Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
13-12-2009
Zijn dieren in de kou ook werkelijk zielig...?
Zijn dieren in de kou ook werkelijk zielig...
Zodra het kouder wordt, nemen de meldingen over 'zielige, koulijdende dieren' toe. Maar zijn dieren in de kou ook werkelijk zielig? Of is het misschien juist zielig om ze binnen te houden?
Voor bijna alle landbouwhuisdieren (schapen, runderen, paarden en pony's) geldt dat ze prima bestand zijn tegen kou, mits ze voldoende voer van goede kwaliteit krijgen. Daarnaast hebben runderen, paarden en pony's behoefte aan drinkwater, zeker bij vrieskou moet dit minimaal één keer per dag vers aangevoerd worden.
Het is een misverstand dat vers drinkwater niet nodig zou zijn als er sneeuw ligt. Een jong rund drinkt algauw 25 liter water per dag, wat zou betekenen dat hetzelfde dier 25 kilo sneeuw bij elkaar zou moeten likken! Schapen vormen hierbij een uitzondering: zij drinken in de winter nauwelijks. Alleen bij droge vorst en guur weer hebben ze wat water nodig.
Het is lastig vast te stellen of dieren wel dagelijks drinkwater krijgen. Toch zijn er wel enkele hulpmiddelen: Indien er een emmer of ton met ijs staat, zullen er 'liksporen' te zien zijn, wanneer de dieren dorst hebben. Verder kan aan de hand van een emmer met water beoordeeld worden hoe de dorstig de dieren zijn (vallen ze erop aan en verdringen ze elkaar, of nemen ze een paar slokken en lopen dan weer weg?).
Verder hebben de meeste landbouwhuisdieren behoefte aan een plek om te schuilen tegen koude wind en regen. Een afdak lijkt weliswaar de meest ideale schuilplek, maar dit is wettelijk niet verplicht. Overigens kan ook een bossage, heg of houtwal goed dienen als schuilmiddel.
Dieren die ook in de nazomer en de herfst buiten gehouden werden, kunnen ook in de winter buiten blijven (als ze de keuze hebben, zijn ze ook eerder buiten dan op stal te vinden). Ze beschikken dan namelijk over een dikke, isolerende wintervacht. De vacht houdt de lichaamswarmte zo goed vast, dat zelfs een laag sneeuw op de rug van het dier geen enkel probleem hoeft te vormen. De bloedsomloop in de poten van landbouwhuisdieren is minimaal, waardoor er geen lichaamswarmte verloren gaat in de koude grond. De hoeven of klauwen isoleren nog eens extra.
Weet dat ook dieren in sneeuwtoestanden graag hun pretje beleven ... ghiii , dat kun je trouwens zien in het hieropvolgend filmpke ... met een knipoog naar fun !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Bij 'strak' winterweer kunnen dieren die een goede verzorging krijgen probleemloos temperaturen van tegen 20 graden vorst doorstaan.Een ander verhaal wordt het als een koude wind staat. Die zorgt er namelijk voor dat de gevoelstemperatuur algauw sterk daalt. Dit wordt de 'wind-chill-factor' genoemd. Maar zelfs dan kunnen dieren met een goede schuilplek prima buiten verblijven.
Het Drum Horse ...is een ras met een lange geschiedenis .....
Het Drum Horse ... is een ras met een lange geschiedenis
De Drum Horse in Nederland is een relatief nieuw begrip onder de paardenrassen terwijl de naam al eeuwen lang bekend is, vooral in Groot-Brittannië. Er gaat dan ook een lange historie aan vooraf.
De naam Drum Horse is in Engeland ontstaan en gebruikt voor paarden die in staat waren een ruiter plus 2 zilveren kettledrums te kunnen dragen tijdens bepaalde ceremoniële gebeurtenissen.
Belangrijk dus was dat het grote sterke paarden waren met een rustig karakter. Ruiter met drums woog zeker rond de 140 kilo ,bovendien moesten zij hun handen vrij hebben om op de drum te slaan, dus een kalm karakter was een must.
Het Drum horse is een zwaarder rijpaard, waarbij de bloedlijnen van de Shire, Clydesdale, het Friese Paard en de Gypsy Cob worden gebruikt. Het ideale Drum Horse moet het zware beendergestel en overvloedige beharing hebben van bijvoorbeeld de Drum Horses die tegenwoordig in gebruik zijn bij de cavalerie van het Britse Koningshuis.
Daarnaast moeten zij de wendbaarheid, beweging en soepelheid bezitten die nodig zijn om uit te blinken in verschillende rij- en mendisciplines. Minimale hoogte: 1.62. De meeste Drum Horses zijn echter veel groter!
