 |
|
|
 |
|
|
| 12-12-2007 |
 Goede stellingname, raar advies. |
|
In "de Tijd" maakt de voorzitter van Pro Flandria, Willem Van den Berghe, een analyse van de huidige toestand, waarmede we het grotendeeels eens zijn. Hij meent ook enige goedbedoelde adviezen te mogen verstrekken aan Vlaams Belang. Iedereen mag dat, want iedereen zit al veel langer dan 30 jaar in de Kamer en is veel slimmer dan het Belang. Vanmorgen stond het ook in le Matin : die van het Belang maken altijd ruzie, da's al dat ze kunnen. Willem zwijgt maar knikt goedkeurend :
Het Vlaams kartel rest weinig opties. Het moet alle andere partijen (ook de Vlaamse) onmiddellijk en zonder schroom duidelijk maken dat zonder grondige staatshervorming er geen federale regering met hen kan worden gevormd. Als de liberalen denken hierin hun moment te zien om de macht te grijpen op federaal niveau, moet het kartel hun duidelijk maken dat ook zij dat kunnen op Vlaams niveau. Het Vlaams kartel heeft samen met het Vlaams Belang en Lijst De Decker een comfortabele meerderheid in het Vlaams Parlement.
Dat laatste blijft een utopie zolang het kartel - ondanks alles - binnen het Belgische referentiekader wil blijven en zich zo permanent wil laten chanteren.
Niet alleen het Vlaams kartel zal zijn pleinvrees moeten overwinnen, ook het Vlaams Belang heeft in dat scenario nog een lange weg te gaan. Het zal zijn hand moeten uitsteken naar de vakbonden voor een vredespact. Een constructief gesprek met de migrantenorganisaties zou ook veel voorbehoud wegnemen. Als die twee belangrijke obstakels weggenomen zijn, dan is veel, om niet te zeggen alles, mogelijk. Het Vlaams Belang kan dan in het parlement de Vlaamse regering steunen, of niet-partijpolitieke figuren op technische departementen afvaardigen.
Lijst De Decker kan als Vlaams-liberale component zeker voor het cement zorgen. Jean-Marie De Decker en zijn medewerkers hebben frisse, soms radicale maar zeer sterk intellectueel onderbouwde programmapunten om onze Vlaamse economie te stimuleren. Alleen moet hij nog even ontnuchteren van de zegeroes van na 10 juni en ook het algemeen Vlaams belang laten primeren op politiek belang op korte termijn.
Wat moet er nu gebeuren? De verkozenen moeten erover waken dat ze hun verantwoordelijkheid niet goedschiks of kwaadschiks delegeren aan politieke monumenten van het verleden. Die laatste liggen aan de basis van de problemen van vandaag en hebben geen democratische legitimiteit om voor de uitdagingen van vandaag en morgen een oplossing te bieden. Voorts is een 'godsvrede' tussen Vlaamse christendemocraten, Vlaams-nationalisten (ook onderling) en 'echte' Vlaamse liberalen een conditio sine qua non om deze crisis het hoofd te bieden. Zo niet, ligt de Vlaamse zelfstandigheid nog zeer ver weg.
Daarnaast moet het behoud en de uitbreiding van de welvaart en het welzijn van alle Vlamingen (ook de nieuwkomers) het leidmotief van politiek handelen worden. Dat betekent niet dat het geïnspireerd moet zijn door groepsegoïsme. Solidariteit kan en mag zolang ze transparant, gerechtvaardigd, omkeerbaar en beperkt in tijd is. De transfers moeten structureel in de Waalse economie geïnvesteerd worden. Tot op heden worden zij grotendeels verkeerd aangewend. Ook moet de Vlaamse regering diplomatieke initiatieven ontwikkelen om het Vlaamse verlangen naar autonomie te duiden en te verdedigen in Europa en daarbuiten. En ten slotte moeten ondernemers, academici, mediafiguren, cultuurpausen en anderen een nieuw middenveld ontwikkelen dat die boodschap draagt en uitstraalt. De dictatuur van het Belgisch-politiek correcte denken moet hen koud laten.
Tot zover dit uittreksel van Willem.
Zou hij geen ideale president kunnen zijn van Vlaanderen ? Willem I ? Hij schijnt alles te weten en terwijl het Vlaams Belang zijn lange weg zal gaan naar Canossa, en passant vergiffenis vragend aan syndicaten en migranten, zal Willem met cultuurpausen een middenveld uittekenen. Dank u. Dank u !
|
|
|
|
|
| 11-12-2007 |
| Radio Mille colinnes ? |
|
We zijn nog even bij onze buur van www.defrut.be op bezoek geweest, die man heeft een uitleenbibliotheek en dat is nog verleidelijker dan de Yab Yum in Amsterdam (die trouwens wil sluiten, wegens te veel kliënteel van de penoze. Yab Yum ? Het mooiste bordeel van Europa, maar ik beken eerlijk dat ik ze niet allemaal bezocht heb).
Nog enkele uittreksels uit een Franstalige blog waarbij de deelnemers vooral een dikke vis willen vangen. Heerlijk, die Franse cultuur !
BIGMIKE : "Le son des bottes au rhythme du pas d'oie se fait de plus en plus audible" (Het laarzengestamp in de ganzenpas wordt steeds meer hoorbaar)
PIET : "Bart de Wever est un sâle type facho" (BdW is een vuile vettige fascist)
ALBERT : "De Wever n'était pas connu. Maintenant c'est une vedette. C'est ça la politique. De mon temps on les mettait au poteau" (De Wever was niet gekend. Nu is hij een vedette. Dat is de politiek. In mijn tijd zetten we ze tegen de paal)
Radio Mille colinnes is ook zo begonnen.
Ray
|
|
|
|
|
|
| Bedoelde men pygmeeën ? door A. Griffon |
Hoe subtiel toch die woordkeuze van de politie en de journalisten van de VRT naar aanleiding van de toegenomen overvallen van mensen aan geldautomaten :
"De ervaring leert ons dat in de aanloop naar de kerstdagen kleine criminelen meer op pad zijn, het zijn kruimeldieven die zich willen bevoorraden en die niet terugdeinzen voor geweld."Zij zoeken meestal slachtoffers op van wie ze vermoeden dat ze niet veel weerstand kunnen bieden."Onder die kleine criminelen, zien we meestal jongeren", zegt de politie.
