.

"Het Vlaams Belang is nu officieel een democratische partij. De Raad van State neemt onze partijfinanciering niet af omdat wij niet aanzetten tot vijandigheid tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Wie ons nu nog ondemocratisch noemt, kan op een proces wegens laster rekenen". Dat verklaarde VB-fractieleider Gerolf Annemans in de Kamer in reactie op het arrest van de Raad van State.

Annemans vindt bovendien dat het cordon sanitair, dat de politiek tegen zijn partij trok, en het cordon médiatique, waarmee de media Vlaams Blang uitsluiten, "nu definitief voorbijgestreefd is".

Op 17 mei 2006 dienden alle Franstalige partijen, Groen! en de sp.a een klacht in bij de Raad van State. Ze wilden de partijdotatie van het VB afnemen omdat de partij racistisch zou zijn. Ze steunden zich daarbij op uitspraken van Filip Dewinter en Gerolf Annemans op een veiligheidsmeeting van het VB op 11 april 2006. "De uitlatingen van Dewinter en Annemans waren scherp en polemisch en getuigen allerminst van grote zin voor subtiliteit en nuance. Ze kunnen op termijn de animositeit tussen bepaalde delen van de samenleving voeden en bijdragen aan een klimaat van onverdraagzaamheid. Ze kunnen grieven en kwetsen, maar er is binnen de Raad van State geen meerderheid om te zeggen dat ze aanzetten tot vijandigheid tegen de mensenrechten", zo stelde het arrest. Dus: de meerderheid vindt dat het VB niét aanzet tot vijandigheid tegen de mensenrechten.

Het is nooit gezien dat een rechtsprekend orgaan zegt hoe het gestemd heeft. De Raad zegt namelijk letterlijk dat er "in zijn schoot geen meerderheid" is om de partijdotatie van het VB af te nemen. Er werden in het verleden al rechters vervolgd omdat zij bekend maakten hoe een meerderheid tot stand kwam tijdens hun beraad.
JDW

http://www.zita.be/nieuws/binnenland/1383807_annemans-vb-is-nu-officieel-een-democratische-partij.html

Wij verspreiden niet graag doemberichten, het is zo al triest genoeg wat wij meemaken in en met het land B dat meer en meer op een nachtmerrie begint te gelijken. Althans voor diegenen die zich niet verschuilen achter een Plopsalandmentaliteit en die zich veroorloven kritisch na te denken.  Een van onze lezers vestigde onze aandacht op het artikel dat vandaag verscheen bij de Nederlandse webstek Klokkenluidersonline. Wij hernemen dit artikel onder voorbehoud.

Tegelijk vinden wij het treffend dat gisteren bij http://www.zerohedge.com/article/41-belgian-central-bank-gold-has-been-lent-out een van Angeltjes' oude stokpaardje hernomen wordt over de goudreserves van het land B in de kluizen van de Nationale Bank.  Ruim tien jaar geleden had belgië nog meer dan 1000 ton goud. Eind 2010 bleef er nog 216 ton over waarvan 41% uitgeleend werd. Dames en heren, wat er van waar weze, wij worden genaaid. Het doet pijn maar zwijgen is geen optie.

WAAROM HEEFT BELGIE NOG GEEN REGERING? ZE WETEN DAT HET EEN GROOT ARMAGEDDON IS EN NIEMAND DURFT VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN !

Ga er maar vanuit, beste mede-doemdenkers en ‘complottisten’, dat onze zuiderburen fucking doomed zijn en zo diep in de financiêle Bilderberg-stront zitten dat er binnen no-time geen grammetje vet meer te vinden is om de frieten in de bakken!

Eerder wees deze site -opnieuw als een van de eerste- op de naderende ondergang van Dexia Bank. Deze waarschuwing wordt nu in niet mis te verstande bewoordingen herhaald door prof. René Tissen van Nijerode : Als Dexia valt, is het einde oefening voor België. Dan worden het Griekse toestanden, zo meldt ons de professor, een van de weinige helderzienden die er binnen de MSM nog niet is uitgeschopt. Maar er is meer. Veel meer. Zoals altijd op deze site, de beste en de grootste journalistieke site voor het echte nieuws van Nederland!

Dexia wordt nu -het laatste nieuws- geboycot door ‘grote beleggers’ in de VS in wat het laatste duwtje lijkt te zijn in de afgrond. Dexia staat borg voor 17 miljard dollar leningen aan lokale overheden in de VS zo lezen we in een zin die pure horror uitschreeuwt omdat iedereen weet dat die ‘lokale overheden’ ook failliet zijn. Dexia bezit voor 4,3 miljard euro Griekse overheidsobligaties, ook dat nog! Maar het wordt nog leuker, want nu komt ook aan het licht dat de Belgische centrale bank bijna de helft van de goudvoorraad heeft ‘uitgeleend’. Hier de backgrounds. Dat brengt ons weer op ING, sinds 1997 een van de grootste banken in Belgie. Het ziet er slecht uit, mensen. Diep zwart.

@ Klokkenluideronline

Elke revolutie, elke tijdswending heeft haar eigen mythes.  Wie bij ons een held is, noemt men in de islamitische wereld een martelaar.  Bij ons is dit woord niet langer gebruikelijk; wij geven er ook een andere betekenis aan.  Het woord “martelaar” moet medegevoel, medelijden, verontwaardiging opwekken; een “martelaar” is zwak, onderworpen, kortom een slachtoffer.  Een “held” wekt deze sentimenten niet op, integendeel: een held is iemand die men bewondert en vereert, hij is weerbaar, sterk, ook al moet hij ten langen leste het onderspit delven.  Stof voor een laatstejaarsstudent “psychologie”: Sint Stefanus versus Jan Breydel.  

Tunesië kreeg, zoals algemeen bekend, op 17 december zijn eigen martelaar met de groentenkramer Mohamed Bouazizi die zichzelf op de markt van Sidi Bouzid met benzine overgoot, in brand stak en zichzelf daarmee verzekerde van een go-pass voor 72 maagden.  Of hoe een lucifer een woestijnbrand veroorzaakte.  De president Ben Ali werd verjaagd, de Egyptenaren wilden niet onderdoen voor de Tunesiërs, Libië, Jemen en Syrië stonden ook te dringen om de Arabische lente in een bloedhete zomer te keren. 

Bij Angeltjes gaan onze reporters verder dan de embedded Vranckxen.  Zo konden wij vernemen dat het ikoon van de Jasmijnrevolutie eigenlijk, misschien, wellicht slechts een onvrijwillig slachtoffer van de omstandigheden was: “wrong time, wrong place” zegt men dan.  Niet dat wij ervan uitgaan dat de geschiedenis door onze berichtgeving herschreven zal worden. 

