Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
17-09-2010
De Pinto .. paarden met een gevlekte vacht ...
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Het Drum Horse ...is een ras met een lange geschiedenis .....
Het Drum Horse ... is een ras met een lange geschiedenis
De Drum Horse in Nederland is een relatief nieuw begrip onder de paardenrassen terwijl de naam al eeuwen lang bekend is, vooral in Groot-Brittannië. Er gaat dan ook een lange historie aan vooraf.
De naam Drum Horse is in Engeland ontstaan en gebruikt voor paarden die in staat waren een ruiter plus 2 zilveren kettledrums te kunnen dragen tijdens bepaalde ceremoniële gebeurtenissen.
Belangrijk dus was dat het grote sterke paarden waren met een rustig karakter. Ruiter met drums woog zeker rond de 140 kilo ,bovendien moesten zij hun handen vrij hebben om op de drum te slaan, dus een kalm karakter was een must.
Het Drum horse is een zwaarder rijpaard, waarbij de bloedlijnen van de Shire, Clydesdale, het Friese Paard en de Gypsy Cob worden gebruikt. Het ideale Drum Horse moet het zware beendergestel en overvloedige beharing hebben van bijvoorbeeld de Drum Horses die tegenwoordig in gebruik zijn bij de cavalerie van het Britse Koningshuis.
Daarnaast moeten zij de wendbaarheid, beweging en soepelheid bezitten die nodig zijn om uit te blinken in verschillende rij- en mendisciplines. Minimale hoogte: 1.62. De meeste Drum Horses zijn echter veel groter!
Om enige idee te hebben wat voor trillingen zo een paard moet opvangen ... denkend aan t gewicht van de Ketlledrums kun je hier zien in dit toch ritmisch daverend Filmpje ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor aleer je dit aanklikt .... !!
Een Drum Horse mag iedere kleur bezitten, zowel effen, platenbont of Appaloosa gevlekt. Een mooi voorbeeld van een Drum Horse is de hengst Galway Warrior, hoogte 1.75. Hij was in eigendom van de koningin van Engeland, als dekhengst voor het fokken van Drum Horse.
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is Pura Raza Menorquina (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een Menorca (paard), hoewel Menorquín ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
De Murgese ...het zwarte barokke paard uit Italië ....
De Murgese ... het zwarte barokke paard uit Italië
Het Murgese ras is zeker vijfhonderd jaar oud en is afkomstig uit Italie, van oorsprong uit de vlakte van Orfano en de heuvels bij Gravina. Bergachtig gebied. Eind 15e, begin 16e eeuw hield de gouverneur van de haven van Monopoli, een aantal Murgese hengsten en enkele honderden fokmerries om paarden voor de cavalerie te fokken.
Het ras stierf echter uit en de moderne versie ontsond pas weer rond 1920. De Murgese is eigenlijk een licht trekpaard, maar hij kan ook bereden worden. Kruisingen tussen Murgese merries en vol- of warmbloedhengsten levert betere rijdieren op.
Het is geen Andalusier maar een verwante ervan, net als de Lusitano. De Murgese is een Italiaans ras en nog vrij onbekend. Zover als mijn informatie rijkt, stamt de Murgese van nu af van de andalusier. Vroeger in de tijd dat de Spanjaarden regeerden over Italie hadden zij hun andalusiers gekruist met de paarden in Italie.
Tijdens de vroege oorlog stierf het ras bijna uit. Omdat ze veel vlees leverden vanwege hun postuur werden ze dus voor de slacht gebruikt in de tijden van hongersnood. Totdat men er achter kwam dat het ras toch wel te mooi was, vooral de zwarte vacht, om voor de slacht te gebruiken. Men is toen het ras gaan fokken voor het leger.
Er lopen nu ongeveer zo'n 2000 Murgeses (geregistreerde) rond op de wereld. En dat loopt dus langzaam op. Het heeft eigenlijk dezelfde geschiedenis als de Fries. Die zijn ook bijna uitgestorven geweest en door het ras terug te fokken lopen er nu weer zat rond. Dus met de Murgese zal het ook wel goed komen.
Doordat er verschillende rassen gebruikt zijn om het ras weer terug te krijgen en te verbeteren zie je soms nog wel eens afwijkingen onderling in de bouw van het ras. Als je naar het oudere type kijkt dan zie je meer een grovere bouw, lichte ramshoofd (trekpaardtype) maar bij de andalusiers kom je ook het ramshoofd tegen. De Murgeses van nu zijn meer allround paarden.
Een gefokt Iberisch rijpaard met barokke eigenschappen en uiterlijk. Vergelijkbaar als het ontstaan van de Lusitano in Portugal. Ze hebben allemaal dezelfde roots. Zo zit in de Fries ook Andalusisch bloed verweven. Ze zijn heel braaf, zeer leergierig en werkwillig. In het hierop volgend filmpje een prachtige intro van deze gitzwarte allround barokke paard .... overtuig jezelf ....Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ......
