Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
29-11-2010
American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft is het enige trekpaard dat in de VS wordt gefokt. Wat het paard zo uniek maakt is dat het een roomkleurige vacht heeft, een kleur die bijna nooit voorkomt bij trekpaarden. De Cream Draft komt echter maar in een klein gebied van de 'Mid-West' van de VS voor en heeft zich daardoor niet tot een erg populair paard weten te ontwikkelen.
De stokmaat van de Cream Draft ligt tussen 1.50 en 1.70 m. Alleen exemplaren met een roomkleurige vacht, witte manen en een witte staart worden tot het ras toegelaten. Witte aftekeningen zijn ongebruikelijk. Wel heeft het paard licht behang aan de benen. Behalve de vachtkleur zijn er verder geen noemenswaardige raskenmerken die de Cream Draft onderscheiden van andere trekpaarden in dezelfde gewichtsklasse.
De oorsprong van de Cream Draft wordt gevonden aan het begin van deze eeuw. Rond die tijd heeft een merrie van onbekende afstamming, 'Old Granny' genaamd, een veulen gekregen. Alle nakomelingen hadden haar kenmerkende vachtkleur.
Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.
Ziehier een korte intro van een range waar deze paarden zoveel mogelijk in een natuurlijke habitat verblijven .... zij zijn immers wereldwijd de grootste American Cream Draft horse Ranch ... ondanks hun zeldzaamheid .... , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
De American Cream is het enige trekpaard waarvan de staart niet gecoupeerd wordt. Het couperen van de staart voorkomt dat de staart van het paard tussen de teugels of eventuele machinerie verstrikt raakt. Maar er kunnen ook andere maatregelen worden genomen om de staart te beschermen. En dat is voor het paard wel zo prettig, want op die manier behoudt het zijn wapen tegen bijtende insecten.
De Portugese Schaapshond ... worden in eigen land wel aapjes genoemd vanwege hun eigenwijs gedrag !!
De Cao da Serra de Aires of de Portugese Schaapshond behoort tot de familie van de herdershonden en is één van de oudste veedrijverrassen van het Iberisch Schiereiland.
Hoewel het ras al eeuwenlang, wijdverbreid voorkomt in de zuidelijke vlaktes van Portugal, zijn er vermoedens dat er rond de eeuwwisseling vermenging heeft plaatsgevonden met de Briard. Omdat hun uitdrukking soms wat eigenwijs en aapachtig aandoet, worden zij in hun vaderland schertsend "aaphondjes" genoemd.
Het is een norse, maar efficiënt gebouwde Herder. Hij lijkt, voor zijn middelmatige afmetingen, nogal hoog op zijn benen te staan. Zijn voeten passen zich bijzonder goed aan ruw terrein aan. Vanwege zijn wil om te gehoorzamen en te werken, en vanwege zijn beweeglijkheid wordt hij in Portugal als ideale veedrijver gezien en gebruikt.
Waarom hij wel een eigenwijs aapje wordt genoemd zie je in het hieropvolgend filmpke ... een schattig puppyke die ja ... euhhh ... ghiiiiii ... !! ... Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...!!
Door deze eigenschappen is hij voor ons een ideale huis- en familiehond. Hij is waakzaam, kan zich gemakkelijk aan allerlei omstandigheden aanpassen, is geen " blaffer" en gedraagt zich binnenshuis rustig.
Buiten is hij zeer speels en levendig. De Serra de Aires heeft normale beweging nodig. Hij houdt van water en springt, zelfs bij koud weer graag in de zee of in een plas. In het algemeen is de Serra de Aires vriendelijk en speels met andere honden, en kan goed met kinderen omgaan. Ondanks dat de vacht regelmatig onderhouden (geborsteld) dient te worden, is de Serra de Aires een makkelijk te verzorgen hond, die bij goede verzorging een ideale hond is voor het gezin.
dit is één van de meest toegewijde en slimme herders. Hij kan nogal eigengereid zijn en het is daarom altijd al een uitdaging geweest voor de herders om hem af te richten. Wanneer hij eenmaal is afgericht, is deze hond zo betrouwbaar als een eigenaar maar kan wensen. Het is een zeer actieve hond die enorm gehecht is aan zijn baas en het vee dat hij hoedt, maar vaak vijandig is tegenover vreemden. Het is een intelligente, ijverige en harde hond.
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De Noriker ,Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen .....
De Noriker ... Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ...
Zo'n 50 % van alle paarden in Oostenrijk behoort tot het oersterke Noriker koudbloedras.Elke Oostenrijkse boer heeft één of meerdere Norikers en 's winters staan ze broederlijk tussen de koeien op stal. Ze gebruiken deze paarden om hout te slepen, toeristen rond te rijden en mee te pronken op oogstfeesten.
In Oostenrijk geniet het dier de status van 'beschermd ras' en dat levert de fokkers en fokpremie op.Een echt werkpaard zal de Noriker altijd blijven. Er was en er is in de bergen nog steeds geen beter vervoer- en transportdier dan dit ras.
Met de opkomst van het toerisme en de groeiende interesse in sport- en recreatiepaarden, blijft het aantal Norikers gestaag toenemen.
De huidige Noriker is mede dankzij zijn zachtaardige karakter en zijn koele hoofd een populair veelzijdigheidspaard dat uitmunt in betrouwbaarheid en werklust.
