Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
10-02-2012
De Shetland Sheepdog ( Sheltie )....de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog( Sheltie )...de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog, die door de liefhebbers ook wel Sheltie wordt genoemd, vindt zijn ontstaan op de Engelse Shetland eilanden ten Noorden van Schotland. Het lijkt wel de verkleinde versie van de Schotse Herdershond. Hij is ontwikkeld uit hondenrassen die kolonisten naar Engeland hebben gebracht.
Zo werden Schotse Herdershonden met Scandinavische herdershonden en IJslandse Keeshonden gekruist. Later kwam daar de Collie bij vanwie we nog goed het verwantschap terugvinden.Oorspronkelijk deed hij dienst als hoeder van de schapen en het bewaken van de boerderij.De Shetland Sheepdog werd pas in 1909 officieel als ras erkend maar reeds en veel langere geschiedenis.
Nu is de Shetland Sheepdog een heel aangename gezelschapshond geworden. Hij is rustig in huis en trouw aan zijn familie. Hij moet bij ´zijn´ mensen kunnen zijn, het contact met hen heeft hij echt nodig en nog liefst is hij dicht bij zijn baas.
Hoe dicht ze bij hun baasje staan , zie je in het hier opvolgend Filmpje ... knap om zien hoe kunstzinnig ze wel zijn ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten
alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Dit vrolijke en nieuwsgierige hondje neemt wel een afstandelijke houding aan ten opzichte van vreemden maar, mag nooit angstig zijn.
De opvoeding geeft meestal geen problemen . De Sheltie is gevoelig en wil met liefde behandeld worden en verwacht rechtvaardigheid van zijn baas.
Hij moet vooral worden aangemoedigd tijdens de training en niet steeds gestraft worden. Ook kan hij dienst doen als waakhond. Hij is niet groot maar is wel luidruchtig genoeg om zijn omgeving te alarmeren.
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras .... ! !
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ....
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras in een vroeg stadium van ontwikkeling. De Ringtailed Sing-a-Lings dragen hun staarten over hun rug (zoals de Siberische Husky hond).
De staarten lijken zeer gespierd maar hebben een volledige waaier van beweging. Gespierd en oosters lijkend, achterbenen zijn langer dan de voorpoten, houdt van klimmen en uitstekende balans.
Ziehier een schattig filmpje van een kitten... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
De karakteristieken schijnen overeen te komen met de bobtail. Slechts 5 Amerikaanse soorten katten hebben deze karakteristieken. Alhoewel deze ook waargenomen zijn in Essex, UK waar de staart eerder langs de rug ligt.
Brindle Paarden zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel.....
Brindle Paarden ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !
Brindle paarden zijn eigenlijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren.
Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek. De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.
Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon. Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.
Ik wil je even niet onthouden van een Filmpje , maar op moment zijn helaas geen filmpjes van Brindle paarden beschikbaar , heb hier dan wel een prachtig voorbeeld van een Brindle hond ,nml van een Brindle Deense Dog ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !!!
Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd.
Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.
Zegt men niet dikwijls: Zo trouw als een poedel. Zijn aanhankelijkheid, zijn toewijding, zijn tederheid. Hij is opvallend intelligent, dit is ook zijn hoofdeigenschap.Hij is zeer gewillig en bezit een verbazend geheugen. Daar hij zeer levendig is ravot hij graag met kinderen en maakt hen gelukkig. Hij bezit al de innerlijke kwaliteiten om een gezelschapshond te zijn. Hij hecht zich aan zijn meesters, die hij zonder vrees aanneemt en heeft maar één wens; hun te behagen, en één vrees; hun te mishagen.
Met doordringende blik tast hij hen af, past zich aan, aan de gewoonten van het huis waar hij opgenomen wordt. Hij is zacht met bejaarden en past zijn leven aan hun ritme aan, hij is vol attentie en stil met een zieke. Hij is vrolijk, speels, ondeugend, zelfs uitdagend met kinderen.
Hij hecht zich aan zijn meester en stelt vertrouwen in diens vrienden. Hij schenkt geen aandacht aan de onverschilligen. Wanneer men de bewaking van het huis aan hem overlaat, zal hij dat vertrouwen niet beschamen. Ik kan geen enkele hond met een poedel vergelijken daar deze ons, door een soort intuïtie, blijkt te begrijpen.Toegewijd is hij in staat zich met heel zijn hart aan iemand te hechten. Zijn intelligentie gaat gepaard met een charmante, verassende fantasie.
Zijn lichaam zelf, door zijn onbetwiste schoonheid, blijkt bij te dragen tot zijn morele kwaliteiten. Hij heeft een uitdrukkingsvolle mimiek en een zeer speciale allure, tegelijkertijd vrolijk en stijlvol dansend en gekunsteld, iets wat goed tot uiting komt in het gangwerk.
