De LaPerm ..huiskat met gekrulde vacht.!!!

 

In het voorjaar van 1982 werd er in The Dalles, om precies te zijn in de schuur van de boerderij van Dick en Linda Koehl, een nestje katten geboren. Toevalligerwijs was dit de eerste keer dat Linda bij de geboorte aanwezig was. Tot haar grote verbazing bevond zich in het nest een enkel volkomen haarloos katje met enorme oren.


 

Linda vertelde later dat ze nog nooit zo'n lelijk kitten gezien had, en dat ze dacht dat het diertje waarschijnlijk niet oud zou worden. Tegen alle verwachtingen in groeide het katje echter voorspoedig op. En tot ieders verbazing verscheen er op het kale lijfje een zachte, krullende vacht. 


 

Ook bleek al snel dat Curly, zoals Linda het diertje had genoemd, een heel ander karakter had dan de andere katten op de boerderij: ze was vriendelijk, lief en vol vertrouwen in de mensen. Ze genoot van aandacht, zonder echter ooit opdringerig te worden. Zelfs toen ze als gevolg van een ongeluk ernstig gewond raakte, bleef ze geduldig en vriendelijk. Ze leek zelfs te genieten van de extra aandacht. Toen ze weer beter was, ging Curly weer naar buiten, waar ze zich bij de andere werkende boerderijkatten voegde.

 


Karakter
De LaPerm heeft een lief en aanhankelijk karakter. Is erg speels en weet zichzelf met alles te vermaken maar weet ook de aandacht op te eisen. Houd erg van contact met mensen en is in het spelen onvermoeibaar. Kan goed overweg met andere huisgenoten zoals honden ...  vogels en andere katten.


 

Het uiterlijk
Opvallend is de gekrulde vacht van de LaPerm. Het ontbreken van een ondervacht zorgt er tevens voor dat ze nagenoeg niet verharen wat het een ideale kat maakt voor mensen met allergie problemen. De verzorging van de vacht is nihil. Ze hoeven niet gekamd of geborsteld te worden.Ziehier een prachtige voorstelling van deze toch extreem jonge ras de LaPerm ... let wel deze docu is in het Duitstalig ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alborens dit aan te klikken é

  


Veel liefs ...  Groetjes ... Miryam

"Vergeleken met andere hondenrassen kan het karakter van de Ridgeback het best worden omschreven als excentriek. De volwassen Ridgeback is onafhankelijk, straalt rust uit en kan gereserveerd zijn tegenover vreemden. Ook laat hij een bepaalde vorm van arrogantie en zelfverzekerdheid zien.
 

 


Een Rhodesian Ridgeback is een bijzonder hondenras voor wat betreft de inprenting. Hij heeft namelijk een zeer goed associatievermogen en neemt dan ook alle positieve maar vooral de negatieve indrukken, die zijn omgeving hem bieden, in zich op. Deze indrukken zijn van beslissende invloed op zijn gedrag gedurende de rest van zijn leven.


 


Zijn eigen wil, vastberadenheid en gevoel voor eigenwaarde maken dat de Rhodesian Ridgeback niet tot onderworpenheid gedwongen kan worden. De houding van deze hond is niet die van een slaaf maar van een partner en de Rhodesian Ridgeback dient als zodanig behandeld te worden. De enige manier om een Ridgeback goed te laten functioneren en om respect van hem te krijgen is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en een goede training.


 

Als huisgenoot en vriend demonstreert de Ridgeback een bijzondere trouw en toewijding aan zijn huisgenoten en zoekt een individu uit die hij als van hem beschouwt. Vaak wordt er gezegd dat "U" een hond bezit, uw Ridgeback ziet dat anders; "hij" bezit U. Om deze reden is een Ridgeback een uitstekende bodyguard en waakhond. Hij beschouwt namelijk uw eigendom als het zijne.

 
 


Van nature een luilak, zal hij geen onnodige energie verspillen om zijn doel te bereiken. Hij zal vaak tevreden zijn als hij zijn tijd kan gebruiken met dutten. Dit mag gezien worden als het tegenovergestelde op de omschrijving van de energieke en dynamische hond waarvoor de Rhodesian Ridgeback vaak doorgaat. Voor de beweging en de conditie van de volwassen Ridgeback zijn lange wandelingen noodzakelijk.Hier een prachtige Duitstalige docu van deze toch wel uitzonderlijk biezonder mooie ras ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é

Van oorsprong is de Rhodesian Ridgeback een jachthond met een grote presentatie en aanwezigheid. Hij heeft een uitstekende "neus". 


