TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
06-11-2010
Filmfestival Gent
Filmfestival Gent draagt festivalcafé op aan Jacques Tati
Het 37e Internationaal Filmfestival van Gent pakt dit jaar uit met een origineel concept voor het festivalcafé. De trendy bar Avenue L ruilt de komende twee weken zijn thuisbasis voor de glazen dôme aan Kinepolis Gent. Initiatiefnemers Bart Meyskens en Frédéric De Smet runnen er van 12 tot 24 oktober Bar Tati, het officiële festivalcafé.
Avenue L verlaat voor twee weken de middeleeuwse kelder van het NH Hotel aan het Belfort om filmfans op een originele manier te verwelkomen in Bar Tati. Bar Tati verrast filmliefhebbers met een breed aanbod van lekkers van s morgens tot s nachts. Je kan er terecht voor een heerlijk ontbijt met croissants en cappuccino maar even goed voor een snelle lunch met dagverse broodjes belegd met de fijnste ingrediënten.
Pik je liever een film mee in de namiddag, dan kan je achteraf gezellig napraten bij afternoon tea met taartjes van Julies House. Later op de avond schotelt Bar Tati tapas voor met gepaste wijnen en bubbels.
Naast de uitgebreide kaart, loont het even zeer de moeite om er langs te lopen voor het stijlvolle interieur. De inrichting werd verzorgd door Frederic Rozier, organisator van Designmarkt Gent en Designmarkt Knokke. Voor de designobjecten deed hij beroep op gerenommeerde designwinkels zoals Design7.be, ArtBrokerDesign.com en DesignandtheCity.be. Alle meubels en interieuraccessoires zijn bovendien te koop.
Het gezellige café wordt s avonds opgeluisterd met muziek van bekende deejays en muzikanten. Op de affiche prijken klinkende namen zoals Hermanos Inglesos, Select DJs (Studio Brussel), Fredo & Thang en Ultravid. Ook enkele beroemde regisseurs en acteurs zouden er de komende dagen binnenspringen om de festivalbar van leuke songs te voorzien.
"Kwallen in Noordzee kunnen kusttoerisme bedreigen"
De kwallenpopulatie in de Noordzee neemt alsmaar toe. Als we nu niet ingrijpen, worden deze beesten straks een probleem voor het kusttoerisme. Dat zegt marinebioloog en woordvoerder van het Vlaams Instituut voor de Zee, Jan Seys, in de Coreliokranten.
Vandaag start Eurocean 2010, een Europese conferentie over de Europese zeeën, waarbij ons land voor het eerst de organisator is. Jan Seys zal er de 'verkwalling' van de Noordzee aankaarten.
Vier soorten De marinebioloog baseert zich voor zijn stelling op een oud Brits onderzoeksinstrument: een rol waaraan alle kleine onderwaterorganismen blijven plakken. "Uit de statistieken van alles wat die rollen binnenbrachten, blijkt overduidelijk dat onze Noordzee aan het verkwallen is. Onmogelijk te zeggen hoeveel kwallen er nu in onze zee zitten, maar dat het er steeds meer zijn, is duidelijk", luidt het.
Het gaat vooral om vier soorten kwallen: de oorkwal (ongevaarlijk voor de mens), de kompaskwal (gevaarlijk voor de mens), de blauwe kwal, die lang voor het toeristische seizoen in de Noordzee komt, en de zeepaddestoel, die pas helemaal op het einde van de zomer in het water komt.
Oorzaken De toename moet worden toegeschreven aan de overbevissing, de klimaatwijziging en de toename van nitraten en fosfaten in het zeewater. Seys pleit als remedie voor een duurzaam visbeleid.
Schilderij Michelangelo zat jaren verborgen achter sofa
In de Amerikaanse deelstaat New York is een schilderij ontdekt dat waarschijnlijk van de hand van Michelangelo is. Het werk, dat mogelijk miljoenen waard is, stond 27 jaar lang te bestoffen achter een zetel in de huiskamer van de familie Kober.