Als ze het al in een communiqué durven gieten en verkondigen via de regimezenders dan moet het erg zijn, want anders had men het doodgezwegen. Kwestie van vooral het onveiligheidsgevoel niet aan te wakkeren; de importcriminelen van vooral allochtone origine niet te stigmatiseren, en vooral rechts geen gelijk te geven in hun opmerkingen en strijd tegen de multicul en de illegalen die hier een lucratieve bron van inkomsten zoeken, en met gemak vinden.
Iemand die een rijke goed beveiligde bank overvalt en er 10 miljoen steelt is een grote crimineel en dat wordt dus grote criminaliteit genoemd. Wanneer duizenden weerloze mensen overvallen worden, en dagelijks talrijke winkels het slachtoffer zijn van winkeldiefstal, dan noemt men dat kleine criminaliteit, ook al gaat dit gepaard met bloederig geweld. Kleine criminelen noemt men dit misschien ook omdat het ook vaak jongeren zijn. Jongeren van het type dat een buschauffeur doodtrapt, een ijzeren staaf door iemands hersenpan ramt, een mes in iemand buik plant. Jongeren die, door hun ouders of clan opgeleid, erop uitgestuurd worden om in te breken in huizen en auto's, winkelspullen te stelen of handtassen en brieventassen graaien.
Jongeren die, door dit lakse beleid, zich meer en meer ongenaakbaar en onstrafbaar voelen, en voor een moord het amper drie jaar moeten volhouden in een luxehotel met gratis reisjes, voetbaluitstapjes en concerttickets. Ze zouden zich voor minder bekeren tot de misdaad, want voor vijf Euro of een schuine opmerking trappen ze iemand dood, laat staan voor het huidige toeristische aanbod.
Dit is het land van Kafka waar men de slachtoffers eerst vraagt of ze hun deur wel hadden afgesloten, de fiets op slot was, de pincode niet in de portefeuille stak, en of men niet op een verkeerd uur geld uit de muur is gaan halen . In dat land gaan daders vrijuit, en krijgen de mishandelde burgers op zijn minst een standje, maar misschien ook een boete omdat hun auto niet op slot was.
Alleszins vindt men het dan ook al normaal dat het slachtoffer als straf daarvoor zijn geld en goed kwijt is gespeeld, en de verzekering niet tussenbeide komt niettegenstaande premies werden gemolken. Aan de slachtoffers in dit land: eigen schuld dikke bult. En niemand vraagt hoe die mensen de maand rondkomen en hoe ze hun rekeningen zullen kunnen betalen, laat staan dat er daarvoor hulp zou bestaan.
Durf de politie vooral niet met aandrang te vragen wat ze nu gaan doen; welke de kans is dat ze de crimineeltjes en criminelen vatten, welke hun straf gaat zijn; wat de kans is dat men het gestolene terugvindt of terugbetaald krijgt door de boeven. Het resultaat zou dan kunnen zijn dat er nog een boete volgt wegens smaad. Een boete die ze nog nooit hebben durven uitschrijven aan een criminele allochtoon of een weerspannige boef.
Maak vooral niet de opmerking dat de overheid en politie denken dat de boeven 's nachts slapen. Tracht vooral niet bij afwezigheid van politie zelf de dief te lijf te gaan of te achtervolgen, want mocht er iets met de boef gebeuren dan zijn de gevolgen voor het slachtoffer van de misdaad helemaal niet meer te overzien, en alleszins zal het parket dan een zeer grondig onderzoek uitvoeren. Maak best ook geen foto's of film om de privacy van de boeven niet te schenden, zodat ze door gewiekste advocaten en sympathiserende rechters kunnen worden vrijgepleit en -gesproken.
Maak wanneer het tot een rechtszaak komt en u in de rechtszaal aan het woord komt zeker geen opmerkingen over het kreupele gerecht waar omgekeerde bewijslast troef is, over de naïeve zelfvernietigende politiek, de criminele vreemdelingen en de onmachtige politie, want dan komt men als racist en extreem rechts sympathisant wellicht meteen in de doos, en alleszins in het boek van de staatsveiligheid waar men lak heeft aan uw privacy. De kosten zijn dan niet pro deo, en voor het innen van de boete legt men desnoods beslag op je loon, en verkoopt men desnoods je auto of je huis via een veel te dure gerechtsdeurwaarder die je ook zelf moet betalen.
Er wordt van de bevolking verwacht dat ze als domme ganzen blijven denken dat het allemaal nog wel meevalt met de criminaliteit, en dat we dat maar gewoon moeten leren aanvaarden, want elders is het even erg (of even rot). Daarna kunnen Verhofstadt (III ?) en de spindocters komen vertellen dat je dat toch wel voelt die daling van criminaliteit, en dat het allemaal perceptie is.
We moeten wennen aan de omgekeerde bewijslast en het nieuwe criminele verschijnsel van straffeloze kleine criminelen die af en toe maar enkele honderden euro's stelen, en enkel uit winkels weggraaien om de ongelijkheid met de rijke dhimmies, met een vaste baan en betere opleiding, weg te werken.
Er werd zo dikwijls geschreven en benadrukt dat het maar om kleine criminelen ging dat ik welhaast moest concluderen dat er hier nu ook criminele pygmeeën wonen.
Men moet dus in principe bij wet reeds begrip hebben voor de crimineeltjes die uit achtergestelde buurten komen, kansarm zijn en die men toch ook geen villa met zwembad en een Porche kan misgunnen. Ze kunnen het toch niet helpen dat ze liever niet naar de gratis school gingen, de taal amper leerden spreken, geen zin hebben in discipline, hun ouders uit gemakzucht liever de andere kant opkijken, ze vaak door hun geloof superieur geboren zijn, en steeds volgens de wet van allah onschuldig zijn aan geweld tegenover de ongelovige varkenseters met hun wulpse vrouwen en dochters.
De criminaliteit is de schuld van al die rijke racisten die hun rijkdom en welvaart niet willen delen.
Dat beeld en die praktijk past past geheel in de leer van de linkse club met betrekking tot de herverdeling van de welvaart. Vandaar de voortdurende toenadering met dit nieuwe proletariaat.
