Anouk: "Alles wat ik wilde, is gelukt"
Het eerste verzamelalbum van de Nederlandse zangeres Anouk (40) omvat dertig hits. Ze beluistert ze geen van alle ooit nog thuis, zegt ze in een interview met onze collega's van het Algemeen Dagblad. "Wat is geweest, vind ik totaal niet interessant meer."
Ze had er eigenlijk weinig zin in. Zo'n verzamel-cd, het leek Anouk een signaal ter afsluiting van een carrière. "Zoiets van: dit waren de grootste hits en nu tot ziens. Als ik iets niet wil uitstralen, is dat het." Tot haar manager Kees iets opmerkte waar volgens haar best wel eens waarheid in zat. "Hij zei: 'Dit heb je in al die jaren nooit gedaan en er zijn nu nog mensen die het kopen.' Toen dacht ik: Whatever, doe het maar."
En zo verschijnt morgen 'Greatest Hits', een verzameling van dertig nummers die vrijwel allemaal een plek in het Nederlandse collectieve muzikale geheugen vergaarden. Van haar recalcitrante onafhankelijkheidshymne 'Nobody's Wife' tot haar laatste, van verliefdheid tintelende single 'Dominique'. Twee liedjes geschreven vanuit diametraal andere gemoedstoestanden, 17 jaar van elkaar gescheiden.
Als jij alle nummers na elkaar beluistert...
"Dat doe ik niet, man. Wat is geweest, vind ik totaal niet interessant meer. Maar nu je het zegt: het zal best wel raar klinken, qua productie en zangstem en zo. Heel verschillend. Maar ik luister echt never nooit mijn eigen muziek terug."
Zelfs niet als je een dinertje geeft, dat je 'Birds' even op de achtergrond opzet?
Giert het uit: "Je bent niet goed bij je hoofd! Never! De enige muziek die je bij mij thuis hoort, zijn de nieuwe tracks die ik aan het schrijven ben."
Welk gevoel heb je dan als je die dertig liedjes achter elkaar ziet staan?
"Dan ik denk toch: Jeetje, ik mag blij zijn dat ik er na zo'n tijd nog ben. Alles wat ik wilde, is gelukt: moeder worden, heel veel kinderen krijgen en dat allemaal goed kunnen betalen. En dan ook nog met wat ik het liefst doe: muziek maken. Wie, behalve Marco Borsato, gaat er zo lang mee? Trijntje misschien."
Over Trijntje gesproken. Hoe reageerde ze op jouw optreden bij RTL Late Night? Je bekritiseerde daar haar optreden op het Songfestival met jouw compositie 'Walk Along'.
"Daar was ze niet zo blij mee, merkte ik. Het ding is: ik heb haar sinds het Songfestival nooit meer gezien. Ze heeft na die uitzending m'n voicemail minutenlang ingesproken. Maar daar heb ik niet zo veel mee. Ik spreek iemand liever face to face. Ik heb haar laten weten: de deur staat hier voor je open, kom een kop koffie drinken. Maar ze had geen tijd, stuurde ze terug. Ik heb haar ook gezegd: 'Ik begrijp je probleem niet. Want alles wat ik zei, heb ik jou al verteld.'"
Wanneer heb je het haar dan gezegd?
"Tijdens het Songfestival al. Toen ik die jurk zag, heb ik haar geappt. Kijk, als je zelf te weinig creatieve mind hebt om een koers uit te zetten, moet je die door anderen laten bepalen. Maar als die niet zo veel smaak hebben, gaat het mis. Dat is wat er is gebeurd. Toch heb ik ook met haar te doen. Ik denk dat ze aan dat Songfestival wel een klap heeft overgehouden. Ze is er klaar mee nu. Dat begrijp ik wel, maar je moet ook tegen kritiek kunnen. En ik ga niemand coveren, omdat ik je toevallig goed ken. Zo leef ik niet. Nou goed. Op naar Douwe Bob. Ik verwacht dat hij het goed gaat doen."
Die nieuwe muziek waar je over sprak: er is een nieuw album in de maak?
"Dat ga ik er volgend jaar uitgooien als het goed is, ja. Echt een te gekke grooveplaat wordt het. Benieuwd of radiozenders er iets mee kunnen. Intussen probeer ik ook heel goede popsongs te schrijven. Een paar daarvan gebruik ik voor de finalisten van 'The Voice'."
Hoe bevalt het je daar als coach?
"Op zich wel oké, hoor. In het begin ging het moeilijk. Drie dagen in die stoelen en dan honderd mensen voor je snufferd. Zo heavy om dan gefocust te blijven. En ik moest wennen aan die tv-manieren. Toen ze me vroegen, zeiden ze: 'Blijf vooral jezelf.' Maar ze dachten denk ik toch dat ik mee zou gaan in die hypertheatrale reacties, die daar normaal zijn. Het is geen onwil, maar ik heb die skills gewoon niet."
Wat vind je van het niveau van de kandidaten?
