Slayer-gitarist Jeff Hanneman (49) overleden

Jeff Hanneman, gitarist en mede-oprichter van metallegende Slayer, is overleden aan de gevolgen van leverfalen. Het Amerikaanse thrashmetalicoon werd amper 49.
"Slayer is er kapot van te melden dat hun bandlid en broeder, Jeff Hanneman, rond 11 uur deze ochtend is overleden nabij zijn woning in Zuid-Californië. Hij was 49," staat op de Facebookpagina van Slayer. "Hanneman was in een ziekenhuis in de buurt toen hij getroffen werd door leverfalen. Hij laat zijn vrouw Kathy na, zijn zus Kathy en zijn broers Michael en Larry. Hij zal erg gemist worden. Moge Onze Broeder Jeff Hanneman In Vrede Rusten (1964 - 2013)", luidt het.
De gitarist had al een hele tijd gezondheidsproblemen, en kon de voorbije jaren niet met de band op toernee nadat hij in 2011 werd besmet met een vleesetende bacteriële infectie. De ziekte necrotiserende fasciitis, die hij opliep door een spinnenbeet, nestelt zich onder de huid en vernietigt huid-, spier- en vetweefsel. Door de besmetting moest Hanneman bijna zijn arm laten amputeren. Slayer trok zonder Hanneman op tournee, maar recent waren nog optimistische geluiden te horen over zijn toestand. Het is niet duidelijk of er een verband is tussen de besmetting met de bacterie en het leverfalen.
Samen met medegitarist Kerry King richtte Hanneman begin jaren 80 Slayer op, wat leidde tot de platen 'Show No Mercy' in 1983 en 'Hell Awaits' in 1985. De band scoorde pas echt met 'Reign in Blood' in 1986 en 'South of Heaven' in 1988, en is nog altijd actief. De groep bracht tien studioalbums, twee livealbums en een coverplaat uit, waarvan enkele goud behaalden in onder meer de Verenigde Staten. Slayer beïnvloedde ontelbare andere groepen, en geldt als een van de grondleggers van de thrashmetal.
Hanneman was een fanatiek fan van de Oakland Raiders en een verwoed verzamelaar van WOII-memorabilia. Hij stond in het oog van de storm tijdens de controverse rond de Slayer-hit 'Angel of Death'. Het nummer, dat gaat over Auschwitz-arts Josef Mengele, werd vaak geïnterpreteerd als een ode aan de man die gruwelijke experimenten uitvoerde op gevangenen. Hanneman ontkende geregeld: "Er staat niets in de tekst waarin ik expliciet zei dat hij een slechte man was, omdat dat voor mij - wel, is het niet vanzelfsprekend? Ik zou je dat niet hoeven te zeggen."
|