Mohamed Bouazizi kreeg door zijn zelfmoord een John Waynestatus wegens zijn protest tegen het autoritaire regime van Ben Ali.  De journalisten creëerden een symboolfiguur:  Bouazizi stak zichzelf in de fik omdat hij ruzie kreeg met een vrouwelijke ambtenaar over de hem toegewezen plaats voor zijn groenten- en fruitkarretje.  Zij wees hem terecht en zou hem gepest hebben.  Vervolgens gaf ze hem een slag in het gezicht, zowat de grootst mogelijke belediging in de patriarchale, islamitische leefwereld. 

Een collega van de Observer heeft de dame in kwestie opgezocht.  De 46-jarige Fedia Hamdi werd wegens deze muilpeer op 28 december voor vier maanden in de gevangenis gestopt.  Een bevel van hogerhand om de “opstandelingen” in het land te kalmeren.  “Ik werd de zondenbok, “ vertelt de stedelijke inspectrice,” ik heb Bouazizi niet geslagen.  Die muilpeer is een puur verzinsel.”

Haar versie geeft andere, duidelijke details weer.  Ze heeft hem slechts van zijn ingenomen verkoopplaats vóór het gemeentehuis naar een andere standplaats verwezen.  Daarop is Bouazizi zo woedend geworden dat zij een paar bananen en paprika’s in beslag genomen had.  De marktkramer trok vervolgens naar de politie, naar de gouverneur en werd overal afgewezen.  En dan stak hij zichzelf uit vertwijfeling in brand.  Later, in het ziekenhuis, kreeg hij bezoek van president Ben Ali, begeleid door een troep journalisten.  De foto haalde de wereldpers, maar deze geste kon Ben Ali niet uit de problemen halen: hij moest vluchten.  Bouazizi zou op 4 januari overleden zijn.

Op 19 april werd mevrouw Hamdi van alle beschuldigingen vrij gesproken.  Er kwam aan het licht dat er slechts één enkele getuige van de beruchte muilpeer voor handen was, een leurder die een oude aversie tegen haar koesterde. 

Het martelarenstatuut annex heldenepos brokkelt meer en meer af.  In zijn eigen woonplaats, Sidi Bouzid, zijn er zelfs twijfels of Bouazizi zich opzettelijk wou doden.  Het zou om een stom ongeluk gaan: hij zou een sigaret willen aansteken hebben…

Na de vrijlating van mevrouw Hamdi werden alle foto’s van de groentenkramer verwijderd, de graffiti met zijn naam overschilderd.  Het plein met zijn naam kreeg terug een andere naam.  Dit in tegenstelling met Frankrijk, waar er verschillende straten zijn naam dragen.  Een anoniem blijvende vakbondsman heeft aan de Franse krant Libération verklaard dat heel het achtergrondverhaal over de zogenaamd gediplomeerde en arbeidsloze Bouazizi gefantaseerd werd.  “Wij hebben dat inderdaad verzonnen.” , verklaarde hij, “Bouazizi had helemaal geen diploma en had met politiek niets te maken.  Het beeld van de afgestudeerde met een verzonnen diploma en de conservatieve plattelandsbevolking met een slagende ambtenaar moest dienen om de protesten tegen het regime te motiveren.”

Een tv-team van France 24 bracht aan het licht dat de facebook-berichten na zijn zelfverbranding en voorafgaand aan zijn overlijden niet van hem zelf kwamen, zo schrijft BBC Online.  De gedichten en revolutionaire slogans werden erop geplaatst door een jonge activist, een neef-naamgenoot. 

De familieleden van de echte Bouazizi hebben intussen d.m.v.  talrijke betaalde interviews in alle wereldkranten uit heel het mediacircus geld geslagen.  Er is ook kritiek op het feit dat ze € 10.000 als compensatie van Ben Ali aangenomen hebben.  De familie kon dankzij de ontvangen gelden verhuizen naar een mooie woning in La Marsa, één van de betere woonwijken van Tunis. 

Wat er ook van zij, voor de kramers in Sidi Bouzid is er iets veranderd: zij kunnen hun handkarren en kraampjes ongehinderd voor stedelijke gebouwen neerpoten: het blijft illegaal maar niemand wijst hen erop.

Floriaan Terbeke

Bron: 20 Min.on Line

In het licht van enkele van mijn eigen twitter-berichten zet ik enkele gedachten over Europa en de euro-crisis nog eens op een rijtje.

Zoals de meeste Vlamingen wel weten heeft het Vlaams Belang een sterke toekomstvoorspellende kracht. Onze politieke glazenbol-performantie mag indrukwekkend genoemd worden. Het is niet omdat de klassieke partijen hun rug naar ons keren en in een groot aantal gevallen ook de andere kant op marcheren dat de feiten hen niet in het ongelijk hebben gesteld, lees: het Vlaams Belang gelijk hebben gegeven.

Reeds begin deze eeuw waren wij als Vlaams Belang gekant tegen de wijze waarop de Europese Unie werd uitgebreid en ook tegen de quasi religieuze manier waarop zeloten à la Verhofstadt voortholden naar de politieke unie en daarbij in een aantal gevallen hun beheer van de euro-zone misbruikten. Ik herinner mij nog verschillende tussenkomsten van de betreurde Guido Tastenhoye om de uitbreiding van de unie anders aan te pakken en de soms middeleeuwse economieën die zouden toetreden eerst op een deftig niveau te brengen. Een argument (niet het enige, er zijn er belangrijkere) waar onze tegenstanders ook nu inzake Turkije geen oor naar hebben.
Ook de bekentenis die Reynders gisteren heeft afgelegd als zouden de ministers van Financiën om politieke redenen Griekenland op basis van valse cijfers toch hebben gedelibereerd hoewel de Grieken volgens economische maatstaven nooit in de euro hadden mogen binnenstappen, wijst er op dat de (politieke) beslissing werd doorgedrukt tegen de (economische) feiten in.

Dat de meeste Europese banken zo ondergedompeld zijn in het Griekse drama dat zich nu voltrekt, bewijst dat ook de banksector veel te veel politiek gebonden is en zonder veel nadenken in die veredelde fraude van de politici mee gestapt is.

Een Grieks drama zeg ik, want er is geen uitzicht. De Grieken zullen de voorwaarden nooit kunnen vervullen, ze zullen dat ook niet willen. Het is een trots en zelfbewust volkje en als ze moeten kiezen tussen de voogdij of de armoede zullen ze voor de armoede kiezen. Dat zal even wennen worden. Maar ze zullen snel weten dat na een devaluatie van hun drachme ook heropleving komt. Uit de euro stappen (of gezet worden) zal een straf zijn, maar de beloning komt nadien. Hoe onverantwoordelijk ze ook zijn geweest (even erg als pakweg de Walen of misschien nog wel erger), de onverantwoordelijkheid van de Grieken werd alleen maar mogelijk gemaakt door de rest van de Euro-elite die de ‘valse cijfers' voor echt verklaarde en vervolgens deed alsof dat allemaal normaal was en wel in orde zou komen. Niet dus. Chassez le naturel, il revient au galop.

