Peter Gabriel (midden) tijdens een concert in 2004
Peter Brian Gabriel (Woking (Surrey), 13 februari 1950) is een Britse zanger en muzikant. Hij wordt gezien als één van de meest vernieuwende rockartiesten van de laatste decennia.
Een bekende uitspraak van hem is: "My name is Peter Gabriel and primarily I make noises - and ideas".
Genesis periode
Gabriel was samen met Mike Rutherford, Anthony Phillips en Tony Banks oprichter van de symfonische rockband Genesis. Deze band was een fusie van de schoolbands Anon en The Garden Wall, en speelde in eerste instantie covers van onder andere The Yardbirds, Otis Redding en de Rolling Stones. Al snel ontdekten de Genesisleden hun talent om zelf songs te schrijven, en onder productie van Jonathan King brachten zij hun eerste album uit: From Genesis To Revelation. Dit album flopte (misschien mede omdat het op basis van de titel werd gecategoriseerd als religieuze muziek). Bij liveoptredens viel Gabriel op door zijn extravagante kostuums en zijn klagende zang. Na de albums From Genesis To Revelation en Tresspass stapte Anthony Phillips wegens podiumangst uit de band. Gitarist Steve Hackett en drummer Phil Collins werden aangetrokken als vervangers. Met Selling England By The Pound (1973) was Genesis voor het eerst succesvol. Het album bracht de groep haar eerste Engelse hitsingle, "I Know What I Like". Strubbelingen tussen Peter Gabriel en de rest van de groep tijdens de opname van het conceptalbum The Lamb Lies Down On Broadway (1974) leidden uiteindelijk tot het vertrek van Gabriel in 1975.
Peter Gabriel solo
Peter Gabriel's eerste soloalbum werd opgenomen in Toronto in 1976 en werd uitgebracht in februari 1977. De naam van dit album was net als de volgende drie albums eenvoudigweg Peter Gabriel. Al snel kreeg het werk de bijnaam "Car", naar de cover van de lp. Peter Gabriel was niet van plan een andere naam te geven aan zijn albums dan "Peter Gabriel". Het idee hierachter achter was om een merk en een product met een eigen identiteit te creëren. De hoes van het album is een foto van een Lancia auto met regendruppels op de ramen, waar Gabriel door naar buiten staart. De single "Solsbury Hill" werd een hit en groeide uit tot één van de meest gespeelde nummers van Gabriel, zowel op het podium als op de radio. Ook het nummer "Here Comes The Flood" is afkomstig van dit album. Opvallend was dat Gabriel's sologeluid meer toegankelijk, minder zwaar en vooral minder rock was dan men gewend was van zijn Genesis-tijd. Op dit album nam Tony Levin de bass-partijen voor zijn rekening. Op alle volgende albums van Gabriel zou Levin steeds te horen zijn. Ook op de tournees is Levin, tot op de dag van vandaag, steeds aanwezig. Ter promotie van zijn eerste soloalbum maakte Gabriel in 1977 een grote tournee onder de naam "Expect the Unexpected Tour". Voor de fans een verrassende tour, omdat Gabriel niet uitpakte met extravagante kostuums zoals in zijn Genesis-tijd.
Peter Gabriel's tweede album werd in het voorjaar van 1978 opgenomen, onder andere met gitarist Robert Fripp. Deze plaat, ook simpelweg "Peter Gabriel" genaamd, werd bekend als "Scratch". Gabriel's geluid en stijl was veranderd in vergelijking tot het vorige album, en was minder commercieel. Het geluid was veel somberder dan op het eerste album. De track "D.I.Y." werd uitgebracht als single. De cover van "Scratch" is één van Gabriel's meest beroemde covers, bestaande uit een foto van Peter Gabriel, waarbij hij met zijn vingers scheuren aanbrengt in de foto. De opname van "Scratch" was gehaast, wat Gabriel zelf toegaf. Ondanks het ontbreken van commercieel succes werd "Scratch" voor vele fans het favoriete album. In de zomer van 1978 ondernam Gabriel een bescheiden tournee, voor het eerst met een kaalgeschoren hoofd.
Jaren tachtig: Gabriel wordt superster
Met het uitbrengen van zijn derde solo-album in mei 1980 ontwikkelde Gabriel zijn eigen unieke geluid en stijl. "Melt", zoals de plaat bekend is geworden, was Gabriel's eerste nummer één album in Engeland. De officieuze titel "Melt" is een verwijzing naar de afbeelding op de omslag, waarop Gabriel's gezicht wegsmelt. Naast de reguliere bandleden Tony Levin op bass en Jerry Marotta op drums, werkten diverse gastmuzikanten aan dit album mee, waaronder Phil Collins op drums, Kate Bush als achtergrondzangeres en Paul Weller, Robert Fripp, Dave Gregory en David Rhodes op gitaren. Rhodes werd tevens permanent lid van de band van Peter Gabriel, zowel live als in de studio. Diverse nummers op dit album sloegen wereldwijd aan, zoals "Games Without Frontiers", en de klassieker "Biko" over Steve Biko en de apartheid in Zuid-Afrika. Als gevolg van dit album ging Gabriel opnieuw op wereldtournee, de "Tour of China 1984."
