SOS Vlaamse kermiskoers

Bijna 40 Belgische wielerwedstrijden bedreigd door BTW-controles

De wortels van de Vlaamse wielersport zijn bedreigd. Organisatoren van kermiskoersen en criteriums kijken plots tegen een BTW-schuld van tienduizenden euro aan. 'Dit kan de doodsteek zijn.' Bert Heyvaert en Hugo Coorevits

Carlos Demeulemeester, secretaris van Gullegem Koerse, zit met de handen in het haar. Deze winter bleek plots dat hij ergens '20.000 euro of meer' tevoorschijn moet toveren. Niet omdat de vorige editie mislukte of omdat hij een knullig beleid voerde. Neen, de wet schrijft dat voor. Meer bepaald artikel 56 paragraaf 2 van het BTW-wetboek.

Daarin staat dat een kleine onderneming geen BTW moet betalen zolang de jaaromzet niet meer dan 5.580 euro bedraagt. Is die echter hoger, dan wil Vadertje Staat zijn deel. 'Die wet bestaat al lang, maar wij waren ons daar niet van bewust', zegt Demeulemeester. 'Het merendeel van de kermiskoersen is gegroeid uit het verenigingsleven. Dat begint klein, elk jaar komen daar wat coureurs bij en uiteindelijk denk je: Jawadde, we zijn goed bezig. Maar je bent je totaal niet bewust van die BTW-drempel. Tot we deze winter hoorden dat we al jaren niet in orde zijn.'

Het ministerie van Financiën besliste immers om - geheel volgens de wet - controles te gaan uitoefenen op wielerwedstrijden. Na overleg met de Belgische Wielrijdersbond KBWB werd beslist om enkel te focussen op wedstrijden waar profrenners aan de start staan. Maar zelfs dan bleek er nog een gigantisch probleem. Van de 84 organisaties bleken er maar liefst 37 niet in orde met de BTW-regel, hoofdzakelijk kermiskoersen en criteriums. En wat het allemaal nog erger maakt: de regel geldt met terugwerkende kracht van drie jaar. De totaalprijs van de schuld - boetes worden niet uitgeschreven - kan zo al snel oplopen tot 15 à 20.000 euro. Te betalen tegen 31 maart.

Bakkersboekhouding

Is er een oplossing? Ja. In theorie. De organisatoren kunnen teruggaan naar hun sponsors met nieuwe contracten, inclusief 21 procent BTW. In principe geen probleem voor de sponsor, want als zelfstandige kan hij dat aftrekken van de belastingen. Een nuloperatie dus. 'In de praktijk is dat echter niet haalbaar', zegt Demeulemeester. 'Stel je eens voor: een bakker die twee jaar geleden 100 euro gesponsord heeft, moet plots 121 euro betalen. Terwijl dat al ingeschreven staat in zijn boekhouding en volledig afgehandeld is. Die bakker zal mij de volgende keer graag zien komen. Neen, als we dat moeten doen, verliezen we 70 tot 80 procent van de sponsors.'

Heel wat organisatoren zien de toekomst dus heel somber in. Zelfs Willy Hamerlinck uit Heusden, nochtans het 'WK van de kermiskoersen'. 'Uren lag ik er al van wakker', zucht hij. 'Een heel jaar door werk je aan die koers. Dag in, dag uit. En dan hoor je zoiets. Pfff... Natuurlijk vrees je even dat de boeken toe moeten, maar ik reken erop dat wij het nog wel overleven. Voor kleinere koersen kan dit echter de doodsteek zijn.'

Veldrijden al aangepakt

Eén geluk: als er aan het Vlaamse patrimonium geraakt wordt, zijn er altijd redders in nood. Politici met name. Vorige week was er een parlementaire vraag van Ludo Van Campenhout (Open VLD) en Kristof Waterschoot (CD&V) in verband met de controles. Antwoord van minister van Financiën Didier Reynders (MR): 'Ik ben steeds bereid om een contact te organiseren met organisatoren om een oplossing te vinden en de toekomst van deze wedstrijden te verzekeren.'

Ideale oplossing voor de organisatoren is een 'retroactief gedoogbeleid'. 'Laat ons gerust voor het verleden, vanaf nu doen we alles om in orde te zijn', stelt Demeulemeester voor. Maar evident is dat niet. 'Ten eerste zijn er al enkele wedstrijden wél in orde', zegt Jos Smets van de KBWB. 'Waarom hebben die al jaren betaald als nu toch alle schuld zomaar kwijtgescholden wordt? Bovendien zijn net dezelfde BTW-controles vorig jaar al uitgevoerd in het veldrijden. Daar hebben ook heel wat organisatoren een schuld moeten ophoesten. Sommigen werden bovendien beboet. Toch is er geen enkele veldrit van de kalender verdwenen. Al vrees ik dat dat met de wegkoersen wel eens anders zou kunnen zijn.'
Bert Heyvaert en Hugo Coorevits