Voor het ff rustig aan te doen ... kunnen we nu genieten van een prachtig mooi filmpje ... .Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt ! !
De poedel is gewillig, aanhankelijk, zindelijk, hij is ook begaafd met een bijzondere oriëntatiezin en een verbazend geheugen.
De poedel is veel goedheid, gegoten in de vorm van een dier.
Hij bezit enkele goede hoedanigheden van de mens, maar hun gebreken niet. Het is de beminnelijkste hond die men kan bezitten. De poedel schept door zijn aanwezigheid alleen reeds een klimaat en in het bezit van een poedel betekent het einde van de eenzaamheid.
De American Curl is met zijn naar achteren gekrulde oren zonder meer een opvallende verschijning. In juni 1981 werd in Lakewood, Californie, een uitgehongerd zwart poesje gevonden door Joe en Grace Ruga. Deze kitten, die de naam Shulamith kreeg, werd door de Ruga's in huis opgenomen en zou later de stammoeder van alle American Curls worden.
Ze schonk het leven aan vier kittens, twee daarvan hadden teruggekrulde oren, net als de moeder. Nieuwsgierig geworden naar de genetische achtergrond van dit fenomeen, nam Grace kontakt op met een wetenschapper, die tot de conclusie kwam dat het hier ging om een spontane mutatie en dat het gen dat resulteerde in de achterwaarts gekrulde oren een enkelvoudig dominant gen was.Ziehier een prachtig filmpje met schattige lieve kittens ... leuk om zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ...
Liefhebbers vonden deze oren zo aantrekkelijk en grappig, dat ze besloten een fokprogramma op te stellen met als doel deze mutatie vast te leggen. In het begin van de jaren 90 werd het ras in de Verenigde Staten officieel erkend.
De American Curl heeft een mensgerichte instelling. Ze zijn nieuwgierig, intelligent, en worden graag betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen het gezin waar ze deel van uitmaken. Ze houden van knuffelen en vinden het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ze hebben een evenwichtig karakter en zijn niet snel ergens van onder de indruk. Ze blijven hun leven lang speels en ondernemend. De omgang met andere katten en honden is over het algemeen uitstekend.
Omdat een ondervacht vrijwel ontbreekt, zijn deze katten eenvoudig in een goed conditie te houden. Het is toereikend om de vacht een keer per week te borstelen en daarna te kammen met een fijne kam.
Curlypaarden ...paardenallergie ? ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie....
Curlypaarden ... paardenallergie ?
ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie... !!
Mensen met een allergie voor paarden kunnen opnieuw adem halen: er zijn geschikte paarden voor hen. Paarden met duurzaam golvend haar maken een droom voor paardenfans die allergisch zijn waar. Een studie uit de universiteit van Aachen zegt hierover: Curlypaarden zijn verschillend.
Ze zien er uit zoals paarden met golvend haar. Ze zijn één van de meest robuuste natuurlijke rassen de Amerikaanse Curlypaarden. Het enige paard met een gekruld vel. Hun ander vel ten opzichte van andere paarden is te wijten aan de levensomstandigheden waar ze oorspronkelijk vandaan komen, nl. extreme koude streken in het westen van Amerika.
Krieger (Sioux ) had al een grote bewondering voorde ongewone paarden omwillen van hun moed, hun gedrevenheid en doorzettingsvermogen.
Al enige jaren schatten een handvol insiders deze Amerikaanse paarden hoog in die niets verschillen van andere paarden behalve dan hun vacht.
Of is er toch een onderscheid? Eigenlijk meer van belang, en vooral dan voor mensen met een allergie voor paardenhaar. ( of beter: voor de huidallergie van dieren, want de allergie komt niet van het haar zelf). Iemand met een allergie kan perfect een Curlypaard benaderen, strelen en berijden, en dit zonder te hoeven niezen, hoesten, huiduitslag of zefls een aanval van astma.
Dit is natuurlijk eentroost en comfort voor hen die hun droom al afgeschreven hadden;zodat deze zich zelfs nu een paard kunnen aanschaffen en berijden zonder medicatie te moeten nemen.
Ziehier een prachtige docu filmpje van Curly's , let wel in de zomer hebben zij bijna een gewone gladde vacht , alleen manen, staart en oren verraden dat het Curly's zijn ... Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... knipoogje
Er zijn ook Curlypaarden zonder gekrulde vacht. Na dat allergische personen in de USA en Duitsland vaststelden dat er geen neveneffecten waren zoals huiduitslag en dergelijke, begonnen Prof. F. Jugert en Dr. Anne Spieker van de universiteit van Aachen in Maart 2000 een onderzoek, meer bepaald naar de allergisch afgevende proteïnen, welke aanwezig zijn in de huidschubben van deze paarden. Er werden huidschubben onderzocht en vergeleken met 10 verschillende paardenrassen, ondermeer dus bij het Curlypaard.