 

Specialisten spreken dit ras toch enigsinds tegen , daar ze het over de " pronkrug hebben , zij beschrijven dit eerder aan aangeboren afwijking nml Spina bifida of "open rug" is een aangeboren afwijking die het gevolg is van een ontwikkelingsstoornis van ruggenmerg en wervelkolom. Meestal is de afwijking ter hoogte van de lendenwervels (lumbaal) gelegen, soms ter hoogte van het heiligbeen (sacraal) of de borstwervels (thoracaal). Fokkers beweren het tegendeel  Ziehier een pro en contra van specialisten en fokkers ... !!

 De Ridgeback heeft een zesde zintuig voor gevaar en staat open voor indrukken uit zijn omgeving, zoals men dat vaker kan vinden bij wilde dieren. Wellicht is dit het gevolg van de strenge selectie die de jagers op groot wild vroeger doorvoerden. Deze eigenschappen zijn in de erfmassa van de Rhodesian Ridgeback verankerd.

 
 


Hij is intelligent en toegewijd zonder dat hij zijn aanhankelijkheid verbergt. De Ridgeback laat zijn toewijding zien bij het werken met zijn eigenaar en het beschermen van zijn eigendom. Kortom een hond die voor eenieder, die eerlijk met hem omgaat, een trouwe en toegenegen huisgenoot is die in extreme omstandigheden tot buitengewone prestaties bereid en in staat is."

Overgewicht bij paarden ...

Het beroemdste kattenras ter wereld ... de Pers

 

Langharige katten waren tot aan het midden van de zestiende eeuw onbekend in Europa. De eerste voorouders van de Pers werden vanuit Perzië (het huidige Iran) in de zeventiende eeuw door Pietro della Valle in Italië geïmporteerd.
Later bracht Nicolas Fabri de Peiresec, raadgever van het Parlement in Aix-en-Provence, vanuit Turkije katten naar Frankrijk (mogelijk van het type Angora). Deze katten waren erg in trek bij de Europese adel.

 


Zie hier een korte beschrijving van deze toch zo prachtige kat! Vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé





Louis XV bezat een witte angora Pers.
In de eerste helft van de negentiende eeuw werden enkele in Italië gefokte 'Perzen', in Frankrijk en Engeland geïntroduceerd en gekruist met Perzen van Turkse oorsprong.

  


De eerste dieren werden in het Crystal Palace in Londen in 1871 tentoon gesteld. Rond die tijd werd door Britse fokkers een fok- en selectieprogramma op poten gezet. Kruisingen met Angora katten werden uitgevoerd om de vachtkwaliteit te verbeteren. Anderzijds werd systematisch werk gemaakt van een uitbreiding van kleuren en aftekening, met als resultaat een tweehonderd tal variëteiten.


 

 
Algemene kenmerken
Middelgroot tot groot, gedrongen type met een massief lichaam, korte ledematen, erg lange vacht, adellijk en majestueus voorkomen, gewicht 3,5 tot 7 kg.
Karakter/bijzonderheden
Vreedzame, rustige, nuchtere, huiselijke kat die zich erg goed thuis voelt in een appartement.

 

Sociaal, vredelievend, nooit agressief, zacht en heel vriendelijk. Hij is erg gehecht aan zijn baas. Hij kan goed met andere katten, honden en kinderen overweg, maar stelt zich iets wantrouwig op tegenover vreemden. Hij heeft rust nodig om zich prettig te voelen.

Hij verdraagt de eenzaamheid. Hij miauwt niet vaak en heeft een zachte stem. Het ras is pas met twee jaar volwassen. De puberteit wordt pas laat (met twaalf maanden) bereikt. Weinig vruchtbaar en soms moeilijke bevallingen.
De verzorging is een niet te onderschatten bezigheid (borstelen, kammen en wassen). De lengte van de haren zorgt ervoor dat zich makkelijk knopen en klitten vormen. Dagelijks moet de vacht ontward worden, de dieren ruien in de lente en de zomer. De ogen, die vaak tranen, moeten regelmatig gereinigd worden.


 

Veel liefs ... groetjes ... Miryam

Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje  ...

 


De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke lieve rattenvanger !

 


En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.


 


Oorsprong
De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. . 


  


Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos.

 


Mag ik u voorstellen ... het smoushondje Sven  ... hij word hier vriendelijk uitgenodigd  om mensen kunstjes aan te leren in een prachtige demo ,als voorbereiding op Doggy dance , Hoe begin ik eraan ... ?? Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...

Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.


  

Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd


 


Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.

