Nieuwe vrijdagrubriek door Lolita : Wurlitzerdromen (aankondiging)
Sst, sst, écht waar ... het is niet van onze gewoonte ernstig te zijn, behalve als het serieus is. Nu is het zover. Gisteren ontvingen we een vlammede mail van ene Lolita. Wie zijn dochter Lolita noemt, verdient levenslange verbanning, maar het is misschien een schuilnaam.
Lolita was gegrepen (daarom is ze ook Lolita) door een aantal nostalgische reacties op deze blog over het uitgaansleven in de jaren stilletjes. Zo schreef ze en dit blijft er over van haar mededeling na censuur en verwijdering van een aantal erotische toespelingen :
Met jullie De Coninckplein- en Stadswaag-uitgaansleven breng je me in een nostalgische bui, Angel.
Wat zou je ervan denken mocht ik een vaste rubriek doe bij jullie met bv. wekelijks zo’n grijsgedraaid retronummer van toen ? Het moet toch niet altijd iets verheven en klassiek zijn ? Alhoewel… voor mij is I'm sorry van Brenda Lee behoorlijk verheven.
Ik heb al een titel : Wurlitzerdromen door Lolita. Ik kan het niet helpen, dat ik zo heet, ik ben gelukkig niet zoals de hoofdvertolkster uit de film, die zelf niet naar de première mocht komen. Ik kwam en ik kom overal, ik zag en ik zie alom, maar ik overwin niet altijd.
Ik zou graag hebben dat je die rubriek liet verschijnen op vrijdag, dan breng ik de mensen in de stemming om een dansje te placeren in het weekend. (ik vrees dat Lolita een Antwerpse is)
Angel, kondig je mij aan ? Hier is mijn eerste nummer : I'm sorry, da's altijd een goed begin ... Begint er maar mee.
I’m sorry … ja, we hebben allemaal spijt dat die tijd voorbij is … laten we dromen van toen, met de muziek van toen, met de beste amércain van de Panaché en de martino’s van ’t Coninckplein, met de warme wafels van Van Dyck en de Rubenstoren (een crème glace van 12 bollen) in het Rubenshof, met de sinksenfoor op de boulevard van het noord tot het zuid, met… je weet wel…
Lolita
Yes ! Het suikerfeest, een wettelijke feestdag
In de Morgen schrijft de spa-moslim uit Limburg, Selahattin Koçak over de aanvaarding van de islam in Vlaanderen en de gevolgen vandien. "We kennen mekaar nu lang genoeg, het komt er verder op aan, dat jullie onze gewoontes erkennen en dat niet alleen de kerk in het midden staat maar ook de moskee. Het suikerfeest, een wettelijke feestdag, lijkt een goed begin ..."
We laten de pr-moslim even op u los :
"Als we gaan vergelijken, dan knaagt het gelijkheidsbeest in ons, want qua symboliek lijkt het einde van de ramadan op het kerstfeest"
Veel islamitische verenigingen nodigen Vlaamse mensen bij islamitische families uit om samen de iftar-maaltijd te nuttigen. Een ideale manier om elkaar en elkaars gebruiken te leren kennen. Die formule heeft de laatste jaren veel succes. Verschillende Vlaamse vrienden vragen zelfs op Facebook en dergelijke hoe ze uit solidariteit met hun moslimvrienden een paar dagen kunnen meevasten. Uiteindelijk zijn we in Vlaanderen, in Europa aan het vasten en dus stelt zich de vraag hoe je dat gegeven kunt integreren op de werkvloer, in het onderwijs, enzovoort.
In zekere zin bestond vroeger een dualiteit tussen de beleving van katholieke feesten (je omgeving) en je eigen islamitische feesten. Wij, de tweede generatie, hebben de oplossing gevonden in het verzoenen van al deze feesten. Gaven we vroeger enkel geld en suiker (snoepgoed) aan neven en nichten, dan kopen we vandaag evengoed cadeautjes tijdens islamitische feestdagen en doen we mee met Sinterklaas en kopen we eieren met Pasen. Met dien verstande dat je je kind het gewoon niet kunt ontzeggen, want anders blijft Sinterklaas een racist en zijn de klokken uit Rome het noorden kwijt.