Tegelijkertijd werd ook het bloed onderzocht van 50 mensen met allergie voor paarden.Na onderzoek was de conclusie van Prof. Jugert dat Curlypaarden niet alleen minder van deze genenen proteïnen hebben in hun schubben, maar dat ze ook nog kwalitatief anders zijn samengesteld.
De Curlys worden bij alle takken van paardensport gebruikt. De paarden zijn heel handzaam en intelligent. Paarden van dit ras rennen niet weg als ze schrikken, maar ze gaan naar de plek des onheils om te kijken waar ze van geschrokken zijn.De bijzondere vacht van deze paarden is hypo-allergeen, waardoor Curlys gekocht worden door mensen die allergisch zijn voor andere paarden, maar niet voor de Curly.
In de winterkoude is het beter om je pup wat vaker en korter buiten te laten. Op deze manier bescherm je hem tegen de koude maar kan hij toch zijn energie kwijt. Laat pup niet te lang stilzitten, daar krijgt hij het ook koud van, til hem desnoods op.
Zie hier een prachtig filmpke met pups in de hoofdrol ... gelieve eerst het muziekje bovenaan het log uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Pas op voor hypothermie (onderkoeling) en bevriezing van gevoelige plekken zoals de uiteinden van de oren en staart, de pootjes (voetkussentjes) en de balzak. Ongecontroleerd trillen is de eerste symptoom voor hypothermie.
Je kunt je dier opwarmen met vochtige handdoeken die je in warm/lauwwarm water hebt ondergedompeld (attentie niet warmer dan 38 graden, dat is zijn lichaamstemperatuur). Bel of ga zo snel mogelijk (naar) de huisarts voor advies.
Cymrics (langharige versie Manx )zijn geweldige jagers en halen graag kattenkwaad uit...
Cymrics (Manx) zijn geweldige jagers en halen graag kattenkwaad uit.
Niemand weet waar de Manx oorspronkelijk vandaan komt. Misschien hebben de Vikingen deze staartloze kat naar het eiland Man in de Ierse Zee gebracht. Feit is, dat het een van de oudste Europese landrassen is. Hoe het gen voor langhaar in het ras is gefokt, is niet bekend.
Kortharige versie ( de Manx )
De langharige versie heeft de fraaie naam Cymric (uit Wales), hoewel hij niet uit Wales afkomstig is. Cymrics worden staartloos genoemd, maar ze zijn er evenals de Manx in drie versies: Rumpy, Stumpy en Longie. Rumpy is volkomen staartloos; Stumpy is kortstaart tot drie cm en Longie is een staart van bijna normale lengte.
Het is een kat die zich nogal op een persoon richt. Ze zijn niet onaardig tegen anderen, maar preferen toch die ene. Het zijn geweldige jagers en klimmen graag in bomen en halen kattenkwaad uit. Ook zijn er die apporteren leuk vinden. Het zijn rustige, nogal gereserveerde katten die uitstekend gezelschap zijn speciaal voor mensen die alleen wonen.De Cymric kat is een rustige, gemoedelijke huisgenoot.
Ziehier een prachtige docu over dit toch ogenschijnlijk wonderbare kat ... ze huppelen net zoals een konijntje ..... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten ... voor je dit aanklikt ... ! !
Speels en prettig aanwezig zonder opdringerig te zijn. Meestal kiest de Cymric één baasje uit dat helemaal "zijn/haar mens" wordt. Visite bekijkt de Cymric het liefst vanaf een afstand, totdat blijkt dat het "goed volk" is. Ze blijven tot op hoge leeftijd speels en actief.
Een Cymric kan goed springen en klimmen en ze bekijken hun domein graag vanuit een strategische plek op een hoge kast of vensterbank. De poezen zijn erg goede moeders voor hun kittens; nestjes bestaan meestal uit vier kittens, maar zes stuks is geen uitzondering. Kittens grootbrengen is een groepsgebeuren, moeder, vader en verdere familie zorgen voor de kleintjes en ravotten graag met ze
De eeuw van het Zwarte Goud , steenkool en paarden ...
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ....
Werken in de Limburgse ondergrond betekende niet alleen hard labeur voor de mijnwerkers. Ook zwoegende trekpaarden lieten hun deel van het zweet daar. Niet alleen trokken de paarden ondergronds kolenwagens, er waren er ook bovengronds.
Die werden dan onder meer ingeschakeld in het houtpark. Verder waren ernog dieren die kolen naar de woningen van de mijnwerkers moesten brengen of waarmee vuilnis opgehaald werd. Allemaal droegen ze een grote bel, een klongel genaamd, zodat je ze al van ver hoorde aankomen.
