Wilde vis zal over tien tot twintig jaar een luxeproduct zijn. Zelfs de beroemde 'fish and chips' worden volgens Britse wetenschappers een maaltijd die enkel de rijken onder ons kunnen betalen.
Als we nog vis eten, zal het enkel de vis zijn uit kwekerijen die nu al de helft van alle vis in de wereld voorzien. De oorzaak is uiteraard overbevissing. In Groot-Brittannië is de voorraad vis sinds de late negentiende eeuw met liefst 94 procent afgenomen. De Britten, ooit een grote zeevaardersnatie, vangen nu amper de helft van wat ze destijds met hun zeilschepen binnenhaalden.
Geplunderd Kabeljauw wordt tegenwoordig vooral gevangen rond IJsland. Er wordt gevreesd dat zalm in de toekomst nooit meer voor de Britse kust zal worden gevangen. Het is een bedroevende vaststelling: we hebben één van onze voornaamste voedselbronnen op iets meer dan een eeuw tijd helemaal geplunderd.
Onze lege oceanen zijn natuurlijk geen recent probleem. Al veertig jaar weten we dat het de verkeerde kant op gaat. En toch slaagden twee generaties er niet in om hun mooie beloften waar te maken. Europa heeft één van de slechtste rapporten in de hele wereld. Een studie van professor Callum Roberts beschrijft hoe ernstig de situatie wel is. Tegenwoordig gebruiken vissers snelle boten en heel moderne technologie om op de laatste vissen te jagen.
Te hoge quota
Liefst 80 procent van de Atlantische garnalen die in de vissersnetten zitten, zou gewoon weggegooid worden. Er werd geprobeerd om het aantal dagen te beperken waarop vissers mogen uitvaren. Als antwoord zetten visserijen grotere en snellere boten in zodat de vissen nog minder kans maken.
De Europese politici zijn volgens wetenschappers de grote schuldige in het probleem. Ieder jaar krijgen ze alarmerende cijfers en ieder jaar kiezen ze voor quota die 25 tot 30 procent te hoog liggen. Een oplossing is nog niet in zicht. Eerder dit jaar kon u op Planet Watch al een unieke reeks over de overbevissing in onze oceanen lezen. Volgende maand besteden we ook veel aandacht aan de Wereld Oceaan Dag. (gb)
Een derde van al het leven op onze planeet is bedreigd
Een derde van alle dieren- en plantensoorten op onze planeet zijn momenteel bedreigd met uitsterven. Dat is de verontrustende conclusie van een rapport van de Verenigde Naties (VN).
In de grote industrielanden is het besef wel gekomen dat bedreigde soorten bescherming nodig hebben. Maar ontwikkelingslanden beginnen nu pas te groeien en hebben een honger die niet te stillen valt. Groeilanden zoals Brazilië, India en China bedreigen de biodiversiteit en vernietigen unieke ecosystemen.
Vis
De bevolking groeit heel snel in deze nieuwe industrielanden. Ook de vervuiling neemt toe en de consumptie krijgt stilaan Westerse proporties. Niet alleen op het land, maar vooral ook in zee is de situatie ernstig. Door overbevissing worden heel wat soorten met uitsterven bedreigd.
Het rapport van de VN bouwt verder op informatie van het IUCN (International Union for Conservation of Nature). Van alle zoogdieren is 21 procent bedreigd, bij de amfibieën gaat het over 30 procent en van de ongewervelden (zoals insecten) is liefst 35 procent met uitsterven bedreigd.
Jaar van biodiversiteit flop
Een tijdje geleden werd al bekendgemaakt dat 2010 als jaar van de biodiversiteit gefaald had. "De schade aan de ecosystemen is veel groter dan we aanvankelijk dachten", zegt Ahmed Djoghlaf, hoofd van de Conventie van Biodiversiteit. "Momenteel sterven soorten duizend keer sneller uit dan in het verleden is gebleken uit de historische achtergrond."
"Als we tegen 2050 inderdaad met negen miljard mensen op Aarde rondlopen, en als die allemaal de levensstijl van een Amerikaan zouden overnemen, dan hebben we vijf planeten nodig." (gb)
TIENEN - Bert Wewil (29) is geselecteerd voor deCanvascollectie, in Bozar in Brussel.