Het schilderij - een onafgewerkt doek dat Maria en Jezus voorstelt - hing jarenlang in de woonkamer van het gezin. Op een gegeven moment viel het schilderij naar beneden, waarop de familie het wegborg achter de zetel. Daar bleef het staan, tot gezinshoofd Martin Kober na zijn pensionering in 2003 op zoek ging naar de herkomst van het werk.
Geruchten De vader van Martin Kober had zich namelijk altijd afgevraagd of er een kern van waarheid schuilde in de geruchten die binnen de familie de ronde deden, en volgens dewelke het schilderij van de hand van de Italiaanse barokmeester Michelangelo was.
Correcties Kober nam onder andere contact op met de Italiaanse kunsthistoricus Antonio Forcellino. Die is er heilig van overtuigd dat het om een echte Michelangelo gaat, onder meer omdat sporen erop wijzen dat de schilder verbeteringen heeft aangebracht op het doek, iets wat bij
Michelangelo, een zelfportret.
een reproductie nooit zou gebeuren. Forcellino heeft zijn bevindingen neergeschreven in een boek 'La pietà perduta' (De verloren pièta).
Tweede opnie Kober wil nog een tweede bron raadplegen, om zeker te zijn van de authenticiteit. Het werk heeft hij intussen voor alle zekerheid wel al veilig opgeborgen in een kluis.
Honden kunnen ook met een depressie te maken krijgen, dat beweren wetenschappers aan de universiteit van het Britse Bristol althans.
Pessimistisch Ook honden kunnen een pessimistische kijk op het leven hebben, dat blijkt uit recent onderzoek. De vorsers toonden aan dat emotionele problemen bij huisdieren veroorzaakt worden door mensen. Ze bestudeerden de reactie van honden wanneer een kom met eten in hun hok werd gezet. Die dieren leerden dat wanneer de kom op een bepaalde locatie stond, er eten in zat, op een andere plek niet. Wanneer dit op de eetplaats werd gezet, liepen ze hier zo snel naar, dat de wetenschappers hieruit afleiden dat ze een optimistische beslissing maakten. Dat betekent volgens de onderzoekers dat ook honden depressieve gevoelens kunnen ervaren.
Laat Amerikaans leger geheim 'vermist' ruimtetuig landen?
De X-37B is of vermist of moet landen. In cyberspace gonst het van de geruchten daaromtrent. Het bijzondere ruimtetuig van het Amerikaanse leger vliegt al 173 dagen rond de Aarde, sinds de lancering op 22 april. De X-37B is onbemand en de bestemming is geheim. Voer genoeg voor speculaties dus...
Qua cargocapaciteit kan het ruimtetuig vergeleken worden met een middelgrote vrachtwagen. Een mogelijk doel is het sturen van spionagesatellieten in een baan rond de Aarde. De X-37B kan na één rondje alweer terugkeren naar de Aarde en zou zo de satellieten op de terugweg kunnen oppikken, zodat de spionagebeelden binnen zijn zonder dat de vijand iets in de mot had. Volgens anderen is dit het begin van de bewapening van de ruimte... Het gaat alleszins om een hoog staaltje techniek.
Veelzijdiger dan gedacht Eind juli was de X-37B al eens twee weken vermist. Dat betekent dat het ruimtetuig was afgeweken van zijn voorziene koers. Het werd teruggevonden door amateur-astronoom Greg Roberts uit Kaapstad in Zuid-Afrika. Toen bleek de shuttle veel veelzijdiger te zijn dan gedacht. Het kon zijn eigen koers zelf corrigeren en weer in de juiste baan rond de Aarde brengen.
Nog niet gespot En nu is het dus weer zover: de X-37B is opnieuw 'vermist'. Het ruimtetuig moet dus teruggevonden worden én er zou een plausibele verklaring moeten komen voor de 'verdwijning'. Na de eerste keer werd het opsporen vergemakkelijkt, maar tot nu toe werd de X-37B nog altijd niet gespot in zijn nieuwe baan. Dat zou kunnen betekenen dat het Pentagon het ding wil laten landen.
