TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
28-03-2010
Airbus - Boeing
Welles-nietes-spelletje tussen Airbus en Boeing
GENEVE - De Wereldhandelsorganisatie (WTO) heeft vandaag een vonnis geveld in het aanslepende handelsconflict tussen de EU en de VS, over de Europese steun aan de vliegtuigbouwer Airbus. De precieze inhoud is nog niet bekend, maar beide partijen claimen een overwinning.
Het geschil heeft te maken met de vraag of de Europese overheidssteun voor Boeing oneerlijke concurrentie vormde voor de Amerikaanse concurrent Boeing. Een panel van specialisten van de WTO heeft het vonnis vandaag overhandigd aan de VS en de Europese Unie. De inhoud ervan wordt pas over enkele maanden publiek gemaakt, maar beide kampen lieten al hhun interpretatie doorsijpelen in de media.
Drie ambtenaren uit verschillende landen zeiden aan het persbureau AP dat het vonnis in de lijn ligt van een voorlopige beslissing van september vorig jaar. Daarin werden de Europese regeringen veroordeeld voor het subsidiëren van Airbus door middel van risicovrije leningen, de financiering van onderzoek en het aanbieden van infrastructuur.
Airbus zegt in een reactie dan weer dat "70 procent van de Amerikaanse claims werden afgewezen", en dat de beweringen van Boeing, dat het schade heeft geleden als gevolg van de Europese overheidssteun aan zijn concurrent, door de WTO werden afgewezen.
VLIERZELE - Een vreselijke stank is het, daar in de buurt van de stortplaats in Vlierzele. Pendelaars op de E40 Gent-Brussel merken het vaak, halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere. De Vlaamse milieu-inspectie heeft het verantwoordelijke bedrijf op de vingers getikt. Koen Baumers, foto's Gianni Barbieux
Wie geregeld over de E40 Gent-Brussel rijdt, heeft het vast al gemerkt. Halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere hangt er vaak een penetrante, zurige stank die in je neus blijft hangen. Het doet nog het meeste denken aan rotte eieren, maar het is doordringender dan dat.
De bron van het geurtje is de stortplaats van Vlierzele, een deelgemeente van Sint-Lievens-Houtem. Het is een gigantische put waar vrachtwagens het afval komen dumpen dat niet gerecycleerd of verbrand kan worden. Het resultaat is een stank waar alleen een grote zwerm meeuwen enthousiast over is.
Drie jaar stank
Er voorbijrijden en de ventilatie van je auto af moeten zetten is één ding, in de buurt wonen is zo mogelijk nog erger. 'Het hangt er een beetje van af hoe de wind staat, maar soms is de stank hier echt niet te harden', zegt Dirk Berckmans, die uitkijkt op de zandhopen naast de stortput. 'Dan weten we dat we weer een dagje onze ramen moeten sluiten, hoe warm het buiten ook is. Er zijn geregeld vergaderingen met het bedrijf, maar we kunnen daar alleen maar horen wat de plannen zijn. We wonen hier nu drie jaar en we tellen af tot de laatste put gevuld is. We hopen dat de stank dan weg is.'
'Als we terugkomen van de kust, zeggen we altijd: We zijn weer bij ons Sofie', zegt Staf Uyttersprot, die 's middags op zijn kleinzoon past in de tuin van zijn dochter. 'Toen ze hier kwam wonen, heb ik al gezegd dat ze dat beter niet kon doen. Het lijkt me heel ongezond, zeker omdat ze hier de as van verbrandingsovens dumpen. Een tijdje geleden lag hier zelfs een hoop asbesthoudend beton. Zou u hier willen wonen, heb ik de directeur gevraagd. Het is een biologische tijdbom die ze onder de grond steken. Ik heb mijn dochter op het hart gedrukt hier nooit een moestuintje te houden.'