Om enige idee te hebben wat voor trillingen zo een paard moet opvangen ... denkend aan t gewicht van de Ketlledrums kun je hier zien in dit toch ritmisch daverend Filmpje ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten é .... knipoogje !!
Een Drum Horse mag iedere kleur bezitten, zowel effen, platenbont of Appaloosa gevlekt. Een mooi voorbeeld van een Drum Horse is de hengst Galway Warrior, hoogte 1.75. Hij was in eigendom van de koningin van Engeland, als dekhengst voor het fokken van Drum Horse.
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ......
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder. De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.
De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen.
De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.
De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
Hier een prachtige demo van een Shilo Shepherd en zijn trukjes .... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !
Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn. Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.
Al vele honderden , zoniet duizenden jaren, leven katten en honden al samen met de mens. En vooral de kat is bekend als de beste jagers . Alle katten beschikken als ze geboren worden over het jachtinstinkt om op muizen of vogels te jagen.
Echter als ze niet in een omgeving opgroeien waar muizen of vogels zijn dan leren ze dit af. Katten zijn trouwens te trainen in het jagen op muizen. Katers zijn trouwens even goed jagers als poezen. Dit in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt.
Ziehier een knap staaltje aan filmtechiek , een kitten met muisje ... voor de twijfelaars die het filmpke niet willen/durven zien omwille dat het een echte opname is , verklap ik ff " dat het om een speelgoed muisje gaat ..." prachtige beelden " ... knipoogje !!
Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é
Het is wel goed om te realiseren dat katten in onze maatschappij dusdanig goed gevoerd worden dat meestal de slachtoffers niet verorberd wordt.
Hierdoor worden de slachtoffers vaak niet direct gedood maar als speelobject gebruikt dat vaak ook nog bij de baas wordt aangeboden. Wist je dat ...De kat trouwens sporen uit zet in huis en in de tuin waar muizen door afgeschrikt worden. Dit maakt alvast de kans op muizen een stuk minder.
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
Ziehier een prachtig filmpke ... zin in een piknik te paard en kar ... hmm ... ik nodig je uit om mee te gaan en heerlijk te genieten van t prachtig landschap en zoveel meer.... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
De Bobtail is één van de oudste rassen van de herdershonden en wordt ook Old English Sheepdog genoemd.Zijn afkomst is nog steeds niet heel duidelijk. Er doet een theorie de ronde dat hij zou ontstaan zijn door de kruising van een Briard en de Russische Owtchan. In de 19de eeuw was hij een beschermer van de kuddes en een schapenhoeder. In die periode waren deze honden nogal wild en wantrouwig, maar hun karakter is later veranderd tot een lieve gezinshond zoals we die nu kennen.
Zijn naam heeft de Old English Sheepdog te danken aan zijn gecoupeerde staart, vroeger ook ´bobbed tail´ genoemd. Heel typerend voor dit ras is ... ze denken echt steeds op je schoot te moeten zitten alsof ze een zo ontzettend klein iets zijn ... ghiiii ... ook worden ze als puppy zwart wit geboren en naarmate ze ouder worden veranderd het zwart in t grijs ... !
Zie hier een prachtig aangenaam filmpke van deze wolbalen ... hetzij euhh puppys vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
De Bobtail is een goedmoedige en trouwe hond. Hij is erg liefdevol voor zijn baas en gehecht aan zijn familie. Het is van oorsprong een herdershond en hij heeft nog steeds het gevoel dat hij zijn ´kudde´ samen moet houden. Deze grote hond is een echte kindervriend, maar men laat kleine kinderen best nooit alleen bij een hond achter.
De Bobtail is ook een waakhond. Hij zal luidruchtig blaffen als hij onraad ruikt, maar hij wordt nooit agressief en zal niet bijten. Zijn indrukwekkend voorkomen is meestal genoeg. Deze hond heeft een zelfbewust en rustig karakter, maar is ook speels en durft al eens streken uit te halen. Daarom is een strenge, maar fijngevoelige opvoeding nodig om hem de juiste gewoonten bij te brengen
Deze levendige, speelse, onstuimige hond is noch schuw, noch agressief.Hij is aanhankelijk, gehoorzaam, trouw, met een gelijkmatig karakter.Hij is een ideale oppas voor kinderen en wordt dan ook wel Nanny Dog genoemd.Hij heeft een wakerinstinct en is niet bijterig.Met zijn wollige gezicht en zijn gebroken stem is hij trouwens niet erg afschrikwekkend.
De Siberische Kat ... charmant, stil, zacht, ietwat verlegen .....
De Siberische Kat ... charmant, stil, zacht, ietwat verlegen ...
