Een verlamming van je geliefde huisdier... hoeft niet het einde te zijn ! !

 

Wanneer een hond niet meer uit kan kijken naar de leuke dingen van een hondenleven (zoals bos- of strand)wandelingen, ravotten met soortgenoten en het op de hielen zitten van een weggeworpen bal zal deze zich ook echt invalide gaan voelen.


 
 

Het gevolg is, dat zelfs een jonge hond zich zal gaan gedragen als een hoog bejaarde viervoeter.


 


Een hond heeft dagelijks beweging nodig om gezond te blijven.
Wanneer deze die beweging niet/niet genoeg krijgt (door bijv. verlamming, artrose, hd of andere klachten aan rug, heup of achterpoten) zullen de spieren van de hond verslappen en gaat de lichamelijke gezondheid van de hond achteruit.


 

 
Bovendien heeft het niet meer valide zijn van een hond ook gevolgen voor zijn/haar mentale constitutie !


 


Ziehier een prachtige mooie intro hoe honden groot en/of klein hun leven aangenaam " gelukkig " kunnen verder zetten in een hondenrolstoel ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !

Kattige katers ... Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...

 


Is een poes een Einzelgänger of is het een sociale viervoeterke die vlug vrienden maakt''. ,,Een poes is eigenlijk een territoriumdier, in tegenstelling tot de hond, die een roedeldier is. Dat wil zeggen dat ze haar eigen plekje liever niet met anderen deelt." Om kattengedrag te kunnen begrijpen, moet je naar de natuur kijken'',

 




  ,,Er bestaan twee soorten katers. De eerste soort is het tijgertype. Die leeft alleen en mannetjes en vrouwtjes komen alleen bij elkaar om te paren. Daarna maakt het mannetje zich uit de voeten en laat hij het wijfje met rust. 

 

Zij moet het verder maar zelf uitzoeken en haar jongen alleen opvoeden. Als er een andere mannetje het territorium binnendringt, volgt een gevecht. Een indringer zet zijn geurvlaggen uit door te urineren."

 

,,De tweede soort is het leeuwentype. Leeuwen leven in een groep die bestaat uit één mannetje en verschillende leeuwinnen. De man doet in feite helemaal niets.... hmm !!  De dames gaan voor hem op jacht en meneer komt aan tafel. Pas als hij gegeten heeft, mogen de vrouwtjes gaan eten....   !! 
  

 

Hij draagt zorg voor de bewaking van de groep en is een absolute potentaat. Hij duldt geen andere kerels om zich heen en bijt de nieuw geboren mannetjes dood. Katers kunnen evenwel toch aan elkaar gewend raken, soms zelfs vrienden worden, maar je moet geduld hebben.''

 

Katten zijn zeer nauwgezet in het uitzoeken van hun lievelingsplek in huis.Oooh ja ... zie hier hoe zelfs een kater aan zijn trekken komt als t poesje hem wandelen stuurt ... euh humm ... KNT ... knipoogje ....!! Ghiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé...  !!

Poezen verkiezen een plek in de hoogte om alles wat in hun territorium gebeurt goed te kunnen overzien. Deze plek willen ze het liefst warm (bij de kachel), zacht (op een fleece) en tochtvrij (afgeschermd in een mand of zelfs een kartonnen doos). In dit log uitsluitend foto's van Bengaalse katten ... !!

 

Veel liefs ... groetjes ... Miryam

Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16^e... ! !

 


Geschiedenis
De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16^e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek.
Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard. 


  

  
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie.
Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.

Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?

 

Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor.

De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact. 

 

Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen.

  

De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.

 

De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.

Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!

 


Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen.
 


Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...  ... ! !

 
 
Wanneer u dat doet ‘gunt’ u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven

 

Veel liefs ...groetjes ... Miryam

  Wat is hydrotherapie....  ?

 

Het knippen van nagels  bij katten ...
( deel 1 )


 


Katten houden ervan om hun nagels te scherpen. Dit doen ze instinctief, bij voorkeur aan mooie meubels en mandwerk. Katten kennen de waarde van uw spulletjes niet. Gelukkig willen ze ook wel een krabpaal / plank of sisal / kokosdeurmat gebruiken.