Zij roepen: "Leve de Pygmeeën!"
A. Griffon
|
|
|
|
|
|
| Bourgeois verdedigd door Humo |
|
Onze lezertjes worden verwend vandaag ! Na een fragmentje uit Le Matin, nu een uittrekseltje uit HUMO (ons overgemaakt door een goede vriend). U weet de weg naar buiten ?
|
Dat was inderdaad onverantwoord (11/12/07 - Humo) |
|
|
|
Ook Vlaams minister Geert Bourgeois was al het lijdend voorwerp van geëngageerde RTBF-journalistiek. Humo wijst Alain Gerlache, ex-directeur televisie van de RTBF en ex-woordvoerder van premier Verhofstadt, daarop. |
|
|
|
HUMO: Als ik dezer dagen naar het RTBF-journaal kijk, wordt er een beeld van Vlaanderen en de Vlaming geschetst dat ik amper herken.
Gerlache: Das goed mogelijk, maar dat zeggen de Franstaligen ook als ze Vlaamse kranten lezen. Dat is het probleem: we hebben allemaal onze eigen media, onze eigen politici, onze eigen denkbeelden... We leven in twee gescheiden werelden. In La Libre lees je dat de houding van Didier Reynders en Joëlle Milquet vastberaden is, in De Morgen heet dat halsstarrig. Dat zegt alles, hein.
HUMO: Toen Geert Bourgeois onlangs naar een Europese top in Barcelona trok, stuurde de RTBF een journaliste mee. Die ging de andere ministers doodleuk vragen of het wel normaal was dat ze aan tafel zaten met een gevaarlijk man als Bourgeois. Met permissie: dat was agitprop van het zuiverste water.
Gerlache: (denkt lang na) Ik zou dat zo niet hebben
gedaan, dat was inderdaad onverantwoord. Journalisten zijn er niet om hun mening te verkondigen. Maar we moeten ons geen illusies maken: aan beide kanten van de taalgrens lijden de media aan tunnelvisie. Ergens is dat begrijpelijk, want totaal objectieve journalistiek bestaat niet.... |
|
|
|
|
|
|
| Astrid |
Prinses Astrid mee aansprakelijk voor Waalse schulden? ©Trends
11/12/2007 11:00
http://www.trends.be/nl/economie/mensen/4-239-46001/prinses-astrid-mee-aansprakelijk-voor-waalse-schulden-.html
Kan de gewezen voorzitter van het Rode Kruis België, prinses Astrid, haar burgerrechtelijke aansprakelijkheid ontlopen als er lijken uit de kast vallen bij de Franstalige poot van de ngo?
Een vertrouweling van Laken zegt deze week in Trends: "Ze vreest het faillissement, dus dat is een issue. Haar ontslag heeft overigens te maken met het feit dat ze misschien niet herbenoemd zou worden als voorzitter van de koepel. Daar is een dubbele taalmeerderheid voor nodig en een Vlaams veto was niet uitgesloten."
Het koninklijk paleis ontkent dat en stelt dat de prinses concludeerde dat het Rode Kruis te lang talmde met de interne reorganisatie en financiële transparantie. De woordvoerder: "Het klopt dat de prinses vragen stelde over de wettelijkheid van de financiële transacties en geen eensluidend antwoord kreeg. U trekt de conclusies die u wil."
15 miljoen schulden
Rode Kruis Vlaanderen boekt 127,5 miljoen omzet. De Franstalige zusterorganisatie is de helft kleiner. Philippe Vandekerckhove, directeur-generaal van het Rode Kruis-Vlaanderen: "Er bestaat weliswaar een Vlaamse en Franstalige poot met een aparte boekhouding, maar juridisch zijn we een instelling. De schulden van de Waalse zusterorganisatie bedragen volgens mij maximum 15 miljoen euro. We werken aan een oplossing. Ik denk dus dat het risico op een failliet klein is en de aansprakelijkheid van prinses Astrid niet in het gedrang komt."
Hij reageert verbijsterd op persberichten als zou de prinses de organisatie hebben 'gedumpt'. "Het betreft de niet-verlenging van haar mandaat als voorzitter", reageert Vandekerckhove. "Normaal gezien stemde de nationale raad daarover op 15 december. De prinses haalde in het verleden stalinistische scores bij de herbenoeming. Dat zou deze keer waarschijnlijk niet gebeurd zijn." (T)
(H.B.)
Naschrift Angeltjes
Volgens een vorige overeenkomst zouden de schulden van de Franstaligen overgenomen worden door de Vlaamse sectie die daartegenover een volledige autonomie eiste. Dit is dus afgesprongen en men wenst niet alleen de eenheid te bewaren en een herverkiezing met een stalinistische meerderheid maar tevens de garanties dat de Vlaamse overschotten zonder complimenten worden overgemaakt. Je houdt dit niet voor mogelijk, dit is puur het land B in zijn trieste kaalheid.
|
|
|
|
|
|
| Rik van Cauwelaert : bedankt. |
|
Wie onderstaand stuk schrijft, vlijmscherp maar ook met warmte en caritas heeft onze sympathie voor zeer lang verworven.
Dank u, Rik van Cauwelaert en neem het niet kwalijk dat we het hier overnemen, iedereen weet dat het om Knack gaat. Niet altijd maar opnieuw meer en meer het meest prestigieuze Vlaamse magazine.
De armoede achter de formatie © Knack
http://www.knack.be/blog/opinie/71-63-2935/de-armoede-achter-de-formatie.html
Het vorige week uitgezonden RTBF-programma Questions à la Une , waarin de mislukte formatiepogingen van Yves Leterme werden belicht, was een pijnlijk werkstuk. Niet zozeer omdat de zogenaamde enquête journalistiek ondermaats bleek - want dat was ze óók. Wel omdat na enkele minuten al de dwaze zelfgenoegzaamheid, het cynisme en vooral de onbekwaamheid van de hoofdrolspelers in de politieke reality-tv letterlijk van het scherm dropen.
Om die mediocriteit te verbergen, trokken de onderhandelaars zich wekenlang terug, nu eens in het arcadische Hertoginnedal, dan weer in de salons van het parlement.
