Stil, mijn oude hart, stil.

In de Morgen/le Matin, waar waarheden even zelden bloeien als edelweiss in de Zwitserse Alpen, staat een hoopgevend bericht.

"Een brug, een brug, mijn koninkrijk voor een brug naar Bettina Geysen, de voorzitter van Spirit" :
http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/119218/2007/12/31/Spirit-twijfelt-aan-kartel-met-sp-a.dhtml

Als u vreest dat het bruggetje te wankel is, schilderen we enigszins aangedikt en ingekleurd, onze versie van de feiten .  Spirit bekent dat een relatieverkoeling is ingetreden met de SP-a.  Het zal nog niet zijn.  Na de verkiezingen bleven er slechts 14 kamerleden over van de 23 onder wie geen enkele Spiritist. 

Den Baard, de onbetwistabre capo van het Palermo aan de Noordzee, gaf ontslag na de verkiezingen en duidde met een zelfde pennestreek zijn opvolgster aan en een nieuwe fractieleidster, wier benen in een spaghettiknoop schoten van de schrik.  "De democratie, dat bén ik" riep den Baard.

De partijleden van de SP-a hadden de electorale bui beter zien aankomen dan de bonzen.  In wat eens hét socialistische bolwerk van Vlaanderen was, de stad van Allah, sloeg de rode ontgoocheling na de mislukte uitslag van Christine van Broekhoven toe , zoals te verwachten in deze bakermat van de zachte rebellie. 

Erik de Bruyn verzamelde met zijn extreemlinkse opvattingen 34% van de stemmen bij de voorzittersverkiezingen, een ongehoord hoge score en de antipathieke, zelfopgeblazen mevrouw Gennez weigerde haar opponent de hand te drukken.  Van der Maele, de kersverse ondervoorzitter, maakte dat onmiddellijk goed door uitgebreid de borsten van mevrouw Gennez te betasten. http://www.youtube.com/watch?v=Ul6XDZdkF3U

De 300 of 400 partijbedienden die na de desastreuze uitslag moesten ontslagen worden, zijn opgenomen in steden, gemeentes en provincies waar de SP-a een vinger in de pap heeft : hun roeping als plaatsingsbureau hebben ze nooit verloochend.  De rest van hun democratische snoepwinkel wél.

Het is zeer duidelijk dat, wat de Keizer van Leuven vertederend de "nieuwe garde" noemt van de SP-a klaarzit met messen, dolken, granaten en smerige roddels om zich bij de a.s. verkiezingen op een goede plaats te wurmen.  Vandaar dat Spirit, met zijn salonmanieren van linksige liberalen, zal geweerd worden. Spirit is verworden tot de partij van 0000-journalisten en  televisie-corryfeeën, uitgebluste leraars en verdoolde Marokkanen. De media-aandacht voor een partij die enkel in de senaat een verkozene telt, is ongemanierd groot.

Anciaux en Lambert zullen mekaar nog te lijf gaan. Dat is onvermijdelijk.  Grappig is wel dat er nu al openlijk gesproken wordt over contacten met Groen : dan kunnen de twee ex-Volksunie-ers met  Mie Vogels de monarchie in bescherming nemen.

Ray

De emoties omtrent het jaareinde, de overzichten van wat geweest is, de hoopvolle vooruitzichten van wat ons te wachten staat, het afgelaste vuurwerk in Broekzele, de vele gesloten horeca-zaken vanavond, en op het einde maar daarom niet minder vermeldenswaardig, de opgeklopte bellen-en-toetersshows op de televisie vanavond, dat alles zet ons zeker niet aan om minder kritisch te worden.

Waarom zouden we ?  Na de kus, de omhelzing, de knipoog van 24 uur, de wensen, snelt het leven gewoon verder.  Zolang we onze geliefden blijven liefhebben, en zij ons, zijn we best tevreden.