Het was geen sinecure omde paarden in de donkere liftkooi te krijgen. De dieren werden erg schuw door het lawaai en de duisternis.Daarom werd er altijd een zak over het hoofd getrokken. Beneden werd niet altijd even vakkundig met de dieren omgesprongen. Soms werd er flink ruw met de dieren omgegaan en liepen ze kwetsuren op. Er was ook een verschil tussen luie en werklustige paarden. Wat zeer dikwijls gebeurde, was dat de mijnwerkers de goede,werklustige paarden verschillende posten na elkaar lieten werken. Maar na een tijdje waren die dieren natuurlijk helemaal bekaf ... !
Voor de putpaarden was er ook .een speciale uitrusting. Zo was het hoofdstel voorzien van een soort helm, een leren kussen dat tussen de oren van het paard lag. Die leren lap moest het paardenhoofd beschermen in de lage mijngangen . Een paard kan zich immers niet bukken Ziehier een filmpke van de tijd van toen " 1969 " deze welsh pony had het geluk nog buiten te komen na het werk .. , vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Hoewel het trekpaard voor zeer veel doeleinden werd gebruikt, werd hij uiteindelijk toch verdrongen door de opkomst van de explosiemotor.
Hierdoor moest er een nieuwe bestemming voor dit ras worden gevonden. Deze was de omvorming tot vleespaard. Zo werd het gedrongen krachtige trekpaard, omgevormd tot een groot, log en zwaar ras .
Als bezoeker zijn het de kleine, simpele details, die de meeste indruk maken. Zoals het leren tuig, waarin de paarden loodrecht naar beneden werden gelaten, om daar in de donkere gangen de rest van hun zwoegend bestaan door te brengen. De dieren kwamen nooit meer bovengronds ! Het gaas, dat losrakende stenen en kleine instortingen moest opvangen. Ronduit huiveringwekkend is ook de uiteenzetting over hoe de stutten werden weggetrokken, wanneer een steenkoolader was uitgeput of een gang moest werden verlegd. De koelbloedigheid van de mannen die dit specialistische werk deden, 500 meter onder de grond, terwijl vlak achter hen de gangen zich donderend sloten.
Overal moet lawaai geweest zijn. Van de machines. Van de steenkoolwagons, die later niet meer door paarden maar door kleine locomotieven werden getrokken, en waarvan er nog een paar staan. Van de continue draaiende liften.Ziehier een prachtig mooie en ontroerende intro van de welbekende serie " Pit Pony ..." zeker de moeite om eens te zien ....
Tussen 1815 en 1820 werd in Luik een zeer belangrijke vernieuwing doorgevoerd: vervoer door paarden. Het paard werd ingesnoerd in een tuig onder de liftkooi en vervolgens neergelaten in de schacht. Het bracht zijn hele verdere leven in de mijn door....
Pas in de loop van de 20ste eeuw deden de mijnlocomotieven hun intrede.
Veel liefs ... voor één keer ... met een knipoog naar de vooruitgang ... Miryam
De beagle een van de kleinste in meute jagende honden ......
De beagle ... één van de kleinste in meute jagende honden... ! !
De beagle behoort tot één van de kleinste in meute jagende honden. Het is een zelfverzekerde, zeer levenslustige hond, die het spoor van wild, voornamelijk hazen en konijnen, volgt en daarom een sterke, kompakte lichaamsbouw met goede hoekingen heeft.
De beagle heeft een ruime gang, is erg snel en heeft veel uithoudingsvermogen.De benen zijn sterk en gesloten.Het hoofd is typisch vanwege zijn uitgesproken stop en licht gewelfde schedel.De uitdrukking is zacht en vriendelijk.De oren moeten tot aan de neuspunt van de stompe voorsnuit reiken.Toch mag het hoofd geen grove indruk maken.
De staart met een witte punt, wordt vrolijk en hoog gedragen en het goede humeur behoort tot de raskenmerken. Ziehier een prachtig filmpje van puppy 's ... Vergeet even wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten , vooralleer je dit aanklikt ...
De beagles zijn meestal driekleurig, waarbij alle houndkleuren zijn toegestaan.Ook de tweekleurige, tan and white, ziet men meer en meer.
De oorsprong van de beagle ligt niet in Engeland of Amerika, maar vermoedelijk in Griekenland, waar in 433 v. Chr. De Griekse schrijver Xenophon al schrijft over kleine honden met lange oren, die met de neus jagen op hazen en konijnen en daarbij luid geven.Deze honden belandden in Italïe om zo met de Romeinen naar Engeland te worden meegenomen.
Hier vonden weer kruisingen plaats met daar reeds bestaande type van met de neus jagende kleine honden. 'Merry little hounds zo stonden deze hondjes toen in Engeland bekend.Rond 1500 werden de Beagles daar al veelvuldig als jachthond gebruikt-eigenlijk jachthondje, want de Beagles waren toen niet zo groot.