Daarnaast voor alle doeleinden te gebruiken. Een heel veelzijdig paard en nog mooi zwart ook.
Het Roan paard ... is net zoals de Brindle en Birdcatcher Spots paard een kleurvacht die in alle rassen terug te vinden is ...
Het Roan paard ... is net zoals de Brindle en Birdcatcher Spots paard een kleurvacht die in alle rassen terug te vinden is
Paarden vertonen een uiteenlopende reeks van vachtkleuren en onderscheidende merktekens Een gespecialiseerde woordenschat is geëvolueerd om ze te beschrijven Kleur is een van de eerste dingen die opvalt bij een paard .
Vaak is een paard voor het eerst beschreven door de kleur van de vacht in plaats van ras of geslacht Zo is de Roan een vachtkleur gevonden bij , vooral paarden, runderen en honden Het is algemeen omschreven als een gelijkmatig mengsel van witte en gepigmenteerde haren die niet van of vervagen als het dier op hogere leeftijden.
Er zijn een verscheidenheid van genetische aandoeningen welke kleuren produceren de beschreven als "Roan" in verschillende soorten "De Roan gen is ook een Modifier. Het brengt allemaal witte haren over het hele lichaam heen. Behalve het hoofd en de onderbenen wordt de kleur van het paard gemengd met witte haren. De Roan wordt geboren als een normaal veulen, nadat de eerste veulenharen eraf gaan kun je pas zien of het een Roan wordt.
Roan is een dominante gen, dat wil zeggen dat het niet verstopt kan zitten en dat er altijd 1 Roan ouder nodig is om een Roan veulen te krijgen. De Roan gen kan over alle andere kleuren heen, dus je kan een Sorrel-Roan hebben (ook wel Red-Roan genoemd, maar ook bijvoorbeeld een Palomino-Roan! De zwarte paarden met de Roan gen heten meestal Blue Roans omdat ze blauw lijken.
Ziehier een prachtig voorbeeldje van een dansend " Blue Roan " Quarter horse... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Soms lijkt een Roan op een schimmel, of een schimmel op een Roan, het grootste verschil is dat de Schimmel (gray) elk jaar weer witter wordt. Een Roan veranderd wel van winter tot zomer vacht, maar blijft zijn hele leven ongeveer hetzelfde. En, belangrijk, een Roan houdt altijd een donker hoofd. Een Gray wordt juist vrij snel wit op zijn hoofd."
Boulonnais ,word ook wel gezien als het edelste trekpaard
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden.
Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtige docu over let wel ... de Boulonnais de Percherons en De Shire ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
De Noriker ,Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen .....
De Noriker ... Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ...
Zo'n 50 % van alle paarden in Oostenrijk behoort tot het oersterke Noriker koudbloedras.Elke Oostenrijkse boer heeft één of meerdere Norikers en 's winters staan ze broederlijk tussen de koeien op stal. Ze gebruiken deze paarden om hout te slepen, toeristen rond te rijden en mee te pronken op oogstfeesten.
In Oostenrijk geniet het dier de status van 'beschermd ras' en dat levert de fokkers en fokpremie op.Een echt werkpaard zal de Noriker altijd blijven. Er was en er is in de bergen nog steeds geen beter vervoer- en transportdier dan dit ras.
Met de opkomst van het toerisme en de groeiende interesse in sport- en recreatiepaarden, blijft het aantal Norikers gestaag toenemen.
De huidige Noriker is mede dankzij zijn zachtaardige karakter en zijn koele hoofd een populair veelzijdigheidspaard dat uitmunt in betrouwbaarheid en werklust.
Zie hier een prachtig getint Oostenrijks winters tafereeltje ... je zou zo je koffers pakken en wegwezen ... ghiiiii ... Sneeuwpret ... romantiek en paarden staan centraal op de achtergrond een verrassend mooi jodelend countrey deuntje...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Western rijden, aangespannen rijden voor de kar, de slede of de bierwagen, boomslepen, ploegen, oogsten, dressuur en recreatief rijden, de Noriker vindt het allemaal best. Een familiepaard van top tot teen, een paard met toekomst.
ls menpaard is de Noriker verrassend wendbaar, erg betrouwbaar, verkeersmak en voorwaarts. Van nature reageren ze heel goed op de stem, een eigenschap die ze gemeen hebben met andere boomsleeppaarden. Als rijpaard zijn ze evenzeer supergeschikt. Het hele gezin kan er dagen mee op tocht, ze worden nooit moe. Ze zijn betrouwbaar in alle situaties, zijn berensterk en willen graag werken.
In de Oostenrijkse Alpen vormen kruiden een belangrijk onderdeel van het Noriker menu, dat verder bestaat uit gras en hooi dat veel minder voedzaam is dan bij ons. Daarom moet een Noriker zo sober mogelijk worden gevoed
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard .....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige slide ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Birdcatcher Spots , witte vlekken op het lichaam van het paard.......