Landen Op militaryphotos.net beweert forumlid 'Slenke' dat de X-37B het laatst werd gezien dicht bij de Vandenberg Air Force Base, één van de twee sites die het ruimtetuig zouden kunnen ontvangen. De andere is Edwards Air Force Base. Beide bases liggen in Californië.
Piloot terwijl motor van vliegtuig ontploft: "Het is hier eventjes druk"
Een piloot van de Australische luchtvaartmaatschappij Qantas bleef wel heel kalm toen een van de motoren van zijn vliegtuig kort na het opstijgen ontplofte. "We hebben het hier eventjes druk", liet hij aan de passagiers weten.
De 212 passagiers van een Boeing 747-400, die maandag van San Francisco naar Sydney vloog, raakten in paniek toen ze een luide explosie hoorden en zagen hoe een van de vier Rolls Royce-motoren van het toestel vuur vatte. Een van de inzittenden maakte beelden van het incident.
De piloot van de Qantas-vlucht trachtte de reizigers te sussen: "Normaal gezien doen we dit natuurlijk via een simulator, maar: we zijn getraind op dit soort situaties", klonk het door de intercom. Vervolgens zette het vliegtuig opnieuw koers naar San Francisco, terwijl de ontploffing een groot gat had geslagen in het omhulsel van de motor.
Een passagier legde vast hoe een motor vuur vatte.
Onderzoek
Ondertussen bleef de kapitein van het toestel, duidelijk geoefend in de kunst van het understatement, zijn passagiers kalmeren. "Dames en heren, zoals u zich kan voorstellen hebben we het eventjes druk in de cockpit", vertelde hij. "We komen later terug met meer informatie."
De kalmte van de piloot bleek geen bravoure te zijn. De man slaagde erin om het gehavende vliegtuig veilig aan de grond te zetten. Niemand raakte gewond. Qantas onderzoekt nu samen met Amerikaanse en Australische luchtvaartverantwoordelijken hoe de explosie kon plaatsvinden.
Onderzoekers van het Antropologisch Instituut van de Johannes-Gutenberg Universiteit in Mainz hebben ontdekt dat de bacterie Yersinia pestis verantwoordelijk is voor de middeleeuwse pestepidemie in Europa. Mede door onderzoek van botten uit massagraven in Bergen op Zoom ontdekten zij twee tot nu toe onbekende varianten van deze bacterie.
Over het ontstaan van de Zwarte Dood, de grote pestepidemie die Europa tussen 1347 en 1352 teisterde en tot 25 miljoen doden leidde, waren de meningen onder wetenschappers altijd sterk verdeeld. De theorie luidde dat de ziekte vanuit Centraal-Azië oversloeg naar Europa. Velen betwijfelden dit en dachten dat andere ziekten aan de Zwarte Dood ten grondslag lagen.
Skeletresten Het onderzoek door het instituut heeft nu aan alle twijfel een einde gemaakt. De wetenschappers bestudeerden skeletresten van 76 mensen uit vijf verschillende plaatsen in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Italië en Nederland. Een van de onderzochte plaatsen is Bergen op Zoom, waar in 1999 massagraven zijn gevonden op het Gouvernementsplein. Hier stond vroeger een gasthuis. De Bergse skeletten leverden opvallend goed bewaard DNA op.
De Zwarte Dood, illustratie uit een bijbel uit het Zwitserse Toggenburg (1411)
Azië De onderzoekers waren in staat het DNA van de pestbacterie terug te vinden in de beenderen en tanden van de slachtoffers. Er werden twee varianten van de pestbacterie teruggevonden, die ouder bleken te zijn dan de tot nu toe bekende typen. Eén ervan is verwant aan een nog bestaande bacterie die onlangs in Azië is gevonden.
HOEGAARDEN - 45 leerlingen van het tweede studiejaar van de gemeenteschool plantten zevenduizend bloembollen op een border in de Tuinen.
Hoe ze dat moesten doen, leerden ze van de Nederlandse tuinarchitecte Jacqueline Van der Kloet, die speciaal uit Amsterdam was overgekomen om instructies te geven. Want een bol mag niet te diep of te ondiep zitten. Ook de plaats is van belang. 'En het topje mag nooit naar beneden.'