Van 7 mei tot en met 6 juni kan je in het Paleis voor Schone Kunsten (Bozar) gaan kijken naar alle geselecteerde werken voor De Canvascollectie.Dat is een kunstwedstrijd van Canvas en RTBf. Elke dag geopend van 10-18u, behalve op maandag. Op donderdag tot 21u.
Tienenaar Bert Dewil (Breisemstraat) is bij de tweehonderd geselcteerden. Hij is kunstenaar en halftijds begeleider in een medisch pedagogisch instituut in Tienen.
Behalve de juryprijzen, is er een publieksprijs ( 6.000). Alle bezoekers aan de tentoonstelling in het Paleis voor Schone Kunsten worden uitgenodigd om ter plaatse hun 3 favoriete werken aan te duiden. Tijdens de derde week van de tentoonstelling mag de online bezoeker zijn keuze maken tussen de 5 populairste werken uit de tentoonstelling. De kunstenaar die bij afsluiting van de stemming de meeste online stemmen achter zijn/haar naam heeft, wint de publieksprijs. (R. Billen)
Suikerrock en andere festival klagen over te veel regels over milieu, geluid, hygiëne en dies meer. 'De cultuurindustrie is bedreigd', zo luidt het.
De Vlaamse muziekfestivals zijn wereldwijd befaamd. Toch is de sector in gevaar, onder meer door de toenemende regelgevingen inzake arbeidsreglementering, btw-wetgeving, voedselinspecties, geluids- en milieunormen en alcohol- en tabaksgebruik. Die regels creëren een negatief klimaat voor de festivals. Dat zegt de Federatie van Muziekfestivals in Vlaanderen (FMiV).
In de raad van bestuur van de FMiV zitten organisatoren van onder meer Lokerse Feesten, Festival van Vlaanderen, Rock Werchter, Sfinks en Suikerrock.
Bijna driehonderd festivals staan jaar na jaar garant voor een toestroom van 5 miljoen bezoekers die van overal komen. Toch is deze bloeiende sector volgens de muziekfestivals in gevaar. 'De toenemende regels creëren een negatief klimaat', luidt het.
Daarom vraagt de federatie aan de overheid mee te zoeken naar oplossingen voor een festivalvriendelijk klimaat en op een positieve manier bij te dragen tot de bloei van deze cultuurindustrie.
Het Grand Hotel Belle Vue is één van de mijlpalen in de toeristische geschiedenis van Middelkerke en Westende. Het werd getekend door de befaamde art nouveau architect Octave Van Rysselberghe. Het gebouw is beschermd en in zijn oorspronkelijke stijl hersteld. Het werd opgetrokken in 1909 en bleef na de 1ste wereldoorlog als enige gebouw in Westende-bad overeind. Dit was te danken aan zijn constructie van gewapend beton. Tijdens het interbellum brachten heel wat leden van de koninklijke familie er hun vakanties door.
In het eerste decennium van de 20ste eeuw werd duidelijk dat Westende een tweede grote hotelaccommodatie nodig had. Het Westend Hotel in het centrum van de badplaats kon de vraag naar verblijfruimte niet meer aan. In 1909 werd de "S.A. Grand Hotel Bellevue" opgericht met als doel een tweede zeedijkhotel te bouwen. Grootste aandeelhouders waren Max Hallet, de vice-gouverneur van Congo, Francis Dhanis en architect Octave van Rysselberghe, die het ontwerp leverde voor het nieuwe complex. Deze laatste dankte op dat moment zijn roem aan de werkzaamheden voor de Compagnie des Grands-Hôtels Européens. Voor deze maatschappij realiseerde hij namelijk het Royal Palace Hotel in Oostende en het Rivièra Palace Hôtel in Beausoleil.
De architect
Octave van Rysselberghe (1855 1929) bouwde aan het begin van zijn carrière diverse stadhuizen in Brussel. Eerst in een klassieke italianiserende stijl en later in de moderne Art Nouveau-stijl, daarbij samenwerkend met de architect Henry van de Velde. Het duidelijkste kwamen de Art Nouveau-principes naar voren in het herenhuis dat hij in 1894 voor de zakenman Paul Otlet ontwierp. Tijdens zijn werk voor de Compagnie des Grands-Hôtels, rond 1900, leek het alsof zijn stijl ouderwetser werd. Toen hij in 1903 bij het ontwerp van Westende betrokken raakte, maakte zijn bouwstijl echter een grote verandering door. Zijn in 1904 gebouwde Kursaal was weliswaar nog in een landelijke stijl uitgevoerd, maar het unieke Grand Hotel Bellevue werd het eerste en meest extreme voorbeeld van zijn nieuwe rationele vormprincipes. Van Rysselberghe ontwierp een rechthoekig gebouw dat aan de oostzijde eindigde in een halfronde aanbouw. De constructiemethode was eveneens modern : een skelet van gewapend beton werd bekleed met natuurstenen platen waartussen de voegen in een contrasterende kleur werden geschilderd. In het exterieur was de indeling van het hotel te herkennen : elke kamer had een loggia en de trappenhuizen kon men aan de buitenzijde herkennen door oplopende raamreeksen.