In 1980 stond Gabriel aan de wieg van WOMAD, World of Music, Arts & Dance. WOMAD organiseert in jaarlijks terugkerende festivals een samengaan van traditionele en moderne muziek, met inbreng uit alle hoeken van de wereld. Kort daarna richtte Gabriel Real World op, een studio en platenlabel om artiesten uit de hele wereld te promoten. De opnames worden veelal gemaakt in een Europese studio, vaak ook in zijn eigen studio bij het Engelse Bath, met Westerse producers en technici. Gabriel probeert zo om de kloof tussen de werelddelen een stukje kleiner te maken.
Gabriel's vierde soloalbum werd opgenomen tussen 1980 en 1982, en leunde zwaar op de nieuwe technologie van sampling en drums/ritme-machines, inhakend op de toenemende invloed van wereldmuziek. Het platenlabel was ontevreden met het feit dat het album opnieuw Peter Gabriel zou gaan heten, en het dwong Gabriel om het album een naam te geven. In de Verenigde Staten werd het album als "Security" verkocht. De cover is een intrigerend en verontrustend beeld, dat lijkt op een masker of vervormd gezicht, afkomstig uit een aantal video-experimenten van Gabriel. De single "Shock The Monkey" werd een succes en de eerste hit van Gabriel in de Verenigde Staten. In 1982 maakte hij zijn derde wereldtournee als soloartiest: "Playtime Tour 1988". Tijdens deze tournee was zijn gehele gezicht telkens geschminkt.
Zoals elk gerespecteerd artiest bracht Gabriel ook een live album op de markt. Deze registratie van de "Playtime Tour 1988" kreeg de eenvoudige naam Peter Gabriel Plays Live (1983). Het uit zestien nummers bestaande album werd opgenomen tijdens vier shows. Een opvallende close-up van Gabriel's gezicht (dat volledig was geschminkt) - genomen door fotograaf Armando Gallo - werd de albumomslag.
In 1984 schreef Gabriel de soundtrack voor Alan Parker's speelfilm Birdy.
Peter Gabriel bereikte definitief de status van superster in 1986 met zijn vijfde soloalbum So. Het album werd dubbel platina en won meer dan vijftig awards in elke bedenkbare categorie. De eerste single van het album, "Sledgehammer", was een enorm commercieel succes aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Opvallend was de videoclip van "Sledgehammer", door baanbrekende technieken van plasticine stop-motion animatie. De videoclip wordt tot op de dag van vandaag hoog genoteerd in lijstjes van de beste videoclips. Ook de nummers "In Your Eyes", "Dont Give Up" (een duet met Kate Bush), "Red Rain" en "Big Time" bestormden wereldwijd de hitlijsten. Samen met zijn band maakte Peter Gabriel tussen 1986 en 1989 de grootste tournee in zijn carrière tot dan toe, onder de naam "This Way Up", spelend in uitverkochte stadions over de gehele wereld.
Gabriel is altijd betrokken geweest bij de strijd voor mensenrechten, met name in Zuid-Afrika. Zijn song "Biko" was de eerste popsong ooit over apartheid. In 1988 en 1990 was hij betrokken bij de Nelson Mandela-concerten in het Wembleystadion. De "Human Rights Tour" organiseerde hij in samenwerking met Amnesty International. Aan deze tour namen onder anderen ook Sting, Youssou N'Dour, Tracy Chapman en Bruce Springsteen deel.
Gabriel's zesde album "Passion" kwam uit in 1989. Dit werk vormde de soundtrack voor de film The Last Temptation of Christ van Martin Scorsese. Voor dit album ontving Gabriel een Grammy-award.
Jaren negentig en 2000: succesvolle tournees
Door zijn werk voor WOMAD en Real World, en omdat het privé tegenzat, duurde het even voor de opvolger van So zich aandiende. In 1992 verscheen dan uiteindelijk Us, een veel somberdere plaat dan de voorgangers. "Steam" was de succesvolle single. Hoewel dit album het succes van So niet kon evenaren, werd het toch een commercieel succes. "Secret World" werd de naam voor de grote wereldwijde tournee die Peter Gabriel maakte in 1993 en 1994. Gabriel pakte uit met grote podia en veel show-elementen, wat deed denken aan zijn tijd bij Genesis. De Amerikaanse Paula Cole nam de vrouwelijke zangpartijen voor haar rekening. Voor de dvd-registratie van deze tournee ontving Gabriel opnieuw een Grammy-award. Naast "Steam" zijn ook "Blood Of Eden" en "Secret World" bekende nummers van dit album.