Dit is een eeuwenoude langharige kat, volgens sommigen de voorouder van alle moderne langharige katten, waaronder de Turkse Angora en de Perzische Kat. Hij is vrij gewoon in noordelijk Rusland, onder andere in de omgeving van Sint-Petersburg, ook al ligt( dat niet in Siberië. Zijn dichte vacht beschermt hem tegen de hevige kou. Soms wordt hij ook de Siberische Boskat genoemd.
Uiterlijk Een stoer gebouwde kat met een middellang lichaam en een brede, ronde kop en krachtige poten. De vacht is lang en dicht, met een zware ondervacht. Hij heeft een dichte kraag en een overvloedig behaarde staart. Vooral voor leken lijkt hij in veel opzichten op de Noorse Boskat, waarmee hij mogelijk direct verwant is.
Geschiedenis : Het schijnt dat deze kat al eeuwen in Rusland aanwezig is. In de negentiende eeuw, toen hij voor het eerst in het Westen opdook, stond hij bekend als de Russische Langhaar. Hij werd met andere langharige katten gekruist, die indertijd populair waren, zoals de Angora en de Perzische Kat, zodat hij zijn afzonderlijke status snel kwijt was.
In het land van herkomst bleef hij echter even populair, maar hij werd door de plaatselijke bewoners als zo vanzelfsprekend ervaren dat niemand de moeite nam om hem als een raskat te beschouwen. Het gevolg was dat hij bij de kattenshows een vergeten kat was. Zelfs tegenwoordig is hij zeldzaam buiten zijn land van herkomst. Daar schijnt echter verandering in te komen. In 1987 werden een jong katertje en poesje afkomstig uit de streek rond Sint-Petersburg door liefhebbers uitgebracht op een kattenshow te Berlijn. Zij bedachten de nieuwe naam Siberische Kat en begonnen een serieus fokprogramma.
Zie hier een prachtig mooi filmpje hoe rustig ze wel overkomen ... Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... !!
De oorspronkelijke katten in Rusland zijn volgens zeggen uitzonderlijk gehard. Ze brengen hun dag graag buitenshuis door, zelfs tijdens het koudste weer. Ze zijn weinig beweeglijk en zijn minder toeschietelijk in het betonen van hun aanhankelijkheid ten opzichte van de mens dan andere katten.
De tegenwoordige Siberische Kat wordt vaak beschreven als charmant, stil, zacht, ietwat verlegen, slim, kalm, stoer, enz. Ze hebben een zachte stem, net als Perzen.
Een (stevige) brok levende geschiedenis..." De wortels van de Brabander " !
Een (stevige) brok levende geschiedenis..... " De wortels van de Brabander " !
De wortels van de " Brabander " Het Brabants trekpaard kent een rijke geschiedenis. Het is een kruising van verschillende variëteiten uit de Denderstreek, Nijvelstreek en het dal van de Méhange. Zijn echte wortels liggen bij de Romeinen. Toen waren trekpaarden al erg gegeerd. In de Middeleeuwen torsten noeste paarden de zwaar geharnaste ridders bij steekspelen. Later vroegen de postkoetsen om uit de kluiten gewassen viervoeters.
Met de komst van de auto raakte het fokken van deze paarden in verval, tot de landbouw weer voor een heropleving zorgde. Het was deze economische sector die aan de basis lag van het internationale succes van het Belgische trekpaard. Het dorpje Vollezele in Vlaams-Brabant werd een zeer belangrijk fok- en handelscentrum. Vandaar dat men nu nog in de volksmond spreekt van een Brabants trekpaard of " Brabander ".
Na een inzinking, er weer bovenop Kort na het einde van de tweede wereldoorlog mechaniseerde de landbouw in een hoog tempo. Het trekpaardenbestand verminderde tot amper 6.000 stuks, Brabanders en Ardenners samen. Gelukkig is de voorliefde en de passie voor ons prachtige trekpaard nog steeds levend.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... van deze toch uitzonderlijk mooi paard van ons Belgenlandje ...prachtig naar voorgebracht op een al evenzo prachtig wit sneeuwtapijt ... rinkelende bellen met een tweespan ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .. ! !
Het werd trouwens erkend als levend cultuurpatrimonium door Monumenten en Landschappen. Een ommekeer kwam er toen de bekende brouwerij Palm uit Steenhuffel zich over het voortbestaan van het ras ontfermde.
Troeteldier van de brouwer is het vosse trekpaard, één van de zeven kleurvariëteiten. Zijn amberkleurige vel en witte manen doen denken aan een frisse pint met schuimkraag. Er leven nu terug 15 000 Brabanders in België. Het Pajottenland en de Brabantse Kouters (allebei in de Groene Gordel) zijn tot op vandaag ´paardenland´ bij uitstek gebleven.
