Op cruise in een villa xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nu de dagen alweer korter worden, maken op zon beluste cruiseschepen de oversteek van de Middellandse Zee naar de Cariben. Weekend laat de strijd om het grootste schip voor wat die is en zocht en vond de boutiqueformule onder de drijvende hotelresorts: de Seadream.
Onder het motto Small is beautiful ontdekken we de Cariben op een schip dat ons rust garandeert, waar een ongedwongen sfeer heerst en een echt vakantiegevoel. Vergeet megatoestanden, grootse shows of sportfaciliteiten: dit is de Seadream. Iets meer dan 50 cabines, dat betekent maximaal 109 passagiers. De afmetingen van dit uitvergrote jacht (xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />105 meter lang en 14 meter breed) zijn peanuts in vergelijking met het gros van de cruiseschepen. We merken het meteen als we s ochtends ontwaken in Saint-Thomas: de boot waarop wij straks inschepen, lijkt een stulpje tegenover het schip ernaast alsof je een villa naast een appartementsgebouw zou zetten.
Kleinere havens
Meevaren op een kleiner schip heeft nog een bijkomend voordeel: net door zijn afmetingen kan onze boot makkelijker andere eilandjes aandoen en in baaien aanmeren waar de grotere schepen niet komen. Om zon megaschip te kunnen ontvangen, moeten de lokale havens beschikken over flink wat faciliteiten. De vaarroute die wij volgen, illustreert dat. Van de (Amerikaanse) Maagdeneilanden gaan we naar Puerto Rico, langs speldenkoppen van eilanden als St-John, St-Barts, St-Martin en Virgin Gorda. In vogelvlucht is die afstand niet heel groot, maar alles gebeurt erg easy going: een beetje varen, eilanden verkennen en genieten.
Het moet gezegd: de stranden en waterkleur ogen paradijselijk, de stadjes zijn pittoresk, de landschappen idyllisch. We laveren van Amerikaans grondgebied naar het Britse Gemenebest, langs Franse territoire doutre-mer en we kunnen zelfs een blik werpen op het privé-eiland van Richard Branson. Een Amerikaanse medepassagier is al enkele dagen het noorden kwijt: Waar zijn we vandaag?, wil hij weten. Richard, een Welshman die zowat de bestemmingsencyclopedie aan boord is, vertelt wat je op elk eiland kan doen. Telkens we voor anker gaan, zorgt een pendelboot voor een continue overzetservice naar het vasteland van dienst, waar een lokale agent de Seadreamgasten opvangt. Al is die bestemming vaak: het strand.
Hoofdattractie: strand
Dat is het grote verschil tussen de Cariben en de Middellandse Zee: de Mare Nostrum puilt uit van steden en historische plekken. In de Cariben zijn de stranden de hoofdattractie. Het aanbod in de aanleghavens beperkt zich vaak tot wat winkelen of een korte wandeling. In de Cariben blijven naar cultuur dorstende gasten een beetje op hun honger zitten. We pikken wel met plezier de lokale bezienswaardigheden mee, zoals het geboortehuis van schilder Camille Pisarro op Saint-Thomas of het lokale museumpje op Sint-Barts. Maar op dat heuvelachtige eilandje hadden we met de huurwagen tegen s?middags echt wel alle uithoeken gezien. Hetzelfde verhaal op het Franse deel van St-Martin: we kiezen voor een verkenning met een van de mountainbikes die meevaren met de Seadream. Maar ook hier staan we na een goeie twee uur weer aan het schip.
Dat betekent geenszins dat de eilandbewoners niet hun best doen om cruisetoeristen ter wille te zijn. De doortocht van cruiseschepen tussen november en april geeft de verschillende eilanden een belangrijke economische impuls. Wij betalen misschien meer voor onze producten dan andere rederijen, maar we weten dan ook dat we topkwaliteit krijgen, zegt onze chefkok. Ook voor leveranciers van huurwagens, excursies en andere diensten zijn cruisegangers een belangrijke bron van inkomsten. En dan hebben we het nog niet over de vele shops, restaurants, bars en andere bedrijven wier aanbod bijna exclusief op deze vakantiegangers is afgestemd. Vanaf april wordt het hier heel kalm, vertrouwt een chauffeur ons toe.