In de jaren na deze succesvolle tournee bleef Gabriel uit de schijnwerpers, tot hij in 2000 de muziek schreef voor de Millenium Dome Show, het grootse spektakel in de Londense Millennium Dome. Dit werk heette OVO. Aan het project werd meegewerkt door onder meer Neneh Cherry, Liz Frazer en tal van muzikanten uit minder voor de hand liggende muziekstromingen. Het resultaat was een bundeling van wereldmuziek, waarbij de beelden even belangrijk waren als de muziek.
In 2002 kwam er opnieuw een album op de markt, met zoals gebruikelijk een eenvoudige titel: Up. De cd was lang van tevoren aangekondigd en langverwacht, maar sloeg alleen aan bij de Gabriel-fans. Het geluid was te somber, te mystiek voor het grote publiek. Ook ging Gabriel weer op wereldtournee onder de naam "Growing Up". Door het succes van deze concertreeks werd in 2004 besloten een nieuwe tournee eraan vast te plakken, onder de naam "Still Growing Up". Tevens werd er in 2004, na Shaking The Tree uit 1990, een nieuwe greatest hits cd op de markt gebracht. Deze dubbel-cd kreeg de naam Hit.
Bob Geldof vroeg Gabriel in 2005 de line-up te verzorgen voor Afrika Calling, het onderdeel van Live8 waarbij artiesten uit Afrika het podium betraden.
In 2006 speelde Gabriel tijdens de live-uitzending van de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 2006 in Turijn het nummer "Imagine" van John Lennon.
In de zomer van 2007 toerde Gabriel opnieuw door Europa met een reeks openluchtconcerten, de zogenaamde "Warm Up" tour. Deze concerten waren weer "back to basic", zonder de grote show-elementen van zijn vorige shows. Op 29 juni 2007 gaf hij in het teken hiervan een openlucht concert in het Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam. Datzelfde jaar stond tevens de reünie van zijn oorspronkelijke band Genesis gepland. Maar onder meer door te drukke werkzaamheden nam Gabriel niet deel aan deze reünie.
Peter Gabriel legt zich de laatste jaren meer en meer toe op multimedia projecten, vaak voor het label Real World. Een recentelijk voorbeeld hiervan was een cd die in 2008 in de winkels verscheen, onder de naam Big Blue Ball. Op dit album werken diverse artiesten samen en brengen gezamenlijk verschillende nummers ten gehore, waarbij Gabriel op drie songs te horen is.
In het voorjaar van 2009 zal Gabriel een tournee door Zuid-Amerika ondernemen. Wanneer Peter Gabriel zijn eerstvolgende echte soloalbum zal uitbrengen (als opvolger van Up) is vooralsnog onbekend.
Op 25 juli 2009, tijdens het WOMAD-festival in Charlton Park, bracht Gabriel twee nummers ten gehore, die op zijn nieuwe album Scratch My Back komen, te weten "The Boy in the Bubble" (cover van Paul Simon) en "Book of Love" (cover van The Magnetic Fields). Met dit laatste nummer was Gabriel in 2004 overigens al te horen in de soundtrack van de speelfilm Shall We Dance?. Gabriels nieuwe album Scratch My Back (als opvolger van Up) kwam uit op 25 januari 2010. Op het album covert Gabriel één nummer van elk van de volgende artiesten: David Bowie, Paul Simon, Elbow, Bon Iver, Talking Heads, Lou Reed, Arcade Fire, Magnetic Fields, Randy Newman, Regina Spektor, Neil Young en Radiohead. Tevens onderneemt Peter Gabriel in 2010, ter promotie van zijn nieuwe werk, een tournee onder de naam "The New Blood Tour". In deze tournee zijn geen gitaren en drums te horen, maar uitsluitend een orkest Op 16 september 2010 gaf Gabriel een concert in Vorst Nationaal en op 17 september een concert in het Gelredome in Arnhem. Scratch my Back is onderdeel van een project, waarbij het de bedoeling is dat iedere artiest Gabriel een wederdienst bewijst door een eigen versie van een nummer uit het repertoire van Gabriel op te nemen. Deze zullen later verschijnen op een album getiteld I'll Scratch Yours. Reeds is bekend dat Radiohead op deze plaat zal verschijnen met het nummer "Wallflower" (uit 1982, afkomstig van Peter Gabriel IV) en Stephin Merritt (de frontman van The Magnetic Fields) met "Not One of Us" (1980, Peter Gabriel III). Paul Simon zal te horen zijn met Gabriel's klassieker "Biko" uit 1980. Elbow op zijn beurt covert "Mercy Street".
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
