Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
29-01-2011
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard .....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige slide ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Het Roan paard ... is net zoals de Brindle en Birdcatcher Spots paard een kleurvacht die in alle rassen terug te vinden is ...
Het Roan paard ... is net zoals de Brindle en Birdcatcher Spots paard een kleurvacht die in alle rassen terug te vinden is
Paarden vertonen een uiteenlopende reeks van vachtkleuren en onderscheidende merktekens Een gespecialiseerde woordenschat is geëvolueerd om ze te beschrijven Kleur is een van de eerste dingen die opvalt bij een paard .
Vaak is een paard voor het eerst beschreven door de kleur van de vacht in plaats van ras of geslacht Zo is de Roan een vachtkleur gevonden bij , vooral paarden, runderen en honden Het is algemeen omschreven als een gelijkmatig mengsel van witte en gepigmenteerde haren die niet van of vervagen als het dier op hogere leeftijden.
Er zijn een verscheidenheid van genetische aandoeningen welke kleuren produceren de beschreven als "Roan" in verschillende soorten "De Roan gen is ook een Modifier. Het brengt allemaal witte haren over het hele lichaam heen. Behalve het hoofd en de onderbenen wordt de kleur van het paard gemengd met witte haren. De Roan wordt geboren als een normaal veulen, nadat de eerste veulenharen eraf gaan kun je pas zien of het een Roan wordt.
Roan is een dominante gen, dat wil zeggen dat het niet verstopt kan zitten en dat er altijd 1 Roan ouder nodig is om een Roan veulen te krijgen. De Roan gen kan over alle andere kleuren heen, dus je kan een Sorrel-Roan hebben (ook wel Red-Roan genoemd, maar ook bijvoorbeeld een Palomino-Roan! De zwarte paarden met de Roan gen heten meestal Blue Roans omdat ze blauw lijken.
Ziehier een prachtig voorbeeldje van een dansend " Blue Roan " Quarter horse... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Soms lijkt een Roan op een schimmel, of een schimmel op een Roan, het grootste verschil is dat de Schimmel (gray) elk jaar weer witter wordt. Een Roan veranderd wel van winter tot zomer vacht, maar blijft zijn hele leven ongeveer hetzelfde. En, belangrijk, een Roan houdt altijd een donker hoofd. Een Gray wordt juist vrij snel wit op zijn hoofd."
De Azteca ...zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden ......
De Azteca ...zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden !!
De Azteca is een ras dat zeer recent is 'gefokt', vanaf 1972 is er in Mexico weer serieus met de fok begonnen.In 1992 werd de International Azteca Horse Association opgericht om te waken over het succes en de ontwikkeling van het ras.Op dit moment zijn ongeveer 1000 paarden geregistreerd bij deze internationale assiociatie
Maar de wortels van het ras gaat veel verder terug: de fokkers van de Azteca geloven dat ze terugkruisen op de Spaanse paarden die eeuwen geleden met de Spaanse veroveraars ("Conquistadores") naar Mexico en de VS toekwamen.
Deze paarden werden al eeuwenlang gefokt voor het werk met kuddes koeien en voor de stierengevechten en hadden dus een zeer goede cow sense (De aanleg van het paard om te beoordelen wat runderen gaan doen.
Het paard moet sneller kunnen denken en bewegen als de koe. .) ..
Onder andere die eigenschap hebben ze doorgegeven aan de Quarter Horses. Door terug te fokken met Spaanse Paarden hopen de fokkers van de Azteca een paard te fokken met betere cow sense dan een quarter, en bovendien de veelzijdigheid en het losse van het andalusische paard te behouden.
Ziehier een prachtig filmpke à la Mexicana ... ruiter in kwestie is de alom bekende zanger Antonio Aguilar ... die met paard en zang zijn optredens op de voorgrond brengt !! Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ... !!
De Azteca word voor verschillende doeleinden gebruikt. Ze kunnen onder zadel elke tak van de paardensport lopen !
Ze zijn zelfs instaat een goede prestatie te kunnen leveren op wedstrijden en hebben zelfs genoeg kracht om licht trekwerk te doen. Maar de reden dat ze gefokt zijn is toch vooral het werken met koeien op de ranches, of de cutting sport.