Birdcatcher Spots ... witte vlekken op het lichaam van het paard... !
Birdcatcher Spots zijn kleine witte vlekken op het lichaam van het paard. De doorsnee kan variëren van een halve centimer tot de maat van 50 eurocent. Genetisch gezien is er niet veel bekend van deze vlekken, maar waarschijnlijk hebben ze iets met het Sabino-gen te maken.
Vlekken van Birdcatcher werden genoemd naar de Thoroughbred stallion Birdcatcher die de noteringen tentoonstelde, en zijn ook genoemd Kromming (Bend ) of vlekken (voor de Thoroughbred stallion) de Kromming of, die hen hadden of Chubari-vlekken die (gewoonlijk naar grotere vlekken verwijzen, vaak de eivormige verschijning, zoals die welke te zien zijn bij de Thoroughbred stallion Tetrarch, en zijn recentere nakomeling Laissezaller.Zie hier een prachtig mooi ritmisch filmpje met ... let wel !! ...geen Birdcatcher Spots maar een leopard Appaloosa ... vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ...
De paarden met deze vlekken worden gekenmerkt door overal van enkele tot talrijk willekeurig geplaatste witte vlekken op de vacht, gaande van het uitstrekken in grootte van slechts een paar witte haren, ongeveer de grootte van een muntstuk en soms groter. Zij zijn gewoonlijk rond met vrij verschillende randen, maar kunnen ook onregelmatig worden gevormd en/of een verschijning hebben zoals kant.
Soms zijn de vlekken aanwezig bij geboorte en veranderen niet in aantal of rangschikking/vormen, en soms schijnen zij progressief, door meer en meer te verschijnen elk jaar; of bestaande vlekken die elk jaar groter worden. Soms verminderen de vlekken zelfs in grootte of aantal naarmate het paard ouder wordt.
Er schijnt niet om om het even welke genetische component te zijn aan birdcatchervlekken, aangezien zij niet typisch van ouder tot nakomelingen worden doorgegeven.
De vlekken van Birdcatcher kunnen in om het even welk ras verschijnen, hoewel Thoroughbreds en Arabische schijnen een hogere weerslag van de vlekken te hebben
Garnaalvissers te paard ! . indrukwekkend schouwspel ...
Garnaalvissers te paard ! ... indrukwekkend schouwspel ... !
Een uniek en indrukwekkend vertoon, van visser en paard één in volkomen harmonie, in de schuimende baren en onder het spel van de wolken.
Duizenden keren werden en worden ze vereeuwigd door fotografen, kunstschilders, beeldhouwers. De vissers te paard zijn werkelijk wereldberoemd.
Steeds opnieuw brengen ze een indrukwekkend schouwspel van een vrij eigenaardige visserijmethode die vroeger over heel de Vlaamse kust beoefend werd, maar die tot op vandaag enkel in Oostduinkerke standhield. Het bonkige boerenpaard trekt aan lange koorden een net door het strandwater. Dat net schuurt over het zand. De garnalen springen op en belanden in het net.
Garnaalvissen te paard gebeurt altijd met laagwater: anderhalf uur vòòr het precieze tijdstip van laag tij, en anderhalf uur erna. Er wordt in totaal dus telkens zon drie uur gevist. Eén trek, zoals men dat zegt, duurt ongeveer een half uur.
De garnaalvisser komt dus vijf à zes keer uit het water om het net te ledigen en de vangst over te gieten in een rieten mand of ben. Ondertussen wordt het paard wat rust gegund.
Na het vissen stappen ruiter en paard weer naar huis, waar de garnalen onmiddellijk gewassen en gekookt worden. Elke garnaalvisser heeft wel zijn eigen geheimpjes om de lekkerste garnaal op te dienen. Nog dezelfde dag blinken ze levende vers in de handpalmen van vele fijnproevers!
Ziehier een prachtige intro van " De laatste der garnaalvissers " Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !
De beste periode om het garnaalvissen te paard te beoefenen is het voorjaar en het najaar: vanaf eind april tot eind juni enerzijds, en anderzijds de maanden september en oktober. Dan is de temperatuur van het strandwater op zijn best en voelen de garnalen zich in hun sas. Met wat geluk wacht de garnaalvissers in die maanden een rijke vangst.
Oostduinkerke telt nog een zevental actieve garnaalvissers te paard. Hier een prachtige docu van dit alomvattende spectakel te Oostduinkerke ....De gemeente koestert ze allen als kostbare parels.
Jonge mannen die houden van de zee en van het paard zorgen voor de verderzetting van deze uitzonderlijke traditie.
Geen wonder dat de paardenvissers, na een lange en rijkgevulde loopbaan, als ereburgers van de gemeente beschouwd worden
De Turkoman , zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
Benamingen voor de Turkoman veranderden vaak door de eeuwen heen. Naast Bactrisch, Nisaia, Scythisch en Parthisch, werd het paard door Westerlingen sinds de opkomst van het Osmaanse Rijk vaak Turk genoemd, wanneer hij uit bepaalde regios in Perzië kwam zelfs Arab.
