Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
18-07-2009
De LaPerm ..huiskat met gekrulde vacht....!.
De LaPerm ..huiskat met gekrulde vacht.!!!
In het voorjaar van 1982 werd er in The Dalles, om precies te zijn in de schuur van de boerderij van Dick en Linda Koehl, een nestje katten geboren. Toevalligerwijs was dit de eerste keer dat Linda bij de geboorte aanwezig was. Tot haar grote verbazing bevond zich in het nest een enkel volkomen haarloos katje met enorme oren.
Linda vertelde later dat ze nog nooit zo'n lelijk kitten gezien had, en dat ze dacht dat het diertje waarschijnlijk niet oud zou worden. Tegen alle verwachtingen in groeide het katje echter voorspoedig op. En tot ieders verbazing verscheen er op het kale lijfje een zachte, krullende vacht.
Ook bleek al snel dat Curly, zoals Linda het diertje had genoemd, een heel ander karakter had dan de andere katten op de boerderij: ze was vriendelijk, lief en vol vertrouwen in de mensen. Ze genoot van aandacht, zonder echter ooit opdringerig te worden. Zelfs toen ze als gevolg van een ongeluk ernstig gewond raakte, bleef ze geduldig en vriendelijk. Ze leek zelfs te genieten van de extra aandacht. Toen ze weer beter was, ging Curly weer naar buiten, waar ze zich bij de andere werkende boerderijkatten voegde.
Karakter De LaPerm heeft een lief en aanhankelijk karakter. Is erg speels en weet zichzelf met alles te vermaken maar weet ook de aandacht op te eisen. Houd erg van contact met mensen en is in het spelen onvermoeibaar. Kan goed overweg met andere huisgenoten zoals honden ... vogels en andere katten.
Het uiterlijk Opvallend is de gekrulde vacht van de LaPerm. Het ontbreken van een ondervacht zorgt er tevens voor dat ze nagenoeg niet verharen wat het een ideale kat maakt voor mensen met allergie problemen. De verzorging van de vacht is nihil. Ze hoeven niet gekamd of geborsteld te worden.
Een Rhodesian Ridgeback heeft een uitstekende zesde zintuig voor gevaar !!...
Een Rhodesian Ridgeback heeft een uitstekende zesde zintuig voor gevaar !
"Deze Zuid-Afrikaanse hond ontleent zijn naam aan de streep van haren op de rug (ridge of pronk) die juist verkeerd zijn geïmplanteerd, vandaar zijn bijnaam "pronkrug".
Zijn voorouders zouden honden zijn die destijds door de Hottentotten gebruikt werden en die gekruist werden met honden geïmporteerd door de eerste kolonialen komend uit Europa in de 17e eeuw; en meer bepaald mastino's, doggen en bloedhonden.
Hij werd door de boeren in Zuid-Afrika ontwikkeld, en zijn standaard werd in 1922 vastgelegd in ex-Rhodesia. Zuid-Afrikaanse jagers gebruikten de ridgeback om grof wild op te jagen en terug te vinden, maar ook voor de leeuwenjacht."
"Vergeleken met andere hondenrassen kan het karakter van de Ridgeback het best worden omschreven als excentriek. De volwassen Ridgeback is onafhankelijk, straalt rust uit en kan gereserveerd zijn tegenover vreemden. Ook laat hij een bepaalde vorm van arrogantie en zelfverzekerdheid zien.
Een Rhodesian Ridgeback is een bijzonder hondenras voor wat betreft de inprenting. Hij heeft namelijk een zeer goed associatievermogen en neemt dan ook alle positieve maar vooral de negatieve indrukken, die zijn omgeving hem bieden, in zich op. Deze indrukken zijn van beslissende invloed op zijn gedrag gedurende de rest van zijn leven.
Zijn eigen wil, vastberadenheid en gevoel voor eigenwaarde maken dat de Rhodesian Ridgeback niet tot onderworpenheid gedwongen kan worden. De houding van deze hond is niet die van een slaaf maar van een partner en de Rhodesian Ridgeback dient als zodanig behandeld te worden. De enige manier om een Ridgeback goed te laten functioneren en om respect van hem te krijgen is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en een goede training.
Als huisgenoot en vriend demonstreert de Ridgeback een bijzondere trouw en toewijding aan zijn huisgenoten en zoekt een individu uit die hij als van hem beschouwt. Vaak wordt er gezegd dat "U" een hond bezit, uw Ridgeback ziet dat anders; "hij" bezit U. Om deze reden is een Ridgeback een uitstekende bodyguard en waakhond. Hij beschouwt namelijk uw eigendom als het zijne.
