Bij een aanslag met een molotovcocktail op een moskee in de dokter Meersmansytraat te Anderlecht rond 19 uur maandag 12 maart is  een dode gevallen, meldt de Brusselse brandweer. De 46-jarie imam kwam door rookvergiftiging om het leven. De lokale politie van de zone Brussel Zuid pakte maandagavond al een verdachte op. Over de identiteit van de man en zijn motief is nog niets bekend.

Vanavond met enige tegenzin een stukje Canvas bekeken. Jan Jambon tegenover Parkiet, pardon, Patrick Dewael. Die tegenzin veranderde gaandeweg in een lichte vorm van walg afglijdend naar 'nausée' om het in de nederige onderwerpingstaal van Dewael uit te drukken.
Vergeet het linkse extremisme en het rechtse extremisme in dit landje wegens niet bestaand of enkel opportunistisch incidenteel te binden aan een paar losgeslagen individuen met café aanhang.

Het Belgicisme, dat is pas een extremisme, zowel in financieel groteske wanverhoudingen als in onwaarschijnlijk arrogante propaganda methodes met een ingehuurde, in feite omgekochte staatszender en pers. 

Parkiet .., pardon Patrick Dewael zat in Canvas als 'Vlaming' constant de Vlaamse regering aan te vallen als systeem, als democratisch verkozen entiteit. Het gekwijl van een bloeddorstige waanzinnige. De eerste om terug een oorlog aan te moedigen maar ditmaal als wraak. Labiel gevaarlijk.

Die briesende haat, die walmende lichaamstaal, dat onbeheerste met die bloedadertjes in de verzopen ogen legt het hele fanatisme bloot van het enige échte extremisme in dit onevenwichtig landje: het Belgicistisch extremisme. Bereid tot alles om iedereen met alle middelen uit te schakelen die een eigen leven wenst met eigen beslissingen en loon naar arbeid, die respect wenst voor zijn inbreng en zijn visie uit ervaringen en bijdragen.

Speel de Belgicistische extremisten niet in de kaart, bedien hen niet op hun manipulerende wenken, het stomste wat men kan doen, zou zijn om de N-vA naar die laatse peilingsprocenten van 40% te helpen zonder een 15 % aan hoeders en wachters.

Jade

De Franse regering – die heeft geprobeerd om de verderfelijke gevolgen van tientallen jaren door de staat gesteund multiculturalisme te keren – heeft haar ontzetting uitgesproken over wat ze noemt “inmenging.”

De ambassadeur van de Verenigde Saten in Spanje had onlangs een ontmoeting met een groep islamitische immigranten uit één van de meest geïslamiseerde wijken van Barcelona om zich te verontschuldigen voor het Amerikaanse buitenlandbeleid in het Midden-Oosten. De Amerikaanse ambassadeur Alan Solomont vertelde de verzamelde moslims op een stadhuis-achtige bijeenkomst in het hart van de oude stad van Barcelona, dat de VS niet “de vijand van de islam” is en dat de Amerikaanse president Barack Obama het imago van Amerika in het Midden-Oosten zo snel mogelijk wil verbeteren door de “zwarte bladzijden” van de invasie in Irak en de oorlog in Afghanistan om te slaan. “Er zijn dingen die de VS niet goed heeft gedaan,” zei Solomont op een bijeenkomst op 28 februari, georganiseerd door een non-profit organisatie genaamd “Culturele, Educatieve en Sociale Associatie van Pakistaanse Vrouwen.” ”Maar nu wil de Obama-regering de betrekkingen met moslims verbeteren”, beloofde hij. Tijdens een anderhalf uur durende vraag- en antwoordsessie, stelde Solomont aan de aanwezigen eenvoudige retorische vragen, zoals: “Wist u dat de VS veel geld stuurt naar Pakistan?” en “Wist u dat de beslissing om het huis van Osama bin Laden te slopen, werd genomen door de VS?” Na het beantwoorden van vragen over de “Talibanisering van de oorlog in Afghanistan” en de “demonisering van de islam in het Westen,” zei Solomont dat Obama een einde wil maken aan het al lang durende gebruik van het aangaan van bondgenootschappen met dictators in het Midden-Oosten, een strategie die, naar hij zei, niet de opkomst van de” ”bebaarden” (radicale islamisten) heeft voorkomen. Aldus de in Barcelona gevestigde krant La Vanguardia, die Solomont interviewde aan de rand van het evenement. De bijeenkomst in Barcelona, die werd gehouden in een islamitisch getto met de naam Raval (aka Ravalistan, omdat moslimimmigranten nu 45 % van de totale bevolking van de barrio’s uitmaken) is een voorbeeld van de zgn. “Muslim Outreach” (handreiking) door de Obama-regering.

Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken – actief via Amerikaanse ambassades en consulaten in Europa – heeft de inspanningen geïntensiveerd om rechtstreeks contact te leggen met grotendeels niet-geassimileerde moslimgemeenschappen van immigranten in steden en gemeenten in Europa. Voorstanders van deze Obama-aanpak van openbare diplomatie – een aantal elementen ontstond al tijdens de regering van zijn directe voorganger – zeggen, dat het deel uitmaakt van een “anti-radicaliseringsstrategie”, die gericht is op radicale moslims met Europese paspoorten om te voorkomen dat deze terreuraanslagen tegen de VS uitvoeren.

Een belangrijk onderdeel van de strategie is om moslims te sterken in het opbouwen van een eigen “tegenverhaal” tegenover dat van de terroristen. In de praktijk zijn het echter de Obama-ideologen die, gefinancierd door de Amerikaanse belastingbetaler, kriskras door Europa reizen en bezig zijn het mislukte Amerikaanse beleid van het multiculturalisme, de positieve discriminatie, culturele diversiteit en bijzondere rechten voor minderheden, te exporteren. Verder maken Amerikaanse diplomaten herhaaldelijk excuses over een veelheid aan echte of ingebeelde minachting tegenover de islam en het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken besteedt nu elk jaar miljoenen dollars aan het actief promoten van de islam op het continent, met inbegrip van de shariawetgeving.

In Ierland bijvoorbeeld sponsorde de Amerikaanse ambassade in Dublin een studiebijeenkomst, ogenschijnlijk opgezet om islamitische immigranten te helpen hun invloed in de Ierse zaken- en financiële wereld te vergroten. De openingstoespraak op het evenement werd gehouden door imam Hussein Halawa van het Islamitisch Cultureel Centrum in Ierland, ondanks het feit dat uit gelekte telegrammen van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken blijkt, dat de Amerikaanse regering al jaren weet dat Halawa lid is van de Moslimbroederschap en de rechterhand is van de Egyptische radicale geestelijke Yusuf al-Qaradawi. Halawa, een Egyptische immigrant die zijn leven heeft gewijd aan de invoering van de islamitische sharia in Europa, vertelde de aanwezigen dat het belangrijkste doel van de conferentie was om het Ierse bancaire systeem in overeenstemming te brengen met de islamitische rechtsbeginselen. De Amerikaans ambassadeur Dan Rooney, die is veranderd van een levenslange Republikein in een misdienaar van Obama, zei tijdens dezelfde conferentie, dat de VS als een “solide partner” achter deze ondernemende poging van Halawa staat.