Zie hier een prachtig getint Oostenrijks winters tafereeltje ... je zou zo je koffers pakken en wegwezen ... ghiiiii ... Sneeuwpret ... romantiek en paarden staan centraal op de achtergrond een verrassend mooi jodelend countrey deuntje...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Western rijden, aangespannen rijden voor de kar, de slede of de bierwagen, boomslepen, ploegen, oogsten, dressuur en recreatief rijden, de Noriker vindt het allemaal best. Een familiepaard van top tot teen, een paard met toekomst.
ls menpaard is de Noriker verrassend wendbaar, erg betrouwbaar, verkeersmak en voorwaarts. Van nature reageren ze heel goed op de stem, een eigenschap die ze gemeen hebben met andere boomsleeppaarden. Als rijpaard zijn ze evenzeer supergeschikt. Het hele gezin kan er dagen mee op tocht, ze worden nooit moe. Ze zijn betrouwbaar in alle situaties, zijn berensterk en willen graag werken.
In de Oostenrijkse Alpen vormen kruiden een belangrijk onderdeel van het Noriker menu, dat verder bestaat uit gras en hooi dat veel minder voedzaam is dan bij ons. Daarom moet een Noriker zo sober mogelijk worden gevoed
De Bearded Collie is een hondenras, afkomstig uit Schotland. Zoals alle collies is hij een herder, die zijn oorsprong in de Schotse Hooglanden heeft.De eerste voorouders van de Bearded Collie zouden honden zijn die in 1514 met een schip uit Polen in Schotland aankwamen en geruild werden tegen een ram en een ooi.Door het heersende klimaat in de Schotse Hooglanden was er behoefte aan een hond met een dikke vacht.Zo ontstond de Bearded Collie.In der loop der jaren werd uit de ruwe vacht van vroeger de zijdeachtige vacht van vandaag. De vacht heeft wel regelmatige verzorging nodig. Schofthoogte van 51 tot 56 centimeter, gewicht van 18 tot 27 kilogram. De worpgrootte is gemiddeld 7 pups.
Een Bearded Collie is een zeer energieke hond, en moet daarom ook voldoende beweging krijgen.Het is daarom ook noodzakelijk om dagelijks met de hond te gaan lopen.Tijdens de wandeling kunnen allerlij apporteer spelletjes gedaan worden wat ook de baas-hond relatie verbeterd.Krijgt de hond niet voldoende beweging dan zal de baas dit vanzelf merken aan het gedrag dat de hond binnenshuis zal vertonen, dit kan uiteraard leiden tot sloop gedrag.
Buiten wandelingen kan de hond ook gebruikt worden om agility te doen. Bearded Collies zijn hier zeer geschikt voor en vinden het doorgaans ook erg leuk
Door de dikke vacht is het nodig de hond regelmatig te borstelen, gebeurt dit niet dat zit de hond snel helemaal onder de klitten.De plaatsen waar dit het meest voor komt is onder de hond zijn oksels en bij de snuit. De eigenaar moet daarom minstens een keer per week de hond een goede en grondige borstelbeurt geven. Als de hond gaat wisselen van puppy naar volwassen vacht moet de eigenaar zeer goed opletten omdat de losse haren snel voor klitten zorgen. Het makkelijkste is dan om de hond wat vaker te borstelen of in iedergeval even uit te borstelen.
Ziehier een aangenaam en prachtige voorstelling van deze energieke wolbaal ... vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ......
De Bearded Collie is het resultaat van het kruisen van de Polish Sheepdog ofwel de Polski Owczarek Nizinny met de lokale hoedende honden van Schotland. De Schotten hebben dit ras eeuwenlang als hoeder gebruikt onder de namen "Highland Sheepdog" en "Highland Collie". "Collie" is het Schotse woord voor hoeder en de naam Bearded Collie komt van het lange haar dat deze hond onder zijn kin heeft. Over het algemeen genomen is de Bearded Collie een gezond ras, waarbij niet veel gezondheidsproblemen te verwachten zijn. Het meest voorkomend bij dit ras is heupdysplasie.De levensverwachting voor de Bearded Collie is 14 tot 15 jaar.
De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !
De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.
De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief.
Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.
Het zijn bijzonder intelligente dieren en ook nieuwsgierigheid is hen niet vreemd. Doordat de Sphynx zo sociaal en aanhankelijk is kan hij beter niet alleen gehouden worden, tenzij er iemand een deel van de dag thuis is. De hele dag alleen thuis zijn is niet goed voor een Sphynx, hij heeft gezelschap nodig.
Ziehier een documentaire van het wezen " De Sphynx " ... zeer zeker eens zien ... je valt voor hun of niet ... ! ! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Hebben ze het niet koud? Nee, de Sphynx heeft een hogere stofwisseling waardoor zijn lichaamstemperatuur iets hoger ligt dan van andere katten. Dierenartsen, die nog nooit een Sphynx hebben vastgehouden, denken dan wel eens dat de kat verhoging heeft.
Daarom eet een Sphynx meer dan andere katten, er moet altijd ruim voldoende voer de hele dag vrij tot zijn beschikking staan. Wij hebben de kachel gerust niet op 25 graden staan maar gewoon op 20 zoals menigeen .