Van nature een luilak, zal hij geen onnodige energie verspillen om zijn doel te bereiken. Hij zal vaak tevreden zijn als hij zijn tijd kan gebruiken met dutten. Dit mag gezien worden als het tegenovergestelde op de omschrijving van de energieke en dynamische hond waarvoor de Rhodesian Ridgeback vaak doorgaat. Voor de beweging en de conditie van de volwassen Ridgeback zijn lange wandelingen noodzakelijk.Hier een prachtige Duitstalige docu van deze toch wel uitzonderlijk biezonder mooie ras ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Van oorsprong is de Rhodesian Ridgeback een jachthond met een grote presentatie en aanwezigheid. Hij heeft een uitstekende "neus".
Specialisten spreken dit ras toch enigsinds tegen , daar ze het over de " pronkrug hebben , zij beschrijven dit eerder aan aangeboren afwijking nml Spina bifida of "open rug" is een aangeboren afwijking die het gevolg is van een ontwikkelingsstoornis van ruggenmerg en wervelkolom. Meestal is de afwijking ter hoogte van de lendenwervels (lumbaal) gelegen, soms ter hoogte van het heiligbeen (sacraal) of de borstwervels (thoracaal). Fokkers beweren het tegendeel Ziehier een pro en contra van specialisten en fokkers ... !!
De Ridgeback heeft een zesde zintuig voor gevaar en staat open voor indrukken uit zijn omgeving, zoals men dat vaker kan vinden bij wilde dieren. Wellicht is dit het gevolg van de strenge selectie die de jagers op groot wild vroeger doorvoerden. Deze eigenschappen zijn in de erfmassa van de Rhodesian Ridgeback verankerd.
Hij is intelligent en toegewijd zonder dat hij zijn aanhankelijkheid verbergt. De Ridgeback laat zijn toewijding zien bij het werken met zijn eigenaar en het beschermen van zijn eigendom. Kortom een hond die voor eenieder, die eerlijk met hem omgaat, een trouwe en toegenegen huisgenoot is die in extreme omstandigheden tot buitengewone prestaties bereid en in staat is."
Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .
De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'.
Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.
Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig.
Tegenwoordig vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.
Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Maine Coon ....is het grootste kattenras ter wereld......
De Maine Coon .... is het grootste kattenras ter wereld...
Het kattenras Maine Coon is het grootste kattenras ter wereld. En dan niet zozeer qua aantal raskatten, waar ze ook wel een eind mee komen, maar wel qua afmeting en gewicht van de Maine Coons zelf.
Een kater kan zelfs een kilo of 8-9 wegen, natuurlijk in gezonde conditie. Hoewel de naam nog wel eens verkeerd gespeld wordt zoals Main Coon is het toch echt Maine Coon. Aangezien het eerste deel van de naam, Maine, vernoemd is naar de staat Maine uit de Verenigde Staten.
De Maine Coon heeft ook een erg natuurlijk uiterlijk, dit komt bijvoorbeeld door de vaak gestreepte vacht in bruin of zilver. Natuurlijk zijn er ook allerlei patroon en kleurvarianten zoals bijvoorbeeld een effen Maine Coon.
Wat ook voor het natuurlijke uiterlijk zorgt zijn de halflangharige vacht, volle staart, een kraag en bij een groot deel van de Maine Coons ook pluimpjes op de oren. Dit alles maakt het dus dat de Maine Coon er niet uitziet als een speciaal gefokt ras zoals sommigen met een stompe neus of geheel naakt.
Qua karakter is het ook een geschikte gezelschapskat, Maine Coons zijn over het algemeen goed gehumeurd, intelligent, houden wel van wat spelen, zijn super verdraagzaam met mensen en andere dieren en doen meestal ook geen vlieg kwaad. Al moet dat laatste natuurlijk niet te letterlijk genomen worden. Maar hier alvast een voorsmaakje hoe groot ook hun knuffelgehalte wel kan zijn ..... Voor de kijklustigen onder jullie ... hmm ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Ook zijn Maine Coons vaak erg nieuwsgierig en willen daarom bij van allerlei dingen neuzen en met je meelopen en ze zijn zo af en toe ondeugend door bijvoorbeeld stiekem iets te jatten.Hier alvast een voorsmaakje wat je van deze dotjes mag verwachten ... ghiiiiii !!
Verder is de Maine Coon niet een echt prater en mauwen ze meestel enkel wanneer ze bijvoorbeeld door een deur willen of wat eten verwachten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die hele verhalen hebben.
De kangal is groot, indrukwekkend en uitzonderlijk moedig ...