In de twaalfde eeuw werden Turken en Turkmenen reeds over één kam geschoren . Turkoman stond voor Turk-achtig en voor de meeste Westerlingen betekende dit dat het om een en dezelfde soort ging: de mensen waren allemaal Turks, zo ook de paarden. Turkomans werden dicht bij mensen gehouden. Merries en veulens liepen in kleine kudden op de woestijnvlakte. Hengsten werden aan een touw naast of zelfs in de nomadentent vastgebonden en bouwden een sterke band op met hun meester.
Vaststaat, dat de Turkoman over het algemeen een paard is dat hoog op de benen stond met een recht profiel en zeer dunne beharing. Bont was niet gewenst en de meeste paarden waren valkkleurig, bruin of schimmel. De metaalglans was een uniek kenmerk van de Turkomans en was onderdeel van hun overlevingsmechanismen voor de woestijn, omdat het zonlicht op een andere wijze gebroken werd op hun vacht dan bij andere paardenrassen.Wat men bedoeld met metaalglans kan je hier perfect zien in t filmpje let wel .... dit is geen Turkoman maar een Akhal -Teke !! Vergeet wel even het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Volgens de Turkoman nomaden betekende dit dat de paarden daardoor minder snel oververhit raakten.
Westerse avonturiers beschreven met name hun uithoudingsvermogen, hun hazewindhondachtige uiterlijk en hun fijne beharing. Over het karakter van de Turkoman kan men kort zijn. Turkomans zijn gevoelige eenmanspaarden die slecht reageren op een harde aanpak. Wanneer men het vertrouwen van een Turkoman had, ging het paard door het vuur voor zijn meester. Deze kenmerken zijn terug te vinden in de tegenwoordige takken.
De Turkoman werd tevens in onderlinge races ingezet om het paard in topconditie te houden voor rooftochten. Hier een prachtige compilatie van geboorte tot ...
Het belang van zijn snelheid was niet alleen evident voor de mannelijke krijgers, maar ook voor de vrouwen.
Bruiden werden doorgaans weggegeven aan de man wiens Turkoman paard de hare het snelst zou inhalen, de bruid had hierin haar eigen paard in de hand zodat zij zoveel mogelijk de man van haar keuze kon helpen in de race
De Britse kapitein van de Royal Light Infantry Rollo Burslem beschreef dat de gegadigden zich ongewapend verzamelden op de beste paarden die ze tot hun beschikking hadden, terwijl de bruid omringd door haar familie op de rug van de beste Turkoman hengst van haar stam, wachtte tot haar vader het startsein gaf Het hebben van een uitstekend paard was dus niet alleen van levensbelang in hun rooftochten en onderlinge vetes maar tevens in het bemachtigen van een goede levenspartner.
Rocky Mountain Horse ! Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden....
Rocky Mountain Horse ... Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden.
Een droompaard voor iedere ruiter. Behalve een schitterende kleur en een rank uiterlijk, heeft de Rocky Mountain Horse een vriendelijk karakter en een extra gang.De Rocky Mountain Horse is bij uitstek geschikt voor de recreatierijder en endurance. Ze worden ook gebruikt als westernpaard en zijn geschikt voor het aangespannen rijden. Deze paarden hebben van nature een groot uithoudingsvermogen, zijn zeker op ruwe grond en vragen een minimum aan inspanning van de ruiter.
Extra gang (fourbeat gait of tölt genoemd) Vanaf de geboorte heeft iedere Rocky Mountain Horse een extra gang - fourbeat gait of tölt genoemd. Deze natuurlijke ganglaat vier afzonderlijke hoefslagen horen in een gelijk ritme. Met deze gang is er geen zweefmoment en kun je als ruiter onafhankelijk van de snelheid lekker in het zadel blijven zitten. Hier een aangename kennismaking met deze prachtige edele viervoeter !!! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Het voelt alsof je een massage krijgt en de ruiter zal merkendat hij minder snel vermoeid raakt, ook op de grotere afstanden. Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden.
Karakteristiek .Alle Rocky Mountain Horses hebben de volgende karakteristieken: een mooi hoofd met ronde ogen en welgevormde oren en een gracieuze nek die langer kan zijn dan je verwacht. Dit kenmerk draagt in grote mate bij aan een goede algehele balans.
De schofthoogte ligt tussen 1.40 - 1.60 meter. Over het algemeen is de Rocky Mountain Horse 1.50 - 1.55 m. De schoften zijn niet scherp afgetekend, maar de structuur van de rug is mooi en van daaruit een geleidelijk verloop naar de croup. De schouderligging is 45 graden. De hoeven zijn hard en het beenwerk fijn en droog.
Witte aftekening is toegestaan, maar aan de benen niet hoger dan de knie en hak.Ziehier een prachtige voorstelling van Mountain Horses , waaronder de Rocky ...