Op het einde van de ramadan vieren we het driedaagse suikerfeest dit jaar, en afhankelijk van de berekeningen, vanaf 8, 9 of 10 september. De meeste scholen met een hoog percentage aan allochtonen hadden de gewoonte een pedagogische studiedag in te lassen. Vandaag is het een erkende feestdag, maar enkel voor moslimkinderen.
Eigenlijk is de beste oplossing dat het een vrije dag wordt voor iedereen, want na integratie komt acceptatie. Toch? Op de werkvloeren is de situatie nu vooral afhankelijk van de goodwill van de werkgever. Voor zover het vasten het dagelijkse werkritme niet verstoort, is er geen probleem
Herinner u toen Ronald Reagan president was, hadden we ook nog Bob Hope en Johnny Cash bij ons
Nu hebben we Obama ... en
no Hope & no Cash
Een haiku van Herman van Rampui
van een kale kip kan men geen veren plukken de haan kraait verder
Herman van Rampui
(naar aanleiding van de EU-belastingen die wij weldra mogen betalen)
(dank aan Studio Kris)
Bij Mijnheer Doktoor
Het zal je maar overkomen: je zit net in de fleur van je leven, en opeens ontdek je een grijs haar. Je voelt je meteen tien jaar ouder. Nochtans is het perfect normaal als je vanaf je vijfentwintigste grijs begint te worden.
Grijs haar is het gevolg van een veranderde eiwitsynthese, die leidt tot een verlies van melanine, het pigment dat kleur geeft aan ons haar. Wanneer alle melanine volledig verdwijnt, wordt het haar wit. Grijs worden begint meestal bij de slapen. Daarna verspreidt het zich over de rest van het hoofdhaar en ook het lichaamshaar. Bij mannen komen de eerste grijze haren vaak voor in hun baard.
Tot spijt van velen kan je niet vermijden dat je grijs wordt. Meestal is het erfelijk bepaald en slechts heel af en toe wordt het grijze haar veroorzaakt door slechte voeding, ziekte, roken of stress. In zo’n geval kan je voedingssupplementen die Para-aminobenzoic Acid (PABA) gebruiken, maar anders helpen die niet.
Als je maar één grijs haar vindt, hoef je zeker niet te panikeren. Je trekt het gewoon uit. Het fabeltje dat er dan twee nieuwe grijze haren voor in de plaats komen, klopt niet.
Als je echt veel grijs haar hebt, en je vindt het storend, kan je het verven. Daarvoor zijn tegenwoordig genoeg producten op de markt.
En dan is er nog kaal haar. Daarover zal Mijnheer Doktoor het een volgende maal hebben, met de meest geschikte merken van boenwas.
Vandaag begint in de Prachtlanden en overal ter wereld waar de aanhangers van de godsdienst van de vrede aanwezig zijn, de ramadan. Niet vreten, zuipen, neuken, vloeken, sacochentrekken, enz. tussen zonsopgang en zonsondergang. Eenmaal Vrouwe Laura uit het zwerk verdwenen is, mogen de Prachtmensen hun gangen gaan tot Laura terug verschijnt. Er wordt veel tam-tam verkocht rond dit "belangrijk" gebeuren voor de profeet-fans door de poco-bende : de ramadan wordt verheerlijkt en de volgelingen worden met bewonderende blikken aangekeken. U zal vandaag op de 0000 La Tanghe, de Buikspreker Vim de Wilder of een andere regimeslaaf met ontzag en liefde in stem en blik de ramadan horen loven. U zal zich schuldig voelen, dat u niet meedoet. Ik vraag mij enkel af wat de zin is van dat vastengedoe, aangezien de rollen gewoon een maand omgekeerd worden ? Wat overdag niet mag ...gaat gewoon door tijdens de nacht ..of is het de "perceptie" die telt ?
Senior
De FIFA kan de pot op
Kan ik d'heren mischien een handje toesteken ?
Op feesboek richt Johan Sanctorum een groep op met de duidelijke boodschap "De FIFA kan de pot op". Hier na de introductietekst.
