Driewerf hoera voor de redactie !

Eindelijk een ingekorte reactie van die Jean, met zijn geroep en getier van alles af te schaffen. In Godsnaam, man ...

Jan Breydel (ingekort)

*****

Apen apen apen na
 
Ik heb juist een postje gehad waarin gezegd wordt dat de Euro-ambtenaren er ook wat van kennen:
1/4 van deze proletariërs aller landen verdienen meer dan 10 000 € / maand. Hellas en zijn alter ego aan de Vlaamse kust zijn dus geen uitzonderingen, het is trend begot.
Normen ? Wat is dat ? En voor wie is de boutade bestemd : " We zullen moeten besparen; het zal pijn doen ."
Ik weet het, jullie ook ? Ik ben bang dat den Dexia-truuk voor ons niet gaat lukken.
Caesar heeft ooit laten noteren: " Belgae fortissima sunt..."
Zij zijn in de graaikultuur niet meer alleen de "fortissima".

Daniël

*****

Verkiezingen 2012
 
De Romeinen wisten het al : brood en spelen
 
Zijn de gemeenteraadsverkiezingen in aantocht en meet men zich daarom nog snel een nieuw imago aan. Alhoewel, een nieuw imago? L'histoire se répète is iets wat geschiedenisleerkrachten hun leerlingen proberen uit te leggen. Na Caesar blijft het principe van brood en spelen toegepast. In de 21ste eeuw mag men nog steeds spreken van - een weliswaar gemoderniseerd - brood en spelen. De herstellingen links en rechts zijn politiek gedreven, punt ander lijn.

Een straatje hier, een straatje daar, een verbouwingske hier , een verbouwingske daar, een asfaltje ginder een asfaltje wat dichter, een belofte links, een belofte meer of minder : steeds zal men nog mensen vinden die het geloven.

Caesar wist het al toen hij de slogan lanceerde : als de nood het hoogst is geef het volk dan Brood en Spelen.

Wat de kiezer met gezond verstand reeds langer wist werd onlangs bevestigd door een studie van de Hogeschool Gent: dit gebeurt allemaal niet toevallig in het jaar voor de verkiezingen. Werken zijn het ultiem wapen bij verkiezingen.

Natuurlijk verdienen de bewoners van de straten waar men nu asfalt aan het gieten is deze straatvernieuwing (bv. de Steenveldstraat). Maar is het opportuun dit te doen juist voor de winter ? Wat als men te maken krijgt met een even strenge winter als in 2010 ? De hoeveelhied zout die men dan moet strooien zal dan zeker geen goed doen aan het nieuwe wegdek.

Eddy 

*****

@ Jean 

Graag had ik enige bedenking geplaatst bij uw post. Minstens 40 jaar volle arbeid stelt u voor .Zelf ben ik na slechts 38 jaar kunnen stoppen. Ik geef het u op een briefje man, dat was lang genoeg. Het systheem op zich is niet slecht, maar de misbruiken zijn dat wel. Aan uw veelvuldige posts te oordelen bent u reeds op een gezegende leeftijd en echt ik gun het u, maar denk eens aan die zware beroepen die echt geen kadoo's hebben gekregen.

Een vriend van mij heeft reeds 36 jaar  stront gekuist en er een rug aan overgehouden die kapot is, omdat hij in de zachte sector heeft gestaan  : de verzorging van mindervalieden.

En wat Griekenland betreft, wie heeft de Griekse tekorten bij de instap van het EU muntsystheem vervalst, denkt u ? Ik ga het hier niet vertellen, u vindt dat ook op google zelf, lees de eerste reakties van Merkel er maar eens op na.

U zou beter uw pijlen richten op de ware schuldigen van de crisis, die ten andere nog maar een begin is.

Stingray 

*****

Ushi !
 
Zij is onverbeterlijk!
Een mens kan nog eens hartelijk lachen in deze tijden ...

Christina

*****

Verdrietig? Boos? Neen ik ben razend.
 