De kangal is groot, indrukwekkend en uitzonderlijk moedig ...
De kangal is groot, indrukwekkend en uitzonderlijk! Bewaker van kudden en mensen sinds eeuwen. Hij is enorm waaks, buitengewoon snel en wendbaar. In zijn afmetingen en kracht komen zijn Mastiff voorouders tot uiting. Turkse herders vertrouwen hem met een gerust hart hun geiten en schapen toe. Traditioneel leeft hij in weinig bevolkte streken.
Eens was hij een jager en gladiator tegelijkertijd, hij versloeg groot wild, waaronder ook leeuwen. De kangal is zeer gesteld op de mensen die hij kent maar, vreemden benadert hij met een zeker wantrouwen. Pups vragen zeer veel aandacht en moeten bijzonder goed worden gesocialiseerd. Het is een hond met een sterke eigen wil en veel behoefte aan ruimte en beweging.
Schouderhoogte: reuen 70 tot 90 cm en bij teven 65 tot 85 cm Kilo: reuen 40 tot 100 kilo en bij teven 37 tot 70 kilo
Vacht: De vacht bestaat uit kort, glanzend, aanliggend dekhaar, dat rond de kraag en op de staart wat langer is. De meest gewenste kleur is effen roomkleurig tot fawn met een zwart masker en zwarte oren.
Verzorging: De kangal heeft relatief weinig vachtverzorging nodig dan andere honden. In de ruiperiode gebruikt u een kam met een dubbele rij metalen tanden om de dode en losse onderharen te verwijderen. Aard: Evenwichtig, moedig, hard voor zichzelf, gereserveerd ten opzichte van vreemden, soms eigenzinnig en dominant, redelijk zelfstandig, zeer waaks.
Opvoeding: De kangal is geen hond voor beginners. Hij heeft een baas nodig die van nature een zeker overwicht uitstraalt. De beste resultaten bereikt u met een besliste, consequente en liefdevolle opvoeding. Hier een korte overzicht van deze "giant " ... in een prachtige slide weergegeven ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Bij de kangal is het erg belangrijk de opvoeding al heel vroeg te beginnen, omdat eenmaal volwassen exemplaren te sterk en te groot geworden zijn om nog gecorrigeerd te kunnen worden.
Beweging: De kangal heeft redelijk veel beweging nodig. Als ze vrij kunnen bewegen in een grote omheinde tuin, kunnen ze zelf hun lichaamsbeweging bepalen. De kangal hoort niet thuis op een etagewoning.
Burmezen zijn katten met een heel aanhankelijk karakter, lief, maar zeker aanwezig ! Een Burmees is gewoon gek op mensen, wel een beetje een aparte kat, niet direkt wat uiterlijkbetreft, maar wel het innerlijk, het karakter dus.
Hij komt heel graag op schoot zitten, of in je nek,lekker dicht bij je en wordt graag veel geaaid, wat voor zowel zijn mens, als voor hem zelf een genot is, met die supperzachte vacht, is het voor beiden heerlijk .
Een Burmees ligt ook graag samen met zijn soortgenoten, wanneer je meerdere Burmeesjes hebt, liggen ze vaak allemaal op "een hoopje". Ze hebben het ook graag lekker warm, dus een mandje op of aan de verwarming, zien de meeste Burmeesjes niet direkt als een luxe maar vinden het heel normaal !
De meeste mensen denken wel eens dat de Burmees, hetzelfde is als de Siamees, nee, dus,ze komen beiden uit het Oosten, maar lijken totaal niet op elkaar. Ook op shows worden ze gewoonlijk in andere kategorieën ingedeeld. De ogen van een Burmees zijn een beetje brutaal, maar hebben de typische Burmezenblik, ze kijken een beetje zwoel, wij noemen het "slaapkameroogjes".
Waar houden Burmezen Niet van !! Burmezen houden helemaal NIET van alleen zijn, dan worden ze echt "depri" ! Op dat gebied zijn ze echt wel anders, dan vele andere rassen, en leven graag samen met hun mensen en soortgenoten.Een deur die dicht is, houden ze ook NIET van ! De meeste Burmeesjes, kunnen dan ook goed deuren open maken, daar zijn ze heel vindingrijk in !!Sommigen kunnen zelfs deuren openen, waar i.p.v. een gewone rechte deurkruk opstaat, reeds een ronde knop opgezet is, je kan zeggen dat er Burmeesjes bij zijn die echt een "diploma" verdienen in uitbreken !
