjes en bladeren in rustig tempo af. Vele trappen en verdoken weggetjes voerden ons langs en door de mooie vallei van de Petrusse, een klein riviertje dat de oude stad doorkruist! De panorama's waren zó mooi dat we niet uitgekeken raakten op de vanille-geel-roze-oranje gekleurde huizen met verzorgde tuinen en met gebouwen die lagen te pronken tussen het groen van bomen en struiken. Middenin het vrij rustige centrum vonden we het hertogelijk paleis. Hier geen hoge hekken of lange inrijlanen. Je kon voelen dat de bewoners heel dicht bij de bevolking leefde. Op korte afstand daarvandaan stond het standbeeld van prinses Josephine-Charlotte, zus van wijle koning Boudewijn. Het stadhuis was te zien van op een groot plein en was mooi in al zijn eenvoud. Langs brede boulevards kwamen we voorbij het Solidariteitsmonument waar de vlam eeuwig brandend wordt gehouden. We arriveerden in de stationsbuurt en ook plots in de drukte van alledag . Nijvere Luxemburgers haastten zich voorbij, velen van hen waren "gekleurd". Luxemburg herbergt ongeveer een half miljoen inwoners en velen komen blijkbaar uit andere plaatsen in Europa en de wereld. 's Anderendaags lichtten we het anker en gingen het mooiste dorpje van Luxemburg bezoeken, dat aan de Moezel bleek te liggen. Niet te verwonderen dus dat alles daar met wijn te maken had. Smalle op- en aflopende straatjes,oude wijnvaten, wijnranken en bloemen aan de muren, zelfs het Nationale Wijnmuseum was hier gevestigd. We bezochten ter plaatse ook een amateurmuseum van oude wijnbouwattributen mét eigenaar. hij ontving ons zeer gastvrij en gaf ons ook een degelijke uitleg in zijn kelder. Wat klikten onze toestelletjes weer lustig, geen enkel schilderachtig hoekje werd overgeslagen, maar netjes vastgelegd op de gevoelige digitale plaat! Als toetje bezochten we nog de vlindertuin van Grevenmacher alwaar we de vlugge fladderende "Papillons" zo goed mogelijk in onze lens probeerden te "vangen". Nog even picknicken en dan de weg op naar Antwerpen....waar we de eerste (of laatste ) druppels van een zondvloed op de autoruit zagen neerkomen. Het was er hard aan toe gegaan in Vlaanderen, maar daar hadden wíj niets van gemerkt!!!
Mooi weer, veel volk en iedereen benieuwd naar wat een Spaanse Feria zoal inhoudt. Muziek en dans, paardrijkunst van hoge kwaliteit, echt de moeite waard! Wel hoop ik dit nog eens te mogen aanschouwen in Sevilla, Andalusia, want in de juiste omgeving en met de juiste entourage moet dit schouwspel indrukwekkend en meer dan sfeervol zijn !!! De spaanse furies waren ook hier aanwezig samen met andaloesische volbloeden en hun even enthousiaste berijders. Dit was "España en pequeña" !!! Plezier voor groot en klein,voor oud en jong.Genieten dus maar ... .
Zekere dag in april merkte ik twee merels die met vereende krachten een nestje bouwden in een klimopplantje op mijn terras. Ze brachten graspijltjes, stukjes plastiek, stokjes en allerlei droog bouwmateriaal aan en weldra zag ik het moedertje langdurig blijven zitten in het warme nestje. Als ze eventjes eten zocht keek ik vlug: al drie eitjes! Enkele dagen later...vijf eitjes ! Dat zou een vol nestje worden daar zo hoog tegen mijn muur...
Vóór twee jaar was het nogal gebeurd ...zouden deze vogels teruggekomen zijn? Men zegt wel eens dat ze elk jaar naar hetzelfde plekje terugkeren niet? Vorig jaar woonden er namelijk vlak hiernaast ook een merelkoppeltje op het terras !
Eind april zag ik met mijn camera vijf piepkleine, naakte vogeltjes die amper bewogen in het nestje liggen...Ik stelde het toestel strategisch op en het lukte me vanop afstand enkele mooie stukjes film en ook foto's te maken.
Moeder en vader merel vlogen af en aan en brachten honderde piertjes naar hun kroost. Zodoende groeiden en groeiden de jongen en weldra puilde het nestje uit! Mama of papa moesten op het randje zitten, dat alras begon af te brokkelen! Tijd om uit te vliegen wist ik...Maar ook vogeltjes vliegen niet zomaar weg...Vliegen is moeilijker dan je denkt, om nog maar te zwijgen van de durf die nodig is om van drie hoog naar beneden te strijken...
Na iets meer dan drie weken, op een zonovergoten dag waren er nog slechts twee donzige bolletjes over. De oudsten waren waarempel al uitgevlogen, maar 't moedertje liet haar kleinsten niet in de steek, ze bleef eten brengen tot de laatste minuut !
Eindelijk waagde het voorlaatste zijn duik en kort daarna zakte het jongste tot in mijn ficus en bleef zitten, ineengedoken en bang! Het duurde nog een hele poos eer het op de vloer raakte en gehoor gaf aan het geroep van moeder. Ze verdwenen in het groen van de bomen en de haag, waar ze hopelijk niet door een van de poezen gevangen worden.
Ja, die kleine en grote mormels lieten wel 't één en 't ander achter...Maar ach het was zo mooi om zien, ook de kleinkinderen vonden het geweldig ! Ikzelf had er een middagje kuisen wel voor over en alles is nu weer netjes. De muur, de vloer en de ballustrade zijn weer geschrobd en de bloemen kunnen in alle rust staan pronken.
