Het veelvuldige gezeur over politiek bezorgt een gezond mens soms buikloop of jeukeczeem aan het gehemelte, wat zeker bij het dragen van wollen handschoenen moeizaam krabben betekent.

Zelfs aan boord van parmantige luxe-cruiseschepen doet het zich voor, daar noemt men het deftig,  het Norovirus.
http://www.gazetvanantwerpen.be/nieuws/in_de_rand/default.asp?art={09ED3649-6B84-4282-875B-9BB4B31733FE}
Het Norovirus heeft zich geïnstalleerd aan boord van het gloednieuwe,  85.000 ton metende schip Queen Victoria.  Het is niet de schuld van de rederij pruilt Cunard. Natuurlijk niet, het is de schuld van de passagiers die weigeren zich te laten ontsmetten voor ze aan boord komen.  De klant altijd de klant, is schuldig.  Rond half december lag de Queen Victoria in Zeebrugge en inmiddels peddelt hij rond in afwachting van de wereldcruise die hij zal ondernemen met zijn 2014 gegadigden vanuit Southampton maar het is een multi-stop, je mag er overal bij, als er plaats is en als je ontsmet bent en braaf oppeuzelt wat men je voorzet in de prachtige imitatie art-deco-eetzaal.

Het is vreemd dat dit het eerste schip is dat naar de gekende, populaire en langst regerende Britse vorstin Victoria  genoemd is, geboren in 1819, geregeerd van 1837 tot 1901http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_British_monarchs
en dat Queen Elisabeth  en Mary  voorgingen in de naamgevingen bij het Britse Cunard.

Dat gaat zo in zijn werk, lazen wij ergens op het wereldgrote net.  De directie van Cunard vraagt een onderhoud met de vorst/vorstin en vraagt hoffelijk toestemming om een nieuw schip dat in aanbouw is, de keuninklijke naam te geven die zij in hun hoofd hebben. Het is een hoofse formaliteit.  Ook toen in 1935 de directie zich opmaakte om bij keuning George V de toelating te vragen om hun schip te noemen naar de roemruchte keuningin Victoria (u weet die van het tijdperk dat seks zich beperkte tot het aanschouwen van een damesenkel en een pruimenmondje volstond voor een verborgen orgasme).  De heren vatten het gesprek aan en toen zij aan de zin toekwamen : "Majesteit, wij hadden dit schip willen noemen naar onze geliefde vorstin ..." onderbrak de keuning hen verheugd : "Ho, wat zal mijn vrouw zich vereerd voelen met dit meterschap , dat u haar aanbiedt".  Dus totaal tegen de bedoelingen in, liep de eerste Queen Mary van stapel die eigenlijk Queen Victoria had moeten heten.  Het is meer dan waarschijnlijk dat de keuning die vooraf geïnformeerd was, dit opzettelijk gedaan heeft om zijn vrouw een pleziertje te gunnen.  Toen de oorlog uitbrak werd het schip ingezet voor troepentranport en in 1967 werd het verkocht aan een Amerikaan die er verder niet naar omkeek.  Toen Cunard in 2004 het grootste cruiseschip ter wereld bouwde, noemden ze dit de Mary II omdat de eerste niet lang was in de vaart geweest. En dit jaar lanceerden ze finaal de Queen Victoria. 

Al deze problemen (?) en naamsverwarringen zouden niet bestaan, mochten de "koninklijken" van de aardbol verdwijnen. Mensen van vlees en bloed die door het leven gaan als "symbolen" gedragen zich onveranderlijk alsof ze echt meer en beter zijn dan de rest.  Laat ze ook eens genieten van de voordelen van het Norovirus, om een ietsje  bescheidener te worden.  Beschetenheid leidt tot bescheidenheid, u hoort zo'n grove taal niet uit onze mond, het is een citaat om vlug te vergeten.

Een Trapzaal aan boord van de Queen Victoria met een overbelichte wijzerplaat.

Ray

De Heer Trabelsi die ons de eer verschaft in een onzer staatspensions te verblijven, alwaar hij volgens de laatste geruchten de beschikking heeft over een mobieltje (de tijden veranderen) heeft ons  enig nader inzicht verschaft over zijn nobele inborst en dito bedoelingen.

De Heer Trabelsi is Tunesiër (maar ook belg) die veroordeeld is wegens terroristische activiteiten en hij kwam in het nieuws bij een mogelijke poging tot ontspanning voor kerstmis.  Door deze situatie werden 14 mensen opgepakt en ondervraagd en de volgende dag vrijgelaten.  Het was een abuis.  De onderzoekers, de knappe bollen van de Staatsveiligheid, lieten hun doos met bewijsmaterialen toevallig achter bij de vrouw van Trabelsi.  U herinnert zich deze hilarische sketches ?  Guynokkio III stond in de Kamer te molenwieken dat het land dreigde ten onder te gaan aan terroristische aanslagen.  Het was een grapje.

Het is een menselijke biecht geworden met Trabelsi,  een door emoties verscheurd man, die zich vertwijfeld tot zijn god heeft gekeerd, die een god van liefde en tolerantie is.  Europeanen zijn brave onnozelaars, Amerikanen moeten kapot, daar komt het op neer. Uiteraard is Trabelsi onschuldig wat had je gedacht ?