Burmezen zijn gek op mensen, zitten dolgraag op schoot delen als het kan graag ook uw bed.Ziehier een korte intro van deze toch unieke prachtige kat ... gelieve eerst het muziekje bovenaan het logje uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Ze zijn ook zeer intelligent en nieuwsgierig; bij alles waar u mee bezig bent willen ze graag mee "helpen". Men noemt ze ook wel eens de hond onder de katten.
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd !
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Het lijkt niet zo evident ... maar net als beloningen worden straffen vaak op een incorrecte manier uitgevoerd. Net zoals bij het geven van een beloning moet ook de straf direct volgen op het gedrag. Het heeft dus geen zin een hond die tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd, te straffen voor dit gedrag.
De hond heeft er immers geen idee van dat hij voor de thuiskomst van de eigenaar iets heeft uitespookt dat door de eigenaar van de hond niet als aangenaam wordt ervaren. Hij koppelt slechts bepaalde omgevinsfactoren aan elkaar voor het krijgen van straf, in dit geval de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, een vernielde stoel en de binnenkomst van de eigenaar. Het dier heeft er echter geen idee van dat hij zelf verantwoordelijk was voor het vernielen van de stoel.
Bovendien kan voor sommige mensen het straffen verslavend werken, men vergeet dan het gewenste gedrag te belonen, waardoor de hond angstig en onzeker wordt, en de kans dat hij dus agressief zal reageren toeneemt (angst-agressie). Als de hond zich onderworpen heeft, moet er niet worden doorgegaan met straffen. Daarnaast kan het geven van straf ook negatieve effecten hebben. Te hard straffen kan leiden tot angstgedrag en naarmate men hierin verder gaat, soms agressief gedrag.
Gebruik maken van straf en/of correctie is dus bij de meeste problemen nauwelijks aanvaardbaar of effectief.De beste manier om een hond een bepaald gedrag af te leren is de hond een alternatief te geven, wat dan weer beloond kan worden. Ziehier een leuk candid camera filmpje ... ghiiiiiii ... hoe slim honden wel kunnen zijn als ze het huis ff voor hun alleen hebben ... knipoogje ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...
Probleemgedrag ontstaat vaak doordat de fouten zijn gemaakt bij het belonen of straffen. Het is dan weer zaak de hond alternatieven aan te bieden, voordat men overgaat tot corrigeren.
Zoals al eerder vermeld is behalve de sterkte van de straf en de beloning ook de timing van beide erg belangrijk. Indien het gaat om zaken die we niet kunnen controleren (zoals het vernielen van het meubilair tijdens afwezigheid van de eigenaar), is het beter om te voorkomen dat de hond ongewenst gedrag kan gaan vertonen.
In dat geval kan een kamerkennel (= bench) een uitkomst zijn. Hiermee wordt ongewenst gedrag voorkomen en als de hond de kamerkennel heeft aangeleerd als een prettige ervaring, zal hij er ook geen moeite mee hebben om in zijn eigen veilig en aangnaam plekje te vertoeven ... maar vergeet vooral het belonen niet en slecht gedrag kan men beter negeren door de hond links te laten liggen ... en totaal geen aandacht te schenken !
Hetzelfde geldt voor het straffen van de hond als hij na eindeloos roepen eindelijk komt. Wordt de hond op het moment dat hij dan toch bij de eigenaar komt gestraft, dan wordt niet het treuzelen van de hond maar het terugkomen bestraft. Met als gevolg dat de hond de volgende keer twee keer zal "nadenken" vooraleer hij terug tot bij u komt want er hangt hem tenslotte een straf boven het hoofd... oei oei ... knipoogje
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Hier een prachtige mooie voorstelling van een valkkleurige Buckskin in alle seizoenen van t jaar ... zijn nieuwsgierigheid , zijn knuffelgehalte ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
De munchkin is een kattenras dat bekend staat om zijn zeer korte poten Dit ras is voor het eerst tentoongesteld in 1991 in Madison Square Garden. Het ras is afkomstig van een poes genaamd BlackBerry, die een nestje kreeg met verschillende kortpotige katten in 1982.
De naam munchkin komt van de dwergen uit het verhaal De tovenaar van Oz. Het gen dat verantwoordelijk is voor de korte poten is dominant.
Hoewel de kat korte poten heeft, tast het zijn beweeglijkheid niet sterk aan. Hij heeft enkel wat meer moeite met springen. Munchkins zijn erg aanhankelijk, speels en actief. Alle variëteiten zijn acceptabel. Vermenging met gedrongen en stevige rassen moet vermeden worden. Kittens uit zo'n vermenging mogen niet doorgefokt worden
Het is één van de nieuwste rassen van kat, hoewel de kortpotige katten doorheen de 20ste eeuw in veterinaire literatuur zijn verschenen. Moderne Munchkins kunnen hun voorgeslacht bij een zwarte kortpotige kat vinden genoemd Blackberry,(Louisiane in 1983).
