Op 17 juli 2010 werd officieel het verkoopcentrum "Gaza Mall" geopend in de zogenaamde openluchtgevangenis van de geterroriseerde Gazastrook. 

Wij, buitenstaanders,  kennen enkel de grauwe, grijze ellendige beelden van ineengestorte huizen en stoffige straten waar jammerende Palestijnen van grote honger de muren oplopen en van er van grote dorst terug afkomen. Uitgezochte zwaar beschadigde en gebombardeerde delen worden zorgvuldig gekoesterd en niet heropgebouwd.  Dat is een bewuste politiek van Hamas. Elders herneemt het leven zijn gewone gang.

De foto's van dit commerciële shopping center zijn niet bewerkt : u kan ze terugvinden op de Palestijnse webstek paltimes.net

Deze afbeeldingen irriteren heel wat mensen die liever vasthouden aan het idee van de verpauperde en ellendige levensomstandigheden in Gaza, die er natuurlijk ook nog zijn : het is ginder geen paradijs, maar het is evenmin de hel.

Op de blog van Jean-Patrick Grumberg  zijn nog meer afbeeldingen te vinden van andere verwezenlijkingen in Palestijnse gebieden.

        

        

        

        

        

        

        

         

        

Deze beelden zijn niet bewerkt, ze zijn afkomstig van een Palestijnse webstek

http://www.drzz.info/ext/http://paltimes.net/arabic/photos.php?album=501

In een begrijpelijke poging haar vriend en patron in bescherming te nemen tegen de inderdaad slecht geïnspireerde uitlatingen van Madame Schuddenbol, vertelt senator Liesbeth Homans, dat Bart de grootste offers brengt om "iets te maken van dit land".

Deze verdediging is lovenswaardig maar dankzij de emotionele eerlijkheid van Homans vernemen we nu officieel dat de bedoelingen van Bart de Wever er op gericht zijn, iets te maken van belgië. Ongetwijfeld zal dit vele naiëve kiezers van de NVA een rilling van vreugde bezorgen : "Onze Bart probeert het toch maar ..."

Wat probeert onze Bart, schattemannen ? Het hopeloze, onbestuurbare en verdeelde belgië redden ? België, hét bewijs bij uitstek, dat het samenleven van twee totaal verschillende volkeren met Latijnse en Germaanse achtergronden een compleet fiasco is. Moeten we nu echt telkenmale voorbeelden geven ? Onze vaste Angeltjesabonnees reclameren nu al, dat zij onze argumenten beu zijn gehoord. Maar er zijn zovele aanbidders van het tv-flamingantisme, dat we er niet omheen kunnen tot vervelens toe. Eén voorbeeld, niet meer, we beloven het, mag het ?

De Walen eisen solidariteit. Alsof de bedelaar het recht bezit van iedere passant op straat een aalmoes te eisen. Helaas, bedraagt die aalmoes 12 miljard euri per jaar. Twaalf miljard die van Vlaanderen geruisloos verschuiven naar Wallonië. Belastingsgelden, RSZ-afhoudingen op uw noeste arbeid, taksen allerlei, zelfs het geld van de boetes ... iedere Vlaming, van pasgeboren tot stokoud stort gemiddeld 2000 euri jaarlijks door naar de Waalse solidaristen. In ruil wordt geëist dat wij uit patriottische warmte onze moeizaam verworven taal- en cultuurautonomie terzijde schuiven en den belgiek terug tweetalig maken ... Wie dat niet aanvaardt, is een extremist.

Wij willen edelmoedig zijn en aannemen dat mensen die de actualiteit niet van nabij volgen en de politiek van na de Tweede Wereldoorlog niet kennen, geen snars afweten van de opeenstapeling van compromissen en toegevingen die gebeurd zijn op de kap van de onwetende burgers in de loop der laatste vijftig, zestig jaar. De som van deze half-en-half politiek heeft finaal geleid tot de complete onbestuurbaarheid en een doolhof van overlappende bevoegdheden.  Nu is er een messias opgestaan die iets zal maken van het land.

De NVA-politicus en Vlaams parlementslid,  Kris van Dijck verkondigde voorbije week met zijn onstuitbare geestdrift, dat als de bevoegdheden voor de kinderbijslag niet naar Vlaanderen gedelegeerd worden, de Vlaamse Regering alleszins in 2012 uit eigen zak extra-kientjesgeld zal betalen. In feite zegt Kris dat deze grote NVA-eis best een luchtspiegeling mag zijn : als wij het niet krijgen, betalen wij het zelf. Tja ...

Wij willen ook een beetje vriendelijk zijn voor onszelf en onze eigen opvattingen. Want veel begrip opbrengen voor zachtaardige onwetenden, en de eigen mening inslikken, is wellicht braaf maar daar kom je nergens mee.

Wij zijn ervan overtuigd, dat De Wever zichzelf overschat. Hij meent opgewassen te zijn tegen de Waalse en Brusselse politici die er niet aan denken de Vlaamse melkkoe enige vrije beweging toe te staan. Het land B is gebouwd op de onderdanigheid, het geduld en de gulheid van Vlaanderen : De Wever probeert nu, net zoals Leterme dat deed maar minder onbehendig, zich te laten accepteren in Wallonië.  Hij wordt geïntroduceerd door de sluwe Elio di Rupo, die zonder een duimbreed af te wijken van zijn eigen belgische instincten, de tv-flamingant naar zijn hand zal zetten met glitter, schijn, oogverblindende mandaten, luttele toegevingen en zo de NVA  binnen te loodsen in de belgische machtswinkel. Di Rupo pakt het veel handiger aan dan André Cools destijds, die  Schiltz om de tuin leidde.  Hugo wenste ook het Vlaams-nationalisme aanvaardbaar te maken in de Brusselse salons, door het de nek om te wringen en te vervangen door een softe Vlaamsgezindheid. Ons, VU-piotten, werd verteld belgië te accepteren als een ietwat bedillerige maar onvermijdelijke schoonmoeder, die ooit zou verdwijnen. De parallellen met de huidige toestand zijn schrijnend voor wie het meegemaakt heeft.