De Rocky Mountain Horse heeft een zekere vaste pas (zal niet snel struikelen), heeft over het algemeen een koudbloedige aard en kan winters goed doorstaan met een minimum aan onderdak. Rocky Mountain Horses staan bekend om hun kalme, welwillende temperament en hun uithoudingsvermogen en ze zijn sober in onderhoud. Het koudbloed onder de volbloeden.
De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981
De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981
Het nieuwe ras De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981. Het is een paardenras dat wordt gefokt uit een combinatie van IJslanders en Peruaanse Paso's. Het uiteindelijke fokdoel is een trotse en elegante natuurtölter met het karakter van een IJslander
Momenteel zijn er in Duitsland zo'n 650 tot 700 Aegidienbergers te vinden, ook in Nederland lopen er enkele tientallen rond. Geschiedenis : In 1981 is de Aegidienberger ontwikkeld door Dhr. Walter Feldmann Sr., in samenwerking met de Universiteit van Bonn. Hiervoor hebben beide partijen gebruik gemaakt van twee schitterende paardenrassen: de IJslander en de Peruaanse Paso. Dit alles met het doel om alle goede eigenschappen van twee rassen te combineren in een geheel nieuw paardenras; de tegenwoordige Aegidienberger. De Aegidienberger heeft zijn naam te danken aan gestüt Aegidienberg.
Pas sinds 1997 is het een erkend töltend ras. Exterieur :Het is de bedoeling dat de Aegidienberger robuustheid, töltsnelheid, trots en karakter van de IJslander met de grootte, adelheid en de töltaanleg van de Peruaanse Paso combineert. Dit is een verhouding van 62,5 % IJslanderbloed, en de overige 37.5 % Pasobloed.
Karakter Vriendelijkheid, intelligentie en een goed temperament staan op de eerste plaats bij de Aegidienberger. Maar ook werklust, voorwaartse drang en een natuurlijke mogelijkheid om te kunnen verzamelen worden tijdens de fok zeer belangrijk gevonden.Agressieve en flegmatieke paarden worden uitgesloten van het zeer strenge fokprogramma. Dit om het ras alleen maar meer te verbeteren, en ervoor te zorgen dat dit ras zijn zachte karakter en vriendelijkheid blijft behouden. Ondanks dat de IJslander het meeste bloed-inbreng heeft in dit ras, komt het vaak voor dat de Aegidienberger het sensibele karakter van de Peruaanse Paso heeft geërfd.
Gebruik : De Aegidienberger wordt met name gebruikt voor de recreatie om lekker te tölten. In Duitsland worden ze ook gebruikt voor gangenwedstrijden. Deze wedstrijden worden helaas nog niet georganiseerd in Nederland.Hier een prachtig staaltje van hun uitzonderlijke gangen , let wel ... in t filmpje komen enkel Ijslanders voor ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan 't logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Gangen : De Aegidienberger is een natuurtölter. De tölt is genetisch gefixeerd en moet bij jonge paarden al natuurlijk zichtbaar zijn aan de hand. Stap en tölt zijn voor dit ras de belangrijkste gangen, het paard moet in staat zijn om vanuit stap een vloeiende overgang te kunnen maken naar een zeer zuivere, lichte, viertakt tölt.
Paardentractie ....Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ...
Paardentractie ....Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ..
Er is geen grens aan wat we een paard kunnen leren, er is alleen een grens aan onze intelligentie om het hem uit te leggen. Uitspraak. Het trekdier komt terug in het straatbeeld en op de akkers. Onze kinderen zullen elkaar straks niet meer aftroeven wie de meeste automerken (her-)kent, maar wie de meeste paardenrassen kent !!
Het duurt niet lang meer of we krijgen te maken met een enorm tekort aan goede instructeurs en opleidingsmogelijkheden voor al die mensen die met paarden willen leren werkenWe moeten oppassen dat we als BD boeren niet opnieuw het imago van geitenwollensokken-club over onszelf afroepen.
Voor veel mensen is het werken met paarden toch iets uit grootmoeders tijd. Mét de herintroductie van het werkpaard moeten we meteen onderstrepen hoe modern, schoon en efficiënt dat eigenlijk is
Ziehier een prachtig stukje ambacht uit deze tijd ... geen sporen van tractoren , geen diepe putten met staand water ... wat kan het toch prachtig zijn !!knipoogje ... Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Het evenement Pferdestark is dit jaar meer dan ooit het trefpunt voor de paardentractie geïnteresseerde. Er wordt meer moderne paardgetrokken apparatuur gedemonstreerd dan ooit tevoren en ook het bezoekersaantal overtrof dat van de eerdere edities.
De Nederlandse liefhebbers hebben het evenement ook vast op de agenda staan, meer en meer krijgt Pferdestark dan ook het karakter van een reünie.