Munchkins werden eerst tentoongesteld in 1991 engoedgekeurd door NBC- (nieuwe ras of kleur) status in 1995. Het wordt nog beschouwd als experimenteel en niet op brede schaal erkend.
Tot op heden, hebben Munchkins geen achter of ruggegraatsproblemen zoals die soms bij de Dachshond wel voor komt.Munchkins zijn gezellige en hartelijke katten. Ondanks de korte poten, kunnenMunchkins lopen, klimmen, en springen; evenwelniet zo hoog zoals hun neven met lange poten.
Zie hier het heerlijk filmpje van Munchkins kittens die aan t spelen zijn ... Voor de kijklustigen onder jullie ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooralleer ...je dit aanklikt hé .... Just have funn ... heerlijk ! !
Hun bewegingen worden beschreven als gelijkaardig aan dat van fretten. Zij zijn beschikbaar in een verscheidenheid van kleuren en in zowel lang als kort haar.Dit ras is nog niet erkend in Nederland.
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder. De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.
De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen.
De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.
De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
Hier een prachtige demo van een Shilo Shepherd en zijn trukjes .... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !
Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn. Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.
Dikke paarden presteren minder goed, het uithoudingsvermogen is geringer en in ernstige gevallen kan overgewicht leiden tot hoefbevangenheid. Overgewicht is dus niet wenselijk. Afvallen dus! Maar dan wel verantwoord want te snel afvallen, kan leiden tot hyperlipemie (bloedvervetting).
Maar hoe nu verantwoord afvallen? Als regel geldt dat een paard niet meer dan 1% van zijn streefgewicht mag afvallen per week. Dit komt voor een paard van 600 kg lichaamsgewicht dat 60 kilo te zwaar is op ca. 5 kg per week. Om dit te realiseren zou je minder eten kunnen geven maar om dan 5 kg kwijt te raken zou dit paard maar enkele uurtjes in de weide mogen en de rest van de dag niets meer mag eten.
Dat is niet praktisch en bovendien loop je veel risico op ondeugden en een verstoord maag-darmkanaal.Beter is een combinatie van minder eten en meer bewegen! Als je paard krachtvoer krijgt zul je dit moeten verminderen met ca 2 kg per dag bij een training van ca. 1 uur per dag. Voer je in deze situatie minder dan 0,5 kg per dag dan is het raadzaam om Summerfit koek bij te geven voor de noodzakelijke vitaminen en mineralen.
In de zomerperiode is het vaak lastiger om de pondjes eraf te houden als je paard volop in de weide staat. Er wordt in veel gevallen ook vrijwel geen krachtvoer meer gegeven. Je zult dan wederom een uur per dag moeten trainen en de weidegang tot maximaal 10 uur per dag beperken.
Een paard mag niet meer dan 1 procent van zijn streefgewicht afvallen per week. Dit komt voor een paard met een lichaamsgewicht van 600 kilo, dat 60 kilo te zwaar is, neer op ongeveer 5 kilo per week. Intervaltraining is een methode om je paard meer conditie te laten krijgen. Is je paard te dik? Laat hem dan niet te snel afvallen, want dat kan leiden tot hyperleamie (bloedvervetting). Longeren mag ongeveer 30 minuten duren en begint altijd met een natuurlijke houding.
Geef je paard meer afwisseling in de training: dus vaker buitenrijden, longeren (met enkele of dubbele longe), los bewegen in de baan met balkjes, intervaltraining of maak eens een sprongetje. ... Ziehier een prachtig stukje aan dressuur, gebracht door de welbekende groep " Apassionata , o.a piaff , spaanse pas enz . meer .....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !!
Overgewicht kan bij paarden leiden tot insulineresistentie en dat kan hoefbevangenheid geven. Ideale producten voor dikke paarden zijn Nature's Best muesli enSummer Fit koeken
De Veelikser ,kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
De Veelikser ... kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
Kenmerkend voor de Veelikser zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit, de roze neus, witte bef en witte voetjes.
Het lichaam is van gemiddelde grootte, slank maar toch stevig gespierd met een brede borst. De voetjes rond, de staart lang en zwart De oorsprong van dit ras ligt waarschijnlijk in Europa. Net zoals aanvankelijk b.v. de Maine Coon en de Turkse Van, heeft dit natuurras zich zonder fokprogramma ontwikkeld tot een gezonde sterke kat waar steeds meer belangstelling voor ontstaat
Het sociale karakter maakt de Veelikser tot een leuke, lieve en gezellige huisgenoot die graag in gezelschap van mensen vertoeft.