En hoe denkt men dat de christen-democraten zich zullen opstellen  in de regeringsonderhandelingen na de electorale rammeling die zij gekregen hebben ? Van hen valt enkel onderhuidse tegenwerking en schijnheilige revanche te verwachten.  De onderlinge verdeeldheid die zich momenteel aftekent bij de CD&V-clans is een voorlopig neveneffect om de partijstructuren in handen te krijgen. Politiek zullen zij niet terugkeren naar de oppositie en hun regeringsdeelname gebruiken om zich te hergroeperen.

Verder zijn er de Vlaamse linksen die enkel uit zijn op een stuk van de koek zolang de belgische eenheid niet in het gedrang komt en zij verder kunnen bouwen aan hun eigen politiek machtsapparaat.

Wij kunnen slechts besluiten door te blijven hameren op het bankroet van de belgische structuren en ook op het financiële bankroet van deze staat.  Grote of kleine offers brengen om iets te maken van belgië, is het geluk en de welvaart van Vlamingen in de weg staan. Het is nu aan Vlaams Belang om duidelijkheid te scheppen en zich te concentreren op haar core-business : Vlaamse onaafhankelijkheid.

Ray

(archieffoto die losstaat van de ARD-reportage)

De Duitse omroep ARD heeft een 45 minuten durende reportage uitgezonden over het "samenleven" op scholen : Duitse kinderen, die langzamerhand een minderheid vormen, met allochtonen. U kan deze reportage bekijken via onderstaand bruggetje :

 http://www.ardmediathek.de/ard/servlet/content/3517136?documentId=4980716

Enkele citaten :

“Duitsers zijn drek. Met Duitsers is men niet bevriend. Zo denken heel wat scholieren hier.”

“Als het ramadan is, spuwen we in het eten van Duitse scholieren”

“Ik haat het als vrouwen naar een feestje gaan.”

“Als een moslim voor het huwelijk met een moslima slaapt, is de eer geschonden. Dan moeten we die eer terug herstellen. Of de moslim trouwt met het meisje of we knallen ze allebei af.”

“Het goede aan Duitsland is dat men hier gemakkelijk geld kan verdienen.”

Moslimstudenten laten het achterste van hun tong zien in de ARD-uitzending

Misschien kan de VRT de reportage aankopen en een keertje uitzenden ?

Onze kientjes (rechts, 2 exemplaren) mogen mee met de Turkse kientjes het feest van de Grote Ataturk vieren. Zo bevorderen e van jongsaf de integratie. (archieffoto die lossstaat van de ARD-reportage)

 Elke dag worden in ons land twee tot drie agenten aangevallen. Achter het kurkdroge bericht in de krant gaat een hoop ellende schuil, angst en machteloosheid. Vorige week nog maakte Binnenlandse Zaken bekend dat steeds meer politici, agenten en magistraten bedreigd worden. Niet alleen tijdens hun diensturen, maar vaak ook na hun dagtaak. ‘Boefjes’ – want zo wordt dat tuig nog altijd genoemd – zoeken snel even uit wie hen arresteerde, waar die agent woont en met wie. En dan gaan de poppetjes aan het dansen.

Het Laatste Nieuws pakt vandaag uit met het verhaal van Ivo Girardin, politieman in Antwerpen (zone City). De man is al 23 jaar bij de politie, maar wat hem de laatste tijd overkomt, heeft hij nooit eerder meegemaakt. Het begon allemaal toen zijn vrouw thuiskwam van haar werk en in haar wagen omsingeld werd door een tiental jongeren van amper 15 jaar. “Ze had haar uniform van De Lijn nog aan, en dat werkt in de buurt als een rode lap op een stier”, legt de agent uit. “Trams en bussen worden met de regelmaat van een klok aangevallen. Nu klopten en schopten ze op de auto tot mijn vrouw uitstapte.” Dat had ze beter niet gedaan. Een van die jongeren probeerde haar gsm te stelen en gaf de vrouw een kopstoot. Agent Girardin die net de hoek om kwam, zette de achtervolging in en gaf een signalement van de jonge allochtonen door aan de politie. Een van de daders werd even later opgepakt en die kreeg intussen huisarrest.

Maar daarmee is de kous niet af. Sindsdien worden de agent en zijn vrouw voortdurend geïntimideerd. De vriendjes van de jonge crimineel zijn uit op wraak. Ze bekogelen het huis van de politieman met stenen. Zijn wagen wordt meermaals beschadigd.

Binnenlandse Zaken geeft toe dat het hier niet om een alleenstaand feit gaat. Ook bij de politievakbonden maakt men zich ernstig zorgen over het fenomeen. Twee tot drie agenten per dag worden aangevallen. Het Vlaams Belang staat aan de kant van de politie en pleit al lang voor nultolerantie. Ook en vooral als het gaat over verbaal en fysiek geweld tegen agenten. Niet de politie en niet de eerbare burgers moeten schrik hebben, maar de criminelen.

@VB

De ongeveer 250 zigeunercaravans, die in het polderdorpje Sint-Joris in Nieuwpoort moesten vertrekken, hebben hun oog laten vallen op een terrein in Wingene. Dat is in vogelvlucht een kleine 25 kilometer verder.