In Oostenrijk sponsorde de Amerikaanse ambassade een wedstrijd voor filmmakers, met als thema “Diversiteit en Tolerantie“, om de eigenzinnige Oostenrijkers te leren respect te tonen voor moslimimmigranten die weigeren te integreren in hun samenleving. De Amerikaanse ambassadeur William Eacho, een fundraiser voor de Obama-campagne, veranderde in een politieke vertegenwoordiger door de eerste prijs toe te kennen aan een groep studenten uit het Oostenrijkse stadje Steyr, die een stomme film van één minuut produceerde die tolerantie promoot voor moslima’s die een boerka in de openbare ruimte dragen. Obama en zijn team denken te weten wat het beste is voor de Europeanen, maar volgens recente opiniepeilingen is meer dan 70 % van de Oostenrijkers voorstander van een wet die de boerka zou verbieden.

In België is Howard Gutman ambassadeur van de VS, vroeger ook fondsenwerver en nu diplomaat. Hij vertelde in november 2011 aan advocaten op een conferentie in Brussel, dat Israël schuldig is aan het islamitische antisemitisme in Europa. Volgens de Israëlische krant Yedioth Ahronot liet Gutman, die joods is, de deelnemers een video over zichzelf zien, waarop hij een warm welkom krijgt op een islamitische school in Brussel, wat volgens hem bewees dat moslims niet antisemitisch zijn. Na een spervuur van kritiek op dit wegredeneren van een groeiend probleem van antisemitisme in Europa, verwijderde de Amerikaanse ambassade het bewijs van de uitspraken van Gutman door het uploaden van een gewijzigd transcript op haar website.

In Frankrijk was de Amerikaanse ambassade in Parijs de cosponsor van een studiebijeenkomst om moslims te leren hoe zij zich politiek kunnen organiseren. Medewerkers van de Democratische Partij begeleidden 70 islamitische “diversiteitleiders” van de moslimmeerderheid in de sloppenwijken die als banlieues bekend staan over hoe een communicatiestrategie te ontwikkelen, fondsen te werven en een politieke basis op te bouwen. De Franse regering – die heeft geprobeerd om de verderfelijke gevolgen van tientalleen jaren door de staat gesteund multiculturalisme te keren – heeft haar ontzetting uitgesproken over wat ze noemt “inmenging.”

In Noorwegen, waar islamitische immigranten al meer rechten hebben dan autochtone Noren, organiseerde de Amerikaanse ambassade in Oslo een “meeting ter bevordering van de dialoog”, opgezet om de positie van allochtone vrouwen in het land te versterken. Volgens de Noorse krant Aftenposten heeft Obama’s speciale gezant voor de moslimwereld, Farah Pandith, de Noorse regering op de vingers getikt voor het oneerlijke integratiebeleid tegenover islamitische immigranten. Ze zei ook tegen de Noren dat moslims “hun geloof vrijer kunnen beoefenen in de VS dan waar ook ter wereld.” Erna Solberg, de leider van de Conservatieve Partij zei, dat Noorwegen nog veel heeft te leren van de Amerikanen.

In Groot-Brittannië steken medewerkers van de Amerikaanse ambassade regelmatig een hand uit naar moslims in het hele land om deze te helpen zich te versterken. Volgens een uitgelekt Amerikaans diplomatiek telegram houdt bijvoorbeeld ambassadeur Louis Susman ”zich regelmatig bezig met de Britse moslimgemeenschappen….hij heeft met moslimgroepen in Wales en Schotland gesproken, een bezoek gebracht aan de Londense Centrale Moskee en heeft o.a. een interreligieus ontbijt in zijn residentie georganiseerd.” Susman is onder vuur komen te liggen voor het bezoeken van een andere Londense moskee, namelijk de East London Mosque, één van de meest extreme islamitische instellingen in Groot-Brittannië. Gebouwd met geld uit Saoedi-Arabië om de wahabitische islam te verspreiden. Het uitgestrekte gebouwencomplex is de thuisbasis van het Londens Islamitisch Centrum, dat bij de Amerikaanse ambassade al lang bekend staat als een toevluchtsoord voor islamitische extremisten. Tijdens zijn bezoek sprak Susman zijn “grote bewondering” uit voor de moskee en zijn enthousiasme over de ontmoeting met de staf. Volgens het uitgelekte telegram: “Het op bezoek krijgen van de Amerikaanse ambassadeur, die respectvol luistert naar islamitische standpunten, heeft een enorme impact op groepen die zich vaak gemarginaliseerd en genegeerd voelen.”

Auteur Soeren Kern is Senior Fellow voor Europese Politiek aan het in Madrid gevestigde Grupo de Estudios Estratégicos.
Te volgen op Facebook.

Met veel ,dank overgenomen van  http://ejbron.wordpress.com/ 

De Belgische koninklijke familie heeft in een sympathietelegram aan Koningin Beatrix laten weten, dat zwakke of afwezige hersenactiviteit geen hinderpaal is voor het functioneren van een prins of kroonprins.

Winkler Prins

Het fatsoen is uit de Wetstraat

Een ei hard koken duurt zes minuten. Heb je meer tijd, kan je ’t even laten afkoelen om het daarna gemakkelijker te pellen. Wacht je geen zes minuten, kan je wel de dooier soppen, maar onmogelijk gebruiken op een koude schotel. Kwaliteit heeft recht op tijd. Dat is in de keuken zo. Dat is in het leven zo. Dat is in de politiek niet anders. Er geldt maar één wetmatigheid: alles heeft zijn tijd. Nooit te snel, nooit te traag.

Om het in modetermen uit te drukken: als een kok tijd verliest aan een te gedetailleerde mise-en-place terwijl de klant al zit te wachten, zal hij die daarna moeten winnen ten koste van de cuisson.

“Niet te vreten”

Vandaag zien we in de Wetstraat derderangskoks aan het werk. Meer dan anderhalf jaar lang hebben ze gediscussieerd over wie de koude en wie de warme keuken voor zijn rekening zou nemen, en op het ogenblik dat de klant dreigt op te stappen, hebben ze snel een pan op het fornuis gezet en de halfgare inhoud ervan op het bord gegooid. Ze weten dat hun gerecht waardeloos is, maar terwijl de klant proeft en zijn beklag maakt, hebben ze tijd gewonnen om een nagerecht voor te bereiden. De hoofdschotel wordt desnoods nog even in de microgolfoven geplaatst om verder te garen, en wellicht gaat er een potje nieuwe instantsaus overheen.
Niet alleen de Smaakpolitie en de Chef in Nood ergeren zich blauw aan dit boerenbedrog, maar de klant zelf stemt deze ploeg van Mijn Restaurant genadeloos naar huis.
Het ergste is, dat de klanten van Restaurant Wetstraat nergens anders terecht kunnen dan bij een keukenbatterij die alleen bedorven junkfood opwarmt. Deze mentaliteit jaagt ook de toeleveranciers van basisproducten op, zodat het binnen de kortste tijd in de Firma Martelarenplein eveneens een heksenketel wordt, met alle risico’s en kunstgrepen van dien.