Ook voor de fraudeurs wacht een bestraffing. Hun banken zullen hier weer een opdoffer krijgen of zelfs kopje onder gaan, zoals ik reeds in verband met Dexia op deze plaats (glazenbol -performantie) voorspelde nog voor hun laatste beursschorsing. Het eindresultaat van de opkuis die onvermijdelijk volgt zal nadien de beloning zijn. En hopelijk zullen er lessen getrokken worden: welk een aberratie is het immers dat een oud-eersteminister als Dehaene, die meer dan tien jaar werkte aan Maastrichtnormen en euro-normen beloond werd met een bankiersfunctie door een bank die in de vervalste Griekse papieren verzuipt. Als bewijs van politieke manipulatie van onze economie kan dat tellen.

Eigen schuld, dikke bult. Een Griekse uitstap en een bancaire opkuis is dus alles behalve een ramp: het is een terugkeer naar de eerlijkheid en de openheid. En de Vlamingen die nu al (meer nog dan Nederland of Duitsland, maar wel kritiekloos) de grootste netto belastingbetalers voor Europese gelden zijn, zullen nog het minst moeten treuren, want zij zullen meer hebben aan een vakantie op een Grieks eiland die ze met goedkope drachmes kunnen betalen dan aan de schone schijn van een euro die ze met onze zuurverdiende belastingcenten overeind zouden houden.

Een bijkomende les die wellicht ook zal moeten getrokken worden is een iets bitterder pil. We moeten het hele euro-project in vraag durven stellen, om te beginnen alvast in hoofde van de vier die ‘PIGS' worden genoemd: niet alleen Griekenland dus, maar ook Spanje, Portugal en Italië. Een Noord- en een Zuid-euro moet bespreekbaar zijn. En ook het concept van een afgeslankte EU zal op tafel moeten komen.

En tot slot. Boontje komt om zijn loontje. Niemand ontloopt zijn straf. Als België vervroegd in het vizier komt (en wie weet zèlf onhoudbaar wordt binnen de euro) zal dat de straf zijn voor het bedrog dat alle politieke struisvogels hebben gepleegd die nu al bijna twintig jaar doen alsof Vlaamse autonomie en de opkuis van de Belgische chaos geen dringende noodzaak was. Bij die struisvogels zitten alle politici die door de Vlamingen achtereenvolgens als redders op het schild werden getild, maar hun beloften inslikten en niet konden of -erger nog- wilden realiseren. Inclusief de huidige Permanente Voorzitter van de Europese Raad, de protocollaire goednieuws-fontein Herman Van Rompuy.

One cannot mess with democracy. There is no free lunch

Gerolf Annemans

Amerikaanse toeristen die graag Belgiëland willen bezoeken, denken maar beter twee keer na. Het officiële reisadvies van de Verenigde Staten schets namelijk een vrij negatief beeld over ons land. Zo draag je beter geen juwelen op straat en zijn Waalse ziekenhuizen te mijden.

In dat reisadvies is het vooral Brussel dat geviseerd wordt. Je kunt er in de trein- en metrostations maar beter zeer alert zijn. ‘Een populair afleidingsmanoeuvre van gauwdieven is het slachtoffer onder te spuiten met scheerschuim. Draag steeds je bagage in je handen en laat dure horloges en juwelen thuis’, zo klinkt het.

Bij de Brusselse openbare vervoersmaatschappij MIVB twijfelt men wel aan de juistheid van de informatie. Zij herinneren zich namelijk niet één dergelijk incident. Of ja, toch. Eén keer maakte iemand met opzet een vlek op de kledij van een reiziger om hem zo af te leiden, maar om van een populair afleidingsmanoeuvre te spreken?

Maar het is niet enkel in de stations: ook in de Brusselse straten moet je volgens de Amerikanen goed opletten. Vandalenstreken en inbraken in wagens zouden schering en inslag zijn. De Brusselse schepen voor toerisme, Philippe Close, is niet zo opgezet met dit advies. “Volgende week zitten we samen met iedereen die betrokken is bij het Brusselse toerisme. Er zijn nogal wat klachten van toeristen die zich niet veilig voelen in onze hoofdstad.”, zo legt hij uit. “Maar ik denk toch dat Brussel stukken veiliger is dan veel Amerikaanse steden.”

Ook lacht men met het gebrek aan regels in België. Zo moeten onze overheids- en publieke gebouwen dan wel verplicht gebruiksvriendelijk zijn voor rolstoelgebruikers, toch zouden alle voorzieningen in de praktijk ontbreken. Over de snelheidsbeperkingen weet men het in Amerika dan weer niet zo goed. Enerzijds beweert men dat die er niet zijn, of dat er zich toch niemand aan houdt. Wat verder staat er dan weer in het reisadvies: ‘Doen alsof je van niets weet wanneer je betrapt wordt op te snel rijden heeft geen enkele zin. De Belgische agenten zijn zeer standvastig en een boete krijg je toch.’
Wat de ziekenhuizen betreft, schrijft men dit: ‘Voor medische bijstand kan je best terecht in Vlaamse of Brusselse ziekenhuizen. In Waalse ziekenhuizen is namelijk de kans groot dat niemand je begrijpt, want het personeel spreekt er geen woord Engels’.

Bij Toerisme Vlaanderen tilt men niet zo zwaar aan het negatief reisadvies. Het advies is immers steeds een opsomming van negatieve zaken die je tijdens een reis kan meemaken. Over positieve zaken wordt er nooit gesproken. Zo zou België er dan ook niet negatiever uitkomen dan andere West-Europese landen.

@ Clint.be

Het is met de nodige trots dat onze Vier Nullen op hun webstek uitpakken met de flater-nieuwsuitzending van hun Schotse BBC-collega's. 

De nieuwslezeres kondigt aan dat 70 jaar geleden (in 1941)  Rudolf Hess (de plaatsvervanger van Adolf Hitler, u kent de gek ?) met een vliegtuigje vluchtte naar Groot-Brittannië en in Schotland belandde. Tijdens de aankondiging verschijnt een foto van een onbekende dame.  "Dat was niet de figuur over wie wij het hadden" zegt de behendige journaliste. En ze meldt dat thans het weerbericht volgt. En wie verschijnt in beeld : Rudolf Hess die heil Hitler brult en Dolfmans himself die zich de heilgroet best laat aanleunen.  De uitzending eindigt verder in stilte.

De  constant blunderende VRT vermeit zich in de flaters van een andere zender, Is dit een excuus, leedvermaak of arrogante domheid ?

Ray

Een kluchtig tafereel op de Bredabaan in Merksem, gisterennamiddag.  Een politiecombi reed zich vast in de vers gelegde beton. De rijstrook was afgesloten voor het verkeer door middel van een bareel.  De agenten waren opgeroepen voor een diefstal in Schoten. Op het moment dat de combi aan kwam gesneld,  was de bareel open en gingen de agenten er vanuit dat ze over de tramsporen konden rijden. Dat kon,  maar slechts voor een vijftal meter, toen reed de combi zich vast. Een aantal omstaanders meenden dat het om een tv-opname ging van de populaire VTM-serie, Zone Stad.