De woonwagenbewoners zijn lid van de evangelische groep "Vie et Lumière" en trekken rond om mensen te bekeren. Dit is natuurlijk een handige camouflage : geen enkel gemeentebestuur kan het zich veroorloven een bende van 600 zogenaamde missionarissen de toegang tot zijn grondgebied te verbieden. Intussen zijn het privé-eigenaars van gronden die zich deze invasie moeten laten welgevallen.  En de gemeente draait op voor de kosten van aanvoer van water, hygiënische accomodatie en opruimen van de rommel. Zolang we maar tolerant zijn, nietwaar. Wie zouden die zogenaamde "Leven en Lichtaanbidders" bekeren ?  Wie van hen kent voldoende Nederlands om daarin te gelukken ? 

Savat

.

Bij een incident met een juwelier is rond het middaguur in de Zuidstraat te Brussel een dode gevallen. Dat is zaterdag vernomen bij de woordvoerder van het Brusselse parket. Het slachtoffer is de uitbater van de zaak. De bezoekers van zijn zaak zijn op de vlucht en ook over het motief is nog niets bekend.

Volgens informatie die wij ontvingen uit vertrouwelijke bron, kwamen twee heren binnengewandeld bij de juwelier om een babbeltje te slaan en zeker niet een slag. De 60-jarige juwelenman, bekend om zijn a-sociaal gedrag, wilde de mannen buitenwerken. Daarbij ontstond een schermutseling en kwam plots een wapen uit de lucht gevallen. Een van de heren raapte in paniek het wapen van de grond  en overhandigde het aan de woeste juwelier : "alstublief, mijnheer, is dit pistool soms van u ?". De razende handelaar greep naar het wapen, dat op dat ogenblik uit zichzelf een schot loste. De twee vriendelijke heren verlieten geschrokken het pand, in hun haast namen zij wellicht enkele juwelen mee, zonder te beseffen wat zij deden.

En zo krijgt Bruxelles de naam een misdadige stad te zijn, terwijl het de handelaars zelf zijn die vele incidenten uitlokken door hun gedrag.

Ray

Schuddenbol, bed- &breakfastsocialiste

Madame Schuddenbol veroorloofde zich in Dag Allemaal, De Wever te omschrijven als een slechte huisvader, alsof hij niet zou omkijken naar zijn gezin met vier kinderen.  Bij gebrek aan politieke argumenten en vooral uit jaloersheid op het succes van De Wever, begeeft de vergane glorie, Madame Tolero,  zich op het pad van de ordinaire roddel.

De Wever staat bij ons niet op een goed blaadje, wij moeten de man niet, hij is een arrivist.  Zolang hijzelf niet over zijn privéleven kwaakt, bemoeien wij er ons niet mee. Als hij in een van zijn impulsieve buien er uitflapt dat hij een een grote woning nodig heeft, dan zijn wij uiteraard bereid hier op in te gaan en de Berchemse TV-flamingant bij te springen in zijn zoektocht. Dat is pure goedheid van onzentwege.

Schuddenbol heeft zelf een ver van onbesproken reputatie. Zij is het prototype van de bed-& breakfast socialiste, of de verwoede zoenster in ondergrondse parkings. Daar doet zij mee wat ze wil, maar smerige commentaren leveren, die gebaseerd zijn op veronderstellingen en politieke afgunst, zegt veel over het hypocriete karakter van de  aanstelster en huichelaarster die Schuddenbol is.

Het is graag gedaan, hoor. En nu alle twee terug naar het politieke profitariaat.

Ray

Onze Gentse vriend Chrisje Skworez (vroeger bekend als Yesitsme) heeft een documentaire gemaakt, eigen regie, camerawerk, montage en productie van de Gentse Feesten. Binnenkort trekt hij naar Hollywood.

Ruud Lubbers

Kopstukken uit de linkervleugel van het CDA hebben via allerlei nevenfuncties bij organisaties voor ontwikkelingssamenwerking, milieu en vluchtelingenhulp grote belangen bij het in stand houden van de miljardensubsidies vanuit Den Haag aan dezelfde instellingen.  

Ook huidig informateur en voormalig premier Ruud Lubbers bekleedt diverse functies die geheel afhankelijk zijn van de subsidiekraan in Den Haag.

Het gaat voor een belangrijk deel om dezelfde partijcoryfeeën die zich het felst verzetten tegen deelname van de PVV aan een mogelijke coalitie.

Zoals bekend wil de PVV de subsidiekranen van Den Haag flink dichtdraaien. Zo wil de PVV het jaarlijkse budget van 4,7 miljard euro voor ontwikkelingssamenwerking per direct afschaffen. De PVV maakt alleen een uitzondering voor noodhulp.

Uit een onderzoek van onderzoeker Peter Siebelt, dat vandaag wordt gepubliceerd, komt een beeld naar voren van de belangenverstrengeling.

In het verslag staat onder meer te lezen dat partij-ideoloog en voormalig CDA-Eerste Kamerlid Jos van Gennip medeoprichter is en voormalig directeur van ontwikkelingsorganisatie Cordaid. Die organisatie ontving in de periode 2007-2010 421.830.126 euro overheidssubsidie. Van Gennip is tevens voorzitter van de Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking (NCDO), die, zo blijkt uit het onderzoek van Siebelt, in de periode 2007-2010 een subsidie ontving van 128,4 miljoen euro.