Op de begane grond leidde de centrale hal naar de monumentale marmeren trap naast de lift, en naar het restaurant, de feestzaal met bijhorende dienstruimtes, de bar en de correspondentiezaal. De ontbijtzaal annex café lag aan de zeezijde. Met mooi weer stonden de ramen naar het terras open. De grote feestzaal lag in het hart van het gebouw. Deze grote ruimte was opgedeeld door gepaarde zuilen en het cassettenplafond had zes vierkante bovenlichten. Aan de korte zijde lag een podium.
De 'Rotonde'
Het restaurant met de toepasselijke naam "Rotonde" vindt zijn naam in de ronde uitbouw. Een gebogen rij van elf klassiek geïnspireerde fantasiezuilen deelt de ruimte in twee halfronde delen in. Naar alle waarschijnlijkheid werd van Rysselberghe bij de vormgeving van de Rotonde beïnvloed door het restaurant dat zijn collega Edouard Niermans voor het Hotel du Palais in Biarritz bouwde. Daar stonden in de halfronde ruimte ook slanke witte, in dit geval Egyptiserende, zuilen. De decoratie en inrichting van het Grand Hotel Bellevue was zeer klassiek in vergelijking met de revolutionaire buitenzijde. Het geheel liet invloeden zien van de verre reizen die van Rysselberghe had ondernomen naar Italië zoals de genoemde klassieke elementen van Andrea Palladio : de sobere uitgebalanceerde vorm van het hele gebouw en de drieleding van de ramen bij voorbeeld. Een aantal onderdelen herinneren zelfs aan Marokkaanse paleizen bouw, zoals de kantvormige' vormgeving van de ballustrades en de mathematisch aandoende ritmering van de gevels.
Het platte dak werd ingericht als terras, van waar men een prachtig uitzicht over de zee en de duinen had. Om de gasten te onderhouden organiseerde men in de feestzaal concerten en dansavonden. In het café aan de zeezijde kon de gast deelnemen aan de afternoon tea. Binnen twee kilometer afstand was er mogelijkheid tot golfen. Het voor de gasten voorbehouden privé-strand lag voor het hotel, en was via een trap in de zeedijkglooiing vlot te bereiken. Station "Westende Bellevue", waar de tram vanuit Oostende ook vandaag nog stopt, was speciaal vlakbij het hotel aangelegd.
Vooroorlogse luxe
In juni 1911 vond de opening plaats. Tweehonderdvijfentwintig kamers, twee liften en zestien baden met warm zeewater stonden de gasten ter beschikking. Hydrotherapie avant la lettre' voor een rijk kliënteel als het ware. In de Eerste Wereldoorlog werd Westende grotendeels verwoest. De Bellevue overleefde, zij het zwaar beschadigd, het oorlogsgeweld. De heropbouw volgde niet geheel de originele staat. Dat het hotel kon worden herbouwd, kwam door de sterke betonconstructie die het complex grotendeels overeind had gehouden. In 1922 nam "Westendaise S.A. Forcière et Industrielle", dat ook al het Westend Hotel bezat, de Bellevue over en de maatschappij kwam op die manier in het bezit van de enige twee grote hotels in Westende.
Sur une plage en vogue Dans un Palace renommé Des appartements modernes La vie confortable d'avant-guerre au prix d'avant guerre '
Zo luidde een wervende tekst om de toeristen opnieuw naar Grand Hotel Bellevue te lokken. In 1925 werden er om die reden tennisvelden aangelegd. De Société probeerde op alle manieren Westende zo mondain mogelijk te houden. Tijdens het Interbellum fungeerde de badplaats dan ook als een "plage d'élite". Heel wat leden van de toenmalige koninklijke familie en hun hofhouding bezochten tussen de twee wereldoorlogen de hotelsuites, en brachten in de prestigieuze Bellevue hun vakantiedagen door. De aanwezigheid van het nobele gezelschap vormde dan weer een aparte charme voor de gegoede burgerij, die in het hotel neerstreek en wat graag meesnoepte van het vorstelijke klimaat.