 


Zo raken ze wat losse nagelschede's kwijt. Maar dat ze daarmee hun nagels zelf mooi kort zouden houden, is een fabeltje, wel mooi scherp!  Zeker als de poes met haar nageltjes in het tapijt blijft hangen, is het gewenst de nageltjes te knippen. Katten die veel buiten komen, slijten hun nagels op een natuurlijke manier af, zodat die niet extreem lang worden.


 


Binnen - katten kunnen echt last krijgen van lange nagels. Bovendien zijn die binnenshuis overbodig. Zij hoeven bijvoorbeeld niet in een boom te kunnen klimmen om aan een agressieve hond te ontkomen. Bij oude katten gebeurt het ook niet zelden dat een duimnageltje sterk gekromd in het vlees van het pootje groeit. Bovendien scheuren nagels dikwijls af, als ze ergens in blijven hangen, erg pijnlijk !

 

Bij de dierenarts of – speciaalzaak hebben ze een uitgebreid assortiment nagelknippers. Ik heb zelf ook een guillotinemodel aangeschaft, maar kan er niet mee omgaan. Ik gebruik een gewoon tangetje, zoals ik voor mijn eigen nagels ook gebruik, een nailclipper, maar niet zo'n hele kleine ! De tang moet in ieder geval goed scherp zijn, dus geen afgedankte teennagel - tang. Als de tang niet scherp is, plet en splijt hij de nagels terwijl ze geknipt worden. Je verricht hiermee onnodige schade aan de nagels

  

Zorg altijd voor goede verlichting. Als je het eng vindt om het alleen te doen, kan het handig zijn als er iemand wil helpen de kat vast te houden. In het begin een of twee nagels per keer, later verder ... Zo went de kat eraan zonder dat de " knipcessie " te lang duurt. Vasthouden kan o.a. gebeuren door de kat op tafel te zetten, zijn nekvel stevig vast te grijpen en haar / hem iets omhoog te trekken, zodat haar voorpootjes net los van tafel komen.


 


Als je een kat stevig bij haar nekvel pakt, ontspant ze automatisch. Je kunt daar handig gebruik van maken door dan snel een pootje te pakken (als je rechtshandig bent), de klauwtjes tussen je linker duim en wijsvinger, om de beurt vast te pakken, er zacht op te drukken, zodat het nageltje tevoorschijn komt, en knippen maar! Een zware, volwassen poes mag je nooit optillen aan haar nekvel. Ze moet met haar achterpoten op tafel kunnen blijven steunen. Misschien dat je een andere manier wel prettiger vindt. Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen manier van vasthouden en knippen. De kat zal eraan wennen.
 

 


Voordat je dit de eerste keer doet, verdient het aanbeveling, bijvoorbeeld tijdens het knuffelen met de kat, te oefenen hoe je het pootje vast moet pakken om de nageltjes te voorschijn te toveren. Als een poes haar pootje wordt vastgepakt, trekt zij dit meestal in een reflex terug. Als je het opnieuw pakt, laat ze meestal toch wel toe dat er even aan haar pootjes gefrummeld wordt. Zo begint de kat, zowel als het baasje aan het ritueel van nageltjes knippen, te wennen.Hier een knap filmpke van hoet het eventueel zou moeten .... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt é .... 

 



Veel liefs ... groetjes ... Miryam

De Hackney... word ook wel de ‘ballerina’s van de concoursvelden’ genoemd.


 

De Hackney is een paard/pony dat iedereen wel kent van de rijtuigenconcoursen, ze worden dan ook wel de ‘ballerina’s van de concoursvelden’ genoemd.
De Hackney komt oorspronkelijk uit Engeland.


  


Hij dankt zijn naam aan het Middel-Engelse woord ‘Hakene’ dat damespaard betekent en weer is afgeleid van het Franse woord ‘Hacquenee’ dat klein paard betekent. Die naam werd gebruikt om de rijpaarden van de oorlogspaarden en zwaardere types te onderscheiden.

 

Hackney is ook een district in het graafschap Groot Londen, maar het paardenras heeft zijn naam niet aan dit graafschap te danken. In een artikel van het Fokregelement staat dat de Hackney aan de volgende rastypische eigenschappen moet voldoen: een harmonieus en evenredig gebouwd dier met een edel hoofd, intelligente ogen, een niet te korte hals met een sterke rug, eindigend in een sterk, maar niet te zeer afhangend, kruis. 