In Hertoginnedal lieten de politici en hun hofhouding de meest exquise gerechten uit de keukens van sterrenchefs aanrukken. Tijdens de urendurende vergaderingen in de salons van het Paleis der Natie werden de duurste wijnen uit de kelders van de Kamer van Volksvertegenwoordigers aangebroken.
Zou iemand zich het restaurant herinneren waar Achille Van Acker zijn plannen voor de sociale zekerheid uittekende? Een van die andere belangrijke naoorlogse politieke akkoorden, het Schoolpact, werd bij Gaston Eyskens thuis bedisseld en ondertekend op de tafel van de beste kamer. De oude Eyskens veroorloofde zich geen andere buitenissigheid dan af en toe een slok uit het heupflesje met whisky en een hapje van de reep chocolade die zijn vrouw elke ochtend in zijn overjas stopte.
De nieuwe, door Paars geïnspireerde politieke klasse heeft de politiek geprivatiseerd, maar haar kostennota's stuurt ze naar de overheid.
De staat is voor deze politici niet langer de bezorger van het algemeen belang. Veeleer tonen ze zich de beschermers van het privébelang. 'Belastingverlaging', 'notionele interestaftrek' zijn de nieuwe ordewoorden. De gezondheidszorg, de pensioenen of de veiligheid zijn geen uitdrukkingen meer van solidariteit. Het zijn nu diensten die op de markt beschikbaar zijn. Wie niet kan betalen, zal minder krijgen.
Stilaan bereikt de Belgische staat de ondergrens van de minimumservice. Maar met de verdamping van het algemeen belang en de solidariteit, verdampt allengs ook de staat en blijft er alleen nog een politieke kaste over die zichzelf in stand tracht te houden en steeds meer in een virtuele wereld vertoeft.
In die virtuele wereld volstaan de vergaderruimten van de partijen - nochtans vorstelijk gefinancierd door de overheid - niet langer om formatiegesprekken te voeren. Daarvoor moeten de salons van een van de duurste hotels van Brussel een nachtlang worden afgehuurd.
Op nauwelijks vijfhonderd meter van het hotel waar de onderhandelaars over hun carrièreplanning gebogen zaten, in de buurt van het station Kapellekerk, liggen de zwervers, bedelaars, dolaards en andere uitgeslotenen elke nacht in rijen onder hun kartonnen dozen. Want de stedelijke opvangcentra zitten het jaar door eivol.
En dat is de zichtbare kant van de armoede.
Door de stijgende energieprijzen - à propos, die zouden door de Europese liberalisering toch dálen? - en de almaar duurdere voedingsproducten stijgt ook de verdoken armoede.
Anderhalf miljoen Belgen, of het aantal inwoners van Brussel-Halle-Vilvoorde, leven onder de armoedegrens.
Volgens de Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt is het aantal mensen dat de elektriciteitsrekening niet meer kan betalen het voorbije jaar met de helft gestegen.
Voedselbanken deelden hier het afgelopen jaar 9 miljoen ton voedsel uit aan minderbedeelden, armen en alleenstaanden. Onder hen tal van gepensioneerden, van wie één op de acht in armoede leeft. Onze pensioenen behoren tot de laagste in Europa en werken verarming in de hand. Dat geldt ook voor de stijgende gezondheidsfactuur die als bijkomend gevolg heeft dat tal van gezinnen zich de meest noodzakelijke gezondheidszorg moeten ontzeggen.
Terwijl de nieuwe politieke generatie zich opsluit in kastelen en salons, trekken elke dag, elke avond talloze vrijwilligers de steden in om hun minder fortuinlijke medeburgers bij te staan en in het beste geval opnieuw op de been te helpen. Zodoende wassen ze de schande op het blazoen van de staat een heel klein beetje weg.
Voor deze armoedebestrijders en hun organisaties zijn solidariteit en algemeen belang geen loze woorden. Daarom heeft deze redactie die vrijwilligers verkozen tot mensen van het jaar 2007. Dat is het minste wat we kunnen doen om hen te eren.
De collega's van Focus kozen Stubrupresentator Peter Van de Veire en de Weekend -redactie koos Suzanne Van Well, 'de oma van Luna', als hun mensen van het voorbije jaar.
Rik Van Cauwelaert
|
|
|
|
|
|
| Premier of vice-premier ? |
|
Niettegenstaande het slechts geruchten zijn die de ronde doen, wordt er serieus rekening gehouden in partijpolitieke kringen dat de heer Verhofstadt (ook wel eens schertsend vergeleken met Pinokkio) eerste-minister zou worden in een regering waarin Yves Leterme (ook wel eens schertsend Deferme genoemd) vice-premier zou zijn voor financiën en staatshervorming. Welke partijen er verder zouden deelnemen is nog niet geweten evenmin als de namen van andere ministers., maar het zullen er genoeg zijn om iedereen te vriend te houden. De Vlamingen hebben al laten weten dat ze zich koest zullen houden en hard zullen blijven werken om de solidariteit in stand te houden.
Over het beleid is er wel een akkoord : het zal zoals steeds scheef aan mekaar hangen van compromissen die mekaar tegenspreken.
De Heer Bart de Wever van de NV-A liet onmiddellijk weten, dat hij van bij de aanvang van de onderhandelingen naar deze formule gestreefd had en dat hij klaar zit om mede te werken. Gelijk wat, gelijk hoe, hij zal er bij zijn : het vaderland roept, de vorst wenkt en er zullen nog vele gelegenheden komen om excuses aan te bieden.
Savat
|
|
|
|
|
|
| Le Matin(de morgen) |
|
De doorgaans goed ingelichte redactie van de fijne krant Le Matin (de Morgen voor de domoren) is steeds goed geïnformeerd over de interne keuken van het Belang van Vlaanderen. Op de eerste rij naast Bruno Valkeniers zat trouwens zondag de voltallige redactie (2 man en een twijfelgeval) hartelijk mee te schudden van het lachen toen Annemans Prinses Astrid nabootste.
Het zal denkelijk daar zijn, dat ze opgevangen hebben dat het zware, zeer zware ruzie is in het straatje : iedereen wil voorzitter worden en wat doe je in zo'n geval ? De bevriende pers inlichten, in casu Le Matin. Frank Vanhecke, Filip Dewinter en Gerolf Annemans ieder op stap met een dik dossier over mekaar, verschillende enveloppes (met inhoud - wink-wink) en vandaar het huidige prachtartikel. De redactie van Le Matin heeft aangeraden om het democratische model van voorzittersverkieizngen van de SP-a te volgen : de vorige duidt de nieuwe aan en iedereen zegt ja.