Er werden in meutes op haas en konijn gejaagd.Wordt tegenwoordig de meute Beagles te voet gevolgd, toen ging men te paard naar het jachtgebied naar huis te worden teruggebracht.Koningin Elisabeth van Engeland (1533-1603) had een meute waarmee zij regelmatig jaagde.Begin 1900 stond de Amerikaanse Beagle op een zeer hoog peil en in 1950 werden er voor het eerst Beagles uit de USA in Engeland geîmporteerd.En nu is er een regelmaat van importeren en exporteren van en naar alle landen in de wereld.
Het beroemdste kattenras ter wereld ... de Pers ...
Het beroemdste kattenras ter wereld ... de Pers
Langharige katten waren tot aan het midden van de zestiende eeuw onbekend in Europa. De eerste voorouders van de Pers werden vanuit Perzië (het huidige Iran) in de zeventiende eeuw door Pietro della Valle in Italië geïmporteerd. Later bracht Nicolas Fabri de Peiresec, raadgever van het Parlement in Aix-en-Provence, vanuit Turkije katten naar Frankrijk (mogelijk van het type Angora). Deze katten waren erg in trek bij de Europese adel.
Zie hier een korte beschrijving van deze toch zo prachtige kat! Vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé
Louis XV bezat een witte angora Pers. In de eerste helft van de negentiende eeuw werden enkele in Italië gefokte 'Perzen', in Frankrijk en Engeland geïntroduceerd en gekruist met Perzen van Turkse oorsprong.
De eerste dieren werden in het Crystal Palace in Londen in 1871 tentoon gesteld. Rond die tijd werd door Britse fokkers een fok- en selectieprogramma op poten gezet. Kruisingen met Angora katten werden uitgevoerd om de vachtkwaliteit te verbeteren. Anderzijds werd systematisch werk gemaakt van een uitbreiding van kleuren en aftekening, met als resultaat een tweehonderd tal variëteiten.
Algemene kenmerken Middelgroot tot groot, gedrongen type met een massief lichaam, korte ledematen, erg lange vacht, adellijk en majestueus voorkomen, gewicht 3,5 tot 7 kg. Karakter/bijzonderheden Vreedzame, rustige, nuchtere, huiselijke kat die zich erg goed thuis voelt in een appartement.
Sociaal, vredelievend, nooit agressief, zacht en heel vriendelijk. Hij is erg gehecht aan zijn baas. Hij kan goed met andere katten, honden en kinderen overweg, maar stelt zich iets wantrouwig op tegenover vreemden. Hij heeft rust nodig om zich prettig te voelen en gaat soms wel eens graag op ontdekkingsreis ....
Hij verdraagt de eenzaamheid. Hij miauwt niet vaak en heeft een zachte stem. Het ras is pas met twee jaar volwassen. De puberteit wordt pas laat (met twaalf maanden) bereikt. Weinig vruchtbaar en soms moeilijke bevallingen. De verzorging is een niet te onderschatten bezigheid (borstelen, kammen en wassen). De lengte van de haren zorgt ervoor dat zich makkelijk knopen en klitten vormen. Dagelijks moet de vacht ontward worden, de dieren ruien in de lente en de zomer. De ogen, die vaak tranen, moeten regelmatig gereinigd worden.
Birdcatcher Spots , witte vlekken op het lichaam van het paard.....
Birdcatcher Spots ... witte vlekken op het lichaam van het paard... !
Birdcatcher Spots zijn kleine witte vlekken op het lichaam van het paard. De doorsnee kan variëren van een halve centimer tot de maat van 50 eurocent. Genetisch gezien is er niet veel bekend van deze vlekken, maar waarschijnlijk hebben ze iets met het Sabino-gen te maken.
Vlekken van Birdcatcher werden genoemd naar de Thoroughbred stallion Birdcatcher die de noteringen tentoonstelde, en zijn ook genoemd Kromming (Bend ) of vlekken (voor de Thoroughbred stallion) de Kromming of, die hen hadden of Chubari-vlekken die (gewoonlijk naar grotere vlekken verwijzen, vaak de eivormige verschijning, zoals die welke te zien zijn bij de Thoroughbred stallion Tetrarch, en zijn recentere nakomeling Laissezaller.
Zie hier een prachtig mooi ritmisch filmpje met ... let wel !! ...geen Birdcatcher Spots maar een leopard Appaloosa ... vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ...
De paarden met deze vlekken worden gekenmerkt door overal van enkele tot talrijk willekeurig geplaatste witte vlekken op de vacht, gaande van het uitstrekken in grootte van slechts een paar witte haren, ongeveer de grootte van een muntstuk en soms groter. Zij zijn gewoonlijk rond met vrij verschillende randen, maar kunnen ook onregelmatig worden gevormd en/of een verschijning hebben zoals kant.