Het dier heeft bovendien een krachtige schuine schouder, is lang geribd, heeft sterke benen en voeten, een goed ontwikkelde bovenarm en een goede bodemstand. Vlotte, vierkante, elegante en verheven gangen zijn zeer gewenst. 
Hier een prachtige mooie voorstelling van hun gangen ...! Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken ...

Hackneys komen in verschillende maten voor, vandaar dat er in het stamboek onderscheid wordt gemaakt tussen ‘Hackney grote maat’ en ‘Hackney kleine maat’.


 

De Hackney wordt vooral gebruikt bij het aangespannen rijden. De meeste Hackneys worden gebruikt voor het rijden van concoursen , ze hebben dan ook de bijnaam ‘Ballerina’s van de concoursvelden’ gekregen, dankzij hun sierlijke en verheven gangen. 
 Het kenmerk van de Hackneyfokker is zijn trouw aan het ras, dat temperament paart aan verheven en elegante gangen. De belangstelling voor de Hackney neemt thans weer toe, hetgeen niet verwonderlijk is, want in het aangespannen rijden neemt de Hackney een aparte plaats in. 
 

  


Steeds meer mensen gaan het aangespannen rijden zowel in wedstrijden als voor recreatie beoefenen. Ziehier een prachtig mooi introductie van het aangespannen rijden ... ditmaal is het aan de pony's ! !




Terecht zal een Hackney daarbij een goede partner zijn, vanwege de fraaie beweging en het goede uithoudingsvermogen.
De Hackney is een temperamentvol en vooral werklustig paard. 

 

Veel liefs ...  groetjes ... Miryam

Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !

 
 
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !

 


Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen. 

 

Hier een prachtig voorbeeld hoe je je hond eventueel kunt stimuleren , let wel ,hier word ook het pakwerk gestimuleerd .... vergeet evenwel het filmpje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !



Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben. 

 


Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek.
Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft.


 
 
Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg. 

 

Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.

Een mooie oude dag voor uw kat ...
( De tand des tijds ... 2 )

  

Als uw poes ouder dan 10 jaar is, wordt ze tot het clubje van de 'senioren' gerekend. Het is dan raadzaam om een medische check-up te laten doen en haar voedingspatroon aan te passen. Op die manier kunt u haar een rustige oude dag bezorgen, zonder veel problemen.

En toen ... was er paardenmelk ... !!

 

Al 3000 jaar geleden werd paardenmelk in China gebruikt ter verbetering van de gezondheid en als een algeheel genezend middel. Ook de Romeinen, Grieken en Egyptenaren zagen paardenmelk als een heilzaam middel; het zou bijdragen aan een lang leven, een goede gezondheid en een blijvende schoonheid. En wel steeds meer en meer mensen maken gebruik van paardenmelk. Sommigen omdat ze het lekker vinden, vele anderen omdat ze baat hebben bij de heilzame, gezondheidsbevorderende werking van deze melksoort. Merries produceren melk voor hun veulens. En net als bij koeien geldt ook hier dat de melk die overblijft richting humane consumptie kan gaan. In Nederland en België worden al merries ( trekpaarden ) gehouden puur voor de melkproductie.

 

Wanneer de veulens 8 weken oud zijn en dus zelfstandig hooi, gras en krachtvoeder kunnen eten, beginnen ze de merries te melken.
's Morgens worden de merries van de veulens gescheiden in een aparte loopstal zodat ze gedurende de dag 5 keer kunnen melken (om de 2 1/2 uur). Voor een goede melkproductie en het welzijn van de veulens krijgen ze de ganse dag een gezonde, gevarieerde voeding. Tijdens de lactatieperiode (ongeveer een half jaar) worden de merries niet met medicijnen behandeld en regelmatig door de dierenarts gecontroleerd. 