CDA-Tweede Kamerlid en woordvoerster voor Ontwikkelingssamenwerking Kathleen Ferrier, die zich fel verzet tegen eventuele samenwerking met de PVV, heeft familiebanden met het NCDO. Haar dochter Joan is er actief. CDA-prominent Tineke Lodders mocht als voorzitter van het Landelijk Beraad Stedenbanden Nederland-Nicaragua over 2007-2010 2 miljoen euro aan subsidies incasseren. CDA-coryfee en fel PVV-opposant Doekle Terpstra kon als voorzitter van de ontwikkelingsorganisatie de Interkerkelijke Organisatie ICCO in de periode 2007-2010 525 miljoen euro aan subsidie bijschrijven.

Ook huidig informateur en voormalig premier Ruud Lubbers bekleedt diverse functies die geheel afhankelijk zijn van de subsidiekraan in Den Haag. Hij is onder andere voorzitter van de Stichting voor Vluchteling Studenten (UAF), die alleen al in 2009 in totaal 2.678.580 euro aan subsidie ontving.

Op het partijbureau van het CDA - waar het rapport van Siebelt gisteren nog niet bekend was - wordt met klem ontkend dat er enig verband bestaat tussen de nevenfuncties, de financiële belangen en het verzet tegen regeringsdeelname door de PVV. "Het heeft niets met elkaar te maken", aldus een woordvoerder. "Ons standpunt is helder: het CDA wil pas praten als aan een aantal voorwaarden is voldaan, zoals geen hoofddoekjestaks en het respecteren van de beginselen van de rechtsstaat."

@ De Telegraaf

Vlaams minister van onderwijs, Pascal Smets is donderdag jl in het "grootste" geheim getrouwd. Zou het van "moetens" geweest zijn ?

Siegfried Bracke, de kersverse nieuwbakken parlementair, ex-VRT journalist van de N-VA verklaart op zijn blog dat de Vlaamse regering niet goed werkt.  Te veel van dit en te weinig van dat. Kris Peeters hoorde het in Keulen donderen en is "not amused" met de verklaringen van Bracke. Na zijn opmerking over de kledij van de dames in de senaat ... nu dit. BDW zou best zijn "infiltrant" tot de orde roepen voor er vodden van komen.

Eric Gerets, onze gewezen rode duivel, wordt bondscoach van Marokko. Hij gaat het nationaal elftal trainen + een club in Saoedi-Arabiê. Hij verklaarde dat het niet om het geld te doen is. Hij zal vergoed worden met schapen, kamelen en tapijten.

Didier Reynders, minister van centen in de aflopende regering van Nonkel Kruk, heeft zijn ex- kabinetchef J.C. Laes beloond met een vergoeding van 22.000 euri per jaar als voorzitter van de "regionale fiscaliteit" en dit met terugwerkende kracht vanaf januari 2010. J.C. Laes moest in 2008 ontslag nemen als kabinetschef van Reynders omdat hij een onwettige benoeming had gekregen van zijn vriend, de minister. 

 Elio en Bart zijn niet te spreken over de loslippigheid van madam non en Carotrien Genez i.v.m. de aan gang zijn "preformature" gesprekken. Allons Elio, daarvoor dienen roddeltantes toch hé!

Het Brusselse rioleringsnet is er erg aan toe ! Niet alleen bovengronds is het een mesthoop ... ondergronds is het al even erg gesteld maar er is geen geld. Wachten op sponsor Vlaanderen.

Volgens de Waalse regering daalt de werkloosheid in Wallonië. Dit leidt men af uit de dalende verkoop van hangmatten.

Jantje Peumans,de schalkse voorzitter van het VL-parlement die indertijd stom verbaasd was toen hij zijn eerste loonbriefje ontving mèt de som daarop vermeld èn die verklaarde dat zulke verloning voor herziening vatbaar was (naar beneden toe) liet weten dat er nog geen commissie in leven geroepen was die dit ging regelen.

Volgens de media is de winter in zuid-Amerika geweldig streng dit jaar. Al zeker meer dan 250 doden zijn er te betreuren. Diezelfde media vergeten er wel bij te zeggen, dat er hier tijdens de voorbije hittegolf 250 doden/per week meer waren dan normaal. Tja ... de opwarming van de aarde.

En als uitsmijter dit bizar gebeuren.  Een echtpaar dat rustig aan het zeilen was ergens in Australië,  werd plotseling geramd door een opspringende walvis. Hun bootje ging naar de haaien. Zij konden nog gered worden. Naar verluidt, verleenden ze geen voorrang van rechts aan meneer walvis.

senior

(weggeplukt bij Facebook pagina Frank Thevissen)

In de rubriek "cultuur" vonden wij in Het Nieuwsblad een prettig artikel over het inmiddels ter ziele gegane chicste bordeel ter wereld, de Amsterdamse Yab Yum. Leuke vakantielectuur : Het leven zoals het is. Voor die van Het Nieuwsblad,  "Cultuur".

De roemruchte voordeur van 's werelds beroemdste bordeel, Yab Yum in Amsterdam, zit definitief op slot. Tien jaar geleden zag Theo Heuft zich genoodzaakt zijn exclusieve 'club van stand' van de hand te doen toen hij werd afgeperst door criminelen. De 75-jarige Heuft runt nu een chambres d'hôtes in Frankrijk. Over zijn Yab Yum schreef Heuft een boek dat bol staat van de meest onwaarschijnlijke verhalen.

In het driehonderd zielen tellende dorpje Fuissé, op een boogscheut van Mâcon en tussen de gereputeerde Pouillywijngaarden, wijdt Theo Heuft zich samen met zijn vrouw Monique aan zijn nieuwe passie: de Bergerie Fuissé, een compleet verbouwde smederij waar ze enkele gastenkamers verhuren. 'Ik haal lakens af en stofzuig', zegt Heuft. 'Ik heb geen personeel in dienst, ik beredder alles zelf.' Het is beslist een oude gewoonte van Heuft, die er als zoon van bescheiden middenstanders met een limonadefabriekje in slaagde Bekende Nederlander te worden als eigenaar van het bekendste bordeel ter wereld.