Neem nu Antwerpen, de stad van Allah.  Het is nog steeds een boutade, die verwijzing naar de vele orthodoxe moslims maar zoals in het stedelijk onderwijs de voorafbeelding van de maatschappij zich jaar na jaar aftekent, zal het geen tien jaar meer duren, of de Elsschot-Antwerpenaars  behoren tot een minderheid. Suid-Afrikaanse wegen liggen voor ons open.

Desniettegenstaande vertikt het stadsbestuur het om in de veertiendaagse informatiebrochure die in onze bussen gedropt wordt, één woord te wijden aan de problemen, veroorzaakt door de diversiteit.  Ook geen woord over de zegeningen van diezelfde diversiteit.  Het was aangenaam vanmorgen in de Frut te lezen in het Regionale Standpunt door Lex Molenaar dat ook hij, een man die nooit onder stoelen of banken steekt dat de multiculturele gemeenschap een aantrekkelijk wereldbeeld biedt, ook hij verwijt dit stadsbestuur hun lafhartig verzwijgen bij het jaaroverzicht van de diversiteit.  Pro of contra.

Er valt  enkel vast te stellen, dat de gemeenschappen verder uiteen groeien, dat er op individuele inspanningen na weinig bereidheid bestaat tot integratie, dat de merkbare aanwas van de moslims deze groep nog meer isoleert en dat er grote kolonies ontstaan (excuseeert u mij voor het woord) van zwarten en balkan-inwoners. Het is enkel wachten wie de dominerende groep gaat worden en op de stelselmatige uitdrijving van het eigen volk, met hopelijk geen afschuwelijke ethnische spanningen.Wij hebben evenveel recht om bevreesd te zijn voor deze ontwikkelingen als de fantasten en alles-weggevers zich het recht toeëigenen de multicul als een aanstaand paradijs af te schilderen. 

De stedelijke informatiebrochure wordt op dik papier gedrukt en bevat zelden intressant nieuws.  Mocht de redactie de diversiteit in de kijker hebben geplaatst, zouden er luide protesten geklonken hebben (ongetwijfeld ook door ons), het verzwijgen lokt echter ook snerende commentaren uit.  Zelfs van de gezagstrouwe Lex Molenaar.

Enkele malen per jaar een informatieblaadje uitgeven zal volstaan : neutraal, objectief en zonder partijpolitieke intenties.  Voor ons part mag het een grote rubriek bevatten over de talrijke concerten die de burgemeester inricht, zowat het enige wat die man kan.

Ray

Omdat de deelnmemer geen eigen product kan invoeren, heb ik in het vak van het aantal deelnemers mijn voorkeurproduct geschreven : "Verhofstadt III"

Ray

 

 

Roken is niet gezond.  We weten het allemaal en wie een dagje ouder is, kan zich verschuilen achter de onwetendheid van de jaren '40 of '50.  In de films uit die periode zie je hoe erdoor iedereen gedampt werd en in alle omstandigheden.

Nu is het verbruik van sigaretten heel wat minder en de vraag is, hoe komt het dat toch nog zoveel jonge mensen zich laten verleiden door de sigaret ?   De dubbelzinnigaards van de staat staan met geheven vingertje te prediken over de ongezonde verslaving en met de andere hand schudden ze ongeduldig de accijnzen op tabak in de grote staatschuldenpot.  U weet het intussen, de overheid is niet geliefd en dat heeft ze aan zichzelf te danken en aan de onbenullige figuren die zich minister laten noemen en die niet eens in staat zijn suikerbonen in een puntzakje te verpakken. 

Na de vele pleisters, pillen, acupunctuurnaalden en  kwakzalvermiddeltjes allerlei,  kwam onlangs een electronische nepsigaret op de markt, die niet rook, die opgloeide bij het inhaleren als een echte, maar geen as noch stof afgaf, wel een lichte reukloze rook verspreidde.  Elegant gestoken in een sigarettenkoker waar je recht mee in een Erich von Stroheimfilm kon stappen, was het een volwaardige Ersatz voor zowat 200 euro.