Pappen en nathouden

De fouten stapelen zich op en dat is niet toevallig. Ons kiessysteem dwingt politici om rekening te houden met de volgende verkiezingen. Er hangt niet alleen hun broodwinning van af, maar tevens de kwaliteit van hun kabinet. Welke bekwame cabinetards engageren zich nog voor een minister, als die hen niet minstens een normale legislatuur werkzekerheid kan verschaffen, terwijl parlementsleden onzindelijk vergoed worden - ook als ze zelf opstappen?
Het kan niet anders, dat deze regering er een is van gemiste kansen en dure blunders. Het regeerprogramma werd niet geschreven naar de noden van de maatschappij, maar op het voortbestaan van het land, het koningshuis en de PS.
De blauwe nieuwkomer die zogenaamd, en terecht, 2 jaar geleden ‘de stekker uit de regering trok’, stond nu te smeken om met de handen voor de ogen en met dichtgeknepen neus, die stekker er toch maar opnieuw te mogen insteken, in ruil voor nog geen tien zilverlingen.
Een andere neofiet liet zich voor ‘de goede zaak’ ongemanierd buiten spel zetten, nadat hij eerst als nuttige idioot het vuilste werk had opgeknapt. Dehaene had datzelfde spelletje al eens eerder gespeeld met zijn partij. Hoe noemt men een sukkel die zich wél twee keer aan dezelfde steen stoot?
De enige Vlaamse partijvoorzitster zwoer trouw aan haar Waalse zusterpartij, want de eigen partij had haar al lang opgegeven. Haar opvolger stond al te dringen om de pluimen van haar werk op de eigen hoed te steken.
En dan was er uiteindelijk nog de laatste koorknaap van Vlaanderen, die eventjes weerwerk had geleverd, maar nadat Story de seksuele uitspattingen van zijn partijboegbeeld uit de doeken had gedaan, toch maar snel onderdanig werd aan de wensen van het Hof. Achteraf (zie De Standaard 28/01/2012) gaf hij toe dat hij de (Franstalige) teksten van het BHV-akkoord niet gelezen of minstens niet begrepen had, maar wel mee goedgekeurd.
Op die basis een regering vormen, die een jaar tijd nodig heeft om de lijken uit de kasten op te ruimen en daarna een jaar om de volgende verkiezingen voor te bereiden, is het zuiverste volksbedrog.
Deze regering kàn niet werken en werkt dus ook niet. Het enige wat ze doet is, met behulp van angstverhalen, bedreigingen en afpersingen, de boel pappen en nathouden.

Misbruik van briefgeheim

Niet te verwonderen dat de ene blunder op de andere volgt en dat de hele beleidsverklaring slechts bestaat uit een nietszeggende wolligheid die moet ingevuld worden met ondoordachte ad hoc maatregelen waarvoor men proefballonnetjes lanceert, die om de haverklap worden afgeknald door een betrokken belangengroep.
Met blunders bedoel ik dan nog niet eens ongelukkig geformuleerde e-mails. Het feit dat vertrouwelijke correspondentie tussen personen, in de media komt, zegt meer over de onbetrouwbaarheid van de klokkenluiders dan over de opstellers ervan. Voor een vertrouwelijke e-mail geldt evenzeer het briefgeheim. Moreel alleszins.
Het badinerende stijltje waarin de adviseur van Caroline Gennez aanraadde om hun ‘kroonprins’ te dumpen, was alleen voor de voorzitster bedoeld en was duidelijk een soort van overlevingscynisme, maar zou wellicht nooit gehanteerd worden om iemand rechtstreeks te kwetsen. Dat Ingrid Lieten het over teflon en beton had, betekende vooral dat zij beter is in de keuken en sterkere banden heeft met de bouwwereld, dan met haar portefeuilles. In sommige gevallen was ze er nog niet eens zover naast. Ook begrip voor Philippe Muyters. Het is klein om jaren later, een minister af te rekenen op een interne mail tussen medewerkers.
Akkoord, ik gebruik niet het woord ‘smeerlappen’ om naar concurrenten te verwijzen, maar ik durf in een vertrouwelijke mail, bepaalde collega’s ook wel eens als analfabeten, pipo’s of perskeutels omschrijven. Nochtans ben ik - naar het schijnt - een beminnelijk man met veel empathie. Een mail is vaak een manier om even stoom af te laten, zonder dat het echt kwaad bedoeld is. En wie het woord ‘gelogen’ niet kan relativeren als het gevolgd wordt door een lachebekje, is gewoon van slechte wil.

Weloverwogen bedrog

Dit zijn echter maar stijlfoutjes uit de Vlaamse Regering. Ondertussen houdt de Minister-President er zijn ploeg samen - soms met velpon, soms met patattenbloem, soms alleen nog met wat speeksel -, en ziet met lede ogen hoe de kroonjuwelen van onze Vlaamse economie genadeloos hun activiteiten opdoeken of uitvlaggen, omdat ze de nationale pesterijen en rechtsonzekerheid kotsbeu zijn.
Echte blunders zijn wel, het aankondigen van een verlaging van de ministerweddes, terwijl ze verhogen. Oeps, rekenfoutje en weggevaagd dat ongemak. Of het triomfantelijk uitbazuinen dat zelfs de koninklijke dotatie verlaagt, terwijl ze stijgt. Oeps, een vergissing en de plooien weer gladgestreken. Of het aankondigen van een indexsprong die er niet komt, het verhogen van de pensioenleeftijd die toch lager zal uitvallen, het negeren van wetten omdat ze niet in het regeerakkoord staan vermeld, het bewust angst zaaien voor ingrijpende maatregelen om achteraf te kunnen pronken dat ze door hun ‘beleid’ toch nog beter meevallen  (een oude marketingtruc), een één-tweetje met de vakbonden waarmee overduidelijk afgesproken was dat de verzameling verliezers die zich regering noemt, grootse maatregelen zou aankondigen om de internationale markten te sussen en daarna zonder gezichtverlies kan terugkrabbelen onder zogenaamde druk van vakbondsterreur,…
Het zijn geen menselijke foutjes meer, het is zelfs geen onbekwaamheid. Het is weloverwogen bedrog.
Deze regering doet niet aan beleid, maar aan manipulatie.
Deze regering is geen regering en moet dus ook niet als dusdanig erkend worden. Zoals dit land nooit een land is geweest.
De dames en heren federale ministers en staatssecretarissen kan ik maar één goede raad geven: grijp naar jullie laatste kans om nog even een zweem van fatsoen te tonen, houd ermee op en ga koken!
Maar let op de cuisson.

Luc van Balberghe

De auteur is een onafhankelijk, niet-partijgebonden journalist, oprichter en ex-uitgever van AchterhetNieuws en oud-voorzitter van de Vlaamse JournalistenVereniging.

De Belgische koninklijke familie heeft in een sympathietelegram aan Koningin Beatrix laten weten, dat zwakke of geen hersenactiviteit geen hinderpaal is voor het functioneren van een prins of kroonprins.