Het is een vriendelijke kat, die andere dieren en mensen vol vertrouwen tegemoet treedt. Hij voelt zich net zo thuis op een flat als in een rijtjeshuis. Wel moet er rekening mee worden gehouden dat hij het prettig vindt om af en toe op een afgeschermd balkon, of in een afgeschermde tuin een frisse neus te halen.
Ziehier een super leuk compilatie ... Vergeet wel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Veroordeel een Veelikser nooit tot een eenzaam bestaan. Hij heeft aandacht nodig en ruimte om te spelen. Kortom een mooie kat met een bijzonder uiterlijk en karakter. De kittens worden zwart-wit geboren, na ongeveer 10 dagen gaan de ogen open. Deze eerste paar weken zijn erg belangrijk voor de socialisatie. Hiermee wordt de basis gelegd voor het gedrag van de kittens in het verdere leven.
De legende vertelt dat er lang geleden een jaloerse koopman leefde die een jonge mooie vrouw had. Toen hij voor een lange tijd op reis moest, bracht hij haar ver weg naar een donker woud en beloofde haar op te halen zodra hij terug was. De jonge vrouw was bang dat ze een eenzame hongerdood zou sterven. Gelukkig had ze een zwart kitten waar ze erg aan gehecht was. Het beestje leidde haar naar struiken met bessen en ving vissen voor haar, zodat ze samen in leven bleven. Uiteindelijk vond het katje de uitgang van het woud en zodra hij met zijn snuit in het daglicht kwam werden de zwarte haren die het eerst in het zonlicht kwamen spierwit. Vanaf dat moment ontstond de karakteristieke tekening van de omgekeerde witte V, de witte bef en de witte voetjes in een zwarte vacht.
De Shetland Sheepdog ( Sheltie )...de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog( Sheltie )...de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog, die door de liefhebbers ook wel Sheltie wordt genoemd, vindt zijn ontstaan op de Engelse Shetland eilanden ten Noorden van Schotland. Het lijkt wel de verkleinde versie van de Schotse Herdershond. Hij is ontwikkeld uit hondenrassen die kolonisten naar Engeland hebben gebracht.
Zo werden Schotse Herdershonden met Scandinavische herdershonden en IJslandse Keeshonden gekruist. Later kwam daar de Collie bij vanwie we nog goed het verwantschap terugvinden.Oorspronkelijk deed hij dienst als hoeder van de schapen en het bewaken van de boerderij.De Shetland Sheepdog werd pas in 1909 officieel als ras erkend maar reeds en veel langere geschiedenis.
Nu is de Shetland Sheepdog een heel aangename gezelschapshond geworden. Hij is rustig in huis en trouw aan zijn familie. Hij moet bij ´zijn´ mensen kunnen zijn, het contact met hen heeft hij echt nodig en nog liefst is hij dicht bij zijn baas.
Hoe dicht ze bij hun baasje staan , zie je in het hier opvolgend Filmpje ... knap om zien hoe kunstzinnig ze wel zijn ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Dit vrolijke en nieuwsgierige hondje neemt wel een afstandelijke houding aan ten opzichte van vreemden maar, mag nooit angstig zijn. De opvoeding geeft meestal geen problemen . De Sheltie is gevoelig en wil met liefde behandeld worden en verwacht rechtvaardigheid van zijn baas.
Hij moet vooral worden aangemoedigd tijdens de training en niet steeds gestraft worden. Ook kan hij dienst doen als waakhond. Hij is niet groot maar is wel luidruchtig genoeg om zijn omgeving te alarmeren.
Schwarzwälders ...(ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd... )
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
Ziehier een prachtig filmpke ... zin in een piknik te paard en kar ... hmm ... ik nodig je uit om mee te gaan en heerlijk te genieten van t prachtig landschap en zoveel meer.... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
Het bekende Wodka snoetje ofwel de typische Blauwe Rus.......
Het bekende Wodka snoetje ofwel de typische Blauwe Rus...
Voor mij is het wel het ultieme ras, dat alle kenmerken in zich heeft wat dit ras zo geliefd maakt. Het ras is mooi, rustig, vriendelijk, aanhankelijk en toch speels, een kameraad voor het leven!