 

Gebruik van paardenmelk
Paardenmelk is voor meerdere doeleinden te gebruiken.
Paardenmelk wordt aangeraden:
 - bij problemen met de stofwisseling, het bevordert de inwendige reiniging
 - bij onregelmatige stoelgang, darmrommelingen, opgezette buik en gasvorming - bij moeilijkheden met de vertering, opgeblazen gevoel, oprispingen en misselijkheid - bij onreine huid, huiduitslag en intolerantie (koemelk, zon of pollen)
 - bij cholesterolproblemen - bij stijve gewrichten en ongemakken tijdens het keren der jaren - voor een sneller herstel na een operatie - voor wie vaak moe is en veel stress heeft- als energieverhoger bij sportlui

  

Hier een prachtige docu van een paardenmelkerij van Nortier-Buijze in Oostburg (Zeeuws-Vlaanderen) Voor meer informatie zie  http://www.trekpaardenmelk-zeeland.nl/   tevens ook een prachtige boerderijcamping !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....




Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode.
 

Hondenhoest  !!!
Voorkomen is beter dan genezen ... 

 

Wat is kennelhoest
Kennelhoest is een zeer besmettelijke infectie aan de voorste luchtwegen van de hond. Met voorste luchtwegen worden de luchtpijp en hoofdvertakkingen naar de longen bedoeld. Kennelhoest uit zich door een droge, harde hoest. Ook kunnen lange hoestbuien voorkomen die gepaard gaan met kokhalzen of braken. De 'echte' kennelhoest wordt veroorzaakt door een combinatie van factoren: virussen, bacterien en stress. De balangrijkste verwekkers zijn de bacterie Bordetella bronchiseptica en het parainfluenzavirus. Het hoesten kan soms wekenlang aanhouden met als risico dat het chronisch wordt of dat longontsteking als complicatie kan optreden. Met name pups of oudere en zwakke dieren hebben hier een grotere kans op.

  

Hoe krijgt mijn hond kennelhoest
Hoewel de naam dat wel doet vermoeden, wordt kennelhoest niet alleen in kennels overgedragen. Eigenlijk op alle plaatsen waar honden samenkomen (pensions, asiels, shows. hondenscholen,) leveren gevaar op voor uw hond. Kennelhoest wordt overgedragen van hond op hond via minuscuul kleine druppels in de lucht of via direct contact, zoals neus tegen neus.

 

Behandeling van kennelhoest
Als behandeling direct bij de eerste verschijnselen plaatsvindt, is er een grote kans op succes. Als er te lang wordt gewacht, kan de hoest echter chronisch worden of zich zelfs ontwikkelen tot een longontsteking. De behandeling is doorgaans met antibiotica en daarnaast aanvullende ondersteunende therapie (bv. hoestsiroop).



Wat kunt u zelf doen
Goede verzorging van de patient en situatie vermijden die hoesten kunnen veroorzaken (goede ventilatie in een warme omgeving, goede en vooral zachte voeding, prikkelende stoffen zoals stof en rook vermijden, blaffen voorkomen, uitlaten met een tuigje of snuitband om geen druk op de luchtpijp uit te oefenen).

  

Ziehier een prachtig mooi samengesteld filmpje allerlei .... spelende , werkende honden , puppie's , water ,...... humor ..... ! Vergeet evenwel het muziekje boven aan t blog niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...



  Bordetella, of hondenhoest, veroorzaakt een aanhoudende, droge hoest die bijzonder besmettelijk is. Bij Bordetella hebben we te maken met een virus en een bacterie, Bordetella bronchiseptica de bacterie.

 

Bronchitis en longontsteking treden in minder dan 20% van de gevallen op en de meeste honden genezen binnen één tot vier weken. Huismiddeltjes kunnen helpen tegen de droge hoest, maar er is geen geneesmiddel; de hond moet 't uitzieken. Vaccinatie biedt geen gegarandeerde bescherming tegen hondenhoest, maar biedt wel bescherming tegen het meest voorkomende virus dat deze ziekte veroorzaakt.Voorkomen is beter dan genezen .


 

Als uw hond regelmatig in contact komt met andere honden kunt u hem/haar het beste laten vaccineren met Nobivac® KC. Dit is een neusenting, dat wil zeggen dat er enkele druppels van een vloeistof in een neusgat worden gedruppeld. Dit werkt snel en geeft gedurende een jaar bescherming tegen kennelhoest.
http://www.dierenklinieklemmer.nl)

 

Veel liefs ... groetjes  ... Miryam

De Camarillo White Horses Association werd opgericht om het ras voor uitsterven te behoeden...