We hebben geen leiders meer omdat het niet de bevolking is die hen kiest, niet de sterkste die zijn verdienste aan de samenleving heeft bewezen wordt gekozen en op een schild gedragen, het is de slappeling die alles gewillig herhaalt wat hem ingefluisterd wordt die op de troon gezet wordt. Je kunt moeilijk Van Rompuy en Di Rupo als sterke figuren bestempelen.
Achter de coulissen worden de spelletjes gespeeld, het onrealistisch casinospel wat je zo goed duidelijk maakt Ray, is eerder een piramidespel waar heel de bevolking slinks mee in verzeild geraakt is. We zitten in de eindfase van de zeepbel waarin alles wordt meegezogen dat nog niet in de val was gelopen. De huidige middenklasse, onze kinderen en kleinkinderen zullen er voor opdraaien. Het Dexia schandaal is het levend bewijs dat niets hen te veel is om de boel nog even draaiende te houden voordat de piramide in elkaar stort.
Het piramidespel is tot een kunst verheven in onze westerse wereld: een schema waarbij de beloften groter zijn dan de mogelijkheden. Het banksysteem zoals het zich in de afgelopen dertig jaar heeft ontwikkeld, is daar een voorbeeld van. Een groot spel gebaseerd op onhoudbare beloften.
En zoals we weten kan een piramidesysteem enkel maar werken als er aan de top nieuwe spelers bijkomen om de basis uit te betalen, er wordt geen meerwaarde geschapen voor de samenleving.
Het wordt ook duidelijker voor wie de laatste constructie van het piramidespel, namelijk Europa, winst oplevert. Onze spaarcenten en die van andere kleine landen worden naar de goktafels van de grote landen geloosd via constructies de georganiseerde misdaad waardig. Het failliete en op concordaat gezette Griekenland “mag” van de curators Frankrijk en Duitsland wapens kopen, en waar “mogen” ze dat, juist in Frankrijk en in Duitsland, dat betalen ze met het voorlopige laatste acht miljard monopolygeld van “Europa”.
Mei 68 heeft het piramidespel in gang gezet, dat kon want in een naoorlogse hoogconjunctuur, maar nu worden de schaarse gezonde reserves aangesproken: de pensioenfondsen en verzekeringsreserves. Dat is ronduit misdadig.
De minst ervaren groep zal het grootste slachtoffer zijn van dat westerse schuldenmonster, onze kinderen. Hun onbevlekte balans is nu al vergiftigd met schulden die tot hun oude dag reiken.
De Indignados zijn waarschijnlijk broedsels van deelnemers aan het piramidespel, zij wensen te leven zoals hun door het systeem geprivilegieerde ouders die hen als voorbeeld dienen, consumeren zonder te produceren.
En daar dienen de notarisklerken voor die ons als LEIDERS opgedrongen worden, om ons sussend naar de afgrond te LEIDEN.
Waar is dat guillotineke senior.

Stradi

*****

Payday nadert met rasse schreden.   

In Griekenland worden duizenden ambtenaren ontslagen als gevolg van wanbeleid. Hier is het geen haar beter want we hebben zelfs nog een grotere staatsschuld en ambtenaren teveel maar voor de EU-bende, de federale bende, de franskiljons en de Vlaamse bende graaiers is er niets aan de hand. I.p.v. drastisch te snijden in die nutteloze uitgaven en de overbodige instellingen te sluiten, en we hebben er nogal wat, dan zou veel ellende voorkomen kunnen worden.

Een belastingssysteem wat op iedereen gelijk wordt toegepast, lage inkomens lage belastingen en hoge inkomens hoge belastingen. Een pensioensysteem wat op iedereen gelijk wordt toegepast, afhankelijk van het inkomen, minstens 40 jaren bijdragen geleverd hebben en geplafonneerd op een bepaald bedrag, dergelijke maatregelen zouden al véél ellende voorkomen, maar ja, daar is politieke moed voor nodig en als een politieker iets niet heeft dan is het toch wel dàt. Zie je dat vlinderstrikske al PS’rs ergens buiten flikkeren? De graaicultuur is een vast gegeven bij het linkse zootje.