Zet u neer, houd een tranendoekje bij de hand en leest :

Trabelsi belooft ook dat hij "een gevecht zal leveren om zijn onschuld te bewijzen". Hij herinnert eraan dat zijn vijanden de Amerikanen zijn. "Ik was geprogrammeerd om te doden. Dat is wat ik in Afghanistan heb geleerd. Ik ben beginnen te veranderen en positiever te denken, ondanks de haat die ik in mijn hart en in mijn bloed voel tegen de Amerikanen, niet tegen de Europeanen", schrijft hij nog. (belga)

Juffrouw Ellen

Het land B bezit een uitmuntende reputatie in de buitenlanden omwille van culinaire eigenschappen, dat is een pluim op de hoed van een land dat op barsten staat.  Waarom er weer venijnige politiek moet bijgesleurd worden, zal u helaas zo dadelijk vernemen.

Er zijn nog geen specifieke gekende metingen naar uitgevoerd maar o.i. moet het land B ook vrij hoog scoren op de schaal van "masochisme en sadisme".  Als iets behoorlijks functioneert, treedt de staat in werking, de ambtenaren van de onkunde, de jaloersheid en de vernielzucht.  Zij stellen vast dat een bepaalde sector boven de middelmaat uitsteekt en dat is hun moment van glorie om de zaken over te nemen.  Uit naam van de gezondheid, de tewerkstelling, de anti-discriminatie, het is om het even, maar vooral uit naam van de bemoeizucht.

Het gaat over de horeca die ons, volgens het oordeel van  verfijnde epicuristen, zelfs de numéro un, la France, laat overtreffen qua lekker voedsel in restaurants.  In de meeste van onze steden zijn er wijken/straten waar je bijna tot tegen de ochtend terechtkan voor een behoorlijk stukje eten.

Dus de staat komt zich bemoeien, de staat treedt op.  Honderden voorschriften  worden bijeenbedacht door lichtjes afgeleefde en uitgebluste verslaafden aan reglementen, hoe meer tegenspraken er in zitten, hoe beter, dat kruidt de discussies achteraf bij sluiting.  Vervolgens worden er belastingen, taksen, vergoedingen, voorafbetalingen,  recupereerbare BTW- afspraken omgevormd tot niet-recupereerbare opgelegd, dit alles onder de noemer van "financiële strooptocht" : de uitbater moet zo weinig mogelijk overhouden.  De horeca-verstrekker die nu nog overblijft, meestal een mannelijke kok met een lieftallige partner die er uit ziet om door een ringetje te halen maar die baalt als een stekker van de vele struikelblokken, behoort tot het ras der sterken.

Hij moet verder op de proef gesteld worden door de staat die er niet is voor het heil van de burgers maar voor de eigen instandhouding.  In het raam van de anti-discriminatie mag een hardwerkende horeca-uitbater een zich aanbiedende allochtoon bijna niet weigeren, of hij moet boetes betalen, de racist. Vervolgens komt er een Groen-Links besluit dat er niet meer mag gerookt worden in de zaak.  Nergens.  Ook niet op toilet ?  Nergens ! Op de cruciale dagen dat de inkomsten goed kunnen zijn, stuurt de staat DUIZENDEN inspecteurs de oudejaarsnacht in om te controleren of er nergens sigarettengeur te snuiven valt. Vervolgens wordt de politie ingeschakeld : stiekem stellen die zich in groepjes op om de buitenkomers een alcoholtest af te nemen.  Gisteravond kwam een politiecommissaris trots vertellen in een verkeersprogramma, dat 0,5 promille alcohol bij een man anderhalf glas wijn vertegenwoordigt en bij een vrouw 1 glas.  Daar kan je lekker mee aan de slag als je wat wil vieren.

De horeca-uitbaters hebben verder vastgesteld in de loop van dit-jaar-van-de-wraak-van-de-staat, dat heel wat mensen afhaken voor de koffie en dessert, want ze willen buiten om te roken.  Of ergens anders heen waar de sfeer minder bedrukt is.

Op welke wijze de horeca verder kan kapotgemaakt worden, zullen we binnenkort vernemen van de dictatuurregering van Guynokkio III : van liberalen met in hun zog Waalse stalinisten en softe christen-democraten zijn onze verwachtingen hoog gespannen.

Ray


Naschrift : Neen, roken doe ik al jaren niet meer, ik ken de bezwaren in restaurants zoals iedereen.  Diegenen die altijd beweerden niet op restaurant of café te komen wegens het roken, zijn er intussen nog niet verschenen.

Zelfs Nicole en Hugo, ons sympathieke zangersduo  heeft de tekst van hun populaire liedje speciaal aangepast voor de ploeg "Guynokkio III + collaborateurs +  interne terroristen" *op deze laatste zondag van het jaar 2007 :  "Slechte morgen, slechte morgen, en voor vandaag zeer vele zorgen".  Deze gesofistikeerde foto werd genomen tijdens een van de cruises van Nicole met Hugo in de Caraïben en in de wolk herkent u de opgestoken (symbolische) middelvinger.





Uw toegewijde redactie verheugt zich aan lezers, al dan niet verbolgen over onze politiek-incorrecte opvattingen, een geweldig opbouwende zondag toe te wensen met daarin een stukje van alles wat u graag heeft.

