Keust nòò men oeërxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Door Zander van de Mouspik
Ménne kamaroad Lewîej was zén aaige vrieëd an t oepkâzzele. Es dà gin schàn geleèk se déé minse in Breussel oep stroët zitte tewélled dat het bate zoe kààd és. t Es tàch ni gepèrmetijd. En dà zoe loëte gebuire oep intige dage va késsemes af.
Lewîej hàà het mènes zitte. t Es bekanst gelèk in den tééd dà zju¨zeke geboures és. Tounw moeste zénne pàà en zén màà ach bekanst oep stroët slope. t Es nàgàle gelaîk dà se dà stalleke gevoungen hèmme, àch déa kleine was messchiens àch oep strpët geboure.
Ich kost ni annes douwn as Lewîej gelèèk geëve. Allai, sakkerden m, déé paljàsse douwn ni annester as rûjze make. Ich zén neki kerjuis wannië se ver al déé minse e dak bouven hunne kop gon vînge.
Awèl Lewîej, g hai géé groeët geléék. Dà s ni gepèermetait. En gelèk dà géé ne man van de daad zèt, zo géé ne ki beginne bé n akse oep te zette.
Géé géft mich e goei gedacht se. Ich kin intige schoette déé dà zaikes wille douwn. Ich gon déé gaste ne ki an huin véëre zitte dà zin akse schîete se.
En koent ge ni intige minse in dat hâiske lëte woeëne van heur màà? Dà stot al e koppel joëre laig.
Jamàà, dà got ni zuë. Do stot matérjél in. Dà kan ich tàch ni bate in de nattighèd loëte ston.
En dan és Lewîej inins bé e koëd gezicht vertràkke. Ich wist àch ni verwà.
|