Is het DE kat voor mensen met een allergie voor katten?
Als je allergisch bent voor kattenhaar dan kan de Sphynx DE kat zijn, in het geval van allergie voor huidschilfers zou je tegen een Sphynx kunnen omdat deze gewassen moet worden en met het wassen was je ook de huidschilfers weg. Maar of dit wassen voldoende is dat weet je niet van te voren. Het is dus niet juist om te stellen dat een Sphynx DE kat is voor allergische mensen, maar er zijn mensen met een kattenallergie die wel tegen een Sphynx kunnen.
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is Pura Raza Menorquina (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een Menorca (paard), hoewel Menorquín ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
De Shiba Inu is een alerte, levendige en moedige hond .......
De Shiba Inu is een alerte, levendige en
moedige hond ...
De Shiba Inu is een oud Aziatisch ras, waarschijnlijk met invloeden van de Chow Chow en de Kyushu. Men neemt aan dat dit ras tweeduizend jaar geleden van Japan naar China gebracht is.
Uit de oorspronkelijke honden zijn zes rassen ontwikkeld. De Shiba Inu is daarvan het kleinste ras, met zijn puntige rechtopstaande oren en zijn gekrulde staart.
De Shiba Inu is oorspronkelijk gefokt om vogels op te jagen en om op klein wild te jagen. Dit ras ontleent zijn naam waarschijnlijk aan de Japanse woorden "Shiba", hetgeen zowel "kreupelhout" als "klein" betekent en "Inu" hetgeen "hond" betekent. Zodoende kan de "kleine kreupelhout hond" Shiba Inu genoemd zijn.
De Tweede Wereldoorlog was wereldwijd een moeilijk tijd voor vele hondenrassen en de Shiba Inu is in die tijd bijna uitgestorven. Het ras is gered dankzij fokprogramma's, waarbij honden van het platteland werden gebruikt. De Shiba Inu is tegenwoordig in Japan het meest populaire ras en wint aan populariteit in de Verenigde Staten, voornamelijk als gezelschapshond.
De Shiba Inu is een alerte, levendige en moedige hond. Hij is aardig, makkelijk af te richten, charmant, open en beminnelijk.
Het is een grote hond in een klein lichaam en hij is behendig, snel en speels. De Shiba Inu krijgt een nauwe band met zijn eigenaar, terwijl hij toch onafhankelijk blijft.
Deze hond kan enigszins gereserveerd zijn tegenover vreemden, in het bijzonder tegenover volwassenen. Het is belangrijk om dit ras op jonge leeftijd te socialiseren. De Shiba Inu is een makkelijk hond om mee te reizen. Omdat de Shiba Inu uiterlijk op een vos lijkt, moet men in het jachtseizoen voorzichtig zijn. De Shiba Inu is geen hond die men los kan laten lopen, omdat hij dan niet te vertrouwen is.
Hoe schattig lief ze wel zijn zie je in het hierop volgend filmpje ... prachtig naar voor gebracht op een hmmmm ... aangenaam fluisterend liedje ... Vergeet evenwel het muziekske bovenaan het logje niet uit te zetten é ... enjoy it ... knipoogje !!
De schone, harde, stijve en kortharige vacht van de Shiba Inu is makkelijk te verzorgen. Verwijder de dode haren door de vacht met een stevige bristle brush te borstelen. Baden moet alleen gedaan worden als het absoluut noodzakelijk is. Door te vaak baden wordt de waterdichtheid van de vacht aangetast.
Burmezen zijn katten met een heel aanhankelijk karakter, lief, maar zeker aanwezig ! Een Burmees is gewoon gek op mensen, wel een beetje een aparte kat, niet direkt wat uiterlijkbetreft, maar wel het innerlijk, het karakter dus.
Hij komt heel graag op schoot zitten, of in je nek,lekker dicht bij je en wordt graag veel geaaid, wat voor zowel zijn mens, als voor hem zelf een genot is, met die supperzachte vacht, is het voor beiden heerlijk .
Een Burmees ligt ook graag samen met zijn soortgenoten, wanneer je meerdere Burmeesjes hebt, liggen ze vaak allemaal op "een hoopje". Ze hebben het ook graag lekker warm, dus een mandje op of aan de verwarming, zien de meeste Burmeesjes niet direkt als een luxe maar vinden het heel normaal !
De meeste mensen denken wel eens dat de Burmees, hetzelfde is als de Siamees, nee, dus,ze komen beiden uit het Oosten, maar lijken totaal niet op elkaar. Ook op shows worden ze gewoonlijk in andere kategorieën ingedeeld. De ogen van een Burmees zijn een beetje brutaal, maar hebben de typische Burmezenblik, ze kijken een beetje zwoel, wij noemen het "slaapkameroogjes".
Waar houden Burmezen Niet van !! Burmezen houden helemaal NIET van alleen zijn, dan worden ze echt "depri" ! Op dat gebied zijn ze echt wel anders, dan vele andere rassen, en leven graag samen met hun mensen en soortgenoten.Een deur die dicht is, houden ze ook NIET van ! De meeste Burmeesjes, kunnen dan ook goed deuren open maken, daar zijn ze heel vindingrijk in !!Sommigen kunnen zelfs deuren openen, waar i.p.v. een gewone rechte deurkruk opstaat, reeds een ronde knop opgezet is, je kan zeggen dat er Burmeesjes bij zijn die echt een "diploma" verdienen in uitbreken !