Jean (ingekort)

Zaterdagnamiddag tussen 15 en 17 uur was het verzamelen geblazen voor de Antwerpenaars (en alle geïnteresseerden) op de Groenplaats om zich solidair te verklaren met de anti-Wallstreet beweging uit Amerika en de Verontwaardigden uit Madrid, de Indignados. De Gazet van Janssens had enthousiaste oproepen geplaatst en de boomknuffelaars van Groen en Domino, de jongsocialisten, hadden hun massale aanwezigheid aangekondigd.  De zwaargesubsidieerde cameraploeg van de 0000 stond popelend te stralen. Was de brave Ann de Bie de reporterin van dienst, met een mooi leren jasje ? We hebben haar niet gezien.

Op Facebook, het sociale netwerk waar onbekenden vriendjes zijn met mekaar en vaak elkanders intieme roerselen leuk vinden (we kunnen het weten, want we zijn er ook) schreven 1152 enthousiastelingen zich in voor de bezetting van Antwerpen.  Alstublieft : Occupy Antwerp.  In het Engels, het is eens wat anders dan Frans, Duits of Arabisch.

De term is wellicht niet te best gekozen, want Antwerpen is al jaren bezet. Ditmaal niet door Spanjolen, Fransmannen, Oostenrijkers, of Duitsers maar door héél de wereld met gewapende en gesluierde  grote delegaties uit Marokko, Toerkije en andere islamitische Prachtlanden. Zaterdag was het de beurt aan de als idealisten afgeschilderde jongeren die het kapitalisme afzweren en als eerste stap in de goede richting de solidariteit arbeid-kapitaal verbroken hebben door niet meer te gaan werken en te leven van een staatsinkomen of van een door de staat betoelaagde job.

Gelijk hebben ze, de deze inactieve beroepsprotesteerders :  het geld van de staat komt uit de schatkist en die wordt bijgevuld door de actieven en dat zijn ofwel kruipers voor het kapitaal of zélf smeerlap-bazen. En als de schatkisten leeg zijn, wordt er geleend bij failliete banken of andere staten die op het randje van het bankroet leven. "Wij zijn tegen het systeem, maar we leven er van".

Ik weet niet of ik het allemaal juist uitleg, maar zo ongeveer zit het in mekaar. Het merkwaardige is, dat de Spaanse Verontwaardigden geen leiding hebben. Dat laat een geheimzinnige onbekende, die in een tent huist, weten. In een tent, zoals destijds een befaamde kolonel uit een woestijnland.  Er is ook geen programma dat de beweging een richting geeft, er heerst alleen Verontwaardiging om de misdadige misgrepen van de banken die tot de huidige crisis hebben geleid.

Wij zijn het er mee eens : de uitwassen van dit graaierige kapitalisme hebben de Westerse wereld opgezadeld met de totale uitputting van het systeem dat veel wegheeft van een beschaafd Piramidespel. De top is ettelijke malen langs de kassa gepasseerd, de basis heeft ingeschreven en betaald, vangt noppes,  maar dat volstaat niet : de basis moet blijven afdokken om de top in leven te houden.

Dat men tegen dergelijke schandalen protesteert, is nogal wiedes. Maar deze afschuwelijke uitwas van een verdorven kapitalisme, kan niet de aanleiding zijn om heel de zwik over boord te kieperen zonder een valabel alternatief. Het kapitalisme is een rechtstreeks gevolg van het economisch systeem dat in dit deel van de wereld, welvaart en sociale verworvenheden heeft geschapen die je nergens anders aantreft.  Dit gaan we nu even niet buiten kieperen omdat een aantal dwazeriken casinootje gespeeld hebben. 