Opgetogen ging het jonge volk aan de slag, flink geholpen door hun juffen Brigitte en Véronique, door de schepenen Marleen Lefevre en Filip Havet (beiden CD&V) en gedeputeerde Monique Swinnen (CD&V). De gemeente en de provincie financieren allerhande projecten in de Tuinen.
'Bedoeling is met verscheidene bloembollen zoveel mogelijk variatie in kleur te brengen in borders', lichtte Van der Kloet het initiatief toe. 'Bloei moet gegarandeerd blijven van maart tot einde november. Daarom is het van belang bollen te planten in de lente, de zomer en de herfst. In deze Tuinen lukt dat uitstekend.' De border met de pas geplante bollen telt zes tulpensoorten. 'Hij is een schitterend voorbeeld van hoe veelzijdig bloembollen kunnen zijn', aldus de architecte.
Véronique Van der Kloet specialiseerde zich in beplantingen en heeft verscheidene projecten op haar naam staan, ook in Amerika. Haar borders vergen weinig onderhoud. Ze zoekt voortdurend naar nieuwe combinaties met bloembollen, die men 'swinters niet moet uitplanten en die groeien tussen bodembedekkers, wat het onderhoud tot een minimum beperkt. Ze raakte gefascineerd door de Tuinen toen ze er een bezoek bracht met het Nederlandse Bloembollencentrum. Het Bloembollencentrum schonk het plantgoed aan de Tuinen.
Hoofdtuinman Geert Derom schat dat het gemeentelijke domein een zeshonderdduizendtal bloembollen telt. 'Elk jaar komen er bij. In de lente alleen al plantten we er zesduizend.' Het resultaat mag worden gezien. Nu in de herfst baden de Tuinen in een weelde van groen en andere kleuren. (Baeken)
Brochures over bloembollen gratis in de Tuinen (Houtmarkt).
Totale Waaznzin brengt op 10 november (21u) het jaarlijkse Armistis-konsaar. Daarvoor werden liederteksten ingezameld bij oude inwoners.
Het jaarlijkse Armistis-konsaar van 2010 staat in het teken van de plezante én tristige istaures van vrugger en naa (oiver leefde en doewet)'. Eerst brengt De Waanzin uit hun repertoire, een aantal leekes van naa.Daarna komen de aa leekes van vrugger aan bod.
Authentieke liederen die tijdens feesten (communies, trouwfeesten,...) werden gezongen tot in de eerste helft van vorige eeuw. Meestal gaat het over moeilijke of onmogelijke liefdes, dramatische gebeurtenissen (overlijden in het kinderbed,...), soms moraliserend (de invloed van de fles) of gewoon plezante liedjes over jeugdherinneringen, hechte vriendschappen, of een ongelukkige ziekenhuisopname, ...
Van deze liederen bestaan geen gedrukte teksten of muziekarrangementen. Ze werden gezongen tijdens familiefeesten en zo doorgegeven aan de volgende generaties. Dat maakt dat er soms licht verschillende versies van eenzelfde lied in omloop kwamen.
De groep ontdekte een paar Hoegardiers die nog een repertoire van deze oude liederen bezaten, neergeschreven in vergeelde schriftjes, of gewoon in hun hoofd. Zij hebben die oude liederen voor ons gezongen en wij hebben er de muziekarrangementen voor gemaakt. Suzanne Swellen en Georges Nicolaes gaan zelf een aantal van deze liedjes zingen. De andere worden gebracht door Fred Depré, Chris Mazerese en De Waanzin.
In het tweede deel vertolken Chris Mazerese, Mariette Peeters, Leen Covens en Monique & Sara Vanoppen nummers van De Waanzin die hen op het lijf zijn geschreven.
Doe iets leuks met een Kringding was de opdracht voor de Netlog wedstrijd van De Kringwinkel. Wie de leukste foto postte, won een fuif ter waarde van 1.700. De bezoekers van de site konden stemmen.
Meer dan 24.000 mensen bezochten de site, meer dan 1.500 bezoekers maakten zich vriend. Er waren 82 deelnemende klassen, vriendengroepen of jongeren individueel.