Burmezen zijn gek op mensen, zitten dolgraag op schoot delen als het kan graag ook uw bed.Ziehier een korte intro van deze toch unieke prachtige kat ... gelieve eerst het muziekje bovenaan het logje uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Ze zijn ook zeer intelligent en nieuwsgierig; bij alles waar u mee bezig bent willen ze graag mee "helpen". Men noemt ze ook wel eens de hond onder de katten.
De Auxois is een rustig maar actief paard, een gewillige werker. ...
De Auxois is een rustig maar actief paard, een gewillige werker.
Herkomst: De Auxois is het resultaat van een kruising tussen het oude Bourgondische paard en Percherons, Boulonnais en Ardenners. De Auxois lijkt dan ook erg op deze rassen, maar is iets minder gedrongen en heeft voor zijn massa stevige, maar gedrongen benen.
De Auxois dateert uit de Middeleeuwen, waar het ontstond uit het oude Bourgondische paard. Ze komen uit de Cote D'or en Yonne in Frankrijk. Op dit moment vind je ze voornamelijk in het gebied de Bourgondië Stokmaat en gewicht: De stokmaat ligt tussen de 1,60 m en 1,70 m Karakter: De Auxois is een rustig maar actief paard, een gewillige werker.
Exterieur: De Auxois heeft een klein hoofd, met een breed voorhoofd en kleine beweeglijke oren. Ze hebben een korte, stevige hals en een brede borst. De rug is breed en recht, het kruis is lang en hellend. De Auxois heeft stevige, maar gedrongen benen. Het zijn bijna altijd roodschimmels, maar komen ook voor in het bruin, en in sommige gevallen zijn ze voskleurig, stekelharig is toegestaan.
Gebruiksmogelijkheden: De Auxois wordt door recreatieve menners bijzonder gewaardeerd, ook wordt hij gebruikt voor de huifkar en onder het zadel gereden. Ook worden zo nog gebruikt in bepaalde bedrijfstakken zoals de groenteteelt, werk in de bossen, wijnbouw en de biologische landbouw Beweging: Hij heeft ondanks zijn omvang ruime en soepele gangen, en is sterk en meegaand.
Ziehier een prachtige Compilatie van een N Hengstenkeuring ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Bijzonderheden: Er zijn nog maar heel weinig exemplaren van dit ras, in Bourgondië proberen ze de Auxois te behouden. Er zijn daar nog maar 100 tot 200 fokmerries over.
De Lundehond ... het meest interressante en ongewone ras door zijn specifieke unieke kenmerken...
De Lundehond ... het meest interressante en ongewone ras door zijn specifieke unieke kenmerken...
De Lundehund is het meest interressante en ongewone ras door zijn specifieke unieke kenmerken. Ze zijn een zoölogische rariteit die minstens 6 volledig ontwikkelde tenen aan elke poot hebben.
Ze kunnen hun gehoorgang afsluiten en zijn in staat om hun hoofd achterwaarts over hun schouders te bewegen. De poten zijn extreem flexibel en kunnen uitgestrekt worden naar de zijkant toe. Door de extra tenen en de flexibiliteit van hun poten hebben ze een speciale manier van lopen. Ze peddelen met hun voorpoten, steeds kleine circels makend in de lucht.
6 volledig ontwikkelde tenen.De kop over hun schouders naar achter buigen.De voorpoten zijn erg flexibel en hij kan ze tegelijkertijd naar links en naar rechts spreiden .De gehoorgang afsluiten. Hun ovale voeten zijn licht naar buiten gedraaid. Er zijn zes tenen aan elke voet, 8 voetzooltjes aan de voorbenen en 7 voetzooltjes aan de achterbenen.(bij andere honden is dit 6 voor en 5 achter )
Er bestaat een speciale band tussen de Lundehund en zijn baas. Je kan je hond los laten zonder bang te hoeven zijn dat hij wegloopt. Ze zijn van nature "geprogrameerd" om altijd bij je in de buurt te blijven. Ze blijven altijd op zicht- of gehoorafstand.
De Noorse Lundehund heeft zich zelf ontwikkeld zonder ingrijpen van de mens. "Lunde" is Noors voor papegaaiduiker en "hund" is hond. Als je naar de bouw en unieke kenmerken van de hond kijkt, kun je zien hoe hij heeft kunnen overleven op zo'n ruig eiland.
Sinds de jacht op de papegaaiduiker verboden is, is het overleven van het ras volledig in handen van de mens. We moeten dan ook samen proberen de unieke eigenschappen van dit ras te behouden, anders gaan ze voor altijd verloren.
De Lundehund komt van origine van de Lofoten eilanden aan de noord- west kust van Noorwegen. Een goede jager was net zo waardevol voor zijn eigenaar als een melk koe.De lundehund heeft 38 tanden, een "gewone" hond heeft er 42. Alle standen zijn toegestaan op shows, behalve overbijt en een grote onderbijt.
Hier een prachtige docu van reizigers die de afkomst van de Lundehund nader gaan bekijken ... let wel ... dit is een Duitstalige docu ...vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...
Een Lundehund hebben is het hebben van een mix van een kat, net zo lenig, een vos, net zo slim, en een wolf, net zo wild.