 

De Camarillo White Horse is een paardenras dat nog geen 100 jaar oud is. Het ras is opgericht door Adolfo Camarillo in California in 1921. Hij kruiste zijn witte hengst Sultan met de inheemse Morgan merries.





De Camarillo White Horse werd bekend doordat ze meededen aan allerlei parades en doordat ze shows gaven op feesten. De Camarillo-familie verkocht nooit paarden of land, maar af en toe gaven zij een van hun paarden weg. Toen Adolfo Camarillo overleed in 1958 erfde zijn dochter Carmen alle paarden.

 


Zij bleef meedoen aan de parades en de shows, totdat ze overleed in 1987. Toen werden alle paarden op een openbare veiling verkocht. Beroemdheden die op Camarillo White Horses gereden hebben zijn onder andere president Harding, gouverneur Ronald Reagan, John Mott, filmster Leo Carrillo en de zoon van president Gerald Ford. Ter nagedachtenis van Adolfo Camarillo goedheid is er een standbeeld geplaats .. !! Ziehier een korte intro van deze toch zeldzame paard ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt ... !

 




In 1991 waren er nog maar 11 Camarillo White Horses. In 1992 werd de Camarillo White Horses Association opgericht om het ras voor uitsterven te behoeden. Het jaar daarna werden er 3 veulentjes geboren en op dit moment zijn er 14 Camarillo White Horses in leven. 2 hengsten, 6 merries en de rest zijn jonge paarden.

 
Veel liefs ... groetjes ... Miryam

De Engelse Cocker Spaniel

 

Ben je op zoek naar een vrolijke, actieve en niet te grote hond denk dan eens aan een Engelse Cocker Spaniel. Bekend om zijn lange oren en zijn altijd in beweging zijnde staartje. Een cocker is altijd goed gemutst. Denk er wel aan dat de cocker een jachthond is. Dit betekent dat hij voldoende beweging nodig heeft. Ook heeft hij een consequente opvoeding nodig, want een ding is zeker, de cocker kan erg eigenwijs zijn. Heb je dit niet onder controle, dan is de hond absoluut de baas in huis. Maar is de hond goed gehoorzaam, een cursus is wel aan te raden, dan is hij een geweldige kameraad.




De cocker werkt erg graag voor zijn baas . Hij ziet een persoon als zijn baas. Dit betekent overigens niet dat de hond niet wil luisteren naar andere gezinsleden. Maar voor zijn baas gaat hij door het vuur. Het is een dapper hondje. Hij zoekt graag het gezelschap van anderen op, zit graag bij je, maar alleen als het hem uitkomt. Als je veel bezig wilt zijn met je hond denk dan eens aan behendigheid of G&G. En voor de echte durfal is er ook de jachttraining van de KNJV.




De hond leert hier het wild apporteren op verschillende manieren. Ook is er het veldwerk waarbij de cocker uit dicht begroeide gebieden, denk aan bijvoorbeeld bramenstruiken, het wild zoekt en opstoot. Bij het africhten van de hond moet je rekening houden met zijn zachte karakter.  Ziehier een prachtig voorstelling van de Engelse Cocker Spaniel hmm ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken... ! ! 

Egyptische Mau zelfverzekerde katten, intelligent en heel sociaal


 


Egyptische Mau, betekend Egyptische Kat, de voorouders van dit ras werden beschermd en vereerd dat zie je aan de afbeeldingen in tempels.  De Egyptische Mau lijkende katten stonden al sedert 1400 voor Christus op papyrusrollen en tempelwanden. 



 

Ze zijn mede van het oudste ras op de wereld.  Ze leefden in nederzettingen op de oevers van de Nijl. Het moderne ras Egyptische Mau werd oorspronkelijk gefokt op basis van Egytische huiskatten. In de jaren vijftig van de vorige eeuw nam de oorspronkelijke fokster het ras mee naar Noord-Amerika waar ze later erkend werden als een raskat.  De kat is in europa nog steeds zeldzaam.