De Raad van State vernietigde het ontslag van ambtenaar Dirk Martens. Hij was in 2005 ontslagen omdat hij vijf jaar wedde ontving zonder te werken. Volgens de Raad van State kon de stad Antwerpen niet aantonen dat de ambtenaar meer dan tien dagen ongewettigd afwezig was.

Stad niet akkoord

Het gevolg van deze uitspraak zou zijn dat Dirk Martens, onder meer bekend als 'Achmed' in Chez Bompa Lawijt, terug in dienst moet komen van de stad en het stadsbestuur hem daarbovenop vijf en een half jaar loon moet uitbetalen. De stad gaat hier echter niet mee akkoord en laat nu onderzoeken welke juridische procedures nog mogelijk zijn om deze uitspraak terug te draaien.

Dirk Martens was theatertechnicus van de stad die sinds 1987 ter beschikking werd gesteld van het Echt Antwaarps Theater (EAT). In 2000 liet de directeur van het EAT weten aan Martens dat hij hem niet langer nodig had. Er werd hierover een brief gestuurd aan de stad, die evenwel nooit is aangekomen. Daardoor bleef Martens verkeerdelijk nog jarenlang een wedde ontvangen.

Onwettige afwezigheid

De stad ontsloeg Martens in 2005 omwille van ongewettigde afwezigheid. Hiertegen ging hij in beroep bij de Raad van State. Op 9 juni 2011 vernietigde de Raad het ontslag.

De stad reageert verbolgen op de beslissing. "Het is voor openbare besturen zeer moeilijk om vastbenoemde ambtenaren te ontslaan. Meer dan tien dagen ongewettigde afwezigheid is één van de weinige wettelijke redenen die een openbaar bestuur heeft." Zo staat te lezen in een persbericht van de stad.

"De Raad van State volgt nu Dirk Martens die zegt dat het nooit zijn bedoeling was om ontslag te nemen. De Raad van State zegt dat het feit dat dit ongeloofwaardig en grotesk is, getuigt van kwade trouw of een laakbare houding, er niet toe doet. Hij is jarenlang gewoonweg thuisgebleven, maar dat heeft volgens de Raad van State niets te maken met de wil om uit dienst te treden."

Belachelijk

"De stad hoopt dat de Raad van State beseft dat ze met dergelijke uitspraken de openbare dienst volledig ondergraaft en belachelijk maakt", klinkt het nog cru.

@ Vandaag.be

Filip Dewinter heeft vandaag uit handen van Armando Manocchia, voorzitter van de ‘Una Via Per Oriana’-stichting de Oriana Fallaci-prijs ontvangen.

De “Oriana Fallaci-prijs’ wordt jaarlijks uitgereikt aan een politicus, auteur of activist in de strijd tegen de islam. Oriana Fallaci was een Italiaanse journaliste die op het einde van haar leven verschillende islamkritische boeken schreef zoals : “De woede en de trots” en “The Force of the Reason”.

De prijs betreft een uit Muranoglas geblazen kunstwerk, een ganzenveer,  met een tekst van Oriana Fallaci waarin zij eenieder oproept om te blijven strijden voor het verspreiden van de waarheid tegen de politiek correcte elite.

Eerder ontvingen ook Geert Wilders, Bat Ye’or (Egyptisch islamkritische schrijfster), Robert Spencer (Amerikaans islamkritisch schrijver) en Alexandre del Valle (Frans islamkritisch schrijver) deze Oriana Fallaciprijs.

Felicitaties voor Filip Dewinter : een verdiende prijs voor volharding en moedige overtuiging.

Ray

Waarde redactie

De flinke linxe bende van Job Cohen plaats zich weer in de kijker. Woensdag a.s. praat men in de Tweede Kamer over het voorstel van "de partij voor de dieren", die het 'onverdoofd" slachten van dieren wil verboden zien.

Zoals geweten wordt het onverdoofd slachten toegepast in al de Prachtlanden waar de pedo-profeet zijn volgelingen het voor het zeggen hebben. Ook de uitzwermende islammers naar ongelovige landen zouden deze regel moeten kunnen "blijven" toepassen, want dit ritueel behoort bij hun Prachtcultuur !

Volgens de argumentatie van de Linxe bende in Nederland,  leidt het slachten volgens de islamitische wetten niet per se tot "meer" dierenenleed. Door deze stellingname bewijzen de linxen van theeslurper Job Cohen onverbloemd hun trouw en onderdanigheid aan het aldaar binnenslopen woestijnvolk. Het kiesvee van de PVDA, want elke Nederlander met wat gezond verstand heeft zich allang afgekeerd van deze behoeders en steunplilaren van de Waanzinnigen der aarde.

Of er een verschil in pijn is tussen verdoofd of onverdoofd slachten kan gekke Job best zelf ervaren door zich "verdoofd" zijn rode giftong te laten wegnemen en zich nadien "overdoofd" te laten castreren.

Uw vredelievende senior.

NvdR Angeltjes :  Dank senior, 100% eens met je. Ik heb deze week een video gezien van runderen die geslacht worden door de Waanzinnigen der aarde, zoals u ze noemt, waarvan ik een ganse dag mistroostig heb rondgelopen. Onvoorstelbare wreedheden.

Waarde Redactie,

Naar aanleiding van enkele artikels in de pers, in verband met de partij Vlaams Belang (over de Belfort groep ; de nieuwe aanpak van vreemdelingen voor een eventuele terugkeer naar hun geboorte land ; de uitreiking van de Oriana Falacciprijs aan Filip Dewinter voor zijn strijd tegen de Islam),zie je terug op de online kranten de aloude slagzin terugkeren "een stem voor het VB is een verloren stem".

Als ik dat lees, vraag ik me af waar al deze mensen dat vandaan halen. Als er ooit een partij gewogen heeft op het zogezegde correcte beleid in België, dan zal het verdomme wel juist die partij zijn zeker. Of denken die goedgelovige en goedvolgende,  maar niet nadenkende schapen echt zo ?  Je kan je dan ook afvragen of een stem voor de sossen, een" criminele stem is", of een stem voor de tjeven een ,"volksverraderstem is", een stem voor de VLD een "bedriegersstem is" en een stem voor de NVA een" beloversstem is".

Tot slot, als de partij VB een inhoudsloze, tendode opgeschreven partij is, waarom nemen de andere partijen dan zovele van haar standpunten over en waarom steekt men iemand die doodziek is, in een cordon, wel volgens mij, omdat men er schrik van heeft GVD. Ja, hier in dit apenland heeft men GDV schrik van de waarheid. Wie de waarheid achterhoudt, is een verrader en die kunnen we missen, dat heeft de geschiedenis ons geleerd .

SDW
 

Beste Angels,

Zondag hield de VRT een jongerendebat in de Zevende Dag. De voorzitters van Jong CD&V, Jong-N-VA, Jong-VLD en de socialisten van Animo mochten aan de debattafel komen uitleggen hoe zij tegenover de eindeloze onderhandelingen aankijken.