'Sterker nog', corrigeert Heuft mij, 'toen ik met Yab Yum (wat Sanskriet is voor vader en moeder, nvdr.) startte, zat ik in de illegaliteit en ik ben erin geslaagd van mijn club een legale zaak te maken. In het begin werd ik door de autoriteiten op gelijke voet geplaatst met de criminelen van de raamprostitutie op de Amsterdamse wallen.'

Hoe bent u erin geslaagd uw zaak uit de illegaliteit te halen?

'Omdat ik iets anders aanbood dan de snelle wip bij zo'n meisje achter het raam. Dat heeft mij nooit geïnteresseerd. Ik ben niet het soort man dat zo nodig even moet en dat geldt voor wel meer mannen. In de Yab Yum draaide het niet alleen om seks. Het was de hele ambiance, de luxe, de ondeugende sfeer, zelfs het goede gesprek. In de helft van de gevallen hadden de meisjes zelfs geen seks met de klanten. Seks was eigenlijk een bijproduct.'

'Precies dat kreeg ook de politie gaandeweg door. Ze realiseerden zich dat er in Amsterdam, net als in andere grote steden overal ter wereld, gewoon behoefte is aan dit soort gelegenheid voor zakenmensen. Natuurlijk heb ik ook de tijdgeest mee gehad. Toen ik begon, was seks nog iets vies, terwijl ze vandaag kinderen leren hoe ze hun seksualiteit moeten beleven. Dat scheelt een stuk.'

Wat bedoelt u met : een stad heeft zo'n club nodig?

'De bedrijfsleider die buitenlandse zakenmensen ontvangt, wacht toch niet tot 's anderendaags om een gesprek met hen te hebben? Je zet hen dus niet zomaar af bij hun hotel, maar je stelt een restaurantje voor en daarna misschien een borrel en waarom niet: iets meer? Dan zeg je natuurlijk niet: Zullen we even naar de meisjes gaan? Maar je kunt wel naar een dure club als de Yab Yum, waar je in stijl een glaasje champagne drinkt en waar, jawel, ook meisjes rondlopen. Via de Yab Yum kon je laten zien dat je smaak had en dat je je gasten niet naar de eerste de beste hoerentent meenam.'

Zo'n avondje Yab Yum, hoe verliep dat doorgaans ?

'Om te beginnen lag Yab Yum niet in een achterafstraatje. We pakten uit met een statige entree. Onze voordeur was drie meter hoog en een keurig geklede heer parkeerde je auto wel even voor je. Aan de receptie kreeg je uitgelegd dat de entree 150 gulden bedroeg, nu zo'n 70 euro. Voor dat bedrag mocht je een hele avond drinken, behalve champagne natuurlijk. Die verkochten we in drie varianten: zilver, goud en diamant; ofwel 250, 350 en 450 gulden. Ooit vroeg iemand me wat het verschil was en heb ik toen heel eerlijk geantwoord: De prijs, voor de rest zijn ze alledrie hetzelfde. Dat was de honorering voor het meisje dat je een coupe aanbood: als je d'r leuk vond, gaf je haar goud. Vond je haar super: diamant. Daarmee onderscheidde de klant zich ook. Je kreeg niet alleen dubbele aandacht van het meisje, je toonde ook dat je het kon betalen. Hoe vreemd het ook mag klinken: voor veel klanten was het moment dat ze de hoge rekening betaalden, het moment suprême van de avond. Dan kon je aan je zakenrelaties laten zien dat je een solide zakenpartner was voor wie geld geen enkel probleem vormde.'

Herinnert u zich nog de hoogste rekening ooit ?

'Zeker. Eén miljoen gulden, wat nu ongeveer evenveel euro zou zijn. Peter was een man die ontzettend veel geld had. Geld dat hij op dubieuze wijze had vergaard. Hij moest gewoon van die centen af, zoals ik wel vaker merkte bij mensen met smerig geld. Peter heeft tien dagen lang in de Yab Yum gewoond. Ik waarschuwde hem nog: Man, ga nu niet hele dagen zitten wippen, dat houdt geen paard vol. Maar goed, hij zijn zin en de helft van de tijd heeft hij dan ook betaald om te slapen.'

En u heeft al dat geld ook gekregen?

'Reken maar. Omdat het na een tijdje aardig begon aan te tikken, maakte ik toch maar een tussentijdse rekening op. Peter had evenwel geen cheques bij en dus schreef hij op een bierviltje: Goed voor 100.000 gulden. Hij zette er zijn handtekening onder, ik ging ermee naar de bank en ze betaalden me nog ook.'

U begint uw boek met: 'Mevrouw, u hoeft zich niet ongerust te maken! Uw man behoorde niet tot mijn geachte cliënten en komt niet in dit boek voor.' Absolute discretie?

'Wanneer ik op straat iemand ontmoette die ik van de club kende, liet ik het altijd aan hem over om te beslissen of hij me wou kennen of niet. Discretie ging eindeloos ver, want tenslotte moest de zakenman die de Yab Yum binnenstapte, zich safe kunnen voelen. Is dat niet zo, dan word je als zakenman erg vatbaar voor afpersing.'

Wat ook uw lot is geweest.

'Aangezien prostitutie altijd in het criminele hoekje had gezeten, dachten de criminelen dat ik een van hen was. Ze maakten niet het onderscheid tussen mijn chique loungeclub en de gore tenten waar je voor 50 gulden snel even je ding deed. Daardoor kreeg ik ook criminelen over de vloer en lange tijd stoorde dat niemand, zeker de zakenlui niet. Merkwaardig genoeg vonden zij het interessant om een avondje met zo'n maffiabaas aan de bar te hangen.'