Of hebben de verontwaardigden toch bedoelingen ?  Is er ergens een tent met misterieuze oplossingen ?  Ik denk het wel, ik vrees er zelfs voor.

Een aantal krokodillen van links liggen op de loer om het zaakje over te nemen en van de huidige crisis gebruik te maken om het kapitalisme (en tegelijk al wat rechts en conservatief is) een voetje te lichten en ons opnieuw de oren van de kop te zeuren over "de maakbare mens" en de vreugdes die een communistisch geïnspireerde  gemeenschap kunnen betekenen  voor de domme medemensch.

Dat dromerige socialisten en fanatieke milieudwergen in deze val trappen zal niemand verbazen. Heel wat jongeren, producten van de producten van de mei '68-ers, zijn de ideale volgelingen voor deze zoveelste grote misleiding.

Op de Antwerpse Groenplaats leek het een gewone drukke zaterdag met veel winkelende gezinnen, met de klassieke daklozen die van het lauwe zonnetje genoten en kleine groepjes nieuwsgierige onwetenden.  Dat was het dan, Occupy Antwerp.

Antwerpen moet niet hebben van dit soort import-verontwaardigingen. Wij hebben onze eigen rebelse overtuigingen en van bezettingen hebben wij onze buik vol.  Occupy Antwerp was een fiasco.  Een flop. Een drol van Janus. Letterlijk, een ongezien succes.

Ray

Rumbazanger en percussionist Edmundo Ros is op 100-jarige leeftijd gestorven. Dat meldt een Britse artiestenvereniging waar Ros lid van was. Edmundo Ros wordt beschouwd als een van de artiesten die de Europeanen de latinomuziek leerden kennen. Van zijn grootste hit, The Wedding Samba (1949) werden drie miljoen exemplaren verkocht. Edmundo Ros werd in 1910 geboren in Trinidad en Tobago, maar leefde later in Venezuela en in Groot-Brittannië. Het grootste deel van zijn carrière bracht hij in Londen door, waar hij tijdens en na de Tweede Wereldoorlog met zijn rumba-orkest furore maakte.

De bollebozen van de 0000 melden op hun onvolprezen kwaliteitswebstek : Ros werd op 7 december 1930 geboren in Trinidad en Tobago. Hij heeft in Venezuela, in Groot-Brittannië en in Spanje geleefd.

Juist ja, wie geboren is in 1930 is in 2011, honderd jaar. Klust Muyters soms bij op de week-endredactie van de 0000 ?

http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/muziek/111022EdmundoRos

 De tweede rit van de Ronde van Frankrijk 2012 van Wezet (Visé) naar Doornik zal langs de fameuze Chaussée Romaine van Braives verlopen. Veiligheid voor alles, moeten de organisatoren gedacht hebben toen ze deze beruchte realisatie van Waals vernuft uitkozen als traject. Of de renners het ook leuk zullen vinden, valt betwijfelen.

Elke week halen wij een video-fragment weg bij Savats Oranje Theehuis. Ditmaal is het de eerste beweging van Erich Korngolds Viool Concerto opus 35 door Hilary Hahn. Een werk uit 1945. Het volledige concerto kan u beluisteren bij Het oranje Theehuis.

De Noorse koninklijke garde. Neen, wij zijn geen militaristen, noch royalisten, maar dergelijk spektakel heeft wel iets. En indien u er niet van houdt, moet u niet kijken. Zo zijn wij nu eenmaal. Ook al weet iedereen dat niet.

Savat

We kregen deze video doorgestuurd door een van onze Vlaams-Brusselse vrienden met de volgende mededeling : "Doe moeie zeiker iens noe zeen tes de moeite weit". Na enig gemopper onzerzijds, kwamen we tot de volgende vertaling : "Daar moet je zeker eens naar kijken, het is de moeite waard"

Uit platte opportuniteitsredenen nemen wij afstand van een aantal verklaringen van de geïnterviewde Marollien, ook al heeft hij gelijk.  De waarheid mag al lang niet meer de waarheid zijn. En de stem van het volk wordt gesmoord, zoals het hoort in een geleide democratie waar stelen, liegen, bedriegen en de macht misbruiken de voornaamste kenmerken zijn van vele politici.