Ze leren snel en gemakkelijk, ze leren jou meer dan jij hun. De gouden regel is:"werk altijd samen met je hond, niet tegen hem".Lundehunden zijn heel graag bij hun eigenaar. Ze geven weinig om vreemden. Door hun kleine formaat zijn ze heel gemakkelijk overal mee naar toe te nemen.
Na de Lundehond nu ook een meertenige kat ... meer bepaald de Polydactyle kat ...
Na de Lundehond nu ook een meertenige kat ... meer bepaald de Polydactyle kat ...
Katten hebben gewoonlijk 18 tenen, 5 aan elk van de voorpoten en 4 aan elk van de achterpoten. Polydactyle katten (ook wel hyperdactyl genoemd) hebben extra tenen aan hun poten. Bij polydactylie zijn er meer dan het normale aantal tenen. Het komt van het Griekse "poly" dat "veel" en "dactylo" dat "vinger of teen" betekent.
Vroeger waren ongeveer 40% van de Maine Coons Polydactyl. In de Amerikaanse volksverhalen werd gezegd dat deze katten wilde jagers waren en dat ze hun overgrote voeten daar bij gebruikten om levende vis uit de rivieren te vangen. Onderzoeken aan katten met Polydactyl tussen de 40er en 70er jaren wezen uit dat het begin van deze eigenschap bij katten waarschijnlijk zijn voorgekomen door de uit Engeland meegebrachte katten door Puriteinen naar de Boston omgeving.
Volgens de engelstalige wikipedia is een polydactyle kat een kat die meer dan de normaal aantal tenen heeft aan zijn poten. Polydactylie bestaat in de dierenwereld, maar ook bij mensen. Normaal gezien hebben katten vijf tenen aan elke voorpoot en vier aan elke achterpoot. Bij polydactyle katten is het zelfs mogelijk om 7 tenen te hebben aan voor- en/of achterpoten.
Polydactylie is afkomstig van een dominant gen in één van de voorouders van een poes. Het is niet schadelijk voor de poes. Tegendeel zelfs, het kan soms een voordeel zijn voor de poes. Het komt vaak voor dat een polydactyle kat een extra teen heeft die te vergelijken is met de menselijke duim. Door deze extra teen wordt de poes in staat gesteld om dingen vast te grijpen of te openen.
Hier een korte voorstelling van een Polydactyle kat ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...
Polydactylie lijkt het meest voor te komen aan de Oostkust van de Verenigde Staten en in Zuid-West Engeland.
Geruchten bestaat dat polydactyle katten een uitzondering zijn in Europa omdat deze aanzien werden als gelijken met heksen. Andere geruchten vertellen dan weer dat polydactyle katten veel voorkomend zijn in de Cardigan gebieden aan Wales. Daar zijn ze beter gekend als Cardi-cats.
Nobelprijswinnaar Ernest Hemingway is de meest bekende polydactyle kattenliefhebber. Na zijn dood werd zijn huis dan ook omgevormd tot museum en opvangtehuis voor katten, waaronder verschillende polydactyle katten)
Al 3000 jaar geleden werd paardenmelk in China gebruikt ter verbetering van de gezondheid en als een algeheel genezend middel. Ook de Romeinen, Grieken en Egyptenaren zagen paardenmelk als een heilzaam middel; het zou bijdragen aan een lang leven, een goede gezondheid en een blijvende schoonheid. En wel steeds meer en meer mensen maken gebruik van paardenmelk. Sommigen omdat ze het lekker vinden, vele anderen omdat ze baat hebben bij de heilzame, gezondheidsbevorderende werking van deze melksoort. Merries produceren melk voor hun veulens. En net als bij koeien geldt ook hier dat de melk die overblijft richting humane consumptie kan gaan. In Nederland en België worden al merries ( trekpaarden ) gehouden puur voor de melkproductie.
Wanneer de veulens 8 weken oud zijn en dus zelfstandig hooi, gras en krachtvoeder kunnen eten, beginnen ze de merries te melken. 's Morgens worden de merries van de veulens gescheiden in een aparte loopstal zodat ze gedurende de dag 5 keer kunnen melken (om de 2 1/2 uur). Voor een goede melkproductie en het welzijn van de veulens krijgen ze de ganse dag een gezonde, gevarieerde voeding. Tijdens de lactatieperiode (ongeveer een half jaar) worden de merries niet met medicijnen behandeld en regelmatig door de dierenarts gecontroleerd.
Gebruik van paardenmelk Paardenmelk is voor meerdere doeleinden te gebruiken. Paardenmelk wordt aangeraden: - bij problemen met de stofwisseling, het bevordert de inwendige reiniging - bij onregelmatige stoelgang, darmrommelingen, opgezette buik en gasvorming - bij moeilijkheden met de vertering, opgeblazen gevoel, oprispingen en misselijkheid - bij onreine huid, huiduitslag en intolerantie (koemelk, zon of pollen) - bij cholesterolproblemen - bij stijve gewrichten en ongemakken tijdens het keren der jaren - voor een sneller herstel na een operatie - voor wie vaak moe is en veel stress heeft- als energieverhoger bij sportlui
Hier een prachtige docu van een paardenmelkerij van Nortier-Buijze in Oostburg (Zeeuws-Vlaanderen) Voor meer informatie zie http://www.trekpaardenmelk-zeeland.nl/ tevens ook een prachtige boerderijcamping !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode.