De Azteca heeft een uitmuntend temperatment. Ze zijn rustig, energiek, intelligent en gewillig. Bovendien zijn het zeer sociale paarden die soms zelfs meer geïnteresseerd zijn in mensen dan in andere paarden en een zeer sterke band met hun ruiter kunnen ontwikkelen.
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld... !
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld... ! ! De Shire is een van de oudste trekpaardenrassen van Engeland en staat bekend als het grootste paardenras ter wereld. Een stokmaat van soms ruim 1.95 m. en een gewicht van 1100 kilo is voor een forse hengst of ruin niet bijzonder.
De Shire is gefokt voor dagelijkse zware arbeid op het land. Door de mechanisatie in de landbouw is de Shire bijna uitgestorven, maar een groep enthousiastelingen heeft het ras kunnen behouden.
In tegenstelling tot de romantische verhalen, werd de Shire nooit als ridderpaard gebruikt. De zwaargebouwde Shire was niet snel genoeg en gaf niet voldoende aanzien voor de adel.In het hierop volgend filmpke kun je wel degelijk zien hoe groot ze wel zijn ,vergeet evenwel het het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten !
De plaatselijke boeren die hun leenheer moesten verdedigen, gebruikten wel de Shire als Warhorse.
De trekschuiten in Engeland werden in het verleden voortbewogen met behulp van deze paardenkracht en op vele oude prenten vind je deze combinatie van paard en trekschuit.
Eind 19de begin 20ste eeuw werd de Shire door de brouwerijen ingezet om het bier bij de lokale pubs te bezorgen. In 1978 koos Nederlands grootste brouwer Heineken voor deze mooie paarden. Op een doordeweekse middag kun je nog altijd zien, dat vier sterke ruinen de welbekende bierwagen langs de Amsterdamse grachten trekken.
Vroege vermeldingen in de geschiedenis van dit grote paard zijn terug te vinden onder de noemer Old Black en deze verre voorvader zal dan waarschijnlijk helemaal zwart zijn geweest.
We kennen de Shire nu als ideaalbeeld zwart met vier witte sokken en een bles. Ook in het licht -en donkerbruin zien we ze veel en zelfs schimmels komen voor.
Het Barock Pinto paard heeft minimaal 25% en maximaal 87.50% Fries bloed.
Het fokdoel bestaat uit diverse componenten die onderverdeeld kunnen worden in:
1)Exterieur & Beweging, 2) Gebruik en 3) Vitaliteit en Gezondheid.
De onderdelen van deze componenten worden in het fokprogramma vertaald in selectiecriteria.
1. Exterieur en beweging
Raseigenschappen: Een paard dat door zijn karakteristieke front, royale behang, de bonte kleur en ruime verheven gangen een chique en unieke verschijning is.
Een degelijk sprekend, edel hoofd, waarbij de ogen ver uit elkaar staan. Het neusbeen is bijvoorkeur iets hol.
Het Barock Pinto paard heeft een royale beharing in de vorm van manen, staart en onderbenen.
Kleur
De gewenste haarkleur is platenbont zwart. Merries en hengsten die zwart geboren worden kunnen wel in stamboek opgenomen worden. Het paard moet minimaal 2x wit op het lichaam hebben met een diameter van 10cm.
2.Gebruik:
Het gebruiksdoel van het Barock Pinto paard varieert van recreatief gebruik tot deelname tot in de hoogste klassen in de competitiesport. De disciplines waarin het Barock Pinto paard wordt uitgebracht zijn:- Dressuur onder het zadel - Mensport - Samengestelde wedstrijdsport - Endurance !!
3.Vitaliteit en gezondheid: In de fokkerij van Barock Pinto paarden worden hoge eisen gesteld aan de volgende kenmerken die gezamenlijk bepalend zijn voor de vitaliteit en gezondheid:
- vitaliteit ( duurzaam en gezond) - vruchtbaarheid (hengsten en merries)
- geen erfelijke afwijkingen
In Nederland is Bonte Willem (officieel Willem van Nassau, zie foto hierboven ) de bekendste Bonte Fries. Door hem is er een begin gemaakt met het opzetten van het stamboek in Nederland. De bedoeling is dat de Nederlandse vereniging dit nog dit jaar voor Nederland zal gaan regelen. Zie hier een aangename kennismaking met dit toch biezonder mooi Barock paard , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !
In mei 2009 wordt naar verwachting de eerste keuring in Nederland te houden.
Ter informatie :
Tinker x (grote) fries = Drumhorse Fries x bont warmbloed = Barock Pinto
De singlefooter, een paard met een goed karakter dat graag wil werken ....
De singlefooter ... een paard met een goed karakter dat graag wil werken !! In 1991 is de North American Single-Footing Horse Association opgericht met als streven een paard te registreren en te fokken dat met een comfortabele gang erg geschikt is voor lange afstanden. Het moet dus vooral een paard zijn met een goed karakter dat graag wil werken, uithoudingsvermogen en een zekere en comfortabele gang heeft in meerdere tempi oftewel de singlefoot.
De singlefooter is geen ras maar een registratie van paarden die de z.g.n. singlefoot vertonen. Dit kunnen paarden van alle rassen zijn mits ze deze gang kunnen uitvoeren. De registratie is open wat wil zeggen dat alle paarden opgenomen kunnen worden mits ze aan een aantal eisen voldoen. In dit geval is de enige eis dat de paarden de singlefoot moeten kunnen uitvoeren.
.Zie hier een fenomenaal snelheidsduivel en whoooow ... wat een tempo ... !! Voor de snelheidsduivels onder jullie vergeet het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé...
Hierdoor is het dus zo dat de singlefooter tot nu toe niet echt een bepaald type paard is maar dat er paarden van allerlei rassen en/of kruisingen in voorkomenDe singlefoot is een gang in viertakt met weinig opwaartse beweging: er is altijd minstens één been aan de grond.
De singlefoot wordt door de paarden zonder teveel knie-actie uitgevoerd. Het is eerder een economische gang dan een showgang.
De Highland Pony is één van de twee inheemse rassen van de Schotse hooglanden en eilanden. Gedurende vele eeuwen heeft het ras zich aangepast aan het veranderende en vaak barre klimaat en de leefomstandigheden van Schotland.
De wintervacht bestaat uit een laag sterk, dasachtig haar over een zachte, dikke onderlaag, die dit ponyras geschikt maakt het hele jaar buiten te verblijven
En wat hij van zijn Keltische voorvaderen geërfd heeft, is vandaag nog volop zichtbaar. DNA-onderzoek heeft ten andere aangetoond dat hij, zoals enkele zeldzame andere paardenrassen, een zeer hoge graad aan oorspronkelijke zuiverheid overgehouden heeft. De afzondering in het ruwe klimaat van zijn Schotse vaderland is daar wel de verklaring voor, evenals voor de adel van zijn atletisch lichaam. Onder zijn strakke huid lijken de sterke spieren en de droge gewrichten als gebeiteld.
Andere kenmerken: een harmonische bouw, een sterke en gewelfde hals, een korte rug en krachtige lenden, wapperende manen en een zijdeachtige beharing. Stokmaat tussen 1,32 m en 1,47 m. De toegelaten kleuren zijn grijs, zwart, izabel en baai. Aalstreep en zebrastrepingen op de benen en zeer goede voeten.
Uitzonderlijk degelijk en mooi, krachtig en polyvalent, zelfbewust en trots, open en vriendelijk, zachtmoedig en leergierig: met zo'n karakter is de Highland Pony een haast spreekwoordelijk mensvriendelijk ras. Maar nooit onderdanig, want hij is en blijft een nobel paard. Misschien is het wel daarom dat de Britse koningin er in Balmoral een stoeterij van Highland pony's op na houdt.
Ik neem u effe mee naar de prachtige streek " de Scotland Highlanders " met deze prachtige viervoeter " De Highland pony ...!!Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!
Zoals alle juwelen, is het aantal Highland pony's echter beperkt. Wereldwijd vindt men er amper een vijfduizendtal en elke eigenaar ziet zijn Highland pony werkelijk als een waardevol bezit, waarop hij terecht trots is. In België bleef het ras lange tijd omzeggens onbekend: de allereerste Highland pony werd pas in 1992 ingevoerd. Dit ras is dan ook amper te vinden en niet bepaald goedkoop.