Hierbij enige informatie voor de liefhebbers van de Blauwe Rus: Met de zilverachtige weerschijn op een grijsblauwe dubbele vacht, de bedachtzame amandelvormig groene ogen en trotse wezen onderscheidt deze blauwe kat uit Noord Europa zich van alle andere raskatten!De Blauwe Rus is een elegant uitziende maar toch gespierde kat met een gracieuze houding. Middelbare botstructuur, lange poten en kleine ovale voeten. De voetzooltjes zijn blauw van kleur evenals het neusleertje.
De lengte van de staart is in verhouding met het lichaam en loopt taps toe.Het meest opvallende kenmerk is echter zijn dubbele vacht, zeer dicht ingeplant, kort, fijn en zo zacht als pluche. Haar dat opstaat als de vacht van een baby zeehond. De ondervacht en bovenvacht zijn van gelijke lengte. Dekwaliteit van de vacht wordt grotendeels bepaald door de verende ondervacht, deze veert ongeacht welke kant men hem uitborstelt terug.
De vachtkleur moet egaal, bij voorkeur middelblauw zijn zonder ghostmarkings. De uiteinden van de bovenvacht zijn niet gekleurd en daarom lijkt het of de vacht is overgoten met een laagje zilver (zilverzweem). Dit effect komt vooral tot uiting wanneer de zon op de vacht schijnt.Deze bijzondere vachtstructuur komt bij geen enkel ander ras voor en is zodanig als uniek te beschrijven. Ziehier een vertederend mooi filmpje van twee Russen ...Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Een ander kenmerk van dit ras zijn de levendige amandelvormig groene ogen, die in een wigvormig kopje met vlakke schedel staan. De geprononceerde snorhaarkussentjes en de gesluierde blik geven samen het bekende Wodka snoetje ofwel de typische Blauwe Russen expressie.
Er is over de Blauwe Rus nog zoveel meer te vertellen, denk daarbij aan de afkomst en karaktereigenschappen die het ras dan ook zeer uniek maken.... Veel liefs ...groetjes ... Miryam
Het Smousje, .waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke lieve rattenvanger !
En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.
Oorsprong De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. .
Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos.
Mag ik u voorstellen ... het smoushondje Sven ... hij word hier vriendelijk uitgenodigd om mensen kunstjes aan te leren in een prachtige demo ,als voorbereiding op Doggy dance , Hoe begin ik eraan ... ?? Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.
Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd
Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.
Gezelschap De smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.
De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zijn snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!
De Morab,was altijd al meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren
De Morab is meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren ...
De Morab was altijd al meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren, dan dat hij zelf als apart ras gefokt werd. De laatste jaren komt hier verandering in.
Fokkers beginnen de goede bewegingen en de schoonheid van dit paard te ontdekken.Het fokken van de Morab is echter nog steeds het werk van de enkele enthousiaste fanaat.De Morab komt voor in alle kleuren; witte aftekeningen op hoofd en benen zijn toegestaan.
Het heeft de gangen en houding met de achterbenen achter het lichaam van de Morgan wanneer het stilstaat en het expressieve hoofd en temperament van de Arabier.De Morab is een gespierd paard, met een lange een schuinliggende schouderpartij en een diepe borst.De rug is betrekkelijk kort en sterk.
Het ras ontstond in de 19e eeuw in Amerika en kwam voort uit kruisingen tussen een Volbloed Arabier en een Morgan.De naam "Morab" is dan ook een kruissing tussen "Arabier" en "Morgan".Ziehier een prachtige voorstelling van "Arabieren " ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Voor 1930 werden deze kruisingsprodukten toegelaten in stamboeken van beide rassen.Het bekendste product uit deze combinatie was wellicht Golddust (1854), destijds beroemd vanwege zijn snelheid als draver. De Amerikaanse Burgeroorlog heeft de verdere ontwikkeling van de Morab even in de weg gestaan, maar toen de excentrieke miljonair William Randolph Hearst zich ging interesseren voor de kruising, won het ras aan reputatie. Vanaf toen werd ook pas de naam Morab gebruikt.
Invloeden 1. Arabische Paard 2. Morgan 3. Quarter Horse
De oorsprong van de Kurilen Stompstaartkat ligt in de Kurileneilanden. Dit is van oorsprong een Japanse eilandengroep maar sinds 1875 in bezit van Rusland. De Kurilen Stompstaartkat kom je buiten de Kurileneilanden zo goed als niet tegen, en is daarom een zeldzaamheid.