De lezers van die krant zijn trouwe consumenten : na een halve dag staan er al 4 reacties en het is van Tararaboem : raschischten, faschisten, exssstreem-rechtsen, nazisten, poot in de lucht, enfin geniet even mee :
Het is duidelijk dat het rechts-nationalistische kamp zich teniet gedaan voelt door het racistische kamp, nu de NVA-CD&V en LDD met alle pluimen gaan lopen. Nu er minder zetels te verdelen vallen en ze geen zicht meer hebben op nieuwe overwinningen, komt de postjesneukerij die het VB altijd zo befoeterde eindelijk naar boven. Het wordt eens te meer duidelijk dat het belang enkel een allegaartje is van extreem rechtse groeperingen in maatpakken.
Enzo Voort, Smeerebbe-Vloerzegem
De VB-oligarchie (de voorzitter wordt bij het VB niet verkozen door alle partijleden) mag volgens de partijpersmap straks dus kiezen tussen een mediageile racist met een stijve rechterarm en een stalinistisch despoot die neonazi's aan de borst koestert. Een keuze tussen de pest en de cholera. Het wachten is op de derde hond.
Ludovic Janssens, Schelle
Eens te meer het bewijs dat het Vlaams belang een partij zoals alle andere is (interpreteer dit maar zoals je zelf wil... Politiek is toch vooral een spelletje... Echt belangrijk is het dus niet)
len lavens, oostende
het vlaams belang is geen blok meer en het is duidelijk dat er verschillende belangen onder dat Vlaams spelen. Maar goed zo zijn ze weer een beetje meer politici zoals alle anderen en partijen zoals alle anderen ipv een voorzitter voor het leven zoals in communistische landen.
Zo schreven wij als we twaalf jaar waren ook. Maar plezanter.
Ray
|
|
|
|
|
|
| Onder belgische vrienden |
Met dank aan onze goede collega's van www.de.frut.be
Uit een franstalige lezersbrief :
"Belgonaze - 28.11.2007 : Je n'insulte pas les flamands, je les méprise."
(Ik beledig de Vlamingen niet, ik veracht ze.)
|
|
|
|
|
|
| Verfdozen verdwijnen |
|
Basra in Irak, al van gehoord, beste lezers, allercharmantste lezeressen ? Ook de politiek-correcten en de spionnen weten waar Basra ligt ? U kan er overheen vliegen met Google maar aangezien wij enkel een vogelkop hebben en geen vleugels blijven wij thuis en stellen we ons tevreden met postkaarten en onze levendige fantasie. Het verhaal van Sinbad de Zeeman speelt zich af in Basra wat voor de rest van 0 komma 0 belang is, zowel Sinbad als Basra.
De scheve Toren van Pisa heeft een bijhuis in Basra
Deze lieflijke omgeving die door het sprookje gelinkt wordt aan 1001 Nachten is inmiddels voor vele vrouwen synoniem van 1001 angsten en nachtmerries. Extremistische groepen (VRT, luister even, dàt zijn extremisten) rijden rond in auto's met geblindeerde ruiten om vrouwen die zich niet kleden en voordoen volgens de strikte islamitische regels op een onmenselijke manier aan te pakken. Schmink, losse haren, stukje wuft tekstiel ? De heren zullen het even in orde brengen : instappen en verdwijnen. Vaak voor goed, uiteraard na de nodige diensten bewezen te hebben.
Dit zijn ijzingwekkende feiten die thans boven water komen. Heerlijke beschaving, fijne cultuur, warme godsdienst. Dit jaar zijn een veertigtal vrouwen geliquideerd in een stad van circa anderhalf milioen inwoners.
http://www.examiner.com/a-1095332~Vigilantes_Kill_40_Women_in_Iraq_s_South.html
|
|
|
|
|
|
| Polen ? In de container ! |
|
Polen loopt al enige tijd leeg en West-Europa loopt vol, het is een presentatie in het groot en in het echt van communicerende vaten, uit de les natuurkunde uit de oude tijd toen Napoleon (de èchte) Pyramides liet bouwen in Egypte om Rommel met Montgomery katje-in-de-zandbak te laten spelen. Bart De Wever zal er ons op wijzen, wat niet historisch klopt in voorgaande zin. Bart is geschiedkundige en in zijn vrije tijd onderhandelaar.
Polen loopt leeg maar het zijn niet de leeglopers die verdwijnen, want ze werken hard, ze worden gewaardeerd en ze hebben een gezonde afdronk. Begin van dit jaar zouden er circa 1 miljoen Polski de plas hebben overgestoken naar Groot-Brittannië, volgens het onvolprezen en steeds goed geïnformeerde stijlvolle weekblad Knack, de intellectuele trots in menige dokters- en tandartsen wachtzaal en de financiële rots in de branding van ex-CD-verkopers van de Morgen die nu niet meer op de markten moeten staan leuren maar hun matige producten slijten aan de immer gulle Heren Rik (Dn & VC).
Ook in Nederland zwenken de Polen af sedert de grenzen van de EU voor hen geopend zijn. Het zijn er echter zo velen dat er een probleem van huisvesting ontstaat. Hoe men dat oplost in den Haag kan u lezen bij het gebruikmaken van deze brug : http://www.elsevier.nl/nieuws/nederland/artikel/asp/artnr/183133/index.html
"Stop ze in een wooncontainer."
Wij weten natuurlijk weer eens niet hoe het gesteld is in eigen land met de toevloed van Polen. Het spontaan meedelen van cijfers door Biza is uiteraard een taboe : zwijgen en het hoofd afwenden is de beste tactiek om niets vast te stellen. Bovendien zijn Polen geen opdringerige gasten die hun zich per se willen manifesteren. Behalve als ze zestien zijn een MP3 speler willen of de ruiten van de synagoog inkloppen. Polen of Roemeense inwijkelingen, dat schijnt niet met mekaar te accorderen, is het niet ?
Mocht Filip Dewinter of Gerolf Annemans hier bij ons zeggen "Stop ze in een container", dan kwam Kathleen Cools hen eigehandig opknopen, bijgestaan door Lieven Verstraeten : "'t Is tegen onze principes maar we doen het graag".