De kandidatuur van België en Nederland voor het WK voetbal in 2018 loopt uit op een knieval voor de FIFA. Deze bijzonder winstgevende “vzw”, made in Switzerland, eist een nultarief inzake belastingen, strijkt de winsten van het evenement op (televisierechten, de sponsoring en de merchandising) en laat het organiserende land opdraaien voor alle onkosten. De overlast is enorm, het economisch voordeel nihil. Bovendien stelt de organisatie buitenissige eisen inzake sponsor-exclusiviteit (alleen reclame voor het officiële WK-bier in de wijde omtrek) en bedingt zelfs aanpassingen in de wetgeving. Wij pikken deze bezettingsmacht niet. Voetbal kan een feest zijn, maar dit is arrogante business. Nu al is duidelijk dat Zuid-Afrika aan het WK een slechte zaak heeft gedaan. De modale burger is er alleen maar armer van geworden. Dat de FIFA maar in een of andere bananenrepubliek haar ding doet en de bevolking pluimt. Wij, Nederlanders en Vlamingen, eisen een kritische en openbare lezing van het “bidbook”, en een politiek debat over de zin en onzin van dit soort postmoderne kolonisatieprojecten.
Feesboekers kunnen, indien zij akkoord gaan, aansluiten. U kent ons standpunt terzake : "Voetbal is voor jeanetten, échte venten ltrippelen naar de opera".
Ray
Hemelse schepseltjes (?) en de Ezeltjesserenade
.
In het poezenhuishouden
.
In ons brievenbusje
Terwijl Rusland kreunt onder de niet in te dijken brandhaarden, terwijl men vreest voor een nucleaire ramp, gaat een Rus vrijwillig bij 110°C 6 minuten in een sauna zitten en… sterft. Een bericht over een wereldrekordpoging saunazitten in Finland. Dat had hij goedkoper in zijn thuisland kunnen hebben en bovendien worden de kosten van een begrafenis gespaard en de crematie is gratis.
Mevrouw Sfinx
Goed nieuws uit de Prachtlanden !
Op donderdag 5 augustus 2010 heeft het Amerikaanse Brookings Instituut haar jaarlijkse opiniepeiling, gehouden onder Noord-Afrikaanse en Arabische moslims, gepubliceerd. Deze peiling laat in vergelijking met voorgaande jaren enkele verontrustende verschillen zien waar de Westerse politici, journalisten en academici maar beter notie van kunnen nemen.
De opiniepeiling is uitgevoerd door Shibley Telhami onder 3.976 inwoners uit Egypte, Saoedi Arabië, Marokko, Jordanië, Libanon en de Verenigde Arabische Emiraten gedurende de periode van 29 juni tot en met 20 juli en wordt elk jaar in samenhang met Zogby International geproduceerd.
Enkele opvallende feiten uit het onderzoek zijn:
1. Een drastische teruggang in populariteit van Barack Obama onder moslims in het Midden Oosten en Noord-Afrika.
2. De toegenomen populariteit van radicale Islamistische- en revolutionaire regeringsleiders. Slechts een enkele gematigde Arabische leider komt voor in het rijtje van populaire leiders. Hoe kan er vrede komen in het Midden-Oosten als de bevolking er zoveel radicale denkbeelden op na houdt?
3. De constante anti-Israëlische houding onder de gemiddelde moslim in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De gemiddelde moslim in Marokko, Egypte, Jordanië, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi Arabië ziet Israël zelfs als een bedreiging voor hun eigen landen, iets wat met geen enkele rationaliteit te verdedigen is. Blijkbaar zien ze Israël niet alleen als de moordenaars van Palestijnen, maar ook als een gevaar voor het gehele Midden-Oosten en de Islam in het algemeen.
4. En een Iran in het bezit van nucleaire wapens wordt inmiddels gezien als een zegen voor het Midden-Oosten in plaats van een bedreiging.
Rusland schonk Amerika een indrukwekkend 11 september Herdenkingsmonument
"The tear drop" (de Traan) is opgericht door de Russen ter ere van zij die het leven lieten op 11 september en het is een getuigenis tegen terrorisme. Het monument staat op één lijn met het Vrijheidsbeeld in New-York
Fox News-presentator Greg Gutfeld is van plan een homobar te openen naast de geplande controversiële moskee nabij Ground Zero in New York, waar ooit de torens van het World Trade Center stonden. "Als een Amerikaan vind ik dat zij het volste recht hebben een moskee te bouwen. Ze hebben de grond immers gekocht en ze houden zich aan de wet. Daarom heb ik als een teken van goede wil besloten hetzelfde te doen," schrijft Gutfeld op zijn weblog.