Vrouw
Merrie
Koe
Schaap
Geit
Eiwit
1,5
2,1
3,5
5,2
3,8
Vet
4,0
1,3
3,4
6,2
4,1
Melksuiker
6,9
6,3
4,6
4,2
4,4
Afvalstoffen
0,3
0,4
0,8
0,9
1,9
Kortom, paardenmelk is een zeer gezond voedingsmiddel dat vele klachten kan verminderen en voorkomen of gewoon ter preventie gedronken wordt om op natuurlijke wijze fit en gezond te blijven. . . dus drink P mmmelk ... is goe voor elk ... knipoogje !!
Het Smousje , waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke lieve rattenvanger !
En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.
Oorsprong De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. .
Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos.
Mag ik u voorstellen ... het smoushondje Sven ... hij word hier vriendelijk uitgenodigd om mensen kunstjes aan te leren in een prachtige demo ,als voorbereiding op Doggy dance , Hoe begin ik eraan ... ?? Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.
Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd
Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.
Gezelschap De smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.
De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zijn snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!
Een experimenteel ras dat in de jaren tachtig in Engeland werd gecreëerd. Eigenlijk een mooie naam voor de Siamees of Balinees Bi-colour.
Oosters van bouw, met een slank, elegant lichaam, lange hals en wigvormig hoofd met grote oren. De vacht is wit met gekleurde vlekken. Seychellois kunnen zowel lang- als kortharig zijn, hun ogen zijn blauw.
De witte tekening komt in diverse patronen voor, onder andere : Seychellois Septième : wit, met een gekleurde staart en grote gekleurde vlekken op kop, lichaam en poten. Seychellois Huitième : wit, met een gekleurde staart en kleine gekleurde vlekken op kop en poten. Seychellois Neuvième : bijna geheel wit, met een gekleurde staart en slechts kleine gekleurde vlekken op de kop.
Een reportage over de Seychellen vormde de inspiratie voor dit ras. De Britse fokster Pat Turner nam zich voor om het vachtpatroon te gaan fokken van de katten van de Seychellen. Dat bestond uit een bijna witte kat met kleine gekleurde vlekken en een geheel gekleurde staart (eigenlijk het Van-patroon).
Zij startte haar project in 1984, samen met een andere fokster, Julie Smith. Als uitgangsmateriaal kozen ze twee Perzische poezen, schildpadkleurig met wit, en twee Siamese katers.
De nakomelingen werd teruggepaard aan Siamezen en Oosters Kortharen. Ziehier een prachtig speels filmpje ... van Siamese kittens ... grappig mooi om zien... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
Bij elke generatie kwam het Seychellen-patroon versterkt te voorschijn. De eerste volledige geslaagde Seychellois in het programma waren Félicité, Victoria, Amirante en Thérèse en de eerste twee werden geshowd bij de introductie van het ras op een kattenshow in 1988.
Het waren de eerste katten die onder hun nieuwe naam uitkwamen. In 1989 werd de Seychellois Cat Society opgericht en was de toekomst van het ras verzekerd. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als atletisch, warhoofdig, veeleisend en extravert
Allergie voorkomen dankzij contacten met het allergeen... !!
Allergie voorkomen dankzij contacten met het allergeen... !!
Reeds lang wordt afgeraden dieren in huis te houden, omdat dit het risico om later allergisch te worden zou verhogen. Maar de resultaten van een Amerikaanse studie, uitgevoerd bij 474 baby's die werden gevolgd vanaf de geboorte tot de leeftijd van 7 jaar, toonden formeel het tegendeel aan.
De onderzoekers hebben 184 baby's die opgegroeid zijn in het gezelschap van minstens twee honden of katten, vergeleken met 220 baby's die geen nauw contact hebben gehad met dieren. Of je kind nu allergeen heeft of niet , heel soms nemen "ook" dieren hun verantwoordelijk op in t ouderschap tegenover de kinderen , hiiiiiii ... dat zie je hier in het prachtig stukje van de speelfilm " Firehouse Dog " ... Vergeet evenwel t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Op 7-jarige leeftijd bleken de kinderen die met huisdieren waren opgegroeid, tweemaal minder risico te lopen om allergisch te worden volgens de klassieke huidtests waarmee deze aandoening kan worden opgespoord.
Die resultaten stroken met de 'hygiënistische' theorie die stelt dat het aantal kinderen met astma toeneemt doordat we alsmaar hygiënischer leven. Als kinderen spelen met huisdieren, krijgen ze likjes.
De bacteriën die daarbij worden overgedragen, beïnvloeden de wijze waarop het immuunsysteem reageert op potentieel allergene stoffen.
Het Tennessee Walking Horse is een vriendelijk ,mens georiënteerde verschijning .....
Het Tennessee Walking Horse is een vriendelijk,mens georiënteerde verschijning.
De originele Tennessee Walking Horses werden gefokt op efficiënte, comfortabele gangen; met een vriendelijk, werkwillend, mens georiënteerd karakter; goeduitziende, stoere verschijning en voor alle taken geschikt rond de boerderij of plantage. Ze werden zowel onder zadel, als voor de koets gebruikt.