Soms zijn de vlekken aanwezig bij geboorte en veranderen niet in aantal of rangschikking/vormen, en soms schijnen zij progressief, door meer en meer te verschijnen elk jaar; of bestaande vlekken die elk jaar groter worden. Soms verminderen de vlekken zelfs in grootte of aantal naarmate het paard ouder wordt.
Er schijnt niet om om het even welke genetische component te zijn aan birdcatchervlekken, aangezien zij niet typisch van ouder tot nakomelingen worden doorgegeven.
De vlekken van Birdcatcher kunnen in om het even welk ras verschijnen, hoewel Thoroughbreds en Arabische schijnen een hogere weerslag van de vlekken te hebben
Een verlamming van je geliefde huisdier, hoeft niet het einde te zijn ...
Een verlamming van je geliefde huisdier... hoeft niet het einde te zijn ! !
Wanneer een hond niet meer uit kan kijken naar de leuke dingen van een hondenleven (zoals bos- of strand)wandelingen, ravotten met soortgenoten en het op de hielen zitten van een weggeworpen bal zal deze zich ook echt invalide gaan voelen.
Het gevolg is, dat zelfs een jonge hond zich zal gaan gedragen als een hoog bejaarde viervoeter.
Een hond heeft dagelijks beweging nodig om gezond te blijven. Wanneer deze die beweging niet/niet genoeg krijgt (door bijv. verlamming, artrose, hd of andere klachten aan rug, heup of achterpoten) zullen de spieren van de hond verslappen en gaat de lichamelijke gezondheid van de hond achteruit.
Bovendien heeft het niet meer valide zijn van een hond ook gevolgen voor zijn/haar mentale constitutie !
Ziehier een prachtige mooie intro hoe honden groot en/of klein hun leven aangenaam " gelukkig " kunnen verder zetten in een hondenrolstoel ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !
Met de hondenrolstoel kan uw minder valide of invalide hond zo goed als alles wat een valide hond ook kan m.u.v. springen.Uw hond blijft dus volop in beweging en blijft zodoende zowel lichamelijk als geestelijk gezond
Ziehier het prachtig filmpje van Mimi die reeds toe is aan haar tweede wagentje ... schitterend om zien ... ze moet echt niet nalaten om andere honden te volgen ...smile ...zeker de moeite om eens te zien ....
Door het lopen met de hondenrolstoel zal het voorlijf van uw hond zich sterker gaan ontwikkelen dan voorheen wat er voor zorgt, dat het niet/niet voldoende functioneren van het achterlijf grotendeels wordt gecompenseerd.
Kattige katers ! Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Kattige katers ... Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Is een poes een Einzelgänger of is het een sociale viervoeterke die vlug vrienden maakt''. ,,Een poes is eigenlijk een territoriumdier, in tegenstelling tot de hond, die een roedeldier is. Dat wil zeggen dat ze haar eigen plekje liever niet met anderen deelt." Om kattengedrag te kunnen begrijpen, moet je naar de natuur kijken'',
,,Er bestaan twee soorten katers. De eerste soort is het tijgertype. Die leeft alleen en mannetjes en vrouwtjes komen alleen bij elkaar om te paren. Daarna maakt het mannetje zich uit de voeten en laat hij het wijfje met rust.
Zij moet het verder maar zelf uitzoeken en haar jongen alleen opvoeden. Als er een andere mannetje het territorium binnendringt, volgt een gevecht. Een indringer zet zijn geurvlaggen uit door te urineren."
,,De tweede soort is het leeuwentype. Leeuwen leven in een groep die bestaat uit één mannetje en verschillende leeuwinnen. De man doet in feite helemaal niets.... hmm !! De dames gaan voor hem op jacht en meneer komt aan tafel. Pas als hij gegeten heeft, mogen de vrouwtjes gaan eten.... !!
Hij draagt zorg voor de bewaking van de groep en is een absolute potentaat. Hij duldt geen andere kerels om zich heen en bijt de nieuw geboren mannetjes dood. Katers kunnen evenwel toch aan elkaar gewend raken, soms zelfs vrienden worden, maar je moet geduld hebben.''
Katten zijn zeer nauwgezet in het uitzoeken van hun lievelingsplek in huis.Oooh ja ... zie hier hoe zelfs een kater aan zijn trekken komt als t poesje hem wandelen stuurt ... euh humm ... KNT ... knipoogje ....!! Ghiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé... !!
Poezen verkiezen een plek in de hoogte om alles wat in hun territorium gebeurt goed te kunnen overzien. Deze plek willen ze het liefst warm (bij de kachel), zacht (op een fleece) en tochtvrij (afgeschermd in een mand of zelfs een kartonnen doos). In dit log uitsluitend foto's van Bengaalse katten ... !!