Doggy Dance (of te wel 'Dansen op muziek met uw hond'. ! ! )...
Doggy Dance (of te wel Dansen op muziek met uw hond... ! ! )
Het is een nieuwe vorm van "hondensport" en die in een razend tempo uitgroeit over de gehele wereld.
Het Doggy Dance is ontstaan vanuit de Obedience (Gehoorzaamheid). Het was bij de Martin Gaus organisatie dat de eerste Doggy Dance wedstrijd in Nederland werd gehouden.
Je ziet een combinatie van gehoorzaamheid, muziek en choreografie. Die eerste Martin Gaus instructeurs hadden een doggy dance instructeurs opleiding van Jules O'Dwyer gevolgd, die is zeer bekend met Obedience, Heelwork to music en doggy dance
Het Doggy Dance is de laatste rage op hondengebied overgekomen uit Amerika. Zeker niet suf...maar een echte sport voor baas en hond die menig toeschouwer zal verbazen over wat er allemaal mogelijk is in samenwerking met je hond.Samen met de hond worden er oefeningen uitgevoerd op muziek .
Verhouding mens / hond in de dans Deze sport heet niet voor niets dogdancing. Dat betekent dat de hond in het middelpunt van de aandacht moet staan.
Als mens kunnen wij het ritme van de muziek volgen, elegante en sierlijke bewegingen maken, kortom, wij kunnen ons naar de muziek voegen. Een hond kan dit niet. Dat is ook de reden dat we muziek moeten kiezen die vooral hèm op het lijf gesneden is, zeker ook qua ritme. Als wij als mens heel mooie of ingewikkelde dansbewegingen maken, trekken wij alle aandacht naar onszelf toe. De hond kan hier eenvoudigweg niet mee concurreren.
Andere zaken die de aandacht erg van de hond weg kunnen trekken, zijn slordige kleding van de baas (tenzij het bij het nummer hoort) en overdreven handling, bijvoorbeeld door een bal als lokmiddel of hele forse gebaren als commando te gebruiken. Rustige handling zonder te veel gebaren, een bij het nummer passend kostuum en een minimum aan fouten houden de aandacht van het publiek zoveel mogelijk op de hond gericht. Een samenspel van handler en hond, met de grootste nadruk op de hond.
Ziehier een super grappig filmpke ... van Charlie Chaplin ... met een niet te missen zeer attent volle hond ... ghiiiiiii ...Knap om zien .... apropo , deze combinatie behaalde maar liefst het max aantal aan punten ooit gegeven 9,95 ... smile ! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te klikken alvorens dit te bekijken ...knipoogje ...
Misschien is hier weer een goede parallel te trekken met kunstschaatsen voor paren: daar maakt de mannelijke partner beslist deel uit van de show, maar de meeste aandacht trekt toch de vrouwelijke partner, tenzij de man blundert. ... euh hum ... knipoogje ....
Behendigheid wedstrijden Agility bij katten? Waarom niet ..?
Behendigheid wedstrijden Agility bij katten? Waarom niet?
Behendigheid bij katten? Waarom niet? Aangezien honden wedstrijden Agility kunnen betwisten of shows, waarom dan geen katten??
Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend zijn de kreten die je rondom een behendigheidswedstrijd hoort van de toeschouwers. Vooral van de mensen die voor de allereerste keer zoiets meemaken.
Het ziet er allemaal zeer aantrekkelijk uit, een beetje zoals de hindernissen voor een paardenspringconcours. Het zijn niet alleen sprongen, er is ook een hoepel, een wip, een tunnel, een slurf, een slalom (rij paaltjes), toestellen met raakvlakken (kattenloop, kruising, schutting), etc Alles in vrolijke en afwisselende kleuren geschilderd.
Hier alvast een voorsmaakje ... enjoy it ... voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken...
Katten kunnen misschien niet zo makkelijk getraind worden zoals honden ,maar met geduld en regelmatige oefeningen, kunnen zij ook zulke opmerkelijke prestaties neerzetten, zo niet beter uitvoeren zoals een regelmatige behendigheidshond .
De vereniging van de behendigheid in de Vereniging CFA ( Cat Fanciers Association) verschilt van de regelmatige of gewone verenigingen die katten beoordelen op verscheidene manieren.
1. De kat kan een huisdier zijn (HHP) die moet gecastreerd zijn op de leeftijd van 8 maand of ouder. 2. De kat kan een geregistreerde kat zijn. (stamboom) 3. Katten met een krul in de staart, aparte ogen, of enige ander soort kat kan en mag deelnemen
De behendigheidscursus is opgesteld met een combinatie treden, sprongen, tunnels, hoepels en weefselpolen. Elke kat gaat door de poort en wordt wat tijd gegund om zich met de omgeving aan te passen en zich comfortabel te voelen Sommigen kunnen binnen komen en klaar zijn om te starten, maar deze zullen dan meestal wel de veteranen zijn.... knipoogje !!