Ray

politiekers

vlaamse klotenpolitiekers
van het vlaamse klootjesvolk
onbekwame regeerverziekers
jullie leven op een wolk

een wolk van het antivlaamse toen
een wolk van absurditeiten
die jullie ooit nog eens de das omdoen
omdat jullie het onmogelijke bepleiten

ons volk kan veel verdragen
zelfs jarenlang verraad
maar ooit zullen jullie vragen
waarom die galg daar staat

dan zullen jullie weten
dat jullie te ver zijn gegaan
dat jullie hebben vergeten
waar jullie wieg heeft gestaan 

johan v.d.b.

http://blog.seniorennet.be/johan1944/

Zie de Standaard

(Eeklo, 09.11.1805 - Gent, 19.03.1847)

Vlaams jurist, flamingant en dichter, geboren als Charles Louis (zijn Nederlandse voornamen kwamen pas na zijn dood in gebruik). Hij was de vader van schrijfster Clara Cogen-Ledeganck en de grootvader van schilderes-schrijfster Anna De Weert-Cogen, beiden ook opgenomen in het Lexicon Literair Gent.

In 1835 werd hij doctor in de rechten aan de Gentse universiteit. Beroepshalve had hij een zeer actieve en wisselende loopbaan. Vanaf 1836 was hij vrederechter voor het kanton Zomergem. In 1837 werd hij provincieraadslid van Oost-Vlaanderen en in 1842 werd hij benoemd tot provinciaal inspecteur voor het Lager Onderwijs. Zijn zware taak in laatstgenoemde functie bestond er in de in 1842 aangenomen wet op het Lager Onderwijs te doen toepassen in Oost-Vlaanderen.

Samen met o.m. Jan Frans Willems, Prudens van Duyse, Ferdinand Snellaert en Philip Blommaert behoorde hij tot de voormannen van de Vlaamse Beweging. Zijn gedicht Vrede, geschreven in 1839 naar aanleiding van de internationale bekrachting van de Belgische Onafhankelijkheid door de grootmachten (in het zgn. “Verdrag van Londen”), veroorzaakte enige polemiek. Sommige voorvechters van de Vlaamse Beweging verweten hem een gebrek aan strijdvaardigheid tegen de Vlaamsvijandige politiek van de Belgische staat. Toen hij in 1841 zorgde voor de eerste Nederlandse vertaling van het Burgerlijk Wetboek (de zogenaamde “Code civil”), werd dat wél gunstig onthaald.

Hij was de belangrijkste dichter van de opkomende Romantiek (van 1830 tot ca 1850) in Vlaanderen. Zijn poëzie werd voor het eerst gebundeld in Bloemen mijner lente (1839). In hetzelfde jaar schreef hij het ook nu nog lezenswaardige elegische gedicht, het weemoedige Het graf mijner moeder.

Met de publicatie van De boekweit (1843) brak hij door als eerste natuurlyricus in Vlaanderen, lang voor Gezelle zijn beste natuurverzen schreef. Thans is hij nog altijd bekend als de schrijver van het “dichterlijk evangelie van de Vlaamse Beweging”, De drie zustersteden (1846), een ode aan de voornaamste Vlaamse historische steden, Gent, Antwerpen en Brugge.

K.L. Ledeganck en Gent

Ledeganck woonde in Eeklo, Oudenaarde en Zomergem vooraleer hij in 1842 met zijn gezin verhuisde naar de Gentse Holstraat en daarna, in 1845, naar de Capucijnenstraat (nu: Sint-Kristoffelstraat, tussen de Brabantdam en de Keizer Karelstraat).