Geen geurwet
De stank is de voorbije jaren beduidend erger geworden, zo blijkt uit klachten die binnenkomen bij de Vlaamse milieu-inspectie. Die instantie vroeg de intercommunale Ilva, die de stortplaats beheert, al om maatregelen te nemen. Ilva voert nu een intern onderzoek, dat van nabij gevolgd wordt door een milieuambtenaar. 'Er bestaat geen wet over geurhinder, maar de algemene voorwaarde is dat een exploitant alle nodige maatregelen moet nemen om schade en hinder te voorkomen', zegt Diana Leuci, woordvoerster van de milieu-inspectie.'Er is inderdaad wat over en weer gemaild met de Vlaamse milieu-inspectie', bevestigt Henk Geeroms, algemeen directeur van Ilva. 'Maar we hebben die mails niet nodig om ons werk te doen. Het grote probleem is dat je gas niet ziet lopen. Het is dus veel moeilijker om op zoek te gaan naar een lek. Ook als we telefoontjes krijgen van buren, proberen we zo snel mogelijk de bron te vinden.'
Geeroms wijst naar de nieuwe Vlaamse regels om de verergerde stank te verklaren. 'We mogen niet zo veel meer storten. In 2009 is er maar 50.000 ton gestort, in 2008 waren dat er nog 120.000. Daardoor geraken de putten minder snel vol. En het is als ze nog niet vol zijn dat ze kunnen stinken. We dekken ze elke avond af met een laag grond, maar dat is nooit zo goed als de definitieve deklaag van drie meter plus folie.'
Toch doet Ilva er volgens Geeroms alles aan om de stank tegen te gaan. 'Het is in ons eigen nadeel als dat gas ontsnapt, want we gebruiken dat om elektriciteit op te wekken. We laten het dus niet graag ontsnappen.'
HOEGAARDEN - Op 25 maart neemt A&C Systems haar nieuwe bedrijfsgebouw op het industrieterrein Bleyveld in gebruik.
A&C Systems is in de Benelux een toonaangevende distributeur in de telecomsector. De distributie van gsm-toestellen, gsm-accessoires, navigatiesystemen en accessoires leverde in 2009 een jaaromzet van 70 miljoen euro op. Het bedrijf telt momenteel 68 personeelsleden en een kleine zesduizend klanten.
Het huidige bedrijfsgebouw werd te klein. Daarom kocht A&C het aanpalende pand. Dit gebouw dient als stockruimte en omvat een orderpicksysteem. Naast de gekende merken Nokia, Samsung, LG, Sony Ericsson en Tom To, verdeelt A&C Systems ook haar eigen huismerk Globocomm en verschillende accessoiremerken zoals Parrot, Brodit en Valenta.
Dankzij deze efficiënte aanpak kunnen de klanten nu hun bestelling tot 17u doorgeven en wordt die toch nog de volgende dag geleverd. Vroeger kon dat enkel voor bestellingen die voor 15u geplaatst werden. (Raymond Billen)
Een nieuwe mensensoort is ontdekt in Rusland, dankzij dna-tests op een vingerbeentje dat was opgegraven in Siberië. De persoon, die naar schatting 30.000 jaar geleden heeft geleefd, behoorde niet tot de soort Homo sapiens, de enige mensensoort vandaag, maar was ook geen Neanderthaler, een mensensoort die 35.000 jaar geleden uitstierf.
Het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie in Leipzig deed de ontdekking, waarover wordt bericht in het wetenschappelijk blad Nature. De vondst suggereert dat er nog een andere emigratie was van hominide voorouders uit Afrika, waar alle Homo soorten hun voorouderlijke roots liggen. Tot nog toe was gedacht dat enkel de Homo sapiens, Neanderthalers en Homo erectus is staat was tot deze verre verhuis. Het beentje, dat in 2008 werd gevonden in een grot in het Altajgebergte in het zuiden van Siberië, bevatte nog voldoende mitochondriaal dna om geanalyseerd te worden door het team aangevoerd door Johannes Krause en Svante Paabo. (dpa/gb)
De horeca blijft de sector waar de sociale wetgeving het meest met de voeten wordt getreden. Eén op de twee vastgestelde inbreuken doet zich daar voor.