 

 


Gezelschap
De smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.


  

De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zijn snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!

 

Veel liefs ... t speurneusje ... Miryam

Brindle Paarden  ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !

 


Brindle paarden zijn eigenlijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren.


 



Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek.
De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.



 


Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon.  Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een ‘normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.



 


Ik wil je even niet onthouden van een Filmpje , maar op moment zijn helaas geen filmpjes van Brindle paarden beschikbaar , heb hier dan wel een prachtig voorbeeld van een Brindle hond ,nml van een Brindle Deense Dog ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !!!

 Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd.

 
 


Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.


 

Veel liefs ... groetjes ...  Miryam

De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !

 


De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.


 

De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief.
 

 


Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.


 

Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen... !

 

 


Geschiedenis van het ras :
In de negentiende eeuw kwamen in Schotland meerdere soorten laagbenige, ruwharige terriers voor. Robuust,niet kleinzerig en uitstekende bestrijders van schadelijke dieren. Soms werden er witte pups geboren, die meestal om het leven werden gebracht omdat men van mening was dat hun jachteigenschappen niet zo goed waren als die van hun gekleurde broertjes en zusjes.


 


Op het eiland Skye kwamen echter al sinds het begin van de achttiende eeuw geheel witte terrierstammen voor, daar er fokkers waren die zich inzetten voor deze witte terriervariëteit. Het is echter door kolonel Malcolm uit Poltalloch in Schotland die aan het begin van de twintigste eeuw zijn honden tentoon begon te stellen dat de witte terrier bekend werd. Zijn honden en langharige, witte variëteit, die Rosneath Terrier werd genoemd, legden de basis voor de hedendaagse 'Westie'.


  


Algemene omschrijving
Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen. Ze zijn niet snel ergens van onder de indruk, en alert op alles wat er om hen heen gebeurd. Ze laten hun stem horen als ze onraad bespeuren. Excessief blaffen kan bij goede opvoeding worden voorkomen. Ze zijn trouw aan hun eigenaar en diens gezinsleden, en beslist aanhankelijk, maar tevens eigenwijs en zelfstandig.


 

Hun slimheid en vindingrijkheid moet niet worden onderschat; hun aanwezigheid geeft zonder meer leven in de brouwerij. Ziehier het prachtig super lief filmpje ... met twee Westies in de hoofdrol ... hiii ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... hmm ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !

Hoewel alert zijn ze niet argwanend t.o.v. vreemden. Het ras kan het goed vinden met kinderen, zeker als deze de leeftijd hebben waarop ze met de hond kunnen spelen en ravotten. De omgang met andere honden is redelijk tot goed, al kunnen reuen het soms niet altijd laten om een sexe-genoot uit te dagen.


 


Het jachtinstinct is sterk ontwikkeld, wat inhoudt dat een harmonieuze omgang met kleine huisdieren niet vanzelfsprekend is. Een goede socialisatie kan echter een wereld van verschil maken. Deze hond heeft een doortastende baas nodig die hem beslist consequent moet opvoeden, en die zich niet om de tuin laat leiden. Blijft duidelijke leiding achterwege dan zoekt de hond zijn eigen (vaak ongewenste) bezigheden.


  
 
Westies ravotten en graven graag. Ze hebben een meer dan gemiddelde bewegingsbehoefte en zijn graag buiten. Een Westie die als huishond gehouden wordt zal eens per kwartaal getrimd en geknipt moeten worden. Buiten de trimbeurten moet de vacht ongeveer tweemaal per week worden doorgeborsteld met een slickerborstel. De beharing is dusdanig van structuur dat vuil en modder zich -na opdroging- vrij eenvoudig uit laten borstelen. Honden van dit ras zijn gezinshonden bij uitstek, mits het gezin sportief is ingesteld. 

 

Veel liefs...'t speurneusje  ... Miryam

De Noriker ...
Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ...

 

Zo'n 50 % van alle paarden in Oostenrijk behoort tot het oersterke Noriker koudbloedras.Elke Oostenrijkse boer heeft één of meerdere Norikers en 's winters staan ze broederlijk tussen de koeien op stal. Ze gebruiken deze paarden om hout te slepen, toeristen rond te rijden en mee te pronken op oogstfeesten.




 




In Oostenrijk geniet het dier de status van 'beschermd ras' en dat levert de fokkers en fokpremie op.Een echt werkpaard zal de Noriker altijd blijven. Er was en er is in de bergen nog steeds geen beter vervoer- en transportdier dan dit ras.