Het hedendaagse Tennessee Walking Horse ras, is een ideaal vrije tijds-, buitenrit- en familiepaard voor mensen van alle leeftijden en alle niveaus, kinderen en volwassenen. Ze passen bijzonder goed in elke paardenactiviteit, waar gevraagd om een soepel, alert, gemakkelijk paard, dat dagelijks lange afstanden met een gemiddelde snelheid kan afleggen.
Ziehier een Filmpke ... voor de paardenkenners ... hou nauwlettend de achterhand in t oog .. het zwieren van t hoofd ... en dan natuurlijk de hoeven en beenactie ... pffffff ... later in t log meer daarover .... ! ! Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Het Walking Horse is als volgt te karakteriseren: Alert, goed gemanierd, werkwillend, een respectvolle, meewerkende instelling en een vriendelijk, mens georiënteerd verschijning. Walking Horses zijn gehoorzaam, vriendelijk, tolerant, gemakkelijk in de omgang, intelligent, vergevingsgezind en willen graag een plezier doen.
Ze zijn erg toegewijd, goed van vertrouwen en te vertrouwen. Deze paarden zijn vaak levendig, nieuwsgierig en communicatief en willen graag een band opbouwen en samenwerken met hun berijder. Deze kwaliteiten maken deze paarden tot plezierige huisdieren, terwijl ze voor je werken.Tennessee Walking Horses gedijen het best, als ze regelmatig werk hebben, een goede basis verzorging en liefde krijgen. Er is geen speciale of complexe verzorging nodig en kunnen zonder ijzers of hebben genoeg aan simpele ijzers.
De Tennessee Walker is ook een veelzijdig show of paradepaard, dat het succesvol kan opnemen tegen paarden van andere rassen, in zowel normale- als gangencompetitie binnen de rassen. Walking Horses kunnen elke uitdaging in welke klasse van een wedstrijd aan: Halster of Model, Engels, Western (inclusief werken met vee, reining en Western rijden), dressuur, lange afstanden, veedrijven, Voltige of zonder zadel.
Voor deze gangen is het hoefbeslag heel belangrijk. De ver doorgegroeide hoeven worden met ijzers beslagen die een opwaartse invloed op de gang hebben. Dit leidt niet tot peesontstekingen, hoewel de hoeven wel wat onnatuurlijk aandoen. Vooral de verlengde ijzers op de achterhoeven dragen bij tot de zwevende gang. Wel draagt het paard bij shows vaak springschoenen.Al deze gangen hebben de walker van nature en alleen díe gangen die een paard van nature bezit kunnen getraind en uitgebouwd worden.
In Amerika zien we soms hachelijke trainingsmethodes waarbij paarden in een bepaalde gang gemanipuleerd worden. Dit wordt bijv. gedaan met gewichten, een onnatuurlijke hoefstand en een soort dikke klompen tot aan zelfs vernageling toe en erger (om het paard te laten lopen met veel beenaktie).
Het gaat te ver om er hier op in te gaan maar iedereen kan begrijpen dat dit vaak om pure grrrrrrr ... gaat en deze methodes gelukkig niet in Europa zijn toegestaan. Dit soort methodes en afbeeldingen/filmpjes hiervan geven een slecht/vertekend beeld van het ras. Terwijl de Tennesse Walker een zo ontzettend lief paardje is ... Het enige wat het eigenlijk aangeeft is dat de paarden een té goed karakter hebben dat ze dit soort praktijken helaas zonder tegendruk accepteren.
De Engelse Cocker Spaniel Ben je op zoek naar een vrolijke, actieve en niet te grote hond denk dan eens aan een Engelse Cocker Spaniel. Bekend om zijn lange oren en zijn altijd in beweging zijnde staartje. Een cocker is altijd goed gemutst. Denk er wel aan dat de cocker een jachthond is. Dit betekent dat hij voldoende beweging nodig heeft. Ook heeft hij een consequente opvoeding nodig, want een ding is zeker, de cocker kan erg eigenwijs zijn. Heb je dit niet onder controle, dan is de hond absoluut de baas in huis. Maar is de hond goed gehoorzaam, een cursus is wel aan te raden, dan is hij een geweldige kameraad.
De cocker werkt erg graag voor zijn baas . Hij ziet een persoon als zijn baas. Dit betekent overigens niet dat de hond niet wil luisteren naar andere gezinsleden. Maar voor zijn baas gaat hij door het vuur. Het is een dapper hondje. Hij zoekt graag het gezelschap van anderen op, zit graag bij je, maar alleen als het hem uitkomt. Als je veel bezig wilt zijn met je hond denk dan eens aan behendigheid of G&G. En voor de echte durfal is er ook de jachttraining van de KNJV.
De hond leert hier het wild apporteren op verschillende manieren. Ook is er het veldwerk waarbij de cocker uit dicht begroeide gebieden, denk aan bijvoorbeeld bramenstruiken, het wild zoekt en opstoot. Bij het africhten van de hond moet je rekening houden met zijn zachte karakter. Ziehier een prachtig voorstelling van de Engelse Cocker Spaniel hmm ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken... ! !