Wanneer de kat (neem nota van de staart die omhoog staat! ) comfortabel is, wordt de kat geleid doorheen de hindernissen door de katteneigenaar; ze mogen gebruik maken van een stuk speelgoed als lokmiddel. De begeleider of eigenaar mag de kat niet met de handen raken, maar mag wel aanmoedigen door middel van het speelgoed. Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend doet zijn opmars dit jaar voor de eerste maal officieel... Dus daar horen we zeker nog meer van ... ghiiiiii ... wie weet ... zitten er wel kampioenen onder de bloggertjes hier !!
Kaninhop ...Het bestaat echt ... !een nieuwe rage voor konijnen !!
Kaninhop ...Het bestaat echt ... ! een nieuwe rage voor konijnen !!
Wauw, ooit gehoord van sporten met je konijn ... ? Kaninhop is een nieuwe sport voor....JAWEL ! konijnen ... ! Huh ... ? Hoe ... ? Wat ...?
Nou ... kaninhop is dus een nieuwe sport voor konijnen.
Het bestaat echt ... ! Kaninhop is 20 jaar geleden in Zweden begonnen en uiteindelijk overgewaaid naar Duitsland. Het is een nieuwe rage en een hele leuke sport voor de langoren. Tevens is het de oplossing voor konijnen die maar zielig in een hokje in de tuin zitten. Een konijn is slim en houd van beweging dus ook van springen... euh ghiiii ... is zeker te zien in dit ritmisch intro filmpje ... wat hebben we nodig ? een konijn , een parcours en een begeleider ... euhhhh ... ! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Kinderen leren zo om op een verantwoorde manier met het dier om te gaan en verdiepen het contact naar het dier.
Eigelijk kunnen alle konijnen hier aan mee doen, Het enige wat je hoeft te doen is je konijn HEEL tam maken.Daarna laten wennen aan een konijnen tuigje(meestal werkt een katten tuigje ook) en dan hindernissen bouwen.
Hoe moet je eraan beginnen?
Stap 1. laat je konijn een week lang iedere dag 1 uur wennen aan het tuigje(trek er absoluut niet aan ... !!!!) Stap 2. is je konijn gewent ? ga dan eens met hem rond wandelen (naar het strand , grasveldjes en een plek VER van de weg af zijn perfecte plekken!) Hier al een serieus parcourke met prachtige intro voor nieuwkomers ... knap knap !!
Stap3. Geef je konijntje geen eten meer in het hok. Probeer hem uit je hand te laten eten of geef het als beloning(als je konijn b.v. meeloopt!) stap 4. koop een rennetje en zet hem tegen de muur aan(doe dit zo zadat je konijn maar een kant op kan gaan!) maak ook hindernissen en zet er alvast één tussen de muur en het rennetje in.
stap5. probeer het konijn over de hindernis te laten springen. (doe dit op een leuke manier, b.v. en wortel geven als ie is gesprongen ofz 0ow..) Stap6. herhaal dit iedere dag, na een week zet je de 2e hindernis neer(op een begeven moment hoef je hem niet meer te lokken dan loopt ie er zelf overheen!!)
Dit waren alle stappen ... !!! Blijf ze herhalen en vraag alsjeblieft als iets niet lukt. En het belangrijkste blijf geduldig! ... het is een dier ! Natuurlijk zijn er hier ook weer wedstrijden van ... !En als je uiteindelijk zover bent ... presteer je zulke dingen ... DE gevordereden ...!!
Er zijn dan verschillende groepen van beginnelingen tot gevorderden. Je moet ervoor zorgen dat je konijn wel achter,naast,voor met je meeloopt Dat loopt makkelijker over de hindernissen. Ghiiiiiii ... k wist zelf niet wat ik zag toen ik dit voor de eerste keer zag ... maar vond het best wel eens de moeite om te vernoemen !!
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing .....
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing
De Bedlington Terriër is genoemd naar een Engelse mijnwerkersstad. Ondanks zijn lief aandoende uiterlijk, is hij een pittige, zelfverzekerde en erg moedige hond. Zijn voorouders werden gefokt als jachthonden en ongedierteverdelgers. Ze waren iets kleiner en lichter van bouw dan hun moderne soortgenoten. Misschien is hij een mengeling van de Dandie Dinmont Terriër, de Poedel en de Whippet.