* Voor de onwetenden onder ons = Guynokkio III is de premier van het land B, de collaborateurs zijn de partijen die de verkiezingen verloren hebben (behalve de christen-democraten, die de rol vervullen van toiletpapier) en de interne terroristen zijn de ministers die meedoen voorde poen maar in verklaringen laten weten, dat hun medewerking zeer afstandelijk is.

Zeer verwonderlijk dat een man die stijf loopt van politiek correcte denken en die bij wijze van spreken, elke zwarte medemens zijn liefde wil bewijzen, vooral als het een zij is die ook minister van Buza is van haar country, zich uit in een terminologie die eerder thuishoort in de mond van een racist, een mestkver zeg maar.

De kleine minister  Napoleon spreekt op zeker moment over Frieda Brepoels en Geert Bourgeois als "mensen die congenitaal niet in staat zijn tot toegevingen. Dit in afwijking van De Wever die over voldoende cynisme beschikt om welk akkoord dan ook te aanvaarden." Dit is een zaak voor de N-VA, wij gaan er ons niet druk om maken.

Congenitaal kan je omschrijven als "bepaald bij geboorte of met de genen mee gegeven".  De linkse kerk wijst dergelijke theorieën af als racistisch : iedereen is geboren met nul invloeden van voorgaande familie of volk en omgeving.  Het karakter, de energie worden van de eerste levensdag af gebeiteld in de hoofdjes van knaap en deerne en hun levensomstandigheden bepalen hun aard.  Al de rest is bloed en bodem, uitgevonden door geslepen Duitsers die in labo's de zuiverheid van het blanke ras probeerden aan te tonen.  De linksen doen nu hetzelfde als de al dan niet Duitse wetenschappers in de 19de en 20ste eeuw : zij willen zowat elke genetische bepaling minimaliseren of ontkennen.
 
Nature versus nurture, dat zijn de tegenstellingen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Nature_versus_nurture

Erg bizar dat de burgemeester van de geweldige gemeente Berlare zich in zijn elan laat in de kaarten kijken als een ordinaire kleine racist.  Maar dat wisten wij al, van toen hij ons als mestkevers omschreef.

Voor de rest gaat het goed met de kleine ruziestoker.

Savat.

Ja, hierom natuurlijk !

Laat ons vooreerst aan de Vlaamse vrienden (nogmaals ?) onderstrepen, dat wij van Angeltjes de toestand in  Nederland op de voet volgen, omdat de problemen die daar bestaan op het vlak van immigratie dezelfde zijn dan de onze, en omdat we in een zelfde taal communiceren.  Neen, wij zoeken geen verdoken onderkomen in Nederland , wij zijn geen Groot-Nederlanders, hooguit orangisten en wij hebben bij het opdoeken van het land B geen enkele behoefte te gaan schuilen bij onze Noorderburen.  Maar we houden wel van het land en zijn mensen.

Ondervraagd door  journalisten bekende Job Cohen, de socialistische burgemeester van Amsterdam, dat hij best Eerste-Minister zou willen zijn van zijn land. "Als ik het niet goed doe, sturen ze me maar weg", luidt zijn verantwoording.  In Nederland worden burgemeesters niet verkozen maar benoemd, wat natuurlijk een heel gedoe is achter de schermen.  Van in 1957 tot vandaag zijn alle burgemeesters van Amsterdam socialisten geweest (PvdA) en het is er aan te merken.  Ik weet niet of de namen van de beroemdheden u nog iets zeggen : Van Hall (de man die te maken kreeg met krakers en provo's en die zoveel gezag bezat als een rietstengel in de storm), Samkalden, Wim Polak, Ed van Thyn en dan nu Job, de theeslurper.  Hij komt aan die bijnaam, omwille van zijn gewoonte bij de menigvuldige moslimrellen in zijn stad, naar de moskee te trekken en daar een kopje thee te drinken met de wijze imams of verbolgen vaders. 

Criminaliteit, sex, drugs, onveiligheid, angst, afrekeningen, hoeren, travestieten, racisten, extremisten,  gangstermoorden, het is allemaal aanwezig in wat eens het Venetië van het Noorden heette. Amsterdam bezat tot voor enkele jaren het weelderigste bordeel van Europa, Yab Yum, dat nu zijn deuren gaat sluiten omdat het bijna uitsluitend bezocht wordt door de kerels van de zware misdaad. 

Dit is de balans van 50 jaar socialistisch bewind. 

Desgevraagd voegde Cohen er aan toe, dat zijn opvattingen van vandaag over de multiculturele maatschappij nauwelijks anders zijn dan tien jaar geleden.  Met andere woorden : deze man is een ietsje achterlijk.  Wil Nederland nog dieper in de diversiteitswaanzin wegzinken, dan moeten ze deze jongen als premier verkiezen. 



De man houdt veel van kleurtjes zo te zien. 

De Frut heeft een interview geplaatst met de twee dikke vrienden, Jean-Marie Dedecker en Bart de Wever.  Het lijken teksten geschreven door beginnende romanciers die zich willen lanceren als komieken.  Over alles worden ze ondervraagd, op alles hebben ze afdoende antwoorden.  Ze bewieroken mekaar beurtelings, geven tussendoor een steekje onder water, geven blijk van enige wroeging over hun eigen stommiteiten (vooral de gekende die hen electorale schade kunnen berokkenen) maar voor de rest zijn ze overtuigd van hun grote politieke impact op maatschappij en land. 