Savat.
|
|
|
|
|
|
| Het Rijm van onze Jos |
|
met pat jansens aan 't bestuur
wordt het veilig op den duur
af en toe een 'incident'
maar daar raak je aan gewend
vooraleer uw zaak te sluiten
toch nog even kijken buiten
of daar niet een paar kornuiten
staan te loeren op uw duiten
doe uw deur maar goed op slot
laat den hond 's nachts uit zijn kot
pak u nog nen groten druppel
aan uw bed een baseball-knuppel
maar je zal, zegt luc lamien
het met eigen ogen ogen zien
dat het na een jaar of tien
er heel anders uit zal zien.
dan staan alle deuren open
mag je bij moh binnen lopen
laat hij zich misschien wel dopen
kan je bij hem hespen kopen
maar voorlopig is het wachten
heb je af en toe toch klachten
hou dan steeds in uw gedachten
dat de sossen 't beste betrachten
Jos
|
|
|
|
|
| 10-12-2007 |
| Onschuldigen betrapt |
|
Dit is een grote schande, een oneer, een aanslag op de menselijkheid, wij zitten vol van schaamte en morgen als we buitenkomen, zullen wij knielen voor elke vreemdeling die ons pad kruist en vergiffenis zullen we smeken en een kuske geven om te laten zien hoe goed dat we het menen.
Pardon ? Waar we het over hebben ? Wel, over die schandalige reportage op de televisie in het nieuws. Hebt u het niet gezien ? In Anderlecht. Tegen Brussel, waar vroeger Nols de Vlamingen liet aframmelen en nu veehandelaars het vlees van hun koeien mals kloppen voor deze geslacht worden. Een zeer fijne stad. U weet weer van niets ?
In Anderlecht leeft een rijke stinker in een sjiek huis met veel begerenswaardige artikelen,vlakscherm-tv, porseleinen servies, persoonlijke compjoeter, lampadères met franjes gelijk in een bordeel, sofa's met dekens om bordeelmadammen te ontvangen, héél gedistingeerd interieur, veel rose lampjes. Zet die louche stinkende smeerlap van een eigenaar toch wel een mini-cameraatje met de lens gedraaid naar de inkomdeur zodat alles wat beweegt, gefilmd wordt. Er komen op zeker moment twee verdwaalde jongeren binnengestapt, zich van geen kwaad bewust uiteraard en zich afvragend waar ze zijn, vermoedelijk verdoold, en in paniek lenen ze de televies en nog wat andere kleinigheden, er staat genoeg. Zo gezegd, zo meegepakt.
Als later als mijnheer de rijke smeerlap thuiskomt, ziet hij direct wat er gebeurd is en hij zet de film met de verdwaalde jongens die zijn appartement binnentraden op internet ! Alsof het ordinaire misdadigers waren, zo maar te kijk voor heel de wereld. Een van die onschuldige jongens is al opgepakt door de gestapo en als de zaak voorkomt (wat wij niet hopen) dan zal de advocaat terecht bepleiten dat de preivesie van die jongens geschonden is en hun toekomst naar de vaantjes. Vrijspraak ! Gegarandeerd ! En een dikke schadevergoeding wegens smaad en gebrek aan respect. En die rijke kan van dan af wat anders verwachten in zijn kot.
Uw trouw misdaadverslaggever
Douglas de Keizer
|
|
|
|
|
|
| Misselijkmakende linkadoor |
|
Hier zijn ze weer ! In Knack verschijnt een artikel van een Pierre Mertens (68, dat is zijn leeftijd, dus als ze volgende keer bij hem aanbellen, is het misschien wel mijnheer Alzheimer) onder de veelbetekende titel : "Misselijkmakend nationalisme". Daarover heeft Mertens in Le Monde, de zelfbenoemde kwaliteitskrant die eigenlijk hetzelfde schrijft als Libération maar dan zonder foto's, zitten zeveren.
Die Mertens is géén Fransman maar een Beulemans-Brusselaar, die iets doet/deed aan de Université Libre en tevens artikeltjes pleegt voor Le Soir. Die man hààt Vlamingen en vindt van zichzelf dat hij enorme bijdragen levert tot de mensheid om zijn zielige mening rond te bazuinen in diverse geschriften die alle druipen van chagrijn.
Het is zoals we al maanden zeggen : Bart de Wever zit in de fascistenzak met het Vlaams Belang en nu ook met Jean-Marie. Niettegenstaande diens felle liefdesverklaring aan het land B in de Franstalige pers.
België wordt bedreigd door een dodelijke crisis, maar het is nog niet te laat om de intolerantie te keren. In een scherpe opiniebijdrage over 'het land zonder eigenliefde' in Le Monde, doet schrijver en columnist Pierre Mertens, die dertig jaar geleden het begrip 'belgitude' muntte, een aanval op 'het misselijkmakende en zich radicaliserende nationalisme' in Vlaanderen.
Wie had u voor ogen toen u dit schreef?
Het Vlaams Belang, lijst Dedecker en de N-VA. Allemaal uiterste bedenkelijke, extreemrechtse vormen van nationalisme, die, van ver of van dichtbij, erfgenaam zijn van de collaborerende flaminganten in de Tweede Wereldoorlog. Ik betwist niet het recht van volkeren om voor zichzelf op te komen, maar wanneer het uiteindelijke doel etnische zuivering is, dan hebben we te maken met heel gevaarlijke varianten van het nationalisme.
U schrijft ook dat Bart De Wever, de voorzitter van de N-VA, een onversneden negationist is. Dat is een groot woord.
Ik heb mijn woorden zorgvuldig gekozen. Iemand die de verantwoordelijkheid van het Antwerpse, collaborerende stadsbestuur in de Jodenvervolging meent te moeten onderschatten, begaat een negationistisch misdrijf. Het is van dezelfde orde als wanneer Turken de Armeense genocide minimaliseren - dan spreek je ook van negationisme. Bart De Wever is bovendien historicus, dat maakt het dubbel erg. Overigens heeft Wilfried Martens me nu ook zijn broer, Bruno De Wever, leren kennen. Die moet je lezen, zei hij, die houdt er heel andere ideeën op na.