Of je nou hobbyist bent of prof., als je denkt dat paardentractie iets voor jou is, moet je er niet langer over blijven dromen, maar gewoon beginnen. Een wei slepen of rijbaan vlakken, mest rijden of hout uitslepen; er zijn legio toepassingen te bedenken die met weinig kosten zijn op te starten. Investeren kan later altijd nog
Werken met paarden is een aparte ervaring. Je staat met je snufferd bovenop het ploegwerk, alle zintuigen worden geprikkeld. Moderne paardentractie combineert de oeroude energievorm spierkracht met moderne technieken. Werken met paardentractie is leuk, goed voor lichaam een geest en vooral goed voor het milieu. Kiezen voor moderne paardentractie is geen stap terug in de tijd, maar is juist een forse stap vooruit!
De eeuw van het Zwarte Goud , steenkool en paarden ..
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ....
Werken in de Limburgse ondergrond betekende niet alleen hard labeur voor de mijnwerkers. Ook zwoegende trekpaarden lieten hun deel van het zweet daar. Niet alleen trokken de paarden ondergronds kolenwagens, er waren er ook bovengronds.
Die werden dan onder meer ingeschakeld in het houtpark. Verder waren ernog dieren die kolen naar de woningen van de mijnwerkers moesten brengen of waarmee vuilnis opgehaald werd. Allemaal droegen ze een grote bel, een klongel genaamd, zodat je ze al van ver hoorde aankomen.
Het was geen sinecure omde paarden in de donkere liftkooi te krijgen. De dieren werden erg schuw door het lawaai en de duisternis.Daarom werd er altijd een zak over het hoofd getrokken. Beneden werd niet altijd even vakkundig met de dieren omgesprongen. Soms werd er flink ruw met de dieren omgegaan en liepen ze kwetsuren op. Er was ook een verschil tussen luie en werklustige paarden. Wat zeer dikwijls gebeurde, was dat de mijnwerkers de goede,werklustige paarden verschillende posten na elkaar lieten werken. Maar na een tijdje waren die dieren natuurlijk helemaal bekaf ... !
Voor de putpaarden was er ook .een speciale uitrusting. Zo was het hoofdstel voorzien van een soort helm, een leren kussen dat tussen de oren van het paard lag. Die leren lap moest het paardenhoofd beschermen in de lage mijngangen . Een paard kan zich immers niet bukken Ziehier een filmpke van de tijd van toen " 1969 " deze welsh pony had het geluk nog buiten te komen na het werk .. , vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Hoewel het trekpaard voor zeer veel doeleinden werd gebruikt, werd hij uiteindelijk toch verdrongen door de opkomst van de explosiemotor.
Hierdoor moest er een nieuwe bestemming voor dit ras worden gevonden. Deze was de omvorming tot vleespaard. Zo werd het gedrongen krachtige trekpaard, omgevormd tot een groot, log en zwaar ras .
Als bezoeker zijn het de kleine, simpele details, die de meeste indruk maken. Zoals het leren tuig, waarin de paarden loodrecht naar beneden werden gelaten, om daar in de donkere gangen de rest van hun zwoegend bestaan door te brengen. De dieren kwamen nooit meer bovengronds ! Het gaas, dat losrakende stenen en kleine instortingen moest opvangen. Ronduit huiveringwekkend is ook de uiteenzetting over hoe de stutten werden weggetrokken, wanneer een steenkoolader was uitgeput of een gang moest werden verlegd. De koelbloedigheid van de mannen die dit specialistische werk deden, 500 meter onder de grond, terwijl vlak achter hen de gangen zich donderend sloten.
Overal moet lawaai geweest zijn. Van de machines. Van de steenkoolwagons, die later niet meer door paarden maar door kleine locomotieven werden getrokken, en waarvan er nog een paar staan. Van de continue draaiende liften.Ziehier een prachtig mooie en ontroerende intro van de welbekende serie " Pit Pony ..." zeker de moeite om eens te zien ....
Tussen 1815 en 1820 werd in Luik een zeer belangrijke vernieuwing doorgevoerd: vervoer door paarden. Het paard werd ingesnoerd in een tuig onder de liftkooi en vervolgens neergelaten in de schacht. Het bracht zijn hele verdere leven in de mijn door....
Pas in de loop van de 20ste eeuw deden de mijnlocomotieven hun intrede.
Veel liefs ... voor één keer ... met een knipoog naar de vooruitgang ... Miryam
Al 3000 jaar geleden werd paardenmelk in China gebruikt ter verbetering van de gezondheid en als een algeheel genezend middel. Ook de Romeinen, Grieken en Egyptenaren zagen paardenmelk als een heilzaam middel; het zou bijdragen aan een lang leven, een goede gezondheid en een blijvende schoonheid. En wel steeds meer en meer mensen maken gebruik van paardenmelk. Sommigen omdat ze het lekker vinden, vele anderen omdat ze baat hebben bij de heilzame, gezondheidsbevorderende werking van deze melksoort. Merries produceren melk voor hun veulens. En net als bij koeien geldt ook hier dat de melk die overblijft richting humane consumptie kan gaan. In Nederland en België worden al merries ( trekpaarden ) gehouden puur voor de melkproductie.