De Vlaams Belang Jongeren werden niet uitgenodigd, of wat had u gedacht. Nochtans beschikt VBJ als enige politieke jongerenorganisatie over een glashelder alternatief voor de huidige impasse: de ordelijke opdeling van dit apenland. Op naar een volwaardige Vlaamse republiek!

www.vbj.org

Angelina Jolie was gisteren zondag op Lampedusa om de brave Italianen te danken voor het gulle onthaal dat zij dag na dag voorbehouden aan de tienduizenden sukkelaars die op hun eiland stranden, op weg naar rijke tafelen, bereidwillige Europese vrouwen, rinkelende moneten en idiote blanken vol schuldbewustzijn.  Angelina Jolie, die in een Californisch versterkte vesting woont, was blij in haar functie als VN-ambassadrice voor de vluchtelingen een stap in Grotemensenland te mogen zetten. Zij riep op om de grenzen open te stellen en al de aanwezige idioten klapten luid in de handen. Van de Lampedusanen was weinig te merken, die waren druk in de weer hun woningen te beveiligen.

Wij rekenen op de 0000 om deze ontroerende manifestatie op de kijkers los te laten.

Savat

"Wij moeten een uitzonderlijk hoge misdaadgraad van jonge migranten aanvaarden" 

Treurwilg Angela Merkel was de eerste Europese politica die de mislukking van de multiculturele maatschappij aankaartte. Gejuich alom : de waarheid dringt door. Vandaag vertelt de Treurwilg, dat wij het geweld van de migrantenjongeren moeten aanvaarden.  Het mens begeeft zich naar een instelling waar men de integratie bevordert door bokskampen in te richten voor het tuig. Opdat onze smoelen professioneler zouden bewerkt worden.  Nadien gaat het mens triestige gesprekken voeren over no-go zones in Duitse steden, waar de politie niet langer kan/durft/mag optreden.  Wellicht ware het een goede oplossing, de politie naar de boksschool te sturen en het ontembare tuig in het Hoge Noorden in kampen op te sluiten. 

Ook Treurwilg Merkel zou niet misstaan voor een gerechtshof ter bestraffing van misdaden tegen de mensheid en doe er maar een volksjury bij.

Ray

Beste redactie,

Verleden weekend was er braderie aan de rand van een bekende wijk in Anderlecht.  Op zich niets om u druk over te maken, ware het niet dat de baas van café bleu star van de gemeente Anderlecht het verbod kreeg een varken aan het spit te braden om de volgelingen van de godsdienst van de vrede niet tegen het hoofd te stoten. Zo ver zijn we daar ook al, geen varkensvlees op de braderie of het zit er bovenarms op.

De brave man was ook nog zinnens aldaar een frietkot uit te baten en zie hij kreeg meteen de raad van de wijkagent er voor te zorgen dat er minstens een allochtoon te werk gesteld wordt en dat er enkel halal vlees aangeboden wordt, want anders zou zijn frietkot wel eens in de kortste keren inde vlammen kunnen opgaan. Zijn we hier nog wel bij ons?

Groetjes van Jozef.

Op het scherm wil ik integere, vakbekwame journalisten zien die de beste nieuwsuitzending ter wereld maken. Wie zij ook zijn. En alle andere mensen, tot welke groep van allochtonen, gehandicapten, 50-plussers, holebi’s, obesen, vinkeniers, doedelzakblazers of uitstervende politieke krokodillen ze ook behoren, moeten niet op, maar voor de buis zitten om te genieten van die professioneel gemaakte uitzending. Die mensen hebben daar recht op. En als één van hen voldoende meerwaarde heeft om toch op het scherm te komen, dan zal dat wel van zelf gebeuren. Farouk Ozgünes is het bewijs, dat het kan.

Elveebee - Uit "Hoe divers kan diversiteit zijn ?" - Artikel op deze pagina

Hoe divers kan diversiteit zijn ?

 
Precies op de dag dat het parlement besliste dat beursgenoteerde en overheidsbedrijven een minimum aan vrouwelijke bestuurders moet hebben, publiceerde een extreemlinks groepje onruststokers een 10 jaar oude lijst van grote bedrijven die aan een uitzendkantoor hun voorkeur zouden bekend hebben gemaakt, voor een bepaalde kandidaat-werknemer.
Het eerste is een maat voor niets. Toen de quota op de kieslijsten werden ingevoerd, zagen we ook dat de poetsvrouw van het partijlokaal noodgedwongen een plaatsje moest krijgen om aan het getal te geraken. Zonder dat ik daarmee afbreuk doe aan vrouwelijke mandatarissen die heel hard werken, heel bekwaam zijn en goede resultaten bereiken. Maar voor hen waren er geen quota nodig. Kwaliteit drijft altijd boven.
Het tweede feit is het zoveelste bewijs dat het Nationale Spionnencentrum moet verdwijnen. Opperspion Jozef De Witte heeft nagenoeg woordelijk toegegeven in een interview met De Standaard dat hij op slinkse wijze de lijst in zijn bezit kreeg en dat hij dit vertrouwelijke document ook gebruikte. Zijn jarenlange verbondenheid met extreemlinkse agitatoren kennende, is het vermoeden dat hij die lijst zelf naar de PVDA lekte, niet ongegrond. De lijst is trouwens totaal irrelevant, want 10 jaar oud. Bovendien bewijst niets, dat de lijst niet vervalst werd ‘voor het goede doel’. Dit soort volk is van de eerste leugen niet gebarsten.
De overheidsbemoeienis om iedereen die om duidelijke redenen niet aan de bak komt in de arbeidsmarkt, toch maar te pushen, neemt weerzinwekkende vormen aan.
Als Stevaert en zijn acco-lieten hier opnieuw het communisme willen invoeren, mogen ze straks niet jammeren dat al onze bedrijven het land verlaten. Een uittocht, die trouwens al volop aan de gang is.

Volgende vraag, asjeblief

De kanker van de diversiteit verspreidt zich op alle terreinen. Uiteraard begint de indoctrinatie in het onderwijs, zoals het goede communisten past.
Vorige week woonde ik in de Xios Hogeschool Limburg een debat bij over ‘Diversiteit in de Media’. Het debat, met een hoog calimerogehalte, werd deskundig geleid door Luc Hanegreefs die heikele vragen uit het publiek, gewiekst vermeed door te verklaren ‘dat ze een onderwerp waren voor een volgend debat’ en aldus netjes afgevoerd werden. Vragen zoals: waarom zitten slechts 1 VRT-eindredacteur, 1 vertegenwoordigster van JobKanaal en twee uit de professionele boot gevallen vrouwen van Marokkaanse origine in het panel, en waar is de mediaondernemer, de werkgever? Waar zijn de goed opgeleide mannelijke allochtonen? Waar zijn de mensen uit de ‘kansengroepen’ die wel en op eigen houtje een goede baan hebben?
Het is naar aanleiding van dit debat, omdat ik de media beter ken dan Raden van Bestuur of de uitzendsector, dat ik hier enkele nuchtere beschouwingen geef. De meeste zijn echter op elke economische sector en de hele maatschappij van toepassing.