Het is angstaanjagend. Vuur wat alles verslindend om zich heen grijpt. De paarden hinniken in paniek. De rook is verstikkend. Kunnen de paarden worden gered? Brand in de paardenstal. Het heeft vaak een kleine oorzaak maar met verschrikkelijke gevolgen.
¨Mocht het toch tot een brand komen blijf dan vooral rustig. Denk in de eerste plaats aan je eigen veiligheid. Bel de brandweer zo snel mogelijk, ook bij kleine brandjes. De brandweer is nog altijd een zorgverlenende instelling, je krijgt echt geen rekening gepresenteerd achteraf. Voor informatie over brandpreventie kan men altijd terecht bij de afdeling preventie van de plaatselijke brandweer.
Preventie : Ik kan er niet genoeg op hameren ! ! Brandveiligheid in dierenverblijven waaronder ook en vooral paardenstallen behoren .. ¨In eerste plaats is er... het gezond verstand. Je gaat natuurlijk niet staan roken in een stal. Maar hoe vaak er toch stiekem een sigaretje wordt opgestoken bij het paard in de stal ... dom, heel dom, ... 'het kan geen kwaad, ik kijk goed uit', soms heb je zelfs paarden eigenaren die een stal uit mesten en hierbij een peukje in de mond hebben ...
Enkele tips: Bel de brandweer, en de dierenarts. Je eigen veiligheid staat voorop, ga geen paarden redden als je leven daardoor in gevaar komt. Blijf vooral rustig.
Breng paarden al dan niet geblindeerd met een jute zak over het hoofd een voor een aan het halster naar buiten. En zet ze zo ver mogelijk bij de brand vandaan. Dat kan in een weiland of paddock. Paarden hebben de neiging om weer terug te lopen naar de stal daarom heeft naar buiten jagen geen zin. merries met veulens: Het veulen aan het halster van de merrie binden. Jonge veulens kun je optillen, dan zal de merrie volgen.
Warrior was zes jaar toen een vlammenzee haar te pakken kreeg !
Ziehier een nieuwsbericht wat een ravage een brand kan aanrichten ... om stil van te worden ... maar liefst 50 paarden lieten hun leven hierbij ... 3 paarden konden uit de vlammenzee worden gered ... Twee mensen man en vrouw zijn eveneens in de vlammenzee gebleven !! Als aandenken aan dit vreselijk gebeuren een herdenking aan de paarden die hun leven lieten in de Bridlewood Stallen...Vooraleer je deze nieuwsfeiten bekijkt gelieve dan eerst het liedje bovenaan het logje eerst uit te zetten alvorens dit te bekijken ... Vreselijk dat .... ! !
Een hengst is een ander verhaal, hij zal voor onrust zorgen zet deze dan niet bij de andere paarden maar zet hem goed vast.
Blijf naast de paarden lopen dit voor je eigen veiligheid, paarden in paniek kunnen nog wel eens steigeren, waardoor je geraakt kan worden door een van de hoeven.
Paarden die toch in aanraking met het vuur gekomen zijn leg je natte dekens op om erger te voorkomen. Paarden die erg in paniek raken en niet willen meelopen kun je beetpakken in een huidplooi in de hals of aan een oor zo zal het paard tijdelijk beter luisteren. Een praam kan ook uitkomst bieden maar daar is vaak helaas geen tijd voor.
Maar tot slot nog dit, je kunt het technisch nog zo mooi voor elkaar hebben, het menselijk gedrag is één van de belangrijkste factoren bij brandpreventie.
En weet dat men er goed van doordrongen moet zijn dat brand "echt" niet alleen bij de buurman gebeurt ...!
Maar ... voorkomen is altijd beter ! Gebruik je gezond verstand... en vermijd een uitslaande brand ...!
De Camarillo White Horses Association werd opgericht om het ras voor uitsterven te behoeden...
De Camarillo White Horse is een paardenras dat nog geen 100 jaar oud is. Het ras is opgericht door Adolfo Camarillo in California in 1921. Hij kruiste zijn witte hengst Sultan met de inheemse Morgan merries.
