Vandenbroucke schetst sombere toekomstxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ex-minister voorspelt hardste besparingsronde ooit
NVT - Met een inktzwarte analyse van de toekomst van dit land, wringt de verbannen Frank Vandenbroucke (SP.A) zich weer op de voorgrond. Zijn boodschap: iedereen moet de komende jaren de broekriem aanhalen. Vooral de door zijn partij gepamperde middenklasse. Fabian Lefevere
Ex-minister Vandenbroucke meed de jongste weken en maanden angstvallig de schijnwerpers. Dat had te maken met het conflict met zijn partij, dat eindigde op zijn gedwongen verwijdering uit de Vlaamse regering. Maar evengoed gebruikte Vandenbroucke die periode om zich te herbronnen aan een handvol universiteiten. De eerste weerslag daarvan is een dertig pagina's tellend document waarin hij zijn licht laat schijnen over de toekomst van dit land. En dat leest als een somber verhaal.
Wat is de vaststelling? Die is niet nieuw: dit land verzinkt steeds dieper in het budgettaire moeras, met als resultaat dat de pensioenen stilaan onbetaalbaar worden. Gesteld dat de regering al haar geld inzet op de pensioenen - uiteraard niet het enige probleem - dan nog zal een verregaande spaarzucht en een doorgedreven afbouw van de overheidsschuld maximaal tachtig procent van de kost van de vergrijzing dekken. En dan vergeten we nog even dat de pensioenen in dit land zeer laag zijn en toch ooit opgekrikt moeten worden. Wat doe je daaraan? Zijn analyse is niet geheel nieuw, maar de conclusies van Vandenbroucke hoor je minder vaak . Of liever: er zijn maar weinig politici die ze hardop durven uitspreken. Vandenbroucke zegt luid en duidelijk dat iedereen een serieuze bijdrage zal moeten leveren: langer werken en hogere bijdragen voor het pensioen betalen. De tijd van cadeautjes is voorbij, en ook loonsverhogingen zijn een wensdroom. Of de pensioenen na al die inspanningen zullen stijgen, is Vandenbroucke niet eens zeker: 'Intuïtief lijkt dit me betwijfelbaar, tenminste als er geen evolutie op gang wordt gebracht naar significant langer werken.' Wordt iedereen straks armer? Volgens Vandenbroucke komt er een besparingsronde aan die alle voorgaande saneringen zal overtreffen. Hij gaat ervan uit dat de budgettaire krapte weinig keuze laat en dat het moeilijk wordt om de middenklasse te beloven dat ze straks rijker wordt. Ook daarom kant hij zich tegen een algemene Vlaamse kinderbijslag - overigens een van de twistpunten binnen SP.A toen er deze zomer een Vlaamse regering gevormd werd - en hij plaatst vraagtekens bij het systeem van gesubsidieerde dienstencheques en veralgemeende kinderopvang. Vandenbroucke vindt dat alle aandacht nu moet gaan naar de onderlaag van de bevolking. 'Wanneer budgettaire keuzes onvermijdelijk zijn, moet stevige bodembescherming in de sociale uitkering (fatsoenlijke minima) uiteindelijk voorrang krijgen op het verzekeren van de levensstandaard van de hele groep.' Waarom is dit vervelend voor Vandenbrouckes partij? Vandenbroucke gaat ervan uit dat de burger best bereid is om solidair te zijn als die ziet dat de armoede en werkloosheid daardoor zakken. Maar nu hij zich weer wat linkser opstelt - ook met een aanval op de bonussen van topmanagers - zet hij zich op een andere lijn dan zijn partij sinds Steve Stevaert. Die was zeer duidelijk gericht op de middenklasse, die in Vandenbrouckes verhaal weinig leuke vooruitzichten krijgt. Hoe reageert de partij? Bijna niet. Vandenbroucke is nog altijd geen onderwerp waar de socialisten graag over spreken. Voorzitster Caroline Gennez hield het er gisteren op dat het essay van Vandenbroucke een 'interessante bijdrage' aan de discussie is. Maar elders viel te horen dat Vandenbroucke wel een academische analyse maakt, en voorts weinig oplossing aanreikt. Fabian Lefevere
|