Politiek geladen

‘Diversiteit’ is zoals milieubewustzijn, genderneutraliteit, hernieuwbare energie, duurzaam ondernemen,… een term uit het politieke midden, niet uit het bedrijfsleven. Geen enkele ondernemer is vragende partij voor initiatieven op dit vlak. Omdat de maatregelen dan maar met regels, wetten en decreten worden opgedrongen, maakt het bedrijfsleven er het beste van: het melkt de subsidiekanalen uit en misbruikt ze als een PR-instrument. In vertrouwelijke gesprekken geeft elke ondernemer toe dat ze een ballast zijn, geen opportuniteiten. In hun missie schrijven ze wel het tegendeel, maar dat is louter zelfbehoud. De Gedankenpolizei waakt immers!
Ik vind dit niet uit. Maandelijks interview ik verschillende verscheidene topmanagers, bedrijfsleiders, CEO’s die me dit voor en na het interview toevertrouwen.
In sommige sectoren zijn bepaalde maatregelen zelfs een contradictio in terminis: specifieke jobs kùnnen niet open staan voor iedereen.
Het is daarom nodig, de begrippen ‘diversiteit’ en ‘media’ even te ontdoen van alle emotionaliteit, maatschappelijke geladenheid en vooral van de eigenbelangen en verborgen agenda’s.

Middel en doel

Bedrijven hebben maar één doel: winst maken. Die winst moet dienen om te investeren en/of een strategische reserve aan te leggen, die de continuïteit van het bedrijf moet verzekeren. Een deel van die winst dient ook om iedereen te vergoeden die aan de realisatie heeft bijgedragen: leveranciers, personeel, overheid (!) én aandeelhouders. Een bedrijf heeft geen noodzakelijke, sociale functie. De sociale factor van tewerkstelling, kan een middel zijn dat het doel dient. Alleen in een Beschermde Werkplaats is dit het doel op zich, maar dan spreken we over een sociaal project, niet over een economische en marktgerichte onderneming.

Media

Mediaondernemers hebben precies dezelfde opdracht als elke andere ondernemer. Alleen hun product verschilt. Maar ook hun product moet aan dezelfde wetmatigheden voldoen: beantwoorden aan de vragen van de markt. Anders lust de consument (de lezer, kijker, luisteraar, surfer, adverteerder) er geen pap meer van. En zonder klant, geen inkomsten, ergo op den duur geen bedrijf meer.
Gazet van Antwerpen is het schoolvoorbeeld van een poortwachters- en zetbazenredactie die haar product alleen afstemt op haar politieke opdrachtgevers, en haar lezers negeert. Daardoor zag ze op 10 jaar tijd haar oplage halveren. Laat nu de oplage niet de enige waardemeter zijn voor kwaliteit, zonder oplage telt kwaliteit niet meer mee.

Vraag en aanbod

Een sollicitatie is een onderhandeling, een verkoopgesprek: de kandidaat moet een werkgever overtuigen om in dienst te geraken. Die werkgever zoekt de meest geschikte mensen om ze op de juiste plaats op het juiste ogenblik in te zetten. In een tijd van ongelimiteerde elektronische en real time communicatie, zijn alle beperkingen van werkuren, afstanden, rusttijden, enz… volledig achterhaald. De vaak wurgende, sociale wetgeving is niet meer aan deze tijd aangepast.
In sommige knelpuntsectoren worden kandidaten gevraagd of weggekocht door werkgevers. Zij solliciteren niet, ze kunnen eisen stellen.
In andere sectoren zijn sollicitanten echter vragende partij en kan de werkgever vrij kiezen. De meeste sollicitanten, dus ook uit de kansengroepen, zijn vragende partij, zeker in de media.
Die keuzevrijheid van de werkgever moet onaangetast blijven. Quota zijn immoreel. Elke werkgever, die naam waardig, zal zijn opdracht van winst maken – zie hoger – ernstig nemen en dus altijd opteren voor de beste kandidaat die daaraan kan bijdragen. Quota kunnen alleen een rem zijn, die onze economie afremt.
Dat bepaalde personen, zelfs hele groepen, daardoor misschien nooit aan de bak komen, is louter een marktgegeven en van alle tijden. Er is nog nooit een 0-werkloosheid geweest in ons land.

Vernederend

Er is geen enkele wet die bepaalt, dat mensen Coca-Cola of Duvel moeten drinken, met een Apple of met Microsoft moeten werken. Nochtans is de concurrentie voor deze producten zeer groot. Zij hebben de markt veroverd zonder dwang, maar met een uitgekiende marketing en vooral met een goed product.
Het opdringen van allochtonen, 50-plussers en gehandicapten (ik weiger uit respect voor deze mensen, om gelijk welke verhullende omschrijving zoals ‘lichamelijk uitgedaagden’ of ‘mensen met een arbeidsbeperking’ te gebruiken) kan alleen maar nefast werken. De maatschappij voelt zich bekocht en belazerd, er ontstaat een onderhuidse aversie tegen deze mensen en zijzelf zijn vernederd tot in het diepste van hun ziel.
Hun aanwerving maakt hen immers duidelijk dat ze eigenlijk niet nodig zijn. Dat ze niet genoeg waard zijn om ervoor te betalen. Dat ze alleen maar gebruikt worden om in de subsidiepot te kunnen graaien of omdat de wet het verplicht.
Quota hebben geen enkele sociale meerwaarde. Ze dienen alleen om politici hun handen in onschuld te laten wassen en daarna gewoon verder te knoeien.
Tijdens de debatavond werd trouwens woordelijk toegegeven dat bedrijven zelf nooit contact opnemen met JobKanaal. Dat deze organisatie met veel moeite moet prospecteren en alleen maar met de subsidievoordelen een bedrijf over de brug kan halen om iemand uit kansengroepen in dienst te nemen.
Ten koste van andere sollicitanten, dus. Positieve discriminatie heet dat.