Winkler Prins

De krekel en de mier in de XXIste eeuw

De mier werkt hard in de hete zomerzon, bouwt een huis en legt wintervoorraden aan. De krekel denkt dat de mier zot is en lacht en danst en speelt de zomer door.  Als de winter komt, heeft de mier het warm en is goed doorvoed. De krekel heeft geen voedsel of onderdak met als gevolg dat hij honger en kou heeft. Dan organiseert de koukleumende krekel een persconferentie en eist te vernemen waar de mierhet recht haalt warm en goeddoorvoed te zijn terwijl hij honger en kou lijdt.  VRT, VTM, RTL, en VT4 zenden beelden uit van de bibberende krekel naast de mier in haar comfortabele woning met een voedselgevulde tafel.  België is verontwaardigd door het scherpe contrast. Hoe kan dit bestaan in een rijk land ? Hoe kan een arme krekel zo lijden in een westers land?  Kermit de Kikker verschijnt in Ter Zake met de krekel en iedereen weent wanneer ze zingen: "Het is niet gemakkelijk Groen te zijn."'  11.11.11 organiseert een betoging voor het huis van de mier. Broederlijk Delen is ook aanwezig en scandeert: "Dood aan de uitbuiters."  Kardinaal LEONARD laat de groep neerknielen om een gebed aan God te richten voor het welzijn van de krekel .  Koning Albert veroordeelt de mier en stuurt verwijten naar Premier Leterme, minister-president Peeters, de paus en naar Filip De Winter, Bart De Wever en Alexander De Croo omwille van het noodlot van de krekel . Caroline Gennez en Elio Di Rupo schreeuwen in een interview met Siegfried Bracke dat de mierrijk is geworden op de rug van de krekel. Ze eisen een speciale taksheffing ten nadele van de mier om haar terechte deel te doen betalen.  Uiteindelijk vaardigt het CGKR van Jozef De Witte de Economische Gelijkheids- & Anti-mier Wetuit met terugwerkende kracht tot het begin van de zomer.  De mier wordt bestraft wegens het onvoldoende tewerkstellen van niet-werkzoekende werkloze asielzoekers. Als hij zijn boetes niet kan betalen, wordt zijn huis aangeslagen door de Geheime Regerings Politieen aan de krekel gegeven. Het verhaal eindigt wanneer de krekel en zijn dagplukkende vrienden de laatste restjes van het voedsel van de mier verorberen terwijl de regeringswoning waar hij in verblijft, en die zoals jullie zich zullen herinneren het voormalige huis van de mier was, rond hen verpulvert aangezien dekrekel en zijn luierende vrienden weigeren het te onderhouden.  Ondertussen is de mier door al deze beslommeringen ten onder gegaan in de sneeuw en wordt nooit meer gezien.  De krekel wordt gedood in een drugsincident en het huis, verlaten en verkrot, wordt overgenomen door een bende spinnen die de ruïne en de eens voorspoedige en rustige buurt terroriseren. Aangezien dit geen alleenstaand geval is, stort de hele Natie in elkaar en sleurt de hele vrije wereld met zich mee.  MORAAL VAN HET VERHAAL: Denk goed na bij de volgende verkiezingen.

Robert M.

*****

Carlos Stella

Wat Carlos Stella in zijn zakken steekt met 1 bonus, dat is niet haalbaar in de carrière van een zelfstandige beroeps topcrimineel en die voelt dan nog de hete adem van justitie in zijn nek.

Nu weten wij plots waarom een pint duurder wordt. Ongeloofelijk, dan te bedenken, er bestaat een partij, die niet wil weten van extra taks voor de "rijken" : Open-VLD, open voor de onnozelaars,maar in gesloten kring voor de meest respectabelen onder ons. Wij die dachten dat een Gucht, Dehaene, Vandenbossche , Janssens, enz. echte graaiers waren ! Tegenover Stella Carlos zijn het maar papkideren. Prachtige correcte politiek.Haal zoveel mogelijk uit alle landen armoedzaaiers binnen, geef ze stemrecht en ze blijven aan de macht. Ons beschouwen ze als lompe polderboeren, hou ze zo dom mogelijk en beloof ze af en toe iets ! Met volle overtuiging zullen we binnenkort samen zingen "Sta op leeggezogen verworpenen der aarde" (dat zijn wij ) maar in plaats van een gebalde vuist, tonen wij onze middelvinger.

René

*****

De uitspraken van dame Justitia zijn ondoorgrondelijk

De ouders van Lieselot De Clercq begrijpen niet waarom hun dochter 20 jaar cel kreeg voor het doden van haar pasgeboren baby (rechtbank van Brugge), en Sanne Smets slechts 5 jaar voorwaardelijk (rechtbank van Leuven). 'Wij aanvaarden dat niet alle dossiers hetzelfde zijn, maar moord blijft moord.' (De Morgen 12.03.2012)

Ludo

*****

Het oudste beroep Bericht

Geachte Heer Ray,

Er is zelfs discussie over het ‘oudste beroep ter wereld’. Meestal denkt men daarbij aan roze verlichting en dergelijke, dit is een misvatting. Het metier dat met verve het oudste genoemd mag worden is elektricien, want toen God zei: “Er weze licht” was de stamvader van dit beroep al drie weken leidingen aan het leggen.

Wes Hardin

*****

Nv-A impasse evolueert naar een gevaarlijke toestand.

De besluiteloosheid van de kopman wiens aureool binnen de partij aan glans verliest, en door zijn mea culpa (' we hebben in 2010 de kans laten voorbijgaan') brengt het wolvenroedel in aanvalslinie. De dag dat hij valt wordt hij opgevreten.

Zijn zelf binnengehaalde palingen, wiens gladheid hem parten speelt, kennen de kunst van het intrigeren, en niet gehinderd door enig besef van normen, zullen zij hem bij de eerste de beste gelegenheid van het schild stoten. Is hij uitgebrand of politiek-moe omdat hij zichzelf nu een dead-line oplegt ?

Mag ik de Passionaria even citeren : " We waren op een zucht van de oplossing " . Inderdaad, de onafhankelijkheid van Vlaanderen lag op de rand van de tafel, maar werd door De Wever verhinderd, voor vorst en vaderland. Waarna hij vakkundig de nek werd omgedraaid en in de richting van het cordon bij de andere nationalisten gecatapulteerd werd. Hij de eminente historicus blijkt dus niets geleerd te hebben terwijl hij weet dat er geen toekomst is zonder verleden. Hij blijft zijn zielsgenoten uitspuwen en verachten.

Zou iemand hem de tekst van " Het Gebed voor het Vaderland" willen bezorgen ? Mogelijk heeft hij gehoord hoe wij dit gisteren met 5.000 nationalisten fanatiek en uit volle borst brachten. 't Is omdat ik Vlaming ben.

Vanwege Daniel.

*****

5 Zwaantjes (video Di Rupo en zijn geüniformeerde escortes)

Geachte Redactie,

Hierbij roep ik alle Angeltjesfans op om deze clip (opnieuw) te bekijken en Uw commentaar aldaar te spuien. Fikken is jullie al voorgegaan. Wie volgt ?

Victor van Vosselaer

De dochter uit een Nederlandse moslimfamilie vond een amulet op de deurmat bij het openen van de deur. Vanaf dat moment is ze verlamd. De familie vraagt wat ze in deze situatie moeten doen. Shaykh Zayn al-'Aabideen Bilaafreej, Hadeeth-geleerde en hoogleraar aan de Hassan II Universiteit te Casablanca, geeft hierop antwoord.

Het is onbegrijpelijk als je deze wetenschappelijke uitleg beluistert dat geleerden uit de moslimwereld niet meer Nobelprijzen hebben gewonnen.  We mogen hier gerust gewagen van discriminatie.

Na lang onderhandelen blijkt onze regering, volgens haar eigen verklaring, het zogenaamde tekort in de begroting, om de door Europa opgelegde normen te halen, te hebben dichtgereden.
Wij beweren dat dit onmogelijk is. Iedere cent die de regering uitgeeft komt, rechtstreeks of onrechtstreeks, van de belastingbetaler. Iemand die iets anders wil beweren is te kwader trouw.
Bovendien is het onze overtuiging dat er voor de zoveelste maal onjuiste prognoses werden gemaakt. Men mag er vrijwel met grote zekerheid van uitgaan dat over enkele maanden zal worden vastgesteld dat de inkomsten lager uitvallen dan werd berekend en dat de uitgaven als gevolg van vroegere stupiede beslissingen hoger blijken te zijn als gedacht. Men mag dus van onze overheden verwachten dat ze met nieuwe verhalen zullen komen aandraven over enkele maanden.