In dezelfde krant heeft Paul Geudens het over Leterme en de CSU-wens van De Wever, de grote politieke burgerpartij die de lakens uitdeelt in Vlaanderen.  Zoals de PS  hetzelfde deed/doet in Wallonië. 

Met dergelijke wensdromen en Spielereien houden wij ons niet bezig.  Vooraleer te dromen over "de grootste worden en de dikste zijn" moeten we eerst onszelf zijn, moeten we eerst ontsnappen uit het speelhol dat la belle chique is.  Kwestie van prioriteiten, ziet u.  Deze heren zijn niet geloofwaardig.  Ze beheren beiden een eenmanspartij, een Solopartij en alhoewel ze zich beiden inspannen om een zekere oorspronkelijke rebelsheid te belichamen, blijven ze hardnekkig streven naar de erkenning door de gevestigde machten.  Voorwaar, een moeilijke opgave.  De heren houden méér rekening met wat de tegenstrevers van hen zeggen, dan wat de kiezer van hen verwacht. 

In Vlaanderen zijn er al vaker dergelijke figuren rechtgestaan die aandacht vroegen voor zichzelf.  Nu proberen ze een duo te vormen.  Het vervelende is, dat ze geen duidelijk politiek profiel bezitten  en als ze er een hebben het in functie van de omstandigheden onmiddellijk aanpassen.  Opportunisten, ik kon niet op het woord komen.

Ray

De minister van Buza, Napoleon Gucht, heeft bij de musketiers van de Morgen zijn hart gelucht over deze regering.  Gedurende de zes maanden onderhandelingen wist de man stoer vol te houden, dat niemand in het buitenland geloof hechtte aan een mogelijke splitsing van het pralinenland.  Eens hij herbevestigd was in zijn functie, schetterde hij, dat internationaal het land B niet langer serieus genomen werd.  Liegen vergt een goed geheugen en dat faalt bij onze jongen, die meent dat heel de wereld met bewondering aan zijn lippen hangt.

Nu spuwt hij zijn gal over de collega's van de regering "die dringend nodig was."  We gaan er niet te veel commentaren aan besteden, want op de lange duur zal Napoleon nog onze loopgraven vervoegen. Hij keldert  de eigen regering met argumenten die voor een stuk ook de onze zijn.   Ik vrees alleen dat we hem zullen terugsturen.  Zonder wit paard.

De Open Vld'er benadrukt dat vooral N-VA een cruciale rol heeft gespeeld in het mislukken van de twee formatieopdrachten van Leterme. "Bart De Wever is iemand die tot een akkoord kan komen, omdat hij in zich een redelijke portie cynisme herbergt. Maar een Bourgeois, een Brepoels, dat zijn mensen die congenitaal onbekwaam zijn om akkoorden te sluiten. Ze houden CD&V in een houdgreep."

De minister van Buitenlandse Zaken heeft dan ook geen goed oog in de grote staatshervorming die Leterme tegen Pasen op poten moet zetten. "De teller stopt, maar men gaat nu aftellen naar 23 maart. CD&V en N-VA hebben het land in een situatie gebracht waarin het moeilijk verder kan zonder grote staatshervorming. Maar of België inherent een grote staatshervorming nodig heeft? Zou men dan al eens willen beginnen met mij uit te leggen hoe die er juist moet uitzien?

"Binnen drie maanden heb je misschien wel iets waarvan je kunt beweren dat het groot is. Als je een kleine staatshervorming mooi inpakt, eerst met veel piepschuim, dan met voldoende lagen geschenkpapier en nog een paar mooie strikken errond... Misschien gelooft je achterban je dan wel als je zegt dat het een grote staatshervorming is. Denk je nu echt dat die Walen met de daver op het lijf zitten, ervan overtuigd zijn dat ze tegen Pasen een grote staatshervorming moeten maken? Ik geloof daar niets van." (Jeroen Verelst, Yves Desmet en Filip Rogiers) 



Savat

Namens de redactie en vele bloglezers :
een onvoorstelbare rotdag toegewenst aan Guynokkio III en zijn bende rovers.

Suid-Afrika, dit mooie land  telt 50 miljoen inwoners en is ruim 40 x zo groot als het huidige land B.  Het is het meest welvarende land uit het Afrikaanse werelddeel en het worstelt met vele problemen : de arme immigranten uit de buurlanden staan te drummen aan de grenzen en verminderen door hun aanwezigheid de kansen van de eigen zwarte bevolking.  Het racisme onder de zwarten is merkwaardig en je hoort er uiteraard bijzonder weinig van omdat het niet past in het plaatje dat de wereld wordt voorgehouden.  Onlangs verklaarde een illegaal werker aan een Nederlandse televisieploeg dat het racisme dat hij ervaart van de SA-negers veel harder en wreder is dan dat ten tijde van de apartheid.