Wanneer de veulens 8 weken oud zijn en dus zelfstandig hooi, gras en krachtvoeder kunnen eten, beginnen ze de merries te melken. 's Morgens worden de merries van de veulens gescheiden in een aparte loopstal zodat ze gedurende de dag 5 keer kunnen melken (om de 2 1/2 uur). Voor een goede melkproductie en het welzijn van de veulens krijgen ze de ganse dag een gezonde, gevarieerde voeding. Tijdens de lactatieperiode (ongeveer een half jaar) worden de merries niet met medicijnen behandeld en regelmatig door de dierenarts gecontroleerd.
Gebruik van paardenmelk Paardenmelk is voor meerdere doeleinden te gebruiken. Paardenmelk wordt aangeraden: - bij problemen met de stofwisseling, het bevordert de inwendige reiniging - bij onregelmatige stoelgang, darmrommelingen, opgezette buik en gasvorming - bij moeilijkheden met de vertering, opgeblazen gevoel, oprispingen en misselijkheid - bij onreine huid, huiduitslag en intolerantie (koemelk, zon of pollen) - bij cholesterolproblemen - bij stijve gewrichten en ongemakken tijdens het keren der jaren - voor een sneller herstel na een operatie - voor wie vaak moe is en veel stress heeft- als energieverhoger bij sportlui
Hier een prachtige docu van een paardenmelkerij van Nortier-Buijze in Oostburg (Zeeuws-Vlaanderen) Voor meer informatie zie http://www.trekpaardenmelk-zeeland.nl/ tevens ook een prachtige boerderijcamping !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode.
Vrouw
Merrie
Koe
Schaap
Geit
Eiwit
1,5
2,1
3,5
5,2
3,8
Vet
4,0
1,3
3,4
6,2
4,1
Melksuiker
6,9
6,3
4,6
4,2
4,4
Afvalstoffen
0,3
0,4
0,8
0,9
1,9
Kortom, paardenmelk is een zeer gezond voedingsmiddel dat vele klachten kan verminderen en voorkomen of gewoon ter preventie gedronken wordt om op natuurlijke wijze fit en gezond te blijven. . . dus drink P mmmelk ... is goe voor elk ... knipoogje !!
Curlypaarden ... paardenallergie ? ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie...
Curlypaarden ... paardenallergie ?
ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie... !!
Mensen met een allergie voor paarden kunnen opnieuw adem halen: er zijn geschikte paarden voor hen. Paarden met duurzaam golvend haar maken een droom voor paardenfans die allergisch zijn waar. Een studie uit de universiteit van Aachen zegt hierover: Curlypaarden zijn verschillend.
Ze zien er uit zoals paarden met golvend haar. Ze zijn één van de meest robuuste natuurlijke rassen de Amerikaanse Curlypaarden. Het enige paard met een gekruld vel. Hun ander vel ten opzichte van andere paarden is te wijten aan de levensomstandigheden waar ze oorspronkelijk vandaan komen, nl. extreme koude streken in het westen van Amerika.
Krieger (Sioux ) had al een grote bewondering voorde ongewone paarden omwillen van hun moed, hun gedrevenheid en doorzettingsvermogen.
Al enige jaren schatten een handvol insiders deze Amerikaanse paarden hoog in die niets verschillen van andere paarden behalve dan hun vacht.
Of is er toch een onderscheid? Eigenlijk meer van belang, en vooral dan voor mensen met een allergie voor paardenhaar. ( of beter: voor de huidallergie van dieren, want de allergie komt niet van het haar zelf). Iemand met een allergie kan perfect een Curlypaard benaderen, strelen en berijden, en dit zonder te hoeven niezen, hoesten, huiduitslag of zefls een aanval van astma.
Dit is natuurlijk eentroost en comfort voor hen die hun droom al afgeschreven hadden;zodat deze zich zelfs nu een paard kunnen aanschaffen en berijden zonder medicatie te moeten nemen.
Ziehier een prachtige docu filmpje van Curly's , let wel in de zomer hebben zij bijna een gewone gladde vacht , alleen manen, staart en oren verraden dat het Curly's zijn ... Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... knipoogje
Er zijn ook Curlypaarden zonder gekrulde vacht. Na dat allergische personen in de USA en Duitsland vaststelden dat er geen neveneffecten waren zoals huiduitslag en dergelijke, begonnen Prof. F. Jugert en Dr. Anne Spieker van de universiteit van Aachen in Maart 2000 een onderzoek, meer bepaald naar de allergisch afgevende proteïnen, welke aanwezig zijn in de huidschubben van deze paarden. Er werden huidschubben onderzocht en vergeleken met 10 verschillende paardenrassen, ondermeer dus bij het Curlypaard.