Dus meent Gutfeld dat hij het recht heeft om naast de moskee een homobar te bouwen; eentje die speciaal gericht is op homoseksuele moslims. Eén verdieping van zijn bar zal volledig alcoholvrij zijn, zodat moslims zich ook op hun gemak voelen.
Gutfeld zegt dat we zijn plan "bloedserieus" moeten nemen. "Ik heb al gesproken met een aantal investeerders, die hun steun hebben toegezegd bij deze poging te komen tot begrip en tolerantie." Zo moet de homofobie worden bestreden die volgens hem alom vertegenwoordigd is in de islamitische wereld.
Het islamitische centrum moet volgens de initiatiefnemers leiden tot meer begrip en tolerantie. Dus kunnen zij volgens Gutfeld nooit tegen zijn gaybar zijn, die immers hetzelfde beoogt.
De plannen voor de bouw van de moskee leidden de afgelopen tijd tot verhitte discussies in de Verenigde Staten. Veel New Yorkers beschouwen het project als een belediging van de nabestaanden van de bijna drieduizend mensen die om het leven kwamen tijdens de terreuraanslag op de torens van het World Trade Center in september 2001. Die werden uitgevoerd door extremistische moslims.
Anderen zijn juist voorstander van het project. Het centrum, dat zich bevindt op twee huizenblokken afstand van Ground Zero, belooft zijn deuren te openen voor iedere bezoeker, ongeacht diens geloof en sekse.
De kleinste vis
De kleinste vis ter wereld meet 7,9 mm. In een aquarium zul je hem nog niet aantreffen, want hij is pas opgedoken in moerassen op Sumatra: de Paedocypris Progenetica is 's werelds kleinste vis. Het ukje is amper 7,9 millimeter lang en meteen het kleinste gewervelde dier.
Deze nieuwe ontdekte vissoort verbreekt daarmee het record van de Trimmatom Nanus die net 8 millimeter lang is. Het beestje gedijt alleen in een bepaald type zuur water dat voorkomt in moerassig, overstroomd gebied. Om zo klein te kunnen blijven, ontwikkelt onze vriend niet alle eigenschappen die bij een grote vis voorkomen. Zo worden zijn hersenen niet beschermd door een schedel en kunnen de vrouwtjes slechts een handvol eitjes dragen. Omdat ze zo klein zijn, kunnen de visjes extreme droogte overleven door hun heil te zoeken in de laatste overgebleven plasjes.
Floriaan Terbeke @ Swissopinion
Groot-Zwitserland, Helvetische Confederatie, Willem Tell-Alliantie! what's in a name?
Laten we het gemakkelijkheidshalve Groot-Zwitserland noemen. Over punten en komma’s zullen we het wel eens worden.
Terwijl in het land B zeven partijen bakkeleien over de kwadratuur van de cirkel, over rode eisen en blauwe machinaties, over oranje ministers die een hemelvaart zoeken, over geel-zwarte kluitjes-in-het-riet, plakkerige borrelnootjes* en een vette kabeljauw die een de omvang van een paedocypris progenetica* * blijkt te hebben, terwijl dit land B vierkant draait maar godzijdank de rood-witte nummerplaten gered werden, worden er in Europa wel degelijk plannen gesmeed om een statenbond, een volkerensamenwerking, een confederatie, een alliantie op poten te zetten waar het gezond verstand nog tot een normale levenshouding behoort.
We hebben onze lezers al ingelicht over een denkpiste om Vlaanderen met Zwitserland te laten samensmelten tot een Willem Tell-Alliantie. De inkt was nog niet droog of het artikel werd al ingehaald door een opinieonderzoek in de buurregio’s van Zwitserland, waarbij door een meerderheid van de geraadpleegde streekbewoners voor aansluiting bij Zwitserland gepleit werd***.
Wel, het ziet ernaar uit dat onze reporter over een glazen bol beschikt. De SVP had dit in juni als een idee gelanceerd, maar nu dringt de noodwendigheid zich op om de Zwitserse grondwet aan te passen om aan de verzuchtingen van de buurregio’s tegemoet te komen en de realisatie ervan tot een goed einde te brengen. Nogmaals: het gaat hier niet om zomaar wat balorige malloten – neen, het gaat hier om de buren Bundesland Baden-Würtemberg (D), om de districten Elzas, Savoie, Jura en Ain (F), om de provincies Aosta, Como, Varese, Bozen (I) en om Bundesland Vorarlberg (A).
