Met Sinead O'Connor in de kerk: "I've been saved by Jesus, so fuck you!"
Klik op de foto om ' Black Boys On Mopeds ' te beluisteren

Sinead O'Connor was een relatief late toevoeging aan de affiche van
Iceland Airwaves, een festival met 250 bands dat mid oktober op een
veertigtal podia loopt in Reykjavik. De Ierse zangeres trad er op in een
wel erg bijzondere setting: Fríkirkjan, een naar onze normen piepklein
kerkje. Maar het bleek een perfecte gok van de organisatie.
Gek dat de Angelsaksische pers compleet afwezig was in Fríkirkjan.
Muziekaal is O'Connor ook niet echt hot, maar als magneet van
controverse het jongste jaar des te meer. Zo was er een openhartige
biecht in een Ierse krant over hoe moeilijk de zangeres het wel had als
alleenstaande moeder, hoe ze toevlucht zocht in drank en pillen (en
daardoor haar kinderen ook bijna verloor), hoe ze financieel aan de
grond zit, hoe de gedachte van zelfmoord al meerdere keren in haar was
opgekomen.
En niet eens zo lang geleden plaatste ze een oproep
voor een bedpartner op haar site, wegens "al zo lang zonder seks dat ik
gekke dingen ga doen". Ze was zelfs bereid tot anale seks stond er. Het
was grappig bedoeld, ongetwijfeld, maar kwam eerder zielig over. De
tabloids zagen er nieuw bewijs in van O'Connors morele afzonk.
We
gaan niet flauw doen. O'Connor heeft grote problemen, en het was vooral
het idee dat dit misschien wel eens de laatste keer zou kunnen zijn om
haar in actie te zien dat ons in de eerste plaats de kerk in kreeg. De
verwachtingen om een goed optreden te zien waren zoals de temperatuur
buiten: rond nul.
Wel, Sinead O'Connor speelde twee uur. En 't
was zowaar een goed optreden. Ze had uiteraard de setting mee. "I'm
going to get in so much trouble for standing here playing at the altar",
grapte ze in het begin. Er zouden nog veel grapjes over de kerk volgen,
maar het werd nooit somber.
Zelfs
de meest traumatische gebeurtenis in haar carrière tackelde O'Connor
met de glimlach: de Bob Dylan-tribute in Madison Square Garden, een paar
dagen nadat ze op de Amerikaanse tv een foto van de paus had verscheurd
uit protest tegen het feit dat de kerk niks deed aan het misbruik van
kinderen door priesters. O'Connor werd toen op het podium op op zo'n
boegeroep onthaald door de duizenden aanwezigen dat ze haar muzikanten
vertelde te stoppen en alleen Bob Marley's "War" begon te zingen.
Ze
werd daarvoor quasi unaniem gekruisigd in de pers, afgeschilderd als
een compleet doorgedraaid, onredelijk wicht, een trut die zot van glorie
was geworden door haar succes. Bijna twintig jaar later heeft de
geschiedenis Sinead O'Connor echter gelijk gegeven. De dag van haar
optreden in Reykjavik kopten Amerikaanse newssites nog maar eens over
opnieuw een bisschop die beschuldigd wordt van het verdoezelen van
kindermisbruik door zijn priesters.
O'Connor
refereerde er tijdens haar optreden naar door een anecdote te vertellen
over hoe ze op tv naar de realityshow Cheaters zat te kijken (een
programma waar mensen hun overspelende partners confronteren met hun
ontrouw). "Eén van de vreemdlopende mannen vergoeilijkte zijn gedrag
door te roepen: I've been saved by Jesus, so fuck you!" Ik zou zo graag
mijn volgende plaat "I've been saved by Jesus, so fuck you!" willen
noemen grapte O'Connor, "but they won't let me get away with that, I'm
sure. Maybe Bob Dylan can."
O'Connor speelde overigens haar
grootste hit, een pakkend "Nothing compares to you", maar sloot zelfs
dat moment af met een grapje. "Nothing compares to you, except the
banana, peeled or unpeeled, I don't care, though when they're unpeeled
they can get awful messy." Het was een knipoog naar iets wat ze op haar
blog had geschreven, over bananen en masturberen, waardoor ze, u raadt
het, door het slijk werd gehaald in de tabloids. Met een "Thank you for
staying with me, because bananas are boring, you see, when you're over
forty-three", sloot de zangeres haar set af. Ze kreeg een staande
ovatie. Het zal haar deugd hebben gedaan. (br.hln)
|