Han Renard
http://www.knack.be/nieuws/belgie/misselijkmakend-nationalisme/site72-section24-article10445.html
|
|
|
|
|
|
| Dank aan de NMBS |
|
De belgische ijzeren weg, die geleid wordt door de meest partijdig denkbare creaturen van het land, heeft intussen een reputatie opgebouwd op het vlak van service, waar geen enkel onbeschaafd land kan aan tippen. De trein tussen Turnhout en Brussel, een afstand van pakweg 80 kilometer, kunt ge dankzij onze NMBS afleggen in een zevental uren. Voor de nieuwe dienstregeling. Nu zijn er er wat probleempjes opgetreden maar als u rond de middag op het werk moet verschijnen in Brussel kan u het best vertrekken om 23 uur van de vorige dag. Thermoskoffie en belegde broodjes meebrengen : op de trein wachten is ook reizen !
Dit is een van de andere oplossingen om alles vlotter te laten verlopen van morgen af (FOTO)
Juffrouw Ellen
|
|
|
|
|
|
| De fanatici van de bond |
Een van onze geliefkoosde uitdrukkingen sedert eeuwen weldra, is "den baas is ne smeerlap". En vandaag voegen we er aan toe in ons dialect "en den bongt zèn stoemerike".
Rudy De Leeuw of Rudy De Haas? © Frans Crols (Trends)
http://www.trends.be/nl/blog/blog.jsp?siteID=80&blogartID=331§ionID=25&RMG_CURRENT_PAGE_71_25=2&mwebtag=BLOG/en%20contra
Is solidariteit een groot goed? Ja, solidariteit is een groot goed. Is van het ogenblik dat het woord solidariteit valt, de discussie gesloten? Neen, van het ogenblik dat het woord solidariteit valt, is de discussie niet gesloten. Waarom? Omdat het woord solidariteit in België een valse, verwijtende bijklank heeft voor een meerderheid van de Belgen, die al anderhalve eeuw meer dan solidair is met een minderheid van Belgen, die daarover veel te weinig weet en die in deze toestand van er veel te weinig over te weten versterkt wordt door mensen en machten die denken dat ze met het bezwerende codewoord het gesprek stoppen. Dat pakt niet omdat ondanks anderhalve eeuw solidariteit de gevolgen van die solidariteit uitblijven en de solidariteit dus verzinkt in een bodemloze put.
Men neme Rudy De Leeuw, hoofd van ABVV-FGTB. Op de manier van een volkstribuun uit het syndicalisme à la papa draaide hij vorige week op een militantenvergadering in Brussel het woord solidariteit om tot een scheldwoord tegen de Vlamingen die een doorzichtige, moderne, confederale of onafhankelijke staat willen. Van Rudy De Leeuw mag men omwille van zijn functie, verantwoordelijkheid en intelligentie verwachten dat hij weet wat er met de solidariteit tussen noord en zuid gebeurt sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw en wat gebeurde tussen 1830 en het interbellum. Juul Hannes heeft in een rustig en fraai essay (Roularta Books 2007), dat Rudy De Leeuw op een avond kan lezen, aangetoond dat vanaf het begin van België de geldstroom van noord naar zuid bestond en op dreef bleef door een perfide fiscale mechaniek: onroerend goed werd overbelast in vergelijking met roerend goed en het onroerend goed stond in meerderheid in Vlaanderen. Op de kop twee jaar geleden publiceerde de denkgroep In De Warande een manifest voor een zelfstandig Vlaanderen - en dus ook een zelfstandig Wallonië - met onweerlegbare berekeningen over de tien miljard euro die jaar in jaar uit vloeien van noord naar zuid. Deze Vlaamse centen drogeren de Waalse en Brusselse politici, ambtenaren, vakbondsleden en ondernemers. Ze hebben een negatief effect voor de zelfredzaamheid van Wallonië en Brussel.
Zijn de transferstudies van Juul Hannes en de denkgroep uitingen van centennationalisme en egoïsme? Neen, zij zijn de bakens voor een beter, doorzichtiger en moderner beleid. Binnen België als het kan, buiten België als het moet. Een van de knapste kunstrevoluties rond de voorlaatste eeuwwende droeg een politieke naam: de Wiener Sezession. Ze bloeide aan het einde van de negentiende eeuw en was een beweging van architecten, schilders en componisten om komaf te maken met het geconstipeerde, stoffige, zeurderige Oude Wenen en zijn acade- misme. Josef Hoffman, Gustav Klimt, Oskar Kokoschka, Alfred Kubin, Egon Schiele, Arnold Schoenberg, Alban Berg braken met de traditie en bereikten de allerhoogste toppen van de artisticiteit. Een secessie is soms noodzakelijk om een beter huis te construeren dan de bouwval waarin men leeft.
De confederalisten en de secessonisten van Vlaanderen willen eveneens breken met de traditie en een betere samenleving scheppen. Een samenleving waarin bijvoorbeeld syndicale privileges worden herbekeken en eventueel geschrapt. In Vlaanderen is een debat over minimale dienstverlening bij stakingen in het openbaar vervoer geen dovemansgesprek en komt er een redelijke oplossing uit de bus. Niet in België. In Vlaanderen is rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden bespreekbaar. Niet in België. In Vlaanderen is de opening van ministeries voor interimarbeid haalbaar. Niet in België. In Vlaanderen is een evolutie naar een vlaktaks - een van de troeven van de ex-USSR-staat Rusland - mogelijk. Niet in België. In Vlaanderen wordt een schoolcheque een mogelijkheid voor een ommekeer in de verhouding tussen ouders en scholen, en voor de financiering van het onderwijs. Niet in België. Enzovoort. België is een rem op welzijnsschepping in een wereld die evolueert tegen een topsnelheid.
Rudy De Leeuw, en zijn christelijke evenknieën, hebben een diepe afkeer en angst van deze debatten. Liever verschuilen zij zich achter het kretologische begrip solidariteit. Het heeft even weinig waarde in hun mond als de woorden 'vrede' en 'internationale broederschap' in wijlen de Sovjet-unie. De Belgische vakbonden zijn vandaag vehikels voor de macht van ideologische ouden van dagen. Trouwens, een solidaire bijkomstigheid: Rudy De Leeuw zal, als hij ooit afwijkt van de Franstalige standpunten en nukken, zoals zijn voorgangers Mia Devits en Herwig Jorissen ondervinden wat saamhorigheid over de gemeenschapsgrens betekent. Ze werden allebei gedumpt door de Franstalige syndicalisten. Alleen een haas houdt het vol met het FGTB.