Door het gebruik van de stem kan je de hond belonen en straffen, hij reageert namelijk goed op stemintonaties. Oefen je te veel druk op hem uit, dan kan de hond onzeker worden. De cocker kan goed met andere honden opschieten, maar heeft wel zijn tijd nodig om aan andere honden te wennen. Dit zelfde geldt ook voor kinderen. Laat hen de hond op een rustige manier benaderen.
Op het moment dat je voor een cocker kiest, bedenk dan wel dat hij de nodige vachtverzorging nodig heeft. 4x per jaar een trimbeurt is geen overbodige luxe. Daarnaast dient hij 2 a 3 x per week een goede borstelbeurt te krijgen om klitten tegen te gaan. Het borstelen is echter ook een heerlijke bezigheid samen met de hond en hij kan hier dan ook erg van genieten
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 ) ...
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 )
Hoeveel mag er af ?
Als de kat geen zwarte nagels heeft, kun je bij goed licht zien waar " het leven " in de nagel zit, in de vorm van een klein bloedvaatje. Daar mag je niet in knippen, want dan schreeuwt de kat moord en brand! Het kan behoorlijk gaan bloeden. Het is mijzelf toch wel eens gebeurd hoor. Niet een echte ramp. Het geneest weer snel.
Je schrikt zelf net zo erg als de kat. Geen reden dus om het daarom maar niet te doen. Als je het eng vindt, eerst het uiterste scherpe puntje, de volgende keer iets meer, enz. Als de nagels zwart zijn en niet doorschijnen, is het niet te zien tot hoever je mag knippen. Je moet dan een veilige marge houden. Probeer eens bij een andere kat te kijken hoe dat daar zit, om te weten wat er zo ongeveer af mag.
De voorpootnagels zijn het belangrijkste. De achterpootnagels worden zelden zo extreem lang. Maar als je kat op schoot zit en hij / zij springt eraf, kun je gaatjes in je dijen krijgen, van het afzetten met nagels. Die nagels knip je dus in je eigen belang. Als je, je onzeker voelt, vraag dan of de dierenarts het een keer wil voordoen
Hoe vaak ?
Als je frequent knipt, bij voorbeeld eens in de 10 dagen, hoeven alle nageltje nog niet gedaan te worden. Je doet dan alleen de langste. Geen langdurige kwelling. Nooit wilde achtervolgingen om het beest te pakken te krijgen. Als het niet gemakkelijk gaat, de volgende keer weer proberen, als het buikje vol is en de kat volledig ontspannen is. Met wat moed en heel veel geduld is succes bijna altijd verzekerd ! Effe een heel andere trend , één van de laatste nieuwtjes !!!
De SOFT CLAWS NAIL CAPS voor katten ... graag stel ik het je voor met bijhorend filmpje !
Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é .... !!
De Hackney... word ook wel de 'ballerina's van de concoursvelden' genoemd.
De Hackney... word ook wel de ballerinas van de concoursvelden genoemd.
De Hackney is een paard/pony dat iedereen wel kent van de rijtuigenconcoursen, ze worden dan ook wel de ballerinas van de concoursvelden genoemd. De Hackney komt oorspronkelijk uit Engeland.
Hij dankt zijn naam aan het Middel-Engelse woord Hakene dat damespaard betekent en weer is afgeleid van het Franse woord Hacquenee dat klein paard betekent. Die naam werd gebruikt om de rijpaarden van de oorlogspaarden en zwaardere types te onderscheiden.
Hackney is ook een district in het graafschap Groot Londen, maar het paardenras heeft zijn naam niet aan dit graafschap te danken. In een artikel van het Fokregelement staat dat de Hackney aan de volgende rastypische eigenschappen moet voldoen: een harmonieus en evenredig gebouwd dier met een edel hoofd, intelligente ogen, een niet te korte hals met een sterke rug, eindigend in een sterk, maar niet te zeer afhangend, kruis.
Het dier heeft bovendien een krachtige schuine schouder, is lang geribd, heeft sterke benen en voeten, een goed ontwikkelde bovenarm en een goede bodemstand. Vlotte, vierkante, elegante en verheven gangen zijn zeer gewenst. Hier een prachtige mooie voorstelling van hun gangen ...! Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken ...
Hackneys komen in verschillende maten voor, vandaar dat er in het stamboek onderscheid wordt gemaakt tussen Hackney grote maat en Hackney kleine maat.
De Hackney wordt vooral gebruikt bij het aangespannen rijden. De meeste Hackneys worden gebruikt voor het rijden van concoursen , ze hebben dan ook de bijnaam Ballerinas van de concoursvelden gekregen, dankzij hun sierlijke en verheven gangen. Het kenmerk van de Hackneyfokker is zijn trouw aan het ras, dat temperament paart aan verheven en elegante gangen. De belangstelling voor de Hackney neemt thans weer toe, hetgeen niet verwonderlijk is, want in het aangespannen rijden neemt de Hackney een aparte plaats in.
Steeds meer mensen gaan het aangespannen rijden zowel in wedstrijden als voor recreatie beoefenen. Ziehier een prachtig mooi introductie van het aangespannen rijden ... ditmaal is het aan de pony's ! !
Terecht zal een Hackney daarbij een goede partner zijn, vanwege de fraaie beweging en het goede uithoudingsvermogen. De Hackney is een temperamentvol en vooral werklustig paard.
... groetjes ... Miryam
...
Miryam