Neem even een kijkje op de kaart met de genoemde regio’s in Groot-Zwitserland:
De Zwitserse autoriteiten onthouden zich momenteel van commentaar; in de Duitse ambassade in Bern reageerde men aanvankelijk nogal lacherig. Men vroeg zich daar af wanneer Zwitserland een “corridor naar de zee” zou eisen… Toen ze daar de resultaten van een tweede opinieonderzoek door Weltwoche onder ogen kregen, waren ze “not amused”: 63% van de geraadpleegden kozen immers resoluut voor een aansluiting bij Zwitserland. Niet moeilijk te begrijpen als men weet dat de lonen in Zwitserland hoger liggen en dat men daar voor een lage BTW van 6% wil gaan.
Wat betreft die “corridor naar de zee” … dat kan Vlaanderen zijn. Vlaanderen kan voor een midden-Europese volkerenalliantie de brug, de haven, de verbinding over de zeeën naar de hele wereld betekenen. Dat zou pas een win-win situatie zijn.
In bevolkingsaantal zou de Zwitserse Alliantie een bevolking tellen van 31 miljoen vlijtige Europeanen.
En dan zullen we maar zwijgen over de EU-despoten die nu een nieuwe vlieger oplaten om een EU-belasting te heffen, want – zo stellen ze in hun grootheidswaanzin – “we willen de financies van de EU-lidstaten niet treffen”… Hoe ver is men afgegleden van een band met de bevolking als men zich niet realiseert dat een belasting niet door Monopoly-geld betaald kan worden?
Nogmaals: wie houdt ons tegen ?
Floriaan Terbeke
10-08-2010
De hypocrisie van het typisch politiek-correct Antwerps politiekorps
De 59-jarige mevrouw De Roo toont haar PV op het De Coninckplein waar zij haar zware overtreding beging.
De 59-jarige mevrouw Lea de Roo woont in de Van Maerlantstraat in de stad van allah, dat is dichtbij het Drugdealersplein waar de stad het lumineuze idee van wijlen Tuur van Wallendael involgde en er de stadsbibliotheek vestigde : het De Coninckplein, waar onze vriend Jos in zijn jeudjaren regelmatig tegeldanste. Dat inmiddels verloederde plein sluit aan bij diverse allochtonenwijken en is de geliefkoosde pleisterplaats voor druggebuikers, afkickers, dealers, illegalen en andere a-socio's, het potentiële kiesvee voor Janssens.
Omdat mevrouw De Roo reuma heeft, neemt ze na haar boodschappen altijd een korte rustpauze op het De Coninckplein, zo deed ze dat ook op 27 juli. “Ik heb in feite niets tegen de junkies die daar zitten, met steevast een blik bier in de hand”, zegt Lea. “Maar ik ben zelf geen junkie, ik drink nooit bier en bega geen enkele burgerlijke ongehoorzaamheid".
Op 27 juli zat ze op het houten podium dat nu op het plein staat. Een politieagente vroeg haar gegevens, zogenaamd om te weten wie er op het De Coninckplein zit. Maar gisteren ging Lea een aangetekende brief ophalen bij De Post, een boete en een pv voor ‘samenscholing’.
“Ik betaal mijn boete niet en wil een klacht indienen tegen de politie”, zegt Lea, “want dit is onrecht.” Officieel wist Lea gisteren nog van niets, maar de stad heeft haar nu gelijk gegeven. “De boete is geseponeerd want verkeerdelijk opgelegd”, zegt de woordvoerder. De politietop heeft er vermoedelijk lucht van gekregen dat de pers ingeschakeld werd en dan wordt de staart ingetrokken. De stadsredactie van de Gazet van Antwerpen en het stadhuis, dat zijn 2 handen op 1 buik.
Dat er gecontroleerd wordt, is meer dan nodig in deze verpeste buurt. Men pikt er echter bij voorkeur mensen uit, van wie geen dreiging uitgaat en bovendien heeft men niet eens de moed op het moment zelf de reden van de ID controle op te geven. Het politiek-correcte optreden van de Antwerpse politieleiding sijpelt langzaam door tot het korps. Het ziet er goed uit voor de toekomst met dit soort agenten die ons doen denken aan de onzalige nazi-toestanden.