Maar er is toch een groot verschil tussen de pakweg 100 passagiers op ons schip en het aantal passagiers dat door megaschepen wordt losgelaten op een eiland? Heb je die drie mastodonten vanmorgen gezien die voor anker lagen voor Tortola? Op elk van die schepen zitten 2.000 passagiers terwijl het eiland ocharme zelf amper een paar duizend inwoners telt, zegt een crewmember. We prijzen ons dus gelukkig dat wij zon invasie niet meemaken.
Leven aan boord
Maar wat doe je als gast dan als er aan boord geen grote entertainmentfaciliteiten zijn? Goh, ik weet niet waar onze tieners uithangen, verzucht een New Yorkse moeder. Ik vermoed dat ze in de bibliotheek dvds zijn gaan uitlenen en voor tv hangen. Het alternatief is deelnemen aan de dagelijkse uitstappen, gebruik maken van de spa en fitness aan boord of gewoon niks doen en relaxen. Dat geeft ons ruimschoots gelegenheid om nader kennis te maken met het leven zoals het is op de Seadream en de internationaal getinte bemanning. Het gros van de 94 crewleden zijn Filipinos, maar die werken meestal achter de schermen. De spa-afdeling is het terrein van een aantal Thaise dames, op de brug maken Scandinaven de dienst uit, barmannen, obers en alle anderen die de gasten bedienen, worden vooral gerekruteerd in Europa en Zuid-Afrika. Seadream heeft een reputatie hoog te houden, daarom proberen we de beste mensen aan te trekken, legt de Franse hotelmanager Christophe Cornu uit. En dat merk je: alhoewel het aan boord van zon schip hard werken is, loopt het gros van de bemanning er steevast goedgemutst bij.
Culinaire verwennerij
Een niet onbelangrijk aspect van het leven aan boord van Seadream is de catering. Gasten op dit schip betalen een flinke stuiver voor hun verblijf hier, maar ze krijgen er heel wat voor terug. All inclusive betekent dat in tegenstelling tot grote schepen de dranken bij het eten en consumpties allerhande sowieso inbegrepen zijn, maar vooral dat we mogen kennismaken met topkeuken.
Daarvoor zorgt een team van negen koks uit diverse windstreken. Ze hebben allen gewerkt in tophotels en/of sterrenrestaurants. Samen met een hele batterij obers staan ze de klok rond paraat om zoveel mogelijk de wensen van de gasten te vervullen. Iemand vroeg mij vanmorgen of er geen bouillabaisse op het menu staat. Wel, binnen twee dagen krijg je een bouillabaisse geserveerd zoals je ze nog niet vaak geproefd hebt, belooft de Indische chefkok.
De laatste dag mogen we zelfs aanschuiven voor een champagne and caviar splash: als het schip voor anker gaat in een verlaten baai, worden alle gasten uitgenodigd om (Amerikaanse) kaviaar te komen proeven. De obers in flashy outfit serveren intussen champagne à volonté. De hele cateringmachine is overgebracht naar het strand, waar we vergast worden op barbecue. En dan is het tijd voor een namiddag watersport, zwemmen of siësta.
Dolce far niente en genieten zijn dus echt dé trefwoorden die dit charmehotel op water typeren. Elke avond, onder een schitterend sterrenhemel op het achterdek, onderwerpen we ons graag, onder het deskundig advies van de Hongaarse maître dhôtel Gabor, aan de culinaire toverkunsten. Het resultaat is verbluffend: het ene hoogstaande gerecht volgt het andere, met als absoluut summum het dessert. Patissier Garfield, een oudgediende op Seadream en afkomstig uit Noord-Ierland, is naar eigen zeggen al lang de tel kwijt van het aantal dames dat hem ten huwelijk heeft gevraagd.
|