Een mooi voorbeeld om te bewijzen dat ze doorgaans onbetrouwbaar of onbekwaam, en in de meeste gevallen beide zijn, moge blijken uit een klein foutje van 24 miljoen euro dat vorige week werd vastgesteld in de boekhouding van De Lijn.* Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een onderneming, die reeds over een overvette administratie beschikt, dergelijke fouten kan maken? We willen niet geloven dat dit werkelijk een foute berekening was maar eerder het uiteindelijk moeten toegeven van wat intern reeds lang was geweten. Trouwens vele overheidsadministraties zijn in dat bedje ziek. Het zou ons eveneens plezieren te weten te komen welke sancties door de overheid werden genomen om, in het eerste geval, de schuldigen van deze enorme fout te straffen. Wedden dat daar nooit nog een woord zal over gerept worden ?

Het staat dus als een paal boven water dat er voor het einde van het jaar opnieuw naar nieuwe inkomsten zal moeten gezocht worden. Bovendien weten we dat onze beroepspolitiekers steeds de indruk willen geven dat ze aan hun kiezers geschenken uitdelen en nooit de indruk wensen te laten dat ze in onze zakken zitten. Daarom zijn ze steeds op zoek naar inkomsten die de indruk geven van elders, maar niet van de kiezer, te komen. Een goed voorbeeld was b.v. de uitbating van onze nationale luchthaven aan buitenlanders te verkopen. Dat dit uiteindelijk, in latere tijden, een dikke streep door de rekening van de luchtvaartreizigers is neemt men er als bijzaak bij. Daarom willen we onze beroepspolitiekers op een nieuw ideetje brengen dat hen, indien eerstdaags terug nodig zou blijken te zijn, aan enkele miljarden kan helpen zonder onmiddellijk de kiezer of belastingplichtige te benadelen. Dat deze in ieder geval het gelag later zal moeten betalen is echter nooit de zorg van onze bewindvoerders geweest. Hier gaan we dan.

Wat is het verschil tussen een reiziger die b.v. Londen als eindbestemming heeft en op Zaventem doorheen een gebouw loopt om een vliegtuig te nemen en een reiziger die in Brussel-Zuid door een gebouw loop om een trein, naar dezelfde bestemming, te nemen? Geen verschil. Nada.

Maar de eerste moet wel luchthavenbelasting betalen en de tweede niet.

De overheid zal onmiddellijk enorme bedragen kunnen vragen aan Internationale groepen die reeds ervaring hebben met de uitbating van luchthavens wanneer ze hen de uitbating van spoorstations zou voorspiegelen. Aangezien beroepspolitiekers steeds "afkijken" zoals sommige leerlingen tijdens examens plegen te doen, zullen beroepspolitiekers van andere landen zeer snel dit mogelijke Belgische initiatief overnemen.
Het per opbod aanbieden van de uitbating van b.v. de tien belangrijkstre Belgische spoorstations zou een enorm bedrag kunnen opleveren dat normaal volledig uit het buitenland zou komen. Dat men dan, juist zoals vroeger met de luchthavens gebeurde, in de toekomst rekening zal moeten houden met steeds stijgende "spoorstation belastingen", is een zorg voor later. De huidige knoeiers liggen ook niet wakker van idiote "groene subsidies" die door hun voorgangers voor niet minder dan 20 jaar werden beloofd aan de eigenaars van zonnepanelen of windmolens.

Men zegge het voort...

Freddy Van Gaever

* Over het plots opduiken in de boekhouding van De Lijn van 24 miljoen onbetaalde rekeningen, heeft Senior het uitgebreid gehad vorige week.

Op de eerste verjaardag van de ‘Arabische lente’ zal menig inwoner van een dezer landen zich beginnen af te vragen of ze toch niet beter af waren met hun corrupte dictators. 

De ‘Arabische lente’ moest immers democratie, transparantie en verandering brengen.  Er werd verwacht dat er een einde zou komen aan de schending van de mensenrechten en dat vrije en onafhankelijke media vrijelijk zouden kunnen werken.

De ‘Arabische lente’ moest immers de rechten van de vrouwen en de minderheden vooruit helpen.  Jonge moslims zouden hun extremistische mening nu wel bijschaven, hun terroristische acties opgeven.

De ‘Arabische lente’ moest immers geleid worden door jonge, charismatische, westers-opgevoede activisten, die moderne en pragmatische denkbeelden in de Arabische wereld toegang zouden doen vinden.

De ‘Arabische lente’ zou ervoor moeten zorgen dat hun landen in een toeristisch walhalla omgetoverd zouden worden, waar investeerders van heel de wereld maar al te graag hun kapitaal wilden zien groeien.

Als we de resultaten bekijken van de opstanden in Tunesië, Libië, Jemen en Egypte, dan kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat geen van b.g. doeleinden verwezenlijkt werd.  Hun triomfantelijke lente werd niets anders dan een totale ramp.  Inwoners van de Arabische lentegolf menen in een enquête van Abu Dhabi's Gallup Polls dat ze zich veel onveiliger voelen dan tevoren.

De vier landen, waar de leiders ten val zijn gebracht, zijn nu in handen van moslimfundamentalisten, die de ‘Lente’ misbruiken om hun macht uit te breiden. 

In Tunesië vraagt de grootste partij Ennahda de vorming van een islamitische staat.  De vrijheid van meningsuiting is er nu al op achteruit gegaan.  Nabil Karoui, eigenaar van een televisiezender, staat terecht voor godslastering nadat hij de bekroonde Frans-Iraanse film ‘Persepolis”, met daarin de afbeelding van God,  getoond had.  Niet minder dan 150 advocaten hebben een rechtszaak tegen hem ingespannen wegens het verstoren van de publieke orde en het ‘beschadigen van heilige waarden’.  Slechts twee weken geleden kwamen honderden moslim fundamentalisten, volgelingen van de radicale Wahhabi-doctrine, op straat in Tunis om de sharia als wetgeving te eisen. 

In Egypte is de chaos compleet.  Het land wordt momenteel bestuurd door de verkozen islamitische partijen, de moslimbroederschap en de salafisten, en het leger.

Libië en Jemen staan op de drempel van een burgeroorlog.  Tientallen zwaarbewapende milities teisteren het land.  Sommigen hebben banden met de moslimbroederschap en Al-Qaeda in Jemen.  Arabische politieke analisten zeggen dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer het Jemen in de handen van Al-Qaeda valt.

De Arabische lente heeft de winter ingeluid voor vrouwen, christenen, joden, journalisten, mensenrechtenactivisten en politieke tegenstrevers: zij worden vervolgd, opgesloten, gefolterd en gedood.  Dagelijks.  Ofwel door de democratisch verkozen leiders, door terroriserende rebellenmilities of moslimfundamentalisten.

De Arabische lente is alles behalve een revolutie.  Het is het begin van de Arabische ijstijd.

Floriaan Terbeke

Bron: The Stonegate Institute

Voor een aantal dagen woedde er in de brievenbus van Angeltjes een hoffelijke maar niet mis te verstane woordenstrijd over het zwaarste beroep ter wereld. Het oudste dat kennen we allemaal en daar is geen discussie over. Maar het zwaarste, daar werd over geargumenteerd met welluidende volzinnen  in keurig Nederlands. De loodsen, die slechts met zijn driehonderd zijn en die niet tot onze lezersschare  schijnen te behoren, moesten de duimen leggen vanop hun zwalpende motorbootjes tegen de juffrouwen en de mijnheren uit het onderwijs. Die bleken het zwaarste beroep uit te oefenen. Tja, de saaie boekhouders hebben zich koest gehouden en de stratenmakers  kregen hun gekromde ruggen niet tijdig recht om "ik, ikke" te roepen.

