TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
21-01-2011
Rijke Duitse deelstaten
Rijke Duitse deelstaten willen niet meer geven aan de armere Länder
Drie rijke Duitse deelstaten willen af van de financiële steun die ze verplicht zijn aan de armere Länder. Ze overwegen zelfs een klacht bij het Grondwettelijk Hof.
Net als in Vlaanderen, wordt in Duitsland volop gedebatteerd over financiële transfers. Alleen loopt de geldstroom er in de andere richting: van het zuiden naar het noorden.
De Beierse minister van Financiën Georg Fahrenschon (CSU) bond de kat de bel aan met zijn melding dat hij samen met Baden-Württemberg en Hessen een klacht wil indienen tegen het Duitse systeem van onderlinge steun. In de Duitse grondwet is vastgelegd dat in het hele land 'gelijkwaardigheid van levensomstandigheden' moet bestaan en daarom moeten rijke deelstaten geld afdragen aan armere Länder.
Maar de drie grootste 'gevers' (zie kaartje) willen dat daar verandering in komt. 'Over twee weken plannen we een gemeenschappelijke kabinetszitting. Als er geen onderhandelde oplossing mogelijk is met de ontvangende deelstaten, kunnen we niet anders dan een klacht indienen bij het Grondwettelijk Hof in Karslruhe', aldus Fahrenschon. Maar de kans dat er een onderhandelde oplossing komt, is zo goed als onbestaande. Integendeel, de ontvangende Länder dreigen al met een tegenklacht.
Ook de argumentatie van Fahrenschon klinkt bekend in de oren. 'Het huidige systeem van Finanzausgleich werkt als een strafbelasting voor deelstaten die het economisch goed doen. Voor de ontvangende deelstaten ontbreekt elke motivatie om hun economie om te vormen en succesvoller te maken.'
Over bijzonder veel geld gaat het op het eerste gezicht niet. In 2009 werd 6,9 miljard euro versast. 'Maar voor de grootste gever, Beieren, mag je die transfer niet onderschatten', zegt Dirk Rochtus, docent Duitse cultuurgeschiedenis aan Lessius Antwerpen. 'Beieren geeft 3,3 miljard of 10 procent van wat het aan personenbelasting heft. Het valt voor Beierse politici ook moeilijk uit te leggen dat ze studiegeld moeten vragen aan de studenten, terwijl sommige ontvangende Länder dat niet doen.'