De klas van het 6e middelbaar van KA Pegasus Oostende. Wij willen een schoolfuif organiseren en vonden deze wedstrijd dus een bere(n)goed initiatief. Vandaar ook de knuffelberen die uit De Kringwinkel komen. Met een score van 9,4 op 10 en meer dan negenduizend stemmen veroverden ze de hoofdprijs: het ronde bedrag van 1.700 euro, te besteden aan een beestige fuif. Dat wordt dus een vette klasfuif! Directeur Jean Surmont: Ik ben erg trots op mijn leerlingen, die zowel hun zin voor initiatief hebben getoond als een sterke samenwerking.
Maar er is meer: De Kringwinkel was zo in de wolken met de creativiteit van de inzendingen, dat ze besloten om nog vier extra waardebons van 50 euro te schenken. Die gaan naar de creatiefste ideeën. Twee van de vier extra waardebons gaan naar Tiense inzendingen. Daarvan gaat er een naar de scouts Berkrakkers met hun skatekonijn en een andere naar Victoria Springer met een retrofoto uit het stadspark.
TIENEN - Het Tiense stadsbestuur heeft een samenwerkingsovereenkomst afgesloten met de Stichting Monumentenstrijd voor het project De 3 tumuli met hun omgeving. Dit betekent dat het subsidiebedrag voor de herinrichting van de site aan de stad uitbetaald kan worden.
Midden 2006 werden de drie Gallo-Romeinse tumuli of grafheuvels van Grimde door een team van 25 deskundigen geselecteerd uit bijna 350 projecten om deel te nemen aan de Monumentenstrijd. . Tienen behaalde de finaleplaats voor Vlaams-Brabant en kan daardoor beschikken over een subsidiebedrag van 36.000 euro.
In 2007 sloot de stad een erfpachtovereenkomst af met de Regie der Gebouwen voor het terrein waarop de grafheuvels gevestigd zijn. De herinrichting van de site wordt voor 60 % betaald door het Vlaams gewest. De provincie Vlaams-Brabant en de stad Tienen nemen elk 20 % van de kosten voor hun rekening.
Het ruimtelijk uitvoeringsplan De Drie Tommen werd goedgekeurd en het archeologisch vooronderzoek op de site is afgerond. De stad wil de heuvels beschermen en het omliggende terrein inrichten als een mooie, sacrale plek, net zoals dit in de Romeinse tijd het geval was. (R Billen)
Topatleten VS massaal uit de kleren voor 'The Body Issue'
Voor de jaarlijkse versie van 'The Body Issue' van ESPN gingen weer enkele Amerikaanse topatleten gretig uit de kleren. Vooral Tim Howard, doelman bij het Everton van Marouane Fellaini, springt daarbij in het oog, net als het (vrouwelijke) waterpoloteam. Speciaal aan deze naaktreportage is dat voor een keer zowel de mannen als de vrouwen verwend worden. Een sexy video van de 'making of' kan je onder dit artikel bekijken.
Naaktdunk Tim Howard showt uitgebreid zijn gespierd lichaam dat doorgaans onder zijn keepersoutfit verborgen zit. De nationale doelman toont ook zijn uitgebreide collectie tatoeages. Nog van mannelijke zijde zet topbasketbalspeler Amar'e Stoudemire. De forward van de New York Knicks pakt uit met een opmerkelijke naaktdunk in een zwembad, waarbij hij al zijn lenigheid in de strijd werpt om de strategische plaatsen af te dekken. Ook verrassend lenig komt topgolfer Camilo Villegas uit de hoek.
Treintje Voor de mannelijke fans van ESPN neemt Stoudemires vrouwelijke collega Diana Taurasi van de WNBA poedelnaakt een foetushouding aan. Pas echt smullen wordt het als het waterpoloteam collectief uit de zwempakken gaat en een sexy 'treintje' vormt.
Serena Williams gaat naakt Een naakte Serena Williams (28) siert dezer dagen de cover van het nieuwe magazine Body Issue, een uitgave van het Amerikaanse ESPN Magazine. Het nieuwe nummer één van de wereld ontdeed zich van al haar kleren uit om voor de lens te poseren. Body Issue, een fotoboek vol naakte top-en amateursporters, verschijnt op 9 oktober.