In Nederland wil de regering het al verbieden.  Het zou weer eens ongezond zijn. De manier waarop de overheid de burgers behandelt als kleuters, die vind ik ongezond.
http://www.elsevier.nl/nieuws/wetenschap/artikel/asp/artnr/157557/zoeken/ja/index.html


Ray

Het veelvuldige gezeur over politiek bezorgt een gezond mens soms buikloop of jeukeczeem aan het gehemelte, wat zeker bij het dragen van wollen handschoenen moeizaam krabben betekent.

Zelfs aan boord van parmantige luxe-cruiseschepen doet het zich voor, daar noemt men het deftig,  het Norovirus.
http://www.gazetvanantwerpen.be/nieuws/in_de_rand/default.asp?art={09ED3649-6B84-4282-875B-9BB4B31733FE}
Het Norovirus heeft zich geïnstalleerd aan boord van het gloednieuwe,  85.000 ton metende schip Queen Victoria.  Het is niet de schuld van de rederij pruilt Cunard. Natuurlijk niet, het is de schuld van de passagiers die weigeren zich te laten ontsmetten voor ze aan boord komen.  De klant altijd de klant, is schuldig.  Rond half december lag de Queen Victoria in Zeebrugge en inmiddels peddelt hij rond in afwachting van de wereldcruise die hij zal ondernemen met zijn 2014 gegadigden vanuit Southampton maar het is een multi-stop, je mag er overal bij, als er plaats is en als je ontsmet bent en braaf oppeuzelt wat men je voorzet in de prachtige imitatie art-deco-eetzaal.

Het is vreemd dat dit het eerste schip is dat naar de gekende, populaire en langst regerende Britse vorstin Victoria  genoemd is, geboren in 1819, geregeerd van 1837 tot 1901http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_British_monarchs
en dat Queen Elisabeth  en Mary  voorgingen in de naamgevingen bij het Britse Cunard.

Dat gaat zo in zijn werk, lazen wij ergens op het wereldgrote net.  De directie van Cunard vraagt een onderhoud met de vorst/vorstin en vraagt hoffelijk toestemming om een nieuw schip dat in aanbouw is, de keuninklijke naam te geven die zij in hun hoofd hebben. Het is een hoofse formaliteit.  Ook toen in 1935 de directie zich opmaakte om bij keuning George V de toelating te vragen om hun schip te noemen naar de roemruchte keuningin Victoria (u weet die van het tijdperk dat seks zich beperkte tot het aanschouwen van een damesenkel en een pruimenmondje volstond voor een verborgen orgasme).  De heren vatten het gesprek aan en toen zij aan de zin toekwamen : "Majesteit, wij hadden dit schip willen noemen naar onze geliefde vorstin ..." onderbrak de keuning hen verheugd : "Ho, wat zal mijn vrouw zich vereerd voelen met dit meterschap , dat u haar aanbiedt".  Dus totaal tegen de bedoelingen in, liep de eerste Queen Mary van stapel die eigenlijk Queen Victoria had moeten heten.  Het is meer dan waarschijnlijk dat de keuning die vooraf geïnformeerd was, dit opzettelijk gedaan heeft om zijn vrouw een pleziertje te gunnen.  Toen de oorlog uitbrak werd het schip ingezet voor troepentranport en in 1967 werd het verkocht aan een Amerikaan die er verder niet naar omkeek.  Toen Cunard in 2004 het grootste cruiseschip ter wereld bouwde, noemden ze dit de Mary II omdat de eerste niet lang was in de vaart geweest. En dit jaar lanceerden ze finaal de Queen Victoria. 

Al deze problemen (?) en naamsverwarringen zouden niet bestaan, mochten de "koninklijken" van de aardbol verdwijnen. Mensen van vlees en bloed die door het leven gaan als "symbolen" gedragen zich onveranderlijk alsof ze echt meer en beter zijn dan de rest.  Laat ze ook eens genieten van de voordelen van het Norovirus, om een ietsje  bescheidener te worden.  Beschetenheid leidt tot bescheidenheid, u hoort zo'n grove taal niet uit onze mond, het is een citaat om vlug te vergeten.