Als dichter werkte hij mee aan talrijke Gentse tijdschriften, de Belgische Muzenalmanak, het Nederduitsch letterkundig jaerboekje, het Kunst- en letterblad en de Bydragen der gazette van Gend voor letteren, kunsten en wetenschappen. Hij was ook lid van het Gentse genootschap De tael is gansch het volk, dat opkwam voor de rechten van het Nederlands en Vlaanderen in België. Vanuit die achtergrond hield hij in de provincieraad op 17 juli 1840 de eerste toespraak sedert lange tijd in het Nederlands. Hij stelde daarin voor, als algemene regel Nederlands te spreken in de provincieraad en “taalfaciliteiten” te voorzien voor Franstaligen. 

Gent in zijn werk

Ledeganck liet zijn latere romantische verheerlijking van Gent reeds doorklinken in het bekroonde gedicht Zegeprael van ’s lands onafhankelijkheid : lotsbestemming des vaderlands (1834). Toen noemde hij Gent een “weidsche stad met majesteit”. Kort voor zijn dood in 1847 schreef hij nog een loflied op Gent met de beginregels: “Wie kent die stad, waar alles nog van Vlaenderens grootheid spreekt?”

Ook de historische figuur Willem Wenemaer (van 1321 tot 1325 burgemeester van Gent; in 1323 stichter van het Wenemaershospitaal aan het Sint-Veerleplein; kapitein van de Gentenaars in hun strijd tegen de Bruggelingen) werd geroemd in een gedicht.
Gent kwam eveneens in beeld in Ledegancks middeleeuwse fictie, meer bepaald in Het burgslot van Zomergem (1840), het epische gedicht met gruwelijke afloop: het vrouwelijke hoofdpersonage Clara ontwaakt in het Gentse winterverblijf van de wreedaardige Koenraad van Raepsburg.

Mevrouw Karel Lodewijk Ledeganck, een aantal jaren na het overlijden van haar echtgenoot.

Belangrijkste Gentse literaire werken

De zinnelooze (1841): religieus gedicht opgedragen aan de vermaarde Gentse professor Jozef Guislain, de vernieuwer van de psychiatrische gezondheidszorg in de negentiende eeuw. Hij creëerde het eerste echte “gesticht” (het huidige Dr. Guislaininstituut) waarin geestesgestoorden op een humane manier behandeld werden. Ledeganck, die het gesticht bezocht, laat in het gedicht een zuster die met veel inzet en naastenliefde in het godshuis werkt, het relaas doen van een dramatische gebeurtenis met een krankzinnige.

Aan Gent (1846): eerste gedicht van de trilogie De drie zustersteden, waarin Ledeganck enerzijds het verval van Gent betreurt (“Gij zijt niet meer,/ gelijk weleer,/ de trotse wereldstad”) maar anderzijds de stad krachtig oproept nooit het verleden en vooral nimmer de taal te verloochenen. In drieëntwintig strofen schildert hij de roemrijke Gentse geschiedenis: van de strijd tussen de gilden en de Fransgezinde graaf van Vlaanderen over Keizer Karel tot de vereniging met Nederland van 1815 tot 1830. Hij heeft ook aandacht voor de bloeiende industrie (“honderd vuurkolommen”), de bouwkunst, de wetenschap en de rechtspraak in Gent. Ten slotte bevat het gedicht ook de onsterfelijke versregels:

 “Geen rijker kroon
Dan eigen schoon!”  

Blijvende waardering in Gent 

In 1845, twee jaar voor zijn overlijden, werd hem, vooral voor zijn literaire verdiensten, de eretitel van geaggregeerde van de Gentse universiteit toegekend.