Veel liever wordt beschuldigend gewezen naar blanken (bij voorkeur bestempeld als oud-Boers) die zich op hun landerijen hebben teruggetrokken en zichzelf en hun buren beschermen met wapens tegen de invallen van rovers.  Er zijn nogal wat linkse commentatoren die niet liever zouden hebben dan dat de apartheid nog bestond, dat was pas een mooie tijd om te schelden op de Zuid-Afrikaanse naziboeren.  Intussen willen deze mensen voor zich een eigen territorium, los van de Republiek.  Of ze dit ooit zullen bekomen is een andere vraag, het weze hen alleszins gegund. 

Voor enkele weken werd een bittere strijd uitgevochten om het voorzitterschap van het ANC (de regerende partij die opgericht werd (en verboden) toen Nelson Mandela nog gevangen zat op Robbeneiland, een ronduit communistische politieke partij.   De huidige president Mbeki verloor toen het pleit tegen zijn grote rivaal, de populaire Jacob Zuma.  Het valt te verwachten dat Zuma de volgende president zal worden.  Tenzij er nog wat onaardigs met de man gebeurt.  Hij moet binnenkort voorkomen wegens afpersing, belastingontduiking, corruptie en fraude. Maak u niet ongerust : Jacob Zuma ontkent alles.  Da's een pak van ons hart. 

Anderzijds is hij ook fel actief op het vlak van liefde en passie.  Hij heeft 5 vrouwen, want wie verwisselt er niet graag ?  Maar tussendoortjes staan ook op het menu, zoals dat met  een HIV-besmette dame,  (een flinke douche na de daad helpt, verklaarde de neukkampioen), een verkrachting ontbrak evenmin, kortom het is een fraai personage. 

Suid-Afrika dat een groot aantal HIV gevallen telt, waar zwart-zwart racisme welig tiert evenals criminaliteit is een mooi land, een gevaarlijk land en of Mijnheer Zuma daar veel verbetering zal in aanbrengen is minimaal te betwijfelen.

Ik hoop dat we weer een of andere naiëve linkse zeloot op bezoek krijgen, die komt janken dat het allemaal niet waar is, want dat hij in de Morgen iets anders heeft gelezen.

Landschap in de omgeveing van Stellenbosch.

Ray

Voor wie er mocht aan twijfelen, Voeren behoort tot de provincie Limburg en grenst tegen Valkenburg in Nederland.  Geen enkele reden om Frans te wauwelen.

Na jarenlang de ene regeringscrisis na de andere veroorzaakt te hebben, is de situatie nu al een aantal jaren gestabiliseerd.  Huub Broers is de kordate en capabele burgemeester met een Nederlandstalige meerderheid en de gewezen fanatieke aanhangers van Retour à Liège  van de kostelijke en dommige Happart-tweeling zitten in de oppositie te mokken.  Ze zijn echter wakker geschrokken door de heisa die de Franstaligen in Vlaams-Brabant maken en daarom laten ze ook van zich horen.  Zoals in de peutertuin, als er eentje begint te krijsen, volgen de anderen.  Zij willen terug Frans kunnen praten in de gemeenteraad, tegen de wet in.  Wat houdt ons in 's hemelsnaam tegen om ons los te maken van de Franstalige clowns die enkel uit zijn op centen en ruzie ? Wanneer roept ons Vlaams Parlement de zelfstandigheid uit ?

BRUSSEL 28/12 (BELGA) = De Franstalige verkozenen uit Voeren zijn donderdag opgestapt op de gemeenteraad. Ze verlieten de zitting omdat ze geen Frans mochten spreken, zo meldt de RTBf. De Vlaamse burgemeester van Voeren, Huub Broers, veroordeelt wat hij politieke manoeuvres noemt.

De bal ging aan het rollen toen de fractieleider van Retour aux libertés, Nico Droeven, Frans begon te spreken. De voorzitster van de gemeenteraad, Annemie Palmans-Casier, onderbrak hem en wees hem erop dat hij zich niet in het Frans mocht uitdrukken. Droeven verliet daarop met kabaal de zaal. Toen even later ook andere Franstaligen Frans begonnen te spreken, onderbrak Palmans-Casier ze opnieuw. Uiteindelijk verlieten ook de vijf andere Franstalige gemeenteraadsleden de zaal./.DEC/FDB/SAG/VOC

Het is een grappig en tegelijk heel ernstig gedicht van mijnheer Poppelaars hier beneden "Van Maastricht naar Groningen".

Het was ook een beetje bedoeld voor de Nederlandse vrienden die door Het Vrije Volk afgeleid worden via de (Moerdijk)brug naar ons. Tegelijk is het een aanloop naar de toestand van onze eigen NMBS ofte  "Nationale Maatschappij voor belgische socialistische spoorstakingen".

De nieuwe dienstregeling van de belgische IJzeren Weg ging van start op 9 december en op 10 december waren er al pakken reizigers die per ambulance afgevoerd moesten worden met stressverschijnselen, kneuzingen, bloedneuzen, vertrapte tenen, gebroken knieën en uitgerukte haren.  Als promotiestunt was dit ongekend en ongeëvenaard.  De stations waren leeg, de wagons proppensvol en de perrons slagvelden.  Het was alsof de goegemeente nog nooit een trein had gezien, en de directie spande zich in om elk exemplaar een weergave te laten lijken van Johan Daisnes roman "de Trein der Traagheid".  Literair, dat zijn ze, maar dat vraagt niemand van ze : betrouwbaar, goedkoop en ruim openbaar vervoer met goede aansluitingen, dat is de taak van de spoorwegen.