De Camarillo White Horse werd bekend doordat ze meededen aan allerlei parades en doordat ze shows gaven op feesten. De Camarillo-familie verkocht nooit paarden of land, maar af en toe gaven zij een van hun paarden weg. Toen Adolfo Camarillo overleed in 1958 erfde zijn dochter Carmen alle paarden.
Zij bleef meedoen aan de parades en de shows, totdat ze overleed in 1987. Toen werden alle paarden op een openbare veiling verkocht. Beroemdheden die op Camarillo White Horses gereden hebben zijn onder andere president Harding, gouverneur Ronald Reagan, John Mott, filmster Leo Carrillo en de zoon van president Gerald Ford. Ter nagedachtenis van Adolfo Camarillo goedheid is er een standbeeld geplaats .. !! Ziehier een korte intro van deze toch zeldzame paard ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt ... !
In 1991 waren er nog maar 11 Camarillo White Horses. In 1992 werd de Camarillo White Horses Association opgericht om het ras voor uitsterven te behoeden. Het jaar daarna werden er 3 veulentjes geboren en op dit moment zijn er 14 Camarillo White Horses in leven. 2 hengsten, 6 merries en de rest zijn jonge paarden.
Het Drum Horse ...is een ras met een lange geschiedenis ....
Het Drum Horse ... is een ras met een lange geschiedenis
De Drum Horse in Nederland is een relatief nieuw begrip onder de paardenrassen terwijl de naam al eeuwen lang bekend is, vooral in Groot-Brittannië. Er gaat dan ook een lange historie aan vooraf.
De naam Drum Horse is in Engeland ontstaan en gebruikt voor paarden die in staat waren een ruiter plus 2 zilveren kettledrums te kunnen dragen tijdens bepaalde ceremoniële gebeurtenissen.
Belangrijk dus was dat het grote sterke paarden waren met een rustig karakter. Ruiter met drums woog zeker rond de 140 kilo ,bovendien moesten zij hun handen vrij hebben om op de drum te slaan, dus een kalm karakter was een must.
Het Drum horse is een zwaarder rijpaard, waarbij de bloedlijnen van de Shire, Clydesdale, het Friese Paard en de Gypsy Cob worden gebruikt. Het ideale Drum Horse moet het zware beendergestel en overvloedige beharing hebben van bijvoorbeeld de Drum Horses die tegenwoordig in gebruik zijn bij de cavalerie van het Britse Koningshuis.
Daarnaast moeten zij de wendbaarheid, beweging en soepelheid bezitten die nodig zijn om uit te blinken in verschillende rij- en mendisciplines. Minimale hoogte: 1.62. De meeste Drum Horses zijn echter veel groter!
Om enige idee te hebben wat voor trillingen zo een paard moet opvangen ... denkend aan t gewicht van de Ketlledrums kun je hier zien in dit toch ritmisch daverend Filmpje ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor aleer je dit aanklikt .... !!
Een Drum Horse mag iedere kleur bezitten, zowel effen, platenbont of Appaloosa gevlekt. Een mooi voorbeeld van een Drum Horse is de hengst Galway Warrior, hoogte 1.75. Hij was in eigendom van de koningin van Engeland, als dekhengst voor het fokken van Drum Horse.
Boulonnais ,word ook wel gezien als het edelste trekpaard
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden.
Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtige docu over let wel ... de Boulonnais de Percherons en De Shire ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Birdcatcher Spots , witte vlekken op het lichaam van het paard.....
Birdcatcher Spots ... witte vlekken op het lichaam van het paard... !
Birdcatcher Spots zijn kleine witte vlekken op het lichaam van het paard. De doorsnee kan variëren van een halve centimer tot de maat van 50 eurocent. Genetisch gezien is er niet veel bekend van deze vlekken, maar waarschijnlijk hebben ze iets met het Sabino-gen te maken.