 


De Egyptische Mau is een middelgrote, gespierde en kleurrijke kat.  Hij heeft een heel sierlijke verschijning en hebben een zwart lijntje rond hun ogen die eigen zijn van deze kat.  Ze hebben een gevlekt tabby patroon en zijn in drie verschillende kleuren, brons, zwart/zilver en smoke.  


 


 De brons en zwart/zilver hebben ook de duidelijkste vlekken (spotjes).  Tot de leeftijd van 1,5 jaar mogen ze nog amberkleurige ogen hebben, als ze volwassen zijn hebben ze kruisbes groene ogen.


  

Karakter

Het zijn heel zelfverzekerde katten, intelligent en heel sociaal.  Erg aanhankelijk en mensgericht en zijn tot op hoge leeftijd nog erg speels.Hier een korte intro hoe deze toch biezondere intelligente kat hun weekje doorbrengt .... met een knipoogje naar lekker luieren ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!





 


Veel liefs .... groetjes .... Miryam

De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...


 


Benamingen voor de Turkoman veranderden vaak door de eeuwen heen. Naast Bactrisch, Nisaia, Scythisch en Parthisch, werd het paard door Westerlingen sinds de opkomst van het Osmaanse Rijk vaak ‘Turk’ genoemd, wanneer hij uit bepaalde regio’s in Perzië kwam zelfs ‘Arab’.

 

In de twaalfde eeuw werden Turken en Turkmenen reeds over één kam geschoren . Turkoman stond voor ‘Turk-achtig’ en voor de meeste Westerlingen betekende dit dat het om een en dezelfde soort ging: de mensen waren allemaal ‘Turks’, zo ook de paarden. Turkomans werden dicht bij mensen gehouden. Merries en veulens liepen in kleine kudden op de woestijnvlakte. Hengsten werden aan een touw naast of zelfs in de nomadentent vastgebonden en bouwden een sterke band op met hun meester.

 

 



Westerse avonturiers beschreven met name hun uithoudingsvermogen, hun hazewindhondachtige uiterlijk en hun fijne beharing. Over het karakter van de Turkoman kan men kort zijn. Turkomans zijn gevoelige eenmanspaarden die slecht reageren op een harde aanpak. Wanneer men het vertrouwen van een Turkoman had, ging het paard door het vuur voor zijn meester. Deze kenmerken zijn terug te vinden in de tegenwoordige takken. 

  

De Turkoman werd tevens in onderlinge races ingezet om het paard in topconditie te houden voor rooftochten. Hier een prachtige compilatie van geboorte tot ...

 Het belang van zijn snelheid was niet alleen evident voor de mannelijke krijgers, maar ook voor de vrouwen.

Bruiden werden doorgaans weggegeven aan de man wiens Turkoman paard de hare het snelst zou inhalen, de bruid had hierin haar eigen paard in de hand zodat zij zoveel mogelijk de man van haar keuze kon helpen in de race 

 


De Britse kapitein van de Royal Light Infantry Rollo Burslem beschreef dat de gegadigden zich ongewapend verzamelden op de beste paarden die ze tot hun beschikking hadden, terwijl de bruid omringd door haar familie op de rug van de beste Turkoman hengst van haar stam, wachtte tot haar vader het startsein gaf Het hebben van een uitstekend paard was dus niet alleen van levensbelang in hun rooftochten en onderlinge vetes maar tevens in het ‘bemachtigen’ van een goede levenspartner. 


  

Veel liefs ... groetjes ... Miryam

De Kaukasisiche Ovharka ,een waak- en verdedigingshond,trouwe onomkoopbare bewaker!

  


De Kaukasisiche Ovcharka is van de drie variëteiten binnen de Ovcharka: de grootste en meest massieve. Het woord Ovcharka betekent in het Russisch “herdershond”.
Deze vorm van herdershond is echter geen hoeder maar een waak- en verdedigingshond. Het ontstaan van de Kaukasische Ovcharka ligt waarschijnlijk in Tibet. En vanuit Tibet zijn de honden met nomaden naar hun tegenwoordige land van herkomst -Rusland- vervoerd.