Toch mis ik ze de eerste dagen en als ik vader merel zijn liedje hoor zingen, dan kijk ik toch nog wel eens rond, maar de kleintjes hoor ik niet meer, ze zitten nu aan de overkant in de bomen of vliegen op de nogal zotte wind rond. Heel misschien zoeken ze met hun blauwe kraaloogjes nog wel eens naar hun oude plekje hogerop, maar ik denk dat dát alleen maar "wishful thinking" is van mijn kant.
Holland,waterland! En dat zullen we geweten hebben.... Samen met mijn kleindochter Romy, mijn zoon Robin en mijn schoondochter Ann ben ik de Maaslandse plassen rondgevaren nabij Roermond. Het weer was prachtig : Staalblauwe lucht met witte stapelwolkjes, mooier weer om foto's te maken is er niet! De oevers puilden uit van het groen : Bomen, gras, bloemen en jawel: Picknickers en barbecuers. Op de grote vaart hebben we de motor eens goed uitgetest ! Hij vloog en botste over de kleine baren van de Maas. De adrenaline vloeide rijkelijk en we voeren daarna rustig een plas binnen,waar iedereen zijn plasje deed in de koeienwei. Geen probleem, de koeien zelf hadden voor de rest gezorgd... Ja, zo'n dagje varen beviel me wel...rusten, genieten, bewonderen en dromen...wat was de hemel toch dichtbij !!! . .
Wat heb ik nou toch vandaag met spiegels met ogen,de spiegels van de ziel Die hebben toch nog nooit gelogen nog nooit is ook hun glans vervlogen
Kijk in die kijkers,die zeeën van blauw kijk in die diepte van innige trouw Volg wat ze zoeken en kijk er dan naar En wees maar zeker, alles is waar
Alles wat je erin ziet kan niet liegen Ook al zou je jezelf willen bedriegen Ook al zie je geen vreugde of ander gevoel Toch is er altijd een sprankje hoop,een doel
Om door te gaan en weer te leven Liefde en ook vriendschap te geven Om alle mensen te verblijden Ze te verlossen van hun lijden
Genoeg gezeur,genoeg gezever Er ligt nu niks meer op mijn lever Ik heb het er allemaal uitgesmeten Amen en uit, het is vergeten....
Er leefde eens, heel lang geleden, een boertje werkzaam en tevreden. Van weelde was hij niet gewend, een spiegel had hij nooit gekend.
Eens toen hij aan het spitten was, vond hij een stukje spiegelglas. Hij nam 't in zijn vereelde hand, 't zat onder 't vuil en onder 't zand.
Hij veegde 't aan zijn broekspijp af, en keek er in en stond toen paf. "Mijn vader" zei hij,"sapperloot, die is al vele jaren dood"
"Mijn vader, och die goeie man hij is het, en hij kijkt mij aan" Hoofdschuddend stak hij 't in zijn zak, bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen, wat zijn vrouw er zou van zeggen. Ze was wat bazig zijn Katrien, zou er om lachen heel misschien.
En omdat hij daar zo bang voor was, verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen, "Mijn vader" zei hij dan tevreên...
Dat wekte argwaan bij zijn vrouw, die het hare er van weten wou. En zodra hij weer de deur uit was, toen zocht en vond zij 't spiegelglas.
Wat moet hij daarmee,peinsde zij, dat hij dit verstopt voor mij? Ze keerde 't om en keek en keek, en raakte helemaal van streek.
Daar heb je 't nou,,ik dacht het wel, er is een andere vrouw in 't spel ! Mijn man,hij heeft geen hart in 't lijf, Hoe houdt hij van ZO'N lelijk wijf !!!!
Voor alle feestvarkens in mijn familie en vriendenkring deze maand :
Eleni, Liesbeth, Zoen, Zina, Christoff, Margie, Vicky, Moemoe en Monica
Een fantastische verjaardag toegewenst met alles erop en eraan Laat jullie maar eens goed gaan Dat het leven jullie verwenne en... dat het jullie met geschenkjes moge overladen Vanuit mijn luie zetel wens ik jullie allemaal :
Wat je van je leven zou willen maken, daar kan je van in vervoering raken, daar droom je van,soms kan je 't zelfs bepalen. Doch zal je slagen? Zal je de eindlijn halen? Luister goed naar je hoofd én naar je hart, want dát ligt steeds weer aan de start Van dromen,fantaseren of ervaren, van álle dingen die je nog moet klaren Het resultaat zal de toekomst je wel leren. Laat echter nooit je moed in wanhoop keren...
Iets diep in mij zegt dat ik nog eens iets moet schrijven op dit blog
Maar de donkerte van de dagen maakt dat ik er niet altijd toe kom,nochtans ben ik altijd bezig en verveel ik me nooit!
Op momenten als deze ontsteek ik de halogeenlamp of zet de lichtbank aan, ik verlicht mijn geest door naar de schermen in mijn huis te kijken en ben dankbaar dat ik dat nog kan. Hopelijk moeten we niet te véél inleveren in de toekomst.
Na al het gefeest van enkele weken geleden, heb ik me weer volop gestort op de ordening van fotos en films van Peru.
Ik ben blij dat ik mijn reizen nog lang en veel kan herbeleven. Binnenkort zullen we, de geïnteresseerden dan, optimaal van een kleurrijke slide-show kunnen genieten, maar tot dan hier nog enkele van mijn lievelingsfotos. Ze verwarmen nog steeds mijn hart en strelen mijn oog, en dat zal altijd zo zijn
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