Een Trapzaal aan boord van de Queen Victoria met een overbelichte wijzerplaat.

Ray

De Heer Trabelsi die ons de eer verschaft in een onzer staatspensions te verblijven, alwaar hij volgens de laatste geruchten de beschikking heeft over een mobieltje (de tijden veranderen) heeft ons  enig nader inzicht verschaft over zijn nobele inborst en dito bedoelingen.

De Heer Trabelsi is Tunesiër (maar ook belg) die veroordeeld is wegens terroristische activiteiten en hij kwam in het nieuws bij een mogelijke poging tot ontspanning voor kerstmis.  Door deze situatie werden 14 mensen opgepakt en ondervraagd en de volgende dag vrijgelaten.  Het was een abuis.  De onderzoekers, de knappe bollen van de Staatsveiligheid, lieten hun doos met bewijsmaterialen toevallig achter bij de vrouw van Trabelsi.  U herinnert zich deze hilarische sketches ?  Guynokkio III stond in de Kamer te molenwieken dat het land dreigde ten onder te gaan aan terroristische aanslagen.  Het was een grapje.

Het is een menselijke biecht geworden met Trabelsi,  een door emoties verscheurd man, die zich vertwijfeld tot zijn god heeft gekeerd, die een god van liefde en tolerantie is.  Europeanen zijn brave onnozelaars, Amerikanen moeten kapot, daar komt het op neer. Uiteraard is Trabelsi onschuldig wat had je gedacht ?

Zet u neer, houd een tranendoekje bij de hand en leest :

Trabelsi belooft ook dat hij "een gevecht zal leveren om zijn onschuld te bewijzen". Hij herinnert eraan dat zijn vijanden de Amerikanen zijn. "Ik was geprogrammeerd om te doden. Dat is wat ik in Afghanistan heb geleerd. Ik ben beginnen te veranderen en positiever te denken, ondanks de haat die ik in mijn hart en in mijn bloed voel tegen de Amerikanen, niet tegen de Europeanen", schrijft hij nog. (belga)

Juffrouw Ellen

Het land B bezit een uitmuntende reputatie in de buitenlanden omwille van culinaire eigenschappen, dat is een pluim op de hoed van een land dat op barsten staat.  Waarom er weer venijnige politiek moet bijgesleurd worden, zal u helaas zo dadelijk vernemen.

Er zijn nog geen specifieke gekende metingen naar uitgevoerd maar o.i. moet het land B ook vrij hoog scoren op de schaal van "masochisme en sadisme".  Als iets behoorlijks functioneert, treedt de staat in werking, de ambtenaren van de onkunde, de jaloersheid en de vernielzucht.  Zij stellen vast dat een bepaalde sector boven de middelmaat uitsteekt en dat is hun moment van glorie om de zaken over te nemen.  Uit naam van de gezondheid, de tewerkstelling, de anti-discriminatie, het is om het even, maar vooral uit naam van de bemoeizucht.

Het gaat over de horeca die ons, volgens het oordeel van  verfijnde epicuristen, zelfs de numéro un, la France, laat overtreffen qua lekker voedsel in restaurants.  In de meeste van onze steden zijn er wijken/straten waar je bijna tot tegen de ochtend terechtkan voor een behoorlijk stukje eten.