De cijfers werden bekendgemaakt door de staatssecretaris voor de Coördinatie van de Fraudebestrijding, Carl Devlies (CD&V).
De horeca en de bouwsector krijgen de meeste controleurs over de vloer. Dat levert voor de horeca ook de meeste processen-verbaal op omdat er inbreuken worden gepleegd tegen de sociale wetgeving. Ook in de bouwsector gaat het aantal overtredingen in stijgende lijn.
De btw-verlaging in de horeca doet staatssecretaris voor de Coördinatie van de Fraudebestrijding Carl Devlies hopen dat de situatie zich zal normaliseren. De verlaging werd immers gekoppeld aan de invoering van een elektronisch kassasysteem. Het systeem wordt echter pas tegen 2013 veralgemeend ingevoerd.
Devlies wees er ook op dat de betrokken administraties een reeks sociale en fiscale normen uitwerken die gerichtere controles mogelijk moeten maken. Daarnaast komt er een elektronisch systeem van tijdregistratie.
De fraudecijfers in de bouwsector maken het CD&V-regeringslid minder ongerust. De stijging heeft volgens hem meer te maken met efficiëntere controles dan met een toename van de fraude. De regering werkt voor de sector overigens aan een systeem dat de aanwezigheid van werknemers op werven elektronisch registreert. Dat moet misbruiken van het systeem van tijdelijke werkloosheid uit de wereld helpen.
Behalve de horeca en de bouwsector blijkt uit de cijfers dat ook de schoonmaaksector fraudegevoelig is. Uit de cijfers blijkt ook dat Polen en Brazilianen vorig jaar de grootste groepen illegale buitenlandse werknemers vormden. Door een nieuwe regeling zijn de meeste Polen intussen wel legaal in ons land aan de slag.
Botsing tussen twee stuntpiloten in Kreta Een piloot van de Red Arrows (een demonstratieteam van de Britse Royal Air Force; nvdr) is tijdens een oefening in Kreta gecrasht. Hijzelf wist zich te redden door zijn schietstoel te gebruiken, maar moest wel voor verzorging naar het ziekenhuis gebracht worden. Volgens de politie kwam hij er met een ontwrichte schouder vanaf.
Het ongeval vond plaats op de militaire luchtmachtbasis in Kasteli. De acht andere stuntpiloten konden veilig landen op de luchthaven van Iraklion, zo'n 35 kilometer verderop. Volgens lokale media lag een botsing in de lucht aan de basis van het ongeluk. (svm)
TIENEN - PISO organiseert, samen met zes ambachtelijke brouwerijen en de horecafederatie, een proeverij van biercocktails.
Luc Philipart, leerkracht Drankenleer en Zaal van de afdeling Restaurant-Keuken, verdiept zich de biercocktails samen met zijn leerlingen aan de slag. Hierbij kon PISO rekenen op de steun van ambachtelijke brouwerijen Vissenaken, Nieuwhuys (Hoegaarden), Kerkom, De Vlier (Kessel-Lo), Lestedröppel, Boon en Oud-Beersel, en leden van de Horecafederatie. Op 25 maart maakten de leerlingen deze nieuwe biercocktails in aanwezigheid van Karin Jiroflée, gedeputeerde voor onderwijs, en Ilse Struys, directrice PISO. (R. Billen)
Kaatje Spapen uit Vissenaken in finale Humos Rock Rally
Kaatje Spapen won vorig jaar al de Publieksprijs en de 'Prijs Jan Puimège' op de Nekka-wedstrijd.