'Gaandeweg werd de druk van criminelen echter steeds groter, en dan heb ik het vooral over Klaas Bruinsma, een drugsbaron die uiteindelijk voor het Hiltonhotel in Amsterdam werd doodgeschoten. Op een dag zei Bruinsma tegen me: Theo, ik word je compagnon. Hij vroeg het niet. Hij deelde het mee. Ik vroeg bedenktijd en zo kon ik hem een tijd aan het lijntje houden, maar uiteindelijk moest ik een antwoord geven. Ik heb hem toen gezegd dat ik hem wou helpen te legaliseren door er nog enkele zaken bij te openen. Ik had hem net zo goed kunnen vragen van de Westertoren te springen, dat had hij ook niet gedaan.'

En toen begon de ellende ?

'Ik werd niet alleen afgeperst. Omdat ik weigerde te betalen, dreigden ze mijn zoon en twee kleinkinderen te vermoorden. Ik schaam me niet te zeggen dat ik toen bang ben geweest. Uiteindelijk zag ik geen andere uitweg meer dan de Yab Yum te verkopen. Voor een veel te laag bedrag, want de koper wist natuurlijk ook wel dat hij zich mogelijk moeilijkheden op de hals haalde. Het sterkste was nog dat ik naderhand een extra aanslag van 16 miljoen gulden in mijn nek kreeg van de belastingdiensten, omdat ik de zaak zogezegd veel te goedkoop had verkocht. Gelukkig heb ik dat met de belastingdiensten kunnen regelen.'

Maar u heeft natuurlijk wel véél geld verdiend.

'En er waanzinnig veel opgemaakt. Ik heb veel geld weggegeven, peperdure reizen gemaakt en belachelijk veel geld uitgegeven aan auto's. Zo had ik een Rolls Royce waarmee we klanten van de Yab Yum konden ophalen. Ik heb ook veel geld verbrast. Als ik voor tien dagen op reis ging, dan kostte dat makkelijk dertig ruggen (30.000 gulden of 14.000 euro, nvdr.), maar het grappige was dat als ik weer thuiskwam, er meer geld was binnengestroomd dan ik had uitgegeven. Die hoge return kwam er natuurlijk niet zomaar: ik heb ook massa's geld in de zaak gestopt. Als ik een kamer had laten verbouwen en ze beviel me niet, dan liet ik ze helemaal opnieuw inrichten.'

'Ik heb nu veel minder geld dan de meeste mensen denken. Ik kom niets tekort. Ik kan comfortabel leven en ik heb kunnen zorgen voor iedereen om me heen. Meer hoeft geld toch niet voor je te doen? Ik ben nooit zo met geld bezig geweest, wel met succes. Makkelijk gezegd voor iemand die er genoeg heeft, zie ik u denken, maar ik meen het wel. Dat Henk Van der Meijden volgend jaar in augustus een musical over de Yab Yum in de Amsterdamse Carré zal brengen, doet me meer plezier dan al het geld dat ik heb verdiend. In die periode plan ik overigens een tweede boek vol anekdotes over de meisjes die in de Yab Yum hebben gewerkt.'

Heeft u zelf ooit van uw meisjes geproefd ?

'Ik ben niet de trouwste man ter wereld en ik ben zeker niet de ideale huisman geweest. Ik was drie keer getrouwd en ik heb enkele keren een verhouding gehad. En ja, ik had ook wel eens iets met een meisje uit de club. Maar ik ben nooit verslingerd geraakt aan de dames. Als je de grootste klant van je eigen zaak wordt, dan gaat het fout. Dat heb ik wel geleerd. Vóór de Yab Yum was ik vijftien jaar verslaafd aan gokken. Ik draaide de roulette en achteraf speelde ik zelf. Het geld dat ik mensen eerst afhandig had gemaakt, vergokte ik daarna zelf. Hoe gek kun je zijn !

 http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GQ32T7UEH

Oostendenaar Peter Labens is sinds begin dit jaar gedelegeerd bestuurder van de nieuwe digitale zender StoriesTV. Komende maand pakt hij uit met twee primeurs: een exclusief interview met Marie-Rose Morel én met kardinaal Danneels.

Stories TV is de opvolger van het vroegere S-TV en is sinds 1 januari 2010 digitaal te zien in heel Vlaanderen en Brussel. NV Vlamex is de licentiehouder, met als gedelegeerd bestuurder Peter Labens. Voor de Oostendenaar was het geen eenvoudige keuze om verder te gaan in de televisiewereld. Hij liet vijf jaar geleden een aanbod van Yves Leterme om een verkiesbare plaats te krijgen links liggen, zegde intussen de advocatuur vaarwel en ook zijn droom om een chambre d'hôtes te openen in de Provence moest wijken.

'Het aanbod van Leterme was een unieke mogelijkheid, maar de politiek is niets voor mij. Ik heb heel lang getwijfeld om te verhuizen naar Frankrijk, maar ik heb uiteindelijk toch gekozen voor StoriesTV. Televisie maken is een stuk van mijn leven en in deze zender zit toekomst. Ik heb ervoor gekozen om de uitdaging aan te gaan in dit toch wel moeilijke verhaal. Onze eerste doelstelling is om door de digitale televisiewoestijn te geraken. We zijn erin geslaagd om een schuldenvrij parcours af te leggen en niet in de rode cijfers te komen. Ons budget is rond tot 2015, dan zal de slag om de digitale kijker beginnen', zegt Peter Labens.