De woordvoerders van de drie "bedrijven" waarin de NMBS zich gesplitst heeft (om de chaos nog wat te vergroten ?) werden in allerijl uit hun dictielessen gehaald en voor de camera's gesleurd.  Verder dan "de kat krabt de krullen van de trap" kwamen zij niet, want zelfs de sporen van de treinen krulden zich van pure schaamte bij zoveel onkunde.  Een van de hoofdbekommernissen van het spoor bestaat er in, zoveel mogelijk stations te sluiten, iedereen wordt geacht gebruik te maken van één spoorlijn tussen  Oostende  en Bergen en in Brussel Zuid, Centraal of Noord van de trein te springen en zich per taxi te begeven naar the place to be.  Met als gevolg dat de perrons in Oostende doorgezakt zijn, wat senator Lambert met de groene bril onmiddellijk tot een persconferentie noopte om te ontkennen dat hij er iets mee te maken heeft.

Met Oud en Nieuw is er nog een leuke vakantiestaking van de machinisten. Die zijn  boos omdat ze geen 30% loonsopslag krijgen, een peulenschil.

Het goede nieuws, beste dames en heren, beste spoorreizigers, beste aanhangers van het openbaar miserievervoer is dat van 3 januari af er opnieuw een dienstregeling volgt, die helemaal aangepast is aan de wensen van het moderne vervoer : altijd te laat, nooit op tijd, altijd vol, steeds te duur.  En vergeet u het vooral niet : de NMBS is er niet voor u, maar voor het personeel.

Instappen !  En uitstappen : we rijden niet.

Savat.

 


Doen !  DOEN !!!

La Marseillaise door de Franse President

Vermoedelijk gaat het bruggetje niet en dan kan u hier terecht :

Van Maastricht tot Groningen
ik ben een leeg station alle treinen richting mij ontspoord ik heb een dak ik heb pilaren dat is wat ik heb en verder niks dan blikken blikken droge wind
Poppelaars | 10 december 2007

Terwijl Nederland nog nazindert van de heftige repliek die Beatix te beurt viel na haar misplaatste kerstboodschap, is er commotie ontstaan over wat anders.

Wat anders ?  Neen, over hetzelfde : de islam en de eventuele kritiek op die maatschappijleer. Wij zouden een rustig, aangenaam leventje kunnen leiden in West-Europa, mochten onze landen niet overspoeld worden door ambraszoekende moslims.  Wij kunnen best met die mensen opschieten maar niet met hun onophoudelijk gezeur over hùn unieke godsdienst,  het gemekker van hun schapen als ze die slachten, hun misprijzen voor alles en iedereen  in onze gewesten en hun absolute weigering onze cultuur te aanvaarden.  Ze willen onze sociale en financiële voordelen maar handhaven voor de rest hun oosterse leefgewoontes.  Dat is niet zoals het hoort.

Extremisische moslims delen pamfletten rond in de grote steden om te protesteren (zonder namen te noemen) tegen de beledigingen van de koran door bepaalde personen.  Je wordt er moe van.  Bedoeld wordt natuurlijk de film van Geert Wilders die eind januari door een televisiestation zou uitgezonden worden. 

En natuurlijk is de linkse kerk er als de kippen bij om Wilders de les te lezen. en hem te laten afzien van zijn plannen.  In een échte democratie wordt slechts de waarheid gedoogd die de linksen vooropstellen. 

In West-Europa bestaat een traditie van vrijheid van meningsuiting en vrije artistieke expressie.  Ook voor diegenen die het niet leuk vinden.  Soms houden wij ons hart vast als we Geert Wilders bezig horen, maar de man heeft de moed van zijn overtuiging, hij confronteert de bevolking met zijn oordeel en hij is daartoe gemandateerd door een deel van de bevolking.  Het  zijn de kiezers die Wilders goedkeuren of afkeuren en niet een groepje baardmensen die uit zijn op het vernietigen van onze (zwakke) democratie en die geen enkel mandaat bekleden voor hun acties.

De anti-Wilderspamfletten (of pro-Koranpamfletten) worden uitgedeeld door een organisatie Hizb ut Fahrir, die een strenge islambeleving voorstaat. De vereniging is verboden in verschillende landen en heeft een programma klaar om de zaken in West-Europese landen over te nemen.  Dit kan allemaal.In Nederland maar ook in het onzalige land B. waar zij een webstek hebben.

Beseft niemand van de gezagsdragers welk gevaar zich binnen onze maatschappij aan het ontwikkelen is ?  Pim heeft in een van zijn reacties verteld hoe het kwam dat de islam in 1974 erkend is in dit land.  Het was een simpel scenario van Willy Calewaert, toenmalig minister van justitie en notoir vrijzinnige, om die onbekende religie te gebruiken als dekmantel om vrijzinnige organisaties meer armslag te bieden.  In Brussel en Wallonië hebben de overheden die erkenning al langer laten volgen door financiële voordelen toe te staan.  Vlaanderen volgt hen pas nu met de erkenning van 6 moskeeën. 

Uit de koran blijkt duidelijk dat dit veel meer dan een godsdienstboek is (zoals de bijbel) maar een maatschappijleer, die andere waarden vooropstelt dan diegene die wij aanhangen.