Dus de staat komt zich bemoeien, de staat treedt op.  Honderden voorschriften  worden bijeenbedacht door lichtjes afgeleefde en uitgebluste verslaafden aan reglementen, hoe meer tegenspraken er in zitten, hoe beter, dat kruidt de discussies achteraf bij sluiting.  Vervolgens worden er belastingen, taksen, vergoedingen, voorafbetalingen,  recupereerbare BTW- afspraken omgevormd tot niet-recupereerbare opgelegd, dit alles onder de noemer van "financiële strooptocht" : de uitbater moet zo weinig mogelijk overhouden.  De horeca-verstrekker die nu nog overblijft, meestal een mannelijke kok met een lieftallige partner die er uit ziet om door een ringetje te halen maar die baalt als een stekker van de vele struikelblokken, behoort tot het ras der sterken.

Hij moet verder op de proef gesteld worden door de staat die er niet is voor het heil van de burgers maar voor de eigen instandhouding.  In het raam van de anti-discriminatie mag een hardwerkende horeca-uitbater een zich aanbiedende allochtoon bijna niet weigeren, of hij moet boetes betalen, de racist. Vervolgens komt er een Groen-Links besluit dat er niet meer mag gerookt worden in de zaak.  Nergens.  Ook niet op toilet ?  Nergens ! Op de cruciale dagen dat de inkomsten goed kunnen zijn, stuurt de staat DUIZENDEN inspecteurs de oudejaarsnacht in om te controleren of er nergens sigarettengeur te snuiven valt. Vervolgens wordt de politie ingeschakeld : stiekem stellen die zich in groepjes op om de buitenkomers een alcoholtest af te nemen.  Gisteravond kwam een politiecommissaris trots vertellen in een verkeersprogramma, dat 0,5 promille alcohol bij een man anderhalf glas wijn vertegenwoordigt en bij een vrouw 1 glas.  Daar kan je lekker mee aan de slag als je wat wil vieren.

De horeca-uitbaters hebben verder vastgesteld in de loop van dit-jaar-van-de-wraak-van-de-staat, dat heel wat mensen afhaken voor de koffie en dessert, want ze willen buiten om te roken.  Of ergens anders heen waar de sfeer minder bedrukt is.

Op welke wijze de horeca verder kan kapotgemaakt worden, zullen we binnenkort vernemen van de dictatuurregering van Guynokkio III : van liberalen met in hun zog Waalse stalinisten en softe christen-democraten zijn onze verwachtingen hoog gespannen.

Ray


Naschrift : Neen, roken doe ik al jaren niet meer, ik ken de bezwaren in restaurants zoals iedereen.  Diegenen die altijd beweerden niet op restaurant of café te komen wegens het roken, zijn er intussen nog niet verschenen.

Zelfs Nicole en Hugo, ons sympathieke zangersduo  heeft de tekst van hun populaire liedje speciaal aangepast voor de ploeg "Guynokkio III + collaborateurs +  interne terroristen" *op deze laatste zondag van het jaar 2007 :  "Slechte morgen, slechte morgen, en voor vandaag zeer vele zorgen".  Deze gesofistikeerde foto werd genomen tijdens een van de cruises van Nicole met Hugo in de Caraïben en in de wolk herkent u de opgestoken (symbolische) middelvinger.





Uw toegewijde redactie verheugt zich aan lezers, al dan niet verbolgen over onze politiek-incorrecte opvattingen, een geweldig opbouwende zondag toe te wensen met daarin een stukje van alles wat u graag heeft.

* Voor de onwetenden onder ons = Guynokkio III is de premier van het land B, de collaborateurs zijn de partijen die de verkiezingen verloren hebben (behalve de christen-democraten, die de rol vervullen van toiletpapier) en de interne terroristen zijn de ministers die meedoen voorde poen maar in verklaringen laten weten, dat hun medewerking zeer afstandelijk is.

Zeer verwonderlijk dat een man die stijf loopt van politiek correcte denken en die bij wijze van spreken, elke zwarte medemens zijn liefde wil bewijzen, vooral als het een zij is die ook minister van Buza is van haar country, zich uit in een terminologie die eerder thuishoort in de mond van een racist, een mestkver zeg maar.