Uit de talrijke lezersreacties plukken wij er enkele weg van lezers die de plaatselijke problemen goed schijnen te kennen :
ondanks de dure verhuis vd Free Clinic naar Schijnpoort, is de buurt er NIET op vooruitgegaan ! Integendeel het is geescaleerd, het enige verschil zit hem s'morgens, als de junkies eerst hun methadon en andere medicatie aan de Free Clinic Schijnpoort halen en dan opnieuw afzakken naar het De Coninckplein en omgeving. En aan Frans Wouter Antwerpen, wat de buurtbewoners betreft, er zou best wel meer repressief en ontradend mogen worden opgetreden. De buurt kreunt onder de overlast. Hopelijk belicht de pers eens dit standpunt.
Wat een Vaudeville. Dagelijks zie ik daar (zelfs overdag) openlijk drugs dealen terwijl (verkeers-)politie verkeerd geparkeerde wagens beboet in de Van Wesenbekestraat.
Merkwaardig toch. Op zaterdagochtend trek ik vaak naar de Permeke-bibliotheek. Op het plein hangen dan veel dronkaards, druggebruikers en lieden van wie ik wel eens de verblijfsdocumenten zou willen zien. Wie je dan nooit ziet zijn onze vrienden van de politie. Of ze rijden gewoon stilletjes voorbij. Goed bezig.
Ray
Israël, een overdosis aan creativiteit en cultuur
Steeds opnieuw klinkt de vraag naar het geheim achter Israëls voortdurende economische groei. Geen crisis, geen oorlog, geen boycot, geen golf van terreur sinds het ontstaan van Israël in 1948 hebben langdurig het economische succes kunnen afremmen.
Steeds opnieuw wordt er over het succesrecept gegist, dat de afwezigheid van natuurlijke grondstoffen op Israëlisch grondgebied niet alleen compenseert, maar er bijna laat uitzien als een minder belangrijke bijzaak. Hoewel het een woestijnland is, is Israël het enige land ter wereld, dat de 21e eeuw begon met een stijging van het aantal bomen. Israël was 60 jaar geleden nog woestijn, tegenwoordig behoort zijn landbouw tot de meest ontwikkelde en modernste ter wereld.
Ook Israëls Hightech-boom heeft de wereld verbluft. Dat de microprocessoren van de meeste computers ter wereld uit Israël afkomstig zijn en dat de eerste mobiele telefoons hier werden ontwikkeld, is opmerkelijk als je bedenkt onder welke geopolitieke en sociaal-culturele omstandigheden dit jonge land groeit.
Daarbij komt nog, dat Israël ook nog eens het bijna hoogste aantal ondernemers en startende firma’s per hoofd van de bevolking in de hele wereld ”produceert”.
Bij het gissen naar de succesformule komen de meesten tot hetzelfde resultaat : Human Capital of in goed Nederlands : menselijk kapitaal. De multiculti-cocktail van de oorsprongen van de Israëlische staatsburgers, van India tot Rusland, van Frankrijk tot Tunesië, van Iran tot Duitsland, is zeker een belangrijk ingrediënt. Net zoals de militaire dienst, die deze cocktail door elkaar schudt en synergetisch bindt. Als er echter een element bestaat, een gemeenschappelijke noemer van het menselijke kapitaal en daarmee van het economische succesrecept, dan is dat wel een overdosis aan collectieve en individuele creativiteit. Creativiteit is in Israël – ondanks (of vanwege?) de vaak moeilijke politieke omstandigheden – overal merkbaar, vooral in het alledaagse leven: in het gesprek met de kioskverkoper of met de taxichauffeur, in de flirts op het strand, bij het bezoek aan de dokter of in het winkelcentrum.
De terecht befaamde Indiaase dirigent, Zubin Mehta die al jaren het Israël Symphonic Orchestra dirigeert stelt hierna het programma voor van het 75ste concertjaar. De sceptici die zich afvragen waar de Israëlische cultuur zich bevindt, mogen de namen noteren van de componisten wier werken in het seizoen 2010/2011 op de affiche verschijnen. In het woelige en barbaarse oorlogsgebied van het Midden-Oosten, blijft Israël trouw aan de de Westerse beschaving. Wie heeft trouwens zovéél cultuur te bieden àls het Westen ?