Frans Crols (de auteur is directeur van trends.)
|
|
|
|
|
|
| Minima en Mathildima |
|
Zonder identiteit maar toch gelijkend
met dank aan www.defrut.be
waar veel meer leuk nieuws te vinden is
|
|
|
|
|
|
| Sire, willen wij het even regelen ? |
|
"Sire, willen wij het even voor u regelen ? Pakt u terwijl uw koffers en de vrienden zullen dat varkentje voor u wassen, rose en staartkrullend zoals u het nog nooit zag."
Vorige week maandag stond die kerel met zijn schonkig, schuddend lichaam en zijn verdietige kop met een barmhartige grimas moedig te verkondigen, dat er ditmaal een echtige en techtige groooote staatshervorming moest komen en dat hij het zou in orde brengen met ook enkele van zijn vrienden. En het zou rap gefikst zijn, bijna even rap dan de Fixkes nummer één in de Top-Tien staan.
Het bleef even stil, toen barstte er applaus los en alle belgen-van-de-eenheid begaven zich gerust te bed. Eerst was er sprake van een noodregering, dan van een regering met hulp- en verlengstukken, toen kwam Leterme voorbijgefietst met in zijn triporteur zijn vissend vriendje, die wuifde met een belgisch vlaggetje en riep dat hij altijd eenn tripartiet had gewild. De CD&V-lijder keep sip bij die woorden en bedacht dat het in Rwanda ook niet alles was tussen de Hutsi's en de Tutsi's. Maar de hoop in de harten van de onderdanen bleef overeind gedueende de ganse voorbije week. Ruzietje in het zuiden onder mekaar, in het noorden zei men "Van het westelijk front geen nieuws, is goed nieuws".
En vandaag maandag is die man die alles in de kortste keren ging oplossen middels een kleine staatsgreep, weg van bij de koning en we zullen misschien weer een nieuw fantastisch verhaal opgedist krijgen straks. Het schijnt dat men bezig is met een regering met een tweederdemeerderheid. Ze kunnen nog geen 35% bijeenbrengen waar zouden ze 67% halen ?
Wij kunnen niet meer doen, dan ons aanbod herhalen : "Sire, in het belang van iedereen : u mag opstappen, vergeet uw spaarboekje niet en de Franstalige ex-landgenoten zullen u op de hoogte houden". La Belle Chique is geschiedenis. Doei !
Ray
|
|
|
|
|
|
| De RTBF uitschuiver |
|
Ook al zijn hier lezers die fan zijn van Yves Leterme en anderen die Bart De Wever op hun schouders tillen (ja, ik weet het) daarom gaan wij onze huik niet naar de wind hangen en een potje meehuilen, verontschuldigingen inroepen en allerlei contradictorische prietpraat goedpraten.
Mocht u er nog aan twijfelen of tegen beter weten in blijven hopen, op inkeer van Angeltjes hoeft u niet te rekenen : na 182 dagen is de rose toekomst van Leterme hopelijk van de baan. En daar zijn wij best blij om. Inclusief de boy-scoutachtige pogingen van De Wever om 's nachts terwijl iedereen slaapt enkele belgische vlaggen in brand te steken. Wat wij van die man onthouden, zijn zijn voortdurende excuses voor alles en nog wat en zijn grote bereidheid om overal mee aan te schuiven. Wie na 182 dagen al zijn principes over boord gekieperd heeft en toch geen regering weet te vormen, kan het niet.
Wie al eens op de Franstalige blogs leest (wat wij maar sedert kort doen), schrikt van de enorme vijandigheid ten overstaan van Leterme en zijn Sancho Panza die hét symbool zijn voor Vlaanderen, onze taal en onze cultuur.
Met de laatste uitschuiver over de RTBF (waarvan wij vonden dat best eens mocht gezegd worden dat de nieuwsdienst een keure vooringenomen partijcreaturen bevat) heeft Leterme waarschijnlijk zijn politieke ambities helemaal gekelderd. Ook de CD&V zou nu bereid zijn de man met 800.000 stemmen te laten vallen tegen een hoge prijs natuurlijk ! * Tjeven blijven tjeven blijven tjeven blijven tjeven.
Wij voelen ons niet geraakt door al de pikante en kwetsende uitlatingen die in het franstalige land B opklinken omtrent de zogenaamde misstappen van een lid van onze gemeenschap, de gewezen minister-president. Wij beamen de commentaren niet, wij hebben onze eigen redenen om hem af te wijzen : zijn totaal gebrek aan ervaring om met mensen om te gaan, zijn angst voor sociaal contact, zijn jammere minderwaardigheidscomplex wegen zwaarder dan zijn mogelijk bestuurlijke kwaliteiten. Hij durft geen leiding geven, hij laat zich te vlug intimideren en bovendien verdampen zijn principes als gletsjers in Oostenrijk. Kunnen we mekaar hier op vinden ? Of moeten wij per se mee in zee op zoek naar een dikke vis terwijl een grote mossel het schip bestuurt ?
Herinnert u zich nog de televisiebeelden uit de periode mei/juni : Leterme en zijn ouders aan tafel ? De sfeer die te snijden was, de stugge, onvriendelijke vader en zoon die mekaar aankeken als in De Vlasschaard van Streuvels ? Die scène verklaarde veel, ondermeer ook het kinderachtige argument dat Leterme opvist als hij zich verdedigt vandaag over zijn RTBF uitlating : "'t Sin d'and'ren die dit zeggen".
Ja, Yves.
Savat
* Le Standard-on-line vandaag :
CD&V is eventueel van plan om Yves Leterme als premier 'op te offeren', als de prijs hoog genoeg is
|
|
|
|
|
|
|
Deze blog leeft van de liefde, de wind en veel enthousiasme. U kan onze werking steunen via
banknr 610-5790800-88
IBAN BE56 6105 7908 0088
BIC DEUT BE BE
|
| Opera, Belcanto - Operette en populair klassieke muziek |
|
|
|
|