En toch is er één beroep zwaarder, moeilijker, inspannender, ondankbaarder dat wordt uitgeoefend door enkele honderdduizenden Honorés Gepluimd : het beroep van Vlaming.  Misprezen, veracht, niet onderbetaald maar onbetaald en met nauwelijks kans op succes. Met ploegbazen en een management waarvan velen niet te vertrouwen zijn. Het beroep van Vlaming zijn is tevens een van generatie tot generatie overgeleverd vak, waarvoor velen die voorgegaan zijn een zware tol hebben betaald. Tot met hun leven toe. Altijd werken, nooit beloond worden.  Mochten er in dit land vakbonden bestaan,  (die op de bres zouden springen voor de uitgeslotenen, in plaats van dezen zelf uit te stoten)  er zouden vele paletten moeten verbrand worden voor het afsluiten van een fatsoenlijke CAO die de onrechtvaardigheden uit het beroep Vlaming zouden opheffen.

In de stukken die vandaag verschijnen bij Angeltjes, leest u de bedenkingen van Stradi die net teruggekeerd is uit zijn geliefde Midden-Amerika, onder de titel "Zijn de Vlamingen murw geslagen ?".  Gelukkig is er nog wat ruimte gelaten voor tegenargumenten, dankzij het vraagteken.  Vrolijk word je niet van dergelijke lectuur.  En wij zijn trots u vandaag een zoals steeds weldoordacht en sierlijk geschrevent artikel van Luc van Balberghe te mogen aanbieden met de weinig veelbelovende titel "Het fatsoen is uit de Wetstraat". Voor Luc hoeft er zelfs geen vraagteken bij . Onze  collega Guido van Alphen van Guvaal,  heeft het elke dag in zijn beschouwingen over de talrijke onrechtvaardigheden die het sadistische land B pleegt op Vlaanderen.  Een sado-masochistische  relatie die een normaal denkend mens niet kan bevatten, dat is het samenzijn van het land B en Vlaanderen. En het biedt tevens een antwoord op Stradi's vraag :  ja, de Vlamingen zijn murw geslagen en het doet deugd. En in een SM-verhouding, beste Luc van Balberghe, ontwaren wij inderdaad geen fatsoen.

De onaantastbare voorzitter van de grootste belgische en Vlaamse partij, de heer De Wever, loste vorige week een schot voor de boeg, dat Hij de pijp aan Maarten zal geven als Hij in 2014 geen vooruitgang zal boeken. Electorale vooruitgang, bedoelt hij en hij zal alsdan ronduit gaan voor het onverdachte confederalisme. Voilà.  Dat deed hij ook al in 2009 maar de Vlamingen hebben een kort geheugen en zwijmelen telkens De Wever de mond opent : "Ha, ha, hij heeft het goed gezegd".  Ook als dit krèk hetzelfde is van gisteren of het tegenovergestelde van eergisteren. Vlamingen zijn ontzettend gevoelig voor woordkunstenaars, dat komt omdat zo weinigen met hun taal omgaan als met een minnaar of een minnares. En de enkeling die het wel doet, wekt bewondering.   Een belangrijk deel van de Vlaamse publieke opinie loopt niet gebukt onder de gevolgen van het zware beroep van Vlaming te zijn en jogt gezwind mede van de inmiddels bankroete frituur "Het Draakske" naar de diëetwinkel waar droge brokken en vogelzaad verkocht worden als exquise spijzen tegen exquise prijzen.

Gelukkig is er één N-vA-er die het hoofd koel houdt : de berekende rat uit Gent, de verklede loge-flamingant en VRT-intrigant met de voornaam uit een Wagneropera en een familienaam die duidt op een slechte spijsvertering.  Die figuur zag haar kansen schoon om publiek te doen wat in de N-vA niet doenbaar is, de voorzitter afvallen (excuseer voor de bijna-woordspeling, ik laat ze voor anderen).  "De Wever moet zwijgen over zijn politieke toekomst".  Ik had bijna ontzag voor de heer Bracke toen ik het stuk las.  Ettelijke N-vA-ers die al jaren de nukken, de grillen, de snauwen en sneren van De Wever moeten ondergaan, lazen met een stralende glimlach de stoute-schoenen-uitleg van de Gentse rat.  "Eindelijk ..."  werd in talrijke livings, keukens, slaapkamers van Vlaanderen gezucht, eindelijk iemand die het woordgezwets van Bart durft te trotseren.

Op zich laten de intriges bij de N-vA ons koud, los van het feit, dat we er natuurlijk graag over lezen, al was het maar om de menselijke dimensie die ook in deze partij floreert nooit uit het oog te verliezen.  Wees ervan overtuigd, Bracke is geen  opa, zoals hij zichzelf olijk betitelt, die zijn kleinzoon vermanend toespreekt. De man is en blijft een intrigant die in een steeds wisselend decor zichzelf blijft,  als de sluwe praatvader die niet kan tevreden zijn met een ondergeschikte positie.  Nu de rol op zich nemen van de wijze opa is een strategische stap naar de top van de partij als De Wever er de brui aan geeft.  U mag mijn woorden onthouden. Behalve als De Wever blijft zitten op zijn presidentiële zetel.

Maar nogmaals daar gaat het allemaal niet om.  Wat schrijnend is, dat zijn deze vlugge woorden van de voorzitter van een bescheiden Vlaams-nationale partij :   de handschoen in de ring  gooien, als hij in 2014 zijn zin niet krijgt.  Een Vlaamse leider die na 180 jaar belgische bezetting binnen de 5 jaar zijn strategisch plan wil doorgevoerd krijgen en als het niet lukt, dan stopt hij er mee.  Wat een trieste uitspraak en wat een arrogante houding.  Het eigen programma verloochenen, dat wisten we al, hoogmoedig met de verkeerde tegenpartij onderhandelen en het deksel op de neus krijgen niettegenstaande vele toegevingen, ook dat is ons bekend,  Maar binnen de 5 jaar verzaken aan de politieke droom (hoe die verder ook was) dat is niet enkel bevreemdend, het is beschamend. En tegelijk veelzeggend.

Dat Bart de Wever eens een voorbeeld neemt aan zijn collega-politici uit het door hem verfoeide Vlaams Belang. Die staan reeds tientallen jaren op de barrikaden, zij worden geminacht, uitgesloten, bespot en bespuwd, maar zij geven geen kik. Abstractie gemaakt van enkele arrivisten die onder de vleugels van de N-vA zijn gekropen.  Gespleten tongen, slappe ruggengraten en negationisten die zich verschuilen achter "ich habe es nicht gewusst, dat ik meegeschreven heb aan het 70-puntenplan."

Het moeilijkste beroep is dat van Vlaming zijn. Er zijn geen uren, er is geen arbeidsreglement, er is geen loon en de meesten van de managers zijn blaaskaken.  Als wij, het werkvolk niet voortdoen en ons vasthouden aan de wil van onze overtuiging, dan komt er niets in huis van onze Vlaamse Republiek. Laat ze maar doen, de slaphangers die achter de belgische vod aandraven.  Aan het verdriet van Vlaanderen komt ooit een einde.

Ray

“Découvrez l'histoire de la Wallonie” (de man rechts op de afbeelding is gesponsord door de Vlaamse vakbond)

Pas terug uit het buitenland, nog nagenietend van de figuurlijke narcose uit de b politiek, staart mij bij het wachten op onze bagage op Zaventem, een enorm bord aan “Découvrez et visitez les plus belles villes de Belgique” links van mij “Découvrez l'histoire de la Wallonie” rechts van mij “Entrez dans l'univers de la Wallonie, de ses industries, de son économie, de ses innovations, (sic) “bienvenue en Wallonie !”.