Nadat hij in 1847 eerst werd begraven op het nu verdwenen Dampoortkerkhof in de Wasstraat (Sint-Amandsberg), werd zijn stoffelijk overschot het jaar daarop overgebracht naar het Campo Santo (Park B, kelder 1, tegen de zijmuur van de kapel) in dezelfde gemeente. In 1849 werd daar, onder grote belangstelling, een praalgraf met gedenkteken onthuld (later werd nog een stenen plaat aangebracht met de woorden “Den Zanger der drie Zustersteden”). Aan de Vlaamse Kaai werd op het einde van de 19de eeuw een “villa” gebouwd die, hem ter ere, “Villa K.L. Ledeganck” werd genoemd. Ze was versierd met een borstbeeld en met het opschrift “Blijf steeds uw’ Vlaamschen oorsprong waard. /  Wees Vlaamsch van hart en Vlaamsch van aard / Wees Vlaamsch in uwe spraak en Vlaamsch in uwe zeden. / De drie Zustersteden, 1846”. De villa werd afgebroken in het begin van de jaren ’70 van de 20ste eeuw.

Naar aanleiding van de honderdste verjaardag van zijn overlijden werd in 1947 in Gent een grootse Ledeganckhulde georganiseerd met een tentoonstelling (georganiseerd door de universiteit) in de toenmalige Stadsbibliotheek aan de Ottogracht. Het provinciebestuur van Oost-Vlaanderen organiseerde een academische zitting in de universiteitsaula (Volderstraat), waar o.m. Ledegancks betekenis als letterkundige belicht werd.

In 1971 was Ledegancks begraafplaats op Campo Santo het startpunt van een groots opgezette familiebijeenkomst van de Ledeganckstam. Eveneens op Campo Santo herdachten de steden Gent en Eeklo in 1997 gezamenlijk de honderdvijftigste verjaardag van Ledegancks overlijden.

De stad Gent eerde de dichter met een naar hem genoemde straat, de Karel Lodewijk Ledeganckstraat (in de omgeving van het Museum van Schone Kunsten en het S.M.A.K.). In de Sint-Kristoffelstraat werd aan zijn laatste woning een herdenkingsplaat aangebracht die ondertussen vervangen is door het opschrift “Hier schreef Ledeganck / zijne drie zustersteden / april mei juni 1846 / en stierf hij in maart 1847.”

Joël Neyt
http://www.literair.gent.be/html/lexicondetail.asp?ID=5&AID=404&l=L

Een van de zeldzame foto's van Ledeganck met gezin, echtgenote Virginie Maria de Hoon, zoon Herman, Casimir en de pasgeboren Clara. Circa één jaar voor de dood van de dichter.

Uit de 3 Zustersteden : 

Over Gent

Savat

Grafmonument tegen de kapel van Campo Santo

 PS : Wij houdens ons aanbevolen voor aanvullende commentaren bij de afbeeldingen die wij weggehaald hebben bij het AMVC

Het wordt inderdaad tijd dat de Amerikanen Afghanistan gaan verlaten  

Nu de Palestijnse gebieden het VN-lidmaatschap hebben aangevraagd, loopt de spanning op. Jim Hasenaar (51) woont aan de Israëlische kant van de scheidslijn. Maar hij maakt zich nog geen zorgen. 'Als ze ons huis willen raken, moeten ze die raket haast recht omhoog schieten.'

Jim, zijn Israëlische echtgenote en hun drie zoons wonen letterlijk op een steenworp van de beroemde en beruchte 'muur', of beter gezegd: het hek. Tot aan de horizon slingert het gevaarte over de heuvels, de grens met de Westelijke Jordaanoever markerend.

Groene lijn
De Israëlische zijde van de zogeheten 'groene lijn' laat over het algemeen keurig afgebouwde woningen zien, terwijl de Palestijnse zijde een meer rommelige indruk geeft. Aan die kant komt Jim niet veel, geeft hij toe. 'Eigenlijk alleen als ik naar vrienden ga die daar wonen. Joodse kolonisten.'

Het hek heeft de onderlinge verstandhouding niet bepaald verbeterd. 'Je komt gewoon nooit meer bij je buren.' Maar de afscheiding werkt wel, zegt hij. In een stadje verderop zaten terroristen. 'Het hek heeft ervoor gezorgd dat ze Israël niet meer in kunnen.'