De klemtoon van Stories ligt op het brengen van menselijke verhalen. 'Het heeft geen zin om verhalen te brengen enkel en alleen omdat het om een bekende Vlaming gaat. Het verhaal op zich moet bijzonder zijn', vervolgt Peter Labens, die zich voor de uitwerking liet inspireren door de regionale televisie zoals die oorspronkelijk was. 'We brengen één uur inhoud per dag, die in een lussysteem wordt herhaald. Volgens Bertrand Deconinck, de pionier van de regionale televisie, willen de kijkers weten wat ze kunnen zien op een bepaald tijdstip. Vandaag is dat concept zelfs niet meer op de regionale televisie van toepassing door allerhande bijprogramma's. Wij voeren het systeem opnieuw in. Bij ons zullen de mensen weten wat ze mogen verwachten en wanneer ze het zullen zien.'

Inhoudelijk zal Stories vanaf januari dossiers aanpakken met debatten, maar de kern zal vooral bestaan uit onthullende gesprekken met en opmerkelijke verhalen van bijzondere mensen. Komende maand pakt Stories meteen uit met twee nationale primeurs: een gesprek met Marie-Rose Morel (3augustus) en kardinaal Danneels (23augustus). 'De opnames zijn al achter de rug. Marie-Rose Morel legt voor het eerst uit waarom ze uit het Vlaams Belang stapt en kardinaal Danneels lucht zijn hart na de recente perikelen in de Kerk. In de toekomst zijn ook gesprekken met Fortis-man Karel De Boeck, Marc Reynebeau, Stan Lauryssens, Berthilde Vanroy, Dirk Sterckx, Ivo Versluys en Johan Plateau gepland', besluit Peter Labens. StoriesTV is te zien op kanaal40 van Telenet digitaal

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=X284968

. 

Klikken op de afbeelding : wat heeft Puccini met de Far West te maken ?

U weet dat de 0000 ons niet nauw aan het hart ligt : een openbare omroep die uitgegroeid is, dankzij de lakse en opportunistische overheid, tot een regimezender, kan ons niet bekoren.

Zoals elke instelling die subsidies ontvangt van de politiek, heeft de VRT zich in een merkwaardige symbiose met zijn opdrachtgevers ontwikkeld tot de  informatie-mastodont van het regime. En passant verzorgt dat zelfde regime ook de ontspanning voor de burgers. Wij hebben nog liever geen amusement, dan het jolige, infantiele en opgeleukte maakwerk dat ons bereikt via Woestijnvis.  De politieke bedoelingen van deze verwende linkselingen zijn inmiddels voldoende bekend.

De nieuwbakken gedelegeeerd bestuurder had het met een typisch neofieten-enthousiasme over "de cultuur" die de 0000 volgens haar aan de gemeenschap levert.  Op televisie is daar nauwelijks sprake van, tenzij de Kampioenen voor een leuke combi "cultuur en ontspanning" doorgaat in de ogen van mevrouw De Preter. Mocht zij Radio Klara bedoeld hebben, dan had ze dit vlakaf kunnen zeggen.

Het leuke aan de nieuwe benoeming van Sandra de Preter is, dat we in het vervolg onze figuurlijke pijlen mogen richten op een dame. Of zij het beter zal doen dan haar voorgangers, is afwachten geblazen. Zij heeft géén ervaring met politiek, noch met syndicaten. Dat is misschien een voordeel, want ze zegde reeds dat als het beleid financieel in de soep draait, de overheid minder streng reageert dan de privé sector. Dat belooft. 

Een zaak leek duidelijk : ministerin Ingriet Lieten zal ongetwijfeld haar discipel goed begeleiden, in het oog houden  en introduceren in de fijne wereld van de politiek en zijn intriges. Iets waar Bourgeois met zijn verzuurd karakter en zijn sterke ik-mentaliteit nooit toe gekomen is. Bourgeois is een kille mensen-consument. Op dat vlak is Lieten veel handiger, zij heeft bedrijfservaring.  Bourgeois heeft enkel ervaring met zijn vrouw.

De Preter is handelsingenieur van opleiding en werkt sinds 1998 bij uitgeversbedrijf Sanoma Magazines België, de groep achter tijdschriften zoals Libelle, Flair en tot voor kort Humo. In 2006 werd ze er aangesteld als tijdelijk gedelegeerd bestuurder. Vóór Sanoma was ze actief bij onder meer het tabaksbedrijf British American Tobacco en de voedingsbedrijven Delacre en Barry-Callebaut.

"Ik ben een mediavrouw in hart en nieren", reageerde de kersverse bazin. "Ik kijk er op een positieve manier naar uit. Ik zal de komende maanden in dialoog treden met de mensen binnen het bedrijf en over de beheersovereenkomst discussiëren. Ik leer snel", legde de nieuwe CEO haar plannen uit. Het zal nodig zijn, want er zwemmen nogal wat haaien riond in haar nieuwe professionele omgeving.

Aan een overdosis bescheidenheid lijdt zij alleszins niet, deze  dame uit het Gentse.

De uitdagingen zijn niet min. Er is het besparingsplan, waarbij de openbare omroep 65 miljoen euro moet besparen in de periode 2010-2012, en dit najaar moet er met de Vlaamse regering onderhandeld worden over een nieuwe beheersovereenkomst, die de opdracht van de VRT opnieuw moet uittekenen. De Preter kijkt er alvast naar uit deze "boeiende uitdagingen" aan te gaan.