De kleine minister  Napoleon spreekt op zeker moment over Frieda Brepoels en Geert Bourgeois als "mensen die congenitaal niet in staat zijn tot toegevingen. Dit in afwijking van De Wever die over voldoende cynisme beschikt om welk akkoord dan ook te aanvaarden." Dit is een zaak voor de N-VA, wij gaan er ons niet druk om maken.

Congenitaal kan je omschrijven als "bepaald bij geboorte of met de genen mee gegeven".  De linkse kerk wijst dergelijke theorieën af als racistisch : iedereen is geboren met nul invloeden van voorgaande familie of volk en omgeving.  Het karakter, de energie worden van de eerste levensdag af gebeiteld in de hoofdjes van knaap en deerne en hun levensomstandigheden bepalen hun aard.  Al de rest is bloed en bodem, uitgevonden door geslepen Duitsers die in labo's de zuiverheid van het blanke ras probeerden aan te tonen.  De linksen doen nu hetzelfde als de al dan niet Duitse wetenschappers in de 19de en 20ste eeuw : zij willen zowat elke genetische bepaling minimaliseren of ontkennen.
 
Nature versus nurture, dat zijn de tegenstellingen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Nature_versus_nurture

Erg bizar dat de burgemeester van de geweldige gemeente Berlare zich in zijn elan laat in de kaarten kijken als een ordinaire kleine racist.  Maar dat wisten wij al, van toen hij ons als mestkevers omschreef.

Voor de rest gaat het goed met de kleine ruziestoker.

Savat.

Ja, hierom natuurlijk !

Laat ons vooreerst aan de Vlaamse vrienden (nogmaals ?) onderstrepen, dat wij van Angeltjes de toestand in  Nederland op de voet volgen, omdat de problemen die daar bestaan op het vlak van immigratie dezelfde zijn dan de onze, en omdat we in een zelfde taal communiceren.  Neen, wij zoeken geen verdoken onderkomen in Nederland , wij zijn geen Groot-Nederlanders, hooguit orangisten en wij hebben bij het opdoeken van het land B geen enkele behoefte te gaan schuilen bij onze Noorderburen.  Maar we houden wel van het land en zijn mensen.

Ondervraagd door  journalisten bekende Job Cohen, de socialistische burgemeester van Amsterdam, dat hij best Eerste-Minister zou willen zijn van zijn land. "Als ik het niet goed doe, sturen ze me maar weg", luidt zijn verantwoording.  In Nederland worden burgemeesters niet verkozen maar benoemd, wat natuurlijk een heel gedoe is achter de schermen.  Van in 1957 tot vandaag zijn alle burgemeesters van Amsterdam socialisten geweest (PvdA) en het is er aan te merken.  Ik weet niet of de namen van de beroemdheden u nog iets zeggen : Van Hall (de man die te maken kreeg met krakers en provo's en die zoveel gezag bezat als een rietstengel in de storm), Samkalden, Wim Polak, Ed van Thyn en dan nu Job, de theeslurper.  Hij komt aan die bijnaam, omwille van zijn gewoonte bij de menigvuldige moslimrellen in zijn stad, naar de moskee te trekken en daar een kopje thee te drinken met de wijze imams of verbolgen vaders. 

Criminaliteit, sex, drugs, onveiligheid, angst, afrekeningen, hoeren, travestieten, racisten, extremisten,  gangstermoorden, het is allemaal aanwezig in wat eens het Venetië van het Noorden heette. Amsterdam bezat tot voor enkele jaren het weelderigste bordeel van Europa, Yab Yum, dat nu zijn deuren gaat sluiten omdat het bijna uitsluitend bezocht wordt door de kerels van de zware misdaad. 

Dit is de balans van 50 jaar socialistisch bewind. 

Desgevraagd voegde Cohen er aan toe, dat zijn opvattingen van vandaag over de multiculturele maatschappij nauwelijks anders zijn dan tien jaar geleden.  Met andere woorden : deze man is een ietsje achterlijk.  Wil Nederland nog dieper in de diversiteitswaanzin wegzinken, dan moeten ze deze jongen als premier verkiezen. 