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... !!!
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Is opspringen tegen mensen .... normaal honds gedrag ... ?
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?
Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor.
De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact.
Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen.
De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.
De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.
Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!
Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen.
Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ... ! !
Wanneer u dat doet gunt u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 ) ....
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 )
Hoeveel mag er af ?
Als de kat geen zwarte nagels heeft, kun je bij goed licht zien waar " het leven " in de nagel zit, in de vorm van een klein bloedvaatje. Daar mag je niet in knippen, want dan schreeuwt de kat moord en brand! Het kan behoorlijk gaan bloeden. Het is mijzelf toch wel eens gebeurd hoor. Niet een echte ramp. Het geneest weer snel.
Je schrikt zelf net zo erg als de kat. Geen reden dus om het daarom maar niet te doen. Als je het eng vindt, eerst het uiterste scherpe puntje, de volgende keer iets meer, enz. Als de nagels zwart zijn en niet doorschijnen, is het niet te zien tot hoever je mag knippen. Je moet dan een veilige marge houden. Probeer eens bij een andere kat te kijken hoe dat daar zit, om te weten wat er zo ongeveer af mag.
De voorpootnagels zijn het belangrijkste. De achterpootnagels worden zelden zo extreem lang. Maar als je kat op schoot zit en hij / zij springt eraf, kun je gaatjes in je dijen krijgen, van het afzetten met nagels. Die nagels knip je dus in je eigen belang. Als je, je onzeker voelt, vraag dan of de dierenarts het een keer wil voordoen
Hoe vaak ?
Als je frequent knipt, bij voorbeeld eens in de 10 dagen, hoeven alle nageltje nog niet gedaan te worden. Je doet dan alleen de langste. Geen langdurige kwelling. Nooit wilde achtervolgingen om het beest te pakken te krijgen. Als het niet gemakkelijk gaat, de volgende keer weer proberen, als het buikje vol is en de kat volledig ontspannen is. Met wat moed en heel veel geduld is succes bijna altijd verzekerd ! Effe een heel andere trend , één van de laatste nieuwtjes !!!
De SOFT CLAWS NAIL CAPS voor katten ... graag stel ik het je voor met bijhorend filmpje !
Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é .... !!
Vind je voetballen leuk, maar kun je het zelf niet? Ga dan samen met je paard voetballen. Pushball is de enige hippische sport waarbij het paard zelf aan de bal is. Pushball on horseback is de officiële naam van deze sport. Het wordt al sinds 1902 gespeeld. Vooral in Duitsland en Tsjechië is de sport erg populair.
Paardenvoetbal Pushball kun je vergelijken met de meest populaire sport van de wereld: voetballen. Het paard schopt de bal zelf weg. Het liefst vanuit middendraf. Bochten maken en andere paarden verdedigen, je moet het allemaal kunnen. Bij pushball moet je de bal in een goal duwen (pushen) om een punt te scoren. De bal moet minimaal de hoogte van het borstbeen hebben. Zou je een kleinere bal gebruiken (bijvoorbeeld een skippybal) dan breng je paard en ruiter in gevaar. Het paard kan over de bal heen vallen en zich blesseren.
Ziehier een prachtig fragmentje ... vergeet evenwel eerst het muziekje bovenaan het logje niet uit te doen alvorens dit aan te klikken
Populair Op dit moment is pushball nog niet heel bekend in Nederland. Toch zijn er steeds meer mensen die de sport beoefenen. In Nederland speelt met pushball volgens de Duitse spelregels uit 1928. Ook de KNHS toont interesse in het professionaliseren van deze opkomende hippische sport. Pushball past in kader van veilig rijden. De sport is diervriendelijk en vergroot de behendigheid van paard en ruiter, het paard wordt meer schrikbestendig, pushball geeft de combinatie wederzijds vertrouwen en bevordert de teamgeest en tolerantie tussen paarden onderling.
Met hydrotherapie bedoelen we hier het onbelast bewegen in warm water en dit in een gecontroleerde en veilige omgeving.Het warme water zorgt voor uitzetting van de spierbloedvaten waardoor de bloedtoevoer naar de spieren wordt verbeterd. De hoofdbedoeling is om de spiermassa van het dier te vergroten, de spierspanning te verbeteren en zo de geatrofieerde spieren te herstellen en de gewrichten te stabiliseren.
Een dier met pijn in een bepaald gewricht zal dit zoveel mogelijk gaan ontlasten. Ontlasten betekent minder gebruiken en dit resulteert in een afname van de spiermassa. En zo kom je dan uiteindelijk in een vicieuze cirkel terecht : minder spiermassa zorgt ervoor dat de spierkracht daalt tot het dier het gewricht uiteindelijk helemaal niet meer gebruikt.
