Hakendoverxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hakendover is een dorp in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van de stad Tienen. Hakendover is voornamelijk gekend vanwege de jaarlijkse processie op Paasmaandag. Het ligt ten zuidoosten van Tienen, op de grens van het Hageland en Haspengouw.
Geschiedenis
Taalkundig bevindt Hakendover zich op een boogscheut van de Nederlands-Franse taalgrens en dialectaal binnen de zogenaamde Uerdingerlijn (de isoglos die de ich-mich-dialecten van de ik-mij-dialecten scheidt). De nabijheid van de Romeinse heerweg Bavai - Keulen onderstreept het belang dat deze plaats in de geschiedenis had. In de directe omgeving van het dorp treffen we drie Romeinse tumuli aan. De kerk, toegewijd aan de Goddelijke Zaligmaker, was in de late Middeleeuwen een bedevaartsoord.
Bezienswaardigheden
Het dorp telt een aantal vierkantshoeven (waaronder de Bosschellenhoeve op het grensgebied met Wommersom die toebehoorde aan de Orde van de Ridders van Malta), een merkwaardige hoeve met zadeldak langs de Sint-Truidensesteenweg, een tweetal 'kastelen' en de merkwaardige Sint-Salvatorbron die op Hemelvaart wordt gewijd (in de volksmond: 'rijstpapkermis'). De Kerk met kerkhofmuur en de pastorij uit 1741 zijn als monument beschermd.
Bedevaartplaats Heel wat bedevaartplaatsen stammen uit de periode van de Contrareformatie (vb. Scherpenheuvel) of uit de periode van de secularisatie en de heropleving van de volksdevotie in de 19e eeuw (vb. Lourdes, Banneux). Hakendover is echter een typisch voorbeeld van een middeleeuwse bedevaartplaats. De bouwlegende van de Kerk van de Goddelijke Zaligmaker (zie het artikel Dertienmaal) werd voor het eerst op schrift gesteld in 1432 door drie kerkmeesters. De kerk beschikte niet over de noodzakelijke relieken en de bouwlegende (de Goddelijke Zaligmaker was als dertiende werkman zelf aanwezig bij de bouw van zijn kerk) moest dat gebrek opvangen. De bouwlegende bezorgde de kerk het nodige cachet en vooral in de eerste helft van 15e eeuw steeg het belang van Hakendover als begankenisplaats. Getuigen hiervan zijn de uitbreiding van de kerk in deze periode en het 15e-eeuwse retabel dat de legende aanschouwelijk voorstelt. Als we de kronieken mogen geloven, deden zich hier tal van mirakels voor.
Toch is de legende meer dan zo maar een middeleeuwse uitvinding. Ze bevat duidelijk voor-christelijke elementen. Vooral de cultus van de Drie Maagden of de Drie Gezusters is een motief dat in de streek veelvuldig opduikt. Misschien moet het worden gezien als een kerstening van de drie Keltische godinnen die de 'toegang' naar de andere wereld langs een bron bewaakten. De bron, de boom en de gewijde aarde (in de meeste bedevaartplaatsen treffen we slechts één van deze motieven aan) zijn als gegeven duidelijk van Keltische of Germaanse oorsprong. Bedevaarders (thans vooral Nederlanders) nemen takjes van de spikdoorn, water van de Salvatorbron en gewijde aarde van het kerkhof mee als remedie tegen of ter voorkoming van allerlei onheil. Ook de paardenprocessie op paasmaandag draagt iets in zich van een voor-christelijke vruchtbaarheidscultus. De processie begeeft zich over de akkers naar het topje van de Tiense Berg, zowat de 'poort' naar de vruchtbare Haspengouw. Daar stormen de paarden in drie rondjes rond het volk waarna ze de zegen krijgen. De legende gaf ook het ontstaan aan een merkwaardiger bedevaart, nl. die van het Dertienmaal op 16 en 17 januari. Een volledig Dertienmaal omvat dertien rondjes tussen de kerk van de Goddelijke Zaligmaker en de O.-L.-V.-ten-Steenkapel te Grimde (waar volgens de overlevering de Drie Maagden zouden begraven liggen), in totaal ongeveer 42 km. In dezelfde periode viert men eveneens het feest van de kerkwijding ("Hakendoverwijn)
|