 

In Rusland hebben deze honden hun ware aard kunnen ontwikkelen en wel als hoeder en bewaker van de kudden. De kudden moesten beschermd worden tegen wolven, beren en mensen die de kudde schade wilden toebrengen. De hond moest dit samen met andere honden doen, zonder inmenging van de herder, want de herder bracht zijn kudde en de honden naar de weide en liet de honden gedurende ongeveer een half jaar met de kudde alleen. Om de kudde tegen gevaren te beschermen moesten de honden bovenal moedig en betrouwbaar zijn en in staat zijn zichzelf en de kudde in leven te houden... m.a.w , ze zochten zelf naar het broodnodig voedsel om er aldaar te kunnen overleven... 

 

 Gezien de economische situatie van Rusland in het verleden en op dit moment, is het onderhoud van een dergelijke grote hond erg kostbaar. Heden ten dage zijn liefhebbers van dit ras bezig om het ras weer te laten floreren. Momenteel zijn er ongeveer een 200-tal honden van dit ras in Nederland te vinden.

 

 

Daarom is hij van nature oersterk en gezond en hij kan een leeftijd halen van twaalf jaar.  Hij is echter ook zeer wantrouwig en handelt op eigen initiatief.

Een juiste begeleiding, veel ervaring en een optimale socialisatie zijn beslist noodzakelijk. Deze honden zijn de ruimte gewend en zijn zeer zelfstandig. Ze zijn weinig geschikt voor onze druk bevolkte contreien. Voor bekenden is hij vriendelijk en beschermend... maar heel wantrouwig tegenover vreemden

 Sommige Duitse liefhebbers gebruiken de hond als bewaker en afschrikker. Hij is evenwichtig, gelijkmatig van temperament, maar heeft een eigen wil en is wantrouwig tegenover vreemden.  Hij kan wel goed het verschil inschatten tussen goed en kwaad.

  


Veel liefs … groetjes ... Miryam

Highland Scottish Fold ...! !

 

 In 1961 werd er in Schotland in een nest boerenkatjes spontaan een wit kit met gevouwen oren geboren. Het kitten, een katertje, kreeg de naam Snowball en zijn bestaan wekte al snel de interesse van kattenfokkers.
Met behulp van geschikte huiskatten en Britse Korthaarkatten werd de bijzondere mutatie die voor het gevouwen oor verantwoordelijk was in een nieuw ras vastgelegd onder de naam Scottish Fold.


 


De factor die de gevouwen oren van de kat veroorzaakt, vererft dominant. 
Helaas is gebleken dat het gen niet alleen de grappige gevouwen oortjes veroorzaakt, maar ook kan leiden tot afwijkingen in aan het kraakbeen op andere plaatsen in het lichaam, vooral wanneer beide ouders gevouwen oren hebben. Onder andere om deze reden trok de Engelse overkoepelende organisatie destijds de aanvankelijk gegeven voorlopige erkenning weer in. Intussen waren er echter diverse Folds naar Amerika geexporteerd en daar wordt het ras nog steeds gefokt.


 


Omdat het gen in homozygote vorm tot afwijkingen kan leiden, worden er nooit twee katten met gevouwen oortjes met elkaar gekruist. Men gebruikt hiervoor katten met staande oren uit Foldlijnen, American Shorthairs of Britse Korthaarkatten. Uiteraard bleven ook de halflanghaarversies niet uit, die Highland Fold genoemd worden 


 

 Zierhier een prachtige documentaire van  de Highland Scottish Fold ... hun afkomst , hoe speels ze wel zijn ...etc !! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...  !

Karakter
Het is een vriendelijke kat met een gelijkmatig humeur. Ze zijn overwegend rustig, al kunnen ze een spelletje op zijn tijd wel waarderen, ze gaan goed om met andere katten en ook de omgang met honden geeft zelden problemen, op voorwaarde dat ze als jonge kitten al op een positieve manier met honden hebben kennisgemaakt. Ze zijn niet snel uit hun doen, ook in drukke gezinnen voelen ze zich prima op hun gemak. Ze zijn uitstekende speelkameraadjes voor kinderen.

 


Scottish Folds zijn verre van luidruchtig, ze gebruiken hun zachte stem niet veel. Hoewel ze graag aangehaald en geknuffeld worden, dringen ze zich niet tot vervelens toe op. Ze stellen gezelschap op prijs, maar ze kunnen ook goed een dagje alleen blijven.


 


Veel liefs ...  groetjes   Miryam