Ik dacht een moment op de verkeerde luchthaven terecht gekomen te zijn. Tintin, en nog wat meer hoogwaardige verwezenlijkingen van de waalse natie worden de nietsvermoedende toerist om de oren geslingerd, geen enkel bord is in het Nederlands, zelfs niet vertaald naar het Engels, ja zo arrogant kun je het niet bedenken.

Terug thuis is de franstalige post goed aanwezig. Foutje? Vergissinske? Ook de ondertitelde franse films zijn terug van weggeweest, begrijpelijk want weet je, zei mij een waal in het buitenland” Les Flamands sont jaloux que nous avons la plus belle langue du monde” waarna hij zijn beklag maakte dat hij niet geholpen werd in het frans, en dat in Midden-Amerika.

Wat de politieke push van La Rupette met ons eerlijkheidsgevoel doet ziet de bewuste goed oplettende burger rondom zijn habitat, dat mens zet federaal zijn politiek van waalse maffiabaas verder, het duld geen oppositie. De Vlamingen worden geplet en meegesleurd in het non-beleid van het waalse communistisch politbureau, achter de feiten aanlopen en het geld halen waar het zit, de rijke boeven kunnen hun straf afkopen en die miljoenen dienen voor gesofistikeerde camera’s aan te schaffen als moderne struikrovers, terzelfder tijd al de nog beschikbare middelen gebruiken om het wanbeleid te camoufleren, de franstalige kiezers worden toch geïmporteerd uit de nieuwe lentelanden. http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid1133045/kwart-leefloners-is-geen-belg.aspx
Want merk toch op, de richtlijnen van de EU zijn in symbiose met de waalse strategie en de totalitaire islam, nl.

1. Het opheffen van onafhankelijke overheden
2. Het afschaffen van alle private bezittingen
3. Het in beslag nemen van alle geldelijke eigendommen
4. Het uitbannen van patriottisme (nationalisme)
5. Het vernietigen van alle religies (door middel van islamisering)
6. Het verwoesten van het gezin als basis van de samenleving
7. De oprichting van een Nieuwe Wereld Orde

Velen beseffen het niet maar la première tapette de Belgique is het einde van de democratie en de definitieve financiële ramkraak van Vlaanderen, alle inspanningen van de vorige generatie oprechte Vlamingen ten spijt. Het gebroed van de vorige generatie collaborerende politieke verraders zet het werk van hun vaders verder. Nu nog wat fraude en b kan herleven. http://www.bloggen.be/thomasdeflo/archief.php?ID=7

Je zou voor minder moedeloos worden.

Stradi 

VB-fractievoorzitter Roger Catrysse in de gemeenteraad van Blankenberge (ingekort)

We leven in een tijd van crisis en iedereen moet besparen :  één van de eerste maatregelen van de kersverse federale regering bestond erin om de karige wedden van onze ministers met 5 % te verminderen. Zo bereiken ze bijna de armoedegrens. Het zijn toch allemaal idealisten.
De eerste minister en de vice-premiers verdienen  € 11.251 netto per maand. Bij de gewone ministers gaat het om een peulschil van € 10.930 netto per maand. De staatssecretarissen, de sukkelaars van de regering, sluiten het rijtje af met een schamele € 10.491 netto per maand.

Deze lijn moet volgens mij doorgetrokken worden naar het lokale niveau. Ook wij, gemeentelijke politiekers, moeten hier het goede voorbeeld geven en ons bereid tonen om eens in de eigen geldbeugel te tasten, wat niet in goede aarde zal vallen bij de socialisten, zij zitten immers liever in andermans zakken. .Het Vlaams Belang Blankenberge stelt in dit verband dan ook een aantal concrete maatregelen voor.

De burgemeester zou dan ook het meest moeten inleveren. We dachten aanvankelijk aan € 100 per maand. Maar we hielden daarbij geen rekening met het feit dat er vanaf 1 maart 2012 een indexsprong van 2% is tussengekomen. Dus € 110 zou dan ook beter passen.
Voor burgemeester De Klerck zijn dit “peanuts”. Hij heeft ongetwijfeld volop kunnen genieten van zijn cadeau van nog een jaar parlementaire wedde nadat hij niet herverkozen werd bij de vorige federale verkiezingen. En met een burgemeesterswedde die sinds 1 maart 2012 € 5.184 bruto per maand ontvangt, is hij zeker geen armoedzaaier.

Wat de schepenen betreft, denken we aan € 66 per maand. Zij verdienen inderdaad 60% van wat de burgemeester verdient, in principe althans, want in Blankenberge bestaat er tot 31 december 2012 een overgangsregel voor uitvoerende mandatarissen uit de vorige legislatuur.
Hier liggen de bruto jaarwedden tussen  € 3.493 en € 3.111 per maand. Aan de onderste trede van de ladder staan wij de gemeenteraadsleden. Hier wordt gevraagd dat zij € 6  per zitting van de gemeenteraad waaraan zij deelnemen in de stadskas zouden terugstorten. Met een gemiddeld aantal gemeenteraadszittingen van 10 per jaar, komt dat neer op een inlevering van € 60 per gemeenteraadslid en per jaar.

De stad zal van die inleveringen niet rijk worden. Maar zoals gezegd, het gaat om de symboliek : Totaal € 6.420 per jaar.

Tenslotte zijn we er grote voorstanders van dat de bevolking van Blankenberge goed zou worden geïnformeerd over deze aangelegenheid. Schepenen en Burgemeester die geld terugstorten dat moet toch goed nieuws zijn voor de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen. Ik vraag over dit voorstel een naamstemming en ik dank U voor uw luisterbereidheid.

De vrouwendag is voorbij

Geachte redactie,

Ik waardeer de humor van de titel en het filmpje wel. Die ene dag gaat het verschil nooit maken. Maar veroorloof me een ernstige voetnoot.

Onlangs herlas ik de geschiedenis van het voormalige Oost-Pakistan, het huidige Bangladesh. Binnen twee weken vieren we de 40° verjaardag het begin van het feit dat gedurende luttele maanden na 21 maart 1971 drie miljoen weerloze Bengalezen meedogenloos en brutaal vermoord werden door West-Pakistaanse militairen die oordeelden dat hindoes geen plaats verdienden op moslim-territorium.

Gevolg?: Gemiddeld 33.333 doden per dag gedurende drie maanden. Keer het of draai het zoals je wil, een dood gezwegen en onder de mat geveegde islamitische genocide in naam van de ideologie van de genaamde Allah.  Drie miljoen. De helft van de joodse slachtoffers tijdens het hele nazi-regime in slechts enkele maanden tijd.

Tegelijkertijd grepen er in dezelfde tijdspanne tijdens die militaire campagne circa 200.000 verkrachtingen plaats, gepleegd door islamitische militairen op Bengalese vrouwen in doodsangst. Op drie maanden zijn er dat 2.222 per dàg.

Kan U nu nog altijd lachen met het filmpje? Ik niet.

Lucky9

NvdR Angeljes : van nu af aan, verboden te lachen bij Angeltjes.

*****

Buiten alle proporties : Inbev

Geachte redactie,

Crisis, besparen, matigen,de tering naar de nering zetten en nog van die hedendaagse slogans zijn nu  de intro's van elk ochtendgebed geworden.

Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen zoals men dat zo zeemzoet kan omschrijven. Zelfs onze federale en Vlaamse zakkenrollers leveren een deel(tje!) van hun maandelijkse pree in. De ene al wat gewilliger dan de andere. Voor sommige is 200 euri p/m inleveren op een totaal van 10.000 euri een zware aderlating die het huishoudbudget uit evenwicht kan brengen ,bijzonder deze van blauwen huize.