 



Met de opkomst van het toerisme en de groeiende interesse in sport- en recreatiepaarden, blijft het aantal Norikers gestaag toenemen.

De huidige Noriker is mede dankzij zijn zachtaardige karakter en zijn koele hoofd een populair veelzijdigheidspaard dat uitmunt in betrouwbaarheid en werklust.
 

 



Zie hier een prachtig getint Oostenrijks winters tafereeltje ... je zou zo je koffers pakken en wegwezen ... ghiiiii ... Sneeuwpret ... romantiek en paarden staan centraal op de achtergrond een verrassend mooi jodelend countrey deuntje...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...


 

Western rijden, aangespannen rijden voor de kar, de slede of de bierwagen, boomslepen, ploegen, oogsten, dressuur en recreatief rijden, de Noriker vindt het allemaal best. Een familiepaard van top tot teen, een paard met toekomst.



 


ls menpaard is de Noriker verrassend wendbaar, erg betrouwbaar, verkeersmak en voorwaarts. Van nature reageren ze heel goed op de stem, een eigenschap die ze gemeen hebben met andere boomsleeppaarden. Als rijpaard zijn ze evenzeer supergeschikt. Het hele gezin kan er dagen mee op tocht, ze worden nooit moe. Ze zijn betrouwbaar in alle situaties, zijn berensterk en willen graag werken.

 

In de Oostenrijkse Alpen vormen kruiden een belangrijk onderdeel van het Noriker menu, dat verder bestaat uit gras en hooi dat veel minder voedzaam is dan bij ons. Daarom moet een  Noriker zo sober mogelijk worden gevoed



 

Veel liefs .... groetjes ... Miryam

Een verlamming van je geliefde huisdier... hoeft niet het einde te zijn ! !

 

Wanneer een hond niet meer uit kan kijken naar de leuke dingen van een hondenleven (zoals bos- of strand)wandelingen, ravotten met soortgenoten en het op de hielen zitten van een weggeworpen bal zal deze zich ook echt invalide gaan voelen.


 
 

Het gevolg is, dat zelfs een jonge hond zich zal gaan gedragen als een hoog bejaarde viervoeter.


 


Een hond heeft dagelijks beweging nodig om gezond te blijven.
Wanneer deze die beweging niet/niet genoeg krijgt (door bijv. verlamming, artrose, hd of andere klachten aan rug, heup of achterpoten) zullen de spieren van de hond verslappen en gaat de lichamelijke gezondheid van de hond achteruit.


 

 
Bovendien heeft het niet meer valide zijn van een hond ook gevolgen voor zijn/haar mentale constitutie !


 


Ziehier een prachtige mooie intro hoe honden groot en/of klein hun leven aangenaam " gelukkig " kunnen verder zetten in een hondenrolstoel ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !

Vrijheidsdressuur ... ! !
De beste beloning voor het paard  is het mogen stoppen met het werk ! !

 


Vrijheidsdressuur is geen paardenfluisteren, het is de magie om naar paarden te luisteren .Als jij naar je paard luistert , luistert je paard ook naar jou. Het is de magie van paarden die knielen en steigeren op onzichtbare hulpen.


 


De magie van paarden die vrijwillig hun hele lichaam stretchen of gymnastiseren via oefeningen zoals een buiging, compliment en het gaan liggen Maar het mooiste blijft toch altijd het moment dat je paard vrijwillig opeens roept en "kijk" een compliment , geheel uit zichzelf ! ! hmm ... een beetje gymnastiek kan natuurlijk nooit geen kwaad ... denk eraan ... de beste beloning wat je je viervoeter kunt geven is het stoppen met trainen , als ze iets correct hebben uitgevoerd ... ! ! 


  

Voor de echte paardenliefhebbers ...euh ... waar je de rillingen van krijgt ...! ! Ziehier een kort filmke van de toen nog jonge hengst Alborozo 
met lange leidsels ... Wauuuuuw ....super ! !  Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...

De Tsjechoslowaakse Wolfhond...

 

De Tsjechoslowaakse Wolfhond is een relatief nieuw ras dat niet kan terugkijken op een jarenlange traditie, noch op beroemde fokkers en / of eigenaren. Toch trekt dit ras de aandacht waar ter wereld hij ook verschijnt. Door hun afstamming staan deze honden nog heel dicht bij de natuur. De eerste indruk is dat hij lijkt op een wolf. Met zijn schouderhoogte van minimaal vijfenzestig centimeter voor een reu en zestig centimeter voor een teef oogt hij imposant, zonder zwaar of grof te zijn.