Als dit allemaal gedoogd wordt, leidt het onafwendbaar naar het opgeven van onze identiteit en beschaving.  Is het dat wat de politici willen ?  Wij niet.

Savat

Bruggetjes naar de Waarheid ?  Langs hier, morgen ook naar de "Vuurtoren" van Jehova's Getuigen :

Gisteren stond in "die Welt" een artikel over het land B dat geschreven leek door Napoleon de Gucht.  Aangezien wij even selectief te werk gaan als de dure en zwaarbetaalde "kwaliteitsmedia" zwijgen we erover.  Bij hén geen millimeter objectiviteit, bij ons nog minder. Le Matin/le Standard gaan met mekaar naar bed om af te spreken hoe ze het regime kunnen paaien, wij gaan naar bed met ... dat mag u zelf invullen, en wijden ons daarna aan het vastspijkeren van het regime.  Beperkte impact weliswaar, maar internet draait zijn rondjes. En journalisten van de poco-pers zijn hier niet welkom. Wèg, wèg, naar het hondenhok aan de ketting en morgen CD's verkopen op de markt van Mechelen.

Vandaag een vertaald en bewerkt stukje uit de "Frankfurter Allgemeine Zeitung". Een mens zou begot glimlachen tegen een Duitser na deze lectuur :

“De geschiedenis van België is van bij de oprichting in 1830 voorwerp geweest van spot en ironie”, schrijft een goed geïnformeerde Dirk Schümer. “De naam van de staat werd ontleend uit de Gallische oorlog van Julius Caesar. En de koning bestelde men – zodat het land op wens van de Britten geen satelliet van Frankrijk zou worden – uit het anglofiele geslacht van Saksen-Coburg , zoals uit een verzendcatalogus van ‘Trois Suisses’.”

De redacteur van de Frankfurter weet waar hij het over heeft. “Het was een kleine kring rijke ‘cultuur-Fransen’, die zich na de hegemonie van Napoleon niet konden vinden in de Nederlanden en België als een lucratief kunstproduct hebben uitgevonden. Dat de bevolking van het land in grote meerderheid Nederlands sprak, werd door de industrie en de kerk, het leger en de school als folklore beschouwd, die snel zou verdwijnen.”

Dirk Schümer vertelt hoe eenvoudige Vlaamse soldaten in de Eerste Wereldoorlog door Franstalige officieren het vuur en de dood werden ingejaagd. Daar werden de kiemen gezaaid voor de Vlaamse Beweging en de Vlaamse ontvoogdingsstrijd, voor de vernederlandsing van het gerecht, het onderwijs en het parlement. Na de staal- en steenkoolcrisis en de economische ‘boom’ van Vlaamse grote en kleine ondernemingen betaalt de Vlaamse meerderheid nu in ruime mate ‘alimentatie’ voor de francofone meerderheid, gaat Schümer verder. “De Vlamingen willen hun kiezers geld besparen en dringen aan op een splitsing van de sociale zekerheid; de Walen willen verder aan de kassa zitten en verkopen hun huid zo duur mogelijk, vooral omdat hun regio zelf niet levensvatbaar is”.

Maar, “de Vlaamse elite, vooral de economische elite, is niet meer bereid de Walen nog langer te onderhouden en daarvoor ook nog de culturele arrogantie van de Franstaligen lijdzaam te moeten ondergaan.” Geef toe, bij de ‘Frankfurter Algemeine’ hebben ze er meer van begrepen dan bij hun collega’s van ‘Die Welt’…

De Frankfurter-journalist slaat nog nagels met koppen. Terwijl de Franstaligen uit wanhoop en nostalgie de Belgische driekleur uithangen, zwaaien Vlamingen met nuchtere cijfers. Over de jaarlijkse miljardentransfers naar Wallonië. Of ze sommen een lijstje op van bloeiende kleine staten in Europa, van Luxemburg tot Ierland en Estland, van Letland tot Denemarken – allemaal kleiner dan Vlaanderen!

“Twintig jaar geleden hield niemand rekening met het ontstaan van nieuwe staten zoals Slovenië, Estland, Letland, Slovakije, Ukraïne en Kroatië. Dat dit proces nog niet is afgesloten, toont de huidige staatswording van Macedonië, Montenegro en Kosovo. Wie durft er nog op wedden dat ook in het Westen niet binnen afzienbare tijd nieuwe staten ontstaan: Catalonië, Schotland, Zuid-Tirol, Vlaanderen…”

Die welvarende entiteiten, die het keurslijf van een natie uit vorige eeuw willen afschudden, worden verenigd door de wil om meteen na het losmaken uit de centrale macht en het verwerven van hun verworven onafhankelijkheid, toe te treden tot de EU. “Op naar Brussel!”, schrijft Dirk Schümer. “Waarschijnlijk zullen de politici van die toekomstige staten daar binnenkort niet meer door een Belgische minister van Buitenlandse Zaken worden ontvangen, maar door een Vlaamse.”

Want dat het einde van België in de sterren geschreven staat, daar is de Duitse journalist van overtuigd. Zo herinnert hij nog eens aan Jules Destréé, de Waalse politicus en socialist die in 1912 al in een brief aan de koning schreef: ‘Sire, il n’y a pas de Belges’ (Sire, er zijn geen Belgen). “En het blijft slechts een kwestie van tijd voor dat “il n’y a pas de Belgique” wordt… Mooi, mooi.