Vlekken van Birdcatcher werden genoemd naar de Thoroughbred stallion Birdcatcher die de noteringen tentoonstelde, en zijn ook genoemd Kromming (Bend ) of vlekken (voor de Thoroughbred stallion) de Kromming of, die hen hadden of Chubari-vlekken die (gewoonlijk naar grotere vlekken verwijzen, vaak de eivormige verschijning, zoals die welke te zien zijn bij de Thoroughbred stallion Tetrarch, en zijn recentere nakomeling Laissezaller.Zie hier een prachtig mooi ritmisch filmpje met ... let wel !! ...geen Birdcatcher Spots maar een leopard Appaloosa ... vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ...
De paarden met deze vlekken worden gekenmerkt door overal van enkele tot talrijk willekeurig geplaatste witte vlekken op de vacht, gaande van het uitstrekken in grootte van slechts een paar witte haren, ongeveer de grootte van een muntstuk en soms groter. Zij zijn gewoonlijk rond met vrij verschillende randen, maar kunnen ook onregelmatig worden gevormd en/of een verschijning hebben zoals kant.
Soms zijn de vlekken aanwezig bij geboorte en veranderen niet in aantal of rangschikking/vormen, en soms schijnen zij progressief, door meer en meer te verschijnen elk jaar; of bestaande vlekken die elk jaar groter worden. Soms verminderen de vlekken zelfs in grootte of aantal naarmate het paard ouder wordt.
Er schijnt niet om om het even welke genetische component te zijn aan birdcatchervlekken, aangezien zij niet typisch van ouder tot nakomelingen worden doorgegeven.
De vlekken van Birdcatcher kunnen in om het even welk ras verschijnen, hoewel Thoroughbreds en Arabische schijnen een hogere weerslag van de vlekken te hebben
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
Ziehier een prachtig filmpke ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
Een (stevige) brok levende geschiedenis..... " De wortels van de Brabander " !
De wortels van de " Brabander " Het Brabants trekpaard kent een rijke geschiedenis. Het is een kruising van verschillende variëteiten uit de Denderstreek, Nijvelstreek en het dal van de Méhange. Zijn echte wortels liggen bij de Romeinen. Toen waren trekpaarden al erg gegeerd. In de Middeleeuwen torsten noeste paarden de zwaar geharnaste ridders bij steekspelen. Later vroegen de postkoetsen om uit de kluiten gewassen viervoeters.
Met de komst van de auto raakte het fokken van deze paarden in verval, tot de landbouw weer voor een heropleving zorgde. Het was deze economische sector die aan de basis lag van het internationale succes van het Belgische trekpaard. Het dorpje Vollezele in Vlaams-Brabant werd een zeer belangrijk fok- en handelscentrum. Vandaar dat men nu nog in de volksmond spreekt van een Brabants trekpaard of " Brabander ".
Na een inzinking, er weer bovenop Kort na het einde van de tweede wereldoorlog mechaniseerde de landbouw in een hoog tempo. Het trekpaardenbestand verminderde tot amper 6.000 stuks, Brabanders en Ardenners samen. Gelukkig is de voorliefde en de passie voor ons prachtige trekpaard nog steeds levend.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... van deze toch uitzonderlijk mooi paard van ons Belgenlandje ...prachtig naar voorgebracht op een al evenzo prachtig wit sneeuwtapijt ... rinkelende bellen met een tweespan ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .. ! !
Het werd trouwens erkend als levend cultuurpatrimonium door Monumenten en Landschappen. Een ommekeer kwam er toen de bekende brouwerij Palm uit Steenhuffel zich over het voortbestaan van het ras ontfermde.
Troeteldier van de brouwer is het vosse trekpaard, één van de zeven kleurvariëteiten. Zijn amberkleurige vel en witte manen doen denken aan een frisse pint met schuimkraag. Er leven nu terug 15 000 Brabanders in België. Het Pajottenland en de Brabantse Kouters (allebei in de Groene Gordel) zijn tot op vandaag ´paardenland´ bij uitstek gebleven.
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt.
Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De IJslander is niet het enige ras dat over deze extra gangen beschikt. Vele paarden van allerlei min of meer bekende rassen bewegen zich voort in tölt en telgang. Bij IJslanders is alleen de snelle telgang, de rentelgang, gewenst. De langzame variant wordt niet gewaardeerd en wordt vaak met "Schweinepass" aangeduid. De gangenaanleg verschilt per paard. Er wordt gesproken van vier- of vijfgangers en natuurtölters. Viergangers zijn paarden die naast de stap, draf en galop ook kunnen tölten. Deze paarden hebben vaak de draf als voorkeursgang. Vijfgangers zijn paarden die naast de andere gangen ook over telgangaanleg beschikken. Echter, niet elke vijfganger heeft het temperament om goed te kunnen rentelgangen. Natuurtölters zijn paarden die zo gemakkelijk in tölt lopen, dat deze gang ook voor beginnende ruiters makkelijk te rijden is
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
... Hier een prachtig mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
Hoe goed kunnen paarden tegen de vrieskoude, hoe doen ze dat... Brrr .?....
Hoe goed kunnen paarden tegen de vrieskoude, hoe doen ze dat... Brrr ...?
Hoe goed kunnen paarden tegen de koude, en hoe doen ze dat? Het komt neer op drie A's: Aanpassing, Acclimatisatie, Acclimatisering.
Paarden zijn geëvolueerd in een veel kouder klimaat dan de mens. Het menselijk lichaam is gebouwd om warmte snel te kunnen afstaan, het lichaam van het paard is gemaakt om warmte te produceren en vast te houden. Een aantal opvallende aanpassingen zijn: Het enorme spijsverteringsgestel van het paard, uitgerust om zeer vezelrijk voedsel te verteren, produceert een enorme hoeveelheid warmte.
Het paard heeft een groot relatief rond lichaam, met een grotere inhoud/oppervlakte verhouding dan dat van de mens, en raakt dus per kilo lichaamsgewicht veel minder warmte kwijt dan wij. Maar ook de ledematen van het paard zijn heel fraai aangepast aan de koude: De benen van een paard bevatten veel minder spieren dan die van de mens, dus de benen hebben veel minder bloed nodig en koelen het bloed dus ook minder af.
Vanwege het lagere metabolisme in de benen hebben de cellen in de benen ook minder moeite met lagere temperaturen. Menselijke tenen "bevriezen" vrij snel, maar paarden hebben zelden bevroren benen! Onze neuzen zijn meer gemaakt om de lucht te filteren dan om ze op te warmen, maar paardeneuzen zijn speciaal uitgerust om de lucht op te warmen. Paarden verliezen dan ook weinig warmte via de longen.
Voor de langere termijn (het winterseizoen) treft het paard andere maatregelen. In de herfst maakt het paard een wintervacht, die in dikte wordt aangepast aan het temperatuurverloop. Deze wintervacht kan tot midden December nog worden aangepast aan de heersende temperaturen.De wintervacht van een paard overtreft onze beste winterkleding!!!
Er zitten verschillende soorten haren in de vacht: Fijne haren om te isoleren, stugge haren om de fijnere isoleerharen overeind te houden, haren om de regen te weren. Een paard waarbij de structuur van de vacht niet door borstelen wordt verwoest, en waarbij de vetlaag niet door shampo's en dergelijke wordt weggespoeld is zeer goed bestand tegen regen en zorgt ervoor dat de huid altijd droog blijft.
Wanneer de temperatuur omlaag gaat krijgt het paard meer honger. Hij gaat een isolerend vetlaagje opbouwen, en bovendien gaat zijn metabolisme langzaam omhoog.Het resultaat is een juweeltje van temperatuurregulatie: Het paard gaat meer warmte produceren en bouwt tegelijkertijd een paar extra lagen isolatie.
Leg je in de herfst een deken op je paard dan zal het paard zich acclimatiseren aan de deken, en helpt de deken niet om het paard in de winter warm te houden!
Zie hier een prachtig exellent één van de bovenste plank magnifieke film met niemand meer dan het andalousische paard in de hoofdrol ... prachtig naar voor gebracht op een aangenaam ritmisch muziekje ... zeker niet missen , al zeg ik het voor één keer zelf ... fenomenaal om zien !!! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten é .... enjoy it ... knipoogje !!
Aan de hoeveelheid sneeuw die op een paard zijn vacht blijft liggen kun je goed zien hoe goed zijn vacht geisoleert is. Zou zijn lichaamswarmte door de vacht naar buiten weglekken dan zou de sneeuw heel snel smelten, net als op de huid van de mens.