TIENEN - Kaatje Spapen uit Vissenaken doet samen met haar groep Kamp Maria, Nele Vandenbroeck en de Band met de Fautjes mee aan Humo's Rock Rally. De finale vindt plaats op zondag 28 maart. Eerder won Kaatje al met haar groep Kamp Maria de Publieksprijs en de 'Prijs Jan Puimège' op de Nekka-wedstrijd. Kaatje Spapen en Lisa Smolders van Kamp Maria brengen een mix van folk, soul en country. Meer informatie over Kamp Maria op www.myspace.com/kampmaria
In drie uur van Europa naar Australië: fictie of realiteit?
Het verlangen om in amper een paar uur tijd van Europa naar Australië te vliegen is weer een beetje meer realiteit geworden. Bij tests in de Australische outback hebben militaire wetenschappers een vliegtuig gelanceerd dat een snelheid haalde van maar liefst 5.840 km/u, meldt de Australische krant Daily Telegraph. Dat is dubbel zoveel als de snelste straaljager en zes keer sneller dan een hedendaags commercieel lijnvliegtuig.
Luchtvaart met zogenaamde 'hypersonische' vliegtuigen werd tot voor kort als science fiction afgedaan, maar de afgelopen tests bewijzen dat dat wel eens realiteit zou kunnen worden. Met de snelheden die in de outback behaald zijn, zou een vliegtuig in amper 2,9 uur van Sydney naar Londen kunnen vliegen.
De nieuwe technologie, Hypersonic International Flight Research Experimentation of kortweg HIFiRE, wordt momenteel ontwikkeld door wetenschappers van zowel het Australische als Amerikaanse leger. Zoals dat wel vaker het geval is, zal de technologie -eens het zover is- eerst voor militaire doeleinden gebruikt worden vooraleer u als toerist met een snelheid van bijna 6.000 km/u naar Australië gekatapulteerd wordt. (sps)
Reeën zwemmen Schelde over BORNEM - Ondanks de stevige stroming zijn reeën erin geslaagd de Schelde over te steken ter hoogte van Bornem. Ze waagden de riskante oversteek op zoek naar nieuw territorium. En hun pogingen kennen succes: in Moerzeke, aan de overkant van de rivier, hebben ze intussen voor een fraai nageslacht gezorgd. Jan Van de Velde en Renilde Bleys Natuurgebied De Scheldeschorren in het Waaslandse Moerzeke telt een zestigtal reeën. 'Die zijn daar niet uitgezet', verzekert Willy Van Hoey van de Wildbeheereenheid Scaldinia. 'De dieren zijn er helemaal op eigen houtje gekomen. We hebben al gezien hoe de reeën vanuit Bornem komen overgezwommen. Niet in een grote kudde, nu en dan waagt er eentje de oversteek op zoek naar een nieuw territorium. Voor ons is het een nieuw fenomeen. We hebben observatietorens geplaatst om de dieren te kunnen volgen.' Jim Casaer van het Insituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) heeft zich gespecialiseerd in het onderzoek naar het reeënbestand in Vlaanderen. 'We hadden al weet van reeën die de Schelde overstaken ter hoogte van Ename. Maar of zij daar al zwemmend zijn overgeraakt of via een brug, weten we niet. Over Bornem hebben wij geen informatie gekregen. Feit is wel dat reeën goed kunnen zwemmen.'
Verjaagd door senioren
De reeën zoeken nieuwe gebieden op omdat hun territoriumdrang hen daartoe aanzet. 'In de winter is die drang minder sterk', zegt Jim Casaer. 'Maar in maart-april gaan de bokken opnieuw hun gebied afbakenen. De jonge bokken worden letterlijk verjaagd door de senioren. Ze moeten zelf een nieuw gebied zoeken en om dat te vinden, willen ze best een eindje zwemmen.' Goed een maand later, in mei, gebeurt hetzelfde bij de vrouwtjes. Reegeiten verjagen hun jongen van een jaar oud omdat ze een nieuw kleintje hebben om voor te zorgen. De 'pubers' worden letterlijk uit hun habitat geduwd. 'Ook zij kunnen een rivier oversteken op zoek naar een nieuw gebied, al is het afscheid met de moeder soms maar tijdelijk', zegt Jim Casaer. 'We zien dat het verstoten jong in de winter terugkeert naar de moeder. Dan leven ze in groepjes van drie en soms voegt zich daar ook nog een volwassen bok bij, een sprong heet dat. Voor de rest leven reeën overigens zo goed als solitair.'