Westbank weggeven
Volgens Jim komen de inwoners van Tel Aviv en andere plaatsen die wat verder van de scheidslijn liggen, nooit op de Westbank. 'Daarom zeg ik: geef de Westoever aan de Arabieren.' Veel Israëli's denken er net zo over, denkt hij.

'Maar het probleem is dat de Palestijnen dan waarschijnlijk nog meer willen. En nóg meer. Aan de andere kant nemen de Joden ook waar ze denken recht op te hebben. De twee partijen zijn aan elkaar gewaagd. Maar er moet een oplossing komen.'

Grote liefde
Jim ontmoette zijn grote liefde Yahel begin jaren negentig in Zuid-Afrika, waar hij werkte. Hij volgde de seculiere Israëlische in 1992 naar het heilige land en bouwde uiteindelijk stukje bij beetje hun prachtige woning op 'het platteland van Tel Aviv'.

Als niet-Jood en nieuwkomer was het voor de Nederlander niet altijd makkelijk om volledig geaccepteerd te raken bij zijn nieuwe landgenoten, zegt hij. Inmiddels is zijn zoon Ron bijna achttien. En dus moet hij binnenkort in dienst: drie jaar lang, net als alle Israëlische mannen én vrouwen.

Verenigde Naties
Daardoor is het in theorie mogelijk dat Ron vanaf november langs de afscheiding patrouilleert. Even speelde hij met de gedachte om naar Nederland uit te wijken. Maar een gesprek met zijn vader bracht hem op andere gedachten. 'In dit land doe je je plicht, daarna kun je doen waar je zin in hebt', zegt Jim.

Voor de veiligheid van zijn zoon maakt het niet veel uit of de VN voor Palestijns lidmaatschap stemt. 'De grenzen worden toch nooit opengegooid. Er wordt wel gezegd dat we raketaanvallen kunnen verwachten. Maar ons dorp ligt zo dichtbij dat je recht omhoog moet schieten. Dat is gevaarlijk voor die jongens zelf.'

Wortel schieten
Terug naar Nederland is in elk geval geen optie. 'We hebben hier onze toekomst opgebouwd. Ik hou van mijn vrouw en zij wil niet naar Nederland. Ik ben hier wortel gaan schieten, dan kun je me toch niet zomaar uit de grond trekken en overplanten?'

En het leven in Israël heeft wel degelijk voordelen, zegt Jim. 'Als ik mijn huis wil verbouwen kan dat hier zonder allerlei gedoe met vergunningen. Zeker in deze streek denkt het ministerie: ach, ze hebben het al zo zwaar, daar vlakbij de Westbank. Laat ze maar. Nou, dat is juist wat ik wil.'

http://www.rnw.nl/nederlands/article/niet-bang-voor-palestijnse-raketten

 Eens het feit van Kadaffi's abrupte overlijden op donderdag 12 october verwerkt is, zal in Libië verder gegaan worden met dezelfde machtsstrijd : bloedwraak uitgevoerd door loyalisten.  Volgens DEBKAfiles militaire bronnen zijn er meer en meer aanwijzingen dat een speciale NATO eenheid - waarvan de nationaliteit niet bekend is - Muammar Kaddafi gelokaliseerd en gevangen genomen heeft in de omgeving van Sirte, hem in beide benen geschoten en overgedragen heeft aan een Misrata militie. De NATO kan nu zijn missie in Libië beëindigen.

 (Het zou in alle geval kunnen kloppen met buitenlandse berichten van de laatste maanden die zeiden dat al het werk in Libië gedaan werd door speciale NATO grondtroepen met NATO luchtsteun. Nadat dan alles opgekuist was, kwamen de rebellen op het terrein).

Bron : http://debka.com/#

Wes Hardin

Weten deze frisse figuren meer ?  Neen, zeker.  Is het geen tijd om dergelijke misselijke kerels uit de maatschappij te bannen ?