Armand maakte 'Ben ik te min' echt mee

Neem het leven niet te serieus, je overleeft het toch niet. Die uitspraak van de Nederlandse protestzanger Armand typeerde zijn kijk op de wereld misschien wel het best. De Eindhovenaar overleed donderdag op 69-jarige leeftijd. Een protestzanger in hippietijd, fervent cannabisgebruiker, die vooral zal worden herinnerd door zijn hit 'Ben ik te min'.

Armand zijn echte naam is Herman van Loenhout, geboren op 10 april 1946. Als tiener speelde hij in (meest Engelstalige) bands in en rond Eindhoven, zoals Splendour Boys, Shannon Boys en Les Gilets.

Meisje uit Roosendaal
Zijn doorbraak kwam in 1967 als soloartiest met direct, naar later zou blijken, zijn enige echte hit. De oorspronkelijke tekst was 'Ben ik een beest', maar toen zijn moeder tijdens een oefensessie naar boven riep of hij niet iets fatsoenlijks kon schrijven, paste Armand die tekst aan. 'Ben ik te min' gaat over een meisje uit Roosendaal waar Armand niet mee om mocht gaan. Het nummer werd pas later een hit. Drie maanden na verschijning pikte Radio Veronica het op, met een plek in de Nederlandse Top 40 tot gevolg. Het nummer zou liefst veertien weken in de hitlijst blijven staan.

De roodharige zanger profileerde zich steeds meer als voorstander van geestverruimende middelen, wat eind jaren zestig nog illegaal was. "Rook er nog een of bak er een cake van!'', was een van de uitspraken uit die tijd van Armand, die in de hippietijd ook streed tegen kruisraketten, het grootkapitaal en de burgerlijkheid.

Platenmaatschappij Phonogram zette de zanger vanwege zijn drugsgebruik aan de kant. Armand stopte met het maken van muziek, ging aan de harddrugs en raakte in een diep dal. Twee jaar later bracht de Noord-Brabander weer muziek uit, maar het succes van zijn eerste jaren evenaarde hij niet meer.

Helemaal uit beeld verdween Armand nooit. De zanger bleef voor veel mensen de verpersoonlijking van de vrije jaren zestig en zeventig. In 1998 stond hij op Lowlands, en in 2012 nog eens, toen met The Kik. Met de Rotterdamse band was hij de laatste jaren erg actief. "Ik doe al die festivals met The Kik heel graag, maar ik houd de hardcore Armand-adepten in ere'', zei hij tegen de VPRO. En ook op oudere leeftijd bleef hij zich afzetten tegen de gevestigde orde. Toen het Maagdenhuis in Amsterdam begin dit jaar werd bezet door boze studenten, was hij ook van de partij. "Het werd godverdomme weer eens tijd. Sinds de bezetting van 1969 hebben we genoegen genomen met repressieve tolerantie.''