 

 
Zijn stokharige, dichte vacht is wolfsgrauw met een rastypisch, licht masker. Zelfbewust kijkt hij de wereld in met zijn barnsteenkleurige, licht schuin geplaatste ogen. Zonder zijn baas met zijn ogen te volgen,weet deze hond precies waar zijn baas zich bevindt en wat hij doet.


 


Liever gebruikt hij zijn ogen om de omgeving in de gaten te houden. Zonder problemen kan hij kilometers afleggen, hij weet zich perfect te oriënteren en reageert bliksemsnel op alles wat er in zijn omgeving gebeurt. Ziehier een prachtig mooi intro van deze toch fasinerende hond ... ghiiii ... ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ...

Hij is in staat om onder elke weersomstandigheid een zelfs uren oud spoor te volgen. Al deze eigenschappen maken hem tot een gebruikshond bij uitstek. Hij is inzetbaar als bijvoorbeeld politiehond, speurhond, reddingshond, e.d. Maar ook als familiehond slaat hij een goed figuur en gaat vol enthousiasme met zijn baas naar de hondenclub om te trainen. Kortom; in principe kan hij alles .Mits hij daartoe gemotiveerd wordt! 


 

De Tsjechoslowaakse wolfhond wordt bij een consequente maar geduldige opvoeding een gehoorzame hond, maar is in zijn eerste levensjaren snel afgeleid. Door zijn energie en ondernemingslust haalt hij vaak ondeugende streken uit, tevens vinden zij het heerlijk om overal op te kauwen. 


 

Dit is heel natuurlijk gedrag alleen weet hij niet dat uw spullen daar niet tegen bestand zijn. Daarom is het noodzakelijk dat u in het bezit bent van een flinke bench of kennel, zodat als u even niet op hem kunt letten uw spullen veilig zijn.

Geef hem voldoende eigen veilig kauw- en speelmateriaal. Over het algemeen is een Tsjech minder snel zindelijk dan een doorsnee hond, vreugde en deemoedsplasjes komen vaak voor. Hij toont door dit gedrag een en al onderwerping aan u als mens. U mag hiervoor dus nooit straffen !!


 

Negeer het, en doe niet te uitbundig als u thuis komt. De hond kan dominant zijn tegenover andere honden Soms komt de terughoudendheid van de wolf t.a.v. vreemde dingen en mensen nog wel eens voor. Vele hebben de eigenschap het gezin en alles wat daar bij hoort te beschermen. Deze beschermings- en /of bezitsdrang kan hij ook vertonen t.o.v. uw tas, de auto en andere zaken. Tijdens een wandeling wil hij het liefst iedereen bij elkaar houden en loopt daarbij steeds van voor naar achter om iedereen nauwlettend in de gaten te houden. Kortom het is een levenslustige, aanhankelijke hond die het heerlijk vindt om bij en met je te zijn.

 

Veel liefs ... t speurneusje .... Miryam


met dank aan ...

De Somali's ... een bron van inspiratie, levensvreugde en pret...

 

Somali's zijn slank en is een zeer elegante kattenras. Kenmerkend is hun prachtige vacht  . De haren worden gekenmerkt door een dubbele, soms driedubbele, bandenmarkering. Dit wordt 'ticking' of 'agouti' genoemd. Voor een wildkleur betekent dit een zwarte haarpunt, dan een rossige kleur, gevolgd door een zwarte band en een warm abrikooskleur. 

 

Zowel de Abessijn als ook de Somali is zeer intelligent en aanhankelijk. SomAby's zijn bijzonder op hun mensen gesteld en bruisen van energie. Zelfs op ver gevorderde leeftijd zijn de SomAby's nog actief en in het leven geïnteresseerd en voelen ze zich nog steeds betrokken tot het wel en wee van het huishouden. Eenmaal gewend aan hun mensen zijn het vrienden voor het leven. Ze zijn inventief (zien in elk voorwerp een speeltje) en watervlug. Dichte deuren zijn ervoor om geopend te worden, losse veters om nagejaagd te worden. Bewegende tenen laten ze niet ongemoeid.

  

Mogen ze in een afgeschermde tuin ravotten, dan racen ze er vol energie doorheen op zoek naar prooi, van insecten, via kikkers en muizen tot vogels. Ook wormen laten ze niet met rust. En ja, af en toe moeten ze even pronken en brengen ze hun buit naar binnen om vervolgens vol trots de complimenten van hun eigenaren af te wachten.

 

 

Veel liefs ... groetjes ... Miryam

De Haflinger ... een werklustige pony ! !
 
 
 


Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .


 

De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'.
 

 

Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.


 

Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig. 


  

Tegenwoordig vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.


 


Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!

 

Veel liefs ... groetjes ... Miryam

De Lundehond ...
het meest interressante en ongewone ras door zijn specifieke unieke kenmerken...

  

De Lundehund is het meest interressante en ongewone ras door zijn specifieke unieke kenmerken. Ze zijn een zoölogische rariteit die minstens 6 volledig ontwikkelde tenen aan elke poot hebben.

 

  

Ze kunnen hun gehoorgang afsluiten en zijn in staat om hun hoofd achterwaarts over hun schouders te bewegen. De poten zijn extreem flexibel en kunnen uitgestrekt worden naar de zijkant toe. Door de extra tenen en de flexibiliteit van hun poten hebben ze een speciale manier van lopen. Ze peddelen met hun voorpoten, steeds kleine circels makend in de lucht.

   


6 volledig ontwikkelde tenen.De kop over hun schouders naar achter buigen.De voorpoten zijn erg flexibel en hij kan ze tegelijkertijd naar links en naar rechts spreiden .De gehoorgang afsluiten. Hun ovale voeten zijn licht naar buiten gedraaid.  Er zijn zes tenen aan elke voet, 8 voetzooltjes aan de voorbenen en 7 voetzooltjes aan de achterbenen.(bij andere honden is dit 6 voor en 5 achter )



 


 Er bestaat een speciale band tussen de Lundehund en zijn baas. Je kan je hond los laten zonder bang te hoeven zijn dat hij wegloopt. Ze zijn van nature "geprogrameerd" om altijd bij je in de buurt te blijven. Ze blijven altijd op zicht- of gehoorafstand.


 


De Noorse Lundehund heeft zich zelf ontwikkeld zonder ingrijpen van de mens. "Lunde" is Noors voor papegaaiduiker en "hund" is hond. Als je naar de bouw en unieke kenmerken van de hond kijkt, kun je zien hoe hij heeft kunnen overleven op zo'n ruig eiland.


 


Sinds de jacht op de papegaaiduiker verboden is, is het overleven van het ras volledig in handen van de mens. We moeten dan ook samen proberen de unieke eigenschappen van dit ras te behouden, anders gaan ze voor altijd verloren.


 


De Lundehund komt van origine van de Lofoten eilanden aan de noord- west kust van Noorwegen. Een goede jager was net zo waardevol voor zijn eigenaar als een melk koe.De lundehund heeft 38 tanden, een "gewone" hond heeft er 42. Alle standen zijn toegestaan op shows, behalve overbijt en een grote onderbijt.
 

 


Hier een prachtige docu van reizigers die de afkomst van de Lundehund nader gaan bekijken ... let wel ... dit is een Duitstalige docu ...vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é  ...

Een Lundehund hebben is het hebben van een mix van een kat, net zo lenig, een vos, net zo slim, en een wolf, net zo wild.


 


Ze leren snel en gemakkelijk, ze leren jou meer dan jij hun. De gouden regel is:"werk altijd samen met je hond, niet tegen hem".Lundehunden zijn heel graag bij hun eigenaar. Ze geven weinig om vreemden. Door hun kleine formaat zijn ze heel gemakkelijk overal mee naar toe te nemen.  

  

Veel liefs ...'t speurneusje ... Miryam

Na de Lundehond nu ook een meertenige kat ... meer bepaald de Polydactyle kat ...

  

Katten hebben gewoonlijk 18 tenen, 5 aan elk van de voorpoten en 4 aan elk van de achterpoten. Polydactyle katten (ook wel hyperdactyl genoemd) hebben extra tenen aan hun poten. Bij polydactylie zijn er meer dan het normale aantal tenen. Het komt van het Griekse "poly" dat "veel" en "dactylo" dat "vinger of teen" betekent.

  

Vroeger waren ongeveer 40% van de Maine Coons Polydactyl. In de Amerikaanse volksverhalen werd gezegd dat deze katten wilde jagers waren en dat ze hun overgrote voeten daar bij gebruikten om levende vis uit de rivieren te vangen. Onderzoeken aan katten met Polydactyl tussen de 40er en 70er jaren wezen uit dat het begin van deze eigenschap bij katten waarschijnlijk zijn voorgekomen door de uit Engeland meegebrachte katten door Puriteinen naar de Boston omgeving.