De algemene vergadering van de VRT zal binnenkort samengeroepen worden en daarop zal de Vlaamse regering De Preter officieel voorstellen als nieuwe gedelegeerd bestuurder. Op 15 september zal de nieuwe CEO het roer overnemen van interim-manager Piet Van Roe. De komende maanden zal de Vlaamse regering overleggen met Van Roe en de raad van bestuur van de VRT om de overgang te organiseren.

Helaas wordt onze mening niet gevraagd, dus we kunnen ze best geven : een terugschroeven van 3000 naar 500 personeelsleden, elke medewerker ondertekent een charter van neutraliteit voor de uitoefening van de opdrachten. De omroep heeft een Vlaams karakter en is verplicht in zijn uitzendingen minimaal 50% Vlaamse muziek ten gehore te brengen. Alle Vlaamse kunstenaars uit om het even welke disciplines treden regelmatig en gedoseerd op het voorplan. Ook alle belangrijke culturele gebeurtenissen worden door de VRT verslagen en voorgesteld.  Politici van alle niveaus kunnen enkel optreden in nieuwsprogramma's.  De nieuwsberichten worden neutraal medegedeeld en duidingsprogramma's worden afgeschaft. Voor de 2500 af te danken personeelsleden, wordt een afvloeiingsregeling gepland, aangepast aan de diverse statuten. Vastbenoemden worden in disponibiliteit gesteld en desnoods overgenomen door andere diensten van de Vlaamse administratie (of desnoods bij de federale overheid) Een nieuwsanker kan bijvoorbeeld optreden als omroeper bij de NMBS om de vertragingen aan de reizigers mede te delen.   Contractuelen genieten van de ontslagregeling voor werknemers.

Als mevrouw De Preter ons nodig heeft : op ons kan ze rekenen.

Savat

Bijlagen:
vrt300.jpg (20.3 KB)   

Het geval "Sloggi".

Waarde redactie,

Alhoewel het komkommertijd is en er aldus weinig echt nieuws te rapen valt, zijn er toch zo van die "feiten" die in het oog springen. Zo is er momneteel het "sloggi" geval.

De belgische waakhond over reclame en aanverwanten heeft de nieuwste affiches van lingeriefabrikant "Sloggi" taboe verklaard en de firma verplicht deze "aanstootgevende" afbeelding te verwijderen over het ganse belgische grondgebied. Bij nader toezien blijkt bewuste affiche reclame te maken voor damesslipjes.Een (mooie digitaal bewerkte) foto laat ons enkele jongedames, weliswaar langs rugzijde, bewondereren die sloggislipjes dragen in de klassementskleuren van de tour de France. Vroegere affiches van Sloggi in dezelfde trend bleken toen geen hinderpaal te vormen. Blijkbaar komt daar nu verandering in. Ik vermoed dat ook dat hier druk uitgeoefend werd door 'individuen" die dit soort affiches liever zien met reclame voor boerka's en kopvodden. Het is toch opmerkelijk hoe de laatse tijd omzichtig omgesprongen wordt met woorden en beelden die voor ons, autochtonen, tot het alledaagse behoorden, maar die voorbepaalde hier aangespoelde bevolkingsgroepen slecht voor hun ogen en religie zijn.

Het geval "Sloggi" zal bij velen niet in de geest blijven hangen maar het is wel het zoveelste teken aan de wand dat er wel degelijk "censuur" aan de gang is om anderen hun "goesting" te geven.

mvg Senior

Schepen Guy Lauwers vervangt Patrick Janssens de komende weken als burgemeester. Janssens is met vakantie in het land van de rechts-extreemgevaarlijke mannetjesputter, Berlusconi. 

Woensdagavond, na de viering van de nationale feestdag, is  Janssens vertrokken voor een trip door Italië. De komende drie weken neemt schepen Guy Lauwers (ook sp.a) het roer in handen. Of zoals hij het zelf uitdrukt: “Ik hou de winkel open.” Tot meer is hij ook niet in staat.

Lauwers zal zich niet vervelen, want naast zijn eigen bevoegdheden - Leefmilieu, Decentralisatie, Patrimoniumonderhoud, Stads- en Buurtonderhoud en Openbare Werken - neemt hij ook nog die van zijn collega’s Monica De Coninck, Robert Voorhamme en Marc Van Peel waar. Zo wordt de plaatsvervangende burgemeester onder meer bevoegd voor de haven, onderwijs, economie, sociale zaken en het OCMW.

Veel macht in de handen van één man dus. Maar het gaat slechts om het behandelen van lopende en dringende zaken. Vanaf volgende week telt het college tijdelijk slechts drie leden. Naast Guy Lauwers zijn enkel de schepenen Luc Bungeneers (Open Vld) en Leen Verbist (sp.a) op hun post. Het Sprekend Kostuum (Philippe Heylen) is er tussenuit gemuisd zonder veel te zeggen en Epo van Campenhout die zit in een ver buitenland.

Velen van onze allochtone broeders en zusteren zijn naar hun Prachtland. Antwerpen wordt een klein beetje Antwerps. Angeltjes gaat het rustigaan doen de komende weken tot rond Antwerpen-kermis op 15 augustus.

Ray

Desmond Tutu, de Nobelprijswinnaar voor de Vrede in 1984, wil niet langer in het openbaar verschijnen.

De 78-jarige Zuid-Afrikaan is van plan zich toe te spitsen op zijn familie. "Ik heb alles gedaan wat ik kan", zegt de voormalige aartsbisschop van de Anglicaanse kerk in Kaapstad. "Ik denk dat ik nu tijd nodig heb voor die dingen die ik altijd heb willen doen".

De man is wel van plan om nog één keer per week te werken voor 'The Elders'. Dat is een organisatie van oud-leiders en Nobelprijswinaars die zich buigt over verschillende conflicten.