De man houdt veel van kleurtjes zo te zien. 

De Frut heeft een interview geplaatst met de twee dikke vrienden, Jean-Marie Dedecker en Bart de Wever.  Het lijken teksten geschreven door beginnende romanciers die zich willen lanceren als komieken.  Over alles worden ze ondervraagd, op alles hebben ze afdoende antwoorden.  Ze bewieroken mekaar beurtelings, geven tussendoor een steekje onder water, geven blijk van enige wroeging over hun eigen stommiteiten (vooral de gekende die hen electorale schade kunnen berokkenen) maar voor de rest zijn ze overtuigd van hun grote politieke impact op maatschappij en land. 

In dezelfde krant heeft Paul Geudens het over Leterme en de CSU-wens van De Wever, de grote politieke burgerpartij die de lakens uitdeelt in Vlaanderen.  Zoals de PS  hetzelfde deed/doet in Wallonië. 

Met dergelijke wensdromen en Spielereien houden wij ons niet bezig.  Vooraleer te dromen over "de grootste worden en de dikste zijn" moeten we eerst onszelf zijn, moeten we eerst ontsnappen uit het speelhol dat la belle chique is.  Kwestie van prioriteiten, ziet u.  Deze heren zijn niet geloofwaardig.  Ze beheren beiden een eenmanspartij, een Solopartij en alhoewel ze zich beiden inspannen om een zekere oorspronkelijke rebelsheid te belichamen, blijven ze hardnekkig streven naar de erkenning door de gevestigde machten.  Voorwaar, een moeilijke opgave.  De heren houden méér rekening met wat de tegenstrevers van hen zeggen, dan wat de kiezer van hen verwacht. 

In Vlaanderen zijn er al vaker dergelijke figuren rechtgestaan die aandacht vroegen voor zichzelf.  Nu proberen ze een duo te vormen.  Het vervelende is, dat ze geen duidelijk politiek profiel bezitten  en als ze er een hebben het in functie van de omstandigheden onmiddellijk aanpassen.  Opportunisten, ik kon niet op het woord komen.

Ray

De minister van Buza, Napoleon Gucht, heeft bij de musketiers van de Morgen zijn hart gelucht over deze regering.  Gedurende de zes maanden onderhandelingen wist de man stoer vol te houden, dat niemand in het buitenland geloof hechtte aan een mogelijke splitsing van het pralinenland.  Eens hij herbevestigd was in zijn functie, schetterde hij, dat internationaal het land B niet langer serieus genomen werd.  Liegen vergt een goed geheugen en dat faalt bij onze jongen, die meent dat heel de wereld met bewondering aan zijn lippen hangt.

Nu spuwt hij zijn gal over de collega's van de regering "die dringend nodig was."  We gaan er niet te veel commentaren aan besteden, want op de lange duur zal Napoleon nog onze loopgraven vervoegen. Hij keldert  de eigen regering met argumenten die voor een stuk ook de onze zijn.   Ik vrees alleen dat we hem zullen terugsturen.  Zonder wit paard.

De Open Vld'er benadrukt dat vooral N-VA een cruciale rol heeft gespeeld in het mislukken van de twee formatieopdrachten van Leterme. "Bart De Wever is iemand die tot een akkoord kan komen, omdat hij in zich een redelijke portie cynisme herbergt. Maar een Bourgeois, een Brepoels, dat zijn mensen die congenitaal onbekwaam zijn om akkoorden te sluiten. Ze houden CD&V in een houdgreep."

De minister van Buitenlandse Zaken heeft dan ook geen goed oog in de grote staatshervorming die Leterme tegen Pasen op poten moet zetten. "De teller stopt, maar men gaat nu aftellen naar 23 maart. CD&V en N-VA hebben het land in een situatie gebracht waarin het moeilijk verder kan zonder grote staatshervorming. Maar of België inherent een grote staatshervorming nodig heeft? Zou men dan al eens willen beginnen met mij uit te leggen hoe die er juist moet uitzien?