Populatie groeit
In Moerzeke zijn de reeën pas de laatste vijf jaar opgedoken. 'Het gaat relatief goed met de ree', bevestigt Jim Casaer. 'De laatste jaren is de populatie blijven stijgen. Waar ze vroeger enkel opdoken in grote bosgebieden in Limburg en Vlaams Brabant, zijn ze vandaag in alle provincies te vinden. Je kan ze tegenwoordig ook gemakkelijker zien. Een ree mag dan wel een schuw dier zijn, in het Zoniënwoud blijven ze vrij dicht in de buurt van wandelaars of fietsers. Ze houden zich gewoon even stokstijf en grazen meteen na de passage rustig voort.'
In Parijs loopt momenteel een tentoonstelling van Fabre met bustes van zichzelf. Troubleyn
ANTWERPEN - Hij is de man die kevers plakte tegen het plafond van het koninklijke paleis en ham tegen zuilen in Gent. En vooral de eerste levende kunstenaar die in het Parijse Louvre tentoon mocht stellen. Maar tegelijk blijft kunstenaar Jan Fabre natuurlijk ook theatermaker. Hij schreef nu een eerbetoon aan de schoonheid. Hans-Maarten Post
'Mijn nieuwe theatertekst De dienaar van de schoonheid gaat over een poppenspeler die de diepe wens koestert om onzichtbaar te worden. Hij hoopt dat zijn poppen belangrijker worden dan hijzelf. Want wil niet iedere kunstenaar dat? Dat zijn werk belangrijker wordt dan hijzelf? Goed wetende dat het tegelijk iets dubbels heeft: hoe meer kunstenaars roepen dat ze onzichtbaar willen zijn, hoe zichtbaarder ze worden.'
Ja, je hoeft Jan Fabre niets meer wijs te maken. Hij weet hoe het zit. Als we hem zeggen dat het al evenzeer dubbel is dat die nieuwe reeks beelden die hij vanaf dit weekend in een Parijse galerij tentoonstelt, bustes van zichzelf zijn, glimlacht hij. 'Vind je dat ijdel? Daar heeft het niets mee te maken. Het is een onderzoek naar het menselijk lichaam. En waar begin je dan? In de spiegel. Heeft wie zo'n beeld koopt, dan Jan Fabre in zijn living? Nee. Een bééld van Jan Fabre. Ze kunnen nooit de ziel van de kunstenaar kopen.'
Je nieuwe stuk is een eerbetoon aan de schoonheid. Is het ooit gebeurd dat je iets maakte dat in jouw ogen mooi was, maar dat uitgespuwd werd door het publiek?
Jan Fabre: 'Vaak. Denk maar aan mijn plafond voor het koninklijke paleis. Daar heb ik veel lelijke brieven over gekregen. Mensen die zeiden dat ik een landverrader en een koninginnenneuker was. Allemaal uit extreemrechtse hoek. Ook al had dat werk een stuk kritiek in zich, op het koloniale verleden, toch werd ik aangevallen. Daar tegenover staan ook mooie reacties. Zoals toen ik een grote schildpad op het strand van Nieuwpoort zette. Ik herinner me een ijsventer, in zo'n auto met een bel. Jan Fabre, ik vind uw sculptuur fantastisch, riep hij, hier, een crème glaceke voor u!'
Wat versta je onder lelijk?
'Het rechtse gedachtegoed. Dat is voor mij absoluut lelijk. Het ontkracht het individu en de individualiteit. Schoonheid heeft de kleur van de vrijheid.'