Tegelijkertijd werd ook het bloed onderzocht van 50 mensen met allergie voor paarden.Na onderzoek was de conclusie van Prof. Jugert dat Curlypaarden niet alleen minder van deze genenen proteïnen hebben in hun schubben, maar dat ze ook nog kwalitatief anders zijn samengesteld.
De Curlys worden bij alle takken van paardensport gebruikt. De paarden zijn heel handzaam en intelligent. Paarden van dit ras rennen niet weg als ze schrikken, maar ze gaan naar de plek des onheils om te kijken waar ze van geschrokken zijn.De bijzondere vacht van deze paarden is hypo-allergeen, waardoor Curlys gekocht worden door mensen die allergisch zijn voor andere paarden, maar niet voor de Curly.
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
Graag laat ik je kennis maken met een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld, de PASO FINO. Het grote verschil tussen een PASO FINO en andere paarden is zijn "GAIT" ... !
Ik geef nooit vlug mijn persoonlijke mening over iets ...maar is zelfs voor mij de eerste keer dat ik kennis mocht maken met deze toch uitzondelijke pas , de " GAIT " ...en zet dan ook dadelijk een filmpje ter beschikking ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedjebovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !
Naast de stap, draf en galop heeft de PASO FINO nog een uiterst comfortabele karakteristieke viertakts laterale gang. Wanneer een Paso Fino "GAIT", ontstaat er een schommelvrije zone, juist daar waar het zadel ligt.
Dit heeft als gevolg dat je totaal stil zit, zonder hiervoor moeite te doen. Voor de paardenkenners ... dit is geen tölt ... k zou de twee eens samen moeten zetten ..de " GAIT is een vezamelde pas ..hoe meer verzameld ...des te meer punten men kan scoren !!!
Een PASO FINO is in vele opzichten, een ideaal familiepaard. Het is een trouw, atletisch, sierlijk en elegant paard. Verder heeft de PASO FINO een zeer vriendelijk karakter.
Het is dan ook een intelligent, aanhankelijk en gemakkelijk te houden paard.... ziehier een prachtig staaltje van longeren .... heerlijk om zien en aangenaam naar voor gebracht op een sfeervol muziekje ...
De PASO FINO houdt van mensen. Het ras komt in alle kleuren voor. De schofthoogte ligt normaal tussen 147 cm en 156 cm.
De Paso Fino is een paard voor alle seizoenen, klimaten en doeleinden. Het unieke comfort opent een wereld voor alle ruiters. ... zijn er nog woorden voor nodig ... !
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Ook Cavalia bezit zo een prachtige Buckskins paarden , waarvan hier een kleine fragment ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
Het Barock Pinto paard heeft minimaal 25% en maximaal 87.50% Fries bloed.
Het fokdoel bestaat uit diverse componenten die onderverdeeld kunnen worden in:
1)Exterieur & Beweging, 2) Gebruik en 3) Vitaliteit en Gezondheid.
De onderdelen van deze componenten worden in het fokprogramma vertaald in selectiecriteria.
1. Exterieur en beweging
Raseigenschappen: Een paard dat door zijn karakteristieke front, royale behang, de bonte kleur en ruime verheven gangen een chique en unieke verschijning is.
Een degelijk sprekend, edel hoofd, waarbij de ogen ver uit elkaar staan. Het neusbeen is bijvoorkeur iets hol.
Het Barock Pinto paard heeft een royale beharing in de vorm van manen, staart en onderbenen.
Kleur
De gewenste haarkleur is platenbont zwart. Merries en hengsten die zwart geboren worden kunnen wel in stamboek opgenomen worden. Het paard moet minimaal 2x wit op het lichaam hebben met een diameter van 10cm.
2.Gebruik:
Het gebruiksdoel van het Barock Pinto paard varieert van recreatief gebruik tot deelname tot in de hoogste klassen in de competitiesport. De disciplines waarin het Barock Pinto paard wordt uitgebracht zijn:- Dressuur onder het zadel - Mensport - Samengestelde wedstrijdsport - Endurance !!
3.Vitaliteit en gezondheid: In de fokkerij van Barock Pinto paarden worden hoge eisen gesteld aan de volgende kenmerken die gezamenlijk bepalend zijn voor de vitaliteit en gezondheid:
- vitaliteit ( duurzaam en gezond) - vruchtbaarheid (hengsten en merries)
- geen erfelijke afwijkingen
In Nederland is Bonte Willem (officieel Willem van Nassau, zie foto hierboven ) de bekendste Bonte Fries. Door hem is er een begin gemaakt met het opzetten van het stamboek in Nederland. De bedoeling is dat de Nederlandse vereniging dit nog dit jaar voor Nederland zal gaan regelen. Zie hier een aangename kennismaking met dit toch biezonder mooi Barock paard , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !
In mei 2009 wordt naar verwachting de eerste keuring in Nederland te houden.
Ter informatie :
Tinker x (grote) fries = Drumhorse Fries x bont warmbloed = Barock Pinto