Carte blanche in omas appartement xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Anne-Marie Vandermeeren en Philippe Warnants kregen de kans om een tweede verblijf te creëren in Knokke toen ze er een appartement erfden. De Hasselaren turnden het woonappartement van Philippes grootmoeder met de hulp van architect Wim Dhoore om tot een modern staaltje architectuur.
Het appartement dateert van 1964, weet Philippe Warnants. Mijn grootmoeder woonde hier en ook ik heb roots in Knokke. Omdat hij zo graag naar de zee kwam, erfde Philippe het appartement. Knokke was misschien niet onze eerste keuze als locatie voor een tweede verblijf, vertelt Anne-Marie Vandermeeren, maar we zagen wel dat dit een uitstekende kans was. De twee zijn naast stadsmensen immers grote zeeliefhebbers. Restte nog de vraag wat ze met het appartement zouden gaan doen. Het appartement was nog in de staat van toen. Er was een grote schoorsteenmantel, er stond een oude secretaire, het stond vol zetels en het lag vol tapijtjes. Een beetje het cliché van bij oma, zeg maar. Er werd uiteindelijk besloten om te renoveren. Al snel werd duidelijk dat best van voor af aan zou worden begonnen. Het werd dus tabula rasa.
Hoewel het appartement heel modern is geworden, zijn er een aantal echos naar vroeger te vinden. Het valse plafond is verwijderd en het originele plafond, met hier en daar een putje en bultje, is wit gespoten. Ook de glasdallen in de badkamer zijn bewaard. Verder staat hier en daar nog een object van de grootmoeder, zoals een koperen kruikje en een beeldje van een Knoks vrouwtje.
We wilden ook een sfeer creëren die bij de zee past, zonder daarom alle clichés boven te halen, aldus Philippe. Geen boten, touw en blauw dus, maar subtiele verwijzingen. De vloer, gemaakt uit hars met kleine marmersteentjes, heeft bijvoorbeeld een zandkleur. De vloer is overal hetzelfde, zorgt dus voor eenheid, en is heel makkelijk te onderhouden. We wilden hier rust en een uitgepuurde stijl. Ons huis in Hasselt is nogal kleurrijk en divers, hier mocht het wat ingetogener. Een consequente stijl is belangrijk voor Anne-Marie en Philippe: Het appartement is ruimtelijk en vormt echt een geheel, en het past ook in het grotere gebouw. We vonden het belangrijk dat de stijl hier binnen niet al te hard afstak tegen die van het appartementsgebouw. Onze vloer en die in de gemeenschappelijke gang passen bijvoorbeeld samen.
Plek voor het hele gezin Architect Wim Dhoore kreeg zowat carte blanche, weliswaar met aanwijzingen hier en daar. De wensen van Anne-Marie en Philippe waren dezelfde als die van de meeste mensen: licht, luchtig, eenvoudig te onderhouden. Het resultaat is echter wel heel bijzonder geworden: het appartement is opgevat als een grote ruimte, met onderverdelingen. De keuken aan de ene kant van de leefruimte is een weerspiegeling van de werkruimte/logeerkamer aan de andere kant. Een dwarse gang achterin het appartement geeft toegang tot drie slaapkamers. In totaal zijn er dus vier slaapruimtes. Sobere witte ingemaakte kasten zorgen in alle plekken voor bergruimte en verbergen ook de radiatoren. Wit en parelwit een lichte zandkleur vormen overal de hoofdtonen.
De keuken was een aantal jaar geleden al verbouwd, maar de stijl paste niet bij wat de architect deze keer in gedachten had. De keuken is dan ook volledig vernieuwd, met behoud van de elektrische toestellen. De gootsteen en het werkblad zijn in kunststof, een fijnere versie van de vloer met marmersteentjes. De leefruimte is licht en sober, met een lage kastwand, waarop een televisie en kussens komen. Een klein terrasje biedt toch wat buitenruimte. Een verticale gashaard brengt sfeer. Bovendien geeft die erg veel en erg snel warmte, aangenaam om aan te steken als we hier de vrijdagavond arriveren, vindt Philippe. De logeerplek, met sofabed, kan met een uitschuifbaar paneel worden afgesloten en beschikt over een kleine badkamer met douche en wasbak. We hebben drie kinderen, vertelt Anne-Marie, die kunnen hier nu alle drie tegelijk logeren als ze willen. De logeerplek kan ook worden ingericht als werkruimte.
Nog twee slaapkamers liggen aan de ene kant van de gang naast elkaar, met ertussenin een gedeelde badkamer, opnieuw met douche en wastafel. Aan de andere kant van de gang ligt de slaapkamer van Anne-Marie en Philippe zelf. Ook zij hebben een eigen badkamer, het enige zwarte exemplaar in het appartement en de enige badkamer met een bad. Alle slaapkamers kunnen worden verlicht door een streepje ledlichtjes aan de gordijnrail. De gordijnen kunnen zodanig worden toegetrokken dat ze de volledige wand omvatten, wat voor een warm gevoel zorgt. We wilden een huiselijke sfeer die toch niet kneuterig is, zegt Anne-Marie nog.
Lamp is koning
Wat nog opvalt aan het appartement is de smaakvolle inrichting. Dingen inrichten is zon beetje onze passie, lacht Anne-Marie. De drie koperkleurige lampen van ontwerper Tom Dixon zijn dé sterren van de leefruimte. Ik had die lampen eens gezien in Nederland en ik wilde die hier absoluut hebben, vertelt Anne-Marie.
Onze architect wist dus dat de inrichting moest beginnen met de lampen. De lampen hangen boven een tafel en vlinderstoelen van Fritz Hansen. Ook de grote sofa moest een prominente plaats krijgen in het interieur. De verbouwingen waren een heel werk, maar het koppel houdt er goede herinneringen aan over: Mijn broer was onze aannemer, aldus Anne-Marie. En ook de samenwerking met de architect is heel aangenaam verlopen. Bovendien zijn in een tweede woonst niet meer alle mogelijke woonfuncties noodzakelijk, wat de druk wat van de ketel haalt. Het koppel is heel tevreden met het resultaat en zal zo vaak mogelijk richting Knokke trekken. Al zullen we onze weekendjes zorgvuldig moeten inplannen, met onze drukke agendas.
|