Voor Serena Williams is het niet de eerste keer dat ze in evakostuum poseert voor een magazine. Twee jaar geleden deed ze wat modellenwerk voor Jane Magazine. Toen bedekte een bloem haar intieme lichaamsdelen. Serena was ook al enkele malen in bikini te bekijken in de Swimsuit Issue van Sports Illustrated.
(I.B.) Doctor in de archeologie Klaas Vansteenhuyse onderzoekt wat de archeologie ons leert over de verhalen uit het Oude Testament. Inge Bosschaerts
De Tiense auteur Klaas Vansteenhuyse gaat in zijn boek 'Van Abraham tot Jezebel' op zoek naar de archeologische correctheid van het Oude Testament. 'Adam en Eva als oerouders? Zowel archeologische als genetische onderzoeken tonen aan dat dat niet kan.'
Is het Oude Testament historisch correct? Auteur Klaas Vansteenhuyse (34) uit Tienen deed de test voor zijn jongste boek: Van Abraham tot Jezebel, Wat archeologie ons leert over de verhalen van de Bijbel.
'De conclusie? Neen, de bijbelverhalen zijn historisch gezien niet altijd even correct. Maar daarvoor zijn ze ook niet bedoeld. Ik geef de historische achtergrond mee, maar het is aan de lezer om uit te maken wat hij gelooft.'
Vansteenhuyse, doctor in de archeologie en betrokken bij opgravingen in Israël en Syrië, is zelf gelovig. Wil dat dan zeggen dat hij zich als wetenschapper vaak geërgerd heeft bij het lezen van de Bijbel?
'Nee hoor', zegt hij. 'Zoals ik al zei: de Bijbel heeft niet de pretentie om een historisch naslagwerk te zijn. Vergelijk het met een film als Indiana Jones. Die is ook niet altijd even correct. Maar als je je daaraan gaat ergeren, ben je twee uur kostbare tijd én acht euro kwijt omdat je de film toch gezien hebt. Dan kan je er beter van genieten. Trouwens: de Bijbel staat er wel als boek, vind ik. Alles wat je in de betere James Bond ziet, vind je ook terug in de Bijbel. Passionele moorden, ontvoeringen: noem maar op.'
Maar dus niet altijd even juist. Neem nu het scheppingsverhaal, het eeuwige discussiepunt tussen wetenschappers en gelovigen.
'Dat klopt niet', zegt Vansteenhuyse. 'Genetisch onderzoek heeft uitgewezen dat de mens afstamt van zeven oermoeders. Dus er moeten al zeven Adammen en Eva's zijn. En uit archeologisch onderzoek blijkt dan weer dat we afstammen van de Homo Sapiëns uit Afrika. Maar ook andere verhalen moeten we met een korrel zout nemen. De muren van Jericho, bijvoorbeeld. Die zouden ingestort zijn na zevenmaal trompetgeschal bij het binnenkomen van het beloofde land. Onzin, natuurlijk. Archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat Jericho toen niet eens muren had.'
Vansteenhuyse bouwde het boek op rond allerlei figuren.
'Om het vlot leesbaar te houden. Voor alle duidelijkheid: dit is geen naslagwerk. Dit is een echt leesboek. Om op de trein te lezen, tussen twee stations door. Ik ben vijf jaar geleden aan dit boek begonnen met de bedoeling er een cursus van te maken voor mijn avondlessen over archeologie. Ik merkte al snel dat het mensen fascineert. Op vraag van de uitgeverij heb ik er een boek van gemaakt.'
Met de hele discussie over het al dan niet schrappen van de katholieke K in K.U. Leuven en het schandaal in de Kerk, kon Vansteenhuyse zich alvast geen beter moment dromen om met zijn boek op de proppen te komen.
'Promotioneel kon ik het niet beter treffen, dat klopt. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik dankbaar ben om de vele pedofilieschandalen. Integendeel. Maar het maakt natuurlijk wel dat er op dit moment veel aandacht is voor het onderwerp.'