Noem iets uit het dagelijkse leven dat je absoluut mooi vindt?
'Het menselijk lichaam. Ik zit nu elke dag uren op acteur Dirk Roofthooft te kijken en hij blijft me fascineren. De dienaar van de schoonheid is het slotstuk van een trilogie; van 14 jaar samenwerken. Hij is zo goed, dat hij in mijn ogen echt sexy wordt. Als een bloem die opengaat. Hij heeft een goed buikje, een groot litteken, een kale kop en toch vind ik hem een hele mooie man. Ik heb met danseressen gewerkt die een perfect lichaam hadden, maar die lelijk werden omdat ze niet van binnenuit straalden. Dan heb je niets aan dat paar mooie benen of aan die perfecte danstechniek.'
Wie of wat komt het dichtst in de buurt van je schoonheidsideaal? 'Dat kunnen net zo goed schilderijen als boeken of muziekstukken zijn. Een paar dagen geleden was ik in Wenen, waar ik een tentoonstelling voorbereid in het Kunsthistorisch Museum. Ik heb daar samen met een specialist een uur of twee voor een schilderij van Breugel gestaan: Het gevecht tussen carnaval en vasten. Dat blaast je echt van je sokken. De ongelofelijke intelligentie van zo'n kunstenaar. Dat is beter dan een grote Hollywoodfilm.'
Je was de eerste levende kunstenaar om tentoon te stellen in het Parijse Louvre. Een nieuw publiek ontdekte je werk, maar wellicht vinden ook grote verzamelaars Fabre nog méér de moeite waard. Heeft het je vreemde telefoons opgeleverd? Van kunstverzamelende Hollywoodsterren als Brad Pitt?
'Tuurlijk. Meer dan één zelfs. Maar ik noem geen namen, want dat vind ik opschepperig. Die tentoonstelling in het Louvre was een ongelofelijk succes. Meer dan een miljoen toeschouwers hebben mijn werk gezien. Daar ben ik heel trots op. Minder mooi is dat er daarna internationaal flink gespeculeerd is met mijn werk. Zonder dat ik daar vat op had. Ik heb de gieren gezien die hun graantje wilden meepikken.'
'Daarnaast informeerden er inderdaad een aantal zéér beroemde mensen naar mijn werk. Het interesseert me alleen niet zo, want ik weet dat het gaat zoals in Hollywood zelf: de ene dag ben je hip, de volgende ben je uit de mode. Wat mij meer boeit, zijn die andere rijke mensen die je werk willen omdat ze belangrijke collecties hebben. Zo heb ik binnenkort een tentoonstelling in Kiev, bij Victor Pinchuk, een van de rijkste oliemiljonairs ter wereld. Hij heeft met het Pinchuk Art Centre een eigen, publiek toegankelijk museum. Ik heb liever dat mijn werk mij in dat soort collecties overleeft.'
Belg bij vier Europese kandidaten voor Marssimulatie
PARIJS - De Belg Jerome Clevers is een van de vier overgebleven en door het Europese Ruimtevaartbureau ESA geselecteerde Europese kandidaten om in een 'container' in Moskou een volledige vlucht naar Mars te simuleren, zo heeft ESA vrijdag bekendgemaakt. Het Mars-500 experiment is een zware test naar het menselijk uithoudingsvermogen.
Van de vier ESA-kandidaten zullen er uiteindelijk twee echt deelnemen aan de simulatie waarvoor in totaal zes deelnemers zijn. Ze trainen in het Russisch Instituut voor Biomedische Problemen (IBMP) dat zich op de medische en psychologische kant van bemande ruimtevaart toespitst.
Mars-500 start deze zomer in een speciaal gebouwde menselijke habitat in het IBMP. De naam komt van 250 dagen om naar de Rode Planeet te vliegen, er 30 dagen op te werken en 240 dagen om terug te keren naar huis.