Door zijn aantrekkelijk uiterlijk werd hij in ieder geval een populaire gezelschapshond. De Bedlington Terriër paste zich al snel aan dit nieuwe leven aan. Hij is wel nog steeds een echte persoonlijkheid. Van oudsher was hij een ongediertebestrijder en jachthond (onder andere op hazen en vossen), maar nu voornamelijk een gezinshond.
Deze gracieuze hond is lenig en gespierd, zonder een spoor van zwakte of grofheid. Het totaalbeeld van het hoofd is peer- of wigvormig, met in rust een bijzonder zachte uitdrukking. Levendig, zeer beweeglijk en vol zelfvertrouwen.
Intelligente gezelschapshond met een sterk jachtinstinct. Hij heeft een goed karakter, met een aanhankelijke, waardige aard en is niet angstig of nerveus. Het is een zachte hond als hij rustig is, maar vol moed als hij opgewonden is.
De Bedlington is een gracieuze, lenige, gespierde hond. De warrelige, wollige beharing (niet draadharig) mag niet geplukt, maar dient geknipt te worden en verhaart niet. Ziehier een super lief filmpje intervieuw hoe zachtaardig ze wel zijn ingefluisterd met een mooi en aangenaam muziekdeuntje ... interessant en leuk om weten ...knipoogje ... ! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Hoe lief en goedig deze hond er ook uitziet, van huis uit zijn het echte werkhonden, die gefokt werden om hun moed, neus en scherpte bij de jacht.
Zelfs voor de allergrootste hond zijn zij niet bevreesd en wanneer het onverhoopt op vechten aankomt weten zij hun mannetje te staan. Men mag zich dan ook wat betreft karakter niet vergissen.
De Bedlington Terriër is een rap, fel en moedig baasje, die weer en wind kan trotseren. Hij is zeer aanhankelijk, intelligent en tegenover vreemden wantrouwig, heeft veel beweging nodig en is heel geschikt voor een gezin met kinderen.
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
Benamingen voor de Turkoman veranderden vaak door de eeuwen heen. Naast Bactrisch, Nisaia, Scythisch en Parthisch, werd het paard door Westerlingen sinds de opkomst van het Osmaanse Rijk vaak Turk genoemd, wanneer hij uit bepaalde regios in Perzië kwam zelfs Arab.
In de twaalfde eeuw werden Turken en Turkmenen reeds over één kam geschoren . Turkoman stond voor Turk-achtig en voor de meeste Westerlingen betekende dit dat het om een en dezelfde soort ging: de mensen waren allemaal Turks, zo ook de paarden. Turkomans werden dicht bij mensen gehouden. Merries en veulens liepen in kleine kudden op de woestijnvlakte. Hengsten werden aan een touw naast of zelfs in de nomadentent vastgebonden en bouwden een sterke band op met hun meester.
Vaststaat, dat de Turkoman over het algemeen een paard is dat hoog op de benen stond met een recht profiel en zeer dunne beharing. Bont was niet gewenst en de meeste paarden waren valkkleurig, bruin of schimmel. De metaalglans was een uniek kenmerk van de Turkomans en was onderdeel van hun overlevingsmechanismen voor de woestijn, omdat het zonlicht op een andere wijze gebroken werd op hun vacht dan bij andere paardenrassen.Wat men bedoeld met metaalglans kan je hier perfect zien in t filmpje let wel .... dit is geen Turkoman maar een Akhal -Teke !! Vergeet wel even het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Volgens de Turkoman nomaden betekende dit dat de paarden daardoor minder snel oververhit raakten.
Westerse avonturiers beschreven met name hun uithoudingsvermogen, hun hazewindhondachtige uiterlijk en hun fijne beharing. Over het karakter van de Turkoman kan men kort zijn. Turkomans zijn gevoelige eenmanspaarden die slecht reageren op een harde aanpak. Wanneer men het vertrouwen van een Turkoman had, ging het paard door het vuur voor zijn meester. Deze kenmerken zijn terug te vinden in de tegenwoordige takken.
De Turkoman werd tevens in onderlinge races ingezet om het paard in topconditie te houden voor rooftochten. Hier een prachtige compilatie van geboorte tot ...
Het belang van zijn snelheid was niet alleen evident voor de mannelijke krijgers, maar ook voor de vrouwen.
Bruiden werden doorgaans weggegeven aan de man wiens Turkoman paard de hare het snelst zou inhalen, de bruid had hierin haar eigen paard in de hand zodat zij zoveel mogelijk de man van haar keuze kon helpen in de race
De Britse kapitein van de Royal Light Infantry Rollo Burslem beschreef dat de gegadigden zich ongewapend verzamelden op de beste paarden die ze tot hun beschikking hadden, terwijl de bruid omringd door haar familie op de rug van de beste Turkoman hengst van haar stam, wachtte tot haar vader het startsein gaf Het hebben van een uitstekend paard was dus niet alleen van levensbelang in hun rooftochten en onderlinge vetes maar tevens in het bemachtigen van een goede levenspartner.