Ziehier het filmpje van een verwaarloosde Pyrineese berghond ... die het nieuws haalde door fysiotherapie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Door het zwemmen kunnen echter alle lede-maten onbelast gaan bewegen en kan er zo aan een vergroting van de spiermassa gewerkt worden.Door de druk van het water op de longen vraagt het ademhalen meer kracht waardoor ook de kwaliteit van de ademhalingsspieren verbetert. Zwemmen is hierdoor voor de hond best wel lastig, 5 minuten zwemmen is zoveel als 8 km lopen !!
Hmm ... bekijk het filmpje ...Prachtig mooi om zien en een leuk aangenaam muziekje cadeau... hiiii ... super hoor ...Klik ff op de onderste foto van het hondje hieronder... ! !
Klik hier ---> ................
Hydrotherapie kan helpen bij : alle honden met orthopedische problemen ,heupdysplasie ,elleboogdysplasie hernia ,artrose ,kruisbandproblemen osteosynthese (operatieve ingrepen bij botbreuken) verminderde mobiliteit bij oudere honden , overgewicht ,verbeteren van de algehele conditie ...
Het knippen van nagels bij katten .... ( deel 1 ) .
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 1 )
Katten houden ervan om hun nagels te scherpen. Dit doen ze instinctief, bij voorkeur aan mooie meubels en mandwerk. Katten kennen de waarde van uw spulletjes niet. Gelukkig willen ze ook wel een krabpaal / plank of sisal / kokosdeurmat gebruiken.
Zo raken ze wat losse nagelschede's kwijt. Maar dat ze daarmee hun nagels zelf mooi kort zouden houden, is een fabeltje, wel mooi scherp! Zeker als de poes met haar nageltjes in het tapijt blijft hangen, is het gewenst de nageltjes te knippen. Katten die veel buiten komen, slijten hun nagels op een natuurlijke manier af, zodat die niet extreem lang worden.
Binnen - katten kunnen echt last krijgen van lange nagels. Bovendien zijn die binnenshuis overbodig. Zij hoeven bijvoorbeeld niet in een boom te kunnen klimmen om aan een agressieve hond te ontkomen. Bij oude katten gebeurt het ook niet zelden dat een duimnageltje sterk gekromd in het vlees van het pootje groeit. Bovendien scheuren nagels dikwijls af, als ze ergens in blijven hangen, erg pijnlijk !
Waarmee ?
Bij de dierenarts of speciaalzaak hebben ze een uitgebreid assortiment nagelknippers. Ik heb zelf ook een guillotinemodel aangeschaft, maar kan er niet mee omgaan. Ik gebruik een gewoon tangetje, zoals ik voor mijn eigen nagels ook gebruik, een nailclipper, maar niet zo'n hele kleine ! De tang moet in ieder geval goed scherp zijn, dus geen afgedankte teennagel - tang. Als de tang niet scherp is, plet en splijt hij de nagels terwijl ze geknipt worden. Je verricht hiermee onnodige schade aan de nagels
Hoe te knippen ?
Zorg altijd voor goede verlichting. Als je het eng vindt om het alleen te doen, kan het handig zijn als er iemand wil helpen de kat vast te houden. In het begin een of twee nagels per keer, later verder ... Zo went de kat eraan zonder dat de " knipcessie " te lang duurt. Vasthouden kan o.a. gebeuren door de kat op tafel te zetten, zijn nekvel stevig vast te grijpen en haar / hem iets omhoog te trekken, zodat haar voorpootjes net los van tafel komen.
Als je een kat stevig bij haar nekvel pakt, ontspant ze automatisch. Je kunt daar handig gebruik van maken door dan snel een pootje te pakken (als je rechtshandig bent), de klauwtjes tussen je linker duim en wijsvinger, om de beurt vast te pakken, er zacht op te drukken, zodat het nageltje tevoorschijn komt, en knippen maar! Een zware, volwassen poes mag je nooit optillen aan haar nekvel. Ze moet met haar achterpoten op tafel kunnen blijven steunen. Misschien dat je een andere manier wel prettiger vindt. Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen manier van vasthouden en knippen. De kat zal eraan wennen.
Voordat je dit de eerste keer doet, verdient het aanbeveling, bijvoorbeeld tijdens het knuffelen met de kat, te oefenen hoe je het pootje vast moet pakken om de nageltjes te voorschijn te toveren. Als een poes haar pootje wordt vastgepakt, trekt zij dit meestal in een reflex terug. Als je het opnieuw pakt, laat ze meestal toch wel toe dat er even aan haar pootjes gefrummeld wordt. Zo begint de kat, zowel als het baasje aan het ritueel van nageltjes knippen, te wennen.Hier een knap filmpke van hoet het eventueel zou moeten .... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt é ....
