Hoe lang mag eten nu eigenlijk op de grond liggen voor je het niet meer mag opeten?

Je bent een heerlijke vieruurtje aan het eten en dan gebeurt het: je laat het vallen en de twijfel slaat toe. Laat je het zo en blijf je met honger zitten of eet je het toch nog op? Een professor voedingskunde laat zijn licht schijnen op deze heikele zaak en bespreekt welke risico's eraan verbonden zijn.

Is die 'vijfsecondenregel' wel betrouwbaar? Of kan je eten zelfs nog langer op de grond laten liggen voor je het opeet? In 2007 oordeelde de Clemson University al dat het niet uitmaakt hoe lang je eten op de grond laat liggen. Het aantal bacteriën op de grond speelt een veel belangrijkere rol dan de duur van het contact.

En ook het soort oppervlak waar je eten op valt, speelt een rol. Dr. Paul Dawson, professor voedingskunde bij Clemson zegt dat tapijten bijvoorbeeld beter zijn dan houten vloeren of tegels. Als de salmonellabacterie al op een tapijt aanwezig is, dan is de kans op overdracht amper 1 procent. Bij houten vloeren of tegelvloeren ligt dat percentage veel hoger: tussen 48 en 70 procent.

En nu de hamvraag: mag ik het nog opeten als ik het laat vallen? Volgens Dawson is de kans dat je besmet raakt heel klein, op welk oppervlak je eten ook valt. Maar mocht je eten toch belanden op een besmet stukje vloer, dan mag je er zeker van zijn dat die bacterie ook op je eten belandt.

Het is dus eigenlijk een loterij: de kans op besmetting is klein, maar niet onbestaande. Professor Dawson raadt toch de 'nulsecondenregel' aan en onderstreept het belang van hygiënische oppervlakken.

Het hangt dus eigenlijk een beetje af van hoe lekker jouw gevallen voedsel is en of het het risico waard is.