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen
Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff...
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff
Geschiedenis De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNS onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
De Tibetaanse mastiff is een grote, niet overgrote, zeer krachtige hond. Hij komt in de kleuren zwart, goud, blauw, blauw met tan en zwart met tan voor. Een kleine witte aftekening ter hoogte van de borst en de tenen zijn toegestaan. De vacht is van grote densiteit. De ondervacht is extreem sterk en de bovenvacht is vast en samen met de ondervacht tegen elk weer bestand. Het haar rond de kop en nek vormt vooral bij reuen manen. De hond verhaart eenmaal per jaar in het voorjaar en de teven zijn eenmaal per jaar loops, doorgaans in de herfst. Het is een ras dat zich zeer langzaam ontwikkelt: teven zijn rond het derde jaar lichamelijk en geestelijk volgroeid en reuen doen daar nog een tot twee jaar langer over.
De hond vertoont een bijna kwadratische bouw met functionele hoeken tussen voor- en achterbenen en een krachtige nek. De staart wordt gekruld over de rug gedragen. De kop van de volwassen hond is zwaar en breed. De oren zijn klein tot middelgroot en hangen zijwaarts langs de kop.
De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg. Zie hier een prachtige voorstelling van de Tibetaanse Mastiff ... aangenaam naar voor gebracht op een fluisterend melodieke ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Karakter Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden.
Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers.Ghiiiiiii ... zie hier een prachtig filmpje van een puppy ... Mr Sandman ... letterlijk en figuurlijk ... toff om zien ...
De honden zijn tot op hoge leeftijd speels. Kunnen prima met andere honden worden gehouden. Opvallend kenmerk is de vrijwel geurloze vacht.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ........
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige Appaloosa veulen die de gelegenheid krijgt zijn nieuwe woonst te verkennen ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De oorsprong van de Tonkanees ligt mogelijk vele jaren terug toen de Siamezen vanuit de oosterse in de westerse wereld geïntroduceerd werden. Men denkt dat sommige van de chocolate Siamezen van toen in werkelijkheid Tonkanezen waren. Zeker is in ieder geval dat in 1930 dr. Joseph Thompson in Amerika in het bezit kwam van een kat uit de Oriënt met een Tonkanees kleurpatroon, genaamd Wong Mau.
Hij was zo geïnteresseerd in deze kleur en dit vachtpatroon dat hij met een aantal ervaren fokkers een fokprogramma opzette. Als partner werd gekozen voor de Siamees die in die tijd qua bouw het ras het meest benaderde. Uit deze kruising kwamen Siamezen en Tonkanezen. Kruiste men de Tonkanezen onderling dan ontstonden behalve Siamezen en Tonkanezen nog een ander type effen gekleurde katten met geen blauwe maar goudgroene ogen.
Voor diegene die ff niet genoeg hebben van deze prachtige metgezel de Tonkanees hier een warm aanbevolen slide van kittens met poes... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten é ... !!
Hieruit is later de Burmees ontwikkeld. De Tonkanezen waren robuuste katten die aanvankelijk onder de naam Golden Siamese door het leven gingen. Helaas sloeg het ras niet erg aan. Het zou tot in de jaren zestig duren voor het ras enige populariteit begon te krijgen. Voor de ontwikkeling van het ras maakte men gebruik van kruisingen tussen Siamezen en Burmezen. De naam werd in die periode gewijzigd in Tonkanees. Het ras werd rond 1974 erkend.
Dit is een actieve en alerte kat die veel ruimte nodig heeft. Hij is erg beweeglijk en nieuwsgierig en daardoor geneigd weg te lopen. Hij heeft daarom bij voorkeur een afgezette tuin nodig. Het is een zeer sociale en zachtaardige kat, die niet graag alleen is. U kunt dan ook beter geen Tonkanees als enig huisdier nemen. Neem er twee of zorg voor gezelschap in de vorm van een andere kat of hond.
Mexicaanse naakthond ! Xoloitzcuintli... of gewoon "sjolo-its-kwintlie" uitgesproken !
Mexicaanse naakthond ! ! Xoloitzcuintli... of gewoon "sjolo-its-kwintlie" uitgesproken !
De Mexicaanse naakthond is de nationale hond van Mexico. Het is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het ras vindt zijn oorsprong in Mexico.In eigen land heet het ras Xoloitzquintle Het woord is afgeleid van twee Azteekse woorden; Xolotl (God van de onderwereld) en Itzquintle (Hond). Zodoende betekent het woord dus "Hond van Xolotl". Het woord wordt uitgesproken als Sjolo-its-kwintle. Andere schrijfwijzen zijn "Xoloitzquintle" of Xoloitzcuintli". Andere namen zijn Tepeizeuintli of gewoon Itzquintle.