Bovenop de technische uitdagingen voor een bemand retourtje Mars stelt zich volgens ESA de menselijke factor: 'hoe kan men het best mensen selecteren en voorbereiden om mentaal en fysiek een ruimtevlucht van minstens anderhalf jaar te doorstaan in een gesloten ruimte, steeds tegen dezelfde gezichten aankijkend, doorlopend onder stress en geïsoleerd van familie en vrienden'.
Auteur en illustrator Kitty Crowther, die in Ukkel woont en werkt, heeft de Astrid Lindgren Memorial Award gewonnen, een prestigieuze prijs voor kinder- en jeugdliteratuur die ook wel de 'Nobelprijs voor kinderliteratuur' wordt genoemd.
Aan de prijs is een bedrag verbonden van 5 miljoen Zweedse kroon (ruim 500.000 euro). De jury beschrijft de 39-jarige Crowther, dochter van een Britse vader en een Zweedse moeder, als de meester van de lijn, maar ook van sfeerschepping.
In haar wereld staat de deur tussen verbeelding en realiteit wijd open, luidt het verder. Crowther heeft een 35-tal boeken op haar naam staan. Ze illustreert ook boeken van andere auteurs.
Kitty Crowther debuteerde in met Mijn koninkrijk in 1994. Ze kreeg in 1997 een Vlag en Wimpel van de griffeljury voor haar prentenboek Mijn vriend Jim. Voor In het pikkedonker ontving ze in 2003 een Zilveren Penseel, in 2005 gevolgd door opnieuw een Zilveren Penseel, voor Kleine Dood en het meisje. Ze heeft ook onder meer het werk van Bart Moeyaert en Toon Tellegen voorzien van illustraties.
Er waren nog vier andere Belgen genomineerd (Carll Cneut, Klaas Verplancke, Bart Moeyaert en Sylvia Vanden Heede). De prijs werd in 2002 in het leven werd geroepen na de dood van de wereldberoemde Zweedse kinderboekenschrijfster Astrid Lindgren die vooral bekend is van het personage Pippi Langkous.
Tienen. Schepen van Ruimtelijke Ordening Martine Rens (SP.A) neemt de waarschuwving tegen wonen onder hoogspanningslijnen ter harte. In het woonuitbreidingsgebied Breisemveld moeten de bouwers enige afstand in acht nemen.
Het Breisemveld, samen 25 hectare, wordt deels bebouwd. Het initiatief komt van Interleuven en Sociaal Wonen arrondissement Leuven. Eerst echter wordt nog de sociale verkaveling '39 kavels) in Kumtich ontwikkeld.
Over het gebied lopen, boven- en ondergronds, hoogspanningslijnen van en naar de transformatiepost aan de Aarschotsesteenweg. Minister Jo Vandeurzen (CD&V) waarschuwde voor risico voor kinderen onder hoogspanningslijnen. Schepen Rens neemt dat standpunt over en wil een voldoende afstand respecteren tussen huizen en leidingen. (Billen)
Een postkoets, wordt dat het trieste lot van de eens zo krachtige terreinwagen Hummer? General Motors stopte recent de productie van de meest gehate 4x4 maar de New-Yorkse filmmaker en artiest Jeremy Dean gaf het voertuig een nieuwe bestemming. Hij haalde de motor eruit en maakte van de snuit de bok. Het pk-monster wordt nu getrokken door twee paarden.
Het initiatief van Jeremy Dean is een knipoogje naar de crisis. Onder de Grote Depressie, begin jaren 30 van vorige eeuw, zagen veel Amerikanen zich verplicht een paard voor hun auto te spannen omdat ze geen dollars hadden voor de brandstof. Die bizarre voertuigen werden toen smalend de Hoover cars genoemd, naar de toenmalige president Herbert Clark Hoover. Dean drijft de satire nog verder en doopt zijn levensgrote voertuig de Ceo Stagecoach (de postkoets van de bedrijfsleider).