Van Abraham tot Jezebel: Wat archeologie ons leert over de verhalen van de Bijbel, Klaas Vansteenhuyse, uitgeverij Davidsfonds, 27,5 euro
Nu de dagen alweer korter worden, maken op zon beluste cruiseschepen de oversteek van de Middellandse Zee naar de Cariben. Weekend laat de strijd om het grootste schip voor wat die is en zocht en vond de boutiqueformule onder de drijvende hotelresorts: de Seadream.
Onder het motto Small is beautiful ontdekken we de Cariben op een schip dat ons rust garandeert, waar een ongedwongen sfeer heerst en een echt vakantiegevoel. Vergeet megatoestanden, grootse shows of sportfaciliteiten: dit is de Seadream. Iets meer dan 50 cabines, dat betekent maximaal 109 passagiers. De afmetingen van dit uitvergrote jacht (105 meter lang en 14 meter breed) zijn peanuts in vergelijking met het gros van de cruiseschepen. We merken het meteen als we s ochtends ontwaken in Saint-Thomas: de boot waarop wij straks inschepen, lijkt een stulpje tegenover het schip ernaast alsof je een villa naast een appartementsgebouw zou zetten.
Kleinere havens Meevaren op een kleiner schip heeft nog een bijkomend voordeel: net door zijn afmetingen kan onze boot makkelijker andere eilandjes aandoen en in baaien aanmeren waar de grotere schepen niet komen. Om zon megaschip te kunnen ontvangen, moeten de lokale havens beschikken over flink wat faciliteiten. De vaarroute die wij volgen, illustreert dat. Van de (Amerikaanse) Maagdeneilanden gaan we naar Puerto Rico, langs speldenkoppen van eilanden als St-John, St-Barts, St-Martin en Virgin Gorda. In vogelvlucht is die afstand niet heel groot, maar alles gebeurt erg easy going: een beetje varen, eilanden verkennen en genieten.
Het moet gezegd: de stranden en waterkleur ogen paradijselijk, de stadjes zijn pittoresk, de landschappen idyllisch. We laveren van Amerikaans grondgebied naar het Britse Gemenebest, langs Franse territoire doutre-mer en we kunnen zelfs een blik werpen op het privé-eiland van Richard Branson. Een Amerikaanse medepassagier is al enkele dagen het noorden kwijt: Waar zijn we vandaag?, wil hij weten. Richard, een Welshman die zowat de bestemmingsencyclopedie aan boord is, vertelt wat je op elk eiland kan doen. Telkens we voor anker gaan, zorgt een pendelboot voor een continue overzetservice naar het vasteland van dienst, waar een lokale agent de Seadreamgasten opvangt. Al is die bestemming vaak: het strand.
Hoofdattractie: strand
Dat is het grote verschil tussen de Cariben en de Middellandse Zee: de Mare Nostrum puilt uit van steden en historische plekken. In de Cariben zijn de stranden de hoofdattractie. Het aanbod in de aanleghavens beperkt zich vaak tot wat winkelen of een korte wandeling. In de Cariben blijven naar cultuur dorstende gasten een beetje op hun honger zitten. We pikken wel met plezier de lokale bezienswaardigheden mee, zoals het geboortehuis van schilder Camille Pisarro op Saint-Thomas of het lokale museumpje op Sint-Barts. Maar op dat heuvelachtige eilandje hadden we met de huurwagen tegen s?middags echt wel alle uithoeken gezien. Hetzelfde verhaal op het Franse deel van St-Martin: we kiezen voor een verkenning met een van de mountainbikes die meevaren met de Seadream. Maar ook hier staan we na een goeie twee uur weer aan het schip.
Dat betekent geenszins dat de eilandbewoners niet hun best doen om cruisetoeristen ter wille te zijn. De doortocht van cruiseschepen tussen november en april geeft de verschillende eilanden een belangrijke economische impuls. Wij betalen misschien meer voor onze producten dan andere rederijen, maar we weten dan ook dat we topkwaliteit krijgen, zegt onze chefkok. Ook voor leveranciers van huurwagens, excursies en andere diensten zijn cruisegangers een belangrijke bron van inkomsten. En dan hebben we het nog niet over de vele shops, restaurants, bars en andere bedrijven wier aanbod bijna exclusief op deze vakantiegangers is afgestemd. Vanaf april wordt het hier heel kalm, vertrouwt een chauffeur ons toe.