Beperkte en gespecialiseerde markt

Komen we ten slotte bij diversiteit in de media. Media hebben heel specifieke eisen. Van goede journalisten wordt nogal wat gevergd naast technische vakkennis: neutraliteit, inzetbaarheid, contactvaardigheid, flexibiliteit, gezondheid, uithoudingsvermogen, snel recuperatievermogen, talenkennis, uitstekende kennis van de voertaal binnen het medium, teamgeest, enz…
Er zijn in ons land uitstekende journalisten van allochtone afkomst. Dat veel kandidaten echter niet aan bod komen, ligt niet aan de discriminatie van de werkgever, maar aan het feit dat hun meerwaarde te klein is. Vooral op gebied van taal schieten ze te kort. Vaak zijn ze ook licht karaktergestoord zoals verbitterd, opdringerig, stug in attitudes, etc…
Het weigeren om zich aan te passen aan de gebruiken van het land waar hun ouders, zelfs grootouders al woonden, stoot niet alleen tegen de borst, maar kan ook een hinder zijn om goed te functioneren. Zolang de sollicitant vragende partij is, moet niet de werkgever zich aanpassen. Dat laatste geldt voor alle sectoren.
Bovendien is de mediamarkt zeer klein. Nauwelijks een paar duizend mensen kan in Vlaanderen een volwaardige broodwinning vinden in de journalistiek. Dat aantal verkleint voortdurend, want door de technologische vooruitgang worden vrijgekomen banen niet altijd opnieuw ingevuld. Misschien zijn er wel te veel opleidingen, want de jaarlijkse uitstroom van afgestudeerden is zo groot, dat er nooit voldoende banen voor beschikbaar zullen zijn. Het probleem in de media is er niet alleen voor kansengroepen, maar voor iedereen die niet als de ‘allerbeste’ uit een selectie komt.
De lat lager leggen, nóg lager leggen, om anderen ook een kans te geven, is waanzin. Een dagelijkse blik op tt-één doet je gruwelen van de dt-fouten, de gallicismen, fout gespelde eigennamen en de onmogelijke zinsconstructies.
Bovendien zou het de ongeloofwaardigheid van de media nog meer vergroten. Maar ‘voor de goede zaak’ hebben sommigen blijkbaar alles over. De lat kan echter niet lager dan tot waar de nieuwsconsument afhaakt en zich uitsluitend via vrije websites op het internet informeert – een tendens die trouwens al in volle gang is.
De media quota opleggen en uitgevers verplichten om de sociale rol van de overheid over te nemen, ten koste van hun economische opdracht, werkt niet. De uitwijkmogelijkheden zijn groter dan ooit. Op dit ogenblik worden al volledige Amerikaanse kranten, inclusief het regionale nieuws, gemaakt door een deskredactie in… India!

Weerspiegeling van de maatschappij

Het veel gehoorde argument dat het de taak is van de VRT om een weerspiegeling te zijn van de maatschappij, slaat op niets. Het is een drogreden van politici om hun kiesvee onder dak te brengen. De VRT moet goede programma’s maken, voor iedereen die door zijn belastingen bijdraagt aan haar dotatie. Punt uit.
Er zijn naast allochtonen, gehandicapten en 50-plussers nog meer minderheidsgroepen in Vlaanderen. Als die allemaal op het scherm moeten komen, dan duurt Het Journaal vier uur per dag.
De kijker vraagt daar niet om. De kijker wil een nieuwsuitzending zien die volledig, correct, neutraal, volwassen gebracht en onpartijdig geduid wordt. Het zal hem worst wezen, wie dat doet.
Op het scherm wil ik integere, vakbekwame journalisten zien die de beste nieuwsuitzending ter wereld maken. Wie zij ook zijn. En alle andere mensen, tot welke groep van allochtonen, gehandicapten, 50-plussers, holebi’s, obesen, vinkeniers, doedelzakblazers of uitstervende politieke krokodillen ze ook behoren, moeten niet op, maar voor de buis zitten om te genieten van die professioneel gemaakte uitzending. Die mensen hebben daar recht op. En als één van hen voldoende meerwaarde heeft om toch op het scherm te komen, dan zal dat wel van zelf gebeuren. Farouk Ozgünes is het bewijs, dat het kan.

Diverse inhoud

Ik mis geen halfbakken huigtaaltje op de radio, ik mis geen getaande huid op het scherm, ik mis geen geweeklaag over een slechte jeugd in mijn krant. Maar ik mis wel diversiteit in de media.
Diversiteit op het gebied van inhoud, dan. De kranten De Morgen, De Standaard, Het Nieuwsblad en Gazet van Antwerpen zijn qua strekking, nieuwsmanipulatie en duiding perfect inwisselbaar. Alleen de stijl van de cartoonisten maakt nog het verschil. Ze sluiten bovendien naadloos aan bij de nieuwsprogramma’s van de VRT.
Als we echt over diversiteit spreken, dan verwacht ik dat lezersreacties op de redactie.be niet meer worden gecensureerd, louter omdat ze de politiek correcte mening niet delen. Dan verwacht ik dat andersdenkenden op de website van De Standaard geen rode kaart krijgen en niet zomaar gebannen worden, maar juist gewaardeerd worden als de basis van een goed geargumenteerd debat. Dan verwacht ik dat diezelfde Standaard haar academische opinieschrijvers niet oplegt wat ze moeten schrijven en zwijgen, en dat zogenaamde gedachtewisselingen niet meer geregisseerd worden door de redactie. Dan verwacht ik dat Vlaamse kranten ook een vrije tribune van Bruno Valkeniers of Gerolf Annemans publiceren en meteen een einde maken aan een overbodig ‘cordon médiatique’ rond een partij, die volkomen democratisch verkozen werd en in het parlement gemandateerd is.
Wie spreekt over diversiteit en een afspiegeling van de maatschappij, raad ik de studie aan van het Center for Journalism Studies van de UGent. Daaruit blijkt dat meer dan 75% van onze beroepsjournalisten stemt voor een linkse tot extreem-linkse politieke partij, daar openlijk voor uitkomt en dat zelfs in hun werk overduidelijk laat blijken, terwijl drievierden van de maatschappij kiest voor een rechtse tot extreemrechtse partij.
Misschien moet de Minister van Media eens beginnen met kranten te lezen en daarna pas aan mediabeleid te doen in plaats van haar partijideologie op te dringen.
 
Elveebee

Panorama heeft zondagavond een ganse uitzending gewijd aan de werknemerspensioenen die in het land B uitgekeerd worden. Een te groot en complex probleem om dat op anderhalf uur te bespreken.

Eerst werden een aantal typegevallen belicht met beelden en interviews en dan volgde het voor de 0000 heilige debat met 4 politici en Goedele Devroy, die La Tanghe imiteeert met haar oogproblemen. Goedele is gematigder en fleemvriendelijker voor de tjeven. Ze heet dan ook Goedele en niet Martine. Tussen de reportage door werd commentaar geleverd door Bea Cantillon, en twee experten wier naam ons ontgaan is. Het ging in deze uitzending uitsluitend om werknemers uit de privésecto, dus geen ambtenaren (die ruim 50% meer pensioen ontvangen) of zelfstandigen, maar wel 1.400.000 betrokkenen.

Het wettelijk pensioenstelsel is er op gericht de solidariteit te behouden : wie veel verantwoordelijkheid gedragen heeft, behoorlijk verdiend heeft, ontvangt een pensioen dat enkele honderden euro's hoger ligt dan de man of de vrouw die een bescheiden job heeft uitgeoefend met een kleine wedde.  Er wordt van uitgegaan dat de veelverdiener véél heeft opzij gelegd en eventueel via een pensioenspaarplan van het bedrijf een grote som geld ontvangt bij zijn pensionering. Dat laatste, de zogenaamde tweede pijler genoemd, geldt ook voor de kleinverdiener die in een bedrijf werkt, dat dergelijk spaarplan aanbiedt en dat zou om zowat 60% van de werknemers gaan uit de privé sector.