Het verblijf in een dergelijk hotel was uiteraard vrij prijzig, zo kostte een kamer met bad en toilet maar liefst 25 frank per overnachting (geactualiseerd ongeveer 6 000 frank of 150). Maar na het hoogseizoen, dat liep van 15 juli tot 1 september, werden behoorlijke kortingen verleend
Nog nooit liepen er zoveel ezels rond in Vlaanderen
Nog nooit liepen in Vlaanderen zoveel paarden rond als gezelschapsdier. Ook ezels zijn razend populair geworden. Eind april waren er in België in totaal 213.000 'paardachtigen', maar er zijn ook heel wat ongeregistreerde dieren.
Eind april 2010 waren er 111.604 rijpaarden, 37.928 pony's, 12.041 koudbloeden, 6.697 ezels, 26 zebra's en nog een slordige 50.000 niet volledig afgewerkte registratiedossiers.
250.000 paarden "Er zijn naar schatting 250.000 paarden in België, waarvan drie vierde in Vlaanderen. De paardenfokkerij is in ons land een belangrijkere economie dan de zeevisserij. Belgische paarden doen het heel goed in de topsport en dat is het bewijs dat er een heel brede basis is. En over enkele maanden gaat een delegatie paardenfokkers mee op handelsmissie naar China", zegt Jan De Boitselier, manager van het Vlaamse Paardenloket, een aanspreekpunt voor de paardenwereld.
Meer ezels dan vroeger
Guido Meul, secretaris van de Belgische Ezelvrienden, zegt dat er "niet alleen meer paarden, maar ook meer ezels zijn dan vroeger". "Die enorme opkomst is al enkele decennia aan de gang en heeft nu een hoogtepunt bereikt. Vroeger hadden veel mensen schapen en geiten, maar die hebben ze weggedaan toen er een registratieplicht kwam. En op de vrijgekomen grond hebben ze dan een ezeltje gezet." (belga/vsv)
'Op een kier.. verborgen erfgoed in Vlaams-Brabant' is aan zijn derde editie toe. De komende maanden kan je op drie zondagen een bezoekje brengen aan verschillende 'vergeten' monumenten in het Hageland. In onze gemeente kan je een kijkje gaan nemen in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopneming in Vertrijk en in Sint-Anna van Roosbeek, mét pastorietuin. We dromen allemaal van verre reizen, maar vergeten de pareltjes van geschiedenis en cultuur in onze eigen achtertuin. Met het project 'Op een kier.. verborgen erfgoed in Vlaams-Brabant' wil de provincie onze eigen monumenten in de kijker zetten en je de kans geven om er ter plaatse van te genieten.
Op zondag 16 mei, 20 juni en 18 juli kan je telkens van 14.00 tot 18.00h een bezoek brengen aan de kerk van Sint-Anna in Roosbeek en Onze-Lieve-Vrouw in Vertrijk. Er zal altijd iemand aanwezig zijn om je wat uitleg te geven.
Op zondag 20 juni kan je bovendien om 17.45h in de kerk van Roosbeek genieten van een orgelconcert door Bruno Bruyninckx
Meer info vind je trouwens in de brochure, die je gratis kan verkrijgen op het gemeentehuis of in de bibliotheek.
Zondag 16 mei, 20 juni en 18 juli wordt de Sint-Germanustoren opgesteld voor het grote publiek.
De provincie Vlaams-Brabant zet drie zondagen lang waardevolle gebouwen open voor het grote publiek. In Tienen kunnen bezoekers de Sint-Germanustoren op de Veemarkt, de Sint-Giliskerk in Kumtich en de kapellen in Grimde bezichtigen.
In Vlaams-Brabant zijn talrijke cultuurhistorisch waardevolle gebouwen, sites en parken nooit of slechts beperkt toegankelijk. Daarom zet de provincie, in samenwerking met lokale partners, voor het derde jaar op rij en drie zondagen lang de poorten, hekken of deuren van 45 monumenten 'op een kier' voor het grote publiek. Op zondag 16 mei zijn er in het stroomgebied van Velpe, Mene en Gete in totaal achttien monumenten te bezoeken.