American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft is het enige trekpaard dat in de VS wordt gefokt. Wat het paard zo uniek maakt is dat het een roomkleurige vacht heeft, een kleur die bijna nooit voorkomt bij trekpaarden. De Cream Draft komt echter maar in een klein gebied van de 'Mid-West' van de VS voor en heeft zich daardoor niet tot een erg populair paard weten te ontwikkelen.
De stokmaat van de Cream Draft ligt tussen 1.50 en 1.70 m. Alleen exemplaren met een roomkleurige vacht, witte manen en een witte staart worden tot het ras toegelaten. Witte aftekeningen zijn ongebruikelijk. Wel heeft het paard licht behang aan de benen. Behalve de vachtkleur zijn er verder geen noemenswaardige raskenmerken die de Cream Draft onderscheiden van andere trekpaarden in dezelfde gewichtsklasse.
De oorsprong van de Cream Draft wordt gevonden aan het begin van deze eeuw. Rond die tijd heeft een merrie van onbekende afstamming, 'Old Granny' genaamd, een veulen gekregen. Alle nakomelingen hadden haar kenmerkende vachtkleur.
Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.
Ziehier een korte intro van een range waar deze paarden zoveel mogelijk in een natuurlijke habitat verblijven .... zij zijn immers wereldwijd de grootste American Cream Draft horse Ranch ... ondanks hun zeldzaamheid .... , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
De American Cream is het enige trekpaard waarvan de staart niet gecoupeerd wordt. Het couperen van de staart voorkomt dat de staart van het paard tussen de teugels of eventuele machinerie verstrikt raakt. Maar er kunnen ook andere maatregelen worden genomen om de staart te beschermen. En dat is voor het paard wel zo prettig, want op die manier behoudt het zijn wapen tegen bijtende insecten.
De Noriker ,Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen .....
De Noriker ... Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ...
Zo'n 50 % van alle paarden in Oostenrijk behoort tot het oersterke Noriker koudbloedras.Elke Oostenrijkse boer heeft één of meerdere Norikers en 's winters staan ze broederlijk tussen de koeien op stal. Ze gebruiken deze paarden om hout te slepen, toeristen rond te rijden en mee te pronken op oogstfeesten.
In Oostenrijk geniet het dier de status van 'beschermd ras' en dat levert de fokkers en fokpremie op.Een echt werkpaard zal de Noriker altijd blijven. Er was en er is in de bergen nog steeds geen beter vervoer- en transportdier dan dit ras.
Met de opkomst van het toerisme en de groeiende interesse in sport- en recreatiepaarden, blijft het aantal Norikers gestaag toenemen.
De huidige Noriker is mede dankzij zijn zachtaardige karakter en zijn koele hoofd een populair veelzijdigheidspaard dat uitmunt in betrouwbaarheid en werklust.
Zie hier een prachtig getint Oostenrijks winters tafereeltje ... je zou zo je koffers pakken en wegwezen ... ghiiiii ... Sneeuwpret ... romantiek en paarden staan centraal op de achtergrond een verrassend mooi jodelend countrey deuntje...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Western rijden, aangespannen rijden voor de kar, de slede of de bierwagen, boomslepen, ploegen, oogsten, dressuur en recreatief rijden, de Noriker vindt het allemaal best. Een familiepaard van top tot teen, een paard met toekomst.
ls menpaard is de Noriker verrassend wendbaar, erg betrouwbaar, verkeersmak en voorwaarts. Van nature reageren ze heel goed op de stem, een eigenschap die ze gemeen hebben met andere boomsleeppaarden. Als rijpaard zijn ze evenzeer supergeschikt. Het hele gezin kan er dagen mee op tocht, ze worden nooit moe. Ze zijn betrouwbaar in alle situaties, zijn berensterk en willen graag werken.
In de Oostenrijkse Alpen vormen kruiden een belangrijk onderdeel van het Noriker menu, dat verder bestaat uit gras en hooi dat veel minder voedzaam is dan bij ons. Daarom moet een Noriker zo sober mogelijk worden gevoed
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is Pura Raza Menorquina (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een Menorca (paard), hoewel Menorquín ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