"Binnen drie maanden heb je misschien wel iets waarvan je kunt beweren dat het groot is. Als je een kleine staatshervorming mooi inpakt, eerst met veel piepschuim, dan met voldoende lagen geschenkpapier en nog een paar mooie strikken errond... Misschien gelooft je achterban je dan wel als je zegt dat het een grote staatshervorming is. Denk je nu echt dat die Walen met de daver op het lijf zitten, ervan overtuigd zijn dat ze tegen Pasen een grote staatshervorming moeten maken? Ik geloof daar niets van." (Jeroen Verelst, Yves Desmet en Filip Rogiers) 



Savat

Namens de redactie en vele bloglezers :
een onvoorstelbare rotdag toegewenst aan Guynokkio III en zijn bende rovers.

Suid-Afrika, dit mooie land  telt 50 miljoen inwoners en is ruim 40 x zo groot als het huidige land B.  Het is het meest welvarende land uit het Afrikaanse werelddeel en het worstelt met vele problemen : de arme immigranten uit de buurlanden staan te drummen aan de grenzen en verminderen door hun aanwezigheid de kansen van de eigen zwarte bevolking.  Het racisme onder de zwarten is merkwaardig en je hoort er uiteraard bijzonder weinig van omdat het niet past in het plaatje dat de wereld wordt voorgehouden.  Onlangs verklaarde een illegaal werker aan een Nederlandse televisieploeg dat het racisme dat hij ervaart van de SA-negers veel harder en wreder is dan dat ten tijde van de apartheid.

Veel liever wordt beschuldigend gewezen naar blanken (bij voorkeur bestempeld als oud-Boers) die zich op hun landerijen hebben teruggetrokken en zichzelf en hun buren beschermen met wapens tegen de invallen van rovers.  Er zijn nogal wat linkse commentatoren die niet liever zouden hebben dan dat de apartheid nog bestond, dat was pas een mooie tijd om te schelden op de Zuid-Afrikaanse naziboeren.  Intussen willen deze mensen voor zich een eigen territorium, los van de Republiek.  Of ze dit ooit zullen bekomen is een andere vraag, het weze hen alleszins gegund. 

Voor enkele weken werd een bittere strijd uitgevochten om het voorzitterschap van het ANC (de regerende partij die opgericht werd (en verboden) toen Nelson Mandela nog gevangen zat op Robbeneiland, een ronduit communistische politieke partij.   De huidige president Mbeki verloor toen het pleit tegen zijn grote rivaal, de populaire Jacob Zuma.  Het valt te verwachten dat Zuma de volgende president zal worden.  Tenzij er nog wat onaardigs met de man gebeurt.  Hij moet binnenkort voorkomen wegens afpersing, belastingontduiking, corruptie en fraude. Maak u niet ongerust : Jacob Zuma ontkent alles.  Da's een pak van ons hart. 

Anderzijds is hij ook fel actief op het vlak van liefde en passie.  Hij heeft 5 vrouwen, want wie verwisselt er niet graag ?  Maar tussendoortjes staan ook op het menu, zoals dat met  een HIV-besmette dame,  (een flinke douche na de daad helpt, verklaarde de neukkampioen), een verkrachting ontbrak evenmin, kortom het is een fraai personage. 

Suid-Afrika dat een groot aantal HIV gevallen telt, waar zwart-zwart racisme welig tiert evenals criminaliteit is een mooi land, een gevaarlijk land en of Mijnheer Zuma daar veel verbetering zal in aanbrengen is minimaal te betwijfelen.

Ik hoop dat we weer een of andere naiëve linkse zeloot op bezoek krijgen, die komt janken dat het allemaal niet waar is, want dat hij in de Morgen iets anders heeft gelezen.

Landschap in de omgeveing van Stellenbosch.

Ray