De Kurilen Stompstaartkat is waarschijnlijk ontstaan uit verschillende Japanse Bobtails. In Rusland zijn een aantal katten liefhebbers die de Kurilen Stompstaartkat een warm hart toedragen en er voor gezorgd hebben dat er een stamboomregistratie is opgezet. Helaas kom je de Kurilen Stompstaartkat buiten Rusland/Japan sporadisch tegen
Ziehier een prachtig mooi filmpje van 2 Kurilens die het uitzonderlijk goed met elkaar kunnen vinden ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !!
Het lichaam van de Kurilen Stompstaartkat is gespierd. De Kurilen Stompstaartkat maakt een forse en gedrongen indruk.
De voorpoten van de Kurilen Stompstaartkat zijn korter dan de achterpoten. Het meest opvallende aan de Kurilen Stompstaartkat is zijn korte staart met een vreemde knik.
De vacht is halflang, heeft weinig ondervacht en voelt zijdeachtig aan. De Kurilen Stompstaartkat heeft rond de kraag, buik en flanken een langere en vollere vacht. De staart heeft een mooie pluim. Tussen de tenen heeft de Kurilen Stompstaartkat mooie haar borsteltjes
Het karakter van de Kurilen Stompstaartkat is vriendelijk en aanhankelijk. De Kurilen Stompstaartkat heeft een groot aanpassingsvermogen. Ze vinden het heerlijk om geknuffeld te worden maar zullen zich niet al te veel opdringen. In de omgang met andere huisdieren is de Kurilen Stompstaartkat bijzonder goed.
Westies zijn levendig, vrolijk , speels en barsten van het zelfvertrouwen... !
Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen... !
Geschiedenis van het ras : In de negentiende eeuw kwamen in Schotland meerdere soorten laagbenige, ruwharige terriers voor. Robuust,niet kleinzerig en uitstekende bestrijders van schadelijke dieren. Soms werden er witte pups geboren, die meestal om het leven werden gebracht omdat men van mening was dat hun jachteigenschappen niet zo goed waren als die van hun gekleurde broertjes en zusjes.
Op het eiland Skye kwamen echter al sinds het begin van de achttiende eeuw geheel witte terrierstammen voor, daar er fokkers waren die zich inzetten voor deze witte terriervariëteit. Het is echter door kolonel Malcolm uit Poltalloch in Schotland die aan het begin van de twintigste eeuw zijn honden tentoon begon te stellen dat de witte terrier bekend werd. Zijn honden en langharige, witte variëteit, die Rosneath Terrier werd genoemd, legden de basis voor de hedendaagse 'Westie'.
Algemene omschrijving Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen. Ze zijn niet snel ergens van onder de indruk, en alert op alles wat er om hen heen gebeurd. Ze laten hun stem horen als ze onraad bespeuren. Excessief blaffen kan bij goede opvoeding worden voorkomen. Ze zijn trouw aan hun eigenaar en diens gezinsleden, en beslist aanhankelijk, maar tevens eigenwijs en zelfstandig.
Hun slimheid en vindingrijkheid moet niet worden onderschat; hun aanwezigheid geeft zonder meer leven in de brouwerij. Ziehier het prachtig super lief filmpje ... met twee Westies in de hoofdrol ... hiii ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... hmm ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Hoewel alert zijn ze niet argwanend t.o.v. vreemden. Het ras kan het goed vinden met kinderen, zeker als deze de leeftijd hebben waarop ze met de hond kunnen spelen en ravotten.
De omgang met andere honden is redelijk tot goed, al kunnen reuen het soms niet altijd laten om een sexe-genoot uit te dagen. Het jachtinstinct is sterk ontwikkeld, wat inhoudt dat een harmonieuze omgang met kleine huisdieren niet vanzelfsprekend is. Een goede socialisatie kan echter een wereld van verschil maken.Dat toont deze prachtige romance filmpje ... " Endlesse love ... "
Deze hond heeft een doortastende baas nodig die hem beslist consequent moet opvoeden, en die zich niet om de tuin laat leiden. Blijft duidelijke leiding achterwege dan zoekt de hond zijn eigen (vaak ongewenste) bezigheden. Westies ravotten en graven graag. Ze hebben een meer dan gemiddelde bewegingsbehoefte en zijn graag buiten. Een Westie die als huishond gehouden wordt zal eens per kwartaal getrimd en geknipt moeten worden. Buiten de trimbeurten moet de vacht ongeveer tweemaal per week worden doorgeborsteld met een slickerborstel. De beharing is dusdanig van structuur dat vuil en modder zich -na opdroging- vrij eenvoudig uit laten borstelen. Honden van dit ras zijn gezinshonden bij uitstek, mits het gezin sportief is ingesteld.
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt.
Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt. Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
Hmmm ... hier een mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... voor de kijklustigen onder jullie ... euh ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