Bea Cantillon was blij te mogen verkondigen dat in het land B de gepensioneerden het niet slecht hebben.  Wat ook Bruno Tobback beweerde. Hij noemde het feit van de  belgische laagste pensioenen in Europa, een fabel. Er werd veel gegoocheld met netto en bruto bedragen en natuurlijk werd er ook weer in belgische franken geredeneerd. Zeer onzorgvuldig en verwarrend allemaal. Amateuristisch, wat niet toelaatbaar is voor deze ingewikkelde materie.

Het gemiddelde werknemerspensioen bedraagt tussen de 1000 tot 1500 euro netto per maand.  Wij gaan zelf even dieper in op de feiten, die niet uit deze reportage bleken.

- een loopbaan van 35 jaar = pensioen ca € 1000 netto p/m

- een loopbaan van 45 jaar = ca € 1500 netto p/m 

Algemeen bekeken levert 1 jaar langer werken boven de 35 jarige carrière een hoger pensioen op van 500 euro per jaar, zijnde 40 euro per maand. Het zijn algemene en theoretische cijfers,  want normaal kan men niet op pensioen gaan voor zijn60ste. Behalve in het systeem van de brugpensioenen. Daarom is de afstand tussen 35 en 45 jaar carrière een voortbouwen op de ideeën die in de reportage gehanteerd werden.

Ongeveer 13% van de brutowedde draagt een werknemer automatisch af aan de RSZ ; de werkgever legt nog eens 35% bij op de bruto weddes van zijn bediendes/arbeiders. Maar voor de berekening van het pensioen geldt een vrij laag maximum plafond dat in aanmerking genomen wordt voor de pensioenberekening.  Alle bedragen boven dat plafond verdwijnen in de pocket van de pensioenkas voor de solidariteit.

Daarnaast is er een minimumpensioen in het leven geroepen voor personen die door omstandigheden te weinig of niets hebben bijgedragen. Zo werd een joviale dame van 86 opgevoerd die slechts 4 jaar gewerkt had en die een overlevingspensioen genoot van € 960 netto per maand. Vergelijkt u dit met het pensioen na 35 jaar werken van € 1000 (wij misgunnen de dame van 86 niets, we wijzen enkel op de onlogica die ontstaat met solidariteitsprincipes).

We hoorden nu ook dat al de sociale voordelen waar werknemers kunnen van genieten (bv. een baaljaar om te studeren, op reis te gaan, een ander beroep te leren, enz.) geen weerslag hebben op de pensioenvorming. Men is van overheidsdwege enorm attent om iedereen die afwijkt van de vastgestelde normen die gelden om een pensioen op te bouwen, toch aan boord te houden.  Dat zieken en onvrijwillig werklozen die rechten wel behouden, dàt is wenselijke solidariteit, al de rest is o.i. sociaal profitariat op de kap van de normaal werkenden. Er werd uiteraard met geen woord gerept over de talloze vreemdelingen die zwaar op de uitgaven van ons sociaal stelsel gelden. 

Het zal al mooi zijn, als de huidige principes van het wettelijke pensioen voor werknemers zal kunnen behouden blijven : dit werd gesteld door een van de experten. Hij werd door niemand van de politici tegengesporken.

Wij waren benieuwd naar de commentaren van de politici.  We gaan deze niet in detail bespreken. Jan Jambon heeft weinig te vertellen over deze precaire problematiek. Uit de ongeïnteresseerde houding van Goofy bleek vooral een gebrek aan dossierkennis en weinig sociale belangstelling. Iets wat ons niet verbaast van een NVA-er.

Gwendolyn Rutten speelde het opgewonden standje dat we van haar gewoon zijn en dat het noodzakelijk achtte te spreken over "mijn partij". Beste Rutten, uw partij is mee verantwoordelijk voor de huidige staatsschuld van bijna 350 miljard en van een begrotingstekort van tegen de 20 miljard. Er is dus geen bal overschot voor de pensioenen. De pogingen om het Nederlands model van bijna-naamgenoot Mark Rutte in het zonnetje te plaatsen, was partijprietpraat.  Wij kunnen helaas niet zeggen : "sois belle et tais toi", want dat is nog moeilijker dan de pensioenen aanpassen.

Bruno Tobback als gewezen minister voor pensioenen kent zijn vak, en steunt natuurlijk het behoud van het huidige pensioenstelsel, met al zijn onterechte en kostelijke solidariteitsmechanismen. Deze principiële houding maakt met de huidige financiële en bedreigende economische moeilijkheden weinig kans op overleving.  Een sensibilisering van de nieuwe generaties is een utopie.  (Ons wordt nu al in de supermarkt verweten, dat wij het geld van de werkenden komen opkopen en er mee op reis gaan, echt waar, zelf meegemaakt).  Niemand herinnerde er de kleine Tobback aan, dat hij als minister probeerde het geld van de pensioenspaarders binnen te rijven voor de staatskas : de socialist Tobbackie zou dan wel zorgen voor de maandelijkse herverdeling van de privé gespaarde gelden. Tobbackie verweet heel wat nieuw-gepensioneerden dat zij met de grote bedragen die zij ontvingen van hun pensioensparen wereldreizen maken.  Het zou veel wijzer zijn dat geld ana de staat B te overhandigen die het dan bij mondjesmaat zou herverdelen. Sossen en geld ...

Tot slot was er de CD&V afgevaardigde, Sonja Becq die voor ons de meest redelijke en technisch verantwoorde uitleg gaf.  Zij overklaste met gemak haar drie gesprekspartners, die er meestal maar op los kletsten. 

Wat hebben wij geleerd van deze Panorama-uitzending ?

- Dat het uitgesloten zal zijn dat er in de komende jaren een grondige wijziging zal gerealiseerd worden aan de bestaande pensioenregeling.

- Dat er bij de politici vooral aandacht is voor het behoud van, wat door een van de experts genoemd werd, "de solidariteit van het perverse". Voor de rest hebben wij recht om bang te zijn over onze toekomst met onkundige babbelaars zoals 3 van de 4 aanwezige politici.

- Dat deze Panorama-uitzending er op gericht was, de burgers voor te houden, dat wij het met onze pensioenen lang niet slecht hebben en dat we moeten ophouden met klagen.

Tenslotte werd de acteur Ivo Pauwels (72) ten tonele gevoerd, zonder dat hij het doorhad, als een voorbeeld van een grootverdiener tijdens de hoogtepunten van zijn carrière, voorgesteld te worden. Het geld kwam binnen met een kruiwagen (€ 7500 per maand, sprak Nonkel Jef) en ging buiten met een stootwagen. Nu moet hij het rooien met € 1600 per maand. Dat zal dan een gezinspensioen zijn, dankzij zijn echtgenote. Ivo Pauwels, een braaf man, werd hier op de gebruikelijke linxe 0000-manier misbruikt.  Ze hadden zelfs geen verborgen camera nodig.

Ray