"Nou, soms begrijp ik dat overdreven reageren van de anderen wel weer. Er komt zoveel crap voorbij, dat je echt 'thank God' denkt, wanneer iemand écht wat kan. En daarbij heb ik ook iets ontdekt: er zijn mensen die geweldig kunnen zingen, maar toch heel saai zijn. Het is gewoon heel moeilijk iemand te oordelen op zijn stem. Het gaat echt om het totaalplaatje: lichaamstaal, houding, gezichtsuitdrukking."
Over 'The Voice' werd altijd gezegd: 'Het is eerlijker om kandidaten alleen op hun stem te beoordelen.'
"Omdat er veel mensen bij 'Idols' of 'X Factor' werden afgewezen vanwege hun uiterlijk. Stond er iemand met een kei van een stem, maar met acne of overgewicht, dan kon hij naar huis. Goed dat dit voorbij is. Maar alleen een goede stem is ook niet genoeg. Van die honderd mensen die ik heb gezien, waren er hooguit vijf van wie ik een heel concert zou kunnen aanhoren.''
Hoeveel van hen zitten er in jouw team?
'Twee, denk ik. Maar ik zeg nu niet wie.'
Jij sprak al eerder over deelname aan 'The Voice'. In deze krant zei je in 2011: 'Ze betalen niet genoeg.'
"Klopt. Als ik de plank compleet missla en een load of shit over me heen krijg, wil ik wel even naar mijn bankrekening kunnen kijken en denken: zo erg is het niet, want mijn kinderen kunnen weer een paar jaar naar school."
Je noemde jouw 'Voice'-collega Marco Borsato in 2007 in deze krant onecht. Ook zei je toen: 'Hij heeft een deal met de roddelbladen'. Hoe is jullie omgang in de studio?
"We hebben eigenlijk niet zo veel contact. We zien elkaar bij de besprekingen, zeggen elkaar vriendelijk gedag. Meer niet. Het is respectvol, maar we hebben weinig gespreksstof buiten het programma."
Wil je die uitspraken terugnemen?
"Nee joh. Dat zag ik in die tijd zo. Ik heb daar geen spijt van, maar zou zoiets nu moeilijk vinden om te zeggen. Misschien is hij echt zo als hij zich voor de camera's gedraagt. Ik kan me bijna niet voorstellen dat als je kinderen hebt, je hun op televisie een heel ander type laat zien dan zij thuis tegenkomen."
Op de plaat staat ook je eerste Nederlandstalige single, een liefdesverklaring aan je nieuwe vriend 'Dominique'. Wat vond hij ervan?
"Hij heeft hem wekenlang in de douche gedraaid. Stond-ie mee te zingen. Elke ochtend. Tot het me de strot uitkwam, haha."
Hij is bij je ingetrokken?
"Ja, klopt."
Eerder zei je dat je het met mannen nooit meer verder wilde laten komen dan 'gezellig latten'. Weer een lachsalvo. "Nou, dat is waar, ja. Maar ik zei ook: 'Zeg nooit nooit'. En dan zul je het net zien. Op het moment dat ik alles wil afsluiten, probeer ik het toch weer."
Hoe kennen jullie elkaar?
"Hij is basketbalcoach van mijn zoon Benjahmin. Ik zag Dominique vaak reageren op Benjahmins Instagram en zei: 'Wie is dat? Je nieuwe coach? Jeetjemina, dan moet ik toch weer wat vaker langskomen daar. Wat een stuk!' Benjahmin vond dat natuurlijk stom, maar de volgende keer stond ik mooi langs de lijn.
In het lied zing je: 'Oh baby, wat heb je me aangedaan/Nee, dit wil ik niet'
"Ik heb weleens geprobeerd hem het huis uit te duwen, ja. Niet te dichtbij komen, dacht ik. Er is zo veel gebeurd, toch? Maar toen dacht ik: ik leef maar één keer, we zien wel hoe het gaat. En ik heb er echt vertrouwen in. Maar ik heb het uiteraard wel voorgelegd aan mijn kinderen. Zij zeiden: 'Kom op mam, doe het nou.' Toch zijn er nooit garanties, dat weet ik maar al te goed. Dus geniet ik van wat ik nu heb. Dominique is ongecompliceerd vrolijk en ook heel goed met mijn kinderen. Hij vindt het echt leuk om met hen op te trekken. Dat doet een moeder goed."
Zou je met hem nog een zesde kind willen?
"Ik weet het niet. Maar eerlijk: ik hoop het wel. Dan moet het alleen wel snel natuurlijk, ik ben op weg naar de 41. Ik weet niet of ik mezelf al te oud vind. En het is ook eng. Ik heb vijf gezonde kinderen, wil het noodlot niet tarten. Maar het zou voor hem zo leuk zijn. Hij is wat jonger dan ik, heeft geen eigen kinderen en wil het ook een keer zelf meemaken. Dat begrijp ik maar al te goed."
|