Maar wat te denken van de verloning bij de biergigant Inbev (het vroegere Stella Artois) waar enkele dagen geleden de bonussen bekend raakten voor de kopstukken met in het bijzonder de CEO Carlos Brito. Deze gelukkige kan rekenen op een bonus van een slordige dikke 100 miljoen euri !  Weliswaar betaald in aandelenopties die pas verzilverbaar zijn in 2014. Als de bierbrouwer zijn aandelen tegen die tijd nog verder ziet stijgen zullen meneer Brito en co zijn/hun aandelen ook verder in waarde toenemen. Om dit te bereiken zullen ze zeker de verdere weg bewandelen die ze bezig zijn. Minder personeel, minder onkosten en op tijd en stond het pintje bier duurder maken.

Als multinational met dagelijks minder concurrentie is dat niet zo moeilijk. In dit onland kunnen ze dan nog eens genieten van de notionele aftrek om de fiscus een neus te zetten. Ondertussen zoeken Elio en co naarstig verder om de laatste 1OO miljoen euri te vinden om hun tekort op te vullen en de euro bonzen tevreden te stellen. Misschien kan Elio eens overwegen om een "leningske" aan te gaan bij Mr Carlos Brito, daar rollen de miljoenen binnen als sambaballen.  Schol!

Senior

*****

Van Campenhout en zijn 9 dode bomen

...hahaha, ik heb mij de pleuris gelachen ! Die man moet opletten : de dood loert. Ik blijf er in. Míjn dag kan alleszins niet meer ... dood.

Christina

*****

2,5 miljard besparingen zonder dat iemand het zal voelen.

De grote lichten van de regering hebben nu ineens ontdekt dat zijzelf de vorige jaren het belastinggeld van de werkende burger langs deuren en vensters aan nutteloze zaken hebben weggegooid.

Ludo

*****

Ocharme, Mechelen.

Ocharme, Gennez : wil je weer plat op je gezicht gaan ? Naar mijn bescheiden mening zal de Mechelaar die madam niet als Burgemeester aan een zitje willen helpen, en al ben ik niet voor Bart Somers : die houdt de stad toch wel goed aan de teugel.

Christina
 

In de zeverende dag zaten de grote lichten samen, Quickie en Snip & Snap, respectievelijk van vLD,  CD&v en sp-a. (zelfs zonder kleine v)

Ze smeten met de miljarden, een aardigheid om te aanhoren : niemand zal de besparingen voelen of het aan den lijve ondervinden, snaterden ze door mekaar. Van één zaak ben ik overtuigd, nl. iemand die slaapt moet ooit eens wakker worden.  En dan stelt men zich toch onvermijdelijk de vraag : "Waarom zijn er jarenlang ddie miljarden verknoeid onder het beheer van diezelfde bendes en waarom zit het land B met een staatsschuld opgezadeld van plusminus 370 miljard euro ?" 

Als dergelijke bedragen, ± 13 milard euro, zomaar kunnen bespaard worden, zonder dat iemand dat voelt, buiten de rokers en de beursspeculanten, als we dan weten dat ons Vlamingen jaarlijks  een zelfde bedrag wordt ontstolen,  om het profitariaat te believen, dan stelt een mens zich de vraag: “Wie besodemietert wie?” en "Hoelang gaat die misdaad nog plaatsvinden ?".

Jean

In La Libre vertelt Olivier De Crapuleuze dat er vroeger (een zeer nabij vroeger, vanaf 1986 ) geen vragen gesteld werden  bij de riante afscheidspremies allerhande.

Hij vindt dat de tijden veranderd zijn en dat dit nu niet meer kan. Een late opportunistische inkeer van de groene farizeër, verpakt in hypocriet arrivistisch gewauwel. Bullshit van everzwijnse mentaliteit en ondermaatse kwaliteit. 

Hoe dan ook, totnogtoe heeft de Crapuleuze steeds Vlaams geld ontvangen en geen Belgisch want dat bestaat namelijk niet.  Zonder de Vlaamse werklust en belastingsinbreng geen Waalse waarde. Een Waals politicus is dus een gedoogde en overgepivilegiëerde Vlaamse ambtenaar, afhankelijk en niet zelfredzaam, ondergedompeld in de onnozele onwetendheid van een wereldvreemde, beperkt door zijn eentaligheid. Alhoewel Olivier enig Vlaams kan mompelen.

250.000 Euro heeft ie al onder zijn stalinistische snor binnengerijfd. Laat dit bedrag nu ongeveer de wurgende aankoopprijs zijn van een doorsnee woning voor een Vlaams gezin. Een afbetaling van meer dan 1000 Euro maandelijks is daarbij het minimum en dan nog gedurende 30 of 35 jaar. En geen werkzekerheid meer.

Olivier Degrelle-De Crapuleuze heeft dus virtueel één enkele woning gekocht in Vlaanderen of twee charmante woningen in het véél rustigere en vreemdelingenarme Wallonië van zijn ontslagvergoedingen terwijl ie eigenlijk van de ene vetbetaalde job in de andere rolde.

En dan nog weigeren met zijn broodheren aan dezelfde tafel te zitten. Als u zich afvraagt hoe het kwam dat de Crapuleuze de VB-journalist Reddy de Mey herkende, dat is intussen opgehelderd : enkele rood-groene medewerkers van de VRT (er zijn er nauwelijks anderen) hebben dat de Grote Groene Manitoe graag ingefluisterd, zoals het goedmenende collaborateurs past.

Ik heb een liedje voor hem, de armzalige afhankelijke in zijn moedertaal : l'Opportuniste door Jacques Dutronc.

Jade

Je suis pour le communisme Je suis pour le socialisme Et pour le capitalisme Parce que je suis opportuniste Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je n'ai pas peur des profiteurs Ni même des agitateurs Je fais confiance aux électeurs Et j'en profite pour faire mon beurre Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je suis de tous les partis Je suis de toutes les patries Je suis de toutes les coteries Je suis le roi des convertis Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je crie vive la révolution Je crie vive les institutions Je crie vive les manifestations Je crie vive la collaboration Non jamais je ne conteste Ni revendique ni ne proteste Je ne sais faire qu'un seul geste Celui de retourner ma veste, de retourner ma veste Toujours du bon côté Je l'ai tellement retournée Qu'elle craque de tous côtés A la prochaine révolution Je retourne mon pantalon.

De internationale gemeenschap heeft de Syrische oppositie gisteren een wenskaart gestuurd. Op de kaart hebben verschillende wereldleiders persoonlijke boodschappen geschreven, zoals : Hou vol. Succes met jullie opstand. De aanhouder wint !
Volgens de Nederlandse premier Mark Rutte is de kaart bedoeld als een hart onder de riem voor alle verdrukte Syriërs. ‘Een kaartje is natuurlijk het minste wat we kunnen doen. Ze moeten weten dat we achter hen staan. Bovendien past deze internationale interventie goed bij de bijzondere situatie van het land.’

Ook president Barack Obama schreef enkele bemoedigende woorden op de kaart. Het is volgens hem niet de vraag niet de vraag of Assad valt, maar wanneer dat gebeurt. ‘Ik kijk uit naar de dag waarop de Syriërs kunnen terugkijken op de revolutie en kunnen zeggen: we hebben eigenhandig een dictator ten val gebracht.’

De kaart is geadresseerd aan het Vrije Syrische leger in Baba Amr in Homs. Het is niet bekend of zij uiteindelijk is aangekomen.

Door Cornelis Tjakke

http://www.speld.nl/2012/03/08/internationale-gemeenschap-wenst-syrische-oppositie-succes/