Historie In Mexico heeft dit natuurlijke ras al een eeuwenoude achtergrond. Er zijn in opgravingen van de precolombiaanse culturen resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot voor onze jaartelling. Beroemd zijn de zogenaamde dansende honden van Colima De officiële standaard is in 1999 tot stand gekomen.
Uiterlijk De Mexicaanse naakthond heeft harmonieuze proporties, met een brede borst en lange poten. De verhouding lengte-hoogte hoort 10:9 te zijn. De naaktheid is het meest in het oog springende kenmerk, lichte stugge beharing is echter toegestaan op de kop, voeten en staart. Met de genetische aanleg voor naaktheid komt ook een haast altijd onvolledig gebit. Wat dan ook is toegestaan. Hier het grappig lief filmpje van een puppy ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Het ras komt in 3 maten voor : klein (25-40cm), middel(40-50cm) en groot (50-60cm). De huidkleur kan verschillen van zwart, olifantgrijs tot brons en wit. Ook komt een vlekkenpatroon regelmatig voor. Albinisme is niet toegestaan !!
Karakter In de omgang is de hond een kalme, stille hond, vrolijk en attent, alert. Waakzaam tegenover vreemden en een goede waakhond. Het is een uitstekende huishond.Vanwege zijn geschiedenis die ver terug gaat in de tijd valt het ras onder de oertypen. Zijn gedrag en karakter is ook nog erg natuurlijk waardoor hij liefst een baas heeft met kennis van de hondentaal. Het is een zachtaardige hond, maar geen slaafse. Zijn liefde moet je verdienen.
Verzorging Er wordt nogal eens gedacht dat een hond zonder haar nauwelijks verzorging behoefd en daarom lekker makkelijk is, maar ook zo'n hond heeft een algemene verzorging nodig. Hieronder staan een aantal verzorgingpunten van de hond waar rekening meegehouden moet worden:
Huid:Acné en of meeëters komen vaak voor. Als dit niet goed wordt bijgehouden kunnen er onstekingen ontstaan. De huid kan uitdrogen en gaan schilferen. De randjes van de oren zijn zeer gevoelig voor kloven. Een goede vochtinbrengende crème doet dan wonderen !
Populatie : De Mexicaanse naakthond komt in Nederland en België nog niet echt veel voor. In 2005 waren er ongeveer 40 exemplaren bekend.
Snowshoe ... een kat met kleine witte laarsjes... .....
Snowshoe ... een kat met kleine witte laarsjes... ! !
HERKOMST. In de jaren zestig van de vorige eeuw werden in Philadelphia in een nest Siameesjes verrassend drie kittens geboren met witte vlekken op hun voetjes. Met inkruising van bi-colour American Shorthair werd verder gefokt, waaruit uiteindelijk de Snowshoe ontstond. Op het gezicht is een witte bies als een omgekeerde V afgetekend. Ondanks het feit dat de Heilige Birmaan ook witte voeten heeft, is dit ras niet verwant.
VACHT. Glad, strak en kort. Lichaamstype en aftekening als de Siamees, met witte vlekken op voeten, borst, gezicht, oren en een deel van de poten. Zeer gemakkelijk te onderhouden vacht. KLEUR. Seal Point en Blue Point zijn het meest populair. GEDRAG. Nogal vriendelijk. Goed met kinderen. Kletser. OVERIG. De kleine witte laarsjes aan de voeten 'maakten' de rasnaam.
Dit ras is bijdehand en intelligent en heeft een tikje mystiek geërfd van zijn voorvaders.Ziehier een prachtig mooi filpmje van een spelende kat op een trap ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !!!
De Snowshoe is een ideaal huisgenootje die je overal mee naartoe zal vergezellen en met een zachte, melodische stem met je communiceert. Deze kat kan zich erg vermaken met water maar ook met speeltjes is hij de hele tijd zoet. Snowshoes zijn levendige, allerte en actieve katten die er niet van houden om lang alleen te zijn. Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam
De Camargue ...liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue .... liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber.
Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue.
Ziehier een prachtig mooi filmpje ... Lorenzo the french flying man ... hiiii ... hij werkt enkel met Camargue paarden ... echt de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het log niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen.
De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
Old English Sheepdog .....of de Bobtail...
![[photo, Calico cat, Annapolis, Maryland]](http://www.msa.md.gov/msa/mdmanual/01glance/symbols/images/i006170b.jpg)