Maar er is toch een groot verschil tussen de pakweg 100 passagiers op ons schip en het aantal passagiers dat door megaschepen wordt losgelaten op een eiland? Heb je die drie mastodonten vanmorgen gezien die voor anker lagen voor Tortola? Op elk van die schepen zitten 2.000 passagiers terwijl het eiland ocharme zelf amper een paar duizend inwoners telt, zegt een crewmember. We prijzen ons dus gelukkig dat wij zon invasie niet meemaken.
Leven aan boord
Maar wat doe je als gast dan als er aan boord geen grote entertainmentfaciliteiten zijn? Goh, ik weet niet waar onze tieners uithangen, verzucht een New Yorkse moeder. Ik vermoed dat ze in de bibliotheek dvds zijn gaan uitlenen en voor tv hangen. Het alternatief is deelnemen aan de dagelijkse uitstappen, gebruik maken van de spa en fitness aan boord of gewoon niks doen en relaxen. Dat geeft ons ruimschoots gelegenheid om nader kennis te maken met het leven zoals het is op de Seadream en de internationaal getinte bemanning. Het gros van de 94 crewleden zijn Filipinos, maar die werken meestal achter de schermen. De spa-afdeling is het terrein van een aantal Thaise dames, op de brug maken Scandinaven de dienst uit, barmannen, obers en alle anderen die de gasten bedienen, worden vooral gerekruteerd in Europa en Zuid-Afrika. Seadream heeft een reputatie hoog te houden, daarom proberen we de beste mensen aan te trekken, legt de Franse hotelmanager Christophe Cornu uit. En dat merk je: alhoewel het aan boord van zon schip hard werken is, loopt het gros van de bemanning er steevast goedgemutst bij.
Culinaire verwennerij
Een niet onbelangrijk aspect van het leven aan boord van Seadream is de catering. Gasten op dit schip betalen een flinke stuiver voor hun verblijf hier, maar ze krijgen er heel wat voor terug. All inclusive betekent dat in tegenstelling tot grote schepen de dranken bij het eten en consumpties allerhande sowieso inbegrepen zijn, maar vooral dat we mogen kennismaken met topkeuken.
Daarvoor zorgt een team van negen koks uit diverse windstreken. Ze hebben allen gewerkt in tophotels en/of sterrenrestaurants. Samen met een hele batterij obers staan ze de klok rond paraat om zoveel mogelijk de wensen van de gasten te vervullen. Iemand vroeg mij vanmorgen of er geen bouillabaisse op het menu staat. Wel, binnen twee dagen krijg je een bouillabaisse geserveerd zoals je ze nog niet vaak geproefd hebt, belooft de Indische chefkok.
De laatste dag mogen we zelfs aanschuiven voor een champagne and caviar splash: als het schip voor anker gaat in een verlaten baai, worden alle gasten uitgenodigd om (Amerikaanse) kaviaar te komen proeven. De obers in flashy outfit serveren intussen champagne à volonté. De hele cateringmachine is overgebracht naar het strand, waar we vergast worden op barbecue. En dan is het tijd voor een namiddag watersport, zwemmen of siësta.
Dolce far niente en genieten zijn dus echt dé trefwoorden die dit charmehotel op water typeren. Elke avond, onder een schitterend sterrenhemel op het achterdek, onderwerpen we ons graag, onder het deskundig advies van de Hongaarse maître dhôtel Gabor, aan de culinaire toverkunsten. Het resultaat is verbluffend: het ene hoogstaande gerecht volgt het andere, met als absoluut summum het dessert. Patissier Garfield, een oudgediende op Seadream en afkomstig uit Noord-Ierland, is naar eigen zeggen al lang de tel kwijt van het aantal dames dat hem ten huwelijk heeft gevraagd.
.jpg.h380.jpg.568.jpg)