  

Volgens de engelstalige wikipedia is een polydactyle kat een kat die meer dan de normaal aantal tenen heeft aan zijn poten. Polydactylie bestaat in de dierenwereld, maar ook bij mensen. Normaal gezien hebben katten vijf tenen aan elke voorpoot en vier aan elke achterpoot. Bij polydactyle katten is het zelfs mogelijk om 7 tenen te hebben aan voor- en/of achterpoten.

 
 

Polydactylie is afkomstig van een dominant gen in één van de voorouders van een poes. Het is niet schadelijk voor de poes. Tegendeel zelfs, het kan soms een voordeel zijn voor de poes. Het komt vaak voor dat een polydactyle kat een extra teen heeft die te vergelijken is met de menselijke duim. Door deze extra teen wordt de poes in staat gesteld om dingen vast te grijpen of te openen.

  


Hier een korte voorstelling van een Polydactyle kat ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é  ...



Polydactylie lijkt het meest voor te komen aan de Oostkust van de Verenigde Staten en in Zuid-West Engeland. 

  

Geruchten bestaat dat polydactyle katten een uitzondering zijn in Europa omdat deze aanzien werden als gelijken met heksen. Andere geruchten vertellen dan weer dat polydactyle katten veel voorkomend zijn in de Cardigan gebieden aan Wales. Daar zijn ze beter gekend als Cardi-cats.

Nobelprijswinnaar Ernest Hemingway is de meest bekende polydactyle kattenliefhebber. Na zijn dood werd zijn huis dan ook omgevormd tot museum en opvangtehuis voor katten, waaronder verschillende polydactyle katten) 

  

Veel liefs ... spinnende groetjes... Miryam

Voltige ! ! Wat is voltige ...?


 

Voltigeren wordt waarschijnlijk het best beschreven als gymnastiek op een paardenrug. Tegenwoordig is het een internationaal erkende sport, die sinds 1982 onder auspicien van de FEI staat. 

           
  


Voltigeren is ooit ontstaan als leermethode om beginnende ruiters aan de bewegingen van het paard te laten wennen en balans en zelfvertrouwen te geven. Vooral cavaleriescholen gebruikten voltige oefeningen om nieuwe rekruten te leren in balans te blijven op een bewegend paard.Hier een korte introductie van het voltigeren , in dit logje uitzonderlijk 3 filmpjes te zien !! Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan t blog niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt é ... knipoogje !! 

 Voltigeren diende ook om de ruiter fitter en sterker te maken en zelfvertrouwen te geven.In 1976 is voltige in Nederland geïntroduceerd als een tak van de paardensport met het doel kinderen te leren paardrijden...! 


 

Als je wilt gaan voltigeren, moet je van nature een goed evenwichtsgevoel hebben, lenig zijn en gracieus en elegant kunnen bewegen. De sport vereist ook zelfvertrouwen en moed om moeilijke oefenigen kalm uit te voeren. 

 

Veel liefs warme groetjes … Miryam

De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.

 


De Shar-Pei is een heel oud ras en zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld. De geschiedenis van de Shar-pei gaat wel meer dan 2000 jaar terug. Waarschijnlijk is de plaats van oorsprong de stad Dialak in de Chinese provincie Kwung Tung.

De Shar-Pei werd toen gebruikt als werkhond, zoals voor de jacht, bewaking
en als herdershond.

 
 


De Shar-Pei’s werden geselecteerd op hun kracht en intelligentie en wanneer ze daaraan niet voldeden werden zij waarschijnlijk opgegeten. Als soort van amusement werd de Shar-Pei in de dorpjes ingezet als vechthond, immers zijn harde vacht voelde niet prettig aan in de bek van een tegenstander en ook de kleine driehoekige oren en zijn diepliggende ogen maakte hem minder kwetsbaar.


  


Het is niet ondenkbaar dat de Shar-Pei middelen kreeg toegediend omdat de agressie die nodig was voor dit soort gevechten van nature niet in de Shar-Pei zat.Eind jaren zestig was het ras bijna uitgestorven en het is te danken aan de in Hong Kong wonende Matgo Law dat vandaag de dag een heleboel mensen over de hele wereld genieten van dit heerlijke ras.


 


De Shar-Pei is een compact gebouwde, rustige hond. Als pup hebben zij veel rimpels maar als ze ouder worden verdwijnen die,ze groeien in hun “ Jas”. Alleen op hun schoft en kop zijn dan rimpels toegestaan. Er zijn verschillende hoofdtypes, de dikkere Meathmouth en de smallere bonemouth ! ! Ziehier een prachtige slide van deze toch bijzonder mooie hond !! Vergeet t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ...

