Guga Baúl hoefde voor zijn debuutalbum niet ver te zoeken: “Al mijn inspiratie haal ik uit m’n gezinsleven”
“Ik weet niet of ik met m’n eigen stem het verschil zou maken”, zegt Laurent Bailleul (33), alias Guga Baúl deze week in Dag Allemaal. Dus haalt de imitator op z’n debuutalbum ‘Ongehoord’ z’n sterkste wapen boven, en zingt hij z’n zelfgeschreven songs met het stemgeluid van artiesten als Stef Bos, Koen Wauters en Johan Verminnen.
Guga Baúl doet het al langer, liedjes van bekende artiesten zingen. Wie er al bij was, kan getuigen: met gesloten ogen zou je zweren dat je zit te luisteren naar de echte Kreuners of Kommil Foo. Een variant van dat soort imitaties heeft Guga nu op plaat gezet. Met dat verschil dat hij z’n eigen emoties in z’n zelfgeschreven teksten legt.
“Ik ben bij mezelf gaan graven”, zegt Guga in Dag Allemaal. “Om zo een persoonlijke boodschap in de nummers te kunnen leggen. ‘Baron Gaston’ schreef ik bijvoorbeeld toen Gaston (inmiddels 4 jaar) nog steeds niet doorsliep. Lichtjes uit frustratie, want hij bepaalde zo het leven van Tine (Embrechts, zijn vrouw, red.) en mezelf. Maar uiteraard met een positieve noot ook, want eigenlijk zie ik Gaston een beetje als een kopie van mezelf.” Het gezinsleven leverde duidelijk veel inspiratie op. “Alles komt aan bod”, zegt Guga. “Papa worden, weinig slapen, de balans zoeken.”
Logische stap
De eigen teksten, de stijl en stemmen van de geïmiteerde artiesten, het zorgde voor complexe opnamen. Waarom niet gewoon als zichzelf zingen, zou je dan denken. “Ik heb erover getwijfeld, hoor”, zegt Guga. “Maar ik vind deze imitaties een logische stap. Ik kan wel zingen, maar ik weet niet of mijn stem een groot verschil zou maken in het Nederlandstalige muzieklandschap. En uiteindelijk geef ik mezelf nu ook bloot, maar gewoon met een andere stem.”
Guga’s aanpak valt in de smaak bij de artiesten die hij onder handen heeft genomen. Van de grote meerderheid kreeg hij hun persoonlijke zegen. Stef Bos is danig onder de indruk: “Guga’s nummer ‘Held’ is één van de moeilijkste nummers waar ik ooit naar geluisterd heb. Omdat ik mezelf hoor, als een soort spiegel. Tegelijk hoor ik een oprecht goeie song. Ik zou ’m weleens samen met Guga willen zingen.” Ook Peter Van Laet is aangenaam verrast. “Dit is er boenk op. Ik vind het ontroerend zelfs. Vorig jaar ben ik een paar keer met m’n stem in panne gevallen in de studio. Wel, in ’t vervolg bel ik dan Guga.” (br.hln)
|