"Verspreid over de hele provincie Vlaams-Brabant zetten dit jaar 45 monumenten drie zondagen hun deur 'Op een kier' voor cultuurtoeristisch bezoek. In het Hageland, tussen Velpe, Mene en Gete, nemen Bierbeek, Boutersem, Glabbeek, Hoegaarden, Landen, Linter en Tienen opnieuw deel aan dit project " zegt Elke Zelderloo, gedeputeerde voor cultuur.
De Sint-Germanustoren op de Veemarkt, de Sint-Giliskerk in Kumtich en de kapellen in Grimde kunnen zondag 16 mei, 20 juni en 18 juli van 14 tot 18 uur bezocht worden. (Vandersmissen)
Steeds meer auto's in panne door hitsige steenmarters
Steeds meer automobilisten staan thuis met panne omdat knaagdieren elektrische leidingen hebben stukgebeten. Dat zegt mobiliteitsorganisatie Touring.
"Het probleem is al langer bekend," stelt Touring, "maar het aantal oproepen stijgt zienderogen. Het gaat vooral om de steenmarter, een beschermde diersoort, die voor heel wat dure schade zorgt."
Ingeburgerd Vijftien jaar geleden kwam de steenmarter nauwelijks voor in onze streken, maar sinds het laatste decennium zit het dier zo goed als overal in ons land. De marter heeft zich nagenoeg volledig aangepast aan drukke stadsomgevingen en leeft graag in de nabijheid van mensen. De diertjes lijken op een kleine kat met korte poten.
Hoogtepunt vlak voor paartijd
De overlast en de pannes die ze veroorzaken, zullen binnenkort, vlak voor de paartijd, een hoogtepunt kennen. De mannetjes bakenen dan hun territorium af en reageren agressief op elkaars reuksporen. Het stukbijten van elektrische onderdelen maakt deel uit van de territoriumverdediging. De jonge dieren nestelen zich immers vaak in een motorruimte. Ze houden van antivries, dat ook in de kabels verwerkt zit.
De schade kan worden voorkomen met apparaatjes die een zwakke stroom of ultrasoon geluid produceren. Andere oplossingen zijn antimarter spray of het afschermen van de kabels met harde kunststof. Het motorcompartiment zelf kan worden afgeschermd met kippengaas. (belga/eb)
Carrièrevrouwen met een stresserende job lopen 50 procent meer risico op een hartziekte dan andere vrouwen, waarschuwen onderzoekers. Dit heeft zelfs een grotere invloed op de gezondheid van je hart dan je leeftijd.
Hartziekten De onderzoekers bestudeerden de impact van werkdruk op hartziekten bij 12.116 vrouwen die tussen 45 en 64 jaar waren aan het begin van het onderzoek in 1993, ze volgden hen gedurende 15 jaar. Tegen 2008 werden 580 vrouwen in het ziekenhuis opgenomen met een hartziekte, 138 van hen kreeg een hartaanval, 369 had angina pectoris en 73 een andere hartziekte. Andere factoren Artsen weten al langer dat mannen met een stresserende job meer kans hebben op een hartaanval, deze studie toont nu aan dat sommige jonge carrièrevrouwen hier net zoveel risico op lopen. Degenen die vinden dat hun werkdruk te hoog is, hebben 50 procent meer kans op een hartziekte dan vrouwen die zeggen dat ze hun job goed aankunnen. Zelfs wanneer de onderzoekers rekening hielden met andere factoren als rookgedrag, blijkt het risico van gestresseerde carrièrevrouwen nog steeds erg hoog. Vrouwen die zeggen dat de werkdruk een beetje te hoog is, hebben een kwart meer kans op een hartziekte.
Leeftijd
De belangrijkste risicofactoren van hartziekten zijn werkdruk en leeftijd, aldus de onderzoekers. Maar omdat oudere, gepensioneerde vrouwen geen stress meer hebben van hun werk, weegt de leeftijd als factor tegenwoordig minder door dan werkdruk. "We dachten dat de afnemende invloed van ouderdom bij hartziekten kwam door de effecten van obesitas, diabetes en het verhoogde aantal van rookverslaafden, maar dit zou ook wel eens door stress en andere keuzes in levensstijl kunnen komen", besluiten de onderzoekers. (ep)