De Shar-Pei behoort een blauwe tong te hebben, net zoals de Chowchow en men denkt ook dat de Shar-Pei ontstaan is uit meerdere rassen zoals bv de Chowchow. Ook zijn er twee vacht types, de korte stugge horsecaot vacht en de wat langere zachte brushcoat.

De Shar-Pei is een echte gezinshond, hij is zeer intelligent en is erg lief voor kinderen.Ook is hij zeer trouw aan zijn baas en gezin. Ten opzichte van vreemden kunnen zij wat terughoudend zijn maar kennen ze je eenmaal dan zijn het hele aanhankelijke honden. Het zijn goede bewakers van huis en haard.


  


Ondanks dat ze stoer en macho overkomen zijn ze over het algemeen zeer gevoelig en als ze vinden dat een ander teveel aandacht krijgt dan zullen ze alles uit de kast halen om dat even te veranderen, met hun charmes wel te verstaan!
Over het algemeen kunnen zij goed met andere dieren overweg, helemaal als zij daarmee van jongs af aan mee opgroeien. De Shar-Pei is over het algemeen zeer snel zindelijk .Het zijn “ schone” honden en de meeste vinden water en modder maar niets, uitzonderingen daar gelaten.

 
 


Soms ontstaan wel eens communicatie problemen met andere honden. Door zijn vreemd uitziende uiterlijk, de hoog gedragen staart, de rimpels op de schoft waardoor het haar iets omhoog staat, de rimpels op de kop en soms het snurkende geluid,kunnen andere honden dat opvatten als zijnde dominant gedrag. Een Shar-Pei heeft wel een strakke hand qua opvoeding nodig maar het is zeker niet zo dat dit ras niets te leren valt zoals vroeger nog wel eens gedacht werd. Vele Shar-Pei doorlopen met glans de gehoorzaamheids en behendigeids cursussen!

 

Veel liefs ... 't speurneusje... Miryam

De Devon Rex .....( huiskat )!
Ook deze word aanbevolen aan mensen die allergisch zijn voor katten .... ! !

 


In 1960 vond men in het Engelse Graafschap Devonschire een kat met een krullende vacht. Tien jaar eerder was in cornwall ook een dergelijke kat aange troffen,de eerste Cornish Rex.De nieuw gevonden kat en zijn nakomelingen werden aanvankelijk dan ook gekruist met Cornish Rexen, omdat men dacht dat het om een identieke vachtmutatie ging.


 
Al gauw bleek het om een ander soort krullende vacht te gaan en besloot men de tweede vachtmutatie separaat door te fokken en deze te noemen naar het gebied van oorsprong. Het type van de allereerste Devon Rex, een zwarte kater met de naam Kirlee,was erg apart en werd gekenmerkt door een grappig, koboldachtig kopje en een gematigd elegant lichaam. Deze kat vertegenwoordigde het gewenste rasbeeld. Met behulp van vele andere kattenrassen en huiskatten werd de Devon Rex als ras opgebouwd.

 
 
Karakter.
De Devon is een intelligente kat met een zachtaardig,aanhankelijk karakter. Hij is zeer op mensen gericht, en kan er moeilijk tegen om alleen te zijn. Het liefst heeft hij de hele dag mensen om zich heen; het is dan ook niet verstandig om een Devon Rex zijn dagen in een buitenren te laten slijten, het dier zou wegkwijnen en ziek worden van eenzaamheid.
 
 


Hoe intelligent ze wel zijn kun je in het hieropvolgend filmpje zien ! De Devon Rex is wel een leergierig katje ... ghiiiiii ...vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
 

Ze zijn erg nieuwschierig en willen overal bij betrokken worden. Omdat ze zo intelligent zijn en zo gericht op hun verzorgers kunnen deze katten allerlei kunstjes leren, zoals apporteren van propjes papier en het lopen aan een tuigje. Devon Rexen gaan gewoonlijk goed om met andere katten, maar ook met honden kunnen de meeste het prima vinden. Omdat ze amper verharen, zijn ze voor veel mensen ideale huisdieren. 

 
 


Uiterlijk
De Devon Rex is een vrij kleine kat met een slank, stevig gespierd lichaam.

Bijzonderheden Omdat een Devon Rex erg weinig verhaart, wordt hij wel aanbevolen als huisdier voor mensen die allergisch zijn voor katten. Toch zullen niet alle mensen goed reageren op een Devon Rex als huisgenoot.Kittens van de Devon Rex zijn over het algemeen schaars behaard, de krullende vacht ontwikkelt zich pas later.

 

Veel liefs ...  groetjes .... Miryam