Wij citeren een aantal namen : Sergeï Prokofiev, Maurice Ravel, Gustav Mahler, Pjotr Tsjaikowsky, Ludwig van Beethoven, W.A. Mozart, Shostakovitch, Liszt, Bartok, Verdi, Rossini, Arnold Schönberg. En bij de solisten : Anne-Sofie von Otter, Ricardo Mutti, Kurt Masur, Renee Fleming, Asher Fish, James Galway, enz.
Ray
In onze brievenbus : Bartelio
Het zou de merknaam kunnen zijn van olijfolie of boter, maar het zijn de voornamen van de politiekers, waar het in dit landje, momenteel allemaal om draait. Volgens de kranten of beter volgens de reclamebladen in Vlaanderen, zijn het deze mannen samen met hun achterban, die dit land uit het moeras gaan trekken en het terug op de sporen zetten.
Wat mij opvalt als je op forums de meningen leest van vele Vlamingen, zijn dezen momenteel wel te vinden voor de Bartelio- tandem en hebben ze het volle vertrouwen in die mannen. Nochtans is Elio di Rupo nog altijd de voorzitter van de schandalitis partij, de PS. Tot voor kort werd op diezelfde forums de PS met al zijn sinistere en graaigrage leiders, afgeschoten en bestempeld als een bende onbetrouwbare zakkenvullers ; is er dan zoveel veranderd sedert de verkiezingen, of is het de persoon van Bart De Wever, die de PS, nu betrouwbaar maakt en naar voor haalt als de enige partij waar hij kan mee samenwerken ?
Het is ooit anders geweest,toen diezelfde Bart, de PS een bende onbetrouwbare graaiers noemde waar niks mee te beginnen was. Zijn de Vlamingen dan werkelijk zo naief of dom dat ze denken dat nu alles anders zal zijn ... maar als het tot een overeenkomst moest komen, zal men toch weer Laurette O, Flahaut, Daerden en compagnie, op het voorplan zien treden, allemaal figuren die bakken kritiek hebben gekregen en onwaardig werden bevonden nog enig politiek mandaat uit te oefenen.
Dat is hetgene wat ik niet begrijp, de plotse ommezwaai van die vele Vlamingen, of zijn ze zelfs het recente verleden vergeten, begrijpe wie kan. Ik begrijp dergelijke houding of mening alleszins niet.
FB
Il Trovatore op de voedingsmarkt in Tel Aviv
Het opvoeren van populair klassieke muziek op openbare plaatsen vindt hoe langer hoe meer ingang. Het element verrassing is weliswaar een ietsje minder maar het blijft een aangenaam (en ongevaarlijk) spektakel. Laten we er rekening mee houden, dat in de Prachtlanden muziek verboden is. De term "koeltoer" heeft aldaar andere betekenissen, waar we niet op ingaan.
Zoals bekend hebben moslims in Amerika het plan opgevat om een groot islamitisch cultureel centrum – inclusief moskee – te bouwen op een steenworp van Ground Zero, de plaats waar op 11 september 2001 de WTC-torens werden neergehaald door moslimterroristen. Michael Bloomberg, de burgemeester van New York, heeft zijn steun al uitgesproken voor de bouw van de moskee, in naam van de godsdienstvrijheid.
Voor vele Amerikanen is de oprichting van het islamitische bouwwerk echter onaanvaardbaar. Voor hen is Ground Zero gewijde grond waar de 2.750 slachtoffers worden herdacht die omkwamen tijdnes de aanslagen van 9/11. Vele burgers vinden het een schande dat toestemming wordt gegeven voor de bouw van een moskee op Ground Zero, aangezien de daders van de aanslagen zich lieten inspireren door de islam.
De islam is allerminst een godsdienst van de vrede. De feiten in de islamitische wereld spreken voor zich: in geen enkel moslimland worden niet-moslims als volwaardige burgers met gelijke rechten behandeld en in geen enkel moslimland is er godsdienstvrijheid.
Steden Tegen Islamisering (STI) steunt daarom het Amerikaanse verzet tegen de geplande bouw van een moskee bij Ground Zero. Op deze webstekkan ook u uw steentje bijdragen, en de petitie van de Amerikaanse organisatie Stop Islamisation of America (SIOA) mee ondertekenen.