Met dank aan de toezender ; wij weten helaas niet wie de vertaler/bewerker is of van welke webstek dit komt.  Het artikel op zich is uiteraard verschenen.

Ray

In plaats van met een gemoed vol vertrouwen op te blikken  naar de Europese Unie, de droom van onze vaders en onszelf in onze jonge jaren, zien we balorig een reus van een organisatie in ons midden ontstaan, die ons behandelt als bacteriënkolonies  in de proefbuizen van het experimentele labo.  Een verenigd Europa is een mooi project, ongetwijfeld,  maar het wordt ondergraven door het amateurisme van de vele deelnemers en de omvang van de niet beheersbare problemen.  Alles toedekken met geld en subsidies is de enige overlevingsmethode van de zwakke politici.

Het meest jammerlijke binnen de EU is de hiërarchie die ontstaan is en die ons opgelepeld wordt als het summum van democratie.  De circa 500 miljoen burgers in de EU hebben nauwelijks weet van de naam van hun eigen nationale commissaris en noch minder van de Europese parlementsleden van hun land.  Er maken nu 27 landen deel uit van de EU, dit wil zeggen dat er 27 illuster onbekende commissarissen zijn die beschikken over ruime bevoegdheden van soms erg bizarre departementen, die zich bedienen van exotische designnamen om hun leegheid te verhullen.

De 785 parlementsleden hebben nauwelijks enige controle-bevoegdheid, want boven hen uit torenen de  ministerraden, de specifieke ministers van de lidstaten die hun zegje doen en hun zegen geven aan de voorgekauwde notulen van de commissarissen. Dit Europese parlement is een groot talenlabo zonder verder nut noch financiële bevoegdheden.  In ruil voor het vervullen van deze overbodige functie, wordt iedereen ruim vergoed.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Europees_Parlement#Samenstelling


Democratie is in die voorwaarden onbestaand in Europa en wie is daarvoor verantwoordelijk ?  De politici, de traditionele socialisten, christen-democraten, liberalen en nog wat aanhangwagens  die er vaak tegen de zin bij hangen. (sorry Frank Vanhecke, Philip Claeys  en Koen Dillen)

Ook in eigen land gedraagt de democratie, zoals wij allen weten, zich treurig en ongesteld.  De keuning noch de regering schijnen enkele fundamentele ontwikkelingen niet door te hebben :

- Vlamingen en Walen (+ Franstalige Brusselaars) groeien in ijltempo uit mekaar.  De afkeer voor mekaar die tot 10 juni en sourdine verliep , heeft zich ontpopt tot een ferme braakbal van verwijten, ruzie, gekoewetste gevoelens, compleet onbegrip en fysieke afkeer.  Dat ziet er dus vrij behoorlijk uit. Radio 1000 Heuvels voert de dirigeerstok, de kranten zijn wat omzichtiger en internet langs Franstalige kant bulkt van haat.(Haten wij de Franstaligen ?  We kunnen niet spreken voor Vlaanderen, enkel voor onszelf : we lachen ze uit en imiteren hun chi-chistreken, daar hebben ze geen verweer tegen, want dat koewetst hen zeer)

- De partijpolitiek en veel van haar beoefenaars worden met minachting bekeken door de man in de straat en de monarchie heeft veel van haar pluimen verloren.

Eind 2007 is rampzaliger dan eind 2006 (Herinnert u het zich ?)  Toen hadden we net gemeenteraadsverkiezingen achter de rug, met enkele markante uitslagen.  We waren ons mentaal aan het instellen op de volgende federale stembusslag.

Nu kijken we terug op  een land in chaos dat bestuurd wordt door een club ongewensten, de pro-Belgische machten verschuilen zich in de plooien van de machtsgeile vakbonden die niet zullen aarzelen hun dictatoriale methodes toe te passen als er ontsporingen dreigen.  Piette, de CdH-vakbonder en minister heeft het zich al laten ontvallen : parlementaire tussenkomsten zoals die van Annemans moeten verboden worden in de Kamer.

Is er in de loop van dit jaar 2007 iets verbeterd aan de betrekkingen met de moslims in dit land ?  Heeft de diversiteit die ons elke dag aangeprezen wordt als ware het een soldenparadijs, u kunnen overtuigen om toe te treden tot de Orde der nuttige Idioten ?   Ontwaart u enige bereidheid tot meer integratie ?  Wat met de immigratie in het algemeen, de asielzoekers, de illegalen, schiet het wat op ?  En de veiligheid op straat, in huis, in openbare plaatsen : u voelt zich overal knus en tof in eigen land ? 

Zelfs de zogenaamd neutrale en onkreukbare belastingsdienst van het land B, stelt zich onderdanig en bereidwillig ten dienste van het regime door te sjoemelen met het versturen van aanslagen om de begrotingscijfers te beïnvloeden.

Dit is het land der schande en met al de geslotenheid die overal heerst, de gebrekkige informatie, de zwijgplicht, de ingewikkelde structuren, de gemanipuleerde cijfers en statistieken, weten wij niet eens een duizendste van al de knoei-affaires die zich hier voordoen.

Het land B is Europa in het klein. Adieu, democratie, hopelijk binnenkort adieu land B.

Ray